Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

PIERWIOSNEK LEKARSKI Primula veris syn. P. officinalis,

Obrazek
Obrazek
ObrazekCabrillo

Bylina leśna, kłączowa o wzniesionym pokroju. Dekoracyjna z uwagi na liście, kwiaty i wczesny okres kwitnienia. ..."Jeden z najbardziej przystosowanych do uprawy ogrodowej pierwiosnków"...15/ Roślina rodzima.
Kłącze ma podziemne, ukośnie ustawione, krótkie i grube o licznych włóknistych korzeniach . Wiosną tworzy gęstą rozetę liści odziomkowych a także kępki z kilku rozetek liściowych. Liście naprzeciwległe, podługowatojajowate, pomarszczone, karbowane i ząbkowane, szarozielone, pod spodem krótko owłosione, zwężające się ku nasadzie z oskrzydlonym ogonkiem. 4/ Liście sa sezonowe. Pęd kwiatostanowy okrągły, owłosiony, nagi. Kwiaty małe, średnicy 1 - 1,5 cm, dzwonkowate, lśniące, złocistożółte z pomarańczowymi plamkami w gardzieli, intensywnie pachnące. Płatki nieco wycięte na szczycie . Kwiaty pięciopłatkowe, otoczone lużnym, jasnozielonym, długim omszonym, rozdętym, bladozielonym kielichem,. Grona kwiatów zebrane w baldaszki po 10-30 sztuk, jednostronne, koliste, zwieszone. Samosiew. Roślina może wywoływać objawy alergiczne. Roślina może podrażniać przewód pokarmowy. Roślina długowieczna do 50 lat. Podobny do P.elatior, ale ma kwiaty jaśniejsze, większe i bardziej się rozprzestrzenia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 15/ 25/ 33/ 53/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-30 cm
Szerokość 15-30 cm
Kwitnie IV-V (VI)
Kolor żółty ( Odmiany - mieszańce pomarańczowe, czerwone )
Mrozoodporność USDA 5 

Rośnie na trawiastych, słonecznych, suchych łąkach, pastwiskach, polach i zboczach, murawach, w zaroślach, jasnych lasach liściastych ( buk, dąb), nadrzecznych łęgach i na ich obrzeżach, na podłożach wapiennych, na wysokości, na nizinach od 300 - 600 m.npm, w Alpach do 2100 m.npm.
Występowanie Europa Środkowa i Południowa, Azja Środkowa i Zachodnia- Kaukaz, Rosja- Wschodnia Syberia, Kirgistan, Tadżykistan, Uzbekistan. W Polsce ? częstszy na niżu i w niższych partiach gór
Stanowisko słoneczne( w południe osłonięte) 53/ do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, osłonięte, ciepłe. Wg 28/ - roślina kserotermiczna.
Gleba normalna, przepuszczalna, średnio zwięzła, gliniasto piaszczysto ilasta, próchnicza, umiarkowanie żyzna, wapienna. Na glebie żyznej liście wybujają. 
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy, bo w naturze rośnie na podłożach wapiennych. Toleruje obojętny. 
Wymagania Podlewać w czasie wegetacji gdy sucho. Usuwać nasiona, bo grozi ekspansywny wysiew. Nawozić dobrze rozłożonym kompostem. Ściółkować żwirkiem kamiennym.
Rozmnażanie Podział rośliny wczesną wiosną. Siew na miejsca stałe bezpośrednio po zbiorze od VI do zimy. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów naturalistycznych, parków, ogrodów stepowych i na rabaty bylinowe, może być sadzony w grupach na trawnikach i nad brzegami oczek wodnych. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina jadalna - młode liście do zup, kwiaty do sałatek, do produkcji wina o właściwościach uspokajających. Roślina lecznicza o działaniu łagodzącym, przeciwzapalnym, napotnym, moczopędnym, wykrztuśnym, uspokajającym, homeopatycznym. Stosowany przy leczeniu chorób dróg oddechowych, zapalenia gardła, krtani i oskrzeli, grypy, pylicy, grużlicy .Roślina objęta częściową ochroną. 
Odmiany Tworzy mieszańce z P.bezłodygowym i P.wyniosłym.
"Cabrillo" 30 cm IV-V Kwiaty jasnożółte 
"Sunset Shades" 20 cm III-V Kwiaty żółtopomarańczowoczerwone. Powtarza z siewu.
Etymologia Nazwa "Primula" od łacińskiej nazwy "Primus" = pierwszy, z uwagi na najwcześniej wiosną kwitnący kwiat. Nazwa gatunku od słowa łacińskiego"veris" = wiosna
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GŁOWIENKA WIELKOKWIATOWA "Loveliness" Prunella grandiflora "Loveliness"

Obrazek
Obrazek

Bylina stepowa, kłączowa, częściowo zimozielona, o pokroju zwartym, płaskim, poduszkowym i efektownych kwiatach. Tworzy zwarte darnie. Jest jedną z dłużej kwitnących bylin. Roślina rodzima.
Kłącze ma grubawe z krótkimi korzeniami, z którego wyrastają czterokanciaste łodygi. Kłącza płożące łatwo wytwarzają korzenie i tworzą niską, zwartą darń. 1/ Łodygi podnoszące się lub wzniesione, sztywne, owłosione, nie rozgałęzione, dołem drewniejące, skąpo ulistnione. Liście na pędach płonych ułożone w rozetki. Liście naprzemianległe, jajowate, podłużne, ciemnozielone, owłosione, słabo karbowane, na krótkich ogonkach. Kwiaty niezbyt okazałe, długości 1,8 - 2,5 cm, dwuwargowe, pięciopłatkowe, rurkowate z zakrzywioną rurką, fioletoworóżowe, zebrane po 6 - 10 sztuk w gęste, wierzchołkowe kłosy długości do 5 cm. Kwiaty wyrastają z biało orzęsionych przysadek. Kwitnie długo, nawet 2 miesiące i obficie. Rośnie szybko. Roślina ekspansywna . Często jest krótkowieczna, ginie po kwitnieniu ale pozostawia samosiew. 

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 9/ 15/ 25/ 31/ 53/. Odmiana ?Loveliness? polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie. 

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 30-50 cm i więcej
Kwitnie VI-VIII(IX)
Kolor fioletoworóżowe (biały, różowy, niebieski, fioletowy, liliowy, ciemnoipurpurowy, prawie czarny 31/)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górzystych rejonach, na suchych murawach, w zaroślach stepowych, jasnych lasach dębowych i ich obrzeżach, na górskich zboczach i wzgórzach na podłożu wapiennym, na wysokości 1000 - 2350 m.npm.
Występowanie Góry Europy Zachodniej, Środkowej i Południowej, od Środkowej Francji i Północnej Hiszpanii i Portugalii do Włoch i Bałkanów, na Ukrainie i w Rosji do Uralu i Krymu, a na wschodzie Azja Mniejsza i Środkowa do Północnego Kaukazu. Polska - na niżu, w górach rzadka. 
Stanowisko słoneczne - lekko ocienione, umiarkowanie wilgotne (zwłaszcza w lecie), ciepłe. Roślina kserotermiczna 28/.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka do średnio zwięzłej, gliniasto piaszczysto próchniczo żwirowo kamienista, przeciętna do żyznej, wapienna. Rośnie w każdej przepuszczalnej glebie, nawet ubogiej. 
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6 - 7,8 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy, bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym 4/ 2/.
Wymagania Wiosna nawozić nawozem wolnodziałającym, potem dla roślin kwitnących. Podlewać regularnie w czasie suszy - w lecie. Kwiatostany przekwitłe ścinać do górnych liści.. 4/ Ograniczać rozrost .Zimą sucho (drenaż). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną III - VI lub jesienią, zwłaszcza odmiany - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki odrywane z piętką IX - X - nawet w gruncie. Siew jesienią lub w IV - V (stratyfikacja) . Kwitnie w 2 roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych na większe powierzchnie, na rabaty bylinowe, na obwódki, do ogrodów naturalistycznych, na obrzeża drzew i krzewów, w dużych grupach pod drzewa i krzewy, na brzegi oczek wodnych, do parków i pojemników. Roślina miododajna. Roślina jadalna - liście surowe i gotowane ( do zup i sałatek). Roślina lecznicza - środek do zewnętrznego leczenia ran.
Odmiany
Istnieje wiele grup odmianowych o różnych kolorach kwiatów. Roślina cenna z uwagi na póżną porę kwitnienia. 31/
"Alba" 15-25 cm VI-VIII Kwiaty białe.
"Freelander Blue" Kwiaty różowe.
"Loveliness" Kwiaty bladopurpurowe Bardzo dekoracyjna roślina skalna. ** AGM
"Rubra" Kwiaty karminowoczerwone
ssp.pyrenaica nadaje siędo ogrodów skalnych z uwagi na niski wzrost Polecana przez 9/
Etymologia Nazwa łacińska "Prunella" jest zdrobnieniem od "prunus' =śliwki, owoce tarniny , które zwykle są fioletowe jak kwiat głowienki. Wg. innych żródeł pochodzi z zniekształconej germańskiej nazwy "Braunelle". "Braune" = angina, w której leczeniu roślina była dawniej stosowana. Nazwa gatunkowa "grandiflora" od łac. "grandis" = wielki i "flos" = kwiat; wielkokwiatowa.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Sasanka alpejska Pulsatilla alpina ssp.apiifolia Anemone alpina, P.alba.

Obrazek
Obrazek
ObrazekP.alba

Typowy gatunek wysokogórski, rośnie w piętrze kosówki i halnym na halach i murawach naskalnych. Bylina o pokroju kępiastym. Tworzy niskie, płaskie, gęste kępy liści. Roślina rodzima.
Ma grube kłącze (korzeń palowy), z którego wyrastają liście odziomkowe i łodyga. Łodyga nierozgałęziona, pokryta jest jedwabistymi włoskami z okółkiem złożonym z trzech siedzących liści, powyżej połowy jej wysokości. Liście odziomkowe z długimi , owłosionymi ogonkami oraz blaszką złożoną z trzech krótkoogonkowych odcinków. 26/ Na szczycie łodygi zakwita zawsze jeden, duży kwiat 3 ? 4,5 cm średnicy, sześciopłatkowy, z wierzchu biały spodem niebieskofioletowy z żółtym oczkiem ( u typu). Ssp.apiifolia ma kwiaty po obu stronach jasnożółte z zewnątrz jedwabiście owłosione. Kwitnie długo, zakwita nieco póżniej niż inne sasanki. Liście odziomkowe, intensywnie zielone, wielokrotnie pierzaste, podobne do liści marchwi, z długim ogonkiem. Wyrastają one w rozetce, blisko ziemi. Liście jesienią zmieniają barwę od czerwonej do fioletowej. Zarówno liście jak i kwiaty są gęsto pokryte srebrnymi włoskami. Owoce ozdobne puszyste. Latem liście usychają. Samosiew. W Polsce rośnie sasanka biała(alpejska) Pulsatilla alba = Pulsatilla alpina. Roślina lekko trująca w razie spożycia.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ 25/.Na uwagę zasługuje zwłaszcza żółta ssp. Apiifolia polecana przez 24/ i 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.Wg. K.Ciesielskiego T-5 - gatunek trudny w uprawie na nizinie.

Wysokość 15-30 cm
Szerokość 40-60 cm
Kwitnie V-VII
Kolor biały ( subsp.apiifolia - siarkowożółty)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w rejonach górskich na skałach, w szczelinach skalnych, na zboczach, murawach i traworoślach
na podłożach ubogich w węglan wapnia. 26/
Występowanie typu Góry Europy Środkowej, Zachodniej i Południowej, Alpy Środkowe i Południowe, Dolomity, Pireneje Wschodnie, , Kaukaz do 3000 m.npm. Polska ? Sudety - Karkonosze, Góry Izerskie, Karpaty - Babia Góra, Tatry, 830-2300 m.npm. Odmiana subsp. apiifolia występuje w Centralnych i Południowych Alpach, w Dolomitach (Szwajcaria, Włochy, Słowenia) i Pirenejach, 1200-2200 m.npm.
Stanowisko słoneczne raczej bardzo jasne ( chronić w południe przed palącym słońcem - szczelina skalna lub kamień) - wystawa wschodnia lub północna , stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na suszę.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, kamienista, średnio żyzna, kwaśna . Na glebie wapiennej rośnie P. alpina subsp.alpina - w Dolomitach.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : żwir bazaltowy 1 : 1 :1(2) : 1 + drenaż
Odczyn pH 5,6-6,5 lekko kwaśny 9/. ( inne sasanki preferują odczyn zasadowy ) 9/.
Wymagania Nie przesadzać, nie dzielić. Może sprawiać trudności w uprawie na nizinie. Podlewać tak by podłoże było stale umiarkowanie wilgotne, ale nie mokre co 1-2 tygodnie. Kwiatów nie ścinać z uwagi na atrakcyjne owocostany. Zimą sucho.
Rozmnażanie Ogólnie trudne. Podział - starsze rośliny źle znoszą przesadzanie. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe ? ostrożnie w zimie. Siew nasion bezpośrednio po zbiorze lub póżną jesienią w półcieniu ( stratyfikacja). Kiełkuje czasem dopiero wiosną. Kwitnie po 4 - 5 latach. Metoda siewu 2. w podłożu kwaśnym.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, żwirowych, na rabaty bylinowe, obwódki i wrzosowiska, do pojemników. P. alpina ssp. apiifolia - żółta, tylko i wyłącznie do ogrodów skalnych i alpinariów jako obiekt marzeń kolekcjonerów. Roślina lecznicza o działaniu przeciwzapalnym. przeciw migrenie, lek homeopatyczny. Roślina objęta ścisłą ochroną.
Odmiany
subsp. apiifolia (Błędnie nazywana Sulphurea) Kwiaty siarkowożółte. ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Pulsatilla" pochodzi od łacińskiego słowa "pulsatus" = przetaczający wiatr, z uwagi na puszyste nasiona poruszane powiewem wiatru. Nazwa gatunku ?alpina? od miejsca występowania Alp.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


Sasanka słowacka Pulsatilla slavica
syn. P. slavica, Anemone slavica, S.Hallera, P halleri

Obrazek
ObrazekP.halleri
ObrazekP.slavica

Bylina o pokroju krzaczastym. ...?Jest to efektowna roślina o dekoracyjnych kwiatach, liściach i owocach. 31/ Tworzy zwarte kępki. Należy do najpiękniejszych i najczęściej uprawianych sasanek. To jeden z najpiękniejszych tatrzańskich kwiatów. Roślina rodzima.
Kłącze ma cylindryczne z krótkimi korzeniami. Cała roślina pokryta białymi włoskami nadającymi jej jedwabisty wygląd. Łodyga nierozgałęziona, na wysokości 2/3 posiada okółek wąskopociętych, srebrzyście owłosionych liści łodygowych. Liście odziomkowe, duże, pierzaste pojawiają się po kwitnieniu i tworzą różyczkę liściową przy ziemi. Młode liście są jasnozielone i silnie owłosione. 1/ Liście są częściowo rozwinięte w czasie kwitnienia, wyrastają dopiero po przekwitnieniu. 31/ Kwiaty duże, długości 4 - 5 cm, sześciopłatkowe, rozwarte, wyprostowane, niebieskofioletowe ze złocistymi pylnikami, pokryte szarawym filcem, stojące pojedynczo na szczycie łodygi. Kwiaty ukazują się przed liśćmi?.?Po przekwitnieniu łodyga wydłuża się i wytwarza bogaty pierzasty owocostan. 31/ Owoce ozdobne wyglądają jak puszysta kulka. Roślina trująca. Od innych fioletowych sasanek różni się kształtem liści, są one szersze i znacznie mniej postrzępione. Listki okwiatu nie mają odgiętych końców jak u innych sasanek. Zmienny gatunek z licznymi podgatunkami.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 9/ 15/ 25/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-20 cm ( do 40 w czasie owocowania)
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie (III)IV-V
Kolor fioletowoniebieski (liliowy, biały, lawendowy, purpurowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na górskich naskalnych murawach, półkach skalnych i w jasnych lasach sosnowych na podłożu wapiennym. 
Występowanie Karpaty Zachodnie, Tatry Zachodnie - Słowacja - Wielka i Mała Fatra,900-3000 m.npm. . Endemit Zachodnio Karpacki. W Alpach Południowo Zachodnich i Środkowych ? ssp.halleri  W Polsce (ssp.slavica) w Tatrach Zachodnich w wąwozie Koryciska 1000-1170 m.npm.
Stanowisko słoneczne w południe osłonięte 53/do półcienistego, umiarkowanie suche do umiarkowanie wilgotnego. Nie toleruje suszy?. ?Na stanowiskach ciepłych i słonecznych kwitnie obficie?? 31/
Gleba normalna do mineralnej, przepuszczalna, lekka, głęboka, piaszczysto żwirowo kamienista, niezbyt próchnicza, uboga, wapienna. 
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
-podłoże mineralne : piasek : żwirek : ziemia ogrodowa 2 : 1 : 1 : 1 + Ca wg.45/
Odczyn pH 6,6-8,5 obojętny, lekko zasadowy, zasadowy. Roślina wapniolubna, bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym 9/.Toleruje odczyn obojętny.
Wymagania Nie przesadzać, nie dzielić. Podlewać regularnie, nie głęboko, co tydzień lub dwa. Wiosną ściółkować kompostem lub nawozem dla roślin kwitnących lub wolnodziałającym. Glebę utrzymywać w wilgoci. Zimą sucho.
Rozmnażanie Podział w X - XI. Siew odkryty bezpośrednio po zbiorze - jesienią (stratyfikacja) w półcieniu. Kiełkuje szybko. Kwitnie po 3-5 latach. Metoda siewu 2. Przy siewie niekoniecznie powtarza cechy rośliny matecznej. Po raz pierwszy zakwita w 3 roku życia.
Zastosowanie
W zasadzie tylko do ogrodów skalnych i alpinariów. ?Dobrze prezentuje się w partiach stepowych, a najlepiej w szczelinach skalnych?? 31/ Roślina bardzo rzadka i chroniona. Ładnie wygląda z trawami ozdobnymi, macierzankami, rozchodnikami. 8/ oraz z miłkiem wiosennym, smagliczką, wawrzynkiem główkowym. 8/ Roślina lecznicza o działaniu uspokajającym, przeciw artretycznym, wykrztuśnym, rozkurczowym, przeciwbólowym.
W naurze występuje kilka podgatunków. Dwa najładniejsze podgatunki 15/to:
subsp. halleri z Alp Kwiaty ciemnofioletowe. Liście 5 ? krotnie piarzaste  **AGM 1993
subsp. slavica z Karpat Kwiaty lawendowopurpurowe. Liście 3 ? krotnie pierzaste** AGM 1993 polecana przez 8/ 31/ 33/ 53/.
Etymologia Nazwa "Pulsatilla" pochodzi od łacińskiego słowa "pulsatus" = przetaczający wiatr, pulsujace, z uwagi na puszyste nasiona poruszane najmniejszym powiewem wiatru.  Nazwa gatunkowa "halleri" od nazwiska Albrechta von Haller (1708-1777 r.) szwajcarskiego lekarza i botanika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Sasanka zwyczajna Pulsatilla vulgaris
RHS zalicza do tego gatunku Sasankę wielkokwiatową Pulsatilla grandis jako podgatunek S.vulgaris ssp. grandis.

Obrazek
Obrazek

Efektowna bylina kłączowa o pokroju krzaczastym i ozdobnych liściach, kwiatach i owocach. Tworzy niskie, zwarte, duże, gęste kępy. ...?Nadaje się do słonecznych ogrodów skalnych?? 1/
Kłącze rosnące pionowo, czarne, silnie rozgałęzione. Korzenie sięgają głęboko do 1 m wgłąb ziemi. Pędy kwiatostanowe wzniesione, nierozgałezione w czasie kwitnienia, wysokości 10-15 cm, w czasie owocowania dorastają do 40 cm. 4/. Z silnie rozgałęzionego podziemnego kłącza wyrasta kilka łodyg kwiatostanowych.
Na pędzie rozwija się jeden kwiat. Pąki kwiatowe tworzą się już w jesieni i są gęsto, puszyście, białawo owłosione. Cała roślina jedwabiście owłosiona srebrnymi włoskami, później mniej lub bardziej naga. Liście odziomkowe zielone, pierzaste, silnie rozczłonkowane, głęboko powcinane, 7 ? 9 krotnie pierzaste, przypominające liście marchwi. Liście wyrastają równocześnie z rozwojem kwiatów lub po kwitnieniu. Kwiaty bardzo duże, wzniesione, osadzone pojedynczo na pędach, zwisające. Dorosłe rośliny wypuszczają nawet po sto pąków kwiatowych. Kwiaty sześciopłatkowe, dzwonkowate póżniej rozpostarte, fioletowoniebieskie, filcowate po zewnętrznej stronie, długości 5 - 6 cm. Kwitnie sukcesywnie, 4 - 6 tygodni,. Ozdobne puszyste, kuliste owocostany utrzymuja się kilka miesięcy. Gatunek bardzo zmienny. Roślina krótkowieczna, zwykle ginie po 5 latach . Roślina trująca, może powodować reakcje alergiczne. 

Ocena * * * AGM  1993 Najpiękniejsza,najbardziej dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 25/ 33/ 34/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-30 cm ( 40 cm w czasie owocowania)
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie IV-V Powtarza VIII - pojedynczo. Na Dolnym Śląsku zakwita w III.
Kolor fioletowoniebieski ( biały, różowy, czerwony, lawendowy, fioletowy, ciemnogranatowy).
Mrozoodporność USDA 5 

Rośnie na słonecznych, suchych łąkach, wrzosowiskach, pastwiskach, słonecznych trawiastych zboczach, łąkach i halach, w jasnych lasach sosnowych na podłożach wapiennych.
Występowanie Góry Europy od Północnej i Środkowej od Anglii i Skandynawii po Ukrainę, Polska - gatunek wymarły.
Stanowisko słoneczne do umiarkowanie ocienionego, umiarkowanie wilgotne ( w czasie wegetacji) do umiarkowanie suchego, ciepłe. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Toleruje suszę. Roślina światłolubna. Wg. 53/ słoneczne - wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, pulchna, piaszczysto ilasta, próchniczo liściowa.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + nieco Ca 
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi odczyn zasadowy, bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym. Roślina tolerancyjna na odczyn, może rosnąć w podłożu kwaśnym 45/.
Wymagania Nie znosi przesadzania. Jednak co 3 - 4 lata, należy wykopać i przesadzić, dotyczy to zwłaszcza odmian o wyszukanym kształcie i kolorze kwiatów, które są krótkowieczne. W lecie nie podlewać-tylko w czasie suszy. . Nie przycinać liści ani owocostanów na jesieni, gdyż z nimi lepiej zimuje. Nawozić nawozem wolnodziałającym i dla roślin kwitnących, woli próchnicę naturalną.
Rozmnażanie Podział trudny po kwitnieniu ? VII - VIII. Siew w VI , bezpośrednio po zbiorze lub w XI (stratyfikacja konieczna), kiełkuje wiosną. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po miesiącu należy je poddać ponownej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca. Kwitnie w 2 roku. Siewki należy selekcjonować. Niektórych gatunków nie można rozmnożyć z nasion.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, żwirowych, na skarpy, murki, na rabaty bylinowe, wrzosowiska
i ogrody naturalistyczne a także do pojemników, na balkony i tarasy. Ładnie wygląda z roślinami cebulowymi (śnieżyczką i przebiśniegiem) i wiosennymi bylinami (zawilcami, tulipanami, smagliczkami, żółtymi pierwiosnkami oraz sadzona w kępach. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina lecznicza o działaniu przeciwskurczowym, napotnym, moczopędnym, wykrztuśnym, przeciwbólowym i przeciwwirusowym, uspakajającym, w homeopatii i przy chorobach oczu. Stosuje się przy stanach zapalnych narządów rodnych, bólach głowy, nerwobólach, bezsenności, zakażeniach skóry, kaszlu, astmie i zapalaniu oskrzeli. Z kwiatów uzyskuje się zielony barwnik. Roślina miododajna. Roślina chroniona.
Mieszańce ogrodowe Pulsatilla vulgaris hybr.
"Alba" 20-25 cm III-IV Kwiaty białe * * AGM 
"Papageno" 30 cm IV-V różne kolory . Dekoracyjne listki okwiatu, postrzępione . 
"Rote Glocke" 30 cm IV-V Kwiaty ciemnoczerwone. 
"Rubra" 25 cm III-IV Kwiaty czerwone lub rdzawe.
"Polka" śnieżnobiałe, pełne kwiaty,  wychodowana przez E.Radziula
Etymologia Nazwa "Pulsatilla" pochodzi od łacińskiego słowa "pulsatus" = przetaczający wiatr, pulsujace, z uwagi na puszyste nasiona poruszane najmniejszym powiewem wiatru. Nazwa gatunku "vulgaris" od "vulgus" = zwykły, częsty, pospolity, powszechny.

Inne gatunki polecane
Pulsatilla grandis Sasanka wielkokwiatowa
Europa Północna i Środkowa 5-30 cm Kwiaty purpurowe. Przez EHS uznana za podgatunek P.vulgaris ssp.grandis.
15/ 31/.
Pulsatilla vernalis Sasanka wiosenna Europa, Tatry, Syberia Wschodnia 5-30 cm Kwiaty białe 1/ 25/ 33/ 53/.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Puszkinia cebulicowata Puschkinia scilloides
syn. P. libanotica ,P. sicula, P.hyacinthoides, P.libańska, P.scilloides var.libanotica.

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niewielka, górska bylina cebulowa o pokroju wzniesionym i ozdobnych kwiatach. Tworzy małe kępki.
...?świetnie nadaje sę do ogrodów skalnych?? 1/
Każda cebulka wytwarza dwa odziomkowe liście ułożone w kształcie litery V. Liście są lancetowate, rynienkowate, żywozielone, lekko mięsiste, błyszczące, ostro zakończone. Spomiędzy nich wyrasta lekko wygięty, wąski pęd kwiatostanowy. Kwiaty ma duże, do 1,2 cm, sześciopłatkowe, szerokodzwonkowate, gwiazdkowate, zebrane w duże gęste, kłosowate grona po 6 ? 12 sztuk, silnie pachnące. Płatki połączone przy podstawie. Kwiaty jasnoniebieskie z ciemniejszym paskiem na środku każdego płatka, na brązowawej bezlistnej łodydze, zebrane w lużne grona. Kwiaty podobne w kształcie do kwiatów cebulic, pachnące. Kwitnie nawet w niskich temperaturach jak przebiśnieg. Kwitnie około 3 tygodnie. Jedyny gatunek z rodzaju Puschkinia ( chociaż niektórzy wyróżniają dwa gatunki). Roślina ekspansywna. Roślina trująca. Samosiew. Roślina długowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna,
zwłaszcza odmiana var. Libanotica. - polecana przez 1/ 2/ 9/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie . Roślina mało wymagająca.

Wysokość 10-20cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie (III)IV-V
Kolor jasnoniebieski (biały)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na górskich łąkach, kamienistych zboczach i w zaroślach na wysokości 1700-3500 m.npm.
Występowanie góry Kaukazu i Azji Mniejszej, Turcja Południowo-Wschodnia, Liban, Syria, Irak Północny, Iran Północno-Zachodni. 
Stanowisko słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne ( nie podmokłe). W okresie letniego spoczynku - sucho. Tylko na stanowisku słonecznym obficie kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, głęboka, piaszczysto gliniasto ilasta, próchniczo żwirowa, żyzna. Wymagania pokarmowe małe. 
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4 + drenaż
Rośnie w każdej glebie dobrze zdrenowanej, chociaż lubi piaszczystą.
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy.
Wymagania Sadzić jesienią na głębokość 5 cm co 10- 15 cm. 30/ Co 3 - 4 lata przesadzać, gdy kwiaty drobnieją. Po przekwitnieniu pędy kwiatostanowe ścinać. Liści nie należy usuwać aż zżółkną. Podlewać rzadko tylko gdy sucho i w cieplejsze dni. Wiosną nawozić nawozem organicznym lub wolno działającym np. azofoską. Po kwitnieniu - nawozem do pomidorów. W czasie kwitnienia nawozem dla roślin kwitnących.-
Rozmnażanie Podział rozrośniętych kęp - cebule przybyszowe. Po przekwitnieniu pod koniec V do VI wykopać cebulki, przesuszyć, wysadzać IX ? X Siew - jesienią. Siewki kwitną po 2 - 3 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na rabaty bylinowe, między lub pod krzewami i drzewami liściastymi, w grupach na trawniku, wzdłuż chodników, na cmentarze i do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie wiosennych cebulowych i w grupach. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte. 
Odmiany
var .libanotica 15 cm Kwiaty białe z niebieskim paskiem **AGM 2012
"Alba" Kwiaty mniejsze, białe bez niebieskich pasków na płatkach.
Etymologia Nazwa "Puschkinia" nadana na cześć chemika i botanika rosyjskiego Apollo Mussin-Puszkina ( 1760-1805 r.), który ją odkrył w czasie wyprawy na terenie Kaukazu i góry Ararat.
Nazwa gatunku "scilloides" = przypominają cebulicę, chociaż są bardziej podobne do Chionodoxa.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Ramonda pirenejska Ramonda myconi
syn. R. pyrenaica, R.mica

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Górska bylina, zimozielona o ozdobnych kwiatach i liściach. Tworzy duże kępki rozet liściowych...."jedna z najlepszych roślin skalnych, świetna do obsadzania szczelin...w ogrodzie skalnym"...(15)...?Do niedawna rarytas w zasobniejszych kolekcjach. Panuje opinia, że nie w każdym ogrodzie chce rosnąć?... 11/
Ma krótkie kłącze z licznymi korzeniami. Liście owalne, szerokie, ciemnozielone, mięsiste, szorstkie, pomarszczone, spodem rdzawo owłosione, zebrane w płaskie rozety (kępy), pojedyncze lub zbite razem z wielu rozet. Liście pomarszczone i pofałdowane o nieregularnie, grubo ząbkowanych brzegach. Liście tworzą przyziemne rozetki, średnicy do 20 cm, płasko przylegające do podłoża. Traci część liści zimą, ale wiosną szybko odrastają nowe. Z rozet wyrastają rozgałęzione, czerwonawobrązowe, owłosione, bezlistne, długości 5-10 cm łodygi kwiatostanowe. Kwiaty, średnicy 2,5 cm, jaskrawe, liliowoniebieskie, pięciopłatkowe z białym środkiem i żółtymi pylnikami, szeroko otwarte, prawie płaskie, lekko pachnące, zebrane po 1 - 5 sztuk. Kwiaty i liście podobne do afrykańskich fiołków. 8/ Roślina długowieczna - w Edynburdu ponad 30 lat.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 3/ 8/ 9/ 15/ 25/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie, pod warunkiem zachowania odpowiedniego stanowiska i podłoża. 3/

Wysokość 8-15 cm 
Szerokość 10-20 cm
Kwitnie V-VI (VII)
Kolor liliowoniebieski (biały, różowy, fioletowy )
Mrozoodporność USDA 5 

Rośnie na zacienionych, wapiennych, porośniętych mchami skałach, w wąwozach, w okolicach strumieni, w szczelinach skalnych, w borach jodłowych i sosnowych oraz lasach liściastych na wys. 400-2455 m.npm.
Występowanie Góry Południowej Europy, Pireneje, Katalonia . Relikt polodowcowy. Endemit Pirenejski. 
Stanowisko półcieniste - wystawa północna lub wschodnia, do cienistego 53/, stale umiarkowanie wilgotne, osłonięte przed wiatrem, chłodne. Roślina wrażliwa na suszę, wówczas bowiem liście kurczą się i brązowieją. Po podlaniu liście odradzają się. Najlepiej czuje się w miejscu ocienionym prze większą część dnia, wilgotnym.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, umiarkowanie żyzna.
Podłoże: 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca 
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubią odczyn zasadowy, bo w naturze rosną na wapiennych skałach, choć tolerują glebę obojętną. Roślina wapniolubna.
Wymagania Wiosną gdy sucho podlewać, regularnie co 1 - 2 tygodnie. Nie lubią wody na rozetce liściowej podobnie jak lewizje, dlatego najlepiej rosną sadzone poziomo na stromych zboczach ułatwiających odpływ wody. Rozeta powinna tkwić w gruncie ukośnie. 9/ Wiosną nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym i dla roślin kwitnących lub nawozem organicznym. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział starszych kęp, wielorozetowych po kwitnieniu. Sadzonkowanie - sadzonki liściowe wczesną wiosną, latem- trudno. Siew jesienią, jeśli kryty to konieczna stratyfikacja. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, do alpinariów, w szczeliny pionowe między kamieniami z wystawa wschodnią, na murki, do pojemników, koryt, dużych bloków tufu, na balkony i tarasy. Ładnie wygląda z Haberleą rodopską i małymi paprociami 8/. Roślina lecznicza stosowana jako okład na świeże rany, przeciw krwawieniom i środek przeciwkaszlowy. Roślina chroniona.
Odmiany
"Alba" kwiaty białe
"Rosea" Kwiaty jasnoróżowe.
Etymologia Nazwa "Ramonda" poświęcona Louis Ramond baron de Carbannieros ( 1755-1827 r.) francuskiemu politykowi, geologowi i botanikowi jednemu z pierwszych odkrywców gór Pirenejów.
Nazwa gatunku "myconi" od "myconis" z Mykonos wyspy na Cykladach w Grecji - siedlisko roślin.
Rodzaj obejmuje trzy gatunki :
Ramonda pyrenaica = R. myconi z Pirenejów. Kwiaty liliowoniebieskie ** AGM 1993
Ramonda nathaliae Ramonda Natalii Serbia, Macedonia,Północna Grecja 6 -10 cm VI-VII Kwiaty liliowe. ** AGM 1993 polecana przez 1/ 33/ 53/.
Ramonda serbica z Serbii, Bułgarii, Czarnogóry i Grecji. Podobna do nathaliae.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Skalnica Arendsa Saxifraga x arendsii syn. S. x anglica

Obrazek

Bylina zimozielona o pokroju płaskim, poduszkowym i delikatnych kwiatach. Tworzy niskie, zwarte, wypukłe kępy złożone z wielu rozetek. Należy do grupy skalnic tzw .mchowych (Dactyloides), u których miękkie rozetki liściowe tworzą zwarte poduszki a kwiatostany znajdują się tuż ponad rozetkami....?Jedna z ładniejszych ?bezłodygowych? odmian?...9/ 
Liście miękkie, klinowate, głęboko powcinane, jasnozielone, trójdzielne, pierzaste, zebrane
w rozetki średnicy 2 - 4 cm. Kwiaty gwiazdkowate, różowe do białych z białym lub żółtym oczkiem, pięciopłatkowe, zebrane po kilka w groniaste, lużne kwiatostany na szczytach cienkich pędów. Obficie kwitnie. Kwiaty wyrastają gęsto na krótkich łodyżkach na szczycie poduszki. Podczas przekwitania płatki korony bledną a łodygi kwiatowe wydłużąją się. Gatunek stosunkowo krótkowieczny, żyje w 1 miejscu do 5 lat. Rośnie wolno, ale ..." rozrasta się szeroko dzięki rozłogom i bocznym pędom "...(4)

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 25/ 31/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie V-VI
Kolor różowe (biały do karminowy,ciemnoczerwony rzadziej żółty.)
Mrozoodporność USDA 6 

Mieszaniec różnych gatunków z sekcji Dactyloides S.rosacea, S.hypnoides, S.moshata, S. decipiens.
Stanowisko jasne, ale nie słoneczne do półcienistego - wystawa wschodnia lub północno wschodnia, stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci i bezpośrednie słońce.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasto próchnicza, żwirowo kamienista, żyzna.
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6,8-7,8 obojętny, lekko zasadowy. Wg. 9/ - nie wymaga obecności wapnia.
Wymagania Większe poduszki dzielić wczesną wiosna, gdy "łysieją", co kilka lat i przesadzać. W czasie suszy podlewać regularnie. Po kwitnieniu pędy kwiatostanowe usuwać, jesienią wyciąć obumarłe rozety liści i obsypać ziemią z piaskiem. Nie wymagają nawożenia. Zimą sucho(drenaż) . Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział po kwitnieniu VII - VIII - łatwo . Dzielić tylko zewnętrzne części kępy. Część środkową - wyrzucić. Sadzonki rozetkowe w 2 połowie lata. Siew jesienią. Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, na murki, w szczeliny skał, na rabaty bylinowe, obwódki, na brzegi oczek wodnych, do pojemników, na obrzeża drzew i na cmentarze.
Odmiany
Odmiany różnią się barwą kwiatów, liści i kształtem rozetek. ..."Odmian tych jest obecnie już parę dziesiątków, niektóre prawie identyczne"...3/
"Schneeteppich" Kwiaty białeV-VI 
"Findling" VI-VII obficie kwitnie  Kwiaty różowe
"Blutenteppich" VKwiaty różowokarminiwe . Zwarte poduszki .
"Peter Pan" IV-V Kwiaty różowoczerwone. Zwarte poduszki.
"Rosen Zwerg" 10 cm V-VI Kwiaty karminowoczerwone . Odmiana bezłodygowa . Polecana przez 9/.
"Purpurteppich" 20 cm V-VI Kwiaty karminowopurpurowe . 
Etymologia Nazwa "Saxifraga" pochodzi od łacińskich słów "saxum" = kamień i "frango" = złamać
i wskazuje na zastosowanie do leczenia kamieni nerkowych. Wg. innej interpretacji pochodzi od "saxum"= ,kamień i "frago" = przerwa z uwagi na to, że rośnie na skałach w szczelinach skalnych. Nazwa mieszańca "arendsii" od nazwiska Georga Arendsa (1863-1952) niemieckiego ogrodnika, który był pierwszym hodowcą tego mieszańca.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Skalnica książęca Saxifraga ferdinandi - coburgi

Obrazek

Skalnica poduszkowa ( z sekcji Kabschia-Engleria). Bylina górska, zimozielona o małych wielolistnych rozetkach. Liście odziomkowe zebrane w zwarte rozetki. Drobne kolumnowe rozetki tworzą zwarte, gęste poduszki usiane w okresie kwitnienia masą kwiatów Liście ostro zaostrzone, skórzaste, niebieskawozielone lub szarozielone, pokryte woskowatym nalotem. Kwiaty są stosunkowo duże, osadzone na ulistnionych, krótkich, 5 -10 cm długości, wyprostowanych, czerwonawych i , owłosionych pędach. Kwiaty , jaskrawożółte, pięciopłatkowe zebrane w nieregularne grona po 7 ? 15 kwiatów. Rośnie silnie i tworzy stosunkowo duże poduszki. Gatunek zmienny.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ i 25/
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 20 cm 
Kwitnie V - VI
Kolor jaskrawożółty (biały, różowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w rejonach górskich w pęknięciach i szczelinach wapiennych skał na wysokości 1000-2900 m.npm.
Występowanie Europa Południowo - Wschodnia, Góry Bułgari Wschodniej - Pirin, Macedoni Wschodniej i Grecji Północnej, Rodopy. Endemit bałkański. Typ z góry Slavjanki ? Bułgaria 2200 m.npm.
Stanowisko 
Stanowisko umiarkowanie słoneczne, w południe zacienione - wystawa wschodnia, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Nie toleruje cienia oraz wysokich temperatur latem. Lubi miejsca z dużą ilością światła.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo liściowo żwirowa, wapienna.
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 +dobry drenaż + Ca 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobrydrenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, lekko zasadowy. 
Wymagania Ściółkować żwirkiem wapiennym. Podlewać latem, gdy sucho. Zaleca się ogławiać po kwitnieniu. Zimą sucho (daszek ). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział - odzielanie rozet - niepewne - zimą. Sadzonkowanie - sadzonek wierzchołkowych - pewniejsze. Siew jesienią - trudny ( stratyfikacja). Kwitną po kilku latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, tylko do ogrodów skalnych i alpinariów, ogrodów żwirowych, pojemników, ogrodów tufowych, zimnych szklarni.
Roślina chroniona w Bułgarii.
Odmiany
var. rhodopea odmiana rodopska. Rodopy ? Bułgaria 1500 m.npm. Kwiaty żółte Liście ciemniejsze od typu i większe
"Dracula" Kwiaty ciemniejsze od typu.
var. rudoslavoffii jedna z najpiękniejszych odmian.
Etymologia 
Nazwa "Saxifraga" pochodzi od łacińskich słów "saxum" = kamień i "frango" = złamać
i wskazuje na zastosowanie do leczenia kamieni nerkowych. Wg. innej interpretacji pochodzi od "saxum"= ,kamień i "frago" = przerwa z uwagi na to, że rośnie na skałach w szczelinach skalnych. Nazwa gatunku "ferdinandi-coburgi" ku czci Ferdynada I Coburga(1861-1948 r.) bułgarskiego kniazia i cara, który był również botanikiem i zoologiem
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Skalnica Irvinga "Jenkinsiae" Saxifraga x irvingi "Jenkinsiae"

Obrazek
Obrazek
[Obrazek"Jenkinsiae"

Bylina zimozielona. Jedna najpiękniejszych skalnic poduszkowych z sekcji Kabschia. 
Tworzy zwarte, bardzo gęste, wypukłe poduszki, złożone z małych rozet drobnych, szarozielonych (sinych) z jaśniejszymi brzegami, igiełkowatych, twardych liści zebranych w rozetki. Kwiaty duże, średnicy 1 - 2 cm, białoróżowe z ciemniejszymi środkami (ciemno różowym lub karminowym). Kwiaty wyrastają wprost z rozet liściowych na krótkich, 5 cm łodyżkach. Kwitnie obficie i długo- ok. 2 miesiące. Rośnie wolno. Posiada liczne odmiany uprawne.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
. Polecana przez 9/ 25/. Bardziej dekoracyjna jest odmiana ?Walter Irving? polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie (III)IV-V
Kolor biały, bladoróżowy, liliowy.
Mrozoodporność USDA 6

Mieszaniec S. burseriana i S. lilacina. Mieszaniec powstały prawdopodobnie przypadkowo w którymś z ogrodów. 1/
Stanowisko umiarkowanie słonecznego, w południe osłonięte - wystawa wschodnia lub północno wschodnia, umiarkowanie wilgotne ? latem, suchsze w okresie spoczynku. Tolerancyjny na suszę.
Gleba normalna, bardzo przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, gleba lekko wapienna. 
Podłoże 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa + żwir wapienny 1 : 1 : 1 + Ca + drenaż.
- ziemia ogrodowa : ziemia liściowa : grys wapienny : perlit 1 : 1 : 1 : 1 + drenaż /wg. Zoji Litwin. 
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, zasadowy.
Wymagania Nie nawozić. Na glebie słabszej kwitnie silniej. Na wierzchu pod liście ściółkujemy podłoże żwirkiem wapiennym. Zimą sucho (dobry drenaż) lepiej daszek i lekko okrywać. W bezśnieżne zimy może przemarzać.
Rozmnażanie Podział kępy po kwitnieniu. Ukorzenianie rozetek. Siew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa wyłącznie do ogrodów skalnych i alpinariów, ogrodów żwirowych, koryt i pojemników..
Odmiany Ma wiele odmian
"Jenkinsiae" Kwiaty o lużniejszym pokroju i jaśniejszych od typu, bladoróżowych kwiatach.
?Walter Irving? Odmiana podobna do ?Jenkinsiae? Kwiaty białoróżowe ** AGM 2012
Etymologia 
Nazwa "Saxifraga" pochodzi od łacińskich słów "saxum" = kamień i "frango" = złamać
i wskazuje na zastosowanie do leczenia kamieni nerkowych. Wg. innej interpretacji pochodzi od "saxum"= ,kamień i "frago" = przerwa z uwagi na to, że rośnie na skałach w szczelinach skalnych.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Mydlnica bazyliowata Saponaria ocymoides
syn. M. bazyliolistna

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina górska, częściowo zimozielona o pokroju zwartym, płożącym do poduszkowego i ozdobnych kwiatach.Tworzy lużne bardzo rozgałęzione kępki i nawisy na kamieniach. Jedna z najbardziej wartościowych bylin okrywowych.
Ma pędy silnie rozgałęzione, pokładające się, drewniejące, czerwonawe, owłosione. Liście wyrastają parami .na krótkich ogonkach i są wąskie, lancetowate, małe, jasnozielone, owłosione, jajowate, górne spiczaste mniejsze niż dolne. Kwiaty, małe, średnicy 0,6 ? 1,2 cm, płaskie, liczne, pięciopłatkowe, różowe, lekko owłosione z rurkowatym, purpurowo zabarwionym kielichem i charakterystyczną parą łusek
u podstawy, zebrane są w lużne nibybaldachy na wierzchołkach pędów. Kwitnie bardzo obficie. Rośnie szybko, czasami kępy nadmiernie się rozrastają. Roślina trująca. Roślina ekspansywna. Roślina długowieczna, w jednym miejscu ok. 10 lat, chociaż czasem po obfitym kwitnieniu potrafi zamierać, ale odtwarza się z samosiewu.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 15/ 25/ 31/ 33/
T-2. Łatwa do uprawy. ...?Niewybredna, nadająca się również dla początkujących amatorów?? 31/

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 30-40 cm (60 i więcej)
Kwitnie VI-VII Powtarza IX.
Kolor różowy (biały, fioletowy, czerwony)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w rejonach górskich i na przedgórzu w miejscach skalistych, słonecznych, kamienistych, na zboczach i skałach, na obrzeżach lasów zwłaszcza sosnowych i przydrożach na glebach wapiennych do wysokości 1500 m npm. ( Rzadziej do 2300 m.npm.)
Występowanie Góry Europy Południowej i Środkowej, Alpy Południowo- Zachodnie, Jura, Apeniny po Pireneje, Sardynia, Korsyka. ( Francja, Hiszpania, Szwajcaria, Niemcy, Austria, Włochy, Słowenia).
Stanowisko bardzo jasne, nie znosi bezpośredniego silnego nasłonecznienia 31/ , umiarkowanie wilgotne, ciepłe. Toleruje suche.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, przeciętna do żyznej, wapienna. Wymagania pokarmowe bardzo małe. Na glebach ciężkich i podmokłych gnije.
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 ; 1 + dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, lekko zasadowy. Toleruje obojętny.
Wymagania Dzielić co kilka lat po kwitnieniu lub wczesną wiosną. Wokół rośliny ściółkować grysem wapiennym. Wiosną nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub granulowanym wolnodziałającym. Nie nawozić w trakcie sezonu wegetacyjnego. Podlewać rzadko i nie głęboko, raz na tydzień. Po kwitnieniu przycinać. Ograniczać nadmierny rozrost. Zimą sucho.
Rozmnażanie  Podział wiosną. Sadzonkowanie - sadzonki zdrewniałe wczesnym latem. Siew jesienią - selekcja siewek o karminowych kwiatach - łatwo. Metoda siewu 2. Kwitnie w następnym roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na strome skarpy, murki, szczeliny skalne, do ogrodów żwirowych i szczelinowych, na rabaty i obwódki, do pojemników na balkony i tarasy a także na tzw."zielone dachy" . Ładnie wygląda z rogownicą, 4/ przetacznikami i krwawnikami oraz w grupach na trawniku. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina lecznicza stosowana zewnętrznie do leczenia chorób skóry, środek napotny, wykrztuśny i przeczyszczający. Roślina jadalna stosowana do produkcji piwa - tworzy pianę.
Roślina stosowana jako substytut mydła i do wytwarzania naturalnych szamponów a także do przywracania koloru i połysku starej porcelany i starych tkanin. Nie sadzić we pobliżu oczek wodnych, szkodzi rybom.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe
"Rubra Compacta" Kwiaty czerwono purpurowe. Odmiana karłowa. ** AGM 1993 polecana przez 15/ 33/.
Etymologia Nazwa "Saponaria" wywodzi się od łacińskiego słowa "sapo", "saponis" = mydło, gdyż kłącza rośliny zawierają substancje pieniące - saponiny ? zachowujące się jak detergenty.
Nazwa gatunku "ocymoides" od "ocimum" = bazylia i "eidos" = podobny: podobny do bazylii.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Mydlnica oliwska Saponaria x oliviana

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bardzo niska, zimozielona bylina poduszkowa o pokroju zwartym. Ozdobna z uwagi na niski wzrost, zwarty pokrój i obfite kwitnienie. Tworzy poduszki. ..."najpiękniejsza mydlnica"...8/.
Łodygi kwiatostanowe krótkie, wysokości 2 cm, pokładające się i rozgałęzione na końcach.
Liście równowąskie, lancetowate, małe, mięsiste, intensywnie zielone,ułożone w rozety. Pąki kwiatowe miękkie, owłosione. Kwiaty pięciopłatkowe, prawie siedzące, duże, średnicy 1,5 - 2 cm, lśniące, jasnoróżowe, o owłosionym kielichu kwiatowym, zebrane w lużne pęczki. Kwitnie obficie. Pierwsze kwitną kwiaty z południowej strony kępy, potem ze środka kępy. Kwiaty ustawione są w kręgu wokół krawędzi poduszki. Roślina długowieczna. Nie wytwarza nasion.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna
. Polecana przez 1/ 3/ 8/ 9/ 25/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor jasnoróżowy
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec S. caespitosa i S. pumila
Stanowisko słoneczne lub umiarkowanie słoneczne, stale umiarkowanie wilgotne. Tolerancyjny na suszę.
Gleba normalna, bardzo przepuszczalna, pulchna, gliniasto piaszczysto żwirowa, próchnicza, kamienista.
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty: torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy.
Wymagania Dzielić co kilka lat po kwitnieniu lub wczesną wiosną. Wokół rośliny ściółkować żwirkiem wapiennym. Wiosną nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub granulowanym wolnodziałającym. Nie nawozić w trakcie sezonu wegetacyjnego. Podlewać rzadko i nie głęboko, raz na tydzień. Ograniczać nadmierny rozrost. Po kwitnieniu przycinać i obsypać piaszczystą ziemią. Zimą sucho.
Rozmnażanie Podział kęp IV-V i jesienią - łatwo. Sadzonkowanie wczesnym latem ukorzenianie pojedynczych pędów IX-X. Nie zawiązuja nasion.
Zastosowanie Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na strome skarpy, murki, szczeliny skalne, do ogrodów żwirowych i szczelinowych, na rabaty i obwódki, do pojemników na balkony i tarasy a także na tzw."zielone dachy" . Ładnie wygląda z rogownicą, przetacznikami i krwawnikami, w towarzystwie dzwonków, piaskowców, łyszców i innych podobnych roślin skalnych 8/.oraz w grupach na trawniku.
Kwiaty nadają się na kwiat cięty.
Roślina lecznicza stosowana zewnętrznie do leczenia chorób skóry, środek napotny, wykrztuśny i przeczyszczający.
Roślina jadalna stosowana do produkcji piwa - tworzy pianę.
Roślina stosowana jako substytut mydła i do wytwarzania naturalnych szamponów a także do przywracania koloru i połysku starej porcelany i starych tkanin.
Nie sadzić we pobliżu oczek wodnych, szkodzi rybom.Ładnie wygląda
Etymologia Nazwa "Saponaria" wywodzi się od łacińskiego słowa "sapo", "saponis" = mydło, gdyż kłącza rośliny zawierają substancje pieniące - saponiny ? zachowujące się jak detergenty. Nazwa mieszańca "oliviana" bo otrzymana przez Ericha Wockego inspektora ogrodu botanicznego w Oliwie w latach 1899 -1929 .
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Cebulica syberyjska Scilla siberica

Obrazek "Alba"

Niska bylina cebulowa, bulwiasta o pokroju wzniesionym zwartym i ozdobnych kwiatach. Rozrośnięte rośliny tworzą zwarte łany kwiatów(1). Jeden z pierwszych wiosennych kwiatów.
Cebule ma kuliste , średnicy 2?3 cm, barwy fioletowoniebieskiej. 4/ Z cebulki wczesną wiosną razem z kwiatami wyrastają 3-4 liście odziomkowe podobne do trawy. Liście długie, wąskie, lancetowate o zaostrzonych końcach, mięsiste, mają specyficzne wygięcie na czubku w kształcie kropli. Kwiaty, średnicy 1 cm, sześciopłatkowe, są lazurowoniebieskie z ciemniejszą smugą pośrodku płatków. Kwiaty dzwonkowate lecz o płatkach niezrośniętych, po rozwinięciu - gwiazdkowate, zwisają na krótkich nieulistnionych szypułkach wyrastających spomiędzy liści, pachnące. Kwiaty zebrane są po 2- 5 sztuk w groniaste, lużne kwiatostany. Kwitnie bardzo obficie i długo. Kiedy nasiona dojrzeją, liście usuchaja w VI . Rośliny szybko się rozrastają i rozsiewają. Roślina długowieczna. Roślina trująca, powoduje podrażnienia skóry i reakcje alergiczne.

Ocena * * AGM  1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 8/ 25/ 31/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie ?.?Należy do niewybrednych roślin skalnych?? 31/

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 5-10 cm
Kwitnie IV-V
Kolor lazurowoniebieski (biały, różowy, niebieskofioletowy)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w jasnych lasach liściastych i zaroślach, na trawiastych zboczach i skałach do wys. 2500 m.npm.
Występowanie Europa Południowo Wschodnia, Bałkany, Azja Mniejsza, Kaukaz, Rosja Południowa i Środkowa, Krym, Ukraina, Białoruś, Armenia, Azerbejdżan, Gruzja, Turcja po Syrię. 
Stanowisko  umiarkowanie słoneczne ? wystawa południowo wschodnia, do półcienistego , stale umiarkowanie wilgotne - zwłaszcza w okresie kwitnienia ( nie podmokłe ). W lecie sucho.
Gleba organiczna, bardzo przepuszczalna, lekka, pulchna, piaszczysto ilasta, bardzo próchnicza, leśna, żyzna, wapienna. Wymagania pokarmowe średnie. 
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4 + drenaż + Ca
Rośnie w każdej glebie, ale lubi próchniczą, leśną, lekko wilgotną. 
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśna, obojętna , lekko zasadowa 2/. 
Wymagania Co 2-3 lata przesadzać. Można przesadzać nawet kwitnące rośliny. Sadzić jesienią na głębokość 8-10 cm co 8 ? 30 cm. 30/ Wiosną nawozić nawozem dla pomidorów i podlewać w czasie suszy. W lecie sucho. Ścinać wszystkie pędy z owocami, bo tworzy samosiewy. Oznaczyć miejsce sadzenia, by nie uszkodzić. Nie usuwać liści aż całkowicie nie uschną. W zimie lekko okrywać ( zwłaszcza młode rośliny ). 
Rozmnażanie Podział całych kęp po zaschnięciu liści w II poł.VII do VIII sadząc w inne miejsca bezpośrednio po wykopaniu. Drobne cebule boczne zostawiamy na rozsadniku. Cebule kupione sadzimy w II poł. IX lub w X na głębokość 5-8 cm. W razie potrzeby należy je przechowywać w wilgotnym torfie, mchu lub trocinach. Siew jesienią do gruntu (stratyfikacja). Kwitnie po 2 - 3 latach - trudno.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, naturalistycznych, żwirowych, parków, na rabaty bylinowe, w grupach na trawniku, między krzewami i pod drzewami, do pojemników. Ładnie wygląda z krzewem forsycji i wiosennymi roślinami cebulowymi ? przebiśniegami, rannikami oraz z pierwiosnkami 4/ Ładnie też wygląda w towarzystwie funkii, paproci karłowych i jasnot przykrywających ich usychające liście. Roślina miododajna. Kwiaty nadaja się na kwiaty do cięcia i przyspieszania.
Odmiany - różnią się wysokością, kolorem, kształtem i liczbą kwiatów na jednym pędzie.
"Alba" Kwiaty białe
"Rosea" kwiaty białoróżowe
"Spring Beauty" Kwiaty jaskrawe, ciemnoniebieskie.Najpiękniejsza odmiana. 3/
"Blue" Kwiaty niebieskie.
Etymologia Nazwa "Scilla" pochodzi od imienia Skylla (lub Scylla) lub od greckiego słowa "skyllo" skóra = gdyż sok niektórych gatunków podrażnia skórę. Nazwa gatunku "siberica" = z Syberii , odnosi sie do dużej mrozoodporności rośliny. Roślina nie ma siedlisk na Syberii.

Inne gatunki Scilla uznane za ozdobne i łatwe w uprawie
Scilla bithynica Cebulica turecka Bułgaria, Turcja10-15 cm IV-V Kwiaty jasnoniebieskie ** AGM 2003
Scilla litardieri Cebulica Lithardiera Słowenia, Chorwacja15-20 cm VI-VII Kwiaty niebieskoliliowe ** AGM 2003
Scilla mischtschenkoana Cebulica Miszczenki Zakaukazie, Iran 5-15 cm III-IV Kwiaty niebieskobiałe ** AGM 2003 i jej odmiana Turbegeniana 5-15 cm Kwiaty biało niebieskie , paskowane ** AGM 1993Na jednym miejscu może pozostawać kilka lat, gdyż tworzy wówczas coraz większe skupiska.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”