Francja znana i nieznana - EDU

[bishop]

Słyszałem, że nawet dziś Bretania ma odmienne prawo podatkowe niż reszta Francji...

[Monia68]

źródło:
http://dombretanii.pl/styrony/bretania.htm


Pont- Aven to chyba najładniejsza z uroczych bretońskich miejscowości. Miasteczko leży pomiędzy Guidel znanym ze swoich siedmiu kaplic, w których odbywają się koncerty muzyki klasycznej i turystycznym Concarneau. Zatopione w zieleni i kwiatach wydaje się istnieć tylko w jednym celu - by inspirować malarzy. I cel ten realizuje z godnym podziwu rozmachem. Nigdzie indziej nie znajdziemy tylu galerii i tylu twórców na tak małej powierzchni. W latach 70- tych XIX w. do Pont- Aven zaczęli zjeżdżać malarze, głównie amerykańscy, a później francuscy: Armand Jobbé-Duval, Émile Bernard, Paul Sérusier. Przed wyjazdem do Polinezji tworzył tu Paul Gauguin, a swoje powieści pisali między innymi Juliusz Verne i Henryk Sienkiewicz.



Kalwarie są zjawiskiem typowo bretońskim i mogły być zainspirowane przez krzyże ustawiane na menhirach przez pierwszych chrześcijan. Ilustrują sceny z Nowego Testamentu


Tradycyjne stroje


Menhiry w okolicy Carnac


Vannes


Sainte Anne d`Auray- bretońska Częstochowa

[Monia68]

Specjalnością kuchni bretońskiej są bez wątpienia ryby i wszelkiego rodzaju owoce morza. W menu restauracji portowych znajdziemy nie tylko małże jadalne, brzegówki, coquilles St-Jacques, lecz również langusty, kraby i raki. Chociaż największym powodzeniem cieszą się krewetki, pod koniec sezonu konkurują z nimi słynne ostrygi hodowane w przybrzeżnych wodach, a spożywane na surowo z odrobiną soku cytrynowego.
Typowo bretońską potrawą są też cieniutkie naleśniki. Te, które przygotowuje się z mąki gryczanej, zwie się galettes, a podaje na różne sposoby jako danie podstawowe - z sadzonym jajkiem, serem, farszem z szynki lub grzybów - nigdy jednak na słodko. Natomiast z dżemem, musem jabłkowym, owocami lub po prostu z cukrem serwuje się naleśniki z białej mąki (crêpes). Popija się je słynnym cydrem, napojem z jabłek, który tradycyjnie podawany jest w niewielkich miseczkach.
Bretania znana jest też ze smacznych ciast zawsze pieczonych na słonym maśle. Najpopularniejsze są kouign-amann, far, do którego zazwyczaj dodaje się suszone śliwki, rodzynki lub rum, oraz gâteau breton, czyli maślany piaskowiec.

[HalinaK]

Moniko, dziękuję ślicznie za pięknie opowiedzianą historię Bretanii i cudne zdjęcia !!!

[Aisyrk]

Pozwolę sobie zażartować: - A fasolka po bretońsku?

[bishop]

Pozwolę sobie zażartować: - A fasolka po bretońsku?

Te wszystkie potrawy: fasolka po bretońsku, pizza, podłoże - to nic więcej, jak zagospodarowanie lokalnych resztek przez biedaków... Z czasem przerobione na potrawy regionalne

[Monia68]

Poznając kuchnię bretońską odruchowo szukamy znanej nam fasolki po bretońsku Jest kilka tropów, po których można dotrzeć do potencjalnych początków tego dania. W okolicach miasteczka Paimpol uprawiana jest biała fasola, coco de Paimpol, podobna do jasia, ale drobniejsza. Jest lokalnym rarytasem, ma nawet niczym szlachetne wina oznaczenie AOC (appéllation d'origine controlée). Określenie "a la bretonne", czyli po bretońsku, w kuchni francuskiej oznacza danie, które podaje się z dodatkiem takiej fasoli. Odnosi się to zazwyczaj do pieczonego udźca jagnięcego. Fasolę, tak jak u nas najpierw się namacza, następnie gotuje na małym ogniu. Do gotowania dodawany jest bouquet garni, czyli tymianek, pietruszka, listek laurowy, kawałek selera. Skład nie jest ścisły, czasami trafia do garnka kilka ząbków czosnku czy cebula nadziana goździkami. Podobnie przyrządza się świeży zielony groszek, gotuje się go jednak znacznie krócej. Słyszałam, że niektórzy dodają łyżkę koncentratu pomidorowego, czyli jesteśmy w polskiej kuchni! Tyle, że kiedy doda się boczek i polską kiełbasę, tymianek zastąpi majerankiem, a szalotkę cebulą, to danie gubi swój charakter i jest nie do rozpoznania. W Bretanii jada się sporo fasoli, ale fasolki po bretońsku w znanej nad Wisłą postaci na pewno nie

źródło:
http://kobieta.NAZWA-przez-oprogramowanie-wykluczona/wysokie-obcasy ... 70286.html



A propos szalotki- czy udaje Wam się kupić dobrą gatunkowo szalotkę? Bywa oczywiście w supermarketach, ale zazwyczaj jest wysuszona...przynajmniej u mnie. Wielokrotnie pytałam na targu producentów warzyw, dlaczego jej nie uprawiają- podobno się nie opłaca

[Aisyrk]

Właśnie dlatego zażartowałam. Podobnie sprawa wygląda z rybą po grecku, karpiem po żydowsku i jeszcze kilkoma "zagranicznymi" daniami.

[Monia68]

Zgadzam się w zupełności Swoją drogą etymologia tych nazw jest bardzo interesująca.

[liska]

a tu więcej http://kobieta.NAZWA-przez-oprogramowanie-wykluczona/wysokie-obcasy ... 70286.html

hmm chyba zrobię fasolkę po bretońsku hihihi

[bishop]

[...]Jest kilka tropów, po których można dotrzeć do potencjalnych początków tego dania. W okolicach miasteczka Paimpol uprawiana jest biała fasola, coco de Paimpol, podobna do jasia, ale drobniejsza. Jest lokalnym rarytasem, ma nawet niczym szlachetne wina oznaczenie AOC (appéllation d'origine controlée). Określenie "a la bretonne", czyli po bretońsku, w kuchni francuskiej oznacza danie, które podaje się z dodatkiem takiej fasoli. Odnosi się to zazwyczaj do pieczonego udźca jagnięcego. Fasolę, tak jak u nas najpierw się namacza, następnie gotuje na małym ogniu. Do gotowania dodawany jest bouquet garni, czyli tymianek, pietruszka, listek laurowy, kawałek selera. Skład nie jest ścisły, czasami trafia do garnka kilka ząbków czosnku czy cebula nadziana goździkami. Podobnie przyrządza się świeży zielony groszek, gotuje się go jednak znacznie krócej. Słyszałam, że niektórzy dodają łyżkę koncentratu pomidorowego, czyli jesteśmy w polskiej kuchni! Tyle, że kiedy doda się boczek i polską kiełbasę, tymianek zastąpi majerankiem, a szalotkę cebulą, to danie gubi swój charakter i jest nie do rozpoznania. W Bretanii jada się sporo fasoli, ale fasolki po bretońsku w znanej nad Wisłą postaci na pewno nie
[...]

Moniu, to do Wysokich Obcasów tez piszesz?

[Monia68]

Krzysiu, tam jeszcze nie Kiedyś była prowadzona strona o kuchniach z różnych stron świata i tam kilka tekstów zamieściłam. Zresztą pisuję sporo, bo M między innymi zajmuje się tworzeniem zintegrowanych systemów do zarządzania stronami www i firmami przez internet i często taką stronę trzeba stworzyć od podstaw,

[Administrator]

Bardzo proszę przy umieszczaniu fragmentów tekstów innych autorów , z sieci o bezwzględne podawanie źródeł informacji by nie naruszać praw autorskich.

W miarę możliwości i naszej wiedzy uzupełnimy z Moderatorami wsteczne posty o dodatkowe informacje o źródle cytatów.
Liczymy na pomoc autorów przy korektach postów "z zaczerpniętymi tekstami z zewnątrz" a nie posiadających podanych źródeł informacji.