To teddy baranek

Uroczy, córka na pewno będzie nim zachwycona
A jak wygląda opieka nad tym stworzonkiem, przycinanie pazurków, ząbków itp.?

Jeżeli chodzi o króliczki to przycinanie pazurków i czesanie, oczywiście zbilansowana dieta. Są to zwierzaki, które potrzebują dosyć sporo ruchu. Moim zdaniem trudno się z nimi zaprzyjaźnić, ale to kwestia gustu. Ja wolę szczurki, urocze i inteligentne stworzenia potrafią bardzo dużo, a jeszcze więcej można je nauczyć. Ale za to ten cudak jest przepiękny po prostu

Szczurki mogą być różne. Pierwszy Hektor był niesamowicie inteligentnym i towarzyskim zwierzaczkiem. Uwielbiał być na rękach, dzieci nosiły go, przytulały, rozmawiały z nim. I czarna rozpacz jak przestał jeść. Miał 3 lata. Wizyty u weta nie zmieniły biegu natury, Hektorek odszedł. Szybko kupiony Hektor II był absolutnym przeciwieństwem naszej przytulanki. Pierwszego dnia pogryzł do krwi, a w kolejnych dniach nie było lepiej. Nie można było gołymi rękami wziąć na ręce ale syn uparł się, że go oswoi. Gdy podrósł nawet z karmieniem był problem, bo zamisat na marchewkę rzucał się na rękę. Cyrki z karmieniem- jedna osoba odwraca uwagę, a druga wymienia wodę, daje jeść itp itd. Sprzątanie było jeszcze gorsze. I niestety trzeba było podjąć decyzję- w wakacje poszedł dla węża.
Teraz są brytyjczyki i jest super

Niestety to tylko zwierzę i czasem nie da się oswoić:(

Dokładnie tak jak piszesz i trzeba mieć tego świadomość. Gdybyśmy mieli tylko jednego szczurka twierdziłabym, że jest najlepszym towarzyszem dla dzieci. Dzięki temu, że był Hektor II wiem, że może być różnie.
Podobnie jest z każdym zwierzakiem- jeden miot, ci sami rodzice a charaktery kociąt różne, od aniołka do Ale u kociaczków wychowanie i socjalizacja mają kluczowe znaczenie

Pozdrawiam
Gosia

Gosia, rozumiem że to że Szczurek "poszedł dla węża " to żart który kiepsko Ci się udał?

Ja gryzonie miałam od 6 roku życia i mam do tej pory, czyli "uprawiam " je już 20 lat jak byłam mniejsza miałam chomiki, tez czasem zdarzył się jakiś gryzacy ale każdy dozyl u mnie ostatnich dni (kilka zostało przedwcześnie zgladzonych przez kota.) Potem przeszłam na szczury. Są niesamowite. Nawet teraz siedzę na kanapie a moja szczurka śpi w kanapie . Jak obiadem w pokoju zapachnie to wyjdzie szybciutko

PaulaPola, węże nie są wegeterianami Ich hodowcy kupują w sklepach szczurki, myszy i in na pokarm dla nich. Nie powinno Cię to dziwić, ludzie trzymają w domach różne zwierzęta
2iza cudnie, że potrafisz pomóc każdemu zwierzakowi:) Kociak wychowywany bez mamy i rodzeństwa nie ma wzorców zachowania, człowiekowi bardzo trudno jest nauczyć go delikatności i wyczucia granicy bólu. Stąd Twój kociak ma taki charakter.
I jeszcze jedno- koty nie są złośliwe. To ludzie nie rozumieją ich potrzeb i tłumaczą ich zachowanie ludzkimi cechami

Dalsza dyskusja dotycząca żywienia węży jest zupełnie bezsensowna.

Gosia wiem ze węże zjadają gryzonie. I rozumiem ludzi którzy gryzonie dla węży kupują, choć wole o nich nie myśleć. Ale żeby oddać zwierzaka wziętego jako pupila bo ugryzł Są przecież ludzie którzy adoptuja szczury. Napewno znalazł by drugi kochający dom z doświadczonym hodowcą. To po prostu smutne.

Pamiętam jak z bratem "podstępem" wprowadzaliśmy do domu ślimaki wodne. Taki jeden zatoczek w dużym słoju, oczywiście roślinka jedna i druga. A potem tak jakoś nie wiadomo skąd malutka rybka między roślinkami.
Rodzice udawali, że wierzą w naszą niewinność

Po prostu nie wyobrażam sobie oddać kogoś należącego do mojej rodziny na pożarcie...

Dobra ale starczy...

Co sądzicie o trzymaniu zwierząt egzotycznych w domu ???
Czy marzyło się Wam kiedyś takie zwierzę ???

Mi owszem, najpierw chciałam małpkę, później arę ( żeby nosić ją na ramieniu hehe ), a teraz to tak bardziej w jakiegoś dużego kotka bym uderzyła

Tak poza tym jakie są Wasze odczucia odnośnie udamawiania dzikich zwierząt i robienia sobie z nich pupili domowych ?

Na siłę wzięcie zwierzaka ze swojego środowiska naturalnego aby go udomowić to jestem temu przeciwna.
Inaczej patrzę jak zwierzak straci matkę lub jest ranny to oczywiście pomoc ale potem wypuścić. Gorzej w tym pierwszym przypadku bo jak to dziecko to raczej do natury nie wróci.
Osobiście to miałam do czynienia z ptaszkami które musiały wypaść z gniazd. Moje córki jak były małe to przynosiły ptaszki. Mieliśmy ich dużo i wszystkie zostały potem wypuszczone. Raz tylko jeden zdechł. Bardzo miło wspominam ptaszki i w pewnym sensie jakby się oswajały bo siadały na dłoni. Potem na balkon i same decydowały czy odlecieć czy zostać. Odlatywały.

Są różne charaktery zwierząt i różne charaktery ludzi.
Dla mnie nieodpowiedzialnością jest trzymanie w domu różnych zwierząt, które zjadają się "przez przypadek", bo kotek upolował chomika... Szok.
Kolejną nieodpowiedzialnością jest jeżeli trafi nam się agresywny pies -lub inne zwierzę- jest narażanie domowników na niebezpieczeństwo. Przykładów medialnych zagryzienia/pogryzienia dzieci (dorosłych też) przez agresywne psy jest dużo.
Nie wiem jak określić sytuację, gdy w domu ma się urodzić dziecko i dotychczasowy pupil jest oddawany/porzucany. Podobnie jak ktoś twierdzi, że zwierzę kocha tak jak własne dziecko...szok. Nie wiem komu współczuć, chyba dziecku Nie uczłowieczajmy zwierząt, bo to jest chore.
"Hodowanie " w domu dzikich zwierząt- ania 25 podzielam Twoje zdanie całkowicie.

A poza tym wszędzie potrzebny jest zdrowy rozsądek.

Hmmm moim zdaniem wystarczy pilnować i zastosować wszystkie możliwe środki ostrożności... Czemu niby nie miałabym mieć chomika w domu z trzema kotami ??? Jakoś zawsze miałam zwierzęta różnych rodzai w domu ( ojciec weterynarz ) i wystarczy pomyśleć i się odpowiednio przygotować.

A ja kocham moje zwierzęta jak własne dzieci i zawsze tak było. Moim zdaniem to nie jest chore... tylko świadczy o tym, że jestem w stanie zrobić dla nich dużo więcej niż człowiek, który je uprzedmiotawia Tak poza tym mój syn również je kocha i dba o nie. Wiem, że dzięki temu będzie lepszym człowiekiem w przyszłości.

Tu właśnie jest problem. Jeżeli nie mamy ich uczłowieczać to jak możemy stwierdzić, że zwierzęta mają różne charaktery ???
A zdrowy rozsądek można zachować również kochając zwierzęta, bo zdrowy rozsądek to coś innego niż traktowanie zwierząt jak rzecz, ale skłonność człowieka do podejmowania decyzji odpowiednio do zaistniałych okoliczności.


A to tak w kwestii przypomnienia:

USTAWA
z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o ochronie zwierząt
Rozdział 1
Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.


Jeżeli chodzi o posiadanie dzikich zwierząt w domu to uważam, że powinny być wydawane stosowne pozwolenia po uprzednim wywiadzie środowiskowym i kontroli odpowiednich instytucji wyspecjalizowanych w tym kierunku. Natomiast nie zaprzeczam, że zabieranie ich ze środowiska naturalnego jest sprzeczne z moimi poglądami, jeżeli jednak jest to konieczne, żeby je uratować i nie ma możliwości przywrócić im wolności to jak najbardziej jestem za.

Mojej koleżanki synowie ,,kupili,,agresywnego ptasznika tropikalnego niby z papierami za 50 zł
Nie wiem,nie widziałam go i nie chce widzieć,ale z tego co mi opowiadała zachwycona faktem posiadania 3 letniego już pająka w pełni dorosłego,nie ma usunietego zęba jadowego,a ,,pseudoterrarium,,zrobili sami chłopcy.Ciekawe gdzie taki pająk wyląduje kiedy się znudzi,do parku,lasu czy pojdzie w nastepne nieodpowiedzialne ręce?
Mnie bynajmniej moja przyjaciółka już na kawie w jej domu nie zobaczy! To jest chore.......

To prawda, coraz więcej ludzi porywa się na trzymanie w domu egzotycznych zwierząt pod wpływem chwili czy mody. Doczytałam się, że usunięcie zębów jadowych pająkowi oznacza brak możliwości pobierania pokarmu czyli śmierć głodową.
Podpowiedz koleżance, żeby zaopatrzyła się w surowicę- tak na wszelki wypadek... Może to da jej do myślenia...