Jagusi ogród nie zawsze tak ogrodowo jakby się chciało cz.2

[x-U-ie]

A ja zrobiłam przebój u córki w szkole gdy na opłatek przyniosłam makowe pierogi:)
A co do moich świąt to więcej ze zdjęciami zaraz wstawię u siebie

[RomciaW]

Jagusia to patrząc na Twoje wigilijne menu -jesteście śledziową rodzinką Prezenty super, ja ten katalog w tamtym roku dostałam i dopiero byłam w rozterce -a Ty jak Jeżeli ta atikindia Ci niepotrzebna, to ja bardzo chętnie

[x-ag-a]

Jagusiu, cieszę się, że tak miło spędziłaś Święta a w dodatku byłaś chyba grzeczna przez cały rok, bo prezenty przednie (ja też dostałam różaną biblię - D.Austina)...
pozdrawiam poświątecznie (u nas +9st.), A.

[malgocha1960]

Witaj Jagusiu poświątecznie,prezenty fajne,a bombki ręcznie malowane cudo.Czy to kupne czy sama malujesz?

[Wanda7]

Witaj Jagusiu. Takie bombeczki dzieci lubią najbardziej, a przecież to dla nich głównie ubieramy choinke. Pamiętam z dzieciństwa, że bombki-kule zupełnie mnie nie interesowały. Za to rozmaite mikołajki, zwierzaczki, sopelki, bałwanki - mogłam się im przyglądać godzinami, kiedy tak pobłyskiwały w świetle świec. Bo pamiętam, że gdy byłam mała, na choinkach czasem zapalano zwykłe świeczki. Dopiero później ze względów bezpieczeństwa zastąpiono je lampkami. Ale mimo wszystko to już nie ten klimat...

[ewamaj66]

Też pamiętam takie świeczki Lichtarzyki zapinało się na gałązce żabką. Na pewno dochodziło do wypadków, ale świeczki bardzo lubiłam

[Jagusia]

Kasiu

.....ja zaskoczyłam teściową córki placuszkami z sosem grzybowym,to przepis,który wyniosłam z domu

I co z tym przepisem????

Ulcia:)
A Ty jakie pierogi z makiem robiłaś? Zwykłe i do środka masa makowa taka jak na strucle czy coś innego?

Romciu
Śledzie faktycznie lubimy w każdej postaci nawet na co dzień nie tylko od święta
To już drugi taki prezent w tym roku [wcześniej dostałam katalog róż polecanych przez polski związek cośtam cośtam] i teraz mam jak to się mówi big problem.... bo im więcej oglądam tym bardziej mi się chce.... To straszne ile tych pięknych róż jest... a gdzie jeszcze inne kwiaty....
Kiwi masz zatem zaklepane

Agunia
Byłam, widziałam, jeszcze fajniejsza niż moja.... i grubsza.... i więcej różyczek.... i więcej chciejstw....

Małgoś
Bombki tylko własnoręcznie wieszane ale pracowałam kiedyś przy metkowaniu i pakowaniu takich właśnie bombek na eksport... i muszę się pochwalić, że codziennie szef robił taki mini konkurs, kto najwięcej ich zapakował i w nagrodę otrzymywało się właśnie wybraną przez siebie bombkę.... więc parę razy zdarzyło mi się... być przodownikiem pracy....

Wandziu
Ja ogólnie nie lubię takich jednokolorowych bombek, u mnie na choince musi być dużo i kolorowo. Taka moda na jednokolorowe nich sobie będzie w sklepach czy biurach ale nie w domu. W domu choinka powinna się mienić kolorami i błyszczeć.

Ewciu
Ja tez pamiętam prawdziwe świeczki na choince, jeszcze chyba mam takie żabki do przypinania gdzieś. I z waty babcia śnieg robiła i rozkładała na gałązkach...

Co mi przypomniało piosenkę, którą w dzieciństwie śpiewaliśmy po ubraniu choinki i której nauczyłam moje dzieci:

W zielonym lesie rosła,
w zieleni traw i mchu.
Czy zimą czy też wiosną,
słuchała leśnych słów.

Nocami wiatr ja lulał
Kołysał ja do snu
Mróz śnieżkiem ja otulał
Nie marznij, że mi tu.

A teraz stoi strojna
aż bije od niej blask,
I świeci, świeci jasno,
i cieszy, cieszy nas!

[ewamaj66]

Taki śnieg też pamiętam Łańcuchy z krzywo pociętych pasków kolorowego papieru także Cieszę się jednak, że już po całym zamieszaniu, można zająć się poważniejszymi sprawami, np. planowaniem wiosennych zakupów.

[gosia07]

Jaguś a ja bym chciał przepis na te pieczone pierożki pamiętam że kiedyś babcia piekła mniam.

[jola1]

A ja bym chciała przepis na te śledzie z serem feta.

[Jagusia]

Ewciu
Taki łańcuch wisi na mojej choince [zielono-czerwony]. Jeszcze był taki z bibuły karbowanej ale za bardzo się zniszczył, bo oba pochodziły z czasów kiedy moje dzieci były małe i razem tworzyliśmy ozdoby świąteczne.

Jolu
Przepis sama wymyśliłam. Do śledzia dodajesz ser feta w kostkę i pomidory z zalewy ziołowej. Ja robiłam sama takie pomidory [suszyłam ćwiartki pomidorów posypane solą i ziołami a potem luźno do słoiczków, przesypywane drobno krojonym czosnkiem i zalane to było taką zalewą olejowo-octową] Ale np w biedronce można kupić takie pomidory nadziewane serem fetą w podobnej zalewie - wystarczy wszystko pokroić i wymieszać.

Gosiu
Farsz robię tak jak na pierogi z kapustą i grzybami. A ciasto można zrobić zwykłe drożdżowe [ale jest wtedy dość czasochłonne] dlatego ja w tym roku zrobiłam z takiego przepisu, tyle że nie rogaliki a pierożki, bo w pierożki więcej farszu wchodzi.

ROGALIKI WIGILIJNE

składniki ciasta:
1 kg maki
1 kostka margaryny
3 żółtka
1 jajko
400 ml śmietany
10 dag drożdży
sól

składniki farszu:
Kapusta kiszona ugotowana i posiekana
grzyby suszone namoczone, potem ugotowane i posiekane
cebulka zeszklona na oleju
sól, pieprz

Wykonanie:
Drożdże rozpuścić w śmietanie. Pozostałe składniki posiekać i dodać śmietanę i zagnieść ciasto [ja wszystko w malakserze robię]. Nie trzeba czekać aż wyrośnie tylko rozwałkować, pokroić w trójkąty, kłaść farsz i zwijać w rogalika. Rozłożyć na blachę i poczekać aż się ciasto "ruszy" wtedy do piekarnika - Piec w temp 180 z termoobiegiem na złotobrązowy kolor. Przepis na ciasto rewelacja, jak zamiast soli da się cukier waniliowy to farsz może być owocowy: dżem albo owoce [jabłka, truskawki itp]

[Siberia]

Widzę, że nie możecie wyzwolić się ze świątecznego szaleństwa kulinarnego
Hello! Pora zacząć zakupy kwiatowe, albo przynajmniej ich planowanie

[Jagusia]

oj tam, oj tam.... Siberio
Można przecież usiąść sobie nad katalogami, listami, internetami i podjadając pyszne pierożki [mając nadzieję że są jednak nietuczące ] planować, planować, planować
___________________________________________________________________
a żeby się lepiej planowało, może się komuś przyda..... ciąg dalszy moich roślinek. Tym razem na literkę B.

Bakopa (Sutera diffusus)

Jest to roślina jednoroczna [niestety] ale tak wdzięczna i pożyteczna że nie może jej zabraknąć w żadnym ogrodzie. Osiąga do 30 cm wysokości ale że jest roślinką płożacą i zwisającą, jej pędy mogą osiągnąć nawet pół metra. W internecie spotkałam się z opinią że jest rośliną dość wymagającą... no cóż, u mnie, o ile tylko dostarczy się jej wody rośnie bezproblemowo. Wymagania: najlepszym podłożem jest gleba wilgotna, próchnicza, żyzna i przepuszczalna. Odczyn obojętny lub lekko kwaśny. Miejsce słoneczne lub półsłoneczne. Jest bardzo wrażliwa na mróz, dlatego trzeba uważać na temperatury, w jakich przetrzymywana jest w zimie. W razie przymrozków dobrze jest wnieść ją do domu. Raz zaniedbana może już nigdy nie wrócić do formy. Doskonale nadaje się do doniczek wiszących i skrzynek balkonowych, jako wypełniacz pomiędzy innymi roślinami ale też całkiem ładnie prezentuje się na rabatkach [dowód poniżej]. Kwitnie od czerwca do późnej jesieni białymi, niebieskawymi, różowymi lub fioletowymi kwiatuszkami...





Barbula klandońska - Kariopteris angielski (Caryopteris x clandonensis)

Niski krzew (w naszym klimacie traktowany jako półkrzew) o bardzo ładnym, kulistym pokroju dorastający do ok. 1m, sadzony głównie ze względu na kwiaty: drobne, niebieskie do lawendowo-fioletowych, w zależności od odmiany. Wymagania: barbule nie mają większych wymagań glebowych jednak lepiej rosną na glebach lekkich, zasadowych; stanowisko powinno być słoneczne i osłonięte; mrozoodporność: pędy wymarzają, ale odbijają wiosną po silnym przycięciu; wymaga kopczykowania i okrycia na zimę; rozmnażanie: z nasion lub poprzez sadzonki zielne i sadzonki zdrewniałe. Kwitnie od lipca do września.

dopiero w tym roku ją dostałam więc w zasadzie nie ma czym się chwalić:



Barwinek pospolity (Vinca minor)

Zimozielona krzewinka dorastająca do 10-15 cm, kwitnąca kwiecień-maj, ale często i dłużej. wymagania: miejsce półcieniste do cienistego, urośnie również na słońcu jeśli podłoże jest dostatecznie wilgotne; ziemia próchniczna i świeża, może być nawet gliniasta; jedna z najbardziej odpornych na zaniedbania uprawowe roślin; w całkowitym cieniu kwitnie słabo;
mrozoodporność: całkowita, jeśli nawet część liści przemarznie zimą, to roślina odbija wiosną; rozmnażanie: z sadzonek zielnych latem, bardzo łatwe przez odkłady, przez podział, praktycznie o każdej porze, choć preferowana wiosna. Super zadarniająca roślina, niedopuszczająca chwastów. Jednak odmiana ta najbardziej pospolita jest bardzo ekspansywna. Kłącza mogą wędrować głęboko pod ziemią i daleko. Praktycznie nie do wyplenienia jak raz już zasiedli ogród [to moje zdanie osobiste].

Tutaj w towarzystwie dąbrówki rozłogowej:


Begonia królewska (grupa Rex Begonia)

Doniczkowa, zimozielona, kłączowa roślina o zwartym pokroju i ozdobnych liściach dorastająca do ok. 30-40 cm. Kwitnie od maja do września [podobno, bo u mnie jeszcze nie kwitła ani razu]. wymagania: podłoże żyzne (subsfrat torfowy), przepuszczalne z drenażem, duża wilgotność powietrza, miejsce cieniste (okno północne); latem podlewamy 2 razy na tydzień wodą bez wapnia, zasilamy płynnym nawozem co 14 dni, częściej zraszamy w cieplejsze dni, zimą chronimy przed suchym powietrzem znad kaloryferów, z kolei w chłodniejsze dni chronimy przed dużą wilgotnością powietrza co mogłoby spowodować gnicie łodyg; przesadzamy wiosną, gdy doniczka staje się zbyt ciasna; mrozoodporność: żadna; rozmnażanie: przez sadzonki liściowe, późną wiosną w temperaturze 21 st.C, w naturalnych warunkach liść spada na ziemię i w miejscach nerwów ukazują się korzonki; można rozmnażać także poprzez kultury tkankowe; rozmnażanie z nasion jest długotrwałe, żmudne, kłopotliwe, siewki mogą nie powtórzyć cech rośliny matecznej.



Belamkanda (Belamcanda chinensis)

Jest to roślina kłączowa, krótkowieczna [2-4 lat], osiągająca wysokość do 60 cm. Kwitnie od sierpnia do października pięknymi, pomarańczowo-żółtymi, nakrapianymi, egzotycznymi kwiatami, utrzymującymi się na roślinie przez 1-2 dni. Wymagania: miejsce słoneczne do półcienistego, wilgotne, podłoże żyzne; wymagana dobra przepuszczalność, szczególnie zimą; mrozoodporność: dyskusyjna ? u jednych zimuje bez problemu u innych nie; surowych zim nie przetrzymuje nawet pod okryciem, łagodniejsze pod okrywą ze stroiszu; warto mieć w zapasie trochę nasion; rozmnażanie: wyłącznie z siewu, nasiona kiełkują nawet przesuszone, choć może trwać to kilka miesięcy, nie wymagają stratyfikacji; siewki duże i łatwe w obsłudze.



Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

Kolczasty krzew dorastający do 1,5m wysokości. Kwitnie maj-czerwiec, ale bardziej ozdobne są owoce berberysu, pozostające na gałązkach przez całą zimę. Wymagania: nie ma specjalnych wymagań co do gleby, bardzo dobrze znosi trudne warunki, jest odporny na suszę, lepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, szczególnie odmiany o kolorowych liściach; mrozoodporność: wytrzymały na niskie temperatury, w bardzo ostre zimy może przemarzać, ale szybko się regeneruje; rozmnażanie: siew, sadzonkowanie (sadzonki zielne VI-VII, zdrewniałe III-IV), odkłady. Mnóstwo odmian różniących się kolorem liści bądź pokrojem krzewu, czynią z tej rośliny piękną ozdobę ogrodu.

ja dostałam berberysy na jesieni, więc tylko takie zdjęcie mam:



Bergenia (Bergenia x schmidtii)

Wcześnie kwitnąca bylina osiągająca 30-40 cm. Kwitnie kwiecień ? maj, ale kwiaty mimo, że ładne nie są największą jej ozdobą. To wielkie, ciemno-zielone, jajowate, skórzaste liście czynią z niej roślinę, którą warto mieć w ogrodzie. Wymagania: miejsce półcieniste do cienistego, zaciszne; podłoże wilgotne; w słońcu wprawdzie kwitnie nieco obficiej, ale mogą tam wysychać zimą liście; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: najłatwiejsze przez podział lub z jednowęzłowych sadzonek tuż po kwitnieniu lub od połowy sierpnia; z nasion żmudne i długotrwałe.





Bieluń biały (Datura x candida)

Imponujących rozmiarów krzew pojemnikowy szybko rosnący, dorastający nawet powyżej 2 m. Największą ozdobą datur są kwiaty: zwisające, duże, długie, pięciopłatkowe. Płatki są odstające, zaostrzone; na końcu lekko pofałdowane, mocno pachnące (szczególnie wieczorami i nocą), dorastające do 25-30 cm, przypominające trąby (dlatego można czasami spotkać się z nazwą Trąby Anielskie); kolor kwiatu w zależności od odmiany - biały, żółty, różowy, są też odmiany o kwiatach pełnych. Datury w sprzyjających warunkach kwitną przez cały rok, ale częściej stosuje się zimowy czas spoczynku. Wymagania: stanowisko słoneczne do półcienia( w ostrym słońcu kwiaty szybciej więdną), osłonięte od wiatru, ziemia uniwersalna z dodatkiem gliny, może być też lekko kwaśna. Przez cały sezon wegetacji nawozić i to dość obficie, co roku przesadzać, można też przyciąć korzenie i wsadzić do tej samej doniczki, roślina szybko odbuduje system korzeniowy. Dobrze jest też wysadzić do gruntu, jesienią wykopać i szczelnie zawinąć w folie; na zimę przenieść do jasnej lub ciemnej piwnicy o temperaturze do 10st.C, przyciąć dość mocno dla ograniczenia objętości, pozostawić jedynie główne (zdrewniałe) pędy, ograniczyć podlewanie i nawożenie; wiosną tylko cięcie korekcyjne, należy usunąć uschnięte pędy i uformować. Wystawić na dwór po ostatnich przymrozkach w pochmurny dzień; w celu przyspieszenia wegetacji, roślinę można wczesną wiosną wstawić do mieszkania lub szklarni; mrozoodporność: nie zimuje w gruncie; rozmnażanie: z nasion jeżeli zawiązuje; najlepiej z sadzonek wierzchołkowych pobranych wiosną, młoda roślina wtedy zakwitnąć w kolejnym sezonie.





Bluszcz pospolity (Hedera helix)

Jest to czepiające się korzonkami zimozielone i długowieczne (do kilkuset lat) pnącze o bardzo ozdobnych, skórzastych, błyszczących liściach. Dorasta nawet do 20m, kwitnie wrzesień-październik. Wymagania: cień, półcień, do kwitnienia niezbędna jest większa ilość światła, ale dobrze się też czuje w pełnym słońcu; podłoże raczej zasadowe, wilgotne, ale urośnie również w suchszym miejscu; doskonale będzie się wspinał po ścianie, szczególnie z odpadającym tynkiem; do przejścia w fazę generatywną (kwitnienie) wymagana jest większa ilość światła; roślina odporna na zanieczyszczenia środowiska; cięcie nie jest wymagane, chyba że sanitarne lub odmładzające; mrozoodporność: mogą przemarzać wspinające się lub przewieszające gałązki w odkrytych miejscach; pędy ścielące się lub osłonięte przez ściany zimują doskonale; rozmnażanie: przez sadzonki zielne i odkłady; przez nasiona - na odpowiednich stanowiskach daje samosiew, siewki są duże, do ok. 3 cm, z prawie jajowatymi liśćmi. Jest rośliną niewymagającą, łatwo ukorzeniającą się i doskonale pokrywa różne obiekty: domy, drzewa, podłoże?

tutaj oplata pień obciętej, starej śliwy i tworzy tło dla powojnika i wiciokrzewu:



a tak to wygląda z tyłu:



Bluszcz pospolity?ADAM? (Hedera helix 'Adam')

To odmiana bluszczu pospolitego o ciekawych liściach, dość zwarta. Liście są trójklapowane, z sercowatą nasadą, 3-4 cm długości; blaszka jasnozielona do szarawozielonej, zaś brzegi są kremowe; klapa środkowa jest nieco odchylona od osi symetrii ? jest to cecha charakterystyczna odmiany. Wymagania ma takie same jak gatunek ale jest bardziej wrażliwa na mróz.



Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea)


Piękny ? ale jednak chwast, dorastający do 20 cm. Kwitnie od kwitnie do czerwca drobniutkimi, niebiesko-fioletowymi kwiatuszkami, wyrastającymi po dwa-trzy na wierzchołkach i wzdłuż pędów. Wymagania: gleba byle nie jałowa i kwaśna, nieprzepuszczalna, słońce lub lekki półcień; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: z sadzonek rozłogowych; pędy ukorzeniają się samoistnie w węzłach oraz z nasion (desperaci). Raz wprowadzona do ogrodu może nie dać się usunąć. Tworzy pełzające rozłogi do 120cm. Przez większość ogrodników uważana za wroga. Jednak może służyć jako roślina zadarniająca poprzez szczelne okrywanie gleby na "trudnych" stanowiskach.



Bodziszek korzeniasty (Geranium macrorrhizum )

Bylina dorastająca do 30-40 cm. Jest to wartościowa roślina w ogrodzie ze względu na pokrój i ładne liście, które zdobią ogród od wiosny do jesieni. Kwitnie w maju i czerwcu czerwonymi lub różowymi kwiatami. Wymagania: zupełnie niewymagający, zadowala się każdą przeciętną glebą ogrodową, dobrze znosi stanowiska półcieniste i suche, najlepiej rośnie w słońcu; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: siew w czerwcu/lipcu lub podział w sierpniu; odmiany należy rozmnażać wyłącznie przez podział.





Bodziszek 'Terre Franche' (Geranium)


Bodziszek to bylina kwitnąca w czerwcu i osiągająca wysokość od 30 do 50 cm. W zależności od odmiany ma trochę inne liście i różnej barwy kwiaty. Wymagania: przeciętna gleba ogrodowa, przepuszczalna, stanowisko suche i słoneczne; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: przez podział wczesną wiosną. Bodziszek ?Terre Franche? ma liście nerkowate w zarysie, jasnozielone, zamszowe a kwiaty pięciopłatkowe, płatki mocno wcięte z charakterystycznymi ciemniejszymi żyłkami w kolorze lawendowym.



cd literki B nastąpi...

[Siberia]

Na bakopę napaliłam się podziwiając ją u mojej kuzynki. Rewelacyjny maluch

[Jagusia]

Borówka wysoka (kanadyjska) (Vaccinium x corymbosum)

Popularny krzew owocowy, dorasta do ok. 2 m wysokości przy 1,5 m rozpiętości. Krzew zaczyna owocować 2 lata po posadzeniu odkładów, przy sadzeniu z pojemnika owocuje w następnym roku po posadzeniu, pełni owocowania można się spodziewać po 5-6 latach, z jednego krzewu uzyskuje się 2-3,5 kg owoców; zbiera się je stopniowo w miarę dojrzewania; Wymagania, pielęgnacja: warunkiem powodzenia w uprawie jest odpowiednie stanowisko - słoneczne, ciepłe, zaciszne, stale wilgotne; gleby lekkie, luźne, bardzo próchniczne i bardzo kwaśne (pH 3,5-4,5), nie lubi ciężkich glin; sadzić w rozstawie 1,25-1,5 x 1,5-1,8 m, nie głębiej niż rosły poprzednio; jeśli gleba w ogrodzie jest nieodpowiednia, to należy wykopać odpowiedniej wielkości dół (kilkukrotnie większy od objętości bryły korzeniowej) i wypełnić go specjalnie przygotowaną mieszanką zawierającą torf wysoki kwaśny, materiały rozluźniające jak przekompostowane trociny z drzew iglastych (lub ściółkę spod drzew iglastych), rozdrobnioną korę, piasek, ziemię; należy kontrolować kwasowość podłoża również w trakcie uprawy, uzupełniać trocinami drzew iglastych lub torfem; wrażliwa na suszę i długotrwałe zalanie a także na konkurencję innych roślin, jak również na silny wiatr; korzystnie reaguje na nawożenie organiczne i podlewanie deszczówką; nawożenie mineralne jest również wskazane, polecane są nawozy o odczynie fizjologicznie kwaśnym (siarczan amonu, siarczan potasu) lub obojętnym (saletra amonowa); uwaga: systematyczne nawożenie siarczanami czy chlorkami powoduje zasolenie podłoża; zaleca się sadzenie roślin z pojemników i ściółkowanie (przekompostowane trociny, kora itp.); uwaga: przy sadzeniu rozluźnić nieco ręcznie bryłę korzeniową, ale zostawić podłoże, w którym roślina rosła; pielenie ręczne ze względu na płytkie korzenie; w czasie suszy konieczne jest podlewanie; zaleca się cięcie pielęgnacyjne, gdyż owocuje na pędach ubiegłorocznych - warto poprawić doświetlenie krzewu; mrozoodporność: zależy od odmiany; gatunek wyjściowy wytrzymuje do -25 st. C; pędy i pąki mogą jednak cierpieć od późnowiosennych przymrozków; rozmnażanie: sadzonki zielne i półzdrewniałe, odkłady;





Bożykwiat Meada (Dodecatheon meadia)

Niewielka kępiasta bylina o ciekawych kwiatach i krótkim okresie wegetacji. Roślina zamiera niedługo po kwitnieniu. Dorasta do 30cm, kwitnie w czerwcu. Z niskiej rozety podłużnych liści wyrastają na wysokich łodygach oryginalne, drobniutkie kwiatuszki. Są różowe w różnych odcieniach, 1,5-2 cm długości, zebrane w zwieszające się baldachy po kilka (do 10) sztuk, rurka korony do 2,5 mm długości, pięcioklapowa, działki do ok. 2 cm długości i 7 mm szerokości, o ostrych końcach, odgięte do tyłu (stojące ku górze), lancetowate, u nasady kwiatu kropkowane żółto i kasztanowato; słupki i pręciki wystają na zewnątrz, 5 pręcików o długich (ok. 8 mm) pylnikach; są purpurowe; 5 działek kielicha, ostro zakończonych, ułożonych naprzemiennie z działkami okwiatu. Wymagania: gleba próchniczna, bardzo wilgotna, o odczynie obojętnym do lekko zasadowego; miejsce półcieniste; po przekwitnieniu trzeba zaznaczyć miejsce; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: przez podział tuż po kwitnieniu; z nasion wysiewanych po dojrzeniu; z sadzonek korzeniowych zimą w szklarni; na odpowiednim stanowisku może dawać samosiew. Istnieje także odmiana ?ALBUM? o kwiatach białych.





Bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana)

Niska roślina dwuletnia, bardzo łatwa w uprawie, osiągająca do 20cm wysokości. Prace hodowców nad bratkami trwają już prawie 200 lat w efekcie czego powstało wiele grup i odmian różniących się głównie wielkością i kolorami kwiatów. Wymagania: gleba żyzna, próchniczna, dostatecznie wilgotna, przepuszczalna o odczynie obojętnym do lekko kwaśnego; dobrze rosną w pełnym słońcu, ale w półcieniu kwitną dłużej i ładniej, kwiaty nie tracą tak szybko barw i nie płowieją; mrozoodporność: wystarczająca ale nie zaszkodzi przykrycie siewek stroiszem na zimę; rozmnażanie: wyłącznie przez siew; nasiona wysiewa się w chłodnym inspekcie od czerwca do lipca, następnie pikuje i we wrześniu wysadza na miejsce stałe; często wysiewa się je w styczniu/lutym w inspekcie tak by zakwitły na dzień Wszystkich Świętych; siewki wymagają cieniowania;





Brunera wielkolistna 'Emerald Mist' (Brunnera macrophylla)

Odmiana brunery wyróżniająca się ładnymi, wzorzystymi liśćmi. Dorasta do 40cm a kwitnie IV-V. Wymagania: miejsca cieniste i półcieniste, gleba żyzna, próchniczna, przepuszczalna, kwaśna, słabo kwaśna do obojętnej, stale wilgotna; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: gatunek przez siew oraz wegetatywnie, przez sadzonki korzeniowe w zimie lub wczesną wiosną oraz podział kęp wiosną lub wczesną jesienią; Rośliny wyrosłe z nasion mogę nie powtarzać cech rośliny matecznej.



Brzoskwinia pospolita (Prunus persica)

Drzewo owocowe dorastające do 5m. Wymagania, mrozoodporność:: miejsce ciepłe i nasłonecznione, bezwględnie nie zastoisko mrozowe; uprawa niektórych odmian możliwa jest jednak nawet na wschodzie kraju; zasadniczo drzewo cierpi nie od mrozów, ale od wahań temperatury, głównie na przedwiośniu, kwitnie na tyle wcześnie, że kwiaty może warzyć mróz; nie lubi okresów długotrwałych opadów; podłoże musi być żyzne i próchniczne, najlepsze gliniasto-piaszczyste; warto przerzedzać zawiązki owocowe - pozostawiać pojedyncze owoce w odległości mniej więcej 20 cm od siebie (rozstaw dużej dłoni); cięcie: wymagane intensywne; drzewo owocuje na krótkopędach i bez cięcia obszary owocowania przesuwają się w kierunku końców gałęzi, potem konarów; ciąć trzeba co roku, najlepiej tuż przed albo nawet w trakcie kwitnienia, usuwając pędy cienkie, inne od kwiatonośnych lub przycinając je na 1-2 pąki; pędy owoconośne (mniej więcej grubości ołówka) skraca się do 20-30 cm; w czasie cięcia wycina się prawidłowo nawet połowę lub więcej pędów; można prowadzić w formie stożka lub pucharu; również latem warto przeprowadzić cięcie korygujące kształt i hamujące wzrost drzewa na wysokość (przycięcie najwyżej położonych pędów); Wymagana jest ochrona chemiczna lub w przypadku odporniejszych odmian mechaniczna przed chorobą grzybową - kędzierzawością liści brzoskwini.



Budleja (Buddleia davidii)

Spory krzew o luźnym pokroju, przewieszających się pędach i wiechowatych kwiatach dorastający nawet do 4m. Kwitnie od lipca do września. Wymagania: gleba żyzna, zasadowa, przepuszczalna, stanowisko suche, ciepłe, słoneczne, osłonięte; korzystne jest nieco suchsze ze względu na zimotrwałość; przesadzanie starszych okazów niewskazane; mrozoodporność: budleje w naszym klimacie nie są całkowicie mrozoodporne, należy je na zimę kopczykować i okrywać stroiszem, wiosną przycina się silnie przemarznięte pędy - budlejom to służy, gdyż dzięki takiemu cięciu ładniej i obficiej kwitną; w zachodniej części kraju podczas łagodniejszych zim budleje zimują z powodzeniem bez większych zabiegów; rozmnażanie: gatunek przez wysiew nasion (odmiany niekoniecznie powtórzą cechy), przez sadzonki zielne latem, zdrewniałe wczesną wiosną; szczepienie; szczególnie polecane rozmnażanie z sadzonek, przyjmują się łatwo i kwitną już w kolejnym sezonie (a zdrewniałe w sprzyjających warunkach nawet w bieżącym);

Budleje też dostałam dopiero w tym roku [szt. dwie]:



Bukszpan zwyczajny (Buxus sempervirens)

Wolnorosnący, zimozielony krzew dorastający do 4m. Może być poprowadzony jako drzewko. Wymagania: bukszpan nie ma specjalnych wymagań co do gleby, jednak nie może ona być podmokła, zdecydowanie lepiej rośnie na glebach z dodatkiem wapnia; stanowisko półcieniste do cienistego; mrozoodporność: przeciętna, w niektórych regionach kraju pędy mogą wymarzać; rozmnażanie: najefektywniejsze z sadzonek pędowych w sierpniu w inspekcie; w warunkach ogrodu przydomowego można bukszpan sadzonkować wiosną. Doskonale nadaje się na żywopłoty lub tworzenie zielonych rzeźb w ogrodzie.



Betonica officinalis (Bukwica lekarska)

Bylina o drobnych ale ładnych kwiatach, dorastająca od 30 do 70cm. Kwitnienie przypada na okres od czerwca do września. Wymagania: stanowisko słoneczne lub półcieniste, podłoże żyzne o odczynie obojętnym; rozmnażanie: najprostsze przez podział kęp wiosną; również z siewu; Rośnie na wzgórzach, polanach, łąkach, pastwiskach. Surowcem jest ziele ? Herba Betonicae. Ładnie wygląda w uprawie, szczególnie w skupiskach. Należy do moich ulubionych roślin leczniczych, stosowanych zresztą od starożytności. Bukwica hamuje biegunki i bolesne skurcze towarzyszące nieżytom żołądka i jelit. Jest pomocna w terapii nieżytu układu oddechowego, likwiduje stany zapalne błon śluzowych jamy ustnej i gardła. Przy zastosowaniu na błony śluzowe i skórę wpływa ściągająco, przeciwbakteryjnie, gojąco i przeciwzapalnie. Działa przeciwbólowo. Posiada składniki przeciwreumatyczne i przeciwartretyczne oraz przeciwzapalne na stawy i mięśnie. Nalewka z bukwicy (Tinctura Betonicae 1:3, 100 g ziela świeżego lub suchego rozdrobnionego na 300 ml alkoholu 40% lub wina wytrawnego, macerować 14 dni, przefiltrować; dawka 5 ml nalewki sporządzonej na wódce lub mały kieliszek na winku) i mocny napar (2 łyżki na szklankę wrzątku ? 1 szklanka wypita 1-2 razy dziennie) działa uspokajająco i przeciwnerwicowo. 1-2 łyżeczki ziela na filiżankę wrzątku, 3 razy dziennie po filiżance naparu to dawka przeciętna w leczeniu lekkich stanów podniecenia nerwowego, zaburzeń trawiennych i zapalenia gardła (dodatkowo płukanki). Dawniej bukwicę używano w leczeniu dychawicy oskrzelowej, padaczki, zaflegmienia płuc, żółtaczki, zaburzeń trawiennych, bólu głowy i gośćca. Zewnętrznie do okładów przy zwichnięciach i uderzeniach (krwiaki, obrzęk). Najlepiej sprawdzają się okłady z mocnego naparu lub z papki ze świeżego ziela, ponadto z wyciągu octowego (100 g ziela na 300 g octu spożywczego, po tygodniu przefiltrować, rozcieńczać z wodą 1:1, okłady kilkudziesięciominutowe na obolałe stawy i miejsca uderzone, opuchnięte, z wylewami). W wiekach średnich bukwica uważana była za roślinę-amulet, chroniącą przed złymi duchami;



Bylica pospolita ORIENTAL LIMELIGH (Artemisia vulgaris 'Janlim')

Jest to bylina osiągająca 70cm, zdobna głównie z oryginalnych liści. Liście odmiany ?Limelight? są pierzastosieczne, z gładką stroną górną i białym kutnerem na spodzie; zielone z nieregularnymi żółtymi plamami, niektóre liście zupełnie pozbawione chlorofilu; Wymagania: ziemia żyzna, miejsce słoneczne; może być bardzo ekspansywna! rozmnażanie: podział, ukorzenianie pędów bocznych;



-- Śr 28 gru 2011 14:14 --

Różomaniaczki, rózoznawczynie i różoamatorki i inne tam różo-cosie.... proszę o poradę: mam zadołowane róże... czy teraz mogłabym je posadzić, czy jednak czekać do wiosny? Na jesieni nie mogłam tego zrobić, więc zadołowałam ale teraz tak ciepło jest....