Witajcie! 
Kasiu, już przebieram nogami i doczekać się nie mogę wiosny
Dosyć tego gnuśnienia w domu! Energia mnie rozpiera i coraz bardziej tęsknym okiem patrzę na ogród. Jeszcze trochę i zaczniemy działać. Mnie udało się trochę posprzątać i o dziwo zrobiłam te porządki z prawdziwą przyjemnością.
Dzisiaj zdjęcia z drugiej połowy czerwca i lipiec
Ewelinko, na pewno jeszcze poszalejesz na stoku. Masz dużo bliżej ode mnie, a dziewczynki jak podrosną, to będziesz miała okazję ponownie spróbować
Póki co, wiosna za pasem i plany ogrodowe jak najbardziej należy realizować. Też mam skromne plany, a co się uda zdziałać, to zobaczymy. Myślę nie tylko o zakupach, ale też o odgrodzeniu się od sąsiada. Potrzeba nam trochę intymności, bo sąsiad zbudował blisko dom i czujemy się jak na Placu Defilad
Koniecznie musimy coś z tym zrobić, bo trochę jesteśmy skrępowani, mając świadomość, że ciągle nas ktoś ogląda.
Jadziu, marzenia są po to, żeby je realizować. Głęboko wierzę, że w końcu uda mi się tam pojechać i zwiedzić to cudowne miejsce
Wiosna coraz bliżej i to dodaje mi energii. Już wkrótce ruszymy na rabaty i zaczniemy działać. Muszę się tylko zaopatrzyć w końskie złotko, żeby moje panienki miały co podjeść na start
Sabinko, sama kiedyś robiłam opryski gnojówką z pokrzyw. Z opinią, że to pokarm dla liści się nie spotkałam, ale wiem, że oprysk pomaga nie tylko zwalczać szkodniki, takie jak mszyce i przędziorki, ale też można stosować go na mączniaka. Tyle, że trzeba mocno rozcieńczać, nawet w proporcjach 1:20. Ja stosowałam ją zarówno jako nawóz, jak i robiłam opryski. Niestety ostatnio u nas dziwny nieurodzaj na pokrzywy i jest ich zbyt mało żeby nastawić gnojówkę na 200 róż. Jeśli jednak w tym roku znajdę odpowiednią ilość, to nie bacząc na przykry zapach chyba zastosuję. Przy smrodzie gnojówki z pokrzyw, zapach gnojówki końskiej jawi mi się niczym perfumy Diora
Adrianno, przed przesadzeniem lepiej jest przyciąć różane krzaczki. Po co mają wysilać długie pędy, które i tak są do ścięcia? Łatwiej się przyjmą, gdy będą krótsze. Mniej do odżywienia, więc całe siły rzucą na ukorzenianie
Elu, przykro czytać, że kilka angielek u Ciebie nie przeżyło
Mam nadzieję, że na nowej rabacie, którą planujesz, nie będziesz już miała problemów i nowe różyczki przysporzą Ci dużo radości.
A wiosna zbliża się wielkimi krokami. U mnie krokusy, których nie zdążył wykopać Bravo, wystawiły spore szczypiorki. Mikra część ocalałych tulipanów również zdążyła nieśmiało wychylić pierwsze liście. Ile zakwitnie zanim dobierze się do nich Bravo? Tego nie wiem. Ale i tak nadchodząca wiosna cieszy. Jak co roku...
Irenko, i ja Cię witam w nowym sezonie
Swoją Artemis po pierwszym sezonie omyłkowo ciachnęłam bardzo krótko. Pomyliła mi się i uznałam ją za zwykłą rabatówkę, które tnie się nisko. Potem, już po cięciu doczytałam, że to róża parkowa i struchlałam, bo w pierwszym roku po posadzeniu zafundowałam jej naprawdę drastyczne cięcie
Okazało się, że to ją pobudziło do wypuszczenia nowych pędów i tak się pięknie rozkrzewiła, że aż miło było patrzeć. Rosła w oczach i na kwitnienie to mocne cięcie nie miało na szczęście wpływu. Teraz to istny potwór. Gdyby nie zwykła pomyłka, to pewnie tak mocno bym jej nie potraktowała sekatorem, ale jak widać to żywotna odmiana i nic jej nie zaszkodziło.
Gertrude Jekyll co prawda nie mam, ale angielki znam dość dobrze. Nie wiem tylko co chcesz osiągnąć? Czy wolisz prowadzić ją jako pnącą, czy jednak krzaczastą? Jeśli ma być krzaczasta, to tnij nawet o połowę. Swoje trzyletnie w tym roku ogolę dość porządnie i nie będę biadolić. Mocno poszybowały i czas je nieco okiełznać. Jaki będzie efekt? Sama jestem ciekawa. Pójdę za radą Mistrza i zastosuję się do Jego zaleceń
Teresko, nowości Austina wyglądają zachęcająco, tylko skąd brać miejsce na wciąż nowe chciejstwa?
A tak poważnie, to wydaje mi się, że kolor Gabriel Oak jest bardzo podobny do James L. Austin. Czy masz podobne wrażenie?
. Kiedyś próbowałam jazdy na snowboardzie i bardzo mi się to spodobało. Pamiętam jak byłam zmęczona po całym dniu nauki ale to było takie pozytywne zmęczenie i byłam bardzo szczęśliwa mimo miliona upadków na pupę 
. Może kiedyś 
. Nowy sezon już wkrótce a więc zbierajmy siły i planujmy. Pozdrawiam 
za cudny różany spektakl 
Prosimy o deser a to jest cuuuuuudne 
Zapaszek przeszkadzał wszystkim poza mną 
.Pozdrawiam cieplutko 
Zdjęć też mam mało
Tam miała rosnąć The Mill on The Floss,a wyszło dokładnie na odwrót. Kwiatów miała znacznie więcej niż Brother Cadfael i chociaż mają tendencję do blednięcia, to utrzymywały się znakomicie przez kilka dni i upały raczej jej nie przeszkadzały. Kwiaty dość płaskie, bardzo pełne, w kolorze jasnego różu z akcentami moreli. Wraz z upływem dni jaśnieje aż do kremowo białego. Otrzymałam ładną sadzonkę i dzięki temu krzaczek od samego początku był dość foremny. Chorób nie zauważyłam. Powtórzyła, ale dość skromnie. Ciekawa jestem jej kolejnego sezonu. 
Zdjęcia wiernie oddają jej prawdziwą barwę. Kwiaty dość płaskie, bardzo napakowane, sztywno utrzymują główki na pędzie. O dziwo kolor w te upały nawet mało blednie. Róża całkiem nieźle sobie radzi z mocnym słońcem. Kwitła obficie, bardzo dobrze powtarzała. To był udany zakup 
Tym bardziej, że jesienią nic nie zamówiłam. Tyle, że jeszcze trochę poczekam, bo wciąż biję się z myślami. Co zamówić? Co wyrzucić z koszyka? 
Odmiany muszę dobierać z namysłem, bo miejsce bardzo się skurczyło, a jak na razie po zimie wszystkie róże wyglądają dobrze, więc nie będzie czego wykopać. No, może z wyjątkiem Summer Song, bo jednak jest tak słaba, że pomimo dwóch szans nadal wygląda mizernie z jednym tylko badylkiem. Tej się pozbędę, bo już brak mi cierpliwości.
