Różyczki u Ewki cz. III

[ewka36jj]

Emilien - zakochałam się w jej zdjeciach, które zobaczyłam na stronie szkółki. Szkoda, że pannica nie odwzajemnia mojego uczucia. Dwa lata już mieszka w moim ogrodzie, pędów ma coraz mniej, pozostał już tylko jeden i osiągnąłmoże 40cm wysokości. Nie chciałabym jej stracić, ale zastanawiam się, czy jeśli w kolejnym roku nie ruszy, jest sens ją trzymać?



Ghita - reklamować jej nie muszę, bo robię to ilekroć wstawiam jej zdjęcie. Osiągnęła już ponad 2m , a krzew ma całą masę naprawdę pięknych , grubych pędów. Myślę, że nie warto dopuszczać, by wyrastała aż tak wysoka. Kwitnie bowiem na szczycie pędów i z perspektywy ziemi nie widać tego, co najpiekniejsze - urokliwych kwiatów. Straciła już bardzo wiele liści , choć dwa tygodnie temu wyglądała jak na zdjęciu. Wystarczyło jednak do niej podejść, by opadło większość z nich.





Laguna - szału nie ma, ale pod koniec sezonu oba krzaczki wyraźnie ruszyły. Wszystko wskazuje na to, że doszła do siebie po posadzeniu i nabrała chęci do życia. W bardzo krótkim czasie zbudowała fajne krzaczki i zaczęła wypuszczać poważne pędy. Nie ma jeszcze 1m, ale jeśli nie zmarznie, bo posadzona jest przy furtce wychodzącej nad |Wartę, za rok powinna zachwycać.



Sahara - rośnie już kilka lat i pierwszy raz nie zachowywała się tak, jak od niej oczekiwałam. W ubiegłym sezonie niesamowicie obficie kwitła, prawie nie przestawała. Potem dopadła ją plamistość i zaczęła chorować. Zimą nieco przemarzła, musiałam usunąć kilka pędów. Nie udało jej się pozbierać. W tym sezonie kwitła tylko pojedynczymi kwiatami, a krzaczek wrócił do pierwotnego wyglądu dopiero niedawno.

[BeataBW]

Ewuniu dzień dobry, spóźnione ale najszczersze gratulacje. Zasłużyłaś na wygraną z całego serca. Długo mnie nie było. Wreszcie odpoczywałam i pierwsze co zrobiłam po powrocie to rzuciłam się do Twojego wątku. Różyczki piękne i pięknie o nich piszesz, a dla nas jesteś skarbnicą i wiedzy i doświadczenia czyli najprawdziwszym pedagogiem z powołania.
Czytam o Twoich różyczkach i piszesz, że biedna Swan Lake nie chce rosnąć. Ewunia nic dziwnego, zadała się ze złym towarzystwem. Tak na poważnie, to widzę przy niej takie żółte potwory. Nie wiem jak się te kwiatki nazywają, ale wiem ,ze są mega ekspansywne. U mnie przy nich nie chciały rosną Jude the Obscure i Astrid Grafin. Przesadziłam je, a dopiero potem zabrałam się za kępy żółciutkich ślicznych kwiatuszków. Toż one korzenie mają ogromniaste i potężne całe ogrooomne kępy . Pieliłam je za pomocą łopaty. One potwory jedne zjadają wszystko co podsypiesz innym. Narzekałam na różyczki , a to nie ich wina była. Teraz na nowych miejscach panienki dzielnie rosną i budują piękne krzaczorki

[kropelka]

Ewuniu, Twój wątek to kopalnia wiedzy o poszczególnych odmianach róż! I tego mi trzeba najbardziej, ale podobnie jak Ty nie dysponuję nadmiarem czasu żeby zagłębić się w lekturę róż polecanych przez Ciebie. Moja lista książek do przeczytania też niebezpiecznie rośnie. Uwielbiam nowe książki, dlatego na każdą okazję i nieokazję, kupuję taki świeżodruk. Mam też właśnie Cherezińską do poczytania... leży sobie na półce i czeka na te dłuższe, zimowe wieczory razem z coraz większą stertą polecanych tytułów ...

A róże terminatorki no to wykończyłam i The Fairy, i Bonicę i Quin Elizabeth no i lista spora jeszcze, ale nie pamiętam nazw. Teraz pokupiłam niby takie polecane na forum, no i póki co ładne mają krzaczki tylko jak patrzę na Pashminę to wzięłabym siekierę i wyrąbała te cudne kwiaty.

[Iwonka1]

Jak ja lubię oglądać Twoje różane krzaczki. I nawet jak narzekasz na plamistość, czy inne takie, to sama chciałabym, żeby moja takie były Dochodzę do wniosku, że może u mnie jest po prostu zbyt zimno? Tej wiosny musiałam je wyciąć do samej ziemi i mimo, że potem rosły całkiem nieźle, to już nie było to. Większość krzaczków nadrobiła wzrost, ale kwitnienie było dużo skromniejsze niż rok temu. Np. moja Lady Emma Hamilton, w ubiegłym roku miała równocześnie na sobie około 40 kwiatów w różnym stadium. A było to jej pierwsze kwitnienie W tym roku było dużo skromniej. To samo dotyczy Jazz. Rok temu zjawiskowa, a teraz prawie nie zauważalna. Ciągle mam jednak nadzieję, że jednak jeszcze wszystko przed nimi.
Pozdrawiam

[April]

Ewo, Iceberg u mnie też łapie plamistość, podobnie jak siostrzana Burgundy Ice. To co innego niż Burgundy Rambler. Tej nie znałam. Poczytam sobie o niej.

Bucavu wydaje się na zdjęciach różowa. Myślałam, że ona jest czerwona?

[clem3]

Moją New Dawn cięłam w tym roku bardzo nisko, więc nie ma jakichś wyjątkowo długich pędów, ale w poprzednich latach dorastała do jakichś 1,2-1,5 metra. Miałam pytać o Violettę Parfumee, ale widzę, że już sama ją skomentowałaś... Przyznam, że jestem w szoku Moja mimo, że posadzona zeszłej jesieni znów kwitnie. Wypuściła piękne, dorodne pędy na ponad metr, do tego jest wyjątkowo zdrowa, już jestem ciekawa jej przyszłego sezonu Może stanowisko jej nie do końca odpowiada? Ja czytałam, że ona lubi pół cieniste miejsca...

[JagiS]

Witaj, Ewka!
Przebogatą masz kolekcję róż .
I tak ładnie o nich piszesz, z uczuciem. Mam wrażenie, że podobnie mówisz o swoich uczniach: Jasiek trochę rozrabia, ale jest dobry z matematyki; Zosia to urocza dziewczynka, tylko czasem sika w majtki; Mariuszek jest nieśmiały i tak uroczo się rumieni; Basia nie dość, że jest prymusem, to jeszcze mama stroi ją w śliczne sukieneczki, tylko z Niunią nie jest dobrze, ciągle przychodzi brudna... .
Poniosła mnie belferska wyobraźnia?

Buziaki - Jagi

[ewka36jj]

Wszystkie wklejane dziś różyczki są z początku września, nie mam aktualnych zdjęć, o czym później. Najpierw odpowiem na Wasze posty.

Beatko - dziękuję
Te żółte kwiaty mam w kilku miejscach, od czasu do czasu przywołuję je do porządku i ruguję. Myślałam, że przyjmą się nad Wartą, ale dziwnym trafem tam się dotąd nie zadomowiły. Nie przeszkadzają ani Kronnenburgowi, ani Queen Elizabeth ani Chopinowi, Chuna Town też sobie daje z nimi radę. Dlatego nie wpadłam na to, że Swan mogą przeszkadzać. Teraz jednak pomyślałam sobie, że możesz mieć rację. Tamte róże są już duże i silne, a Swan tej siły jeszcze nie nabyła i może dlatego nie radzi sobie z nimi? Spróbuję pozbyć się żółtych kwiatów, spróbuję jeszcze raz posadzić je nad rzeką, może dzięki temu Swan odżyje? Dzięki za wskazówkę.

Piękne, trwale i ekspansywne.






Mariolko - niezła jesteś, skoro i Bonicę i Queen wykończyłaś Toż to niemożliwe! Skoro nie chciały u Ciebie rosnąć, to może je coś od dołu podjadało? Nie wyobrażam sobie innej możliwości. I w dodatku piszesz, że padły trzy? A turkucia podjadka gdzieś nie spotkałaś? Może mrówki czy inne cosik?
Pashmina i u mnie nie wywołała przyspieszonego bicia serca, zastanawiam się, skąd takie nad nią zachwyty i troszkę mi ulżyło, że nie tylko ja mam wątpliwości. Kwiaty ma owszem ładne, bardzo długo trzymały się na krzewie, ale po deszczu dostały takich piegów i tak smutno spuściły główki, że żal było patrzeć. Z drugiej strony jest u mnie dopiero od roku, siedzi sobie w donicy i czeka na lepszy rok, bo ten do wybitnych nie należał.

Walta Time - jeśli miałabym wskazać róże, która ma 10/10 pkt za zapach pewnie byłaby to właśnie ona. Nie znaczy to oczywiście, że i inne nie dostałyby takiej noty. Ale Waltz pachnie nie tylko cudnie, ale i mocno. Kwiaty nie należą do małych, bo osiągnęły ok. 10 cm, ale tylko w fazie pełnego rozkwitu. Fajnie komponuje się z bielą, żółcią ( rośnie obok Grahama i Whiliama..., z przodu ma niższą od siebie Lady of S. i to zestawienie kolorystyczne już do mnie nie przemawia. Drugi krzaczek Waltz rośnie przy Uncle Walter ( na zdjęciu) i całkiem fajnie wyglądają obok siebie, pewnie dlatego, że nasycenie kolorów jest takie samo. O tym, że obie są pozbawione liści już pisałam. Kto nie ma ochoty bawić się z usuwaniem spadających , chorych liści, które na pewno zarażają inne róze, niech sobie da z nią spokój. Jeśli jednak plamistość w ogrodzie komuś nie pasuje, to powiem, że Waltz jest silną, fajnie krzewiącą się, doskonale powtarzającą różą. Mimo jej wad, lubię ją.




Iwonko - obserwuję swoje krzaczki i widzę, że to iż nie ciełam ich wiosną nisko, nie było dla nich dobre. Po pierwsze wybujały owszem wielkie, ale kwitnąc na górze, nie dawały mi radości, no bo taka Clair R. czy Ghita były dla mnie za wysoko ( miały ponad 2,5 m). Chyba wolałam, jak były niższe. Słabiej cięte róże, może i mają większe kwiaty ( ja tego jednak nie zaobserwowałam), ale jest ich mniej ( to już dało się zauważyć). A może ten rok był ubższy w kwitnienie? Nie wiem, ale o ile piersze było fajne, o tyle drugie już było znacznie gorsze, a trzeciego właściwie nie ma. Do tej pory powinny być przecież kwiaty
Zwróciłam też uwagę, że pędy, których nie cięłam, ( bo może te plamki czy pęknięcia jakoś się zagoją ) były słabsze i teraz czarnieją. Jasne, że nie wszystkie, ale kilka tak - i to mi się nie podoba. Wiosną przyszłego roku już nie eksperymentuję i tnę rabatówki o 1/3. Te największe krzaczory - jeszcze niżej. Młodziutką Jazz tylko delikatnie potraktuję, bo choć u mnie piękna, to zdecydowanie ciągle malutka, w tym sezonie się nie rozrosła.

Mountbatten - osiągnęła ok. 1,5 m niemal na początku sezonu. Pierwsze pędy były silne, zdrowe i zapowiadało się super. Potem przyszła plamistość. Dla wyjaśnienia dodam, że rośnie razem z Waltz i Uncle W., więc nie ma się co dziwić, że dziewczyna choruje. Ma ogromne liście, które wyglądają wręcz strasznie porażone czarnymi plamami. Podobnie jak jej sąsiadki nie ma już liści, a te co wypuszcza, od razu są chore. Kwiaty ma ładne, duże, ale przerwy między kwitnieniami są zbyt długie, a kwiatów na krzewie na tyle mało, że róża nie pozwala się mi sobą nacieszyć.

[ewka36jj]

Jolu - April - spieszę donieść, że Bucavu jest czerwona, ale zdjęcia wcześniejsze, są już zrobione w fazie powolnego przekwitania. Wtedy zmienia jej się kolor i staje się bardziej blada, zaczyna się pojawiać kolor różowy, ale to nie jest taki róż-róż, niemniej nie jest to już czerwień. Powiem, że to jedna z moich ulubionych panienek, którą cenię nie tylko za urodę, ale i obfitość kwitnienia i wigor. Jej nawet nie przeszkadza plamistość, którą w ostatniej fazie złapała. Swoją Burgund mocno obcięłam i posadziłam w innym, bardziej słonecznym miejscu, ale jako że jest fioletowa, będzie rosła w miejscu, gdzie cały dzień słońce jednak nie dochodzi. Mam nadzieję, że mi się w przyszłym roku odwdzięczy za troskę i w końcu pokaże swą krasę.

Papageno - o tym, że drugie kwitnienie w tym roku było niefajne świadczy właśnie ta różyczka. Do tej pory była zawsze obsypana kwiatami i żadnego roku nie zwodziła. W tym jej kwitnienie , to drugie, było ubogie. Miała kilkanaście, a może troszkę więcej kwiatów, ale na tak dużym krzewie, to stanowczo zbyt mało. Jest jedną z tych róz, które rozkrzewiają się najlepiej , pędów ma całe mnóstwo, jest zwyczajnie wielka. O tym, że nie zachwycam się jej kwiatami pisałam wczesniej wielokrotnie, ale przyznać jej muszę, że jest niezwykle silną rożą.





Małgosiu - ależ Ci zazdroszczę Violetty, tak pozytywnie Powiedz mi jeszcze, czy Twoja długo trzyma kwiat? U mnie kwitnienie jej to zaledwie kilka dni. A więc beznadzieja. Tak sobie myślę, że może faktycznie miejsce ma nienajlepsze. Z jednej strony ogromny cis, z drugiej wielgachne Queen, a biedactwo wciśnięte jakby w kąt. Zresztą w bliskim sąsiedztwie rośnie , a właściwie wegetuje Moonlight - i ona też wyraźnie słabowita. Niby rośnie, ale z kwitnieniem u niej słabiutko i kwiaty też bardzo krótko trzymają się na krzewie. Z moich obserwacji wynika, że róże nie lubią cienistego miejsca, lekki cień, w jakiś tam godzinach - owszem, ale żadna z moich róż, o których czytałam, że lubi cień, w takim miejscu nie chciała rosnąć. Może zbyt dosłownie traktowałam, że jakaś róża lubi cień? Może to właśnie ma być pół-cień? Jak sądzisz?

Garden of Roses - całkiem fajna, naprawdę fajna. Jej ogromną zaletą jest to, że kwitnie bardzo często i bardzo mocno, no i jeszcze dość długo. Czegoż chcieć więcej?

[kropelka]

Ewuniu, ech te Twoje różane rabaty... Cudne są. Nie wiem dlaczego padły mi najbardziej odporne róże... Ale miejsce w którym rosły na ten moment jest najmniej zasiedlony przez rośliny w ogóle, więc wychodzi na to, że zbyt nędzna gleba jak dla róż...
Sadzonki, które tej wiosny kupiłam we Floribundzie były bardzo ładne i wszystkie róże budują śliczne, zdrowe krzewy. No a z kwitnieniem to już różnie bywa, no ale leje i leje...

[ewka36jj]

Jagi - Popatrz popatrrz, jak belfer zna belfra Bardzo lubię swoich uczniów i tych co grandzą i tych, co pozwalają mi zasypiać bez bólu głowy. W rozmowie z rodzicami rzeczywiście wpierw mowię o wszystkim co miłe i dobre, a dopiero potem o ewentualnych mankamentach. Sama jestem mamą i pamiętam, jak bardzo się cieszyłam, gdy na wywiadówce chwalono moje dziecię, potem krytyczne uwagi łatwiej było przyjąć Teraz, im więcej lat mam na karku, to tę mądrość nauczycielską ciąglę staram się doskonalić. I cały czas w uszach mam słynne słowa Korczaka: Dziecko to też człowiek, tyle, że mały.
Zapewne wrodzone belferstwo każe mi nieustannie oceniać moje różyczki, choć od ocen w szkole o ile tylko mogę, wymiguję się. Na szczęscie nastąpiła nowa tendencja w ocenianiu i nie muszę ich tylu wpisywać ! Wyobrażasz sobie, że oceniamy nasze róże? Miss Fine : 6-, Rhapsody in Blue : 4+, Leonadro: 5. Bzdura, prawda? Zdecydowanie wolę opisowo i kształtująco oceniać i róże i pracę dzieci.

Graham Thomas - bo to chyba jednak on , choć cień niepewności ciągle jest. Rozrósł się całkiem nieżle i doszedł prawie do 2 m, może ciut mniej. Nie wszystkie jednak pędy są równie silne, grube i długie, oj nie. Większość to witki, które mocno ciachnę wiosną, choć podobno róż angielskich nisko się nie tnie. Powtórzył kwitnienie, ale szału nie było ani w czerwcu, ani w sierpniu czy wrześniu. Ta róża ma 2 lata, zastanawiam się czy jeszcze jej nie przesadzić i pewnie gdybym miała miejsce, uczyniłabym to już dziś. Ale miejsca brak, a róże w donicach ciągle czekają na stałą miejscówkę.







Mariolko - Floribunda w tym roku stanęła na wysokości zadania i wszystkie róze od nich były super. Nawet pomyłka okazała się fajna, bo dostałam niezwykle pachnącą Ventilo. Wsadzając swoje róże zawsze kupuję do nich ziemię i mimo, że wydawałoby się, że nadwarciańska ziemia jest dobra, podsypują kupioną. Ale czy ziemia z Biedronki lub Lidla jest lepsza od mojej? Może to tylko placebo?

Ventilo - pachnąca, wielka róża, która w pierwszym sezonie osiągnęła 1,2 i kilka potężnie grubaśnych pędów



Dziewczyny - powoli przymierzam się do snu zimowego, pracy w ogrodzie jeszcze sporo, nawet więcej niż sporo a czasu ciągle mi brakuje. Efekt tego jest taki, że ogród wygląda - strasznie. Nawet skoszony trawnik nie pomógł, no może trochę. Róże właściwie już nie kwitną, a te co to robią, wyglądają przeciętnie. Tylko pojedyncze kwiaty zachwycają. Dzisiaj zachwycił mnie kwiat Sahary. Przez całe lato nie widziałam tak pięknie wybarwionego i nasyconego pomarańczą jak własnie dziś. Ale - to jedyny o tej porze roku kwiat Sahary Royal Copenhagen, dziewczynka, która zauroczyła mnie 2 lata temu nie otwiera swoich pączków, bo delikatna brzydzi się deszczem. Gnije więc w pączku, a fe! Gdyby nie fakt, że widziałam jak potrafi być cudna, po dwóch nieudanych latach na pewno wypadłaby z ogrodu. Zaczęła kwitnąć Lady of Shalott
- no fajnie, ale dlaczego tylko kilka kwiatków się pojawiło? Czy jej się tu nie podobało, że po kilku dniach przekwitły? Pogoda robi swoje, ranki i wieczory zimne, dni deszczowe. Mimo, że u mnie nie pada tak jak w innych rejonach Polski, to deszcz i mżawki które są, wykańczają mój ogród. Świenie za to ma się Crimson F.C. - znów pięknie i bogato kwitnie, aż miło popatrzeć. Całą masę pączków ma czerwone Piano, w ubiegłym roku ta róża kwitła najdłużej, jeszcze pod koniec listopada mogłam zrywać jej kwiaty ( czego oczywiście nie robiłam ), czy jednak się teraz rozwiną, tego przewidzieć się nie da. Białe Piano cały czas kwitnie, to pewnie już końcówka, ale była jedną z tych róż, które drugie kwitnienie miało takie samo jak pierwsze. Niestety ani jedno ani drugie do szalonych nie należało. Gdyby nie piegi po deszczach i nie-deszczach nie miałabym się do czego przyczepić, a tak? W porównaniu z Red moja White ma 5/10 pkt.
Mam nadzieję, że wyjaśniłam, dlaczego wklejam zaległe zdjęcia. Obecnie nie ma się czym chwalić i już pewnie nie będzie w tym sezonie czegoś, co warte jest pokazania. Zaległe zdjęcia czekały cierpliwie na swoją kolejkę i teraz się doczekały. Oto kilka z początku września

Chippendale - mogę powiedzieć, że właściwie nie powtarzał. Ten jeden czy dwa kwiatki to zdecydowanie zbyt mało, by mówić o powtarzaniu. Szkoda. Żeby się nim zachwycać muszę poczekać do kolejnego czerwca, w tym roku rozbudował krzaczek i tyle. Co gorsza zauważyłam , że jeden z pędów robi się żółty, a to zły znak.



Granny - urocza, delikatna, z małymi kwiatkami. Pędy ma wiotkie i wymaga podpierania i to każdej gałązki. Do zdjęcia specjalnie ją ustawiłam , bo rozwaliła się leniwie i opadała na ziemię. Podoba mi się bardzo, ale na szaleństwo w kwitnieniu czekam jeszcze rok. Jak nie zakwitnie spektakularnie, to całe lato będzie ustawiona do zdjęć, a więc podwiążę jak najmocniej jak się da i wtedy będzie się fajnie prezentować.



Miss Fine - ta róża jest zaprzeczeniem wielu moich wcześniejszych słów o słabszym drugim kwitnieniu. Ona jakby na przekór zakwitła całą masą wielkich, pięknych i pachnących kwiatów. Krzew aż uginał się pod ich ciężarem Bajka! Naprawdę bajka!



Mini Eden Rose - i ta rózyczka powtarzała, ale kwitła słabiej niż za pierwszym razem i jakby mniej uroczo. Deszcze i mój brak czasu spowodował, że na krzewie obok pięknych świeżych kwiatów były przesuszone kwiatostany. To nie dodawało rózy elegancji. Stąd moja słabsza ocena tej rózy niż zazwyczaj. Ale jak zawsze , powtórzę i tym razem: polecam, polecam, polecam!

[ewka36jj]

Tom Tom - wyjątkowo ma niesprzyjajace warunki, bo rośnie wcisnięta pod dużą tują, ale własnie tu zaczęła rosnąć. I tak po trzech latach pokazała w koncu kwiaty i wypusciła ponad 0,5 m pędy. Na kolana nie powala, ale po kilku latach oczekiwania w koncu jest. A że tuja prędzej czy później wyleci , więc jest szansa, ze rózyczka się rozrosnie. A jak nie, to poleci razem z iglakiem.



Tineke - może i wigorna, może i kwitnie, ba, nawet powtarza, ale coś mi nie gra. Nie umiem powiedzieć, dlaczego właśnie jej nie darzę uczuciem innym, poza obojetnością. Jest bardzo chorowita i to chyba wpływa na moją ocenę. Nawet wielkie jak u Chopina kwiaty nie zmieniają o niej zdania. Na plamistość zapada jako jedna z pierwszych. Mając do wyboru Tineke czy Chopina zdecydowanie polecam tego drugiego.



Chopin - tak dla porównania z Tineke wklejam znanego wszystkim Chopina. Wg mnie to kolejna terminatorka. Kwitnie z malutkimi przerwami, kwiaty ma zjawiskowe, wielkie i piękne. Zupełnie nie przeszkadza mi to, ze kazdego roku kiwtła piętrowo - najpierw parter a potem pierwsze piętro. W tym roku tego nie zaobserwowałam , kwitła równomiernie, a to pewnie dlatego, że z niewiadomych powodów nie wypuściła tych długaśnych pędów. Jej kwiat jest jednym z największych jakie mają róże ogrodowe. No i ta nazwa!





Mary Rose - nie wyobrażam sobie ogrodu bez niej. Kwitnie zjawiskowo, w czerwcu jest najpiękniejsza, całe krzewy są pokryte kwiatami. Potem przy powtarzaniu tych kwiatów jest mniej. Mniej, to znaczy tyle, ile inne róze mają za pierwszym razem. Coś nieprawdopodobnego. Kwiaty długo utrzymują się i na krzewie i w wazonie ( tu oczywiście krócej), doskonale się krzewi, wypuszcza przez całe lato mnóstwo pędów. Niestety kilka dni temu musiałam parę z nich wyciąć, bo robiły się żółte a inne czerniały. Nie wątpię jednak, że przetrwa zimę .

[ewarost]

Ewka kolejna porcja ciekawych obserwacji Bardzo odpowiada mi Twój sposób narracji Doszłam do wniosku ze jeszcze raz będę musiała rozejrzeć się za Miss Fine... Niby miałam ją mieć, a okazała się być kim innym - Sherlock Holmes to jej imię też piękna, ale Miss to Miss