Trafiłam na forum przypadkiem, od kilku dni zaglądam i przymierzam się, by coś napisać, bo widzę, że to miejsce, w którym wreszcie trafiłam na ludzi do mnie podobnych, którzy rozumieją ogrodowego fioła
To może kilka słów o mnie... Na imię mi Katarzyna, mam 27 lat, męża (który nie podziela niestety mojej zielonej pasji), fantastyczną 1,5 roczną córkę oraz maleństwo w brzuchu, które przyjdzie na świat jesienią, domowego kocura oraz dwa podwórkowe kundliszony. jestem niespełnioną romanistką (przerwałam studia), kocham Francję i wszystko co związane z kulturą francuską. Uwielbiam czytać, ostatnie lata to okres głównie kryminalny ;)
2 lata temu opuściliśmy z mężem studencki Poznań i przeprowadziliśmy się w moje rodzinne strony. Wyremontowaliśmy parter domu po moich dziadkach i - cóż, marzę, by przywrócić świetność podwórku i ogrodowi.
Wśród moich ulubionych książek od niepamiętnych czasów są dwie pozycje - "Tajemniczy ogród" oraz "Jana ze Wzgórza Latarni", w obu przewija się motyw ogrodu. W dodatku moja mama od wielu wielu lat prowadzi kwiaciarnię w rodzinnej wiosce. Więc kocham rośliny od zawsze. I bardzo się cieszę, że wreszcie po latach tułaczki mam swoje miejsce na ziemi, o które mogę dbać
Nie mam się na razie czym pochwalić, bo prace idą opornie, większość rzeczy robię sama, przy pomocy męża (a on akurat szczególnie się do tej pomocy nie pali), no i fundusze mam bardzo skromne. ale powoli i do przodu!
Kiedy się wprowadzaliśmy, to był koszmar - podwórko zapuszczone, zaniedbane i doprowadzane do ruiny przez niemal dekadę... Chaszcze takie, że miejscami nie można było się przez nie przedrzeć. Porosły drzewa samosiejki, zdziczały krzewy. Wszędzie rozpanoszyły się chwasty. Po warzywniku nie zostało śladu, tak jak i po babcinej dumie i radości - ogrodzie kwiatowym. Gdzieś nawet mam kilka zdjęć z początków po przeprowadzce... Ale może teraz pokażę, co już udało mi się zrobić Pelargonie koło domu - dopiero zaczynają się robić ładne, bo wzięłam je już trochę podniszczone (resztki, które nie sprzedały się w kwiaciarni)
Rabatka przy schodach - pod schodami jest kojec dla psiaków - posadziłam 3 kępki lawendy i to takie niziutkie srebrne coś (ostało się wśród chaszczy jeszcze po babcinym ogrodzie, rośnie jak głupie). Na siatce wiszą truskawki. I szczerze, kompletnie nie mam pomysłu na to miejsce, to co teraz jest, to taka prowizorka. Miejsce jest mocno nasłonecznione, bo to od południa bodaj, grzeje cały dzień. jakieś podpowiedzi? Ogólnie zależy mi na niezbyt drogich roślinkach (wieczna dziura w budżecie...), które będą cieszyły przez wiele lat.
Kępa fioletowych irysów i alejka piwoniowa wzdłuż chodnika prowadzącego do furtki - piwonie pamiętam z dzieciństwa w babcinym ogrodzie... Uwielbiam je. Myślałam, że zaginęły w gąszczu, ale jak już wykarczowaliśmy to i owo, w wysokich chwastach znalazłam kilka kęp... Pamiętam, że kwitły na bordowo i kremowo. Przesadziłam je ubiegłej jesieni w jedno miejsce i nawet zakwitły w tym roku, ale nie wszystkie. Tylko... zakwitło kilka bordowych i różowe - a jakoś nie pamiętam różowych! A to chyba niemożliwe, żeby kremowe zmieniły kolor? Trochę się obawiam, że ten pasek ziemi jest dla nich zbyt ubogi, więc tej jesieni planuję mocno zasilić je obornikiem (i tu pytanie - co lepsze dla piwonii - nawóz spod krowy, czy konia? bo będę mieć dostęp do tego i tego
) I mam nadzieję, że w przyszłym roku już obficiej zakwitną 
Alejka lawendowa - lawenda to moja miłość
Kojarzy mi się z moją ukochaną francuską wyspą... Posadziłam ją w tym roku, to odmiana Hidcote Blue. Zaczęła już kwitnąć. Tylko zastanawiam się, czy nie jest za rzadko posadzona? Planuję zrobić sadzonki bo ogólnie chciałabym mieć więcej lawendy w ogrodzie i nie wiem, czy potem dosadzić po krzaczku pomiędzy tymi? Czy te co są rozrosną się na tyle, by tworzyć zwartą alejkę?
No i trawnik przed domem - coś bym tam chciała w przyszłości dosadzić, chociaż z jednej strony, od granicy z sąsiadem. ale to za jakiś czas może...
Mam też trudny kawałek pod balkonem od frontu - dość sucho tam, bo balkon ogranicza dostęp deszczu, więc muszę systematycznie podlewać. No i zakątek jest mocno cienisty (plus jest taki, że wilgoć po podlaniu dość ładnie trzyma). na razie mam tam trochę paproci, to srebrne coś (ono chyba wszędzie sobie radzi...), kopytnik (rósł w chaszczach, listki mi się spodobały i jak pieliłam, to przesadziłam kępkę - dopiero niedawno odkryłam, że to właśnie kopytnik
). A, ostatnio dodałam tam ze 3 kępki fiołków leśnych, które same się rozsiały na podwórku. Co do przyszłości tego miejsca, to sama nie wiem... Może funkie (następne z moich ulubienic)?
Tył podwórka - dawniej rosło tam wiele drzew, ale zostały zniszczone... W tym roku wycięliśmy resztę uschniętych wiśni i orzecha, który rozsadzał ogrodzenie. Została jedna wiśnia, dwie fantastyczne śliwki (to chyba jakaś stara odmiana węgierek, są po prostu pyszne) i jeden młody orzech. Zrobiliśmy trawnik i mini plac zabaw dla dzieci. To po lewej stronie...
...a po prawej - kompostownik, a wokół kompostownika skrzynie. W skrzyniach trochę ziół, dużo mięty
Z tyłu kępa lubczyku i rabarbaru. Przy murze porzeczki (ocalone po babci), winogron - kiedyś duma dziadka... Dwie skrzynie z poziomkami (czerwone i żółte), mała skubie je prosto z krzaczków Posadziłam też żółta miniaturową różyczkę, która nie sprzedała się i już zaczynała padać w kwiaciarni - nie mam pojęcia, czy coś z niej będzie, czy przezimuje, ale widzę, że zaczyna powoli odbijać 
To tak z grubsza... To, co już jakoś zaczyna wyglądać. Pośrodku jest jeszcze kawał placu, na którym królują chwasty (walka jest nierówna...), Hałda gruzu, kupa różności, z którymi na razie nie wiadomo co zrobić, itp. :/ Z prac, które chciałabym koniecznie zrobić jeszcze w tym roku, to na pewno coś z tym betonowym ogrodzeniem. Nie znoszę tego betonu... Raczej nie planujemy pchać się w tuje - niespecjalnie je lubię, a poza tym obawiam się, że pies będzie je systematycznie obsikiwał i uroku im to na pewno nie doda. Myślałam raczej, żeby obsadzić cały płot bluszczem (tym takim zwykłym, leśnym, zimozielonym - rodzice mają na podwórku mnóstwo, mogłabym porobić sadzonek).
Ech, to się rozpisałam... wybaczcie - gaduła ze mnie. znikam teraz, może wybiorę się z córą do miasta, trzeba by poszperać za prezentem dla taty
będę podglądać fajnie by było jakbyś wstawiała większe zdjęcia lepiej się ogląda a tak trzeba klikać w każde jedne.
Obiecuję poprawę 
bardzo się cieszę że masz wątek 
Młode dziewczę jesteś to i lepiej sobie poradzisz z zielonym rajem, który właśnie tworzysz 
