Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK POSZARSKIEGO Campanulla poscharskyana Syn. Dzwonek serbski.

Obrazek

Bylina płożąca o pokroju wzniesionym, kępiastym i ozdobnych kwiatach. Tworzy kępy liści i nawisy na kamieniach ale potrafi się również "wspinać".
Ma długie pokładające się pędy długości do 70 cm. Rozrasta się nieregularnie. Liście ma bladozielone, zaokrąglone, ząbkowane, odziomkowe - duże, sercowate, grubo ząbkowane z podwiniętym brzegiem, łodygowe ? mniejsze. 4/ Liście gładkie, błyszczące. Kwiatygwiażdziste, pięciopłatkowe, zebrane w krótkie wiechy na wierzchołkach pędów, na długich szypułkach. Pędy kwiatostanowe, wiotkie, zwieszające się łukowato lub pokładające się. Kwiaty dzwonkowate w kształcie gwiazdy, 1,5 ? 1,8cm średnicy, liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem, w lużnych, rozgałęzionych, krótkich gronach na końcach pędów. Obficie i długo kwitnie, silnie rośnie, ale nie tworzy rozłogów. Roślina ekspansywna mimo, że nie wytwarza podziemnych rozłogów. Roślina długowieczna do ok. 5 lat. Podobny do C.garganica, ale silniej rośnie 4/ i tworzy płożące się pędy.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53. Odmiana ?Stella? uznana za ***najpiękniejszą, najbardziej dekoracyjną roślinę skalną wg 34/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 30-50 cm(100 cm)
Kwitnie VI-VIII Powtarza IX
Kolor liliowoniebieski ( biały, różowy, niebieski)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na skałach wapiennych i w miejscach kamienistych.
Występowanie Dalmacja, Góry Dynarskie, Bałkany, Chorwacja, była zachodnia Jugosławia.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia lub północna ( w południe ocienione) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe, osłonięte. W półcieniu kwitnie dłużej i obficiej. Roślina ciepłolubna. Toleruje suszę. Wg.53/ słoneczne - wystawa południowa lub zachodnia
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka lub średnio zwięzłej, ilasto piaszczysto gliniasto żwirowa, umiarkowanie żyzna, wapienna.
Podłoże :
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : grys wapienny 1 : 0 : 1 : 1 lub
1 : 1 : 1 : 0 + bardzo dobry drenaż + Ca
- ziemia liściowa : ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż + Ca
Odczyn 6,1-8,5 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na skałach wapiennych.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 - 4 lata. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub nawozem wolnodziałającym. Regularnie podlewać w czasie suszy. Przekwitłe kwiatostany ścinać - powtórnie kwitnie. Przycinać o 1/3 - kontrolować rozrost również dla zachowania kompaktowego pokroju. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną III-V lub jesienią - łatwo. Sadzonkowanie - póżne lato. Siew jesienią lub wiosną. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po 4 tygodniach należy poddać ponownej stratyfikacji przez okres 4 tygodni.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, szczeliny skalne, skarpy, ogrody naturalistyczne, rabaty bylinowe, obwódki, obrzeża ścieżek, pojemniki, doniczki, wiszące kosze, na tarasy. Nadaje się do podsadzania drzew i krzewów oraz na brzegi oczek wodnych. Ładnie wygląda
w towarzystwie fuksji i begoni.
Roślina jadalna -liście- dodatek do sałatek lub gotowane. Smak słodkawy.
Odmiany ładniejsze od typu, o bardziej uporządkowanym pokroju, zwłaszcza.
"Stella" 15-20 cm VI-VIII Kwiaty ciemnoliliowe. Nie rozrasta się tak silnie jak typ. *** AGM 1994
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica.
Nazwa gatunkowa "poscharskyana" na cześć botanika Gustav Adolf Poscharsky (1832-1915) autora Flora Chorwacji i Dalmacji inspektora ogrodu botanicznego w Dreżnie.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KASJOPEJA WIDŁAKOWATA Cassiope lycopodioides
Syn. Widłak, Górski wrzos, Andromeda lycopodioides.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Krzewiasty, górski, częściowo zimozielony, karłowaty gatunek spokrewniony z wrzosem. Ma ozdobne kwiaty i liście. Tworzy bardzo niskie, zwarte dywany z wiotkich pędów pokrytych gęsto wydłużonymi, owalnymi, zielonymi, lekko błyszczącymi, jajowatymi, łuskowatymi liśćmi potem przebarwiającymi się na ciemnozielone. Łodygi są owłosione. Liście ułożone są naprzemian wzdłuż łodygi. Pędy wraz a liśćmi mają średnicę zaledwie 2 mm. Kwiatypojedyncze, pięciopłatkowe, niepozorne, białe w czerwonych kielichach, dzwonkowate rozsiane na pędach na przewisających, nitkowatych szypułkach w kątach liści, podobne do kwiatów konwali. Kwitnie obficie. Rośnie wolno po kilku latach osiąga szerokość 30 cm.
Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
Wysokość 8-10 cm
Szerokość do 40 cm
Kwitnie V-VI
Kolor biały(beżowy,kremowy)
Mrozoodporność USDA 2

Rośnie na arktycznych i północnych wyżynach i w górach na wysokości 1000-2000 m.npm., na skalistych zboczach, stokach i w szczelinach skał w sąsiedztwie wodospadów i strumieni.
Występowanie Tundry Półkuli Północnej, Arktyka, Alaska, Islandia, Kamtschatka, Sachalin, umiarkowane rejony górskie półkuli, północnej - Alpy, góry Japoni.
Stanowisko półcieniste lub cieniste, stale wilgotne, mokre, osłonięte. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia. W lecie chronić przed upałem.
Gleba przepuszczalna, piaszczysto, torfowo (torf kwaśny), próchnicza, gliniasto, żwirowa.
Podłoże :
- ziemia darniowa:ziemia liściowa : torf kwaśny 1:2:1
- ziemia darniowa:ziemia liściowa:piasek gruboziarnisty:torf kwaśny 3:1:2:3
- ziemia ogrodowa:piasek drobnoziarnisty:torf kwaśny:2:2:1
Odczyn pH lekko kwaśny
Wymagania....."Odpowiedni jest tylko do ogrodów w klimacie z wilgotnym ,chłodnym latem"...(1) Podlewać regularnie - deszczówką. Nawozić nawozem wolnodziałającym a w razie potrzeby nawozem dla roślin kwitnących.
T-4. Trudny w uprawie
Rozmnażanie Sadzonkowanie latem lub wczesną jesienią, zdrewniałe lub zielne. Okłady-wiosną - bardzo łatwo. Siew jesienią lub wiosną.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na wrzosowiska i rabaty bylinowe.
OdmianyMieszańce ogrodowe
"Edinburg" 20- 30 cm kwiaty w zwartych wiązkach Ocena * * AGM
"Muirhead" 20 cm kwiaty większeOcena * * AGM
"Randle Cooke"15-20 cm Kwiaty pojedyncze, białe Ocena * * AGM
Etymologia Nazwa "Cassiope" wywodzi się z mitologii greckiej. Cassiope była królowa Etiopii, żoną Cefeusza i matką Andromedy. Była niezwykle piękna ale zarazem bardzo zarozumiała. Po śmierci bogowie zamienili ją w gwiazdozbiór nieba północnego.
Nazwa gatunku "lycopodioides" pochodzi od rodzaju lycopodioceae = widłakowate, z uwagi na podobieństwo liści.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK RAINERA Campanulla raineri Syn. C.sessiliflora.

Obrazek
ObrazekMieszaniec

Niewielka, górska, karłowa bylina półzimozielona o pokroju wyprostowanym, ozdobna z uwagi na kwiaty. Tworzy kępki. Jedna z cenniejszych roślin do ogrodu skalnego.
Łodygi ma wyprostowane, rozgałęzione, pełzające. Pędy liczne, ulistnione i wyginające się. Liście owalne, naprzeciwległe, ząbkowane, szarozielone, owłosione krótko na brzegach, prawie siedzące, zebrane w małe rozetki. Kwiaty pojedyncze (do 3), pięciopłatkowe, duże ( 3 cm średnicy), szerokie, dzwonkowate w kształcie gwiazdy, wyprostowane, otwarte, porcelanowoniebieskie, wzniesione na szczycie krótkiego pędu. Obficie kwitnie. Rośnie umiarkowanie. Rozprzestrzenia się przez podziemne rozłogi. Podobny do C.carpatica, ale bardziej zwarty. Roślina krótkowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wg. Zdenka Rehacka trudna w uprawie.T-4.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 10-40 cm
Kwitnie VI-VII. Powtarza IX
Kolor porcelanowoniebieski (biały)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na pastwiskach, w szczelinach skał wapiennych na wysokości 400-2450 m.npm
Występowanie Alpy Południowo- Wschodnie -włoskie i szwajcarskie. Endemit alpejski.
Stanowisko słoneczne wystawa wschodnia lub nawet północno wschodnia ( w południe ocienione), stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Wg.53/ słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo kamienisto żwirowa, żyzna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na skalach wapiennych.
Wymagania Obsypać wokół rośliny żwirem. Podlewać nie za często, ale tak by gleba była stale lekko wilgotna. Nawozić nawozem wolnodziałającym pod koniec zimy i na koniec lata lub ściółkować kompostem. Nawóz dla roślin kwitnących. Po kwitnieniu przycinać. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział kęp wiosną - łatwo. Sadzonkowanie ? póżną wiosną. Siew odkryty jesienią lub kryty po stratyfikacji. Metoda siewu 2. Czasem kiełkują po roku - zasiewów nie należy zbyt wcześnie wyrzucać.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, tufowych, alpinariów, na murki, rabaty bylinowe, obwódki, pojemniki.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku "rainerii" od Rainera de Haarbach (1793-1847) badacza flory Alp lub wg. innych na cześć arcyksięcia Austri Rainera (1773-1864) namiętnego botanika.
Różnice między C.porteschlagiana a C.poscharkyana
C. portenchlagiana jest niższy ca 6 -15cm C.poscharskyana jest wyższy 15-20 cm.
Pędy C.portenschlagiana są krótsze 10 cm C.poscharkyana dłuższe do nawet 70 cm płożące
Pędy C. portenschlagiana rozgałęziają się koliście tworząc regularne poduszki. Pędy poscharskyana rozgałęziają się nieregularnie okrywając powierzchnię nieregularnym kobiercem.
C.portenschlagiana ma kwiaty fioletowoniebieskie o płatkach wywiniętych na zewnątrz a kwiaty C.poscharkyana są liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem.C. poscharkyana ma większe i bardziej owłosione liście
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK TOMMASINIEGO Campanulla tommasiniana Syn. C.waldesiniana subsp. tammasiniana

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina o pokroju kępiastym. Tworzy nieregularne dość gęste kępy i nawisy na kamieniach.
Łodygi ma liczne, cienkie zwieszone z krótkimi rozgałęzieniami. Liście ma naprzeciwległe, małe, lancetowate, ostre, ciemnozielone z delikatnymi ząbkami, ułożone obok siebie, błyszczące. Kwiaty zwisające na cienkich pędach. Kwiaty pięciopłatkowe, dołem zrośnięte w kształcie dzwonu rurowego, niezwykle wąskie, długości 2 cm. Kwiaty liczne, zebrane w gęste, rozgałęzione wierzchotki. Kwitnie obficie.

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
T-3 Trudny w uprawie, dla kolekcjonerów.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VI-VII (VIII)
Kolor liliowoniebieski, biały
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na wapiennych skałach, w laskach bukowych.
Występowanie Góry Istrii, Chorwacja, od 1410 m.npm. Endemit bałkański.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne lub suche, chłodne.
Gleba przepuszczalna piaszczysto próchniczo żwirowa, przeciętna do żyznej, dobry drenaż.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1:1:1 + drenaż + Ca
Odczyn 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym 9/.
Wymagania Zimą sucho. Zimą lekko przykrywać.
Rozmnażanie Podział kęp wiosną lub latem- trudny . Sadzonki korzeniowe. Siew - wczesną wiosną pod szkłem. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na murki, rabaty.
Nadaje się na kwiat cięty.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe. Ocena *
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica.
Nazwa gatunku "tommasiniana" od Matius de Tommasini (1794-1879) prezydent Triestu, badacz flory illyryjskiej.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ROGOWNICA KUTNEROWATA Odmiana zwarta Cerastium tomentosum var . columnae Syn. C.columnae

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina górska, zimozielona, dywanowa, zwarta, rozłogowa o pokroju kępiastym i ozdobnych kwiatach oraz liściach. Roślina interesująca dzięki barwie ulistnienia. Tworzy zwarte, srebrzyste, gęste kobierce
i efektowne nawisy na kamieniach. Jedna z najpiękniejszych rogownic. 31/
Cała roślina gęsto, srebrzyście owłosiona. Pędy płone liczne, płożące się, gęsto ulistnione. Pędy kwiatostanowe wzniesione, wysokości 15 cm. Łodygi gęsto pokryte szarymi łuskami. Liście nakrzyżległe, lancetowate, ostro zakończone, wąskie, o brzegu lekko podwiniętym, gęste, jasnosrebrzystobiałe przez cały sezon. Kwiaty białe, gwiazdkowate, średnicy 2 cm pięciopłatkowe z żółtozielonym środkiem , delikatne, zebrane w lużnych rozgałęzionych, kwiatostanach na krótkich łodyżkach, 1/ po 3-15 kwiatów na łodydze. Każdy płatek karbowany, zmarszczony, zmarszczki biegnące od środka giną ku górze. Płatki w czasie kwitnienia wywijają się ku górze. Kwitnie obficie. Po kwitnieniu srebrzystoszare liście kontrastują z odcieniami zieleni w ogrodzie. Roślina bardzo ekspansywna poprzez rozłogi i samosiew. Roślina krótkowieczna. Gatunek zmienny. W uprawie spotyka się bardzo podobną rogownicę Biebersteina.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 24/ 31/ 53.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 20-30 cm ( 90 cm)
Kwitnie V-VI (VII)
Kolor biały
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na terenach górskich w miejscach słonecznych i skalistych, w szczelinach skalnych na wysokości 600-2200 m.npm.
Góry Europy Południowo Wschodniej- Apeniny, Alpy, Sycylia i góry Azji Zachodniej . Endemit Apenniński.
Stanowisko bardzo słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia 53/ , umiarkowanie wilgotne do suchego, ciepłe. Roślina wytrzymała na długotrwałą suszę.
Gleba mineralna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasto gliniasta, żwirowo kamienista, uboga, wapienna. Nie znosi gleb ciężkich, słabo przepuszczalnych.
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir drobny : grys 1 : 1 : 1 + bardzo dobry drenaż.
Niewybredna co do typu gleby- może być przeciętna ogrodowa.
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy 2/. Inne żródła podają 6,5-7,2 odczyn obojętny.
Wymagania Wymaga chłodnego i wilgotnego lata. Podlewać gdy gleba jest bardzo sucha, co 1-2 tygodnie. Wiosna nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym, a w razie potrzeby dla roślin kwitnących. Po kwitnieniu przyciąć i po zimie również. Można kosić na wysokość 2- 5 cm. Ograniczać rozrost. Po kilku latach tworzą się martwe miejsca, trzeba wówczas roślinę silnie skrócić i nawieżć nawozem pełnoorganicznym lub podzielić i przesadzić. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki wierzchołkowe VIII-IX. Siew jesienią lub wiosna dot. także odmiany. Metoda siewu 1.
Zastosowanie

Roślina ozdobna, okrywowa , do ogrodów skalnych , na murki, skarpy, rabaty bylinowe, obwódki, do pojemników, ogrodów żwirowych, jako substytut trawnika, pod iglaki, jałowce, irgi, na suche brzegi strumyków i na cmentarze. Ładnie wygląda w towarzystwie mydlnicy bazyliowatej, przetacznika rozesłanego, dzwonka karpackiego i niskich dzwonków, 4/ smagliczki skalnej, dzwonka skupionego, floksa szydlastego, kocimiętki, krwawnika oraz na tle ciemnych grup krzewów.
Odmiany
var. columnae Odmiana o bardziej zwartym pokroju od typu, bardziej srebrzysta i o wolniejszym wzroście.
Etymologia Nazwa "Cerastium" pochodzi od greckiego słowa "keras" = róg prawdopodobnie z uwagi na jego wydłużone w kształcie rogu owoce. Nazwa gatunku "tomentosum" od "tomentum" = pokryte włosem.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ZAWCIĄGOWIEC ZWYCZAJNY Ceratostigma plumbaginoides Syn. Ceratostigma ołownicowata

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Efektowna krzewinka płożąca o pokroju krzaczastym ozdobna z uwagi na kwiaty, przebarwiające się liście i póżny okres kwitnienia.
Ma twarde, drewniejące podziemne rozłogi. Pędy nadziemne, gęste, czerwonawe, wzniesione, wyrastają z rozgałęzionych kłączy, są ulistnione i zakończone ciemnoniebieskimi, gęstymi kwiatostanami. Liście naprzeciwlege, gładkie, orzęsione wzdłuż brzegów, jajowate, zwężone w krótki ogonek. Liście ukazują się póżną wiosną V/VI i są żywozielone, a jesienią w X przebarwiają się na brązowoczerwone lub fioletowe. 4/ Pąki kwiatowe brązowoczerwone. Kwiaty pięciopłatkowe, ciemnoniebieskie, zebrane w małe grona, podobne do kwiatów floksów. Roślina cenna z uwagi na póżne kwitnienie - kwitnie długo, kilka tygodni - do mrozów. Tworzy atrakcyjne kobierce aż do nadejścia zimy. Rośnie umiarkowanie. Roślina nieco ekspansywna. Roślina długowieczna ok. 10 lat. Roślina powoduje objawy alergiczne na skórze i jest trująca w razie spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 31/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Roślina niewybredna.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 30-50 cm
Kwitnie VIII-X
Kolor ciemnoniebieski (lazurowy)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w górach w miejscach skalistych i u podnóża skał.
Występowanie Tybet, Chiny Zachodnie, Himalaje, Afryka Południowa i Azja
Stanowisko bardzo słoneczne, w południe osłonięte - wystawa południowa lub wschodnia, do umiarkowanie słonecznego , umiarkowanie wilgotne, osłonięte, wybitnie ciepłe. W półcieniu słabo kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, umiarkowanie żyzna do żyznej, wapienna. Rośnie na każdej wilgotnej i przepuszczalnej glebie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, zasadowy. Lubi lekko zasadowy 4/. Wg. 2/ obojętny.
Wymagania Podlewać skąpo, ale regularnie w czasie suszy, co 1-2 tygodnie.
Ściółkować kompostem, obornikiem wokół rośliny lub stosować nawóz granulowany wolnodziałający wiosną a potem nawóz dla roślin kwitnących. Przed zimą ściąć pędy do ziemi. Wg. innych pędy ściąć na wys. 3 cm wiosną, bo roślina zaczyna póżno wegetację i można uszkodzić kłącza. Na zimę umiarkowanie okrywać, kopczykować (liśćmi).
Rozmnażanie Podział wczesną wiosna lub póżną jesienia. Okłady. Sadzonkowanie - sadzonki półzdrewniałe ? w lecie, zielne - wiosną. Siew po 3 miesięcznej stratyfikacji.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na skarpy, do stabilizacji stromych zboczy, na rabaty bylinowe, obwódki, pokrycie gruntu między krzewami i obrzeża roślin drzewiastych od południa, do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie wiosennych roślin cebulowych, które tracą liście gdy roślina tworzy swoje nowe liście.
Etymologia Nazwa rodzajowa "Ceratostigma" od greckich słów "keras" = róg, "atos" = podobny do, przypominający "stigma"= znak, piętno - prawdopodobnie z uwagi na kształt słupka przypominający róg.
Nazwa gatunkowa od greckiego słowa "plumbeus" = ołów, łacińskie "plumbago" = grafit. Kiedyś wierzono, że roślina leczy zatrucia ołowiem lub być może ze wzg. na niebieski kolor kwiatów. Wg. innych ze względu na podobieństwo kwiatów do kwiatów Plumbago- Ołownika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

CHIASTOFIL NAPRZECIWLISTNY Chiastophyllum oppositifolium
syn. Cotyledon simplicifolia

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Sukulent. Niewysoka zimozielona bylina górska o pokrojui pokładającym się i ozdobnych kwiatach ..." zimozielona bylina o cechach sukulentu"... 1/...?Cenna roślina do ogrodówe skalnych?...24/
Tworzy lużne kępy i nawisy naskalne. Jedyny gatunek z rodzaju Chiastophyllum.... "Ulistnione pędy wyrastają z podziemnych mięsistych kłączy"...1/
Liście naprzeciwległe, krótkoogonkowe, grube, mięsiste, jajowate, bladozielone, błyszczące, gruboząbkowane podobne do liści rozchodnika, zebrane w rozety. Liście górne są mniejsze od niżej osadzonych. 4/ Jesienią brzegi liści mogą się przebarwiać na kolor rdzowoczerwony. Pędy kwiatostanowe są brązowawe u góry, rozgałęzione i stosunkowo wysokie do 20 cm. Kwiaty pięciopłatkowe, dzwonkowate, małe, 3 ?5 mm długości, intensywnie żółte, nakrapiane, podobne do kwiatów konwali, zebrane w rozgałęzione, lekko zwisające pojedyncze lub rozgałęzione grona. Kwitnie długo. Rośnie wolno. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ 15/ 24/ 33/.
T-3. Średnio wymagająca. Wg. 9/ -T-2 stosunkowo łatwy w uprawie

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 15-30 cm i więcej dzięki rozłogom.
Kwitnie VI-VII
Kolor żółtozłoty
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w zacienionych obszarach górskich, na skalistych zboczach, w szczelinach skalnych, wokół strumieni w wilgotnych lasach bukowych do 2000 m.npm.
Występowanie Kaukaz Zachodni, Abchazja. Endemit kaukaski.
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego - wystawa wschodnia , umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, ale nie podmokłe, chłodne. Znosi krótkotrwały niedobór wody.
Gleba normalna, przepuszczalna, głęboka, miękka, piaszczysto ilasta, próchnicza, umiarkowanie żyzna do ubogiej, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż
Odczyn pH 5,6 - 7,0 lekko kwaśny, obojętny. Wg.Zoji Litwin lubi obojętny. Wg. 4/ Najlepiej rośnie na glebach wapiennych.
Wymagania Podlewać umiarkowanie, tak by gleba była sucha pomiędzy podlewaniami przez kilka dni. Nawozić tylko w razie potrzeby kompostem lub nawozem organicznym. Łodygi kwiatostanowe usunąć po kwitnieniu.
Rozmnażanie Podział kęp wczesną wiosną lub po kwitnieniu lub wczesną jesienią - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki rozetowe jesienią - łatwo, ukorzenianie pojedynczych liści VII-IX. Siew jesienią (gatunek) bezpośrednio po zbiorze. Metoda siewu 2. Nasiona drobne, nie przysypywać tylko wgnieść w ziemię,zwilżać spryskiwaczem. Zimą lekko okrywać.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, na zacienione murki, kamieniste skarpy,
w szczelinach między kamieniami, do ogrodów naturalistycznych, pod drzewami, na groby i do pojemników, koryt. Ładnie wygląda w towarzystwie Ramondy, Haberlei i Pierwiosnków. Ładnie też wygląda nad brzegami oczek wodnych w towarzystwie funkii i żurawek.
Odmiany
"Variegatum"20 cm IV-V liście zielone biało obrzeżone
"Jaems Pride" 15-20 cm V-VI liście zielone biało obrzeżone, kwiaty jaśniejsze od typu.
Etymologia Nazwa rodzaju "Chiastophyllum" uworzona została z dwóch słów greckich "chiastos" = ukośnie ułożone w kształcie krzyża i "phyllon" = liść, w odniesieniu do układu liści na łodydze.
Nazwa gatunku "oppositifolium" pochodzi od słów "oppositus" = naprzeciwko i "folium" = liść: ze względu na ułożenie naprzeciwległe liści .
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ŚNIEŻNIK FORBESA Chionodoxa forbesii syn. Ch. siehei, mylnie = Ch. luciliae

Obrazek

Niewielka górska bylina cebulowa, bulwiasta o pokroju zwartym, zwisającym. Tworzy kępy. ...?Najczęściej spotykany w uprawie gatunek?... 1/
Z drobnej, okrągłej, lekko spłaszczonej cebuli o brązowej łusce, wyrasta para długich, rynienkowatych liści oraz bezlistny, rdzawobrązowy pęd kwiatostanowy. Liście ciemnozielone, wyprostowane, szerokie, pasiaste, mięsiste, z zewnątrz brązowawe. Liście ukazują się wraz z kwiatami i znikają po kwitnieniu. Pęd kwiatostanowy bezlistny wyrastający nieco ponad liście wydłuża się w czasie dojrzewania owoców. Kwiaty w kształcie gwiazdy, sześciopłatkowe, duże, jaskrawe, niebieskofioletowe z dużym białym oczkiem, nieco zwisające, zebrane w małe, lużne grona po 4- 12 kwiatów średnicy 1,8 cm. 1/ Płatki ma nieco odchylone do tyłu. Kwitnie 3 - 4 tygodnie. Po kwitnieniu roślina przechodzi w stan spoczynku aż do następnej wiosny. Rośnie umiarkowanie. Samosiew. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10- 15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie III-IV
Kolor fioletowoniebieski (różowy, biały)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na odkrytych górskich zboczach oraz w sosnowych i cedrowych lasach na wysokości 1000-2500 m.npm.
Występowanie Góry Południowo Zachodniej Turcji, Anatolia, Kreta, Cypr.
Stanowisko słoneczne, wiosną i jesienią stale wilgotne, latem suche, ciepłe. Na stanowisku półcienistym kwitnie słabo i nie wytwarza cebulek przybyszowych. Po kwitnieniu nieco ocienione.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, pulchna, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza,żyzna. Na glebach ciężkich źle rośnie i słabo kwitnie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4
Odczyn 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lekko kwaśny ? wg/2
Wymagania Dzielić co 3 lata - wykopać cebule, przesuszyć. Sadzić w VIII. Wg.13/nawet we IX na głębokość 7 cm co 8 cm Przy sadzeniu do podłoża dodać nawóz organiczny( nie świeży obornik-najlepiej granulowany) lub próchnicę. Nawozić wiosną nawozem granulowanym z większą zawartością K i P lub kompostem potem nawóz dla roślin cebulowych. Podlewać regularnie tak by ziemia była zawsze nieco wilgotna, ale nie nadmiernie. Po kwitnieniu usunąć zawiązki owoców (nie ścinać liści). Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe VI- VIII - łatwo. Sadzić VIII - I poł IX. Siew odkryty jesienią - tylko typ. Metoda siewu 2 - bezpośrednio po zbiorze. Kwitnie w 2 roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów naturalistycznych, dla terenów zieleni jako runo, na zielone dachy, cmentarze, do pojemników i jako roślina doniczkowa. Ładnie wygląda w towarzystwie białych i żółtych krokusów, ranników i przebiśniegów. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte.
Gatunki Gatunek bardzo zmienny- łatwo tworzy mieszańce. Jest 6 gatunków rodzaju Chionodoxa bardzo do siebie podobnych i dlatego jest znaczne zamieszanie co do poprawnych nazw tych gatunków. Wg RHS i Botanica Kenemanna w ogrodach uprawiane są 3 gatunki : sardensis, forbesii = siehei i luciliae = gigantea. Wszystkie one uzyskały nagrodę AGM. Różnice między nimi omówiono przy Ch.sardensis.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe, duże.
"Blue Giant" 15 cm grona do 10 kwiatów porcelanowoniebieskich
?Violet Beauty? 15 cm Kwiaty różowofioletowe
"Pink Giant" Mieszaniec C.forbessi i C.bifolia. Kwiaty różowe.
Etymologia Nazwa rodzaju ?Chinodoxa? jak przy Ch.luciliae.
Nazwa gatunkowa "forbesii" nadana na cześć Henry Ogg Forbes (1851-1932) szkockiego botanika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ŚNIEŻNIK SARDYŃSKI Chionodoxa sardensis syn. Ś. lydyjski, Scilla sardensis

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Niewielka bylina cebulowa dekoracyjna z uwagi na kwiaty. ...? to cenna roślina do ogrodów skalnych?...24/
Cebule ma jajowate o cienkiej, delkikatnej, brązowej łusce. 30/ Każda drobna, spłaszczona cebula wytwarza 2-3 liście i jedną łodygę kwiatową. Łodyga cienka, niewielka, brązowoczerwona. Liście wąskie, rynienkowate, długie, zielone wierzchem, spodem ciemnozielone. Kwiaty sześciopłatkowe, ozdobne, gencjanowoniebieskie, pozbawione oczka lub z małym białym oczkiem i białymi pręcikami, gwiaździste, zwisające, szerokości 25 mm, zebrane w małe grona po 12 - 22 kwiatów. Po kwitnieniu liście usychają i roślina spoczywa do następnej wiosny. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia. Gatunek podobny do Ch. Forbesii, nieznacznie niższy, ale ma węższe liście, liczniejsze i mniejsze kwiaty. Samosiew.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 3/ 9/ 24/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 10-15 cm
Kwitnie (II) III-IV
Kolor czystoniebieski, gencjanowoniebieski ( białe, różowe).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w sosnowych lasach i na północnych górskich zboczach na wysokości 100-700 m.npm.
Występowanie Basen Morza Śródziemnego, Kreta, Cypr, Azja Mniejsza, Turcja Zachodnia.
Stanowisko słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne - szczególnie wiosną i jesienią. Latem suche. W cieniu słabiej rośnie i kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza,żyzna. Na glebach piaszczystych i ciężkich żle rośnie i słabo kwitnie. Rośnie na każdej dobrze przepuszczalnej glebie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4 + drenaż
-ziemia liściowa : perlit : torf odkwaszony 1 : 2 : 5 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania Dzielić co 3-4 lata. Sadzić jesienią na głębokość 7 cm. 30/ Podlewać tylko gdy gleba sucha. Zimą okrywać warstwą opadłych liści - kopczykować.
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe co 3-4 lata. Wykopać w VI - VIII. Przesuszyć, przechowywać w torfie. Sadzić VIII do I poł.IX.13/. Siew bezpośrednio po zbiorze. Metoda siewu 2. Kwitnie w 2 roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów naturalistycznych, do terenów zieleni miejskiej jako runo, na cmentarze, do pojemników, jako roślina doniczkowa.
Ładnie wygląda w towarzystwie krokusów, ranników i przebiśniegów.
Kwiaty nadają się na kwiaty cięte.
Etymologia Nazwa "Chionodoxa" jak przy Chinodoxa forbesii.
Nazwa gatunku "sardensis" wywodzi się od Sart ( Sardes) nazwy starożytnej stolicy Lidii w zachodniej Turcji, siedliska rośliny.
Różnice między gatunkami Chionodoxa :
Ch. forbesii ( siehei ) 4-12 kwiatów na łodydze, Ch. luciliae (gigantea) 2-4 kwiaty na łodydze, Ch. sardensis 12-22 kwiaty na łodydze
Ch. forbesii ( siehei ) Kwiaty z dużym, wyrażnym, białym oczkiem wokół pręcików, Ch.luciliae Kwiaty z małym białym oczkiem Ch sardensis Kwiaty bez oczka lub z mało widocznym, nieznacznym oczkiem.
Ch. forbesi (siehei) kwiaty barwy jaskrawej,jaskrawo niebieskie,Ch. luciliae(gigantea) Kwiaty bledsze,pastelowe, lawendowo niebieskie większe z szerszymi płatkami.
Ch. forbesi kwiaty ma skierowane wnętrzem ku górze, Ch. luciliae Kwiaty skierowane wnętrzem ku górze, Ch.sardensis Kwiaty ma skierowane na zewnątrz.
Ch.forbesi ma liście szerokie, pasiaste, mięsiste, Ch. sardensis ma liście węższe i bardziej rynienkowate
Ch.forbesi ma liście ciemnnozielone lub brązowo przebarwione, Ch. luciliae ma liście na wierzchu zielone spodem żółtozielone, Ch.sardensis ma liście wierzchem zielone ale spodem ciemnozielone.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

X CHIONOSCILLA ALLENA x Chionoscilla alleni Syn. Ch. x alleni "Fra Angelico"
Mieszaniec międzyrodzajowy.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Roślina górska, cebulowa, bulwiasta.
Liście tworzą kępy. ..."Liście pasiaste, ciemnozielone wyrastają ponad pęd kwiatostanowy"...(1) Kwiaty granatowe lub liliowe z jaśniejszym środkiem. Kwiaty gwiazdkowate zebrane w gęste grona osadzone na wąskich pędach. Traci liście po kwitnieniu.
Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
Wysokość 10-15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie III-IV
Kolor granatowy, niebieski, fioletowy, liliowy.
Mrozoodporność USDA 4

Mieszaniec międzyrodzajowy gatunków Śnieżnika i Cebulicy tj Scilla bifolia i Chinodoxa siebei z gór południowej Turcji.
Stanowisko słoneczne lub półcieniste, umiarkowanie wilgotne. Nie toleruje podmokłych gleb. Toleruje okresową suszę.
Gleba przepuszczalna, głęboka, gliniasto, kamienisto żwirowa, drenaż.
Podłoże
- ziemia darniowa:ziemia liściowa:torf odkwaszony 4:1:4
Wymagania Podlewać rzadko tylko w czasie suszy. Nawozić kompostem lub nawozem granulowanym wolnodziałającym w czasie sadzenia, a póżniej nawóz dla roślinb cebulowych.
Odczyn pH 5,6-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych kęp. Cebule przybyszowe.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i naturalistycznych, na tereny zieleni jako runo, do pojemników, jako roślina doniczkowa.
Kwiaty nadaja się na kwiaty cięte.
Odmiany
"Fra Angelico"Kwiaty ciemnoniebieskie.
Etymologia Nazwa "Chionoscilla" składa się z dwóch członów chion i scilla wziętych z dwóch rodzaji roślin, z których roślina powstała. Z pierwszego członu nazwy Chionodoxa chion = śnieg i nazwy cebulicy = scilla.
Nazwa druga "alleni" ku czci odkrywcy rośliny Jamesa Allena, który zauważył ją w swoim ogrodzie w Yeovil w Anglii pod koniec XIX w.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

POWOJNIK ALPEJSKI Clematis alpina Syn. Atragene alpina

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Krzew pnący się - roślina górskich lasów świerkowych górnego regla. Ozdobna ze względu na atrakcyjny wygląd, pokrój, owoce i kwiaty.
Łodygę ma cienką, giętką, drewniejącą, ulistnioną dorastającą do 4 m. Jeden z najniższych powojników. Najpiękniejsze i najbardziej uniwersalne pnącze, wspina się po głazach i krzewach. Roślina rodzima.
Liście naprzeciwległe, podwójnie trójdzielne na długich ogonkach. Liście przy wierzchołku spiralne, u nasady klinowato zwężone, na brzegu grubo piłkowane, od spodu słabo owłosione. Liście zrzuca na zimę. Przytrzymuje się podpór ogonkami liściowymi. Kielich złożony z czterech, fioletowoniebieskich, brzegiem owłosionych działek długości 3-4,5 cm , imitujących płatki korony. 26/ Kwiaty pojedyncze, szerokodzwonkowate, na długich szypułkach, zwisłe. Kwiaty pojawiają się na zdrewniałych, zeszłorocznych pędach i są podobne do lampionów, w których wnętrzu widoczne są białe prątniczki i żółte pręciki. Kwiaty ma stosunkowo małe, 7 cm średnicy, ale kwitną wcześnie i nie wymagają cięcia. Po kwitnieniu na roślinie pozostają ozdobne, gęste, puszyste, kuliste owocostany, które pozostają na roślinie do zimy. Kwitnie bardzo obficie i długo. Cała roślina lekko trująca. Rośnie szybko. Gatunek zmienny w zależności od środowiska.

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 8/ 15/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie i nie wymagająca. Gatunek bardzo odporny.

Wysokość od 1- 2 m
Szerokość rozkrzewia się bujnie.
Kwitnie V-VI Powtarza VIII
Kolor niebieskofioletowy ( lawendowy, niebieski, biały, różowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach wspinając się po drzewach, krzewach i skałach w półcienistych miejscach w lasach, zaroślach, wśród kosówki, na brzegach lasów świerkowych, w wąwozach skalnych, na zboczach gór, wzdłuż rzek głównie na podłożu wapiennym na wysokości 1000 - 2400 m.npm. W Tatrach 760 - 1900 m.npm.głównie a lasach świerkowych regla górnego.
Występowanie Europa Południowa i Środkowa ( Alpy, Pireneje, Apeniny, Bałkany, Karpaty ), Północno Wschodnia Azja - ( Syberia, Kirgistan, Mongolia ). Polska - ( Tatry, Pieniny, Gorce, Beskid Niski, Bieszczady Zachodnie )
Stanowisko słoneczne wystawa wschodnia do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, chłodne, zaciszne. W słońcu lepiej kwitnie. Nie lubi miejsc podmokłych i przesychania podłoża. Nie toleruje palącego słońca w południe.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza nawet kamienista ale żyzna, wapienna z wyjątkiem gleb bardzo piaszczystych i czysto gliniastych, kwaśnych, suchych i ciężkich.
Podłoże-
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : perlit : torf odkwaszony 1 : 1 : 1 : 4 lub 4 : 1 : 0 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6 - 7,6 obojętny, lekko zasadowy. Wg. 2/ zasadowy.
Wymagania Sadzić przy podporach, kratach, płotach lub najlepiej krzewach np kosodrzewinie. Przy sadzeniu podłoże wzbogacić o obornik. Nie przycinać - w razie konieczności na wysokości 1 m nad ziemią po kwitnieniu. Wczesną wiosną usunąć uschnięte, uszkodzone pędy oraz wszystkie uschnięte liście. W okresie wegetacji intensywnie podlewać. Nie dopuścić do przesuszenia gleby. Podstawę powojnika cieniować lub ściółkować wokół rośliny grysem. Nawozić często - może być nawóz granulowany, wolnodziałający z dużym udziałem N i K oraz nawóz dla roślin kwitnących. Ściółkować korą wokół rośliny, z dodatkiem dolomitu 3 g/l. Zimą okrywać - kopczykować - obsypać warstwą 10 cm kory lub suchych liści.
Rozmnażanie Sadzonki półzdrewniałe - wczesnym latem - ukorzeniają się po 4-12 miesięcach. Okłady pędowe - wiosną. Siew jesienią. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po miesiącu poddać powtórnej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, pnąca do ogrodów skalnych, ładnie wygląda posadzona przy krzewach iglastych np. kosodrzewinie, stanowi osłonę od sąsiadów, uciążliwych dróg i ulic, służy do okrywania niskich ogrodzeń, balustrad, można stosować w pojemnikach na tarasach i balkonach. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina pod ochroną.
Odmiany
Do uprawy w ogrodach skalnych nadają się głównie odmiany botaniczne grupy Atragenne pochodzące od C. alpina. Ich charakterystyczną cechą jest niski wzrost 70-90 cm, silny rozrost, obfite kwitnienie chociaż kwiaty są mniejsze od innych klematisów. Są mrozoodporne, odporne na choroby i nie wymagają cięcia. Istnieje bardzo dużo odmian różniących się kolorem kwiatów.
"Pamela Jackman"Kwiaty intensywnie niebieskie, uważa się za najładniejsze do ogrodów skalnych ** AGM 2005
?Helsingborg? fioletowogranatowe ** AGM 1993
?Frances Rivis? niebieskofioletowe ** AGM 1993
?White Columbine? białe ** AGM 1993
?Foxy?bladoróżowe ** AGM 2002
?Frankie? ciemnoniebieski ** AGM 2002
?Jacqueline du Pre?różowe ** AGM 2002
?Pink Flamingo? różowoliliowe ** AGM 2002
?Rosy O,Grady? ciemnoróżowe ** AGM 2002
Etymologia Nazwa "Clematis" pochodzi od greckiego słowa "clema" = rośliny pnące,od starożytnej nazwy jakiegoś pnącego rodzaju rośliny. Nazwa gatunku "alpina" = z Alp, alpejski.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


DZWONKOWIEC POWOJNIKOWATY Codonopsis clematidea


https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina pnąca, wysokogórska, bulwiasta.Tworzy kępy?.? Dobrze prezentuje się w dużych ogrodach skalnych?...24/
Korzeń ma gruby, mięsisty, żółtawy, wrzecionowaty, rozgałęziony, długości 25-45 cm. Pędy ma rozgałęzione, wyprostowane, wyginające się na zewnątrz. Liście ma naprzeciwległe, niewielkie, owalne, wąskojajowate, na końcach zaostrzone, krótko owłosione. Liście są niebieskozielone na bardzo cienkich, wspinających się, wijących i rozgałęziających się u nasady łodygach. Liście mają niezbyt przyjemny zapach. Kwiaty pięciopłatkowe, pojedyncze, szerokodzwonkowate, duże 2 cm średnicy, z zewnątrz jasnoniebieskie, 4/ wewnątrz korony jasnoniebieskie z żółto niebiesko fioletowym pierścieniem wewnętrznym u nasady i purpurowym żyłkowaniem. Kwiaty zwisają, albo pochylają się. Gatunek zmienny zwłaszcza w odniesieniu do wysokości rośliny.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecany przez 24/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wymaga wilgotnego klimatu o chłodnych temperaturach i okrycia na zimę.

Wysokość 50-70 cm - na stanowisku półcienistym do 90 cm.
Szerokość 30 - 60 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor bladoniebieskokremowy (biały)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie nad brzegami górskich potoków, przy żródliskach, w jarach, na górskich zboczach piętra alpejskiego na wysokości 1700-2500 m.npm. w Himalajach na wysokości 2400-4200 m.npm.
Występowanie Góry Centralnej Azji, Himalaje, Chiny Południowo Zachodnie, Indie, Kaszmir ,Afganistan, Pakistan, Uzbekistan, Turkiestan, Kirgistan, Kazachstan, Tadżykistan.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne -w południe osłonięte, wystawa wschodnia do półcienistego, wilgotne do umiarkowanie wilgotnego, osłonięte, chłodne.
Gleba normalna, bardzo przepuszczalna, piaszczysto gliniasta, próchnicza, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż. 25 l kompostu na 1 m 2.
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, lekko zasadowy. Tolerancyjny na odczyn ale odczyn nie kwaśny 10/.
Wymagania Nie przesadzać ze wzg. na mięsiste korzenie. Wymaga podpory (kratki) po której się pnie lub krzewu np. kosodrzewiny.Sadzić należy na wyższych, podniesionych stanowisku np. może zwisać z murku tak by było widoczne ozdobne wnętrze kwiatu. 1/ Podlewać regularnie w okresie wegetacji, co tydzień by gleba była stale umiarkowanie wilgotna. Ściółkować kompostem lub obornikiem wiosną. Póżna jesienią ograniczyć pędy. Zimą sucho. Zimą okrywać.
Rozmnażanie Podział bulwy, kwitną w 2-3 roku. Siew kryty, wczesną wiosną po stratyfikacji. In vitro.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, niskie pnącze do ogrodów skalnych, alpinariów i na rabaty bylinowe. Ładnie wygląda posadzona przy krzewach po których się pnie. Sadzić wysoko na murkach by wewnętrzna, ozdobna część kwiatu była widoczna.Ładnie wygląda też z botanicznymi tulipanami.
Z korzeni robi sie nalewki o działaniu leczniczym podobnym do żeń szenia, przeciwinfekcyjny, na zapalenie stawów i obniżenie ciśnienia krwi. W Uzbekistanie stosuje się na zapalenie wątroby i przy żółtaczce. W farmakologii stosowana jako lek homeopatyczny.
Odmiany
"Eyes Lilac" Kwiaty jasnoniebieskie.
RHS za ładniejszy gatunek uznała : Codonopsis grey-wilsonii Kwiaty niebieskie ** AGM
"Himal Snow" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa"Codonopsis" od słowa greckiego "kodon" = dzwonek i "opsis"= wygląd; z uwagi na kształt kwiatu.
Nazwa gatunku "clematidea" = nawiązuje do podobieństwa kwiatów do kwiatów niektórych gatunków clematisa-powojnika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ZIMOWIT Colchicum x agrippinum

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bulwiasta atrakcyjna bylina cebulowa o pokroju wzniesionym. Cenny gatunek z uwagi na kwiaty Tworzy kępy. Jest to najmniejszy z uprawianych Colchicum mający również najmniejsze liście.
Kwiaty wyrastają z bezlistnych bardzo krótkich łodyg bezpośrednio z podłoża. Kwiaty sześciopłatkowe, lejkowate, ze spiczastymi na końcach płatkami. Płatki kwiatowe są drobno pokratkowane w jaśniejsze i głębsze tony lilioworóżowe. 1/ Kwitnie obficie z jednej cebuli wyrasta wiele kwiatów. Liście wyrastają wiosną i wczesnym latem i po kwitnieniu usychają - w VII, mają kolor zielony do szarozielonego. Liście są lancetowate, wąskie z falistymi krawędziami, węższe od liści innych zimowitów, które są szerokie i mało dekoracyjne. Wszystkie części rośliny trujące w przypadku spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie. Uważana za najłatwiejszy w uprawie zimowit.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie VIII-IX
Kolor różowofioletowy (biały,fioletowy).
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec C.variegatum i prawdopodobnie C.autumnale.
Typy rosną w suchych i słonecznych miejscach na skraju zadrzewień i między krzewami.
Występowanie Grecji Południowo Zachodnia i Turcja.
Stanowisko słoneczne ( w południe osłonięte) lub półcieniste, umiarkowanie wilgotne. Nie lubią nadmiernie wilgotnej lub suchej gleby.
Gleba organiczna, przepuszczalna ale utrzymująca wilgoć, głęboka, miękka, piaszczysto ilasto gliniasta, próchniczo żwirowa, umiarkowanie żyzna . Roślina tolerancyjna na typ gleby.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa 1 : 2 + dobry drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,8 kwaśny, obojętny, zasadowy. Tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Bulwy sadzić latem umieszczając je tuż pod powierzchnią podłoża. 30/ Podlewać do momentu usychania liści w lipcu, nie nadmiernie, co 1 - 2 tygodnie. Ściółkować obornikiem, kompostem lub nawozem wolnodziałającym a począwszy od momentu więdnięcia kwiatów nawozem dla roślin cebulowych. Zimą okrywać.
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe co kilka lat. Po wyschnięciu liści w VII, wykopać, oddzielić cebule przybyszowe. Sadzić bezpośrednio po wykopaniu w I poł VIII. Siew - typ.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i alpinariów.
Roślina lecznicza - zawiera kolchicynę - omówiono przy C.autumnale.
Rośliny można pędzić - kwitną bez podłoża.
Etymologia Nazwa "Colchicum" od greckiego "Kolchis" i "Idos" = podobny do Kolchidy - historyczna nazwa krainy leżącej na wybrzeżu Morza Czarnego, Nizina Kolchidzka na terenie dzisiejszej Gruzji. W starożytności uważana za ojczyznę trucizn i trucicieli; w nawiązaniu do właściwości tej rośliny.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”