Galeria.Dalie Stanisława cz.4

[niesobia 1]

Ile razy widzę pana Stanisława na tym ogromnym polu z tysiącami roślin nie mogę pojąć jak jeden człowiek potrafi to wszystko ogarnąć.
To jest coś co ociera się o cud.

[kluska]

Też jestem pełna podziwu. Ja nie radzę sobie z ogródkiem... Skąd siły???

[man211]

Nie sposób przeglądać fotki Z uśmiechniętym Staszkiem i nie pomachać
Pozdrawiam serdecznie Cię Staszku , bardzo do twarzy Ci w otoczeniu Twoich ukochanych dalii
Robisz to chyba co lubisz najbardziej na świecie . Kubuś Puchatek powiedziałby że najbardziej lubi miodek

[BarbaraR]

Wiadomo - Stanisław to prawdziwy daliowy pasjonat - ot, cała prawda... Uwielbia dalie i z tego uwielbienia czerpie siły do ich uprawy. Naprawdę to ciężka i żmudna praca, w której nie ma przerw. Nawet zimą. Wypracowany przez lata schemat działania pozwala mu to wszystko ogarnąć Nie bywam u Stanisława za często, ale dużo i często rozmawiamy... Podziwiam wciąż jego nieustępliwość, systematyczną pracę, ale i starania o nowości, co wcale nie jest łatwe. Wiem też jak przykre są wszelkie pretensje i utyskiwania niezadowolonych miłośników dalii, którzy wymagają obsługi na tip-top...
A Stanisław to jednoosobowa firma i człowiek-instytucja... od czasu do czasu pomaga mu syn, ale tylko w najbardziej newralgicznych momentach.
Stanisławie, życzymy Ci jak najwięcej zdrowia i sił, bo myślę, że długo nie znajdzie się taki drugi pasjonat...
I melduję, że właśnie dziś zakończyłam wysadzanie. A Ty widzę, że zacząłeś wysadzać już sadzonki...
No i skądś wzięły się nowe, piękne inspekty...
Tomku, dzięki za relację z "pola walki". Trochę Wam zazdroszczę, że mogliście tam być i poprzebierać w sadzonkach - z pewnością znaleźliście różne cudowności - mamy nadzieję na mnóstwo pięknych zdjęć w sezonie...

[LadyK]

Ja podziwiam tym bardziej, że umiem sobie wyobrazić ten ogrom pracy, to zmęczenie i ból mięśni, pęcherze. Mieliśmy kilka hektarów pola a tam buraki, truskawki, tytoń, itp. i prawie wszystko robiło się ręcznie, motyką, widłami itp słońce czy deszcz, dzien powszedni po szkole i niektóre rzeczy i w niedziele, całe wakacje a zimą składanie tytoniu listek po listku na kolanie.
Z Panem Stanisławem to taka różnica, że on tego wszystkiego nie robi z przymusu a z pasją i milością i to z pewnością daje mu napęd do tak ciężkiej pracy, i mam nadzieję, że także satysfakcję z tego, że jego piękne kwiatuszki znajdują tyle nowych domków ku radości nowych właścicieli. Wtedy jest poczucie sensu tego co się robi. Panie Stanisławie oby Pan jeszcze miał długo siły by zajmować się całym tym "majdanem" tego Panu życzę.
Ja już nie mogę się doczekać kiedy dalie zakwitną, na razie paliki większe od krzaczków ale czas biegnie tak szybko...

[katj]

LadyK pięknie powiedziane... Tylko pasja i miłość do tego co się robi daje takie efekty. Ja też czekam z niecierpliwością kwitnień dalii od Pana Stanisława

[JacekP]

Ja też podziwiam (i po cichu zazdroszczę) te piękne inspekty! Moje daliowe marzenie


Cz.5 jest tutaj.