Jagusi ogród nie zawsze tak ogrodowo jakby się chciało cz.2

[Gosia123A]

Jagusia Ty kochana marudo,a co miało się wydarzyć u mnie U Ciebie to co innego,masz ruch jak w piekarni.

[Wanda7]

Ło matko, Jagusiu, widzę, że Gosia u ciebie też narzeka.
Gosiu, weź aparacik, cyknij kilka fotek, wstaw w swoim wątku i od razu się ruch większy zrobi.
Jagusiu, a ciebie oczywiście pozdrawiam i też czekam na kolejne zdjęcia. Masz może jakieś przetaczniki, na ten przyklad?

[Gosia123A]

Jagusia to dla Ciebie




Duża bużka

-- 4 sty 2012, o 15:57 --

Jagusia,mój Awatar Cię goni

-- 4 sty 2012, o 15:58 --

Jagusiu nie obraż się.

[gosia07]

Przetacznikami to i ja się ostatnio zainteresowałam .Widziałam u kogoś kurka skleroza u kogo to było i tak sobie pomyślałam że do niskich róż fajne towarzystwo?

[babuchna]

Przetaczniki mają na pewno JolaG i Babopielka ,
są super , i jest ich dość sporo rodzajów,
też mi się podobają!

Wiedźminku gdzieś Ty?
Nie mów , że jeszcze świętujesz?

[Monia68]

Jagusiu, dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam Cię noworocznie

[RomciaW]

Jagusiu, chyba nie wzięłaś złego przykładu z prezeski

[Jagusia]

Dzięki wszystkim za życzenia i miłe słowa. Od Nowego Roku rzadko bywam na forum. Zaglądam bardziej do wątku związanego ze zlotem z okazji Dnia Forumowicza. Powody są dwa:
1. zapierdziel w pracy taki, że jak przychodzę to już nic mi się nie chce tylko spać....
2. jestem meteopatą a to co się dzieje ostatnimi dniami w pogodzie po prostu mnie rozwala - potworne skoki ciśnienia które ja odczuwam fizycznie. Czasami głowa mnie tak boli że nie wiem gdzie się schować a za chwilę jak puszcza to jestem zdezorientowana bo nie tak od razu dochodzi do mnie że przestało boleć ...
Więc bardzo Was przepraszam za małą aktywność we własnym wątku... myślę że jutro to nadrobię [jak się wyśpię] bo dzisiaj jest rocznica ślubu moich rodziców i zaraz idziemy na imprę

[lemka77]

Jagusiu udanej imprezki życzę.
Współczuję takiego samopoczucia. Ja wprawdzie nie jestem meteopatką a ostatnie dwa dni też strasznie mnie głowa bolała. To na pewno przez pogodę. Wiatr jak szalony.
Odpocznij i czekamy na daszą część encyklopedii.

[patkaza]

tylko pamiętaj nie wykręcaj się potem bólem głowy...my czekamy
no i policz ile tych dni do topienia Marzanny nam zostało

[tade k]

Prawie południe a Jagusia nadal niedysponowana Udzielę się i policzę dni do 20 marca g. 06.14. Do wiosny jeszcze tylko 73 dni zostało.

[Jagusia]

Dziękuję Tadziku za przypomnienie jak niewiele dni zostało nam do kalendarzowej wiosny. Wstałam już jakiś czas temu, ale musiałam jeszcze zrobić porządek w moich roślinkach na literkę C. Przy okazji znalazłam fotki bożykwiatu białego. Jest niemniej piękny niż liliowy. Popatrzcie sami:



Następny post będzie już całkowicie poświęcony literce C

ps. co mi się tak chce pić - przecież wczoraj tyle wypiłam

-- Pt 06 sty 2012 12:16 --

Cambria

To nazwa handlowa storczyka. Do tej grupy arbitralnie dołączono wszystkie nowe, sztucznie wyhodowane rodzaje, takie jak Odontocidium, Degarmoara, Odontonia, Colmanara, Vuylstekeara, Burrageara, Beallara itd. Te niewystępujące normalnie w naturze krzyżówki międzyrodzajowe pochodzą głównie od różnych gatunków z rodzajów miltonia, odontoglosum, cochlioda i oncidium. Mogą rosnąć w szerokim zakresie warunków temperaturowych, od ciepłych do chłodnych. Kwitną często dwa razy w roku i mają różne kolory zależne od użytych w danej krzyżówce roślin macierzystych. Po przekwitnięciu, gdy wszystkie kwiaty opadną, a pęd kwiatowy uschnie, można go wyciąć dość nisko, uważając jednak, aby nie uszkodzić pseudobulwy i liści. Po kwitnieniu łodygę po prostu się wycina (nisko przy pseudobulwie), ponieważ roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Jak w wypadku większości storczyków o sympodialnym typie wzrostu, te storczyki nie kwitną drugi raz z tej samej pseudobulwy ? łodygi kwiatowe wyrastają wyłącznie z nowych pseudobulw dojrzałych w danym sezonie. Stare pseudobulwy nie są już aktywne i po 2-4 latach zrzucają liście. Ponieważ stanowią jednak magazyn wody i pożywienia dla nowych przyrostów, więc w miarę możliwości (uwzględniając rozsądną pojemność doniczki i estetykę) nie należy ich odcinać.



Cantedeskia (Zantedeschia aethiopica)

Roślina bagienna dorastająca nawet do 90 cm wysokości. Popularnie zwana w Polsce kalią bądź też kallą. Należy do rodziny obrazkowatych i wyróżnia się jak każda z nich ciekawymi kwiatami w kształcie lejka. Rozmnaża się zarówno z nasion jak i z bulw przybyszowych. Aby nasiona wykiełkowały należy zdjąć z nich mięsistą okrywę. wymagania: bardzo podmokłe stanowisko - może rosnąć nawet w płytkiej wodzie; podłoże powinno być zasobne w materię organiczną; stanowisko półcieniste; w uprawie pojemnikowej podłoże stale wilgotne, obojętne do lekko kwaśnego; należy pozwolić roślinie na przejście co najmniej dwumiesięcznego okresu spoczynku po kwitnieniu, stopniowo redukując podlewanie i obniżając temperaturę do ok. 10 st.C - część nadziemna powinna zaniknąć, a kłącze powinno się lekko podsuszyć. Mimo że jest to roślina typowo podmokłych terenów, dość dobrze radzi sobie w normalnym ogródku w miejscu słonecznym, ale osiąga wtedy o wiele mniejsze rozmiary - do 30-40cm. Oczywiście nie jest mrozoodporna i dlatego jesienią należy bulwy wykopać i przechować do następnego roku w chłodnym, ciemnym pomieszczeniu.







Cebulica dwulistna (Scilla bifolia 'Rosea')

Odmiana cebulicy dwulistnej o różowawej barwie kwiatów. Jest to wczesnowiosenna roślina cebulowa osiągająca 10-25 cm wysokości. Kwitnie w marcui kwietniu. Rozmnaża się ją poprzez cebulki przybyszowe lub wysiew nasion. W odpowiednich warunkach sama się wysiewa. Jest rośliną niekłopotliwą w uprawie. Wymagania: stanowisko półcieniste, podłoże żyzne, próchniczne, wilgotne, wapienne; ale bardzo dobrze radzi sobie także w pełnym słońcu, choć nie rozrasta się tak jak pod krzewami i drzewami, gdzie może tworzyć barwny kobierzec wiosną. Jest w pełni mrozoodporna.



Cebulica syberyjska (Scilla siberica)

Jest to wczesnowiosenna roślina cebulowa osiągająca 20 cm wysokości. Kwitnie w marcui kwietniu. Rozmnaża się ją poprzez cebulki przybyszowe lub wysiew nasion. W odpowiednich warunkach sama się wysiewa. Jest rośliną niekłopotliwą w uprawie. Wymagania: stanowisko półcieniste, podłoże żyzne, próchniczne, wilgotne, wapienne; ale bardzo dobrze radzi sobie także w pełnym słońcu, choć nie rozrasta się tak jak pod krzewami i drzewami, gdzie może tworzyć barwny kobierzec wiosną. Jest w pełni mrozoodporna.






Celozja srebrzysta (Celosia argentea i celosia argentea cristata)

Jest to niewielka roślina w naszym klimacie jednoroczna, dorastająca od 20 do 50 cm wysokości. Są dwie znane odmainy tej rośliny różniące się od siebie wyglądem kwiatów. Jest celozja grzebieniasta i celozja wiechowata. Bogactwo soczystych kolorowych kwiatów [żółte, pomarańczowe, czerwone, fioletowe i purpurowe] czyni z tej rośliny wyjątkową ozdobę ogrodu. wymagania: miejsce słoneczne, gleba niezbyt ciężka, przepuszczalna, wilgotna; nie toleruje suszy; mrozoodporność: żadna; rozmnażanie: wysiew nasłon pod osłonami marzec-kwiecień, pikować, wysadzać do gruntu w maju, po przymrozkach; Znakomicie nadaje się do suszenia.



Chaber górski (Centaurea montana)

Pospolita bylina zdobna z liści i kwiatów, dorastająca do 60 cm wysokości. W sprzyjających warunkach może być bardzo inwazyjna, rozrasta się mocno kłączami. Nawet maleńki kawałek korzonka pozostawiony w ziemi może spowodować wyrośnięcie nowych, młodych roślin. wymagania: miejsce słoneczne, gleba przepuszczalna, nawet wapienna, niezbyt żyzna; na miejscu wilgotnym i zasobnej glebie wyrasta wyżej, ale liście tracą srebrzysty kolor, a roślina zwarty pokrój, pędy mogą się pokładać; Rozmnażać ją można z nasion ale najłatwiej przez podział sadzonek praktycznie o każdej porze roku oprócz zimy Najładniej wygląda w dużych kępach w nasadzeniach naturalistycznych.



Chaber biały (centaurea cana)

Jest to niewielka bylina skalniakowa pochodząca z basenu Morza Śródziemnego, dorastająca do 20 cm. Ma bardzo ładne liście. wymagania: miejsce suche, słoneczne, podłoże obojętne do zasadowego; po kwitnieniu roślina mateczna często zamiera; mrozoodporność: całkowita; Rozmnaża się przez sadzonki przybyszowe.



Chiastofil naprzeciwlistny (Chiastophyllum oppositifolium)

Niziutka bylina pochodząca z Kaukazu. Z niskich 10 cm kęp liści wyrastają na 20cm łodyżkach grona kuleczkowych kwiatuszków. Wymagania: stanowiska półcieniste lub cieniste, wymaga wilgotnych, przepuszczalnych, próchnicznych gleb o zasadowym odczynie; mrozoodporność: dostateczna; rozmnażanie: podział roślin po kwitnieniu lub wczesną wiosną, wysiew nasion jesienią do doniczek; sadzonkowanie pojedynczych pędów, bardzo łatwe; Roślina jest łatwa w uprawie ale źle znosi upały i susze.





Istnieją odmiany [np 'Jim's Pride']o biało, żółto obrzeżonych liściach.



Chryzantema (Dendranthema Des Moul)

Rrodzaj byliny lub półkrzewu należący do rodziny astrowatych (Asteraceae). Liczy ok. 50 gatunków występujących w stanie dzikim głównie w Chinach, Japonii, Korei i Mongolii. W Polsce rośnie jedynie chryzantema Zawadzkiego. Mnogość gatunków i odmian sprawia że każdy może znaleźć swoją ulubioną. Osiąga wzrost od 20cm do dwóch metrów. Może być uprawiana w ogrodzie lub w doniczkach. Pięknie wygląda także jako kwiat cięty w wazonie. Kwitnie bardzo długo i późno. Kwiaty mogą być drobne lub olbrzymie, pełne, półpełne lub puste w kolorach: od bieli poprzez żółć, róż, brąz, czerwień. Z racji terminu kwitnienia jest idealnym kwiatem na Święto Zmarłych. Niektóre chryzantemy mogą zimować na rabatach. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna a stanowisko słoneczne. Po około dwóch tygodniach od posadzenia warto chryzantemom przyciąć wierzchołki pędów (ścinamy około 1,5 cm odcinek wierzchołka). To zapewni lepsze rozkrzewienie się roślin.







Ciemiernik (Helleborus x hybridus)

Jest to zimozielona bylina dorastająca do ok 45 cm. Zimozielona to mało powiedziane ? często potrafi zakwitnąć w zimie a normą dla niego jest kwitnienie od lutego do kwietnia. Jednak kwiaty i nietypowa pora ich kwitnienia to nie jedyna zaleta tej rośliny. Przez cały pozostały okres wegetacyjny zdobi nasze ogrody pięnknymi, wzniesionymi liśćmi, które tworzą maleńkie krzaczki. wymagania: miejsce półcieniste do cienistego; podłoże zasadowe; w naturze rośnie w różnych zbiorowiskach roślinnych, stąd też duża tolerancja względem podłoża, może być również gliniaste lub liściaste, lekkie; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: z siewu nasion, wymagają stratyfikacji, niekiedy dwukrotnej, ale na odpowiednim stanowisku często obfity samosiew; podział roślin po kwitnieniu, czego ciemierniki nie lubią i mogą się dość długo potem regenerować;











Ciemiernik cuchnący (Helleborus foetidus)

Wieloletnia bylina zimozielona, dorastająca do 50cm. Największą ozdobę stanowią piękne pierzaste liście tworzące równie piękne kępy. Kwitną na jasnozielono, przy czym kwiaty wydzielają specyficzną woń, nie wszystkim odpowiadającą. Wymagania: podłoże wapienne, stanowisko półcieniste; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: przez wysiew nasion, daje obfity samosiew na odpowiednich stanowiskach;







Ciemiernik czerwonawy (Helleborus purpurascens)

Zimozielona roślinka dorastająca do 30-40 cm. kwiaty: ukazują się przed wyrastaniem liści; są zwisające, kubeczkowate, po 2-4 na pędzie, średnicy 4-7 cm; kolor purpurowoszary lub ciemnoszary, często nabiegłe różowo lub purpurowo i w środku jasnozielone, choć też czasami w kolorze purpurowawym; Kwitnie podobnie do innych ciemierników: luty-kwiecień. wymagania: miejsce półcieniste, gleba zasobna w materię organiczną, obojętna do zasadowej, pożądane ściółkowanie; rozmnażanie: z nasion - niełatwe; przez podział roślin, ale rośliny źle na to reagują;





Cieszynianka wiosenna (Hacquetia epipactis)

Drobna, kępiasta i kłączowa roślinka dorastająca do 25 cm. Kwitnie zielono-żółto maleńkimi kwiatuszkami otoczonymi liśćmi przykwiatowymi. Kwitnienie rozpoczyna się przed rozwojem liści już w marcu i kwietniu. Wymagania: lubi miejsca cieniste lub półcieniste - najlepiej pod koronami liściastych drzew; glebę próchniczo-gliniastą, raczej wapienną, wilgotną; rozmnażanie: przez podział wiosną - ostrożnie, nie lubi przesadzania; ze świeżych nasion jesienią lub przez sadzonki korzeniowe zimą. Pozostawiona kilka lat na jednym miejscu rozsiewa się samoistnie;



Cis pospolity (Taxus baccata)

Zimozielone drzewo iglaste o zmiennym pokroju, wolnorosnące i długowieczne (do 1000 lat), u nas 8-15 m, na Kaukazie do 27 m wysokości; często rośnie krzewiasto; korona stożkowata i luźna u młodych roślin, u starszych zwarta i szeroka; przyrosty początkowo niewielkie, kilka cm rocznie, po 10-15 latach ok. 15-30 cm; Wymagania: gleby świeże, wilgotne, przepuszczalne, zasadowe, próchniczne, preferuje wilgotne powietrze i dużą ilość opadów; najbardziej cienioznośna roślina spośród wszystkich iglastych, ale rośnie również w pełnym słońcu; wytrzymuje zanieczyszczone powietrze i suszę; przesadzanie nawet starszych okazów możliwe dzięki zwartej bryle korzeniowej; mrozoodporność bardzo dobra w Polsce zachodniej, we wschodniej uprawa na osłoniętych stanowiskach; rozmnażanie: z siewu nasion (wymagają stratyfikacji, czasami dwa sezony); w sprzyjających warunkach owoce są zjadane przez ptaki, osnówki trawione, nasiona wydalane i na podatnym gruncie powstaje obfity samosiew (siewki w pierwszym roku mają ok. 8 cm wysokości)



Cynia wytworna (Zinnia elegans)

Jednoroczna roślina dorastająca do 70cm, kwitnąca od lipca do października. Jest rośliną która potrafi przetrwać ekstremalne warunki ogrodowe. Barwne kwiaty, pełne lub półpełne osadzone są na grubej, sztywnej łodydze co może nie jest zbyt zdobne, za to nie pozwala na pokładanie się rośliny nawet pod wpływem wichur czy ulewnych deszczy. Kwiaty cynii przyciągają liczne owady. Dodatkową zaletą jest długie utrzymywanie się ściętego kwiatu w wazonie ? nawet do dwóch tygodni. Wymagania: glebe żyzna, zwięzła, stanowisko słoneczne i ciepłe, odczyn podłoża lekko zasadowy do obojętnego; wytrzymuje dość sporą suszę, nie lubi natomiast deszczu i chłodu; mrozoodporność: nie zimuje w gruncie; rozmnażanie: siew nasion pod osłonami pod koniec marca i na początku kwietnia, wschodzi szybko, nawet do tego; siewki wymagają pikowania; wysadza się je do gruntu po zimnej Zośce;











Cytryniec chiński (Schisandra chinensis)

Jest to pochodzące z Azji pnącze o jadalnych owocach. W naturze dorasta nawet do 15m. W naszych warunkach od 5 do 7m. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Witamina C stanowi do ok. 30% masy świeżych owoców; owoce zawierają również witaminę P; również cała gama łatwo przyswajalnych mikroelementów, jak żelazo, miedź, mangan, nikiel, molibden, tytan, cynk, magnez, potas i fosfor; w nasionach jest schizandryna, wpływająca stymulująco na ludzki organizm (pomocniczo przy zmęczeniu, wyczerpaniu); użytkuje się owoce w formie przetworów (sok, konfitury, kompot), można również parzyć napary z liści i kory; uwaga: zażywanie niewskazane przy problemach z sercem czy nadciśnieniem - nie należy kurować się samodzielnie! Cytryńca określa się jako owoc o pięciu smakach (chińskie "'Wu-wei-zi"): okrywa owocu jest słodka, miąższ kwaśny, nasiona gorzkie i cierpkie, a wyciągi z nasion są lekko słonawe; Wymagania: gleba żyzna, próchniczna, świeża, głęboka, jest mało wytrzymały na suszę, miejsca nasłonecznione; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: odkłady, odrosty korzeniowe, ewentualnie sadzonki zielne; rośliny otrzymane z nasion owocują po 5-7 latach; uwaga: roślina dwupienna lub jednopienna rozdzielnopłciowa; czasami na tej samej roślinie w jednym roku przeważają kwiaty męskie, czasami żeńskie; młodsze rośliny o bardziej męskim charakterze;



Czarnuszka damasceńska (Nigella damascena)

Jednoroczna, delikatna roślinka dorastająca do 70cm. Jej ozdobą są zarówno drobne, skomplikowane w kształcie kwiatuszki ale także owocostany w kształcie owłosionych szyszek. Jest rośliną niekłopotliwą w uprawie. Sama się wysiewa, często w niespodziewanych miejscach. Wymagania: nie ma specjalnych wymagań, w naturze rośnie miedzy innymi na nieużytkach, jedynie stanowisko powinno być w pełnym słońcu; bardzo odporna na suszę; mrozoodporność: roślina jednoroczna, nie wytrzymuje naszych zim; rozmnażanie: przez wysiew nasion w marcu w inspekcie, lub pod koniec kwietnia wprost do gruntu; na odpowiednich stanowiskach daje obfity lub bardzo obfity samosiew. Doskonale nadaje się na suche bukiety





Czojsia trójlistkowa 'Sundance' (Choisya ternata 'Sundance')

Choisya to zimozielony krzew ozdobny pochodzący z Ameryki Północnej. W ojczyźnie dorasta do 2,5m, u nas ok. 1m. Bardzo wolno rośnie dlatego doskonale nadaje się do małych przydomowych ogródków jako roślinny rarytasik. Polecam każdemu. Liście pachną cytryną. Lubi stanowisko słoneczne, osłonięte, glebę żyzną, dobrze odwodnioną. Nie jest dostatecznie mrozoodporna. Przetrwała, co prawda zimę 2010/2011 ale uszkodzenia były znaczące. Przez cały sezon nie potrafiła wrócić do stanu poprzedniego. Zobaczymy jak będzie w tym roku, Do uprawy w pojemnikach lub corocznie na zimę przesadzana do doniczki. Jest niezwykle ozdobnym krzewem, na słońcu po prostu świeci. Rozmnaża się przez sadzonki zielne.



Czosnek (Allium 'Mount Everest')

Kwitnąca w maju, cebulowa roślina dorastająca do 70cm wysokości. Wymagania: słońce do półcienia; przepuszczalna żyzna gleba; kwiatostany po przekwitnieniu wyglądają ozdobnie, nie należy ich przedwcześnie wycinać, ale odmiana ta wytwarza płodne nasiona i rozsiewa się; mrozoodporność : całkowita; rozmnażanie: oddzielanie młodych cebul; Prosta w uprawie. Raz posadzone cebulki odwdzięczają się co roku obfitszym kwitnieniem.





Czosnek olbrzymi (Allium giganteum)

Roślina cebulowa pochodząca z Himalajów i dorastająca nawet do 150 cm wysokości. Kwitnie w czerwcu i lipcu olbrzymimi, kulistymi kwiatostanami. wymagania: miejsce słoneczne, gleba żyzna, przepuszczalna; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: cebule przybyszowe, nasiona. Nadaje się na kwiat cięty.









Czosnek główkowaty (Allium sphaerocephalon)

Rdzenna odmiana czosnku dorastająca do 90 cm wysokości, Kwitnie w lipcu fioletowymi, główkowatymi kwiatostanami. wymagania: gleba żyzna, przepuszczalna, pełne słońce; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: cebule przybyszowe, wysiew nasion; na odpowiednich stanowiskach daje obfity samosiew;





Czosnek Ostrowskiego syn. Kazachstański (Allium ostrowskianum)

Ten niski, 20cm czosnek zasiedla w naturze góry wschodniego Turkiestanu. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Wymagania: gleba żyzna, przepuszczalna, miejsce słoneczne; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: rozsiewa się obficie; również przez cebule przybyszowe;



Czosnek szczypiorek (Allium schoenoprasum)

Popularna roślina cebulowa kwitnąca w maju i w czerwcu. Dorasta do 30 cm. Wymagania: przeciętne, stanowisko słoneczne; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: przez podział kęp lub z nasion; zastosowanie: kulinarne (dodatek do jajek, ziemniaków, sosów, kanapek itp.); ogrody skalne, ziołowe, rabaty bylinowe; może być pędzony zimą.



Czosnek sztyletowaty syn. Czosnek bułgarski (Allium siculum, Nectaroscordum)

Niezwykle oryginalna odmiana czosnku dorastająca do metra wysokości. Kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty układają się w zwisającą, dzwonkowatą wiechę. Wymagania: ziemia próchniczna przepuszczalna, stanowisko słoneczne lub półcieniste; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: cebule przybyszowe, wysiew nasion; na dobrych stanowiskach daje samosiew.





Czyściec wełnisty (Stachys byzantina)

Niska bylina dorastająca do 20-30cm. Ozdobą jej są przede wszystkim srebrnoszare liście. Doskonała roślina zadarniająca na suche, słoneczne miejsca. Wymagania: gleba przepuszczalna, piaszczysto - gliniasta, sucha (na wilgotniejszej glebie liście wygniwają), stanowisko słoneczne do lekko półcienistego; rozmnażanie: wysiew nasion wczesną wiosną, lub podział od IV do VII; mrozoodporność: całkowita;

[Kasia1972]

Jagusiu, zapisuję się, żebyś znowu mi się nie zgubiła...
Poczytałam u Ciebie o kalendarzowej wiośnie i już się na nią cieszę, oby tylko te anomalie pogodowe nie sprawiły, że skoro teraz mamy wiosnę, to wiosną będzie zima... tfu, tfu...