Sosny - BAZA
- xipe
- Przyjaciel Forum - gold
- Posty: 3025
- Od: 19 sie 2007, o 11:51
- Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
- Lokalizacja: Unieście/Koszalin
- Kontakt:
Sosny - BAZA
Pinus L. cz. 1
Sosna Banksa, banka (Pinus banksiana Lamb.) naturalnie występuje na terenie USA i Kanady. W naszym kraju osiąga w gruncie 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa gruntowa możliwa na terenie całego kraju. Sosna dwuigielna, szyszki długo utrzymują się na gałęziach, rośnie na każdym rodzaju podłoża, na glebach jałowych nie osiąga większych rozmiarów ? tworzy bardzo malownicze ?naturalne? bonsai, bardzo wytrzymała na mróz. Zimą igły stają się na mrozie fioletowe.
Sosna limba (Pinus cembra L.) naturalnie występuje Alpach i Karpatach, rośnie również w Polsce gdzie jest pod ścisłą ochroną. W naszym kraju tworzy drzewa wysokości 12-20 m i 4-8 m średnicy korony. Uprawa możliwa na całym obszarze naszego kraju, szybciej rośnie na niżu niż w górach. Sosna pięcioigielna, charakteryzuje się powolnym wzrostem oraz srebrzystym wybarwieniem igieł, tworzy regularne, malownicze stożkowate korony. Nasiona duże ?orzeszki sosnowe? (MTN 220g).
Sosna limba odmiana syberyjska (Pinus cembra L. var. sibirica Loud. = P. sibirica Mayr) naturalnie występuje na rozległym obszarze od europejskiej części Rosji poprzez Ural i Syberię po góry Ałdańskie na wschodzie oraz Mongolię na południu. W naszym kraju tworzy drzewa wysokości 6-12 m i 2-4 m średnicy korony; w ojczyźnie dorasta nawet do 35 m wysokości. Uprawa możliwa na całym obszarze naszego kraju. Sosna pięcioigielna, charakteryzuje się bardzo powolnym wzrostem oraz srebrzystym wybarwieniem igieł, tworzy regularne, malownicze stożkowate korony. Od typu różni się większymi nasionami (MTN 300g) i szyszkami, oraz ostrostożkowatym pokrojem korony.
Sosna orzechowa (Pinus cembroides Zuch. var. edulis (Engelm.) Voss = P. monophylla var. edulis (Engelm.) M.E. Jones = P. edulis Eng.) naturalnie rośnie w USA na obszarze stanów Wyoming, Teksas i Arizona. Gatunek o pokroju krzewiastym u nas osiąga zaledwie 1-3m wysokości i 1-2m średnicy korony. Uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach kraju, konieczność zabezpieczania na zimę. Sosna dwu(trój)igielna, czasami ma tylko jedną igłę (u sosen rzadkość). Gatunek o dużych (wielkość małego orzecha laskowego), jadalnych nasionach spożywanych przez miejscowych Indian. Wysokie wymagania ekologiczne (wrażliwość na mrozy) powodują, że jest to gatunek typowo kolekcyjny. Igły mają stalowo-zielone zabarwienie przez cały rok.
Sosna Coultera (Pinus coulteri D. Don) naturalnie rośnie na terenie USA w Kalifornii i Nowym Meksyku. W ojczyźnie osiąga wysokość do 30m. U nas, z uwagi na wysokie wymagania ekologiczne, uprawa możliwa w najcieplejszych rejonach kraju z zabezpieczaniem rośliny na okres zimy lub przenoszeniem jej wraz z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. W Polsce osiąga do 4-5 m wysokości i 1-2 m średnicy korony. Gatunek typowo kolekcjonerski, wrażliwy na niskie temperatury i wiatry w okresie zimowych. Sosna trójigielna o zielono-srebrzystym zabarwieniu igliwia, igły mają długość do 30 cm. W USA bywa nazywana ?wdowim drzewem? ? szyszki ważą do 2 kg i stanowią śmiertelne zagrożenie dla drwali pracujących przy wyrębie drzew. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora S.et Z.) naturalnie występuje na ternie Japonii i Korei. Osiąga wysokość 4-12m i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na obszarach o łagodnych zimach i stosunkowo dużej wilgotności powietrza i dużej sumie opadów. Sosna dwuigielna, w swojej ojczyźnie uznane za drzewo święte często sadzona przy świątyniach, jest to najczęściej stosowany gatunek sosny na bonsai. Zabarwienie igieł zielone w odcieniach utrzymuje się przez cały rok.
Sosna alepska (Pinus halepensis Mill.) naturalnie rośnie na północnym wybrzeżu Morza Śródziemnego od Portugalii po Turcję. W naturze osiąga 10-15 m wysokości. W Polsce potencjalnie w dobrych warunkach klimatycznych może osiągnąć do 5-8 m wysokości i 2-3 m średnicy korony. Charakteryzuje się parasolowatą lub zaokrągloną koroną oraz krzywym pniem, jest gatunkiem bardzo odpornym na suszę. Sosna dwu(trój)igielna o cienkich, jasnozielonych igłach, których długość dochodzi do 10 cm U nas z uwagi na wysokie wymagania ekologiczne uprawa możliwa w najcieplejszych rejonach kraju z zabezpieczaniem rośliny na okres zimy lub przenoszeniem jej wraz z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna (limba) koreańska (Pinus koraiensis Sieb. et Zucc) naturalnie występuje na dość szerokim obszarze we wschodnie części Rosji, Mandżurii, półwyspie koreańskim oraz w Japonii na wyspach Sikoku i Honsiu. Jest gatunkiem długowiecznym ? dożywa 400 lat. W naszym kraju osiąga 6-15 m wysokości i 3-6 m średnicy korony. Jest gatunkiem pięcioigielnym o dynamice wzrostu większej jak nasza rodzima limba. Igły sztywne, długości do 12 cm, dość szerokie, wyraźnie, gęsto piłkowane i tępe na końcu, szaro-zielone, spodem białe, starsze czasem malowniczo przewijają. Gatunek do uprawy na terenie całego kraju, całkowicie odporny na mrozy i rdzę wejmutkowo-porzeczkową.
Sosna zachodnia (Pinus monticola Dougl. ex D. Don.) naturalnie rośnie w Ameryce Północnej na zachodnim wybrzeżu na terenie USA i Kanady od Kolumbii Brytyjskiej i Alberty po Kalifornię. U nas osiąga 10-25 m wysokości i 3-6 m średnicy korony. Charakteryzuje się zielono-srebrzystym wybarwieniem igieł. Jest gatunkiem pięcioigielnym. Igły delikatne, długości do 12 cm. Drzewo rośnie nieco szybciej od limby ale wolniej od wejmutki. Uprawa możliwa na praktycznie całym obszarze naszego kraju, poza obszarami o bardzo niskich temperaturach zimą.
Sosna Bishopa (Pinus muricata D. Don.) naturalnie występuje w USA w Kalifornii, gdzie osiąga 15-25 m wysokości. W Polsce potencjalnie w dobrych warunkach klimatycznych może osiągnąć do 5-8 m wysokości i 2-3m średnicy korony, ze względu na swoje wymagania ekologiczne, uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach kraju, konieczność zabezpieczania na zimę lub przenoszenia jej z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. Gatunek dwuigielny, igły jasnozielone, po roztarciu mają żywiczno-cytrynowy zapach. Roślina typowo kolekcjonerska dla amatorów. Preferuje rejony o wyższej wilgotności powietrza. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna czarna odmiana piramidalna (Pinus nigra Arn. var. piramidalis) naturalnie występuje na terenie Austrii. Osiąga 8-20m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na terenie całego kraju. Sosna dwuigielna, pokrój zwarty jajowatokulisty do stożkowatego, gałęzie układają się w koronie ku górze, stare drzewa mają luźny pokrój jak u typu, bardzo wysokie walory dekoracyjne jako soliter. Ciemnozielone zabarwienie igieł utrzymuje się przez cały rok.
cd. na życzenie
Sosna Banksa, banka (Pinus banksiana Lamb.) naturalnie występuje na terenie USA i Kanady. W naszym kraju osiąga w gruncie 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa gruntowa możliwa na terenie całego kraju. Sosna dwuigielna, szyszki długo utrzymują się na gałęziach, rośnie na każdym rodzaju podłoża, na glebach jałowych nie osiąga większych rozmiarów ? tworzy bardzo malownicze ?naturalne? bonsai, bardzo wytrzymała na mróz. Zimą igły stają się na mrozie fioletowe.
Sosna limba (Pinus cembra L.) naturalnie występuje Alpach i Karpatach, rośnie również w Polsce gdzie jest pod ścisłą ochroną. W naszym kraju tworzy drzewa wysokości 12-20 m i 4-8 m średnicy korony. Uprawa możliwa na całym obszarze naszego kraju, szybciej rośnie na niżu niż w górach. Sosna pięcioigielna, charakteryzuje się powolnym wzrostem oraz srebrzystym wybarwieniem igieł, tworzy regularne, malownicze stożkowate korony. Nasiona duże ?orzeszki sosnowe? (MTN 220g).
Sosna limba odmiana syberyjska (Pinus cembra L. var. sibirica Loud. = P. sibirica Mayr) naturalnie występuje na rozległym obszarze od europejskiej części Rosji poprzez Ural i Syberię po góry Ałdańskie na wschodzie oraz Mongolię na południu. W naszym kraju tworzy drzewa wysokości 6-12 m i 2-4 m średnicy korony; w ojczyźnie dorasta nawet do 35 m wysokości. Uprawa możliwa na całym obszarze naszego kraju. Sosna pięcioigielna, charakteryzuje się bardzo powolnym wzrostem oraz srebrzystym wybarwieniem igieł, tworzy regularne, malownicze stożkowate korony. Od typu różni się większymi nasionami (MTN 300g) i szyszkami, oraz ostrostożkowatym pokrojem korony.
Sosna orzechowa (Pinus cembroides Zuch. var. edulis (Engelm.) Voss = P. monophylla var. edulis (Engelm.) M.E. Jones = P. edulis Eng.) naturalnie rośnie w USA na obszarze stanów Wyoming, Teksas i Arizona. Gatunek o pokroju krzewiastym u nas osiąga zaledwie 1-3m wysokości i 1-2m średnicy korony. Uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach kraju, konieczność zabezpieczania na zimę. Sosna dwu(trój)igielna, czasami ma tylko jedną igłę (u sosen rzadkość). Gatunek o dużych (wielkość małego orzecha laskowego), jadalnych nasionach spożywanych przez miejscowych Indian. Wysokie wymagania ekologiczne (wrażliwość na mrozy) powodują, że jest to gatunek typowo kolekcyjny. Igły mają stalowo-zielone zabarwienie przez cały rok.
Sosna Coultera (Pinus coulteri D. Don) naturalnie rośnie na terenie USA w Kalifornii i Nowym Meksyku. W ojczyźnie osiąga wysokość do 30m. U nas, z uwagi na wysokie wymagania ekologiczne, uprawa możliwa w najcieplejszych rejonach kraju z zabezpieczaniem rośliny na okres zimy lub przenoszeniem jej wraz z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. W Polsce osiąga do 4-5 m wysokości i 1-2 m średnicy korony. Gatunek typowo kolekcjonerski, wrażliwy na niskie temperatury i wiatry w okresie zimowych. Sosna trójigielna o zielono-srebrzystym zabarwieniu igliwia, igły mają długość do 30 cm. W USA bywa nazywana ?wdowim drzewem? ? szyszki ważą do 2 kg i stanowią śmiertelne zagrożenie dla drwali pracujących przy wyrębie drzew. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora S.et Z.) naturalnie występuje na ternie Japonii i Korei. Osiąga wysokość 4-12m i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na obszarach o łagodnych zimach i stosunkowo dużej wilgotności powietrza i dużej sumie opadów. Sosna dwuigielna, w swojej ojczyźnie uznane za drzewo święte często sadzona przy świątyniach, jest to najczęściej stosowany gatunek sosny na bonsai. Zabarwienie igieł zielone w odcieniach utrzymuje się przez cały rok.
Sosna alepska (Pinus halepensis Mill.) naturalnie rośnie na północnym wybrzeżu Morza Śródziemnego od Portugalii po Turcję. W naturze osiąga 10-15 m wysokości. W Polsce potencjalnie w dobrych warunkach klimatycznych może osiągnąć do 5-8 m wysokości i 2-3 m średnicy korony. Charakteryzuje się parasolowatą lub zaokrągloną koroną oraz krzywym pniem, jest gatunkiem bardzo odpornym na suszę. Sosna dwu(trój)igielna o cienkich, jasnozielonych igłach, których długość dochodzi do 10 cm U nas z uwagi na wysokie wymagania ekologiczne uprawa możliwa w najcieplejszych rejonach kraju z zabezpieczaniem rośliny na okres zimy lub przenoszeniem jej wraz z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna (limba) koreańska (Pinus koraiensis Sieb. et Zucc) naturalnie występuje na dość szerokim obszarze we wschodnie części Rosji, Mandżurii, półwyspie koreańskim oraz w Japonii na wyspach Sikoku i Honsiu. Jest gatunkiem długowiecznym ? dożywa 400 lat. W naszym kraju osiąga 6-15 m wysokości i 3-6 m średnicy korony. Jest gatunkiem pięcioigielnym o dynamice wzrostu większej jak nasza rodzima limba. Igły sztywne, długości do 12 cm, dość szerokie, wyraźnie, gęsto piłkowane i tępe na końcu, szaro-zielone, spodem białe, starsze czasem malowniczo przewijają. Gatunek do uprawy na terenie całego kraju, całkowicie odporny na mrozy i rdzę wejmutkowo-porzeczkową.
Sosna zachodnia (Pinus monticola Dougl. ex D. Don.) naturalnie rośnie w Ameryce Północnej na zachodnim wybrzeżu na terenie USA i Kanady od Kolumbii Brytyjskiej i Alberty po Kalifornię. U nas osiąga 10-25 m wysokości i 3-6 m średnicy korony. Charakteryzuje się zielono-srebrzystym wybarwieniem igieł. Jest gatunkiem pięcioigielnym. Igły delikatne, długości do 12 cm. Drzewo rośnie nieco szybciej od limby ale wolniej od wejmutki. Uprawa możliwa na praktycznie całym obszarze naszego kraju, poza obszarami o bardzo niskich temperaturach zimą.
Sosna Bishopa (Pinus muricata D. Don.) naturalnie występuje w USA w Kalifornii, gdzie osiąga 15-25 m wysokości. W Polsce potencjalnie w dobrych warunkach klimatycznych może osiągnąć do 5-8 m wysokości i 2-3m średnicy korony, ze względu na swoje wymagania ekologiczne, uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach kraju, konieczność zabezpieczania na zimę lub przenoszenia jej z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. Gatunek dwuigielny, igły jasnozielone, po roztarciu mają żywiczno-cytrynowy zapach. Roślina typowo kolekcjonerska dla amatorów. Preferuje rejony o wyższej wilgotności powietrza. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna czarna odmiana piramidalna (Pinus nigra Arn. var. piramidalis) naturalnie występuje na terenie Austrii. Osiąga 8-20m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na terenie całego kraju. Sosna dwuigielna, pokrój zwarty jajowatokulisty do stożkowatego, gałęzie układają się w koronie ku górze, stare drzewa mają luźny pokrój jak u typu, bardzo wysokie walory dekoracyjne jako soliter. Ciemnozielone zabarwienie igieł utrzymuje się przez cały rok.
cd. na życzenie
- xipe
- Przyjaciel Forum - gold
- Posty: 3025
- Od: 19 sie 2007, o 11:51
- Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
- Lokalizacja: Unieście/Koszalin
- Kontakt:
Pinus L. cz. 2
Sosna drobnokwiatowa (Pinus parviflora Sieb. et Zucc. = P. pentaphylla Mayr) naturalnie występuje w Japonii na wyspach Honsiu, Sikoku i Kiusiu, gdzie osiąga do 15-20 (30) m wysokości. W naszym kraju osiąga do 7-15 m wysokości i 3-6 m średnicy korony. Charakteryzuje się eleganckim pokrojem ? młode drzewa mają gęste, nisko osadzone, stożkowate korony, stare drzewa mają korony parasolowate, spłaszczone. Sosna pięcioigielna, o zielono-szarych do seledynowo-zielonych, spodem białawych, dość krótkich igłach. Często wykorzystywana do tworzenia drzewek bonsai. Całkowicie odporna na mróz. Uprawa możliwa na terenie całego kraju.
Sosna przybrzeżna, nadmorska (Pinus pinaster Ait.) naturalnie występuje na północnym brzegu Morza śródziemnego, w swojej ojczyźnie osiąga 30 m wysokości. Gatunek odporny na wiatry ale dość wrażliwy na suszę i mrozy, preferuje obszary o wilgotnym powietrzu. Sosna dwuigielna o długich na 25 cm, zielonych, sztywnych igłach. W Polsce potencjalnie w dobrych warunkach klimatycznych może osiągnąć do 5-8 m wysokości i 2-3 m, ze względu na swoje wymagania ekologiczne, uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach kraju, konieczność zabezpieczania na zimę lub przenoszenia jej z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna kulista (Pinus radiata Roxb.) naturalnie występuje w USA w Kalifornii, gdzie dorasta do 30 m wysokości. Gatunek sosny trójigielny o długich na 15 cm, jasnozielonych igłach. Wzrost dość szybki, w naturze 1-2 letnie siewki mogą mieć wysokość do1,5 m (wyścig z roślinnością trawiastą). W dobrych warunkach klimatycznych u nas może osiągnąć do 8 m wysokości i 4 m średnicy korony. Sosna ta charakteryzuje się parasolowatą koroną u starszych osobników. W naszym kraju, ze względu na swoje wymagania ekologiczne, uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach, konieczność zabezpieczania na zimę lub przenoszenia jej z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. W populacji siewek kilka % osobników charakteryzuje się znacznie większą mrozoodpornością. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna czerwona = żywiczna (Pinus resinosa Ait.) naturalnie rośnie na terenie USA i Kanady w rejonie krainy Wielkich Jezior. Osiąga 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na praktycznie całym obszarze naszego kraju. Sosna dwuigielna, gatunek o bardzo małych wymaganiach glebowych, rośnie na pogorzeliskach, drzewo pionierskie, ma duże wymagania świetlne, odporna na mrozy. Zimą igły lekko brązowieją.
Sosna smołowa (Pinus rigida Mill.) naturalnie występuje na wschodnim wybrzeżu USA. W naszym kraju osiąga w gruncie 4-12m wysokości i 2-6m średnicy korony. Uprawa gruntowa możliwa na terenie całego kraju. Wymaga stanowiska słoneczne. Sosna trójigłowa, gatunek odporny na zanieczyszczenia przemysłowe (USA), wytwarza liczne gałązki na pniu i konarach, wyrastają one z pączków śpiących, szyszki silnie kolczaste. Często tworzy wielopienne drzewa, młode okazy mają powyginane pnie. Przydatna do formowania w sztuce bonsai w związku z w/w cechą regeneracji pędów z pnia i konarów. Zimą igły nieco brunatnieją.
Sosna zwyczajna odmiana lapońska (Pinus silvestris var. lapponica) ) naturalnie rośnie w północnej Skandynawii i Rosji. Osiąga 6-20m wysokości i 2-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na całym obszarze naszego kraju. Sosna dwuigielna, odmiana (typ ekologiczny) charakteryzuje się wolniejszym, od gatunku, wzrostem, igły utrzymują się na pędach do 8 lat, drzewa tworzą wąskie korony; ponadto tworzą więcej niż typ gałęzi w okółku. Igły stalowo-zielone przez cały sezon.
Sosna chińska (Pinus tabulaeformis (Carr.)) naturalnie rośnie w górach środkowych Chin oraz na terenie Korei. U nas osiąga 6-20m wysokości i 3-8m średnicy korony. Uprawa możliwa na terenie całego. Sosna dwu(trój)igielna, gatunek o malowniczym parasolowatym pokroju, w przypadku uprawy jako soliter średnica korony jest większa lub równa wysokości drzewa. Bardzo często stosowana do formowania na bonsai.
Sosna Thunberga (Pinus thunbergiana Franco) naturalnie rośnie w Japonia. Osiąga 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na obszarach o łagodnych zimach i stosunkowo dużej wilgotności powietrza i dużej sumie opadów. Sosna dwu(trój)igielna, gatunek charakterystyczny dla krajobrazu Japonii, często wykorzystywany w bonsai. Gatunek średnio wrażliwy na mrozy i suszę. Charakteryzuje się ciemnozielonym zabarwieniem igieł oraz licznymi, białymi włoskami chroniącymi pączki.
Sosna hakowata (Pinus uncinata Ramond ex DC = P. mugo ssp. rostrata Hooper = P. montana var. uncinata Willk.) naturalnie rośnie na terenie Europy w Pirenejach i Alpach. Osiąga 3-20m wysokości i 3-8m średnicy korony. Uprawa możliwa w całym kraju. Sosna dwuigielna, wysokorosnący podgatunek kosodrzewiny, często tworzy wielopienne kępy, bardzo odporna na mróz. Igły mają ciemnozielone zabarwienie przez cały rok, są dość sztywne.
Sosna wirginijska (Pinus virginiana Mill.) naturalnie występuje na wschodnim wybrzeżu USA. W naszym kraju osiąga w gruncie 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa gruntowa możliwa na terenie całego kraju. Sosna dwu(trój)igielna, gatunek odporny na mróz, pokrojem zbliżony do sosny Banksa, w młodości pokrój płaczący. Igły zimą seledynowo-zielone, czasem żółte.
Na tym na razie koniec, jeżeli chodzi o sosny z siewu w taksonach botanicznych, wkrótce założę nowy wątek o oryginalnych świerkach w podobnym stylu.
pozdrawiam Wszystkich Paweł
Sosna drobnokwiatowa (Pinus parviflora Sieb. et Zucc. = P. pentaphylla Mayr) naturalnie występuje w Japonii na wyspach Honsiu, Sikoku i Kiusiu, gdzie osiąga do 15-20 (30) m wysokości. W naszym kraju osiąga do 7-15 m wysokości i 3-6 m średnicy korony. Charakteryzuje się eleganckim pokrojem ? młode drzewa mają gęste, nisko osadzone, stożkowate korony, stare drzewa mają korony parasolowate, spłaszczone. Sosna pięcioigielna, o zielono-szarych do seledynowo-zielonych, spodem białawych, dość krótkich igłach. Często wykorzystywana do tworzenia drzewek bonsai. Całkowicie odporna na mróz. Uprawa możliwa na terenie całego kraju.
Sosna przybrzeżna, nadmorska (Pinus pinaster Ait.) naturalnie występuje na północnym brzegu Morza śródziemnego, w swojej ojczyźnie osiąga 30 m wysokości. Gatunek odporny na wiatry ale dość wrażliwy na suszę i mrozy, preferuje obszary o wilgotnym powietrzu. Sosna dwuigielna o długich na 25 cm, zielonych, sztywnych igłach. W Polsce potencjalnie w dobrych warunkach klimatycznych może osiągnąć do 5-8 m wysokości i 2-3 m, ze względu na swoje wymagania ekologiczne, uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach kraju, konieczność zabezpieczania na zimę lub przenoszenia jej z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna kulista (Pinus radiata Roxb.) naturalnie występuje w USA w Kalifornii, gdzie dorasta do 30 m wysokości. Gatunek sosny trójigielny o długich na 15 cm, jasnozielonych igłach. Wzrost dość szybki, w naturze 1-2 letnie siewki mogą mieć wysokość do1,5 m (wyścig z roślinnością trawiastą). W dobrych warunkach klimatycznych u nas może osiągnąć do 8 m wysokości i 4 m średnicy korony. Sosna ta charakteryzuje się parasolowatą koroną u starszych osobników. W naszym kraju, ze względu na swoje wymagania ekologiczne, uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach, konieczność zabezpieczania na zimę lub przenoszenia jej z dużym pojemnikiem do zimnej szklarni. W populacji siewek kilka % osobników charakteryzuje się znacznie większą mrozoodpornością. Zima 2009/2010 wykazała, że jest nie zdatna do uprawy.
Sosna czerwona = żywiczna (Pinus resinosa Ait.) naturalnie rośnie na terenie USA i Kanady w rejonie krainy Wielkich Jezior. Osiąga 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na praktycznie całym obszarze naszego kraju. Sosna dwuigielna, gatunek o bardzo małych wymaganiach glebowych, rośnie na pogorzeliskach, drzewo pionierskie, ma duże wymagania świetlne, odporna na mrozy. Zimą igły lekko brązowieją.
Sosna smołowa (Pinus rigida Mill.) naturalnie występuje na wschodnim wybrzeżu USA. W naszym kraju osiąga w gruncie 4-12m wysokości i 2-6m średnicy korony. Uprawa gruntowa możliwa na terenie całego kraju. Wymaga stanowiska słoneczne. Sosna trójigłowa, gatunek odporny na zanieczyszczenia przemysłowe (USA), wytwarza liczne gałązki na pniu i konarach, wyrastają one z pączków śpiących, szyszki silnie kolczaste. Często tworzy wielopienne drzewa, młode okazy mają powyginane pnie. Przydatna do formowania w sztuce bonsai w związku z w/w cechą regeneracji pędów z pnia i konarów. Zimą igły nieco brunatnieją.
Sosna zwyczajna odmiana lapońska (Pinus silvestris var. lapponica) ) naturalnie rośnie w północnej Skandynawii i Rosji. Osiąga 6-20m wysokości i 2-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na całym obszarze naszego kraju. Sosna dwuigielna, odmiana (typ ekologiczny) charakteryzuje się wolniejszym, od gatunku, wzrostem, igły utrzymują się na pędach do 8 lat, drzewa tworzą wąskie korony; ponadto tworzą więcej niż typ gałęzi w okółku. Igły stalowo-zielone przez cały sezon.
Sosna chińska (Pinus tabulaeformis (Carr.)) naturalnie rośnie w górach środkowych Chin oraz na terenie Korei. U nas osiąga 6-20m wysokości i 3-8m średnicy korony. Uprawa możliwa na terenie całego. Sosna dwu(trój)igielna, gatunek o malowniczym parasolowatym pokroju, w przypadku uprawy jako soliter średnica korony jest większa lub równa wysokości drzewa. Bardzo często stosowana do formowania na bonsai.
Sosna Thunberga (Pinus thunbergiana Franco) naturalnie rośnie w Japonia. Osiąga 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa możliwa na obszarach o łagodnych zimach i stosunkowo dużej wilgotności powietrza i dużej sumie opadów. Sosna dwu(trój)igielna, gatunek charakterystyczny dla krajobrazu Japonii, często wykorzystywany w bonsai. Gatunek średnio wrażliwy na mrozy i suszę. Charakteryzuje się ciemnozielonym zabarwieniem igieł oraz licznymi, białymi włoskami chroniącymi pączki.
Sosna hakowata (Pinus uncinata Ramond ex DC = P. mugo ssp. rostrata Hooper = P. montana var. uncinata Willk.) naturalnie rośnie na terenie Europy w Pirenejach i Alpach. Osiąga 3-20m wysokości i 3-8m średnicy korony. Uprawa możliwa w całym kraju. Sosna dwuigielna, wysokorosnący podgatunek kosodrzewiny, często tworzy wielopienne kępy, bardzo odporna na mróz. Igły mają ciemnozielone zabarwienie przez cały rok, są dość sztywne.
Sosna wirginijska (Pinus virginiana Mill.) naturalnie występuje na wschodnim wybrzeżu USA. W naszym kraju osiąga w gruncie 4-15m wysokości i 3-6m średnicy korony. Uprawa gruntowa możliwa na terenie całego kraju. Sosna dwu(trój)igielna, gatunek odporny na mróz, pokrojem zbliżony do sosny Banksa, w młodości pokrój płaczący. Igły zimą seledynowo-zielone, czasem żółte.
Na tym na razie koniec, jeżeli chodzi o sosny z siewu w taksonach botanicznych, wkrótce założę nowy wątek o oryginalnych świerkach w podobnym stylu.
pozdrawiam Wszystkich Paweł
- Nalewka
- Przyjaciel Forum
- Posty: 6531
- Od: 30 paź 2006, o 12:42
- Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
- Lokalizacja: Działka na Warmii
Xipe, dziękuję To zupełnie niezwykły materiał, bogaty, bardzo przydatny, przejrzysty, słowem - wyjątkowy. Super!!!
Pytanie: czy Sosna (limba) koreańska (Pinus koraiensis Sieb. et Zucc) urośnie na cięższej glebie? Takiej gliniasto-piaszczystej, jak to na Warmii?
Pytanie: czy Sosna (limba) koreańska (Pinus koraiensis Sieb. et Zucc) urośnie na cięższej glebie? Takiej gliniasto-piaszczystej, jak to na Warmii?
"Wyrzuciłem telewizor na śmietnik, a w radiu urwałem gałkę, tak aby nikt z rodziny nie mógł zmienić stacji i teraz jest tylko wasze radio u mnie w domu. I jestem naprawdę wolnym człowiekiem."
- xipe
- Przyjaciel Forum - gold
- Posty: 3025
- Od: 19 sie 2007, o 11:51
- Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
- Lokalizacja: Unieście/Koszalin
- Kontakt:
Wszystko mam z nasion sprowadanych ze stanowisk naturalnych - mam też inne ciekawostki ale są małe (2 letnie) albo sprawdzam ich przydatność w naszych warunkach.piku pisze:O rety- Pawle, czy Ty to wszystko z nasion wychodowałeś .Ja jestem miłośniczką sosen, lecz tylu odmian nie posiadam, a z nasion mam tylko czarną
Nalewko, u mnie jest tylko glina i sosny sobie radzą, łącznie z limbą , ale przy sadzeniu mieszam rodzimą glebę z tofem i piaskiem
pozdrawiam Paweł
Nalewka pisze:Pytanie: czy Sosna (limba) koreańska (Pinus koraiensis Sieb. et Zucc) urośnie na cięższej glebie? Takiej gliniasto-piaszczystej, jak to na Warmii?
U mnie małe siewki sosny koreańskiej na glebie gliniastej nie chciały rosnąć. Pod jedną rzuciłem dużo torfu i rośnie, reszta stała w miejscu [nic nie rosła].
Roman