Górale z Andów - blabla cz. 4

[aga_zgaga]

Tomku w tytule na stronie jest 2009 rok
Jestem pod ogromnym wrażeniem piękna kaktusów, które urosły w naturze. TB635.3 Gymnocalycium monvillei v. steineri
N of Mina Clavero, Cordoba, Argentina, 1242m fantastyczny, co za ciernie!
Dzięki takim podróżnikom jak Ty, tacy domatorzy jak ja mogą je podglądać "na wolności"

[blabla]

Dzięki za info i błędach. Staram się je poprawiać na bieżąco.

[Goryczka]

Super relacja!
W przeciwieństwie do relacji z poprzednich wypraw interesujące są zdjęcia ogólne kaktusowych stanowisk oraz zwiększenie ilości zdjęć pięknych i interesujących mnie parodii. Może to wpływ ich różnorodności na tym terenie a równocześnie mniejsza różnorodność lobivi?

[hen_s]

Tomek stał się bardziej otwarty na piękno i urok roślin z rodzaju Parodia. To dlatego jest ich więcej...

[blabla]

Ponieważ zdjęć z tej wyprawy mam naprawdę dużo wrzucałem tylko fotki nowych lobiwek, których nie widziałem wcześniej. Za to nowych parodii rzeczywiście widzieliśmy wtedy dużo więc ich zdjęć również nie brakuje.

[aga_zgaga]

Gymnocalycium też było sporo.
Tomku, a miejscowi jak na Was reagowali? Bo tak sobie myślę, że jakby u nas czterech Argentyńczyków pełzało po łące, gdzie spaceruję z psem i obfotografowało oset lub inną nawłoć, to bym się zdziwiła

[blabla]

W Argentynie nie byliśmy odbierani jakoś wyjątkowo. Nie wzbudzaliśmy sensacji. To bardzo często były ichniejsze tereny turystyczne jak nasze Zakopane gdzie turystów z całego świata nie brakuje. Niestety w takich miejscach hotele były drogie a na dodatek brakowało w nich wolnych miejsc.

[aga_zgaga]

A znasz może jakiegoś kaktusiarza, który jeździ do Paragwaju, Urugwaju? Chętnie bym.obejrzala taką wyprawę, a Tobie nie po drodze

[PiotrAPD]

No nareszcie

Długo oczekiwana przeze mnie wyprawa do Argentyny doczekała się opisu

Uwielbiam czytać i przeglądać zdjęcia z takich wyjazdów. Dzięki Tobie, choć troszkę można poczuć klimat i zobaczyć środowisko naturalne naszych ulubionych roślin. Bardzo zazdroszczę Ci tej fantastycznej przygody. Tysiące przebytych kilometrów. Ciekawe miejsca i przepiękne kaktusy.

Nasuwa mi się także myśl czy w najbliższym czasie będziesz leciał za ocean

[blabla]

A znasz może jakiegoś kaktusiarza, który jeździ do Paragwaju, Urugwaju? Chętnie bym.obejrzala taką wyprawę, a Tobie nie po drodze

W te rejony jeździ pewnie Ludwig Bercht w poszukiwaniu gymnaków. Pewnie także podróżuje do tych krajów Stanislav Stuchlík, specjalista od notokaktusów, tutaj jest krótka notka o nim: https://www.cact.cz/noviny/2001/05/Stuchlik.htm Nie wiem nic o jakichś relacjach z wyjazdów tych panów na stałe umieszczonych w sieci. Na pewno piszą oni artykuły w czasopismach i mają prelekcje na różnych imprezach kaktusowych.

Nasuwa mi się także myśl czy w najbliższym czasie będziesz leciał za ocean

Marzy mi się Argentyna w przyszłym roku ale pewnie to się nie uda. Na razie nie mam odwagi zostawić żonę z dwójką maluchów w domu.

[aga_zgaga]

Dzięki Tomku za namiary.

[Aileen]

Wspaniała relacja chociaż podróż odbyłam wirtualnie, poczułam się jak podróżnik ? odkrywca

[blabla]

Jako że teraz zima za oknami chciałem pokazać Wam fajną roślinkę, którą udało mi się znaleźć w 2008 roku w Peru. To Lobivia wrightiana, która rośnie niedaleko Izcuchaca w regionie Huancavelica. Jest to wg mnie jedna z najładniejszych lobiwek, zwłaszcza egzemplarze, które tworzą długie, papierowe, pokręcone ciernie. Udało mi się znaleźć trochę nasion więc mam i siewki w kolekcji. Na ostatnim zdjęciu jest kwitnąca roślinka z kolekcji.

Stanowisko było malutkie, raptem kilkanaście m2. W 2016 roku odwiedziliśmy je jeszcze raz, roślinki nadal tam były ale nasadzono tam siewki eukaliptusa więc obawiam się, że dni tej populacji są policzone. Na szczęście kilkanaście kilometrów dalej znaleźliśmy kolejne stanowisko tych roślinek, były nieco większe i więcej z nich miało długie ciernie. Widać, że nie jest to taki wielki rarytas i przy odrobinie szcześćia można je kajtki w naturze odnaleźć.

TB294.1 Lobivia wrightiana
Izcuchaca, Huancavelica, Peru, 3349m