Mój świat w fotografii i sztuce

[Pelidea]

Ależ piękny kolor! Co do ujęć, to drugie mi się najbardziej podoba.

[Blueberry]

Joasiu dziękuję

Jak w przypadku wielu roślin, bardzo długo nie wiedziałam, co właściwie mam na zdjęciach. Tym razem okazało się że to pigwowiec, popularny, pięknie kwitnący krzew spokrewniony z pigwą. Na wiosnę obsypany pomarańczowymi kwiatami, jesienią rodzi jadalne owoce. Ten niecodzienny kolor zwrócił moją uwagę podczas spaceru, ale dojście do rośliny przedstawiało problem, z jednej strony płot, z drugiej wielki jałowiec. Dlatego zrobiłam tylko kilka zdjęć, ale już namierzyłam innego pigwowca, z dużo lepszym dostępem ? na pewno odwiedzę go kolejnej wiosny.

[onectica]

Co do ujęć, to drugie mi się najbardziej podoba.

A mnie trzecie - przez te cienie.

Mój pigwowiec jest zdecydowanie różowy, pierwszy raz widzę w takich kolorach.

[Pelidea]

A ja mam takiego samego. Dwa pierwsze zdjęcia, z tym lekko zamglonym efektem bardzo ładnie się prezentują.

[Black Rose]

Bardzo ładnie pokazany pigwowiec, podobają mi się zdjęcia: 1 i 4

[Maska]

Ja to nazywam malowanie obiektywem! ślicznie malujesz

[Blueberry]

Lucy a niby ten pomarańczowy najpospolitszy
Joasiu, Black Rose, Marysiu dziękuję

Zdjęcia zrobione tego samego dnia co poprzednie i tak samo jak w przypadku pigwowca, nie wiedziałam co to za roślina. Krzew ten jest większy, ma cienkie, sztywne gałązki, które wtedy obsypane były żółtymi pomponami kwiatów. To złotlin japoński lub raczej jakaś jego odmiana, bo kwiaty mają białe smugi na niektórych płatkach. Zachmurzone niebo tym razem dało ciekawy efekt, światło jest mocno rozproszone, miękkie, tło wydaje się niemal czarne. Filtrem dodatkowo wydobyłam żółty oraz ujednoliciłam tonację kolorystyczną zdjęć, aby bardziej wydobyć kwiaty z tła.

[Blueberry]

Przyjemnie mieć w domu namiastkę natury, zwłaszcza, jeżeli akurat jest się chorym. Bukiet z polnych kwiatów dostałam od rodziny kiedy w środku lata byłam unieruchomiona we własnym pokoju. Takie rośliny w wazonie nie przetrwają długo, więc zrobiłam im zdjęcia najszybciej jak się dało. W ostrym, letnim słońcu wyłaniają się z ciemności, przypominając martwą naturę z dawnych obrazów, a nie żywe rośliny. Zwłaszcza koniczyna z bliska jest istnym majstersztykiem ? mieszaniec białej i różowej występuje, gry obok siebie można znaleźć środowiska odpowiadające obu gatunkom. Duże, białe ?stokrotki? to najprawdopodobniej rumian, bardzo przypominający ogrodowe złocienie. Tło stanowią liście i kwiatostany różnych gatunków traw, liście koniczyny oraz dziki szczaw widoczny na pierwszym zdjęciu. Biały, żółty, różowy i zielony na czarnym tle stanowią portret lata, na który lubię patrzeć zwłaszcza zimą i mówić sobie że tak, już za kilka miesięcy znowu zobaczę te same rośliny na żywo.

[aberracje]

Patrzę na te Twoje zdjęcia i myślę: kiedyś też tak umiałam... A ostatnio jakoś ani mi się aparatu do rąk aż tak brać nie chce, ani mi w obiektywie się nic specjalnie nie podoba, a jeszcze bardziej mnie zniechęcił aparat do siebie brakiem makro, jak chciałam latem robić porterty pszczół
Koniczynę z ostatniego zdjęcia można by zrobić w dużym powiększeniu, w kwadracie, i tak jak MM Andy'ego Warhola obrobić

[Pelidea]

Śliczne ujęcia. Bardzo podobają mi się zdjęcia złotlinu - nałożone filtry pięknie podkreśliły jego urodę.

[Black Rose]

Fantastyczne to zbliżenie kwiatu koniczyny (to ostatnie zdjęcie, z różowym kwiatem).
Widać, jak niesamowicie jest zbudowany, coś pięknego - jak mnóstwo różowych miniaturek kwiatów skrzydłokwiatu (no prawie, takie mam skojarzenie akurat).
Bomba!

[Blueberry]

Aberracje te zdjęcia zostały zrobione właśnie aparatem z wbudowanym zoomem, łatwiej się nim robiło takie ujęcia Teraz jest inaczej - trochę było trudniej, ale kiedy już się podszkoliłam, to po prostu inaczej. Mam więcej kontroli, ale za to łatwiej o błąd. Coś za coś
Joasiu tekst jest stary, patrząc na zdjęcia wydawało mi się że to złotlin, jednak nie poprawiłam... Teraz mam pewność - dziękuję
Black Rose uwielbiam koniczynę z bliska, to jeden z ciekawszych kwiatów do zdjęć makro

Irysy to jedne z moich ukochanych kwiatów ogrodowych ? zachwycają oryginalną formą i niezliczoną ilością kolorów, nowsze odmiany mają wspaniałe falujące płatki i często po kilka różnych barw na jednym kwiatostanie. Starsze, mniej fikuśne są jednak równie piękne i niesamowicie wytrzymałe. Jeżeli wyrzucicie kłącza irysów na kompost, możecie być pewni, że za rok będą tam dziarsko rosnące, zielone liście, może nawet kwiaty. W taki właśnie sposób podwoiłam liczbę irysów rosnących na Truskawkowej Działce, znalazłam rośliny na stercie gałęzi, za całe podłoże mające trochę suchych liści. Mam wielką nadzieję, że niektóre okażą się brązowe, jak ten z dzisiejszych zdjęć - na razie objawiły się tylko białe i żółte... Uwielbiam tę odmianę, rosła w przydomowym ogródku kiedy byłam dzieckiem. Jeśli okaże się, że jeszcze ich nie mam, na pewno będę takich szukać.

[Black Rose]

Tyle niesamowitych szczegółów umyka, gdy ogląda się kwiaty z większej odległości.