[quote="Tula"]
.... i kiedy zaczniesz zadawać pytania to niektórzy zaczynają podchodzić bardziej serio do pacjenta.
Witam.
I w tym stwierdzeniu jest baaardzo dużo prawdy,i odrobina wiedzy medycznej jest często kluczem w nawiązaniu kontaktu z lekarzem.
Bo,czyż nie jest tak że będziesz lepiej obsłużona przez mechanika samochodowego gdy ten zorientuje się ,że nie da się Ciebie zrobić w balona;czy jakikolwiek fachowiec budowlany nie zrobi ci lepiej roboty gdy będzie wiedział że wiesz mniej więcej jak to powinno być zrobione iiii na koniec czy urzędnik nie zbędzie Cię byle czym jeśli będziesz znać swoje prawa???Myślę ,że na te wszystkie pytania odpowiedź znacie iiii podobnie jest z lekarzami,oczywiście pomijamy osoby które "przypadkowo" wykonują ten zawód -podobnie jak każdy innny.
Moja A od zawsze interesowała się amamtorsko medycyną,zawsze czytamy wszystkie etykiety,rozumiemy co znaczą poszczególne słowa,wiemy co to substancja czynna,interakcje itd itp.A. prenumerowała miesięcznik "Dziecko"plus dwie inne książki,Spoka i jakaś o chorobach i z takim przygotowaniem idąc do lekarza:po pierwsze wie o co pytać:po drugie rozumie co lekarz do niej mówi.
Nasza poprzednia pediatra-naszym zdaniem rewelacja-niestety przez wiele matek była źle oceniana.A dlaczego?ano dlatego ,że niechętnie przepisywała antybiotyki,że aby właśnie tego uniknąć prosiła o kolejne wizyty(mówimy o pediatrze z NFZ,w ośrodku w którym nie ma kolejek) itp.My bylismy nią zachwyceni i czasem nawet trzy razy A chodziła z dzieckiem aby stwierdzić czy przeziębienie przeszło w anginę czy nie.Z czasem oczywiście sama nauczyła się rozpoznawać,poza tym lekarka udzieliła jej kilku konkretnych porad co może być groźne a z czym można poczekać.I zawsze mielismy w domu antybioytyk-tak na wszeliki wypadek i pani doktor była do naszej telefonicznej dyspozycji -po jej pracy(jak wiemy najczęściej choroba dziecka rozwija się w sobotę wieczór
).Nasze dzieci sumując ich lata życia:10 i 8 ,może średnio przyjmowały antybiotyk raz na dwa lata...A dziś gdy w szkole bywają pustki ,nasze zawsze zdrowe,ale też odporność nabywały wcześniej.Mieliśmy normalne przedszkole,gdzie nikt przed dzieckiem z katarem drzwi nie zamykał,chłopaki po domu chodzą boso itp,po cotygodniowym basenie-żadnych przeziębień.Ale to wszystko musi być razem,musi być spójne,spokojne.
I na koniec ,wiele matek,pomimo tej naszej pediatry chodziło prywatnie do innych.....niestety zdecydowanie gorszych i dziś....często to po ich dzieciach widać.
jak to pięknie napisałam moja poprzedniczka. Po pierwsze: wsadzanie zielarzy do wora z szarlatanami i bieonergoterapeutami i innymi podobnymi homeopatami. Zielarstwo jest medycyną niekonwencjonalną, ale jest bezpieczniejsze od ślepego brania sterydów i antybiotyków. Zresztą zielarze z prawdziwego zdarzenia nie negują osiągnięć medycyny konwencjonalnej, a jedynie ją uzupełniają. Rozsądne stosowanie ziół może być zbawienne w wielu przypadkach. Owszem może ktoś się nazywać mianem zielarza, po to by zarobić na innych, ale to nie są prawdziwi zielarze. Zioła pochodzą od Boga i są darowanym od Niego lekarstwem. Moją rodzinę leczę (z powodzeniem) z większości chorób właśnie ziołami, stosuję m.in.: rumianek, maliny, szałwię, czosnek i wiele innych. Myślę, że wiele matek tak robi i to właśnie jest zielarstwo.
i jednym zapaleniem uszu, które córa zawdzięcza lekkomyślności mojego męża (ostry przeciąg w jadalni a mała po kąpieli... no ale przecież śmierdziało smażoną rybą 
. Chłop ledwie z życiem uszedł jak tam wpadłam.) A o łańcuszku chorób w zeszłym roku pediatra mówi, że łapała wszystko bo organizm był osłabiony ząbkowaniem. Jej faktycznie wyszło 20 zębów w ciągu paru miesięcy.
