Czyli to były te, podgryzane przez króliki, kwitnące w maju na biało i jasno różowo o nazwie spartocytisus.
Góry Anaga
Są położone w północno wschodniej części Teneryfy i zdecydowanie rzadziej odwiedzane przez turystów, niż inne zakątki wyspy. Wulkaniczne szczyty, które nie oparły się erozji nie są wysokie, najwyższy mierzy 1024 m npm, ale szlaki bywają trudne, strome i kamieniste. Jest to rejon bardzo słabo zaludniony i cechuje się zmienną pogodą. Natomiast widoki ? tak piękne, że nie do opisania.
Pierwsze wrażenie ? to monotonia roślinności. Jednak tak naprawdę, to prawdziwy raj dla ?sukulenciarzy. Eonia, euforbie czy senecio praktycznie wyrastają spod nóg i nie zawsze można przejść nie deptając ich. Kwitnące o tej porze byliny i krzewy dopełniają całości
Aeonium
Aeonium lindleyi
Allagopappus dichotomus
Astericus aqaticus
Convolvulus floridus
Mesembryanthemum crystallinum
Mesembryanthemum sp.
Kleinia nerifolia
Wilczomlecze, podobnie jak eonia, są bardzo charakterystyczne dla Teneryfy.
Euphorbia canariensis, zwana przez tubylców "CARDON" jest symbolem Grand Canarii. Jej mleczny, lateksowy sok jest wyjątkowo toksyczny i był używany przez Guanczów, pierwszych mieszkańców Wysp Kanaryjskich, do połowu ryb.
Euphorbia balsamifera, zwana "TABAIBA DULCE" (sweet tabaiba). Jest naturalnym symbolem wyspy Lanzarote. W przeciwieństwie do poprzedniej rośliny jej sok po utlenieniu nie jest toksyczny. W przeszłości lateks z soku mlecznego tej rośliny był używany do produkcji gum do żucia, wykorzystywany w preparatach wzmacniających zęby, a także jako składnik leków na przeziębienie. W medycynie ludowej sok mleczny jest stosowany do leczenia brodawek, narośli i innych zmian skórnych.
Euphorbia obtusifolia
Na górskich stokach masowo występują opuncje. Zostały one sprowadzone na wyspę z Ameryki w XIX wieku. ?Służyły? do hodowli koszenili (to takie jakby specjalne mszyce, czerwce kaktusowe
), z których wytwarzano karminowy barwnik. Obecnie hodowla koszenili straciła na znaczeniu, jednak naturalne barwniki z nich uzyskane (E-120) stosuje się do barwienia jogurtów, kiełbasy chorizo, słodyczy, tkanin, kosmetyków a także w przemyśle farmaceutycznym. 
A opuncje uciekły z hodowli i zaanektowały całą wyspę.
Podobnie stało się z agawami. Też uciekły.
Sprowadzono je w XVI wieku z Meksyku i służyły do produkcji mocnego, wytrzymałego włókna ?sizalu . Obecnie są wszędzie.
CDN
, oglądałem już dwa razy. Roślinność i widoki są niesamowite. 
wit
