. Chyba jestem winna słowo wyjaśnienia, dlaczego porzuciłam swój wątek. Jakoś tak od kilku już miesięcy wychodzi, że w tej drugiej połowie miesiąca mój dzień składa się głównie z nadrabiania zaległości w pracy (uroki roboty w domu 
) i na forum wpadam na chwilkę, zupełnie bez pomysłu, co napisać. Teraz już mam trochę luzu, ale fotek żadnych wrzucać nie będę - poczekam do marca. Chcę najpierw obadać, jak będzie wyglądać ta rewolucja zdjęciowa. Z resztą u mnie i tak nic nowego się nie dzieje, a ciągłe pokazywanie tego samego ma średni sens.Anjju - czekałam długo na rozkwit pewniaków, a one od razu przekwitły zamiast rozkwitnąć
. Powoli pojawiają się żółte i mam dziwne przeczucie, że też mogą wcale nie mieć żółtego koloru.Czy mam rozumieć, żeby rozmnożyć to kalanchoe
?Co do anturium - na pewno miałam, a czy mam, to nie wiem. Problem polega na tym, że w jednej doniczce były trzy różne anturia, a już po ostatnim kwitnieniu białego któreś padło. Jestem na 100% pewna, że gdybym teraz nie kupiła tego, to by się okazało, że to było właśnie białe.
Monik - dziękuję. Cały czas idę i idę do Twojego wątku, i jakoś dojść nie mogę. Ale na pewno kiedyś tam trafię
.Mniodkowa - kalanchoe faktycznie mocno różowe. Ostatnio wszystkie rośliny z "jego" parapetu mają przymusową kwarantannę w łazience i już wiem, co trzeba robić, żeby zechciało łaskawie rozkwitnąć - wstawić za karę do ciemnej łazienki
(wszystkie kwiatuszki w końcu otworzyło).A z tymi podwójnymi hiacyntami, to różnie bywa - widzę po swoich, że u niektórych ten drugi kwiatek jest całkiem dorodny, a u innych - to jest namiastka kwiatka
.Mmarylo - dziękuję, o to kalanchoe walczyłam kilka miesięcy. Zupełnie nie chciało żyć
. W końcu jakoś lepiej porozumiałam się z jego szczepkami (tamtego oryginalnego już nie ma).Co do krokusów, to mam nadzieję, że już niedługo ujawnią się na trawnikach i będzie można je podziwiać w większej ilości
.Doromichu - dziękuję, do wiosny jeszcze trochę - u mnie właśnie zaczął się najtrudniejszy okres. Najwięcej roślin tracę nie zimą, a właśnie o tej porze roku
. Dlatego bardzo czekam na wiosnę.Justus - cieszę się, że Ci się spodobało. Jednak mocno przeżyło zmianę warunków i właściwie to już prawie całkiem przekwitło. Teraz będę musiała trochę poczekać na kolejne kwiaty.
Arletko - aż mi się ciepło na serduchu zrobiło od tego, co napisałaś
.Kociaro - u mnie w rodzinie anturium było od kiedy pamiętam. U babci na parapecie stało i co jakiś czas przynosiliśmy mu mech z lasu; u mojej mamy też stało, a przy okazji różnych świąt szkolnych mama ucinała kwiatek, zawiązywała wstążkę i nie trzeba było iść do kwiaciarni
. Ja też bardzo bym chciała się dobrze dogadywać z tymi roślinkami, ale ciągle jakąś tracę i muszę ją zastępować kolejną. Może już czas się poddać 
?Magdo - dziękuję, bardzo się cieszę, że wpadły Ci w oko
.Stokrotkaniu - czaruję, czaruję i niewiele mi z tego wychodzi. Pani wiosna się nie spieszy, chociaż temperatury już są zachęcające
.
były różowe ale białego ani jednego 
każdy ma to , na co sobie zasłużył więc chyba byłaś dla nich wzorową opiekunką 
).
.
. Listki tuż po przyjeździe i część z nich już wsadzona do miniszklarenki (tak mnie jakoś znów naszło na cięcie - zobaczymy, czy już "dorosłam" do tej metody) 
.
