Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

BOŻYKWIAT MEADA Dodecatheon meadia
Syn. Primula meadia - nowa nazwa, D.pauciflorum.

Obrazek
Obrazek

Bylina górska, bulwiasta o pokroju wzniesionym. Ozdobna z uwagi na kwiaty. Tworzy kępy podobne do kęp pierwiosnków. Jedna z najbardziej dekoracyjnych bylin zwana gruntowym cyklamenem .
Korzenie ma grube i mięsiste. Liście bezogonkowe, bladozielone, wydłużone, długości do15 cm, szerokoeliptyczne, nieco ząbkowane, zebrane w rozety, zwykle czerwono nabiegłe lub pokryte czerwonymi plamkami, z wyrażną żyłą centralną. Z rozety liściowej wyrasta jeden do kilka pędów kwiatostanowych. Pęd kwiatostanowy wysoki, bezlistny, zakończony baldachem kwiatów zebranych w grono po10-20 sztuk. 4/ Kwiaty 2 - 3 cm długości, pięciopłatkowe, lilioworóżowe, w kształcie żądła z charakterystycznie wywiniętymi do góry o 180 stopni płatkami, dołem zrośnięte w rurkę, pachnące. Kwiaty z płatkami o białej nasadzie i pomarańczowymi widocznymi pylnikami. Kwiaty osadzone na długich łodygach znacznie wyrastają ponad kępę rozetowych liści. Kwitnie około miesiąca. Po kwitnieniu część nadziemna rośliny usycha pozostawiając puste miejsce. Ma ładne mahoniowe strąki nasienne. Roślina trująca. Roślina wieloletnia. Gatunek zmienny. Rośliny sprzedawane jako D.meadia często należą do gatunku D.pulchellum.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 8/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie .

Wysokość 20-40 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie V-VI
Kolor liliowy (biały, różowy, kremowy)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na łąkach, preriach, w lasach i górach, na skalistych górskich zboczach do wysokości 1600 m.npm.
Występowanie Górzyste tereny USA - stany wschodnie i centralne - Pensylwania, Georgia oraz w Kanadzie.
Stanowisko półcieniste do słonecznego, przy odpowiedniej wilgotności ? osłoniętego w południe, umiarkowanie wilgotne , chłodne, osłonięte od wiatru. (Wilgotne do końca wiosny, latem - suche)
Gleba normalna, przepuszczalna, pulchna, piaszczysto gliniasto ilasta, próchniczo liściowa, żyzna do bardzo żyznej, bezwapienna.
Podłoże:
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6,5-7,2 obojętny. Wg.1 ? gleba kwaśna.
Wymagania Żle znosi przesadzanie, ale co kilka lat należy podzielić. Sadzić należy w otoczeniu bylin, które wypełnią wolne miejsce pozostawione po kwitnieniu bożykwiata ( od VII). Podlewać regularnie w okresie wzrostu. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać rozłożonym kompostem lub torfem. 8/
Rozmnażanie Podział bulw wczesną wiosną lub jesienią, po kwitnieniu i zaschnięciu liści. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe z pąkiem w VIII. Siew bezpośrednio po zbiorze, odkryty jesienią lub siew wiosną po stratyfikacji w I - III. Metoda siewu 2. Kwitnie po 3 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na skarpy, do ogrodów naturalistycznych, leśnych, na rabaty bylinowe, obwódki. Latem znika dlatego dobrze sadzić w towarzystwie epimediów, orlików, niskich paproci i traw ozdobnych, 4/ host, żurawek, floksa kandyjskiego oraz pod drzewami i krzewami i nad brzegami oczek wodnych.
Odmiany
f. "Album" Kwiaty białe * * AGM 1993 Polecana przez 8/ 33/.
"Red Colors"Kwiaty czerwonokarminowe.
"Goliath" Kwiaty lilioworóżowe - zbyt wysoki na skalniak.
Etymologia Nazwa "Dodecatheon" od nazw greckich "dodeka" = dwanaście i "thios" = bóg lub "hema" = oszczep. Oznacza, że roślina jest silnym lekiem pod opieką dwunastu bogów olimpijskich lub że ma czasem 12 płatków okwiatu, wg.innych że ma 12 kwiatów na 1 łodydze
Nazwa gatunkowa "meadia" nadana na cześć dr. Richarda Mead (1673-1754) angielskiego lekarza króla Jerzego III, patrona Amerykańskiego Instytutu Botaniki. 1/
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


BOŻYKWIAT NADOBNY Dodecatheon pulchellum

syn . Obecnie Primula pulchella, Pierwiosnek nadobny,D. amethistinum, D. radicatum, B. piękny

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Mała bylina bulwiasta, z rozetką liści tak jak u pierwiosnków. Tworzy kępy.
Liście odziomkowe, bladozielone, owalne lub łopatkowate, miękkie, nieco lepkie, częściowo ząbkowane, stopniowo zwężające się do ogonków, zebrane w rozety. Łodygi kwiatowe bezlistne, długie. Kwiaty pięciopłatkowe, lilioworóżowe, drobne, zebrane w baldachy po 10 - 15 kwiatów na szczycie mocnych łodyg. Kwiaty przypominają kwiaty cyklamena. Płatki kwiatowe, odgięte do tyłu, dołem złączone rurkowate, rurki żółtawe u nasady z purpurową, falistą obwódką. Po kwitnieniu część nadziemna usycha. Podobny do D.meada ale liście są często pofałdowane, a baldachy mają mniejszą liczbę kwiatów. Roślina trująca. Gatunek bardzo zmienny. Roślina wieloletnia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 15/ 24/ 33/.
T-1 łatwa w uprawie

Wysokość 15-40 cm
Szerokość 40 cm
Kwitnie V - VI
Kolor lilioworóżowy (biały, różowy, lawendowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na wilgotnych łąkach przybrzeżnych i górskich, w zaroślach, wzdłuż strumieni i wodospadów do wysokości 2400 m.npm.
Występowanie Ameryka Północna - Góry rejonów zachodnich od Alaski i Kanady po Kalifornię i Nowy Meksyk - Góry Skaliste.
Stanowisko półcieniste, umiarkowanie wilgotne (do końca wiosny), chłodne, osłonięte. Roślina wrażliwa na suszę. W cieniu słabiej kwitnie.
Gleba normalna do organicznej, przepuszczalna, próchniczo żwirowa, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : torf kwaśny 1 : 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3 + drenaż
Odczyn pH 5,6-6,5 lekko kwaśny. Roślina kwasolubna.
Wymagania Żle znosi przesadzanie. Oznaczyć miejsca gdzie rośnie, bo od VII jest niewidoczny. Podlewać wiosną często i regularnie. Wiosna nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym potem dla roślin kwitnących. Latem i zimą sucho. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział jesienią. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe z pąkiem - b.trudno- VIII-IX. Siew odkryty jesienią lub wiosną po stratyfikacj - trudno. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po miesiącu poddać ponownej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca. Kwitnie po 3 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na skarpy, do ogrodów naturalistycznych, na rabaty bylinowe, obwódki, pod krzewy i nad brzegami oczek wodnych.
Leczniczo stosowany przez Indian przy zapaleniu oczu.
Podgatunki
Rodzaj bardzo zmienny, występuje w 20 podgatunkach.
Odmiany
"Red Wings" Kwiaty szkarłatne, jasno czerwonoróżowe.
Etymologia Nazwa "Dodecatheon" jak przy Dodecatheon media.
Nazwa gatunku "pulchellum" od "pulcher" = dobry, przystojny.

Inne gatunki ozdobnych Dodecatheon polecane przez 33/ i 53/

D. dentatum B. ząbkowany Zachodnia Ameryka Półn. 20-30 cm Kwiaty białoróżowe ** AGM 1994
D. hendersonii B.Hendersona Kalifornia 30-40 cm Kwiaty purpuroworóżowe ** AGM 1993
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GŁODEK MRZYGŁÓD Draba aizoides

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, zimozielona bylina wysokogórska hal i muraw naskalnych powyżej granicy lasu, o pokroju kępiastym ozdobna z uwagi na bardzo wczesny okres kwitnienia i kwiaty. Tworzy niewielkie, przyziemne, drobniutkie rozety liści - kępy, rozrastające się w gęste zielone kobierce podobne do mchu. Zwiastun wiosny. Jeden z najpiękniejszych głodków...."Jest jednym z najłatwiejszych do uprawy gatunków"...?bardzo ceniony przez entuzjastów górskich roślin?... 1/ Roślina rodzima.
Rozetki liściowe sztywne, ciemnozielone, owłosione na brzegach, podobne do rozet skalnic. Liście małe, grube, soczyste, lancetowate, równowąskie, zaostrzone na brzegach pokryte długimi szczecinkami. Łodygi kwiatostanowe rozgałęzione, bezwłose i bezlistne, wyrastające ponad rozety liści. 26/ Kwiaty drobne, średnicy 6 - 8 mm, czteropłatkowe, jaskrawożółte, w zwartych kwiatostanach, po kilka ( 2- 4 sztuk) w małych baldaszkach na szczycie krótkich łodyg. Kwiatostany początkowo zwarte, potem w miarę kwitnienia wydłużają się. Kwiaty początkowo żółte potem białawe podobne do kwiatów pszonaka. Rośnie wolno osiągając niewielkie rozmiary. Samosiew.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 3/ 8/ 15/ 24/ 31/ 53/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie. Niewymagająca.

Wysokość 4-10 cm
Szerokość 10-20 cm
Kwitnie III-V
Kolor jaskrawożółty (biały)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w szczelinach skalnych, na osypiskach skał wapiennych, piargach i naskalnych murawach w górach na wysokości 1350 - 3600 m.npm.
Występowanie Góry Europy Środkowej i Południowej od Pirenejów i Anglii przez Alpy, Jurę, Wogezy po Karpaty i Bałkany, Polska - Tatry do wysokości 2420 m.npm.
Stanowisko bardzo słoneczne - wystawa południowa lub zachodnia 53/, stale umiarkowanie wilgotne, zimne. Toleruje krótki okres suszy. W cieniu pędy ma wiotkie i wybujałe.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, żwirowa, uboga do przeciętnej, wapienna. Lepiej rośnie na glebie uboższej.
Podłoże :-
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 0 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-8,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy, zasadowy. Lubi zasadowy, bo w naturze rośnie na wapiennych skałach 13/.
Wymagania Nie sadzić w sąsiedztwie ekspansywnych roślin. Roślinę obsypać wokoło drobnymi kamykami i żwirem. Podlewać regularnie - stała wilgoć, co tydzień. ( Nie zwilżac liści). Nawozić kompostem lub nawozem wolnodziałającym i dla roślin kwitnących. Zimą sucho(drenaż).
Rozmnażanie Podział większych kęp po kwitnieniu VI-VIII - trudno. Sadzonki - ukorzenianie rozetek liści - VII-IX. Siew odkryty jesienią lub kryty po stratyfikacji II- III - łatwo. Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów żwirowych, na murki, skarpy,
w szczeliny między kamieniami, szpary w płytach, pojemniki, donice.
Odmiany
"Napoleon Dramult" 3 cm III-IV Kwiaty żółte Gatunek mchowy.
Etymologia Nazwa "Draba" od greckiego słowa "draba" = ostry, gryzący i odnoszący się do ostrego smaku liści, które rzekomo miały wartość leczniczą jako okład lub od grec. "drabe" = trawy.
Nazwa gatunku "aizoides" od greckich słów "aei" = zawsze i "zoo" = żyję ; zawsze żywy, nieśmiertelny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DĘBIK OŚMIOPŁATKOWY Dryas octopetala

Obrazek

Mała górska krzewinka, arktyczno ? wysokogórska, częściowo zimozielona, płożąca o pokroju płaskim, poduszkowym. Roślina o ozdobnych liściach, kwiatach i owocach. Tworzy kobierce i nawisy na kamieniach. ...?Należy do najpiękniejszych i najcenniejszych roślin ogrodów skalnych" 8/ ...?Interesujacy przedstawiciel flory arktycznej, akceptujacy warunki ogrodów skalnych?.. 9/. Roślina rodzima. Rośnie na halach, murawach naskalnych i piargach.
Korzenie ma do 2 m pod ziemią. Pędy ma silnie rozgałęzione, płożące, drewniejące, przylegające do ziemi i zakorzeniające się w podłożu. Liście na długich ogonkach, drobne, długości 2,5 cm, błyszczące, eliptyczne, skórzaste, sztywne, z wierzchu ciemnozielone , pofałdowane, o regularnie karbowanym brzegu, przypominające kształtem liście dębu. Liście na spodzie pokryte są białym kutnerem a zimą przebarwiają się na ciemnobrązowo. Kwiaty pojedyncze, białe, duże, średnicy 3 - 4 cm, zwykle ośmiopłatkowe z licznymi żółtymi pręcikami, szeroko rozwarte, osadzone są pojedynczo. 26/ Kwiaty obracają się zawsze w kierunku słońca tworząc misę koncentrującą promienie słoneczne i podnoszącą temperaturę wewnątrz kwiatu o kilka stopni - Ladyman/. Kwitnie obficie, krótko, ale ma ozdobne owocostany, piórkowate, puszyste, srebrzyste, zebrane w duże główki podobne do owoców sasanki. Rozrasta się dość szybko. Roślina długowieczna do ponad 100 lat. Roślina ekspansywna. Gatunek bardzo zmienny.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 31/ 33/ 53/.
T-2. Roślina łatwa w uprawie, bardzo żywotna i odporna.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 60-100 cm ( nawet do kilku m 2 )31/
Kwitnie V-VI Powtarza w VIII
Kolor biały (białożółty)
Mrozoodporność USDA 2

Rośnie od arktycznej tundry po górskie hale do wysokości 3000 m.npm. 14/ na skałach, piargach, wrzosowiskach, kamienistych murawach na podłożu wapiennym. 4, 26/ ( rzadko również na granicie).
Występowanie Góry Europy Północnej, Alpy, Karpaty, Ameryka Północna - Góry Skaliste, Kanada, Kaukaz, Arktyka, Grenlandia, Islandia, Alaska oraz góry Chin, Japonii, Rosji - Syberia, Sachalin, Kamczatka. Polska - Tatry Zachodnie do wysokości 2150 m npm, Pieniny ? rzadko. 26/ Relikt polodowcowy.
Stanowisko słoneczne, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci wg.45/ - preferuje stanowisko nasłonecznione i nagrzewające się. Wg. 8/ nie sadzić dębików w miejscach silnie nasłonecznionych. Dobrze znosi suszę i chłód. 31/
Gleba normalna, bardzo przepuszczalna, lekka do średnio zwięzłej, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, umiarkowanie żyzna, wapienna. Tolerancyjna na rodzaj gleby ? mineralno organiczna. ? 45/
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + bardzo dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,8-7,5 obojętny, zasadowy. Roślina wapniolubna 9/ 4/, toleruje odczyn obojętny.
Wymagania Nie przesadzać. Rośnie wolno po posadzeniu, ale póżniej silnie się rozrasta. Nadmiar pędów obcinać - ograniczać rozrost. W razie suszy na mineralnym, przepuszczalnym podłożu. Podlewać. Kwiatostany przekwitłe ścinać, kwitnie drugi raz. Zimą lekko okrywać zwłaszcza w bezśnieżne zimy. 4/
Rozmnażanie tylko wegetatywne. Podział - oddzielanie wierzchołkowych pędów w VIII z zawiązkami młodych korzeni - łatwo. Sadzonkowanie bocznych półzdrewniałych pędów z piętką ( ukorzeniacz) VII-IX - trudno. Nasiona w naszych warunkach klimatycznych nie kiełkują lub kiełkują bardzo słabo.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, do obsadzania zboczy, szpar między kamieniami oraz żwirowisk 8/, na rabaty bylinowe i obwódki, murki i skarpy. Ładnie wygląda z karłowatą wierzbą, krokusem spiskim. Roślina jadalna liście wykorzystywane jako substytut herbaty. Roślina lecznicza środek na trawienie i przy chorobach jamy ustnej i gardła jako środek ściągający. Roślina chroniona.
Odmiany
"Minor" Odmiana mniejsza od typu i dłużej kwitnąca. ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Dryas" od grec."dryas"(driada) = w mitologi greckiej nimfa dębu; bo ma liście podobne do liści dębu. Nazwa gatunku "octopetala" od słów "octo" = osiem i "petalus" = płatek ; ośmiopłatkowy.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DĘBIK SUNDERMANA Dryas x suendermanni

Obrazek
Obrazek

Niska krzewnika częściowo zimozielona o pokroju płaskim, poduszkowym i ozdobnych liściach, kwiatach oraz owocach.
Pędy pokładające się, drewniejące tworzą zwartą darń oraz nawisy naskalne i ukorzeniają się w podłożu. Liście jajowate, małe, skórzaste, karbowane, od spodu owłosione przypominają liście dębu. Liście ciemnozielone góra, dołem srebrzyste. Kwiaty osadzone powyżej liści na cienkich szypułkach. Kwiaty wyprostowane, duże, ośmiopłatkowe, kremowobiałe z licznymi żółtymi pręcikami osadzone na szczytach lekko pochylonych pędów podobne do kwiatów zawilców. W pąkach kwiaty żółtawe, potem blednące do białych. Kwiaty nie rozwijają się całkowicie tak jak u D.octopetala. Puszyste, piórkowate owocostany zebrane w duże, pojedyncze główki pokryte białymi włoskami podobne są do owoców sasanki..

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 31/ 33/.
T-2.Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 60-90 cm
Kwitnie V-VI
Kolor kremowobiały (żółtawy)
Mrozoodporność USDA 3

Mieszaniec D. octopetala i D. drummodi
Stanowisko umiarkowanie słoneczne, umiarkowanie wilgotne, chłodne, osłonięte.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, średnio żyzna do żyznej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,2-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy 2/.
Wymagania Nie przesadzać. W razie suszy podlewać. Nadmiar pędów obcinać. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Sadzonkowanie bocznych pędów z piętką (ukorzeniacz). Okłady - odcinanie ukorzenionych pędów. Kiełkuje nieregularnie i tylko w określonych warunkach - trudno.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, żwirowych, na murki, między płyty chodnikowe. Jak D.octopetala. Ładnie wygląda z trawami ozdobnymi. 31/
Etymologia "Dryas" jak przy Dryas octopetala.
Nazwa mieszańca "suendermanni" prawdopodobnie od Franz Sundermann ( 1864-1946 ) założyciela Alpine Garden w 1886 r. w Lindau nad Jeziorem Badeńskim, w którym zgromadził on największą wówczas kolekcję roślin alpejskich z całego świata 1100 roślin. Członkowie rodziny kontynuują tradycje rodzinne prowadząc tam szkółkę roślin alpejskich.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONCZYN NISKI Edrainathus pumilio
Syn. Dz.drobny, Wahlenbergia pumilio

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, ścieląca się bylina skalna, częściowo zimozielona o pokroju poduszkowym i bardzo ozdobnych kwiatach. Tworzy regularne, płaskie, gęste poduszki ...?Najlepszy gatunek do uprawy w ogrodzie?... 15/...?Uroczy maluch, niestety, niezbyt długowieczny?... 11/ ..."Jeden z cenniejszych, obficie kwitnący, perełka ogrodów skalnych"... 9/
Łodygi ma nierozgałęzione, wzniesione, gęsto ulistnione. Liście ma igiełkowate, trawiaste, szarozielone, naprzeciwległe, równowąskie, gęsto pokryte włoskami na górnej powierzchni, srebrzyste, długości 2 cm. Kwiaty pojedyncze lub zebrane po 2-3 na końcach łodyg, okazałe, 1,5 - 2 cm średnicy, dzwonkowate, niebieskofioletowe, siedzące ,z krótkimi podkwiatkami. Kwitnie obficie. W okresie kwitnienia kwiaty pokrywają całkowicie roślinę. Kwiaty otwierają się tylko przy słonecznej pogodzie. Roślina krótkowieczna, niezbyt trwała, starsze rośliny czasem zamierają po kwitnieniu. Samosiew niewielki.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 9/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 3-6 cm
Szerokość 12-30 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor niebieskofioletowy (biały, fioletowy)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na skałach wapiennych, piargach, w szczelinach skalnych w górach.
Występowanie Bałkany Zachodnie, Góry Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Gruzja - Kaukaz, Włochy, Karpaty Południowe. Endemit bałkański.
Stanowisko słoneczne - ale osłonięte przed południowym słońcem - wystawa wschodnia do umiarkowanie półcienistego, suche do umiarkowanie wilgotnego. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci . Roślina ciepłolubna. Wg. 53/ słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba mineralna, przepuszczalna, miękka, głęboka, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH od6,6 - 8,5 obojętny, zasadowy. Roślina wapniolubna 9/.
Wymagania Nie przesadzać - długi korzeń. Ściółkować wokół rośliny żwirkiem wapiennym. Wiosną nawozić ostrożnie nawozem wolnodziałającym, ale lepiej ściółkować kompostem, a latem nawozić nawozem dla roślin kwitnących. Podlewać regularnie od póżnej wiosny do lata, ale tak by między podlewaniami podłoże było suche. Zimą sucho (dobry drenaż lub daszek). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki z bocznych pędów wiosną - trudno. Siew bezpośrednio po zbiorze na miejsca stałe.(stratyfikować przez 2 miesiące) Metoda siewu 3 -trudno. Nasiona nierównomiernie i długo wschodzą. Jeśli nie wzejdą po miesiącu należy poddać ponownej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca. Podział niemożliwy.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, w szczeliny między kamieniami, do alpinariów i na suche murki, kamienne koryta, donice.
Etymologia Nazwa"Edrainathus" wywodzi się z greckich słów "hedraios" = siedzi,siedzący i "anthos" kwiat
Nazwa gatunku "pumilio" = mały, krasnal, karzeł.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

EPIMEDIUM WIELKOKWIATOWE Epimedium grandiflorum
syn. E.macranthum

Obrazek
Obrazek

Niska, częściowo zimozielona bylina kępiasta o pokroju zwartym, krzaczastym. Ozdobna z uwagi na liście, kwiaty i dywanowy pokrój. To jedno z najżywotniejszych i najefektowniejszych epimediów.
Tworzy pełzające podziemne rozłogi dzięki którym roślina rozrasta się w duże dywany. Ma niezwykle dekoracyjne liście, młode sa brązowe , starsze zielone wybarwiające się jesienią na brunatnawozielone. Na łodydze znajduje się tylko jeden liść. Liście odziomkowe są drobne, złożone z 3 listków i ostro ząbkowane, prawie kolczaste 31/,. skórzaste, jajowate, spodem niebieskawe, na brzegach czerwono obrzeżone, zakończone spiczasto u góry, dołem sercowate i omszone. Kwiaty średnicy 2-4 cm, czteropłatkowe, fioletowe przypominające storczyki z długimi białymi ostrogami, nadającymi im pająkowaty kształt. Ostroga kwiatów wąska, szydlasta. 4/ Grona kwiatostanowe gęste, zwisające, zebrane w wiechy. Kwiaty po 4-15 sztuk wyrastają na wiotkich, cienkich nitkowatych szypułkach. Krótko kwitnie. Rośnie powoli . Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 24/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie (IV) V-VI
Kolor Fioletowy ( biały,żółty, różowy )
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w wilgotnych, jasnych lasach liściastych, w górach.
Występowanie Chiny Północne, Mandżuria Południowa, Daleki Wschód Rosji, Korea Północna, Japonia.
Stanowisko półcieniste ( wystawa wschodnia lub zachodnia) do cienistego, stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, osłonięte od wiatru, chłodne. Na miejscu słonecznym liście ulegają poparzeniu.
Gleba normalna, przepuszczalna, cięższa, gliniasto piaszczysto ilasta, próchnicza, torfowa, żyzna. Wymagania pokarmowe średnie. Nie toleruje gleb piaszczystych i ciężkiej gliny.
Podłoże:
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny1 : 1 : 1 + dobry drenaż + torf kwaśny
Odczyn pH 6,2-7,2 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Podlewać regularnie - raz na tydzień lub częściej przy wysokich temperaturach. Stare liście usuwać wczesną wiosną, można przyciąć przy ziemi i ściółkować kompostem. Stare egzemplarze przycinać po zimie tuż nad ziemią. Latem nawóz wieloskładnikowy lub nawóz dla roślin kwitnących. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych karp jesienią po kwitnieniu we IX - łatwo. Oddzielanie młodych roślin powstających na kłączach. Sadzonkowanie-sadzonki kłączowe. Siew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa.... "Najlepiej prezentuje się jako kępa , a nie roślina okrywowa"...(1 )Przeznaczona do ogrodów skalnych, między kamieniami, na rabaty bylinowe, do ogrodów naturalistycznych. Sadzić z roślinami cebulowym wiosennymi - zakrywa puste miejsca, do podsadzania drzew liściastych i krzewów, w grupach ogrodowych, na cmentarze. Ładnie wygląda z paprociami, obuwnikiem, pełnikiem, bodziszkami, funkiami, kopytnikiem, tawułkami i przylaszczkami. Roślina jadalna - gotowane liście.
Roślina lecznicza od wieków stosowana jako afrodyzjak o działaniu podobnym do viagry. Ponadto stosowana w leczeniu osteoporozy. Działanie przeciwastmatyczne, przeciwbakteryjne, przeciwreumatyczne, przeciwkaszlowe, obniża poziom cukru we krwi i zmniejsza ciśnienie krwi.
Odmiany
"Rose Queen" 30 cm Kwiaty intensywnie różowe z długimi ostrogami o białych końcach* * AGM 1993
''White Queen?30 cm Kwiaty białe, duże. Tworzy kępy. ** AGM 1993
"Lilafee" 20 cm III-IV Kwiaty fioletowopurpurowe
"Nanum"20 cm Kwiaty białe * * AGM 1993
Etymologia Nazwa "Epimedium" łacińskie znaczenie nieznane, z grec. "epi" = na , nad i "medium" = gatunek rośliny - nazwa rośliny używana przez Pliniusza. Nazwa gatunku "grandiflorum" od słów "grandis"= duży, wielki i "floris" = kwiat ; o wielkich kwiatach
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

EPIMEDIUM CZERWONE Epimedium x rubrum Syn. E.purpureum

Obrazek
Obrazek

Niska, częściowo zimozielona bylina o pokroju zwartym, krzaczastym i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy zwarte, szerokie i gęste kępy. Jedno z najżywotniejszych epimediów, rozrastające się szybciej niż pozostałe gatunki.
Rozrasta się przez cienkie, pełzające podziemne kłącza.
Liście młode są lekko czerwonawe, o efektownym czerwonym unerwieniu, potem zielenieją a jesienią przebarwiają się na kolor intensywnie czerwonobrunatny na brzegach, a w środku żółte. W okresie kwitnienia przybierają marmurkowy brązowozielony wzór. Liście odziomkowe są potrójnie złożone, dziewięciolistkowe, pierzaste z ostro zakończonymi blaszkami i ostro ząbkowanych krawędziach, u nasady sercowate. Pęd kwiatostanowy sztywny z 1 liściem. Dwubarwne małe kwiaty, 2 cm średnicy, czteropłatkowe, przypominające kwiaty orlika, z dość długimi, kremowymi ostrogami, nieco zagiętymi są zebrane na długich szypułkach, w lużną wiechę po 20-30 sztuk. Płatki zewnętrzne szare z czerwonymi plamkami, a wewnętrzne karminowoczerwone z plamkami jkasnożółtymi. 31/ Kwiaty pojawiają się przed liśćmi. Kwitnie krótko 2-3 tygodnie. Młode liście wyrastają zaraz po kwitnieniu. Rośnie powoli. Roślina długowieczna - do 40 lat i bardzo wytrzymała.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 31/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-30 cm
Szerokość 30-60 cm
Kwitnie IV-V
Kolor Wiśniowo biały(żółty, różowy, purpurowy, fioletowy, liliowy)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec E. alpinum i E. grandiflorum.
Stanowisko półcieniste do cienistego ? wystawa północna, wschodnia lub zachodnia, stale umiarkowanie wilgotne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Roślina cieniolubna. W słońcu rośnie słabiej.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo torfowa, żyzna, bogata w składniki pokarmowe.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż
- ziemia darniowa :ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Roślina tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Stare liście usuwać wczesną wiosną - III. Wiosną grubo ściółkować wokół rośliny kompostem. Póżne wiosenne przymrozki mogą uszkadzać roślinę. Podlewać rzadko. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział dużych kęp jesienią po kwitnieniu ? pocz.IX lub wczesną wiosną. Po podziale może nie kwitnąć przez rok lub dwa. Sadzonkowanie kłączy. W Polsce nie zawiązuje nasion.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych i naturalistycznych, na rabaty bylinowe, skarpy, do podsadzania drzew i krzewów. Patrz też E.gradiflorum.
Etymologia Nazwa "Epimedium" jak przy Epimedium grandiflorum.
Nazwa gatunku "rubrum" = czerwony.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Epimedium Younga "Niveum" Epimedium x youngianum "Niveum" Syn.E.diphyllum

Obrazek
Obrazek"Roseum" i "Niveum"

Bylina kłączowa, częściowo zimozielona, o pokroju kępiastym i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy zwarte i gęste kępy.
Liście ma dość drobne, młode jasnobrązowe, marmurkowe, zielenieją w miarę upływu czasu, by jesienią nabrać brązowawego odcienia. Roślina rozłogowa. Łodygi czerwonawe z jednym liściem łodygowym. Liście odziomkowe złożone z 6 - 9 listków cienkich, ząbkowanych długości 4 - 8 cm. Kwiaty drobne,
1,5 cm średnicy śnieżnobiałe, zwisające, dzwonkowate, zebrane w grona po 3 - 8 kwiatów. Kwiaty bez ostróg 4/ czasem z krótkimi ostrogami. Kwitnie póżniej niż inne epimedia. Rośnie wolno. Roślina długowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna .Bardziej dekoracyjna jest odmiana ?Niveum?.
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 20-30 cm
Szerokość 50-75cm
Kwitnie (IV) V-VI
Kolor biały (jasnoróżowy)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec E. diphyllum i E. grandiflorum.
Stanowisko półcieniste do cienistego, umiarkowanie wilgotne, osłonięe od wiatru.
Gleba normalna, przepuszczalna, gliniasto piaszczysto ilasta, próchniczo torfowa, zasobna.
Podłoże:
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,2 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Stare liście usuwać wczesną wiosną i kompostować grubą warstwą kompostu. Zima lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział jesienią lub wczesna wiosną - trudno, bo ma zbitą bryłę korzeniową. Siew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na małe powierzchnie, pomiędzy kamieniami, do ogrodów naturalistycznych, pod drzewa i krzewy, na obwódki, na rabaty. Ładnie wygląda z wiosennymi cebulowymi. Patrz też. E.grandiflorum.
Odmiany
"Niveum" 25 cm Kwiaty białe czasem z krótkimi ostrogami * * AGM 1993
"Roseum" 25 cm Kwiaty fiołkoworóżowe
Etymologia Nazwa "epimedium" jak przy E.grandiflorum.
Nazwa gatunku "youngianum" na cześć Davida Allana Younga (1915 - 1991) - amerykańskiego entomologa
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

RANNIK ZIMOWY Eranthis hyemalis syn. R. wiosenny, E.bulgarica, E.hyemalis var.bulgarica

Obrazek
Obrazek

Niska, leśna bylina bulwiasta o pokroju zwartym, kępiastym, wzniesionym Tworzy małe kępy o ozdobnych liściach i kwiatach. Jeden z pierwszych kwiatów przedwiośnia - zakwita wcześniej niż przebiśnieg, bezpośrednio po stopnieniu śniegu.
Z podziemnej, okrągławej, małej, ciemnobrązowej bulwy o nieregularnych kształtach wyrasta nierozgałęziona, wzniesiona, naga, czerwono przebarwiona łodyga zakończona pojedynczym kwiatem wspartym kryzą podsadek złożonych z 3 zielonych liści, w formie kołnierzyka. Silna roślina może wydać 20 i więcej kwiatów. Pęd kwiatowy jest niewielki i rośnie w czasie kwitnienia. Kwiaty pojedyncze, duże, 2 - 3 cm średnicy, jaskrawożółte, błyszczące, sześciopłatkowe, podobne do zawilców, miseczkowate, początkowo półotwarte póżniej szeroko otwarte. Kwiaty o delikatnym miodowym zapachu. Kwitnie długo 3 - 4 tygodnie, jeśli utrzymuje się niska temperatura (poniżej 10 o C). 4/ Kwiaty zamykają się na noc i w pochmurne dni. Liście asymilacyjne, właściwe pojawiają się dopiero po kwitnieniu. Liście te są długoogonkowe i głęboko dłoniasto podzielone, pięcio lub siedmiodzielne, ciemnnozielone, lśniące. W ciągu lata część nadziemna znika w VI. Wszystkie części rośliny słabo trujące powodujące alergię. Samosiew. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 15/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10(15) cm
Szerokość 5-15 cm
Kwitnie (II) III-IV
Kolor jaskrawozłotożółty (białe i pełne - rzadko)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w wilgotnych lasach i na ich obrzeżach, w zaroślach, na łąkach i pastwiskach, a także w miejscach skalistych na nizinach i w górach na wysokości 600-1200 m.npm.
Występowanie Europa Południowo Zachodnia, od Hiszpanii i Francji Zachodniej przez Szwajcarię i Włochy ( Alpy, Jura, Wogezy), kraje dawnej Jugosławii (Bałkany), Bułgarię, Azję Mniejszą i Azję Południowo Zachodnią od Iraku po Afganistan. Ńa Dalekim wschodzie rośnie eranthis zaliczany do sekcji shibateranthis.
Stanowisko półcieniste do jasno cienistego (w okresie kwitnienia słoneczne) , umiarkowanie wilgotne (wilgotne jesienią
i wczesną wiosną), osłonięte, ciepłe. Jesienią przesychające. Roślina cieniolubna.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, miękka, piaszczysto gliniasto ilasta, bardzo próchnicza, umiarkowanie żyzna do żyznej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6,2-7,2 lekko kwaśny, obojętny 2/.Wg.24/ - zbliżony do obojętnego. Wg.1/ ? zasadowy.
Wymagania Dzielić co 2- 3 lata. Sadzić na głębokość 3-5 cm co 7,5 cm w grupach. 30/ Przed posadzeniem moczyć w wodzie przez noc. Zbyt głęboko posadzone żle rosną, a zbyt płytko - wysychają.W okresie wegetacji systematycznie podlewać potem podlewać tylko w razie suszy. Do podłoża przy sadzeniu dodać nawóz organiczny, a gdy kwiaty przekwitają - nawóz dla roślin cebulowych. Jesienią kompost. Przekwitłe kwiatostany usuwać. Przed zimą okrywać umiarkowanie, bulwki można też przechowywać w chłodnym pomieszczeniu.
Rozmnażanie Podział bulw V-VI, przechowywać w piasku w temp. pokojowej, przed sadzeniem kłącza można podzielić na kilka części, sadzić w VIII-IX - ostrożnie. Siew bezpośrednio po zbiorze do gruntu w V . Kiełkuje następnej wiosny, kwitnie po 3-4 latach. Samosiew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów naturalistycznych, parków, na trawniki, na rabaty wiosenne i do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie śnieżników, przebiśniegów, śnieżyc, kokoryczy, ciemierników, fiołków i innych drobnych bylin kwitnących wczesna wiosną, pierwiosnków, krokusów, cebulic, kosaćców cebulowych i wrzośców czerwonych a także między krzewami i pod drzewami liściastymi. Roślina nadaje się do pędzenia. Roślina lecznicza lek chomeopatyczny ? trucizna.
Odmiany
?Guinea Gold?Syn. E. x tubergeni mieszaniec E.hyemalis i E.cilicica 10 cm Kwiaty żółte ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Eranthis" pochodzi od greckich słów "er" = wiosna i anthos = kwiat.
Nazwa gatunku "Hyemalis" z greckiego slowa "hyems" = zima; wiosenny kwiat w zimie.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

WRZOSIEC KRWISTY Erica carnea
syn. E. herbacea, W.czerwony, W.wiosenny

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Zimozielona, silnie rozgałęziająca się krzewinka o ładnym krzaczastym pokroju i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy zwarte, żywozielone kobierce. Pierwszy zwiastun wiosny. Jedyny gatunek Erica mający znaczenie jako bylina w warunkach klimatycznych Polski. Rośliny są ozdobne w ciągu całego roku. 31/
Pędy gęsto ułożone, płożące, ukorzeniające się w podłożu. Liście ozdobne, drobne, igiełkowate, zielone lub żółte ułożone po 4 w okółkach. Kwiaty zwisłe, drobne, dzbanuszkowate, purpuroworóżowe zebrane w szczytowe grona. Pąki kwiatowe są widoczne już pod koniec lata i rozwijają się często już w jesieni. Kwiaty osadzone jednostronnie w kątach liści, wzdłuż pędów tworzą jakby ulistnione wąskie grona. Kwiaty są w pełni rozwinięte już jesienią, a rozkwitają w II-IV następnego roku. Intensywnie i bardzo długo kwitnie.. Rośnie wolno.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 8/ 31/ 53/. Bardziej dekoracyjne od typu są odmiany ogrodowe polecane przez 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10- 25 cm
Szerokość 30-60 cm
Kwitnie II -IV . Powtarza
Kolor purpuroworóżowego ( biały, różowy, różowoczerwony, czerwony, karminowy, fioletowy ).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w rejonach górzystych w lasach iglastych (modrzew, sosna) i na kamienistych ciepłych zboczach do 2700 m.npm.
Występowanie Europa Południowa, Środkowa i Wschodnia od Portugalii, Hiszpani i Francji przez Austrię, Niemcy, Czechy Zachodnie, Szwajcarię po Włochy, byłą Jugosławię, Rumunię, Albanię, (Alpy Wschodnie i Środkowe, Apeniny, Bałkany), Azja po Syberię, Maroko.
Stanowisko słoneczne ? w południe ocienione do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, osłonięte od wiatru. Roślina ciepłolubna. Na stanowiskach nie osłoniętych pąki kwiatowe mogą przemarzać.
Gleba organicza, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto ilasta, próchniczo torfowa (torf kwaśny lub ziemia wrzosowa). Nie lubi gleby żyznej , ciężkiej gliniastej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa(wrzosowa) : torf kwaśny 1 : 2 : 1
Odczyn pH 5,6-7,2 lekko kwaśny do obojętnego. Lubi umiarkowanie kwaśny 8/. Wg. 31/ nie przeszkadza im obecność wapnia w podłożu.
Wymagania Dekoracyjny przez 7-8 lat potem wymaga odnowienia. Nie lubi przesadzania. Wokół rośliny ściółkować korą lub torfem kwaśnym. W czasie suszy podlewać wodą bezwapienną (deszczówką). Roślina wrażliwa na przesuszenie gleby. Brak wody powoduje opadanie liści a nadmiar gnicie korzeni. Nie znosi nawozów zwierzęcych. Po kwitnieniu przyciąć natychmiast o 1/3 (poniżej przekwitniętych kwiatów) co 2 - 3 lata i zasilić kompostem, nawozem dla różaneczników lub osmocote z mikroelementami. W razie suchej jesieni przed mrozami obficie podlać przed okryciem. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Okłady - po ukorzenieniu ( 2- 3 miesiące) odcinać lub kopczykować. Sadzonkowanie - sadzonki wierzchołkowe z piętką jesienią - VIII.(ukorzeniacz). Siew wiosną na powierzchni ziemi - trudno.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, wrzosowiskowych i naturalistycznych, parków, na rabaty, obwódki i do pojemników, na balkony i tarasy, cmentarze. Ładnie wygląda wśród drzew iglastych karłowych, w towarzystwie azali, różaneczników, niebieskich dzwonków i i przetaczników, wrzosów, wawrzynków oraz w grupach. Nadaje się do cięcia. Roślina lecznicza o działaniu antyseptycznym, w leczeniu raka prostaty
i zapalenia pęcherza moczowego. Roślina miododajna. Stosowana do wyrobu fajek.
Odmiany
Istnieje mnóstwo odmian ogrodowych, różniących się kolorem kwiatów, okresem kwitnienia oraz kolorem liści. RHS- Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze wytypowało wiele odmian bardzo dekoracyjnych i łatwych
w uprawie ? porównaj lista AGM.
Etymologia Nazwa "Erica" pochodzi od greckiej ereiken = złamać , bo łamie, przełamuje zimę, wg innych korzenie zdolne są do kruszenia skał krzemionkowych.
Nazwa gatunku "carnea" od "carneo" = mięsiste.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ERYNUS ALPEJSKI Erinus alpinus

Obrazek Albus
ObrazekDr Hahnle

Bylina górska, naskalna, niska, częściowo zimozielona o pokroju kępiastym. Tworzy ciemnozielone, zwarte poduszki złożone z rozetek liści....?Jeden ze skalniaków najłatwiejszych do uprawy?... 15/
Łodyga wzniesiona, owłosiona, nie rozgałęziona. Liście ozdobne, łopatkowate, wąskie, grubo ząbkowane, ciemnozielone, miękkie, rzadko owłosione, na bardzo krótkich ogonkach, zebrane w gęste rozetki. Wszystkie części rośliny delikatnie owłosione. Z rozetek wyrastają pędy kwiatostanowe rzadko ulistnione o liściach w nieco innym kształcie niż rozetkowe. Pędy kwiatostanowe rosną w czasie kwitnienia i rozwijają się na nich coraz to nowe kwiatki. Kwiaty, 3-7 mm średnicy, małe, liczne, pięciopłatkowe, gwiazdkowate, fioletoworóżowe zebrane w kilkukwiatowe grona wzdłuż górnej części łodygi. Kwiaty o płatkach wciętych na szczycie . Kwitnie obficie i długo?.?Na jednym miejscu erynus utrzymuje się długo; rośliny stopniowo giną, ale z rozsiewających się nasion wyrastają kolejne.?? 31/ Często krótkowieczna, ale łatwo rozrasta się przez samosiew. Starsze rozetki mogą wymarzać.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 31/ 33/ 53.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Roślina mało wymagająca.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 10-15 cm
Kwitnie V-VI. Powtarza IX
Kolor fioletoworóżowy (biały, różowy, karminowoczerwone)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w górach w szczelinach skalnych (roślina naskalna), na piargach i górskich kamienistych murawach o podłożu wapiennym na wysokości 1200- 2400 m.npm.
Występowanie Góry Europy Środkowej i Południowej od Hiszpani i Francji przez Szwajcarię i Austrię do Włoch ( Alpy Zachodnie, Pireneje, Jura, Apeniny, Karpaty, Bałkany, Sardynia i Baleary, Afryka Północna (Algeria, Maroko).
Stanowisko słoneczne -w południe osłonięte do półcienistego, umiarkowanie wilgotne , osłonięte. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Na stanowisku półcienistym słabiej kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, uboga,wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż
Odczyn pH od 7,2 - 8,0 zasadowy. Roślina wapniolubna 8, 4/.
Wymagania Nie znosi przesadzania. Sadzić pomiędzy kamieniami w szczelinach skalnych. W lecie regularnie podlewać, gdy gleba sucha przez kilka dni. Po przekwitnięciu pędy kwiatostanowe ścinać - szybciej się rozrasta?.?Zimą i na wiosnę trzeba erynus chronić przed ostrym słońcem'? 31/ Zimą sucho. Zimą lekko okrywać. Może przemarzać w bezśnieżne zimy ? wg RHS wytrzymuje temperatury do ? 10 st C.
Rozmnażanie Podział trudny, ale konieczny dla odmian - wczesną wiosną lub po kwitnieniu ? latem. Sadzonki korzeniowe. Siew nasion - tylko typ - do gruntu na miejsca stałe jesienią lub wczesną wiosną (stratyfikacja). Metoda siewu 1. Nasiona drobne - nie przysypywać ziemią tylko wcisnąć w podłoże, podlewać poprzez spryskiwanie spryskiwaczem. Samosiew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodu skalnego, alpinariów, ogrodów żwirowych, w szczeliny między kamieniami, na murki, w szczeliny między płytkami chodnikowymi, do pojemników i na obwódki. Roślina znana już w starożytnym Rzymie. Sadzić w grupach z niskimi roślinami skalnymi.
Odmiany

"Dr.Hahnle" 5-15 cm V-VII Kwiaty jasno czerwonokarminowe, lśniące. Powtarza z siewu .
"Albus" 5-15 cm V-VII Kwiaty białe, liście ciemnozielone. Powtarza cechy mateczne z siewu.
Etymologia Nazwa "Erinus"pochodzi od grec. "erion" = wełna , sierść lub łac. ""erineos"= dzwonek. Oba te znaczenia są jednak w kontekście opisywanej rośliny niezrozumiałe.
Nazwa gatunku "alpinus" = z Alp, alpejski.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

IGLICA ZMIENNA Erodium x variabile

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, kępiasta bylina zimozielona o pokroju płaskim, poduszkowym. Tworzy bardzo zwarte kępki.
Liście ma atrakcyjne przypominające małe serca albo pierzaste, cienkie, zielone, regularnie powcinane, od spodu pokryte białymi włoskami na długich ogonkach, zebrane w przyziemne rozety. Kwiaty 1,5 cm średnicy, pięciopłatkowe, różowe z ciemniejszymi, karminowymi żyłkami podobne do pelargonii, tylko małe, osadzone pojedynczo lub po 2, o płasko rozłożonych płatkach. 4/ Długo kwitnie. Rośnie wolno. Gatunek bardzo zmienny, często sprzedawana pod nazwą jednego z rodziców. Roślina długowieczna w 1 miejscu do 20 lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 9/ 24/. Bardziej dekoracyjna od typu jest odmiana ?Roseum? polecana przez 33/
T-3. Średnio wymagająca . Wrażliwa na mróz i wilgoć ? zimą przechowywać w zimnym pomnieszczeniu.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VI - VII Powtarza ( IX )
Kolor purpuroworóżowy ( biały, różowy, fioletowy ).
Mrozoodporność USDA 6

Mieszaniec E. corsicum i E.reichardii z Gór Korsyki, Balearów, Hiszpanii. Rodzice rosną na suchych wapiennych skałach.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia ( w południe ocienione), suche do umiarkowanie wilgotnego, osłonięte, ciepłe. Unikać nadmiaru wody. Roślina tolerancyjna na suszę.
Gleba mineralna , przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowato kamienista, średnio żyzna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir wapienny : grys 1 :1 : 1 + dobry drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek drobnoziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż
Odczyn pH 6,6 - 8,5 obojętny, zasadowy. Roślina wapniolubna.Toleruje obojętny.
Wymagania Nie może być sadzona w sąsiedztwie ekspansywnych roślin. Dzielić co 2- 3 lata - wiosną. Wiosną nawóz organiczny lub wolnodziałający. W lecie podlewać umiarkowanie, nie nadmiernie. Nie wymaga ogławiania ale w razie potrzeby można ograniczać rozrost.(regularnie przycinać). Zimą sucho (daszek). Zimą lekko okrywać ? wg RHS wytrzymuje temperatury do ? 10 st C. Lepiej więc przechowywać w chłodnym pomieszczeniu ? sadzić w pojemnikach.
Rozmnażanie Podział wiosną - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki odrywać od szyjki korzeniowej w lecie. Siew bezpośrednio po zbiorze - wiosną i latem ( tylko typ, bo nie powtarza cech rośliny matecznej ).
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, na podwyższone rabaty i do pojemników.
Odmiany
"Roseum" 10 cm Kwiaty różowe z ciemniejszymi żyłkami. Odmiana najmniej wrażliwa na nadmiar wilgoci. ** AGM 1993
"Flore Pleno" 10 cm VI-IX Kwiaty różowe fioletowo żyłkowane,pełne
"Bishops Form" 10 cm V-IX Kwiaty ciemno różowe karminowo żyłkowane
"Bishops Form White" 10 cm V-IX Kwiaty białe , różowo żyłkowane
"Country Park"20cm VI-IX kwiaty różowe
Etymologia Nazwa "Erodium" z języka greckiego "erodios" - czapla, gdyż długie owoce przypominają dziub czapli. Nazwa mieszańca "variabile" od łacińskiej nazwy "variabilis" = zmienny.

Z innych gatunków Erodium na uwagę zasługuje
E. glandulosum ( E.petraeun ssp.glandulosum ) Iglica skalna Pireneje 5-20 cm VI-IX Kwiaty białe żyłkowane purpurowo ** AGM 1993 polecana przez 15/ 24/i 33/ oraz
E. reichardii Iglica Reicharda Baleary 5-10cm VI-IX Kwiaty białe żyłkowane purpurowo. Polecana przez 1/ 15/ 24/ i 53/.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”