Madagaskar i reszta świata - cz. 5

[nolina]

Żanetko bardzo szkoda twojej pracy i roślinek,ale cóż poradzisz tak bywa

[hen_s]

Nie było mnie ledwie kilka dni a tutaj jak zwykle dużo wątku do przejrzenia...

I horror przeżyłaś, i lepsze wieści obiecałaś - do tego pokazałaś piękne hoje z grupy hoja lobbii (mam tylko jedną i to słabiutko u mnie rośnie) oraz kaktusowe(!) kwiaty chamaecereusa.

Dzieje się u Ciebie.

[barbra13]

Żanetko, to rzeczywiście horror, na szczęście sytuacja opanowana. Też czekam na obiecane lepsze wieści .

[piasek pustyni]

Dziękuję Wam wszystkim za słowa wsparcia!!!

Pati - na szczęście, choć nie wiem, jakim cudem
Kuba - mam nadzieję, że wskazówki Tomka dały Ci wiele przydatnych informacji. Tomku - dziękuję
Moniko - no troszkę, ale przy okazji miałam gruntowny przegląd korzeni
Lucynko - nie tylko można, ale się podłamałam! Myślałam, że to już po hojach... Bajzel w nazwówkach jeśli chodzi o lacunosy, przy kilku nie wiem która jest która. Ale taki problem to nie problem
Agnieszko - i tego się trzymam
Jacek! A ciekawa jestem szalenie, jak to się stało, że wleciałeś w te swoje skrzynki... Hm... Mogłeś się potknąć, albo ... to drugie A ta konstrukcja jest wzmocniona, tylko co poradzisz na - jak to ładnie nazwałeś - roztrzepanie...? Huknęło aż jeszcze ten dźwięk mi w uszach huczy, dobrze że szyba nie poszła! Tu mam po prostu do wymiany tę rączkę zamykającą, przeskakuje jeden poziom, nie łapie dobrze i po upałach została na poziomie "rozszczelnienia". A ja się dziwiłam, czemu tak wiatr wyje w sypialni. Ta półka dodatkowa jest na wysokości rączki i po prostu rośliny przysłaniały jej poziom. I "po frytkach"...
Mieciu - bardzo dziękuję, co przeżyłam to moje
Jacku - to ja współczuję! Agawy przecież są niebezpieczne, ja o tym wiem, i szczęśliwie Tobie nic się nie stało! Takie przypadki jednak wiele uczą...
Małgosiu - o właśnie - tak bywa...
Henryku - pozwól, ze raz jeszcze wyrażę uciechę z Twojego powrotu Dziękuję za miłe słowa. Co do H. lobbii - z tego, co wyczytałam to hoja leśna. I ukorzenia się doskonale w sphagnum. Nie wiem tylko, czy może to być jej docelowe podłoże... U mnie na razie część we mchu, część w kamykach...I nie wyczułam jej jeszcze. Myślę jednak, że zamówię sobie sphagnum i przesadzę je wszystkie, a jak rozwiną korzenie, to pomyślę co do nich docelowo. Może kokos...?
Basiu - dziękuję! I wedle życzenia...

... po tych nieprzyjemnych wydarzeniach czas na miłe.
Stałym bywalcom nie muszę, ale nowym pokażę coś, co mnie będzie napawać dumą i radością za każdym razem, gdy to się wydarzy.

Pamiętacie mój pierwszy wysiew? O rety, to już kawał czasu, trzy lata temu! W każdym razie jedną z porcji nasion była Uncarina roeoesliana, endemit Madagaskaru. Nasionka tak wyglądały:



Miałam okazję po raz pierwszy cieszyć się z jej kwitnienia rok temu. W niedzielę rankiem coś się żółciło w szklarence... Obdarzyła mnie kwitnieniem ponownie





Natomiast do zdjęć specjalnych zawołałam już swojego M. Jeśli pamiętacie, pisałam kiedyś o sposobie zapylania tej rośliny, który dzieje się za pomocą żuczków żyjących na Wyspie. To dla nich są te paski na płatkach, stanowiące poniekąd platformę lądującą - idąc po tych paskach, schodzą aż do głębi, a roślinę zapylają wracając. I te paski, a także całą gardziel, mógł uchwycić już tylko mój M, ja nie umiałam. W każdym razie to wnętrze, tak wyjątkowo zapylane, wygląda coś jakby tak:







Rok temu, gdy zakwitła po raz pierwszy, specjalnie dedykowałam ją Ojcom tego pierwszego wysiewu - Henrykowi i Markowi (mgr_). Nieustannie ta dedykacja jest dla Was, w szczególności dla Henryka, bez którego by ten wysiew tak naprawdę się nie odbył w ogóle! Albo padł po drodze

Nie powiem, że nie próbuję zapylić, ale żuczek ze mnie marny... i raczej nie sądzę, by coś wyszło. Ale grzech byłoby nie spróbować pobawić się w żuczka, w trutnia nawet nie będę próbować

To nie koniec kwitnień ani niespodzianek, mam kolejne nowości, ale tak naprawdę to bardzo się cieszę na jutrzejszą paczkę, w której idzie do mnie coś pięknego, ale sza! Wszystko w swoim czasie

Dziękuję Wam serdecznie za wizyty i pozdrawiam cieplutko, cieplutko!

[barbra13]

Takie rzeczy, to tylko u Ciebie . Fotografowanie platformy lądującej dla żuczków, a również gardzieli, do której żuczki są kuszone- do głowy by mi nie przyszło . Jak zwykle oryginalnie i ciekawie

[Akwelan_2009]

/ ... / ale żuczek ze mnie marny... i raczej nie sądzę, by coś wyszło. Ale grzech byłoby nie spróbować pobawić się w żuczka, w trutnia nawet nie będę próbować .

- jeżeli nie wychodzi być żuczkiem, trutniem, to może lepsze efekty będą przy "próbie" jako pani żuczkowa lub trutniowa , może coś konkretnego i oczekiwanego wyjdzie, nie wolno się zniechęcać .

[wisnia897]

Naprawdę zajrzałaś kwiatuchowi aż do żołądka... niezwykłe zdjęcia
Z daleka kwiatek też wygląda dobrze, wyróżnia się z zielonego tła. Gratuluję, że to roślina z własnego wysiewu tak Cię obdarowała! Jest się z czego cieszyć

[emerald]

Dopiero teraz przeczytałam o wypadku Dobrze, ze niewiele strat.....

Uncarina roeoesliana - ciekawa roślina. Przypomina euphorbie.

[nolina]

Żanetko rewelacyjne zdjęcia Gratulacje wielka radość gdy zakwitnie roślina wypieszczona od nasionka
Kwiatek śliczny
Jestem ciekawa co tym razem nam pokarzesz

[PiotrAPD]

Uncarina roeoesliana - Sposób jej zapylenia czyni z niej bardzo ciekawą roślinę
P.S. Ciekawość mnie zżera co sobie kupiłaś

[onectica]

Jak on tam wlazł, ten Twój M?


Super!

[hen_s]

Uncarina roeoesliana oraz pozostałe unkariny u Ciebie mnie bardzo interesują. Pisałem o nich, piszę i będę pisał z wielkim sentymentem bo hodując te rośliny bardzo je polubiłem. Niestety u mnie one zbyt długo miejsca nie zagrzały ale ów sentyment pozostał.
Tobie jak widzę z nimi idzie doskonale, jestem pod wrażeniem!
Pokazuj je jak najczęściej!

tak naprawdę to bardzo się cieszę na jutrzejszą paczkę, w której idzie do mnie coś pięknego

Mam nadzieję, że będzie Pani zadowolona...

[marta_lara]

Ooo nadrabiam sobie spokojnie Twój wątek, patrzę na zdjęcie z "rozpierduchą" i pierwsza myśl: KOTY!!
Już je nawet w myślach po kolei uśmiercałam, swojego zresztą też (gdyby coś takiego mi zrobił... oj życia by nie miał!!)... a tu czytam i się okazuje że to TY
Szczęście, że nie masz dużych strat bo wyglądało to tragicznie.

Uncarina choć nie w moim klimacie, to bardzo ładna, pochwalić trzeba!!

[lucy23-61]

Chyba bym się popłakała widząc takie pobojowisko.Ale, o cudzie piszesz,że niewiele strat, to dobrze, choć każda strata boli.
Ten piątek był straszny.W nocy z czwartku na piątek jechaliśmy do Mielna.Wiało i lało niemiłosiernie baliśmy się,że natrafimy na jakieś złamane drzewo,bo przecież tam dużo lasów.I całe szczęście,że radio nie chciało odbierać, bo jakby nas jeszcze postraszyli dodatkowo tym, co działo się w Gdańsku, to już regularnego cykora byśmy mieli.

[onectica]

Chyba bym się popłakała widząc takie pobojowisko. Ale,

..nie dziwi nic, bo Żaneta jest jednak szalona. Mam na to dowód