O Trójmieście

[rotos]

Sea Towers w Gdyni. Kontrowersyjne dwie wieże zbudowane nad samym morzem. W sobotę pan Jerzy Iwaszkiewicz w jednym z popularnych programów w TV niemal z obrzydzeniem mówił o gdyńskich, "czarnych" wieżach.
Spróbuję ocieplić ich wizerunek :



Pozdrawiam
Adam

[amba19]

Adam - fajne zdjęcie! Wieże mi się nie podobają, ale Twoja fotka - TAK!
===============================================

Po powrocie z działki wracam do ulubionych zakątków w Gdańsku i znajduję ciekawe miejsca w których jeszcze nie byłam..
W niedzielę wybrałam się na spacer do Parku Oruńskiego. To piękne miejsce położone w dolinie pomiędzy zalesionymi wzgórzami, Przez doliną przepływa Potok Oruński, który rozlewa się w dwa stawy - górny i dolny. Chyba najbardziej charakterystyczne są wierzby płaczące malowniczo odbijające się w tafli wody...




W słoneczny jesienny dzień Park wygląda zjawiskowo....









Jak widać na ostatnim zdjęciu do parku chętnie zaglądają nie tylko okoliczni mieszkańcy ale także dziki. No tak - ale to przecież także okoliczni mieszkańcy
------------------------------------------------------

[Lusia 57]

Oj Marysi jak pięknie pokazałaś te zaglądające do stawu wierzby. Pięknie jest w Oruńskim parku jesienią. Zaglądałaś ostatnio do drugiego historycznego parku, Oliwskiego? Widziałaś nowe ogrody, japoński i barokowy? Jeszcze są młode ale jak wiosną zakwitną wszystkie nowo posadzone wiśnie to będzie cudowny widok.
Pozdrawiam serdecznie

[amba19]

Lusiu w Parku Oliwskim byłam ostatni raz wiosną, wtedy też widziałam tę nową część zakładaną na terenach Folwarku Saltzmana.
Wówczas to miejsce było że tak powiem "w proszku". Pamiętam, że zaglądałam przez płot, żeby zobaczyć co tam się dzieje. Mogę się tylko domyślać, że przez lato prace posunęły się do przodu i rośliny urosły..
Teraz wybiorę się na pewno w okolicach Wszystkich Świętych - bo mam kochanych i bliskich na Oliwskim cmentarzu. Jak odwiedzamy groby - to idziemy później na spacer po parku...

Takie zdjęcia udało mi się wiosną zrobić....wtykając aparat za płot

[amba19]

Dawno nic nie pisałam w tym wątku a chciałabym pokazać interesujące miejsce, które znajduje się co prawda nie w Gdańsku ale pół godziny drogi od mojej działki. To jest skansen we Wdzydzach Kiszewskich obecnie pod nazwą Muzeum - Kaszubski Park Etnograficzny im. Teodory i Izydora Gulgowskich.
Małżeństwo Gulgowskich w 1906 roku założyło pierwsze na ziemiach polskich muzeum pod gołym niebem. Odkupili przeszło 100-letnią wówczas chałupę gburską od miejscowego gospodarza o nazwisku Hinc, a w niej zgromadzili miejscowe przedmioty codziennego użytku oraz kolekcję sztuki ludowej. W 1948 pani Gulgowska przekazała chatę wraz z terenem Skarbowi Państwa. Od lat 50-tych obiekt należał do Muzeum Pomorskiego w Gdańsku jako Muzeum Chat Kaszubskich. W 1969 przekształcono je w Kaszubski Park Etnograficzny. W tym czasie przybywały nowe budynki i powiększono obszar Parku. Obecnie to 22 ha oraz ponad 50 chałup, budynków gospodarczych, dwa wiatraki, dwa kościoły oraz kuźnia, tartak, warsztat kołodzieja, szkoła i dworki szlacheckie. A wszystko to położone w przepięknej okolicy nad brzegiem jeziora Gołuńskiego.

[amba19]

Ostatnie zdjęcie z poprzedniego postu przedstawia kościół pod wezwaniem Św. Barbary ze wsi Swornegacie zbudowany ok. 1700 roku. Wraz z całym wyposażeniem został podarowany muzeum przez kurię chełmińską. W tym kościele nadal odprawiane są msze św.



Ołtarz główny widoczny w głębi kościoła pochodzi z drugiej połowy XVII wieku



Ambona



Malowidło z sufitu datowane na początek XIX wieku





Mnie zachwycił murek otaczający świątynię z wyrastającymi spomiędzy kamieni paprociami

[akl62]

Oj dobrze, że to pokazałaś. Często gnamy nad morze, a po drodze zawsze można się zatrzymać i zobaczyć takie cuda.
To akurat "moje strony", bo z Solca Kujawskiego jeździłam w okolice Słupska. Ileż na Kaszubach jest ciekawych miejsc.

[amba19]

Aniu - ten kościółek ze Swornegaci znajduje się aktualnie w Kaszubskim Parku Etnograficznym we Wdzydzach Kiszewskich.
W Swornegaciach funkcję kościoła parafialnego przestał pełnić w 1916 roku po konsekracji nowego, murowanego kościoła. Nabożeństwa odbywały się w nim tylko sporadycznie.
W 1980 roku świątynia wraz z wyposażeniem została przeniesiona do Wdzydz. Jest najstarszym i najcenniejszym zabytkiem w tym skansenie. Co więcej - w 1987 roku odbyła się jego konsekracja i teraz odbywają się tam msze święte w niedziele i święta o godzinie 8.00
=======================

Na poniższym zdjęciu makata z Wdzydzkiego Muzeum wykonana w 1919 roku (a więc blisko stuletnia ) przez panią Matrę Bławat z Wdzydz Kiszewskich

[amba19]

Dzisiaj pokażę Wam obiekt, który we Wdzydzach wzbudził we mnie największe emocje.
Oto chałupa gburska z Chrztowa...czyli z mojej wsi zbudowana w 1852 roku (na tablicy przed chatą informacyjnej widnieje rok 1853 czyli równo sto lat przed moim urodzeniem )
Od dłuższego czasu próbuję znaleźć dokładniejsze informacje na jej temat. Wiem, że jej właściciel nazywał się Józef Urban, znalazłam w internecie zdjęcia z jej rozbiórki datowane na 1972 rok w związku z tym podejrzewam, że w Parku Etnograficznym znalazła się w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych.

[Ewiczka52]

MARYNIU Bardzo ciekawy wątek i tyle wspaniałych zdjęć i relacji z imprez regionalnych- słowa uznania . Cudną wycieczkę nam fundujesz bez wyjazdu . Chociaż to mnie motywuje aby w te strony zawitać

[amba19]

Ewiczko - bardzo Ci dziękuję za ten wpis. Mnie się wydawało, ze już nikt nie zagląda do tego wątku i że ja tak tu piszę "sobie a muzom" To dla mnie wielka motywacja...
Mam jeszcze dużo zdjęć z Wdzydz. To naprawdę fascynujące miejsce i warte zobaczenia. Zapraszam Cię na Kaszuby!
=================================

Parowa lokomobila z 1903 roku stanowiąca napęd tartaku ze zdjęcia poniżej.
Tartak z końca XIX wieku przeniesiony ze wsi Staniszewo.




Warsztat kołodzieja z 1927 roku ze wsi Mirachowo



Szkoła ze wsi Więckowy z lat 50-tych XIX wieku. Szkoła funkcjonowała w tym budynku do 1887 roku, kiedy to przeniesiono ją do nowo wybudowanego murowanego obiektu.
Na zdjęciach poniżej w kolejności
- sala lekcyjna z wyposażeniem, które było używane do lat 20-ch XX wieku
- mieszkanie nauczyciela znajdujące się w tym samym budynku po przeciwnej stronie sieni
- ogródek na tyłach szkoły, można się domyślać że był uprawiany przez rodzinę nauczyciela






Obejście zagrodnika ze wsi Borsk. Zagrodnikiem nazywano niezamożnego, bezrolnego chłopa, który posiadał dom i ogród a utrzymywał się z pracy najemnej.
Na zdjęciach poniżej wyposażenie i umeblowanie chaty. Na ostatnim zdjęciu garnki na płocie i uroczy strach na wróble w ogródku

[kania]

Marysiu, nie piszesz między sobie a muzeom...muzeum...tfu ... muzom Ja również oglądam i doceniam wielce.

[Lusia 57]

I ja tu bywam jak tylko coś nowego umieścisz. Brak czasu powoduje, że się nie odzywam ale śledzę Kaszubki prawie wszystkie. Czekam na więcej.

[tu.ja]

Podglądaczy jest znacznie więcej

[Iwona 0103]

Byłam tam i muszę powiedzieć,że dla mnie jest to jedno z piękniejszych miejsc w Polsce