Witam z przyjemnością dopisuję się do wątku - piękne rośliny pokazujesz, zwłaszcza kolekcja sanseverii mnie urzekła Z przyjemnością czekam na więcej

To całkiem przeciwnie, niż byśmy sobie tego życzyli dla siebie

Tak, ktoś gdzieś nawet policzył dni w którymś wątku

Przyznam, że pierwszy raz widzę takie wysokie makarony! I pierwszy raz widzę ich kwiatka
Pachnie podobnie, jak inne? (słodko-kwiatowo?)

Witaj Barbra13! Jak dbasz o młodziutkie adenium?? w jakiej ziemi je trzymasz?

Pelidea, Joasiu umowa stoi. Dziękuję za uznanie dla alieników
Blueberry, dziękuję, jest więcej sansewierii, ale takie ciemności panują codziennie, że nawet nie ma jak obfocić.
Lucy, kwiatek wysokich makaronów pachnie słodko, to znaczy pachniał kiedyś, bo aktualny jeszcze się nie rozwinął, cały czas rośnie tylko do góry, pewnie w poszukiwaniu słońca. Kto ukradł słońce?
Asia 7084, witaj . Młode adenium rosną w mieszance pemzy, lawy wulkanicznej, antuki, keramzytu i ziemi do wysiewu Hollas. Z góry przysypane są głównie lawą z pemzą, przez to wygląda, że są głębiej posadzone. To taki eksperyment, więc proszę nie naśladować, bo może się to źle skończyć . Podlewam troszeczkę co 2-3 tygodnie, mam chłodne parapety. Nie wiem, jak przezimują, bo najlepiej zimowały mi te pierwsze wysiane przeze mnie, z którymi wcale się nie cackałam, traktowałam jak inne sukulenty, a o forum to wtedy nawet nie słyszałam .

Dzisiaj wreszcie było trochę słońca, nikt nie ukradł. Jako że ostatnio mi w głowie tylko sansewierie, to i w wątku nadał one .
Sansevieria raffillii var.glauca, u mnie od niedawna, jeszcze nie wiem, co o niej myśleć, ale podoba mi się


S.francisii, rośnie ładnie do góry, zajmuje mało miejsca. Po przesadzeniu dostała podpórki w postaci kamyków, ale postanowiła sama o siebie zadbać wypuszczając korzenie powietrzne, co dla niej typowe.




A umie się też obronić, co niejednokrotnie odczułam boleśnie, ostre ma te "szpileczki"


S. Futura Superba - młode liście różnią się znacznie od dojrzałych - mam tę odmianę "od zawsze", a zamierza kwitnąć po raz pierwszy






S.masoniana w wielkiej donicy, w poprzedniej strasznie się rozpychała, z jednej strony zrobiła się duża górka i ziemia sypała się na parapet, a z drugiej wręcz zapadlisko .Teraz odrosty wreszcie bez przeszkód wydostały się na powierzchnię, chociaż jeden z nich nadal mocował się z doniczką (plastikową, ale solidną) i wygląda jak naleśnik złożony w dwa kanciki






Spokojnego świętowania wszystkim życzę.

Sansevierie u Ciebie śliczne. I jak okazałe - chociaż widać że wciąż młode. Gratuluję tak ładnej kolekcji.

Piękne okazy sanseverie chyba mają taką skłonność że wypuszczają nowe odrosty w miejscu gdzie im najbardziej ciasno, jak najbliżej krawędzi doniczki

Basiu - normalnie sama radość zaglądać Ci dzisiaj 'za firanki'
Piękne sansewierki
S. francisii - no właśnie, to śliczne, ale bardzo niebezpieczne żyjątko !!
Moja też już kilkanaście razy robiła mi ... morfologię
S. masoniana bardzo żywotna
A kwiatek pachnie ??

Jakie ładne, zadbane roślinki! Od razu zrobiło się zielono i lżej na duszy.

To ja czekam na wiosnę w takim razie i na sadzoneczkę.

Mnie chyba najbardziej podoba się S.francisii

Na temat kolekcji Twoich sansewierii-odmian,mnogości wypowiadałem się już wcześniej i nie chcę się powtarzać dlatego dziś chcę Ci pogratulować kwitnienia jednej z nich
Ja mam swoje już dobrych lat kilka-odpukać mają się dobrze i rozrastają tak,że musiałem je wczesną wiosną porozsadzać ale kwitnienia jakoś doczekać się nie mogę ,no cóż wynika z tego jaki Hodowca/przez duże H/takie efekty
Pozdrawiam i tego weekendu również miłego życzę

Muszę trochę odkopać ten mój wątek , śniegu wprawdzie nie ma i wcale za nim nie tęsknię, bo wolę rower od sanek. A że "zimówek" nie mam , to bardzo mi odpowiada taka pogoda. Tak czy siak odkopać się wypada .
Bardzo dziękuję wszystkim zaglądającym.
Ewa, sansewieria pięknie pachnie, a właściwie pachniała, bo już trochę czasu upłynęło od mojego ostatniego wpisu
Arkadius, sansewierie chyba mają u Ciebie za dobrze , rozleniwiły się , trochę stresu im potrzeba. Faktem jest, że kwitną, kiedy same chcą, jedne przeniesione na zimowisko, inne z kolei na słońce, a inne po długiej podróży.

Wiosna tuż tuż, lada moment nasze doniczkowce wznowią wzrost, na co czekam z utęsknieniem, bo nudno na parapetach.
Cycas, którego mam od sześciu może lat, jesienią wypuścił młode listki (może wiedział, że zimy nie będzie ) i teraz czeka na słońce.





Kalamondyna cała w maleńkich białych pączkach, trzymana w chłodzie też czeka


Zostałam obdarowana jakiś czas temu storczykiem Zygopetalum i bardzo zależy mi na utrzymaniu go przy życiu ze względu na osobę darczyńcy. Raczej nie będzie łatwo. Jeżeli okaże się, że utrzymanie różnicy temperatur między dniem a nocą nie będzie konieczne, to może się uda.




Śmieją się?

Niestety Amarine belladiva nie zakwitło - wydało jedynie cebulę przybyszową. Jeśli nie zakwitnie w nast sezonie zostanie oddane komuś.

O! Jak ślicznie - zielono, kolorowo... Brawo!