Umarlaki i im podobne...
Dawno, dawno temu byliśmy pod Poznaniem, by odebrać zmówione telefonicznie brugmansie.
Wtedy jeszcze nazywane daturami i nie będace tak popularne, jak obecnie.
Z głównej drogi asfaltowej w lewo, potem za drewnianą stodołą w prawo, a jak zobaczycie dom, to za domem polną drogą i...
widzimy chyba obóz karny !
Kilkanaście foliaków, teren wokół zastawiony kwitnącymi rośłinami i rozsadami, jeju, dobre parę hektarów kolorów i zapachów.
A pomiędzy doniczkami lawirują złotouste mróweczki.
Zaczepiam jedną z nich, pytając o Pana X. i słyszę potoczyste, ukraińskie tłumaczenia, z których wynika, że trzeba 4 litery w troki i nazad do głównej, bo Boss w firmie siedzi.
Ok, wróciliśmy do drogi głónej, znaleźliśmy Bossa w eleganckiej szkółce z murowanym salonem sprzedaży.
Zapłaciliśmy, zapakowaliśmy i...poszliśmy oglądać wystawione na ekspozycji rośliny.
Nie byłabym sobą, gdybym nie pozaglądała także w zakamarki.
A tam, za ostatnimi balotami z wielkimi drzewami - metalowe kontenery PEŁNE umierających roślin.
W te pędy pognałam do Bossa z hiobową wieścią, że ktoś mu pół szkólki umieścił na śmietniku. Ten wykrzywił się niemiłosiernie i krótko odpowiedział - to na spalenie, fytoftoroza.
Po powrocie do domu, zaczęłam szukać cóż zacz ?
Żeby Boss, zatrudniający tańszą siłe robocza , tak łatwo rozstawał się z pieniędzmi i wyrzucał na śmietnik, lekko nadgryzione roślinki?
No, tak.
Fytoftoroza to taki ludzki rak.
Grzyb, co to zatyka naczynia przewodzące, rozrasta się, zabija powoli, acz nieubłaganie.
http://www.szkolkarstwo.pl/article.php?id=119
http://www.szkolkarstwo.pl/article.php?id=484
Tyle wiedza, ale i świadomość, że prócz ekspozycji są też zakamarki, w których drzemią różne niespodzianki. Czasem chore, czasem umierające, a czasem tylko łyse, pokraczne, poparzone lub zagłodzone na krawędzi światów...
I czasem warto do nich zajrzeć...i podać im rękę
Ten rh. Grandiflorum , wygrzebany przy okazji kupna buka purpurea Pendula, stał sobie w donicy na południowym stoku. Sprzedawca, najpierw nie uwierzył, że to-to chcę, a potem namawiał mnie na pełnowartościowe ale mniejsze okazy.
Ale ten taki smętny, życem pieczony i łysy jak kolano...
Pierwszego zdjęcia niestety nie mam. A to, to 2 kolejne lata :
Kolejny, przed reinkarnacją :
Piękniś za 2 zł, już ma pączki liściowe w pachwinkach łodyżek :P
Co mu robię?
Po jesiennym posadzeniu, suchowiór miała założona włókninę i był zwilżany codziennie.
Włóknina miała za zadanie trzymac wilgoć i chronić przed słońcem i wiatrem.
Zimę, o dziwo! przeżył!
, choć mocno w to wątpiłam.
Od stycznia jest zraszany mieszanką wodną siarczanu magnezu+siarczanu potasu.
Teraz obłożyłam go obornikiem końskim przekompostowanym + 1 oprysk siarczanu amonu i 1 oprysk Mildexem ( p/ ko grzybowy o szerokim spektrum działania)
http://www.bip.minrol.gov.pl/FileRepozy ... em_id=8092.
pH w normie, więc poszedł też oprysk wzmacnijący odporność z Asashi.
I oto, mamy pączki
, które zastąpią zniszczone liście.
Reszta byłych umarlaków + jeden ( z lewej) w trakcie kuracji
. Super, taki naturalny i "zasiedziały". Jestem pod wrażeniem z jakiego stanu wyciągnęłaś rh 
