Orzech sercowaty(Juglans cordiformis )

[kozula]

Żeby szczepić na siewkach gatunku, trzeba je najpierw mieć, a miałam tylko raz. Dałam je koledze, który bardzo zafascynował się sercowatymi japończykami. W dodatku w tych siewkach może się trafić mieszaniec japońsko-włoski, bo w końcu pobełtałam część nasion (krzyżówki i mieszańce), a mieszańce niewiele się różnią od czystych gatunkowo. W tym roku drzewa odmianowe u mnie dużo urosły, więc na przyszły rok powinny już owocować, nawet jeśli będą przymrozki.Teraz będę mieć raptem 10 nasion, o ile ktoś nie wysępi.
Holenderska szkółka z bogatą ofertą odmian nie tylko orzechów to, http://achtplagennuts.nl/. Dawno do nich nie zaglądałam, a oni w tym czasie mocno poszerzyli m.in. ofertę karłowatych i czerwonych włoskich orzechów.

[zielonaJAGA]

Bogata oferta: rozmiaru, koloru i kształtu. Szkoda, że nie ma szczegółowej charakterystyki odmian.

[kozula]

Charakterystyka kiedyś była, ale odpłatna. Teraz nie widzę.

[zielonaJAGA]

Czy są istotne różnice, między pielęgnacją orzecha włoskiego a sercowatego?

[kozula]

Orzech ajlantolistny i jego odmiana sercowata, potrzebują więcej wody niż włoski. Najlepiej czują się podlewane w czasie suszy. Starsze sobie radzą, ale młode drzewa mogą mieć nawet poprzypalane liście z powodu suszy. Mój Campbell CW-1 rośnie w suchym i wietrznym miejscu, więc trzeba było chodzić do niego z wiadrem wody chyba z 3 lata. Natomiast Shubert ma najwilgotniejsze miejsce w ogrodzie, w dodatku osłonięte żywopłotem, za co odwdzięcza się pięknym wyglądem. Ma olbrzymie i bardzo dekoracyjne liście. Orzechy sercowate są bardziej narażone na przymrozki. Oprócz tego że kwitną tylko z pąków wierzchołkowych, to nie ma u nich odmian z tak późnym terminem rozpoczynania wegetacji jak u włoskich. Różnice między odmianami są niewielkie. Trzeba dla nich wybierać miejsca mało narażone na przymrozki, albo czekać aż drzewa podrosną i nie wszystkie przymrozki ich będą dosięgać.
Te odmiany które mam, jak do tej pory nie chorowały wcale. Z szkodników czasem jakieś włochate gąsienice się na nich pożywiają, a że liście wielkie, to i jeść jest co. W Stanach Zjednoczonych te orzechy są uprawiane w sadach towarowych i dają tam plony takie jak orzechy włoskie.

[zielonaJAGA]

Dziękuję, za zalecenia uprawy. Dla Campbell wybrałam osłonięte, ciche od wiatrów miejsce. Mam nadzieję, że nie będzie grymasił. Wody, też mu nie zabraknie. W przyszłym roku, pokażę na zdjęciu jak sobie radzi.

[kozula]

Zbiory orzechów sercowatych zakończyłam parę dni temu (19 sztuk). Orzechy spadają w mięsistych okrywach i trzeba je z nich obierać. W zeszłym roku serca opadły już w sierpniu (całe 2 sztuki).
Z trzech odmian które mam akurat Campbell najbardziej opiera się przymrozkom. Nawet 2 lata temu po przymrozku 12 maja (- 4 przy oknie) przeżyło kilka żeńskich kwiatów. Niestety kotki zmarzły wszystkie i z zapylenia nici. Orzech ajlantolistny zapyla się swobodnie orzechem szarym , mandżurskim i czarnym, tworząc z nimi naturalne hybrydy, ale tych akurat nie ma w pobliżu. Do zapylenia orzechem włoskim trzeba go trochę przymusić. Takich mieszańców jest mało i są słabo zbadane.

Wracając do orzechów to czemu nie szczepić na siewkach gatunku?

Nie znalazłam, żeby ktoś szczepił na ajlantolistnym. W Stanach szczepią na czarnym, znajoma szkółka z Holandii na włoskim. Czarny orzech jest bardziej wytrzymały na suszę i mróz, włoski jest tolerancyjny względem liściozwoju czereśni (jako jedyny z gatunków Juglans). W zimnym klimacie jest ryzykowne sadzenie orzechów szczepionych na innych podkładkach niż orzech włoski, ze względu na możliwość wystąpienia czarnej linii. Po kilku - kilkunastu latach od posadzenia może wystąpić nagłe zamieranie drzew, spowodowane pasem martwicy w miejscu szczepienia (czarna linia).

[zielonaJAGA]

Orzech sercowaty Campbell, posadzony w tamtym roku, przeżył zimę. Na wiosnę, nie przestraszył się przymrozków i wypuścił kwiatostan. Skorygowałam jego zamiary i teraz powoli zdrowo rośnie.

Piękny Shubert już czeka na posadzenie

[zielonaJAGA]

Przez miesiąc Campbell ładnie podskoczył. Liście zdrowe.



Pani Anno, czy pod koniec sierpnia podsypać mu jakiegoś nawozu jesiennego? I czym oraz w jakiej ilości, odżywić go na wiosnę ?

[kozula]

Wszystko zależy od tego w jakiej ziemi jest posadzony. Po chwastach biedy nie widać, ale nawóz jesienny można dać na zapas. Szczególnie fosfor przemieszcza się w ziemi bardzo wolno, więc trochę potrwa zanim orzech z niego skorzysta. Na wiosnę można rozsypać obornik, kompost, można podsypywać skoszoną trawą. Z mineralnych nawozy wieloskładnikowe typu Azofoska albo Yara Mila komplex plus saletra amonowa, saletrzak, a jeśli ziemia kwaśna, to saletra wapniowa. Takiemu maluchowi wystarczy 5 deka rozsypane w promieniu 1 m, po rozpoczęciu wegetacji. Pod koniec maja/na początku czerwca druga dawka. Orzechy japońskie potrzebują więcej wody niż włoskie (duże liście), więc trzeba dbać żeby cierpiał od suszy.
Moje pierwszy lat od siedmiu lat mają dostatek wody. Okazało się, że wszystkie odmiany są jednakowo dekoracyjne. Wreszcie są orzechy i to duże.



Na zdjęciu Shubert. Grona przestrzelone, bo zapylacz rośnie zbyt daleko.

[zielonaJAGA]

Dziękuję za odpowiedź. Zastosuję zalecenia. Ziemia dobra gliniasta, kl.II. W tym roku, żadnych nawozów nie stosowałam, bo się bałam, aby nie przedobrzyć.
Pięknie wygląda owocujący Shubert.
Mam nadzieję, że za jakiś czas, będzie mnie cieszył taki widok z okna.

[kozula]

Lepiej trochę przegłodzić niż spalić nawozami. Zagłodzenia na śmierć zdarzają się rzadziej niż spalenie nawozami. Orzechy sercowate mają możliwość szybszego owocowania niż włoskie, na początku jednak przeszkadzają w tym przymrozki. Młode drzewka wolno rosną, a przymrozek jak wiadomo bliżej ziemi większy. Na zdjęciu okazalsze grono Shuberta.

[zielonaJAGA]

Jeżeli mróz mnie nie wyręczy, to na pierwsze owocowanie pozwolić w 4 roku po posadzeniu?