Witajcie! 
Róże przycięte, zasilone obornikiem granulowanym, ale smrodek roznoszący się dookoła nielicho drażni nozdrza 
Muszę pilnować Bravo, bo jest bardzo zainteresowany konsumpcją.
Stwierdzam obiektywnie, że nie ma to jednak jak końskie złoto, z którego robię gnojówkę do podlewania. Zapaszku praktycznie nie ma, róże migiem otrzymują pierwszą dawkę jedzonka, a przy okazji korzystają i mogą ugasić pragnienie. No, w tym sezonie niestety musiałam odpuścić z wiadomych względów, ale w przyszłym wracam do sprawdzonych sposobów zasilania.
Zrobiło się ciepło, ale w dobie szalejącej pandemii, jakoś to wszystko nie cieszy. Smutek, niepokój, a nawet strach, to teraz codzienność dla większości z nas. A ja wracam w tych trudnych czasach do pracy? 
Boję się, ale nie mam też wyjścia, bo pracować przecież muszę.
Tulipanów z każdym kolejnym rokiem coraz mniej, a szkoda, bo bardzo je lubię. Są dobrym preludium wczesnej wiosny i dają dużo koloru w ogrodzie. Każdej jesieni trochę dosadzam, ale nie mam już siły kupować i sadzić po kilkaset sztuk i powtarzać takie operacje co roku.
Jadziu, u Ciebie mnogość i duże bogactwo roślin, więc słabiej kwitnące Austinki zastępują inne, te które nie robią łaski. Ot, chociażby taka Elżbietka Węgierska, którą zawsze u Ciebie podziwiam z otwartą buzią
Masz rację ? dobrze, że mamy swoje ogrody, bo inaczej można by oszaleć siedząc ciągle w zamknięciu.
Buziaki Świąteczne
Krysiu, tworzenie ogrodu chyba nigdy się nie kończy. Zawsze jest coś do wymiany, poprawienia? I bardzo dobrze, bo inaczej wiałoby nudą. A ruch na świeżym powietrzu, szczególnie teraz jest zbawienny nie tylko dla ciała, ale w szczególności dla zdrowia psychicznego
Pracuj na działce Krysiu, ale nie przemęczaj się za bardzo.
Udanego drugiego dnia Świąt
Daysy, róże to dzielne dziewczyny i byle przymrozki nie są w stanie im zaszkodzić. Bardziej martwi przedłużający się brak opadów i widmo kolejnego, suchego sezonu
Dla Ciebie i całej Twojej rodzinki również dużo zdrowia, bo to ono jest teraz najważniejsze
Teresko, czyli na temat Soph?s Rose mamy taką samą opinię. To śliczna róża i na nią ?polowałam? kilka lat. Nie było jej nigdzie w naszych szkółkach, więc trzeba było zamówić u źródła
Moje nówki z jesieni wyglądają bardzo obiecująco. Za to William Moris pójdzie aut. Został mu jeden pęd, który musiałam ściąć na 20 cm i nie widać na nim żadnego życia. Zresztą ta róża od początku bardzo marnie rosła. Z sezonu 2019 nie mam ani jednego zdjęcia, a to świadczy, że kwiatów było jak na lekarstwo. Podobnie wygląda Lady of Megginch, której już drugi sezon z rzędu zafundowałam super cięcie. Nie wygląda to dobrze?
Ciekawa jestem, które róże wypadły u Ciebie?
Hatm, Halinko
Zlikwidowałaś Soph?ys Rose? Może trzeba było jej dać szansę? U mnie Crocus Rose, to róża, która każdego roku bardziej lub mniej, jest porażana przez mączniaka. Dwa lata temu było to porażenie tragiczne, a pomimo tego tej odmiany nigdy bym się nie pozbyła. W połowie lipca ścięłam jej wszystkie porażone pędy aż do zdrowych miejsc. Potem bardzo długo czekałam na kwiaty. Kwiatów było znacznie mniej, ale warto było zastosować taki zabieg, bo do końca sezonu miałam już spokój i mączniak się nie pokazał. Nie jest to na pewno metoda na walkę z tym grzybem, ale coś wtedy musiałam zrobić, bo żal było patrzeć, a poza tym zarażała też inne róże. Chemię staram się bardzo ograniczać, więc i oprysków jest mało. Muszę sięgnąć chyba do sposobów naturalnych. Może te nieco ograniczą rozprzestrzenianie się grzyba?
Lucy,
Miło czytać, że mój wątek pomaga chociaż na chwilę zapomnieć o tym co dzieje się w tej chwili na świecie. Chociaż ostatnio i mnie dopadło zniechęcenie do pisania, to czytając Twoje słowa postanowiłam wziąć się w garść i nie poddawać złemu nastrojowi. Wątek będę ciągnąć dalej, w oczekiwaniu na pierwsze różane kwiaty
Miłość do róż Austina w pełni rozumiem, bo ja jestem pod urokiem tych odmian od kilku lat. A jakoś z biegiem czasu nic się w tym względzie nie zmienia. Nawet porażki w uprawie niektórych, niezbyt udanych odmian, nie są w stanie mnie zniechęcić. Jednym słowem ? Jest w tych Austinkach coś takiego, co nie daje spokoju i ilekroć patrzę na ich kwiaty, to wciąż budzą mój zachwyt i pożądam kolejnych odmian. Miłość to rodzaj choroby? I jeśli chodzi o róże Austina , to ja na nią zapadłam całkowicie i bardzo głęboko
Dziękuję za życzenia zdrowia. Życzę Tobie również dużo zdrówka, bo ono teraz dla wszystkich jest najważniejsze
Monia,
Ależ nie zakradaj się, tylko śmiało przychodź kiedy tylko będziesz miała ochotę. W dziale różanym sezon trwa cały rok. W oczekiwaniu na pierwsze kwiaty staramy się umilać czas kolorowymi fotkami, których w szczycie sezonu często nie jesteśmy w stanie wklejać na bieżąco. A to z powodu zbyt dużej ilości kwitnących na raz królowych oraz prac ogrodowych, które zabierają wtedy większą część wolnego czasu. Natomiast jesienią i zimą jest czas na nadrobienie zaległości i pokazanie większej ilości zdjęć. Pomaga nam to też lepiej znieść jesienno-zimowy marazm. Przynajmniej ze mną tak jest
Ela_2015, róże po zimie wyglądają w większości doskonale. Są oczywiście wyjątki ? jak William Moris, Lady of Megginch i jeszcze kilka innych sztuk. Ale taka sytuacja co sezon jest wliczona w koszty. Zimy nie było, więc straty też nie będą dotkliwe. Zresztą, sam William Moris czy wspominana Lady of Megginch były słabe w poprzednich sezonach, więc nawet ich marna kondycja nie była zaskoczeniem. Trzeba będzie się pozbyć kolejnych słabeuszy. Ale nie ma tego złego, bo będzie miejsce na kolejne
Też niektóre róże cięłam bardzo mocno. Nie tyle ze względu na przemarznięcie, ale po prostu stwierdziłam, że część z nich nie wygląda dobrze z gołymi nóżkami. Chcę aby wypuściły pędy od dołu i ładnie się zagęściły. Czy ten zabieg się powiedzie? Tego nie wiem? Na razie te radykalnie przycięte, stoją jak zaklęte w miejscu i nie dają żadnych oznak życia. Zaryzykowałam i zobaczę czy się uda? Jeśli nie, to trzeba będzie wymienić na nowe sadzonki, a ja zdobędę kolejne, cenne doświadczenie w uprawie róż i wyciągnę wnioski na przyszłość. Żeby nauczyć się postępować z różami, trzeba zastosować zasadę - prób i błędów. Chyba nie ma innego wyjścia?
Dużo zdrówka i cierpliwości dla nas wszystkich. Żebyśmy w tym ciężkim czasie wszyscy wyszli z tego obronną ręką, a wirus poszedł jak najszybciej precz
Artemis wreszcie otrzymał porządną kratkę, więc jest szansa, że tej tak szybko nie przewróci
I jeszcze na koniec tegoroczne nowości od Austina. Na razie posadzone w donicach.
a od maja będziemy cieszyć się latem, przynajmniej mam taką nadzieję.
. Psy lubią granulowane nawozy, trzeba uważać 
. Wszystko wskazuje na to, że to inwestycja na jeden sezon. Szkoda 
