Co do podłoża to faktycznie z czasem nawet najbardziej sypkie robi się zwarte. Choćby w tego powodu że korzenie lobią obrastać samą doniczkę....

Mnie natomiast zaczyna nurtować inna koncepcja... tyle na forum się naczytałem aby dawać podłoże opart na żwirze....no to dawałem. Siewki też się zaleca trzymać w żwirze.... i tu już mam wątpliwości. O ile duże powinny mieć żwir o tyle kaktusy tak do 2 lat raczej nie-opieram to właśnie na moich doświadczeniach na mieszance piaszczystej. Korzenie lepiej w niej rosną. Rożnica miedzy siewkami trzymanymi w piasku a tym ze żwiru jest aż nadto widoczna. Ja swoje trzymam w płytkich pojemnikach gdzie podłoża jest maks 4 cm a często mniej. Taka ilość podłoża potrafi się przesuszyć bardzo szybko. Tak więc jak komuś zależy na tym aby pogonić wzrost kłujaków to należy im właśnie dać piach to naprawdę robi różnice.

Ja we ogóle nie jestem miłośni8kiem żwiru, a żeby w żwirze trzymać siewki, to pierwsze słyszę!
Żwir jest zimny. W lecie to bez znaczenia, ale jesienią korzenie marzną, zwyczajnie marzną, a to może przyczyniać się do gnicia. Najlepszy jest pumeks, ale trudno go w Polsce zdobyć, lub inne CIEPŁE dodatki - najprościej dać między korzenie kilka kawałków styropianu (dobry jest też perlit, ale ostatnio go nigdzie nie ma). A siewki tylko w piaszczystym podłożu, jeśli nie mamy pumeksu.

W mojej przygodzie z kaktusami (choć nie jest ona przerażająco długa) żwir mi od zawsze jakoś nie pasował, podobnie, jak kamienie 'na posypkę'. Teraz już wiem dlaczego: jest zimny
Nie wyeliminowałam go całkiem, ale od kiedy "odkryłam" seramis, to żwiru jest w moich doniczkach znacznie mniej.
Za x lat wyciągnę pewnie wnioski

Hinz w swojej książce pisze o żużlu wiekopiecowym właśnie w kontekście siewek.... Ma on w swoim składzie siarkę która jest dobrym specyfikiem na pleśń. Może właśnie to też nadaje się do większych a nie tylko na sam moment kiełkowania. Musi to być jednak materiał który przez rok podlegał warunkom atmosferycznym i dobrze się odgazował. W końcu technicznie to jest krzemian...

To prawda, z zużlem, ale to już jest historia kaktusiarstwa. Nikt już - chyba - nie stosuje żużlu, od kiedy mamy dostęp do różnych sztucznie sfabrykowanych dodatków (perlit, keramzyt, seramis itd.) czy do sprowadzanych z daleka (pumeks, lawa). Już nie musimy kombinować.
W ogóle zbyt wiele kombinowania nie prowadzi do dobrych rezultatów. Najprościej jest sadzić kaktusy do mieszanki torfu z piaskiem, i już. Większość rośnie w tym dobrze. Kiedy jeszcze siałem kaktusy, najchętniej siałem do mieszanki włókna kokosowego z piaskiem lub pumeksem, jedynie te najwrażliwsze do samego pumeksu.

a mi tam obojętne co dam do mieszanki ziemi, zazwyczaj sypię co mam pod ręką ale akurat piasku idzie najmniej. Jedna zasada czym bardziej przepuszczalne tym mniej zmartwień, szczególnie jeżeli ktoś podlewa ze szlaufa albo z konewy. Ilu ludzi tyle różnych mieszanek. Licznerska np. sieje odrazu do torfu. Ja sieję do czystego drobnego żwirku i po 1-2 miesiącach pikuję już do normalniej mieszanki z wieżchnią warstwą żwirku. A jak chcę napompować to najlepiej do tego służą lampy i wilgoć, rosną wtedy nie wolniej niż szczepione. Polecam starą dobrą studencką metodę : miej wyj... a będzie ci dane

Znawca kotów ma rację grunt to dobrze oznaczyć co gdzie i nie zapomnieć o utrzymywaniu wilgoci a jak będę chciały to będą rosły

U mnie żwirku pod dostatkiem. Oczywiście w doniczkach. Dopiero co bawiłam się w przesadzanie, zwariować idzie, nie bawię się tak. Nie można było wcześniej gadać . A potem się dziwię, że słabo rosną.Trudno póki co muszą sobie poradzić. Teraz będę gromadzić piasek.

Jeśli chodzi o nasionka.... swoje pierwsze posadziłam do zwykłej ziemi-kretowiny wszystko wzeszło i nie było problemu z pleśnią, glonami itd.
Jak poczytałam i się "dokształciłam" o żwirku, prażeniu w piekarniku, wodzie utlenionej.... już nigdy nie miałam tak dobrych rezultatów. Ostatnie wszystkie mi padły. Dlatego gdy znowu będę siać, to już swoim sposobem

Bo nie trza sie bawic jak cos dobrze wychodzi to sie nie zmienia. Poprostu każdy ma ddobra reke do czego innegi i tyle. Podsumowujac, nie ma trudnych kaktusow sa tylko zle warunki

W sumie jakby nie patrzeć żwir to tez piasek, tylko, że grubachny

Po długiej przerwie kilka zdjęć - jakoś znalazłem chwilę.

Afryka kwitnie prawie bez przerw - Glottiphyllum:


Delospermy:



Aylostery nadal nie mają dość - znów kwitną:


Aylostera muscula KK842. Piękna, i do tego prawie nie tworzy odrostów, trzeba siać:


Trichocereus crassicaulis (Lob. grandiflora v. crassicaulis) to niemożliwie uparta lobiwia, kwitnie bardzo rzadko, zazwyczaj tylko jeden kwiat w ciągu roku, albo i żadnego. I do tego często w pochmurne dni, więc kwiat się prawie nie otwiera. Tym razem się prawie otworzył, i żyje juz trzeci dzień!:

Ogródki w doniczkach wspaniałe, świetny pomysł pięterka, co to takiego ta rurka?
Brawa dla Trichocereusa ! To Ci zrobił niespodziankę i radochę.

Przepiękne pomarańczowe kwiatki

Naprawdę mówicie, że niektórzy odkażają substrat wodą utlenioną? Ja się ograniczam do zalania kamyków wrzątkiem ale tylko dlatego bo od lat przynoszę je takiej polanki w okolicy. I te kamyki idą na dno, czasami i na wierzch w przypadku gruboszowatych.

W ogóle to genialna kaktusiarka. Chyba nie mam co pytać gdzie kupiona bo pewnie zrobiona własnoręcznie?