Kupiłam 3 lata temu różę 'Louise Odier'. Trochę przez przypadek, bo była z przeceny. Dopiero potem dowiedziałam się, że jej płatki nadają się na przetwory.
W tym roku kwiatów było na tyle dużo (zreszta jeszcze wszystkie nie rozkwitły), że postanowiłam zrobić cukier różany.

Proporcje: garść płatków róż - szklanka cukru. Ucieramy płatki na pastę (w moździerzu lub makutrze), a potem łączymy z cukrem dokładnie mieszając.
Ja pod koniec ucierania już dosypałam łyżeczkę cukru, ażeby dobrze się utarło. Przeczytałam, ze trzeba usuwać białe końcówki płatków. Nie wiedziałam dlaczego, ale potem się dowiedziałam... białe końcówki są twardsze i trzeba dłużej ucierać.

Potem trzeba rozsypać na tacę i suszyć. Najlepiej na słońcu, pod lnianą ściereczką, od czasu do czasu mieszając. Ale niestety przyszła burza i musiałam uciekać z tacą do domu. Suszyć, jak wyschnie. W domu ponoć schnie 2 dni, na słońcu 3 godz.


Serdecznie proszę o inne przepisy na dżemy, konfitury, syropy z tej odmiany róż i innych!

Oto przepis na nalewkę na płatkach róży - łagodzi ból gardła
0,5 litra płatków róży (bez tych białych środków), utrzeć je w makutrze
1 litr wody
0,5 litra jasnego, płynnego miodu
0,5 litra wódki
1 litr spirytusu
Utarte płatki zalać wrzątkiem, przelać do zamykanego naczynia i wystudzić. Odcisnąć płatki (przefiltrować), dodać miód, gotować na wolnym ogniu aż do uzyskania zawiesistego płynu (mieszać). Ostudzić, dodać alkohol, wymieszać, przelać do butelek, przechowywać w ciemnym, chłodnym miejscu (minimum 1 miesiąc).

Ps. Pięknie i fachowo opisany sposób na różany cukier. Czy można nim słodzić np. napoje? Sporo pracy, ale myślę, że warto.
Jak znajdę przepis na marmoladę różaną jaka robiła swego czasu moja ciocia, to ją tu zamieszczę.

W zeszłym roku robiłam z róży Louise Odier - galaretkę z płatków róż:
składniki - 15 - 20 kwiatów róży, 1 kg cukru żelującego, 1/2 litra wina najlepiej różowego
z płatków odciąć białą podstawę płatka - bo jest gorzki. Obrane płatki wrzucić do garnka, zalać winem i doprowadzić do wrzenia, szczelnie przykryć i zaparzać przez 15 minut. Przecedzić wywar i przestudzić, dodać cukier żelujący, zagotować i mieszając gotować przez 4 minuty. Potem przelać do słoika.

Dużo przepisów jest w książce - Róże pachnące - autorstwa Heide Rau.

A ja niegdyś przed laty, taka utartą z cukrem różę nałożyłam do małych słoiczków, mocno ubiłam, z góry posypałam jeszcze cukrem (zrobiła się z niego skorupka), mocno zakręciłam (bez pasteryzowania) i do lodówki.

A ja właśnie przed chwilą ukręciłam stulistną blenderem, kiedyś ucierałam ręcznie wg starej receptury, ale hmm..kiedyś blenderów nie było, zapach boski, polecam i robię tak jak Ty Małgosiu, ale nie posypuję już cukrem z wierzchu.

Poczytałam smakowitości. Zapisuję, żeby mi nie umknęło

Gosiu - galaretka z róży - marzenie - (już czuję jej smak) i jaka łatwa w przygotowaniu
Uwielbiam galaretki i uwielbiam przetwory różane niestety do tej pory tylko kupną marmoladę
najchętniej do rogalików lub przekładania ciasta !
Wniosek jeden trza biegusiem kupić jadalną różę

Gdzieś czytałam, że jeść można płatki wszystkich róż pachnących;

nie wiem czym to się skończy, ale obrywam płatki gasnących lekko róż i jeśli zapach mi się podoba to pakuję je do ...spirytusu
może wyjdzie z tego nalewka
albo ...woda kwiatowa ;-)

Gosia amator - do galaretki możesz użyć Louise Odier - nie musi być to koniecznie róża jadalna. Ważne by miała zapach silny. Na początek użyłam za mało cukru i miałam z tym problem. Dopiero druga galaretka była dobra.

Ja jeszcze trochę ukręciłam, bo coś za szybko zniknął poprzedni ..dla samego zapachu warto zrobić

Ten kolor to czysty obłęd... Przepiękny...Czy ten kolor zależy od odmiany? Marzę o uprawie różyczek z przeznaczeniem na płatki. Czy z róż dzikich, używanych jako podkladki mozna pozyskiwać płatki? Chodzi mi o popularne kiedyś " eci peci"- jeśli ktoś wie o czym piszę to znaczy że urodził się w latach siedemdziesiątych hehehe.
Do czego jeszcze Moniko wykorzystujesz te pachnące płatki róż???
Monika pączki z tą Twoją różą będą tak aromatyczne jak.... perfumy od cacharel. Amor amor to mój nr 1., to tak oczywiście zupełnie pokątnie przekazana informacja, gdyby przez przypadek ktoś miał hurtownię perfum...... .

oxalis rowerkiem albo samochodem wyprawa po okolicznych wsiach ..cuda w ogródkach przydomowych. Ja tą róże wyczaiłam z okna samochodu i zero problemu z babcią właścicielką żeby zebrać płatki. Przy okazji cała historia róży przywiezionej z Kresów. Prawdopodobnie to róża portlandzka, albo mieszanic rugosy, kwitnąca przez cały sezon wiadomo z czasem coraz słabiej, kolor ciemny wściekły róż. Jakbyś napisała wcześniej to bym wzięła dla ciebie trochę odrostów, bo róża też jako krzew bardzo ładna, a teraz nie wiem kiedy tam będę. Jak ją chcesz to powiedz. Może przy jakiejś okazji tam będę to wykopię, pozwolenie mam bo babcia sama mi proponowała

A kolor w słoiku.. zależy od koloru płatków róży. Ja idę na łatwiznę - blender (tylko żeby się nie przegrzał ), cukier puder i trochę soku z cytryny.
Z róży rugosy jak najbardziej można zrobić przecier tylko najlepiej szukać przynajmniej półpełnej, bo tych płatków trochę trzeba uzbierać.

Jak już chcesz posadzić kupną to najlepiej popytać Oliwki w dziale różanym, która ma mnóstwo róż historycznych. W rosarium u p. Choduna też są ciekawe róże, ta np (trzeba popatrzeć w historyczne) http://www.rosarium.com.pl/k/?id=210&Comte-de-Chambord

Bardzo bym Ci była wdzięczna, gdybyś mi takiego jednego odrościka skombinowała.
Zainspirowałaś mnie pomysłem z ogródkami w okolicy, więc tez czegoś poszukam wokół siebie.

Ja u sąsiadki "za płotem" mam różę i wspólnie z niej korzystamy.. ale ja nie wiem jaka to odmiana wyglada na dziką pachnącą konfitura wychodzi ciemna

Chciałam sie dowiedzieć czy płatki wszystkich pachnących róż można używać do przetworów?

Kobiety - bardzo dobra jest róża portlandzka - Jacques Cartier - jedna z firm niemieckich robi właśnie wyroby z róż tylko z tej odmiany.

Deirde do zapachu tej róży co wyczaiłam nie umywa się zapach ani 'Jacques Cartier' ani żadnej innej damasceńskiej czy portlandzkiej, nawet stulistnej którą mam w zasięgu reki, uwierz mi na słowo..