Podstawy dendrologii

[ERNRUD]

Dla mnie długowieczność to również jeden z wyznaczników jakości.
Przy okazji chciałem się zapytać czy spotkałeś się może z formą botaniczną topoli kanadyjskiej? W Polsce zapewne nie do dostania, ze względu na obecność "wielkiej piątki" odmian.
I jeszcze: masz jakieś godne polecenia odmiany topoli czarnej?

[Q-Storm]

czy spotkałeś się może z formą botaniczną topoli kanadyjskiej?

Masz na myśli spontanicznie [tj. naturalnie] powstały egzemplarz rosnący "na dziko"? Tak. Termin topola kanadyjska obejmuje wszystkie topole posiadające w sobie geny Populus deltoides i Populus nigra w dowolnych kombinacjach. Na stanowiskach naturalnych [łęgi] część topól zakwalifikowanych jako t.czarne po bliższym przyjrzeniu się okazuje się kanadyjskimi. Poza tym w miastach na nieużytkach oraz w okolicach gdzie topól kanadyjskich jest dużo, można spotkać takie mieszańce pochodzące z wolnego zapylenia. Jest to w zasadzie problem, tak ważny, że istnieje europejski program ochrony zasobów genowych topoli czarnej a w wielu ośrodkach naukowych prowadzone są liczne badania nad genetycznymi aspektami tego problemu. Okazuje się, że topola czarna tak chętnie nie krzyżuje się, jakby się wydawało, a zapylenie obcym pyłkiem następuje w końcowej fazie kwitnienia kwiatów żeńskich - po prostu drzewo uważa, że lepszy rydz niż nic, mówiąc kolokwialnie. W sytuacji dostępności pyłku liczba potomstwa o genach mieszanych jest niższa niż pierwotnie sądzono. Sam fakt istnienia obok siebie żeńskiej P. nigra i męskiej P.canadensis nie oznacza, że wszystkie kwiaty będą zapylone tą drugą [zakładając jeszcze nakładanie się terminów kwitnienia], jeżeli w okolicy będzie męski okaz P.nigra, będzie on miał pierwszeństwo. Problem jest ze strony żeńskich topól kanadyjskich, które takiej bariery nie posiadają i zapylają się czym popadnie.

godne polecenia odmiany topoli czarnej

Italica
A na serio: świetne są drzewa odmiany 'Plantierensis', można je spotkać jeszcze w niektórych miejscach Polski. Pokrój jest szeroko stożkowaty w młodym wieku, u starszych drzew korona jest jajowata, ale większość gałęzi skierowana jest ku górze. Liście jasnozielone na wiosnę, w czasie lata ciemnozielone, listowie gęste, dość odporne na rdze liści. Drzewa wydają się być odporne na wiatr [kształt korony i ułożenie konarów]. W Krakowie widziałem te drzewa w okolicy stacji Kraków Płaszów oraz w Bieńczycach w rejonie ul. Makuszyńskiego. Jest to klon męski. Prawdopodobnie od tej odmiany pochodzi kultywar 'Vereecken' o nieco podobnym pokroju [męski] oraz 'Wolterson' [żeński] oba mające uznanie w Holandii i Niemczech jako dobrze wzrastające w warunkach silnych wiatrów [używane do nasadzeń w strefie przymorza].
Z takich ozdobnych to jeszcze godna polecenia jest 'Lombardy Gold' będąca ogrodową wersją odmiany 'Italica' tylko, że liście są żółte [coś jak 'Serotina Aurea'].

[ERNRUD]

No i na taką 'Lombardy Gold' znalazłbym miejsce u siebie.
O ile znajdę źródło zakupu / pobrania sadzonki w tym kraju...

[mati1999]

Te na zajezdni w Płaszowie mają wyciąć Po co ??? Ładne są i komu przeszkadzają to chyba te powinny być sadzone w miastach a nie czarne

[Darko52]

O brzozie , oraz topoli, tak z grubsza już wiemy to co trzeba .
Co teraz wejdzie na ""tapetę?
Może olsza czarna, lub poczciwa , stara wierzba?
Wątek bardzo ciekawy , prosimy, o kontynuacje.
Pozdrawiam. Darek.

[mati1999]

Właśnie coś tu ucichło jutro jak się zgodzicie dam nowy gatunek

[emalia112]

Jasne. Miałam pisać do Ciebie na pw. Jak byś mógł to zrób rozpiskę na trzy gatunki do przodu. Warto zbierać materiały z myślą o tym wątku.

[mati1999]

Ale co mam trzy różne gatunki opisać czy jeden wybrać a o dwóch powiedzieć następnym razem?

[Darko52]

Emali chodzi o to, że gdy omawiany jest jeden gatunek, aby już było
wiadomo , jaki będzie następny.

[emalia112]

No właśnie o to mi chodzi. Teraz drzewa nie mają liści, niektóre są
interesujące właśnie teraz z różnych przyczyn. Więc warto zrobić zdjęcie. Ale z drugiej strony trudno fotografować wszystko co nas zaintryguje. Ja bardzo żałuje, ze nie zrobiłam zdjęcia pewnej topoli która mnie urzekła kolorem i wielkością jesiennych liści. Spóźniłam sie pewnie dwa tygodnie bo nie przypuszczałam, że będzie taki wątek.

[emalia112]

Czas już na następne drzewo, jednak nie ma Matiego, wyjechał. Przed wyjazdem prosił mnie bym rozpoczęła dyskusje nad następnym drzewem sugerował wierzbę. Wgryzając się jednak w temat stwierdziłam , że wierzba jest zbyt różnorodna i nie ogarniam jej. Po za tym bliżej wiosny wierzba będzie bardziej na czasie. Wybrałam mniej skomplikowane drzewo.
Olsza(Alnus)
Rodzaj drzew i krzewów z rodziny brzozowatych. Średniej wielkości, bardzo powszechne na terenach podmokłych i wilgotnych.Pospolicie występuje w całej chłodnej strefie półkuli północnej.
Główny składnik lasów łęgowych.


W Polsce występują trzy gatunki olch;olsza czarna (A. glutinosa) olsza szara (A. incana Moench) olsza zielona (A. viridis DC)
Olsza czarna średniej wielkości drzewo liściaste o często wielokrotnym,grubym pniu i regularnie stożkowatej koronie.
bardzo ciemną (prawie czarną - stąd nazwa), głęboko tafelkowato spękaną korą oraz odwrotnie jajowatymi (okrągławymi) liśćmi.
Olsza czarna występuje pospolicie na nizinnych terenach podmokłych, głównie wzdłuż brzegów rzek i rozmaitych zbiorników , gdzie wraz z wierzbami, topolami i jesionami tworzy lasy łęgowe. Jej drewno jest bardzo cenne,( ze względu na niepowtarzalny kolor, wyjątkową trwałość i odporność na gnicie),w stolarce i przemyśle meblarskim.
Dzięki zakwitającym wczesną wiosną kotkowatym kwiatostanom męskim i zdrewniałym, szyszeczkowatym owocostanom, drzewo to prezentuje się atrakcyjnie przez cały rok.



Pień dość gruby (u podstawy bywa zgrubiały), zwykle nieco pochylony, prawie zawsze widoczny aż do wierzchołka (strzała), często już przy samej ziemi podzielony na dwie, rzadziej więcej równorzędnych części.



Olsza szara jeden z trzech rodzimych gatunków olszy w Polsce bardziej niż pozostałe rozpowszechniony w górach i na wyżynach. Tworzy mieszańce z olszą czarną, posiada też nieliczne odmiany ozdobne,
Jako roślina pionierska jest też często sadzona w roli przedplonu na nieurodzajnych terenach i stosowana do umacniania zboczy. Zdolność olsz do użyźniania gleby wynika z symbiozy, w którą drzewa te wchodzą za pomocą swojego systemu korzeniowego z wiążącymi atmosferyczny azot promieniowcami.
Roślina jednopienna, kwitnie od marca do kwietnia, na długo przed rozwojem liści (ok. 2 tygodnie przed olszą czarną). Kotki męskie znajdują się na szczytach gałązek, kwiatostany żeńskie w kątach liści. Dojrzewając przekształcają się w owalne "szyszeczkowate" owocostany .

[emalia112]

Olsza zielona niewysoki, gęsto ugałęziony krzew liściasty.Tworzy liczne pędy, łukowato wygięte; roczne pędy oliwkowozielone lub czerwonobrunatne, nieco spłaszczone i lekko filcowato owłosione. Liście zielone z obu stron, jajowate, zaostrzone na szczycie, brzegiem ostro, nierówno piłkowane. Roślina jednopienna, o oddzielnych kwiatostanach męskich i żeńskich występujących na tej samej roślinie; przed zimą na gałązkach występują kwiatostany męskie i żeńskie, które zakwitną dopiero wiosną. Zakwitają równocześnie z rozwojem liści, są wiatropylne. Owocem kuliste lub jajowate owocostany, silnie zdrewniałe, przypominające wyglądem szyszki, zawierające oskrzydlone orzeszki.
W Polsce występuje w Bieszczadach. Naturalne zarośla olszy kosej występują jedynie w grupie Halicza i Tarnicy oraz na Wielkiej Rawce. Duże kompleksy zarośli olszowych, naturalnych i wtórnie rozwiniętych na siedliskach leśnych, grupują się na północnych zboczach Wielkiej Rawki, na Bukowym Berdzie, Krzemieniu, Haliczu, Tarnicy i Rozsypańcu. Niewielkie jej grupy lub nawet łany spotyka się zatem na wszystkich wyższych szczytach.

Olsza zielona jest w Polsce gatunkiem niezwykle rzadkim, na stanowiskach naturalnych występującym jedynie w Bieszczadach.

[Darko52]

Rozmnażanie olszy czarnej, jest bardzo proste.
Ubiegłej zimy zerwałem z drzewa kilka szyszeczek.
Przyniosłem je do domu, następnie po kilku dniach popukałem po
szyszeczkach, i wysypało się sporo nasion.
Nasiona też leżały sobie w suchym miejscu , w domu.
Wiosną w skrzynki do kwiatów wysiałem nasionka, i pięknie wyrosły.

[ERNRUD]

Spośród rodzaju Alnus największą długowiecznością charakteryzuje się olsza czarna. Można spotkać egzemplarze liczące około 130 lat. Niektóre źródła mogą wspominać o starszych drzewach z tego rodzaju, choć wydaje się to mało prawdopodobne. O połowę krócej żyje olsza szara.

Odróżnienie olszy czarnej od olszy szarej polega na obserwacji wierzchołka liścia. Pierwsza posiada wyraźne wcięcie, natomiast druga - lekkie zaostrzenie. Ponadto olsza szara ma mniejsze owocniki.
Olsze są jedynym rodzimym rodzajem drzew, mogącym rosnąć w wodzie stojącej.

(!) Nazwa zwyczajowa "olcha" powinna dotyczyć wyłącznie samego drewna.

Olsze podobnie jak gatunki iglaste zachowują prostą strzałę. Jest to nietypowe dla drzew liściastych.

Liście olsz nie przebarwiają się przed opadaniem.

Olsze wchodząc w symbiozę z bakteriami Rhizobium, mogą pobierać azot atmosferyczny.

Bardzo odporna na zanieczyszczenia jest olsza szara i należałoby rozważyć jej wprowadzanie do miast na wilgotne stanowiska.

[emalia112]

Ja w sprawie długowieczności olszy. To drzewo, którego pień pokazałam na zdjęciu trzecim ma conajmniej 90 lat a sądze, że tak z 15 więcej, sadził ją mój pradziadek w granicy z bratem. Faktycznie 1/3 roku stoi w wodzie. Wygląda na drzewo w sile wieku, bez jakich kolwiek oznak starości.Trochę mnie to przeraża, że ma przed sobą tylko 30 lat życia.


W tym samym czasie mniej więcej sadzona wierzba wygląda tak;