Podstawy dendrologii

[Darko52]

Moje rosły w idealnych warunkach.
Ziemia super, wody i słońca tyle ile trzeba , zero konkurencji z chwastami.
Te które wykiełkują w naturze, mają spartańskie warunki ,
więc trudno oczekiwać, aby tak wyrosły przez sezon, jak te ze sztucznej hodowli.
Ja co roku tylko kilka sadzę, gdyż z bobrami trudno wygrać.

Pozdrawiam. Darek.

[emalia112]

ERNRUD marzyciel napisał: cyt "..należałoby rozważyć jej wprowadzanie do miast na wilgotne stanowiska." To ja sobie wyobrażam odważnego architekta krajobrazu który próbuje wprowadzić na podmokły skwerek olsze. Zaraz by usłyszał od inwestora" To drzewo takie pospolite, mało subtelne" i z łachą pewnie by się zgodził na wierzbę płaczącą. Drugi raz by go nie zatrudniono. Jakiś egzotyczny i chorowity wiąz to jak najbardziej. Olsza jest drzewem nie docenianym, uważanym za chwast. Może i do palenia się nadaje, może i meble są ładne z niej, ale w powszechnym mniemaniu to chwast. W latach 70- tych ub. wieku ówczesny władca Bieszczad wymyślił by odchwaścić je z olszy przy pomocy herbicydów. Lasy Państwowe się od tego odcięły i zlecono opracowanie dokumentacji bardzo młodym meliorantom, geodetom, rolnikom. Byłam też w tej grupie choć w owym czasie nie odróżniałam grabu od buka. Tylko w gminie Cisna zostało zakwalifikowane do "odchwaszczenia" ponad 700 hektarów. Nie pamiętam jak było w innych gminach, ale chyba podobnie. Olsza miała z Bieszczad zniknąć. Na szczęście realizacja tak dużych projektów wtedy kulała i po zdewastowaniu kilkudziesięciu hektarów olszy w okolicy Ustrzyk Górnych i Smereka projekt zawieszono i zapomniano. Olcha ocalała. Czasem odwiedzam miejsca mojej zbrodni i nie ma już znaku po eksperymentach z 1973 roku, ale długo , pewnie z dziesięć lat natura leczyła rany.
A ja mam swoje zakątki gdzie olcha rośnie jak chce.



w takim środowisku olcha czuje się świetnie

[Darko52]

Piękna, ta dzika przyroda na tych zdjęciach!
Chciałbym jednak na chwilę odbiec od tematu związanego z olszyną.
Otóż przez nasz piękny kraj , przetaczają się coraz częściej huragany , nawet
miejscami orkany, powodując olbrzymie zniszczenia w drzewostanach.
Jakich drzew nie sadzić blisko domu, a które mają potężny głęboki system korzeniowy?
czyli powinny być w miarę bezpieczne.
Pozdrawiam. Darek.

[mati1999]

Bilsko domu na pewno nie :

Brzozy
Sumaki
Świerki
Wierzby
Jesiony
Topole
Żywotniki
Sosny
Modrzew
Wiem z własnego doświadczenia po obserwacji kiedy przeszła bardzo silna trąba , jedna z większych jak na Polskę w 2007 roku i w okolicy jak i u mnie poległo wiele takich właśnie drzew.

Natomiast te wytrzymały

Daglezja
Cyprysik
Jałowiec
Akacje
Jodły
Orzechy włoskie
Choiny
Te doskonale przeżyły i rosną nadal jedynie są łamliwe i kilka konarów ale dość sporych odpadło

[Tomek_MM]

Można tutaj posłużyć się także długowiecznością wśród gatunków oraz docelową wysokością, te które mają mega rozmiary docelowe i żyją max powyżej 1000 lat muszą być odporne na takie przypadki skoro wykształciły taką strategię ewolucyjną. Należy wziąć poprawkę na warunki klimatyczne, bo niektóre rosnące wysoko i długo u siebie mogą w naszym klimacie niedomagać i łamać się lub wywracać. Ale Cyprysik, Orzech włoski, Jodły i szczególnie Daglezja potwierdzają to (mało kto o tym mówi ale Daglezję pod względem wysokości docelowej przebija praktycznie tylko Eukaliptus).

[ERNRUD]

-Ciekawe informacje Emalio. Skąd w ogóle pomysły, aby oczyszczać florę z rodzimych drzew. To jest sabotaż.
-Wiązy są rodzime. Mamy 3. Tępi je jednak w różnym stopniu grafioza, która może wpływać na ich znikanie.
-Modrzew charakteryzuje się ogromną elastycznością. Ja nie bałbym się go sadzić koło domu.

[annodomini]

Mam dwudziestoletni wiąz. Od kilku lat obserwuję u niego zniekształcenia kory podobne do grafiozy, ale o wiele mniej wydatne. Czy jest możliwe, że to taka uroda wiązu, czy choroba o lekkim przebiegu ? Liście nie zamierają, ogólnie drzewo wygląda dobrze, rokrocznie przyrasta. Mam tylko jeden wiąz, więc nie mam do czego porównać.

[emalia112]

Tę historię z przed czterdziesty lat przytoczyłam jako ilustracje sposobu myślenia o olsze. Była , a i współcześnie jest uważana za drzewo gorszej kategorii, za chwast.
Próbujemy wspólnie z sąsiadami zagospodarować dzikie wysypisko śmieci. Moja propozycja by obsadzić to olszą upadła bez dyskusji " Tyle namęczyliśmy się, by to wyczyścić, a ty nam to chcesz chwastami obsadzić".. Zgodzili się na srebrną topole i czerwony dąb. Ale olsza daje sobie rade. Usuwanie olszy i wprowadzanie innych gatunków na siłę nie kończy się sukcesem. Myślę, że wynika to z faktu że w młodości jest znacznie silniejsza niż inne drzewa.

Jakoś tak niechcący do tablicy wywołałam wiąz. Jest zainteresowanie. Mam nadzieje Mati, że weźmiesz to pod uwagę.

[martin79]

Odnośnie tego wiązu przydało by się zdjęcie. Ja też myślałem że wiązy u moich rodziców zachorowały, dopiero po głębszym szperaniu w literaturze wyszło mi, że drzewa należą do odmiany korkowej.

[Q-Storm]

@emalia, chwastem to jest dopiero dąb czerwony... W ogóle w tym kraju jest jakaś obsesja na punkcie dębu.

Olsze sprawdzają się świetnie tam, gdzie przez większą część roku jest nadmiar wody [o.czarna - stagnującej, ubogiej w tlen; o.szara - przepływowej, bogatej w tlen] oraz jako gatunki fitomelioracyjne - rząd olch wzdłuż pola uprawnego działa na nie lepiej niż niezrównoważone nawożenie gnojowicą - jako, że drzewa te prowadzą wybitnie otwartą gospodarkę mineralną, zaś w ich liściach jest tyle azotu, że potrafią w krótkim czasie zmienić siedlisko ubogie w dość żyzne.
Odnośnie sytuacji w Bieszczadach i innych miejscach nadmiernego rozwoju drzew z rodzaju Alnus: stanowiska naturalne dla olch w górach stanowią brzegi cieków, potoków, rzek, źródliska, młaki i inne tereny wilgotne/mokre. Poza tym olcha może występować jednak jako domieszka, jednak tysiące hektarów olszy szarej rozsiewającej się na gruntach porolnych mogły stanowić wg niektórych osób zagrożenie dla "gospodarki". Niemniej z tego co wiem, Lasy Państwowe traktują olszę jako przedplon wytwarzający warunki dobrego wzrostu dla drzew klimaksowych [buk, jodła, etc.]. Natomiast faktem jest, że małe górskie zlewnie potoków z dużym udziałem olszy w drzewostanie cechują się obniżonymi parametrami wody, zwł. tej przeznaczonej na cele spożywcze.

[emalia112]

Masz racje. Co roku w jesieni czyszczę ciek z liści by zapewnić drożność i po pryzmie z liści olszy na wiosnę jest tylko trochę kompostu, gdy liście np lipy rozkładają się rok. Zresztą kompost z liśćmi olszy zachowuje się tak jakby był posypany mocznikiem. Dużo szybciej rozkłada się i jest bardzo dobry. Teraz to do mnie dotarło, że nie tylko drewno, mikroklimat, uroda ale też i zwykły gnój jest udziałem tego drzewa.

[ERNRUD]

W związku z czasową absencją szefa wątku pozwalam sobie na wyznaczenie do dyskusji nowego rodzaju drzew.
Tak jak sobie wcześniej życzono - Ulmus.
O wiązach możemy napisać jako o drzewach rodzimych, które tracą na znaczeniu. W Polsce 3 gatunki krajowe: w. szypułkowy, w. górski, w. polny. Ponadto często uprawiany w. holenderski w odmianach. Rzadko w. syberyjski.
Nie sposób nie wspomnieć o grafiozie, która trzebi populacje tych drzew w Europie, ale o tym później, w dłuższej wolnej chwili.

[Darko52]

Jakoż, że będziemy teraz dyskutować o wiązach , to przytoczę taką
ciekawostkę. Otóż gałęzie wiązu szypułkowego bardzo smakują bobrom.
W pobliżu żeremia mają topole, wierzbę , olszynę , ale człapią sto metrów dalej,
aby powalić wiązy i pozabierać gałęzie do konsumpcji.
Te które jeszcze stoją owinąłem workami po zbożu , może zaprzestaną ścinać
moich wiązów szypułkowych?
Pozdrawiam. Darek.