W.o...Naszych futrzakach - 1cz.(06.04-06.11)

broniusz · Post » 11 wrz 2006, o 12:49

Opowiedz nam proszę historię Tiny

D.

Eliza · Post » 11 wrz 2006, o 13:17

Opowiem tylko proszę o trochę czasu. Tak mi trudno teraz...
Wiem tylko że gdyby trafiła w inne ręce dawno by jej nie było...
To była dramatyczna walka o jej życie, walka w której największy upór wykazał mój mąż...

broniusz · Post » 11 wrz 2006, o 13:28

Jesteście wspaniałymi ludźmi

Timka · Post » 11 wrz 2006, o 17:10

Elizo
pogłaszcz Tinkę
i powiedz jej że bardzo ją kochamy

Eliza · Post » 11 wrz 2006, o 18:09

Dziękuję, głaszczemy ją bo co nam pozostało...
Jest coraz słabsza, już nie wychodzi na trawę. Kładziemy sie obok niej i wspominamy nasze piękne lata.
Dlaczego nasz lekarz wet ma zawsze rację. Kiedy ponad tydzień temu zobaczył Tinę posmutniał. Jakby wiedział że ona jest nieuleczalnie chora.

basiakam · Post » 11 wrz 2006, o 20:53

Elizko!Tylko ją trzymajcie koło siebie ,albo na kolanach.dopóki jesteście to myśli "aha jest w porzadku".Nie umiem nic mądrego napisać.

Eliza · Post » 11 wrz 2006, o 22:08

Darujcie mi... wiem że to brzmi jak kronika umierania. Ale tak trudno mi pogodzić się z jej chorobą, tak trudno mi pogodzić się z tym że nasze leczenie weterynaryjne ma tak wiele do zrobienia.
Tina gaśnie, z każdą godzina jest gorzej a my nie możemy zawieźć ją do weta i uśpić. myśli wirują ...
Kiedy robimy jej krzywdę ? Usypiając czy nie? Nie ma dobrego rozwiązania.
coż mogę powiedzieć skoro przez większośc dnia

Eliza · Post » 12 wrz 2006, o 06:13

Nasze słoneczko zgasło dzisiaj 12 września o godzinie 5.10.

....zgasną podłogi i powietrza
na wszystko jeszcze raz popatrzę
i pójdę nie wiem gdzie na zawsze....

Śpij słonko

broniusz · Post » 12 wrz 2006, o 08:11

Wysokich drzew z rozłożystymi konarami, wysokich traw, doskonałych do ukrycia podczas polowania, zwierzyny, która będzie wybornie smakować po męczących łowach, kochających rąk, które wygłaszczą i wypieszczą, miski, pełnej ulubionych przysmaków, swobody, ciągłego mruczenia z zadowolenia, słońca, na którym można się wygrzewać do woli i wolności od chorób i bólu już na zawsze - tego Ci w kociej Valhalli życzymy Tinko

A Twoim Dużym pamięci o Dobrym, które ich spotkało

Timka · Post » 12 wrz 2006, o 09:35

Post » 12 wrz 2006, o 10:00

To smutny moment Elizo

Trudno o jakieś słowa pocieszenia... człowiek powinien i musi wg.mnie traktować śmierć /czyjąkolwiek/ jak kolejny etap życia. Wbrew pozorom, życie i śmierć są nierozerwalne...dzieli je tylko ta nić- odległość.U jednych krótsza u innych dłuższa...
Cieszymy się z narodzin a unikamy rozmów o śmierci...a przecież powinniśmy nauczyć się z nią obcować ,ponieważ jest nieunikniona.Żyjąc powinniśmy zadbać tylko o to, by moment jej nadejścia pozwolił nam godnie rozstać się ze wszystkim co kochamy i pozostawił nas w pamięci tych ,którzy odejdą po nas...
Ci,którzy jeszcze pozostają mają zachować w pamięci najszczęśliwsze wspomnienia...
Ktoś powie,"to tylko kot,zwierzę....",ale TY wiesz najlepiej ,że to nie tylko kot,że to członek Twojej rodziny,którego będziesz zapewne długo i miło wspominać....

Erazm · Post » 12 wrz 2006, o 11:20

KaRo pisze:To smutny moment Elizo ...

Tak. Ja też niedawno bo rok temu straciłem przyjaciela moją suczkę "Melę".

Eliza · Post » 12 wrz 2006, o 14:12

Na śmieć zawsze nie jest pora. Śmierć zawsze przychodzi za wcześnie. jeśli jest życie to jest i śmierć tylko dlaczego tak trudno to znieść.
Dzisiaj słońce nie tak pieknie świeci i liście jakoś smutno szeleszczą. Niby dzień jak co dzień a taki inny...
Dziękuję za wszystkie dobre słowa, za wsparcie i zrozumienie.

Eliza