Ja zaczynam prawdopodobnie 15 marca, chociaż tu dziewczyny z kalendarzem biodynamicznym twierdzą, że 19-21 jest lepszy, więc co mi tam, mogę poczekać te kilka dni Dobry sztober powinien mieć grubość ołówka, lub trochę większą (niektóre odmiany mają bardzo grube łozy, a niektóre jakieś cienkie), i 3 oczka, chyba, że międzywęźla (między 1 oczkiem a drugim) są wyjątkowo długie - wtedy dwa, długość ok. 30 cm.
Sztobry najpierw trzeba namoczyć - chociaż tak naprawdę to moje chyba są dość dobrze namoknięte - czekają zadołowane
Dlatego namoczę je tylko przez kilka godzin. Jeśli "patyki" trzymamy w piwnicy, czy w lodówce to moczyłabym przez dobę.Po namoczeniu (nie przed) przycinamy sztoberka pod dolnym oczkiem - mniej więcej na 1 cm pod oczkiem (przyjmuje się, że zostawiony kawałek pod oczkiem powinien mieć grubość odpowiadającą średnicy sztobra). Dolne oczko wydłubujemy. Kaleczymy korę wokół węzła (czyli tego zgrubienia, gdzie jest dolne oczko). Górną część sztobra przycinamy na ok. 1,5 - 2 cm nad górnym oczkiem. Zanurzamy w ukorzeniaczu do sadzonek zdrewniałych. Nadmiar ukorzeniacza strząsamy. Gotowe
Ja ukorzeniam w trocinach - takich dla chomików i świnek morskich. Kupuję je w markecie (1 paczka wystarczy, bo rozprężają się znacznie po wyjęciu z opakowania). Przelewam je na sitku wrzątkiem i czekam aż odciekną. Czasem zalewam wrzątkiem w misce i po ostygnięciu porządnie odciskam. Dobrze jest przygotować trociny wcześniej, napełnić pojemnik (ja używam 5l PETa po wodzie, z dziurkami na dnie) trocinami, podłożyć ręcznik papierowy pod spód, żeby wchłonął nadmiar ściekającej wody. Wtedy od razu po przygotowaniu sztobrów możemy je umieścić w podłożu. Przy większej ilości patyków ja wysypuję trociny, zostawiając cienką warstwę na dole pojemnika, wkładam sztobry i wtedy zasypuję. Można też robić dziury jakimś patykiem, jeśli ktoś tak woli.
Pojemnik ląduje na ogrzewanej podłodze, z tym, że u nas podłogówka (zwłaszcza w tym sezonie) bardziej nie chodzi niż chodzi
Jeśli ktoś ma wolną grzałkę akwariową, to też można ją wykorzystać (tak robiłam rok temu). I mamy taki obrazek:
A po jakichś dwóch tygodniach tak:
a na górze tak:
W takiej fazie wysadzam do doniczek. Korzenie są malutkie (podglądam codziennie, żeby nie przegapić), więc małe ryzyko uszkodzenia przy przesadzaniu.
A potem cieszymy się z rozwijających się listków:
Aha - jest bardzo prawdopodobne, że pojawi nam się kwiatostan. Należy go uszczyknąć jak się wydłuży na tyle, żeby ta operacja była możliwa bez uszkodzenia młodej (delikatnej bardzo na wyłamanie!) latorośli.
A przy okazji - jeśli wyłamie się wam latorośl, nie panikujcie
Winorośl ma pąki zapasowe - po jakimś czasie z pąka zapasowego zacznie się rozwijać następny wyrostek - niestety mi się zdarzyło utrącić również ten drugi 
taka jestem zdolna. Spoko! Natura przewidziała, że takie ofermy będą się brać za ukorzenianie 
Jest jeszcze drugi pąk zapasowy i on nas uratuje 
Aha - instruowałam, żeby wyciąć dolne oczko. Standardowo wycina się też to środkowe, ale ja tak nie robię - przytrafiło mi się (w kilku przypadkach), że górny pąk nie ruszył - widać to na jednej z sadzonek na fotce powyżej. Wtedy ten środkowy pąk będzie naszą przyszłą łozą. jeśli natomiast ruszy górny, środkowy można (powinno się) wyłamać, żeby nie zużywał niepotrzebnie substancji zapasowych ze sztobra.
Będę częstym gościem tego wątku, bo przymierzam się do posadzenia kilku odmian - a nie ma to jak radzić się u praktyka 
) Pozostawię, tę przyjemność autorce wątku 
Od razu ukorzeniałam w trocinach (znaczy najpierw w wodzie i nie byłam zadowolona). Ponieważ ukorzeniam grupowo, to zależy mi na łatwym rozdzieleniu delikwentów - trociny są lekkie, i korzenie się nie uszkadzają przy wyjmowaniu (wysypuję całość do miski). Poza tym lubię podglądać co się tam dzieje 
