Winorośle i winogrona Dolnoslonzoka - część 1

[Dolnoslonzok]

Zdjęcia z wczoraj. Grubość latorośli Chasselas na piachu wskazuje, że rośliny odnajdują w tak ubogiej glebie potrzebne składniki.




Pinot Blanc 2014 w uprawie historycznej na glinie, gdzie przeformowałem krzewy w gobelet na dwa ramiona na pniu 50 cm.



No i tegoroczne nasadzenia w uprawie przerobowej na piachu. Johanniter i Pinot Blanc.

[Dolnoslonzok]

Wczoraj usuwałem nadmiar zielonego. Chasselas na glinie (forma łukowa- archet, vertikel).


Pinot Blanc 2014 (rośnie na glinie, przesadzany wiosną 2017 r. z Kościerzyc). W tym roku uformuję solidniejsze ramiona do gobelet. Pień 50 cm budowałem od roku 2019. Wczoraj usuwałem , podobnie jak u Chasselas, nadmiar zielonego z pni.

[jokaer]

Michale, kiedy robisz pierwszy oprysk Lecytyną?

[Dolnoslonzok]

Jolu, staram się od fazy BBCH12-13. W tym roku z racji deszczowej pogody nie przebiega to jednak wzorcowo. Właśnie miałem w czwartek i piątek wykonywać opryski lecytyną 0,3% i miałem nawet okienka pogodowe, jednak nie udało się, ponieważ dwa popołudnia z rzędu musiałem jeździć do Wrocławia. Czekam teraz z niecierpliwością na kolejne okienko. ;) Na razie wykonałem dwa opryski bez lecytyny: jeden siarką 0,6%, drugi w kombinacji Armicarb 0,3% i siarka 0,2%.

[Dolnoslonzok]

Koniec maja w uprawie historycznej na glinie:
Chasselas/Schoenedel w starej formie łukowej- archet/vertikel.



Rosnący obok Elbling 2020, a który prowadzony będzie również w tę starą formę.



Czerwiec w uprawie to czas podwiązywania pierwszych latorośli, jak tu wczoraj, u trzech krzewów Alzatczyka z Brzegu przeformowanego z głowy frankońskiej na głowę frankońską/wirtemberską na trzy ramiona:


Wczoraj również usuwałem kolejny raz nadmiar zielonych przyrostów u Chasselas/Schoenedel rosnących w uprawie przerobowej na piachu, zostawiając po jednej, dwóch latoroślach:

[Dolnoslonzok]

Dzisiaj wracam do mojej historycznej uprawy. Przedstawiam dwa krzewy, jakie posiadam z Narodowej Kolekcji p. Sary Bell z Nursery w Wielkiej Brytanii. Jako pierwsza Madeleine Angenive (Magdalenka Andegaweńska, której poniemieckie kultywary można spotkać w opolsko- dolnośląskich wsiach). Zdjęcie nr 1. Natomiast drugi biały kruk to Muscat de Saumur, z Saumur nad Loarą ( zdjęcia nr 2). W tym roku ma jeden kwiatostan, który właśnie przekwita.
Madeleine Angenive jako poniemiecki kultywar spotkać można jeszcze we wsiach między Odrą a Sudetami, choć to nie tak powszechna winorośl jak Chasselas Schoenedel i trzeba mieć szczęście. Jednak Muscat de Saumur, zwanym Muscat d'Eisenstadt to biały kruk. Wkrótce przedstawię dwa kolejne krzewy od p. Bell, o których już kiedyś pisałem, czyli Madeleine Celine i Chasselas Napoleon
P. S.
W tle jedno z drzew, czyli Szara Reneta, jak przystało na ogród historyczny.

[Dolnoslonzok]

To nie I.zielonogórski okręg winiarski na Śląsku (Grunberg), a uprawa w IV., brzeskim okręgu winiarskim wg klasyfikacji pruskiej, a obejmującym na przełomie XVIII i XIX w. powiaty Brieg (Brzeg), Ohlau (Oława), Falkenberg (Niemodlin) i Oppeln (Opole). Ziemia Brzeska to 500 lat udokumentowanych tradycji winiarskich, a z pewnością historię winiarstwa w naszej małej ojczyźnie można cofnąć o jeszcze 100 lat, ale o tym więcej wkrótce.
Chasselas Schoenedel 2020 w uprawie przerobowej na piachu

[Darko52]

Dolnoślonzok, czy odmiana Johanniter, jest smaczna i żólta?
Wina nie robię, więc nie wiem czy mam ją uprawiać, czy wyrzucić?
Na wiosnę posadzona.

[Dolnoslonzok]

Darko52, Johannitera mam z przeznaczeniem na wino, ale nie jadłem dotąd jego owoców, zatem za wiele nie pomogę. Z pewnością lepiej mieć typową odmianę deserową.

[Dolnoslonzok]

Ciekaw jestem, czy kwarc jako minerał będzie wpływać na smak mojego wina?
Moja uprawa w Dolinie Nysy Kłodzkiej to piaski pod gliną w części historycznej i piach krzemowy w części przerobowej. Wg geologii mam pokłady pra Nysy Kłodzkiej, a nad nimi pokłady pra Odry. Świadczą o tym choćby te piękne kamienie kwarcowe, które co krok spotykam w uprawie na piachu, a które niosła niegdyś pra Odrą przed milionami lat. Tereny od wschodniej części Doliny Nysy Kłodzkiej, moja lokalizacja, po Oławę, a ograniczone od północy Doliną Odry stanowiły niegdyś, dwa tysiące lat temu, może nieco więcej, starożytny brzeski ośrodek metalurgii żelaza.
Poniżej kwarc czarny, różowy, mleczny z mojej uprawy.

[Dolnoslonzok]

Wczoraj pogoda dzisiaj dopisała, zatem wykorzystany czas na oprysk nowością, czyli jonami srebra (niestety w nocy przeszedł front deszczowy znad Czech, co jest już tradycją tego lata). Dopuszczone w uprawie ekologicznej mają powstrzymać presję patogenów, która jest w tym roku niemiłosierna.
Na zdjęciu Riesling i Chasselas Schoenedel 2020.

[jokaer]

Michał, czy to nie szpeciele na jagódkach?
Mam na myśli te nekrozy/ kropki.

[Dolnoslonzok]

Jolu, nie miałem szpecieli w ostatnich latach, natomiast moją winorośl atakują każdego roku wiosną Calepitrimerus vitis. Przyjrzę się jednak tym kropkom, ale nie wzbudzały one nigdy moich podejrzeń, bo są one właściwą cechą Rieslinga. Zacytuję sam siebie:
"Sprawy wyjaśnienia pochodzenia nazwy podjął się prof. Jürgen Udolph, językoznawca międzynarodowej sławy z Lipska. W swojej pracy
?Woher hat der Riesling seinen Namen?? ustalił on, na podstawie żmudnego wywodu językowego o sylabach, umlautach, itp., a analizując zapisane formy nazwy Rieslinga od wieku XV do XIX, że rdzeniem nazwy Riesling jest słowo ?reuss?, co oznacza sadzę. Odnosić się to ma do czarnych kropek, które pokrywają owoce Rieslinga. W miarę dojrzewania kropki te powodują ciemny nalot na jagodach przypominający sadzę."
Wraz z rozwojem jagód te kropki rozmywają się nieco, ale dalej są widoczne, a rieslingowy nalot, czyli "sadzy", również się pojawia. Co widać tu , na zdjęciach z października 2020: