Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GOŻDZIK KROPKOWANY Dianthus deltoides Syn.Cylichnathus deltoides, Coryophyllus deltoides, G.upstrzony, G.widełkowy

Obrazek

Karłowa bylina zimozielona o pokroju poduszkowym, płaskokulistym. Nie ma charakteru typowo górskiego. ..."Idealny do ogrodów skalnych"...1/..."Nadaje się do ogrodu skalnego"...5/. Roślina rodzima.
Ma pełzające, rozgałęzione kłącze, z którego wyrastają pokładające się pędy płone i wzniesione pędy kwiatostanowe. Łodygi ma cienkie, krótko owłosione, rozłożyste, rozgałęzione. Liście dolne łopatkowe, górne lancetowate, trawiaste, ostro zakończone z trzema nerwami, omszone krótkimi włoskami, drobne, błyszczące. Rośliny o kwiatach jaśniejszych mają liście jasnozielone, a o kwiatach ciemniejszych - ciemnozielone. Kwiaty drobne, do 1,8 cm średnicy są pięciopłatkowe, ciemnoróżowe z postrzępionymi, ząbkowanymi na brzegach płatkami, z białym oczkiem i ciemnym pierścieniem w gardzieli. Kwiaty umieszczone są pojedynczo lub po 2 - 3 na dość długich szypułkach i zebrane w lużną wiechę. Przecietnie na roślinie zakwita 120 kwiatów, ale może ich być nawet 500. Kwiaty zamykaja się na noc. Szybko rośnie. Roślina ekspansywna przez kłącza i samosiew. Roślina trująca. Roślina krótkowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 15/ 31/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie?. ?Nie ma specjalnych wymagań; z powodzeniem mogą go uprawiać i niezaawansowani amatorzy?...31/

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VI- VII Powtarza IX
Kolor ciemnoróżowy ( biały, karminowy, czerwony).
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na łąkach, pastwiskach, wrzosowiskach, brzegach lasów, polanach, w zaroślach i w jasnych lasach, na murawach piaskowych od niżu do gór na wysokości 990 - 2000 m.npm na bezwapiennym podłożu.
Występowanie Europa, Azja Zachodnia i Środkowa - Syberia, Indie. W Polsce - pospolity na niżu i w niższych położeniach górskich.
Stanowisko słoneczne? wystawa południowa lub zachodnia 53/ do umiarkowanie słonecznego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe . Roślina ciepłolubna. Toleruje stanowiska cieniste i wilgotne.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka do średnio zwięzłej, piaszczysto ilasta, żwirowo próchnicza, żyzna do ubogiej, bezwapienna. Toleruje różne typy gleby.,
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + bardzo dobry drenaż
Odczyn pH 5,5-7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Nie lubi zasadowego 2/.
Wymagania Po 3-4 latach podzielić i przesadzić, zostawiając tylko najmłodszą część kępy. Po kwitnieniu nisko przyciąć i zasilić roztworem saletry wapniowej - zakwitnie ponownie po 2 tygodniach. Na glebach lekkich ściółkować kompostem. Na glebach o dobrej kulturze nie wymaga nawożenia. Latem w czasie suszy podlewać od czasu do czasu, bo przestaje kwitnąć. W bezśnieżne i wietrzne zimy wymarza. Zimą lekko okryć.
Rozmnażanie Podział bryły korzeniowej po kwitnieniu lub w IV - V - łatwo. Sadzonkowanie sadzonki wierzchołkowe. Okłady oddzielane po ukorzenieniu. Siew wiosną V - VI - łatwo Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, na murki, skarpy, do ogrodów naturalistycznych, wrzosowiskowych, żwirowych, na rabaty bylinowe, obwódki, do pojemników, "na zielone dachy". Ładnie wygląda w towarzystwie traw ozdobnych, rogownicy, dzwonków, macierzanki, przetaczników rozesłanych i krwawników. 4/ Kwiaty nadają się na kwiaty cięte. Roślina lecznicza o działaniu wykrztuśnym i antyseptycznym w leczeniu chorób układu oddechowego. Roślina chroniona.
Odmiany Ma wiele odmian zarówno botanicznych jak i ogrodowych.
"Arctic Fire" 20 cm VI-IX Kwiaty białe z czerwonym oczkiem
"Brilliant" 20 cm VI-IX Kwiaty ciemnoczerwone, karminowe
"Splendens" 15 cm VI-VIII Kwiaty ciemnoróżowe
"Albus" 20 cm VI-IX Kwiaty białe, bez oczka.
Etymologia Nazwa "Dianthus" jak przy Dianthus alpinus. Nazwa gatunku "deltoides" od greckich słów "delta"= duża litera alfabetu greckiego w kształcie trójkąta i "eidos" = podobny; z uwagi na podobieństwo do trójkąta liści rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GOŻDZIK SINY
Dianthus grantianopolitanus
syn . G. majowy, D. caesius

Obrazek
Obrazek

Bylina zimozielona, muraw naskalnych o pokroju zwartym poduszkowym ozdobna z uwagi na sinozielone liście i kwiaty. Tworzy zwarte, wypukłe poduszki oraz nawisy naskalne...."Najcenniejszy gożdzik skalny"...(3) Roślina rodzima.
Posiada silne rozgałęzione, cienkie kłącze. Łodygi ma sztywne, płożące u dołu rozgałęzione, czterokanciaste, pokryte wraz z liśćmi sinym, woskowatym nalotem. Liście ma niebieskozielone,wąskie, podługowate, sztywne, naprzeciwległe, nagie, ostro zakończone z 3 nerwami, siedzące. Kwiaty ma pięciopłatkowe, różowe o postrzępionych, ząbkowanych płatkach, przy gardzieli owłosione, intensywnie pachnące. Kwiaty ma pojedyncze na sztywnych szczytach łodyg, o średnicy 1,5- 3 cm u gatunków rosnących dziko i 5 cm u odmian ogrodowych. Kwitnie obficie. Samosiew.

Ocena * * * AGM 1993 Najpiękniejsza, najbardziej dekoracyjna.
Polecana przez 2/ 3/ 9/, 33/ 53/.Zwłaszcza górskie mieszańce ogrodowe polecane przez 33/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie .

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie V-VI Powtarza.
Kolor jasnoróżowy ( od białego przez różowy do czerwonego, karminowego)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na ciepłych murawach kserotermicznych, skalnych zboczach, w jasnych borach sosnowych
i w górach w miejscach skalistych lub piaszczystych, bezwapiennych na wysokości do 2200 m.npm.
Występowanie Europa Środkowa i Zachodnia, Polska - rzadko na niżu - Śląsk, Wielkopolska, Małopolska.
Stanowisko bardzo słoneczne do umiarkowanie słonecznego wystawa południowa lub zachodnia 53/, umiarkowanie wilgotne, ciepłe. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. W półcieniu rzadziej kwitnie i tworzy lużne poduszki 45/. Roślina kserotermiczna 28/.
Gleba normalna, przepuszczalna, miękka, głęboka, piaszczysto ilasta, uboga do przeciętnej, bezwapienna. Wymagania pokarmowe średnie. Na glebie żyznej jest bardziej wybujały - traci zwarty pokrój. Na glebach ciężkich i wilgotnych rośliny gniją.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + torf kwaśny
Odczyn pH 5,8-6,8 lekko kwaśny, obojętny. Nie toleruje zasadowego 9/. Wg.1/ wymaga zasadowej gleby.
Wymagania Nie nawozić, bo liście tracą kolor i zielenieją. Nawozić P i K dla roślin kwitnących. Po kwitnieniu silnie przyciąć. Nie wymaga podlewania ani przykrycia na zimę.
Rozmnażanie Podział kłączy w VIII-IX - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki wierzchołkowe z piętką VIII-IX łatwo ale długotrwałe ? dot. odmian. Okłady - oddzielanie ukorzenionych - łatwiej. Siew odkryty jesienią lub w V-VI po stratyfikacji - dotyczy tylko gatunku. Odmiany tylko wegetatywnie .
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, alpinariów, na suche murki, do ogrodów naturalistycznych, na rabaty bylinowe, na obwódki i do pojemników. Ładnie wygląda posadzony w grupach. Nadaje się na kwiat cięty. Roślina objęta ścisłą ochroną, gatunek wymierajacy.
Odmiany
"Grandiflorus" 20 cm V-VI Kwiaty różowe
"Dobromierz" 10-20 cm V-VI Kwiaty ciemnoróżowe
"Frosty Fire" 10-20 cm V-VIII Kwiaty wiśniowe
"Badenia" 10-20 cm VI-VIII Kwiaty czerwono karminowe
Mieszańce ogrodowe górskiepowstały prawdopodobnie przez krzyżowanie z odmianami ogrodowymi gożdzika pierzastego.
"La Bourbille"10 cm Kwiaty różowe Pokrój zwarty * * AGM 1993
?La Bourbille Alba?10cm Kwiaty białe ** AGM 2012
''Inshriach Dazzler? 10 cm Kwiaty jasnoróżowe **AGM 1993
?Neon Star? 10-25 cm Kwiaty różowofioletowe **AGM 2004
"Pikes Pink" 15 cm V-VI Kwiaty różowe , pełne * * AGM 1993
Etymologia Nazwa "Dianthus" jak przy Dianthus alpinus.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GOŻDZIK ZANIEDBANY Dianthus pavonius syn. D. neglectus

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, zimozielona bylina górska o pokroju krzaczastym. Tworzy kępy...."Jeden z najlepszych gożdzików skalnych"... 15/.
Liście ma drobne, sztywne, lancetowate, równowąskie, zaostrzone, kłujące, srebrzystozielone z trzema nerwami. Liście zwężają się ku wierzchołkowi. Kwiaty duże, pojedyncze ( czasem po 2-3) na jednym pędzie, 1/ 2 - 2,5 cm średnicy , pięciopłatkowe z szarym lub brązowym oczkiem i bródką u nasady płatków. Płatki ma bladoróżowe, z ciemnoszarym środkiem i z ząbkowanym brzegiem, owłosione, na spodzie nagie i zółtozielone. Kwiaty pachną. Kwiaty osadzone są na krótkich łodygach. Kwitnie obficie. Rośnie umiarkowanie.

Ocena *AGM Dekoracyjna roślina skalna
. Polecana przez 9/ 15/ 24/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie . Odporna na ciężkie warunki.

Wysokość 5-10 (20) cm
Szerokość 25-40 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor bladoróżowy ( biały, różne odcienie różu)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na kamienistych murawach, łąkach, piargach, skalistych zboczach, w szczelinach skalnych na wysokości 1200-3000 m.npm.częściej na podłożu bezwapiennym.
Występowanie Alpy południowo-zachodnie (włoskie i francuskie), Pireneje wschodnie. Endemit alpejski.
Stanowisko słoneczne w południe zacienione ? wystawa południowa lub zachodnia, umiarkowanie wilgotne. Roślina wrażliwa na suszę.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, umiarkowanie żyzna - brak specjalnych wymagań glebowych. - przeciętna ogrodowa.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,6-7,2 obojętny, nie wapienny.
Wymagania Przesadzać co 4 - 6 lat. Podlewać dość często - raz na tydzień. Wiosną nawóz wolnodziałający, potem w razie potrzeby nawóz dla roślin kwitnących. Toleruje obornik i ekohumus. Obcinanie przekwitłych kwiatostanów jest pracochłonne, ale przedłuża okres kwitnienia. Nie wymaga okrycia na zimę, ale wymaga zima suchego podłoża.
Rozmnażanie Podział wczesną wiosną lub jesienią - trudno. Sadzonkowanie. Okłady. Siew. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po miesiącu, ponownie stratyfikować przez miesiąc.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na skarby, rabaty i do pojemników.
Kwiaty cięte - pachną.
Etymologia Nazwa "Dianthus" jak przy Dianthus alpinus.
Nazwa gatunku"pavonius" od "pavo" = jak paw.

Inne gatunki dianthus polecane przez :
8/ 9/ 31/ Dianthus glacialis Gożdzik lodowcowy ( lodnikowy )Alpy 2-10 cm VII-VIII Kwiaty ciemnoróżowe.
9/ 31/ 52/ Dianthus microlepis Gożdzik drobnołuskowy Bałkany 6 cm V-VI Kwiaty purpurowe. T-4.
31/ 53/ Dianthus petreus Gożdzik skalny Karpaty Wschodnie 10-30 cm VI-VIII Kwiaty białe
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

BOŻYKWIAT MEADA Dodecatheon meadia
Syn. Primula meadia - nowa nazwa, D.pauciflorum.

Obrazek
Obrazek

Bylina górska, bulwiasta o pokroju wzniesionym. Ozdobna z uwagi na kwiaty. Tworzy kępy podobne do kęp pierwiosnków. Jedna z najbardziej dekoracyjnych bylin zwana gruntowym cyklamenem .
Korzenie ma grube i mięsiste. Liście bezogonkowe, bladozielone, wydłużone, długości do15 cm, szerokoeliptyczne, nieco ząbkowane, zebrane w rozety, zwykle czerwono nabiegłe lub pokryte czerwonymi plamkami, z wyrażną żyłą centralną. Z rozety liściowej wyrasta jeden do kilka pędów kwiatostanowych. Pęd kwiatostanowy wysoki, bezlistny, zakończony baldachem kwiatów zebranych w grono po10-20 sztuk. 4/ Kwiaty 2 - 3 cm długości, pięciopłatkowe, lilioworóżowe, w kształcie żądła z charakterystycznie wywiniętymi do góry o 180 stopni płatkami, dołem zrośnięte w rurkę, pachnące. Kwiaty z płatkami o białej nasadzie i pomarańczowymi widocznymi pylnikami. Kwiaty osadzone na długich łodygach znacznie wyrastają ponad kępę rozetowych liści. Kwitnie około miesiąca. Po kwitnieniu część nadziemna rośliny usycha pozostawiając puste miejsce. Ma ładne mahoniowe strąki nasienne. Roślina trująca. Roślina wieloletnia. Gatunek zmienny. Rośliny sprzedawane jako D.meadia często należą do gatunku D.pulchellum.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 8/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie .

Wysokość 20-40 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie V-VI
Kolor liliowy (biały, różowy, kremowy)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na łąkach, preriach, w lasach i górach, na skalistych górskich zboczach do wysokości 1600 m.npm.
Występowanie Górzyste tereny USA - stany wschodnie i centralne - Pensylwania, Georgia oraz w Kanadzie.
Stanowisko półcieniste do słonecznego, przy odpowiedniej wilgotności ? osłoniętego w południe, umiarkowanie wilgotne , chłodne, osłonięte od wiatru. (Wilgotne do końca wiosny, latem - suche)
Gleba normalna, przepuszczalna, pulchna, piaszczysto gliniasto ilasta, próchniczo liściowa, żyzna do bardzo żyznej, bezwapienna.
Podłoże:
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6,5-7,2 obojętny. Wg.1 ? gleba kwaśna.
Wymagania Żle znosi przesadzanie, ale co kilka lat należy podzielić. Sadzić należy w otoczeniu bylin, które wypełnią wolne miejsce pozostawione po kwitnieniu bożykwiata ( od VII). Podlewać regularnie w okresie wzrostu. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać rozłożonym kompostem lub torfem. 8/
Rozmnażanie Podział bulw wczesną wiosną lub jesienią, po kwitnieniu i zaschnięciu liści. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe z pąkiem w VIII. Siew bezpośrednio po zbiorze, odkryty jesienią lub siew wiosną po stratyfikacji w I - III. Metoda siewu 2. Kwitnie po 3 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na skarpy, do ogrodów naturalistycznych, leśnych, na rabaty bylinowe, obwódki. Latem znika dlatego dobrze sadzić w towarzystwie epimediów, orlików, niskich paproci i traw ozdobnych, 4/ host, żurawek, floksa kandyjskiego oraz pod drzewami i krzewami i nad brzegami oczek wodnych.
Odmiany
f. "Album" Kwiaty białe * * AGM 1993 Polecana przez 8/ 33/.
"Red Colors"Kwiaty czerwonokarminowe.
"Goliath" Kwiaty lilioworóżowe - zbyt wysoki na skalniak.
Etymologia Nazwa "Dodecatheon" od nazw greckich "dodeka" = dwanaście i "thios" = bóg lub "hema" = oszczep. Oznacza, że roślina jest silnym lekiem pod opieką dwunastu bogów olimpijskich lub że ma czasem 12 płatków okwiatu, wg.innych że ma 12 kwiatów na 1 łodydze
Nazwa gatunkowa "meadia" nadana na cześć dr. Richarda Mead (1673-1754) angielskiego lekarza króla Jerzego III, patrona Amerykańskiego Instytutu Botaniki. 1/
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


BOŻYKWIAT NADOBNY Dodecatheon pulchellum

syn . Obecnie Primula pulchella, Pierwiosnek nadobny,D. amethistinum, D. radicatum, B. piękny

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Mała bylina bulwiasta, z rozetką liści tak jak u pierwiosnków. Tworzy kępy.
Liście odziomkowe, bladozielone, owalne lub łopatkowate, miękkie, nieco lepkie, częściowo ząbkowane, stopniowo zwężające się do ogonków, zebrane w rozety. Łodygi kwiatowe bezlistne, długie. Kwiaty pięciopłatkowe, lilioworóżowe, drobne, zebrane w baldachy po 10 - 15 kwiatów na szczycie mocnych łodyg. Kwiaty przypominają kwiaty cyklamena. Płatki kwiatowe, odgięte do tyłu, dołem złączone rurkowate, rurki żółtawe u nasady z purpurową, falistą obwódką. Po kwitnieniu część nadziemna usycha. Podobny do D.meada ale liście są często pofałdowane, a baldachy mają mniejszą liczbę kwiatów. Roślina trująca. Gatunek bardzo zmienny. Roślina wieloletnia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 15/ 24/ 33/.
T-1 łatwa w uprawie

Wysokość 15-40 cm
Szerokość 40 cm
Kwitnie V - VI
Kolor lilioworóżowy (biały, różowy, lawendowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na wilgotnych łąkach przybrzeżnych i górskich, w zaroślach, wzdłuż strumieni i wodospadów do wysokości 2400 m.npm.
Występowanie Ameryka Północna - Góry rejonów zachodnich od Alaski i Kanady po Kalifornię i Nowy Meksyk - Góry Skaliste.
Stanowisko półcieniste, umiarkowanie wilgotne (do końca wiosny), chłodne, osłonięte. Roślina wrażliwa na suszę. W cieniu słabiej kwitnie.
Gleba normalna do organicznej, przepuszczalna, próchniczo żwirowa, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : torf kwaśny 1 : 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3 + drenaż
Odczyn pH 5,6-6,5 lekko kwaśny. Roślina kwasolubna.
Wymagania Żle znosi przesadzanie. Oznaczyć miejsca gdzie rośnie, bo od VII jest niewidoczny. Podlewać wiosną często i regularnie. Wiosna nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym potem dla roślin kwitnących. Latem i zimą sucho. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział jesienią. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe z pąkiem - b.trudno- VIII-IX. Siew odkryty jesienią lub wiosną po stratyfikacj - trudno. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po miesiącu poddać ponownej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca. Kwitnie po 3 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na skarpy, do ogrodów naturalistycznych, na rabaty bylinowe, obwódki, pod krzewy i nad brzegami oczek wodnych.
Leczniczo stosowany przez Indian przy zapaleniu oczu.
Podgatunki
Rodzaj bardzo zmienny, występuje w 20 podgatunkach.
Odmiany
"Red Wings" Kwiaty szkarłatne, jasno czerwonoróżowe.
Etymologia Nazwa "Dodecatheon" jak przy Dodecatheon media.
Nazwa gatunku "pulchellum" od "pulcher" = dobry, przystojny.

Inne gatunki ozdobnych Dodecatheon polecane przez 33/ i 53/

D. dentatum B. ząbkowany Zachodnia Ameryka Półn. 20-30 cm Kwiaty białoróżowe ** AGM 1994
D. hendersonii B.Hendersona Kalifornia 30-40 cm Kwiaty purpuroworóżowe ** AGM 1993
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GŁODEK MRZYGŁÓD Draba aizoides

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, zimozielona bylina wysokogórska hal i muraw naskalnych powyżej granicy lasu, o pokroju kępiastym ozdobna z uwagi na bardzo wczesny okres kwitnienia i kwiaty. Tworzy niewielkie, przyziemne, drobniutkie rozety liści - kępy, rozrastające się w gęste zielone kobierce podobne do mchu. Zwiastun wiosny. Jeden z najpiękniejszych głodków...."Jest jednym z najłatwiejszych do uprawy gatunków"...?bardzo ceniony przez entuzjastów górskich roślin?... 1/ Roślina rodzima.
Rozetki liściowe sztywne, ciemnozielone, owłosione na brzegach, podobne do rozet skalnic. Liście małe, grube, soczyste, lancetowate, równowąskie, zaostrzone na brzegach pokryte długimi szczecinkami. Łodygi kwiatostanowe rozgałęzione, bezwłose i bezlistne, wyrastające ponad rozety liści. 26/ Kwiaty drobne, średnicy 6 - 8 mm, czteropłatkowe, jaskrawożółte, w zwartych kwiatostanach, po kilka ( 2- 4 sztuk) w małych baldaszkach na szczycie krótkich łodyg. Kwiatostany początkowo zwarte, potem w miarę kwitnienia wydłużają się. Kwiaty początkowo żółte potem białawe podobne do kwiatów pszonaka. Rośnie wolno osiągając niewielkie rozmiary. Samosiew.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 3/ 8/ 15/ 24/ 31/ 53/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie. Niewymagająca.

Wysokość 4-10 cm
Szerokość 10-20 cm
Kwitnie III-V
Kolor jaskrawożółty (biały)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w szczelinach skalnych, na osypiskach skał wapiennych, piargach i naskalnych murawach w górach na wysokości 1350 - 3600 m.npm.
Występowanie Góry Europy Środkowej i Południowej od Pirenejów i Anglii przez Alpy, Jurę, Wogezy po Karpaty i Bałkany, Polska - Tatry do wysokości 2420 m.npm.
Stanowisko bardzo słoneczne - wystawa południowa lub zachodnia 53/, stale umiarkowanie wilgotne, zimne. Toleruje krótki okres suszy. W cieniu pędy ma wiotkie i wybujałe.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, żwirowa, uboga do przeciętnej, wapienna. Lepiej rośnie na glebie uboższej.
Podłoże :-
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 0 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-8,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy, zasadowy. Lubi zasadowy, bo w naturze rośnie na wapiennych skałach 13/.
Wymagania Nie sadzić w sąsiedztwie ekspansywnych roślin. Roślinę obsypać wokoło drobnymi kamykami i żwirem. Podlewać regularnie - stała wilgoć, co tydzień. ( Nie zwilżac liści). Nawozić kompostem lub nawozem wolnodziałającym i dla roślin kwitnących. Zimą sucho(drenaż).
Rozmnażanie Podział większych kęp po kwitnieniu VI-VIII - trudno. Sadzonki - ukorzenianie rozetek liści - VII-IX. Siew odkryty jesienią lub kryty po stratyfikacji II- III - łatwo. Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów żwirowych, na murki, skarpy,
w szczeliny między kamieniami, szpary w płytach, pojemniki, donice.
Odmiany
"Napoleon Dramult" 3 cm III-IV Kwiaty żółte Gatunek mchowy.
Etymologia Nazwa "Draba" od greckiego słowa "draba" = ostry, gryzący i odnoszący się do ostrego smaku liści, które rzekomo miały wartość leczniczą jako okład lub od grec. "drabe" = trawy.
Nazwa gatunku "aizoides" od greckich słów "aei" = zawsze i "zoo" = żyję ; zawsze żywy, nieśmiertelny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DĘBIK OŚMIOPŁATKOWY Dryas octopetala

Obrazek

Mała górska krzewinka, arktyczno ? wysokogórska, częściowo zimozielona, płożąca o pokroju płaskim, poduszkowym. Roślina o ozdobnych liściach, kwiatach i owocach. Tworzy kobierce i nawisy na kamieniach. ...?Należy do najpiękniejszych i najcenniejszych roślin ogrodów skalnych" 8/ ...?Interesujacy przedstawiciel flory arktycznej, akceptujacy warunki ogrodów skalnych?.. 9/. Roślina rodzima. Rośnie na halach, murawach naskalnych i piargach.
Korzenie ma do 2 m pod ziemią. Pędy ma silnie rozgałęzione, płożące, drewniejące, przylegające do ziemi i zakorzeniające się w podłożu. Liście na długich ogonkach, drobne, długości 2,5 cm, błyszczące, eliptyczne, skórzaste, sztywne, z wierzchu ciemnozielone , pofałdowane, o regularnie karbowanym brzegu, przypominające kształtem liście dębu. Liście na spodzie pokryte są białym kutnerem a zimą przebarwiają się na ciemnobrązowo. Kwiaty pojedyncze, białe, duże, średnicy 3 - 4 cm, zwykle ośmiopłatkowe z licznymi żółtymi pręcikami, szeroko rozwarte, osadzone są pojedynczo. 26/ Kwiaty obracają się zawsze w kierunku słońca tworząc misę koncentrującą promienie słoneczne i podnoszącą temperaturę wewnątrz kwiatu o kilka stopni - Ladyman/. Kwitnie obficie, krótko, ale ma ozdobne owocostany, piórkowate, puszyste, srebrzyste, zebrane w duże główki podobne do owoców sasanki. Rozrasta się dość szybko. Roślina długowieczna do ponad 100 lat. Roślina ekspansywna. Gatunek bardzo zmienny.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 31/ 33/ 53/.
T-2. Roślina łatwa w uprawie, bardzo żywotna i odporna.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 60-100 cm ( nawet do kilku m 2 )31/
Kwitnie V-VI Powtarza w VIII
Kolor biały (białożółty)
Mrozoodporność USDA 2

Rośnie od arktycznej tundry po górskie hale do wysokości 3000 m.npm. 14/ na skałach, piargach, wrzosowiskach, kamienistych murawach na podłożu wapiennym. 4, 26/ ( rzadko również na granicie).
Występowanie Góry Europy Północnej, Alpy, Karpaty, Ameryka Północna - Góry Skaliste, Kanada, Kaukaz, Arktyka, Grenlandia, Islandia, Alaska oraz góry Chin, Japonii, Rosji - Syberia, Sachalin, Kamczatka. Polska - Tatry Zachodnie do wysokości 2150 m npm, Pieniny ? rzadko. 26/ Relikt polodowcowy.
Stanowisko słoneczne, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci wg.45/ - preferuje stanowisko nasłonecznione i nagrzewające się. Wg. 8/ nie sadzić dębików w miejscach silnie nasłonecznionych. Dobrze znosi suszę i chłód. 31/
Gleba normalna, bardzo przepuszczalna, lekka do średnio zwięzłej, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, umiarkowanie żyzna, wapienna. Tolerancyjna na rodzaj gleby ? mineralno organiczna. ? 45/
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + bardzo dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,8-7,5 obojętny, zasadowy. Roślina wapniolubna 9/ 4/, toleruje odczyn obojętny.
Wymagania Nie przesadzać. Rośnie wolno po posadzeniu, ale póżniej silnie się rozrasta. Nadmiar pędów obcinać - ograniczać rozrost. W razie suszy na mineralnym, przepuszczalnym podłożu. Podlewać. Kwiatostany przekwitłe ścinać, kwitnie drugi raz. Zimą lekko okrywać zwłaszcza w bezśnieżne zimy. 4/
Rozmnażanie tylko wegetatywne. Podział - oddzielanie wierzchołkowych pędów w VIII z zawiązkami młodych korzeni - łatwo. Sadzonkowanie bocznych półzdrewniałych pędów z piętką ( ukorzeniacz) VII-IX - trudno. Nasiona w naszych warunkach klimatycznych nie kiełkują lub kiełkują bardzo słabo.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, do obsadzania zboczy, szpar między kamieniami oraz żwirowisk 8/, na rabaty bylinowe i obwódki, murki i skarpy. Ładnie wygląda z karłowatą wierzbą, krokusem spiskim. Roślina jadalna liście wykorzystywane jako substytut herbaty. Roślina lecznicza środek na trawienie i przy chorobach jamy ustnej i gardła jako środek ściągający. Roślina chroniona.
Odmiany
"Minor" Odmiana mniejsza od typu i dłużej kwitnąca. ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Dryas" od grec."dryas"(driada) = w mitologi greckiej nimfa dębu; bo ma liście podobne do liści dębu. Nazwa gatunku "octopetala" od słów "octo" = osiem i "petalus" = płatek ; ośmiopłatkowy.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DĘBIK SUNDERMANA Dryas x suendermanni

Obrazek
Obrazek

Niska krzewnika częściowo zimozielona o pokroju płaskim, poduszkowym i ozdobnych liściach, kwiatach oraz owocach.
Pędy pokładające się, drewniejące tworzą zwartą darń oraz nawisy naskalne i ukorzeniają się w podłożu. Liście jajowate, małe, skórzaste, karbowane, od spodu owłosione przypominają liście dębu. Liście ciemnozielone góra, dołem srebrzyste. Kwiaty osadzone powyżej liści na cienkich szypułkach. Kwiaty wyprostowane, duże, ośmiopłatkowe, kremowobiałe z licznymi żółtymi pręcikami osadzone na szczytach lekko pochylonych pędów podobne do kwiatów zawilców. W pąkach kwiaty żółtawe, potem blednące do białych. Kwiaty nie rozwijają się całkowicie tak jak u D.octopetala. Puszyste, piórkowate owocostany zebrane w duże, pojedyncze główki pokryte białymi włoskami podobne są do owoców sasanki..

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 31/ 33/.
T-2.Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 60-90 cm
Kwitnie V-VI
Kolor kremowobiały (żółtawy)
Mrozoodporność USDA 3

Mieszaniec D. octopetala i D. drummodi
Stanowisko umiarkowanie słoneczne, umiarkowanie wilgotne, chłodne, osłonięte.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, średnio żyzna do żyznej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,2-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy 2/.
Wymagania Nie przesadzać. W razie suszy podlewać. Nadmiar pędów obcinać. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Sadzonkowanie bocznych pędów z piętką (ukorzeniacz). Okłady - odcinanie ukorzenionych pędów. Kiełkuje nieregularnie i tylko w określonych warunkach - trudno.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, żwirowych, na murki, między płyty chodnikowe. Jak D.octopetala. Ładnie wygląda z trawami ozdobnymi. 31/
Etymologia "Dryas" jak przy Dryas octopetala.
Nazwa mieszańca "suendermanni" prawdopodobnie od Franz Sundermann ( 1864-1946 ) założyciela Alpine Garden w 1886 r. w Lindau nad Jeziorem Badeńskim, w którym zgromadził on największą wówczas kolekcję roślin alpejskich z całego świata 1100 roślin. Członkowie rodziny kontynuują tradycje rodzinne prowadząc tam szkółkę roślin alpejskich.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONCZYN NISKI Edrainathus pumilio
Syn. Dz.drobny, Wahlenbergia pumilio

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, ścieląca się bylina skalna, częściowo zimozielona o pokroju poduszkowym i bardzo ozdobnych kwiatach. Tworzy regularne, płaskie, gęste poduszki ...?Najlepszy gatunek do uprawy w ogrodzie?... 15/...?Uroczy maluch, niestety, niezbyt długowieczny?... 11/ ..."Jeden z cenniejszych, obficie kwitnący, perełka ogrodów skalnych"... 9/
Łodygi ma nierozgałęzione, wzniesione, gęsto ulistnione. Liście ma igiełkowate, trawiaste, szarozielone, naprzeciwległe, równowąskie, gęsto pokryte włoskami na górnej powierzchni, srebrzyste, długości 2 cm. Kwiaty pojedyncze lub zebrane po 2-3 na końcach łodyg, okazałe, 1,5 - 2 cm średnicy, dzwonkowate, niebieskofioletowe, siedzące ,z krótkimi podkwiatkami. Kwitnie obficie. W okresie kwitnienia kwiaty pokrywają całkowicie roślinę. Kwiaty otwierają się tylko przy słonecznej pogodzie. Roślina krótkowieczna, niezbyt trwała, starsze rośliny czasem zamierają po kwitnieniu. Samosiew niewielki.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 9/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 3-6 cm
Szerokość 12-30 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor niebieskofioletowy (biały, fioletowy)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na skałach wapiennych, piargach, w szczelinach skalnych w górach.
Występowanie Bałkany Zachodnie, Góry Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Gruzja - Kaukaz, Włochy, Karpaty Południowe. Endemit bałkański.
Stanowisko słoneczne - ale osłonięte przed południowym słońcem - wystawa wschodnia do umiarkowanie półcienistego, suche do umiarkowanie wilgotnego. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci . Roślina ciepłolubna. Wg. 53/ słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba mineralna, przepuszczalna, miękka, głęboka, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH od6,6 - 8,5 obojętny, zasadowy. Roślina wapniolubna 9/.
Wymagania Nie przesadzać - długi korzeń. Ściółkować wokół rośliny żwirkiem wapiennym. Wiosną nawozić ostrożnie nawozem wolnodziałającym, ale lepiej ściółkować kompostem, a latem nawozić nawozem dla roślin kwitnących. Podlewać regularnie od póżnej wiosny do lata, ale tak by między podlewaniami podłoże było suche. Zimą sucho (dobry drenaż lub daszek). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki z bocznych pędów wiosną - trudno. Siew bezpośrednio po zbiorze na miejsca stałe.(stratyfikować przez 2 miesiące) Metoda siewu 3 -trudno. Nasiona nierównomiernie i długo wschodzą. Jeśli nie wzejdą po miesiącu należy poddać ponownej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca. Podział niemożliwy.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, w szczeliny między kamieniami, do alpinariów i na suche murki, kamienne koryta, donice.
Etymologia Nazwa"Edrainathus" wywodzi się z greckich słów "hedraios" = siedzi,siedzący i "anthos" kwiat
Nazwa gatunku "pumilio" = mały, krasnal, karzeł.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

EPIMEDIUM WIELKOKWIATOWE Epimedium grandiflorum
syn. E.macranthum

Obrazek
Obrazek

Niska, częściowo zimozielona bylina kępiasta o pokroju zwartym, krzaczastym. Ozdobna z uwagi na liście, kwiaty i dywanowy pokrój. To jedno z najżywotniejszych i najefektowniejszych epimediów.
Tworzy pełzające podziemne rozłogi dzięki którym roślina rozrasta się w duże dywany. Ma niezwykle dekoracyjne liście, młode sa brązowe , starsze zielone wybarwiające się jesienią na brunatnawozielone. Na łodydze znajduje się tylko jeden liść. Liście odziomkowe są drobne, złożone z 3 listków i ostro ząbkowane, prawie kolczaste 31/,. skórzaste, jajowate, spodem niebieskawe, na brzegach czerwono obrzeżone, zakończone spiczasto u góry, dołem sercowate i omszone. Kwiaty średnicy 2-4 cm, czteropłatkowe, fioletowe przypominające storczyki z długimi białymi ostrogami, nadającymi im pająkowaty kształt. Ostroga kwiatów wąska, szydlasta. 4/ Grona kwiatostanowe gęste, zwisające, zebrane w wiechy. Kwiaty po 4-15 sztuk wyrastają na wiotkich, cienkich nitkowatych szypułkach. Krótko kwitnie. Rośnie powoli . Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 24/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie (IV) V-VI
Kolor Fioletowy ( biały,żółty, różowy )
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w wilgotnych, jasnych lasach liściastych, w górach.
Występowanie Chiny Północne, Mandżuria Południowa, Daleki Wschód Rosji, Korea Północna, Japonia.
Stanowisko półcieniste ( wystawa wschodnia lub zachodnia) do cienistego, stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, osłonięte od wiatru, chłodne. Na miejscu słonecznym liście ulegają poparzeniu.
Gleba normalna, przepuszczalna, cięższa, gliniasto piaszczysto ilasta, próchnicza, torfowa, żyzna. Wymagania pokarmowe średnie. Nie toleruje gleb piaszczystych i ciężkiej gliny.
Podłoże:
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny1 : 1 : 1 + dobry drenaż + torf kwaśny
Odczyn pH 6,2-7,2 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Podlewać regularnie - raz na tydzień lub częściej przy wysokich temperaturach. Stare liście usuwać wczesną wiosną, można przyciąć przy ziemi i ściółkować kompostem. Stare egzemplarze przycinać po zimie tuż nad ziemią. Latem nawóz wieloskładnikowy lub nawóz dla roślin kwitnących. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych karp jesienią po kwitnieniu we IX - łatwo. Oddzielanie młodych roślin powstających na kłączach. Sadzonkowanie-sadzonki kłączowe. Siew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa.... "Najlepiej prezentuje się jako kępa , a nie roślina okrywowa"...(1 )Przeznaczona do ogrodów skalnych, między kamieniami, na rabaty bylinowe, do ogrodów naturalistycznych. Sadzić z roślinami cebulowym wiosennymi - zakrywa puste miejsca, do podsadzania drzew liściastych i krzewów, w grupach ogrodowych, na cmentarze. Ładnie wygląda z paprociami, obuwnikiem, pełnikiem, bodziszkami, funkiami, kopytnikiem, tawułkami i przylaszczkami. Roślina jadalna - gotowane liście.
Roślina lecznicza od wieków stosowana jako afrodyzjak o działaniu podobnym do viagry. Ponadto stosowana w leczeniu osteoporozy. Działanie przeciwastmatyczne, przeciwbakteryjne, przeciwreumatyczne, przeciwkaszlowe, obniża poziom cukru we krwi i zmniejsza ciśnienie krwi.
Odmiany
"Rose Queen" 30 cm Kwiaty intensywnie różowe z długimi ostrogami o białych końcach* * AGM 1993
''White Queen?30 cm Kwiaty białe, duże. Tworzy kępy. ** AGM 1993
"Lilafee" 20 cm III-IV Kwiaty fioletowopurpurowe
"Nanum"20 cm Kwiaty białe * * AGM 1993
Etymologia Nazwa "Epimedium" łacińskie znaczenie nieznane, z grec. "epi" = na , nad i "medium" = gatunek rośliny - nazwa rośliny używana przez Pliniusza. Nazwa gatunku "grandiflorum" od słów "grandis"= duży, wielki i "floris" = kwiat ; o wielkich kwiatach
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

EPIMEDIUM CZERWONE Epimedium x rubrum Syn. E.purpureum

Obrazek
Obrazek

Niska, częściowo zimozielona bylina o pokroju zwartym, krzaczastym i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy zwarte, szerokie i gęste kępy. Jedno z najżywotniejszych epimediów, rozrastające się szybciej niż pozostałe gatunki.
Rozrasta się przez cienkie, pełzające podziemne kłącza.
Liście młode są lekko czerwonawe, o efektownym czerwonym unerwieniu, potem zielenieją a jesienią przebarwiają się na kolor intensywnie czerwonobrunatny na brzegach, a w środku żółte. W okresie kwitnienia przybierają marmurkowy brązowozielony wzór. Liście odziomkowe są potrójnie złożone, dziewięciolistkowe, pierzaste z ostro zakończonymi blaszkami i ostro ząbkowanych krawędziach, u nasady sercowate. Pęd kwiatostanowy sztywny z 1 liściem. Dwubarwne małe kwiaty, 2 cm średnicy, czteropłatkowe, przypominające kwiaty orlika, z dość długimi, kremowymi ostrogami, nieco zagiętymi są zebrane na długich szypułkach, w lużną wiechę po 20-30 sztuk. Płatki zewnętrzne szare z czerwonymi plamkami, a wewnętrzne karminowoczerwone z plamkami jkasnożółtymi. 31/ Kwiaty pojawiają się przed liśćmi. Kwitnie krótko 2-3 tygodnie. Młode liście wyrastają zaraz po kwitnieniu. Rośnie powoli. Roślina długowieczna - do 40 lat i bardzo wytrzymała.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 31/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-30 cm
Szerokość 30-60 cm
Kwitnie IV-V
Kolor Wiśniowo biały(żółty, różowy, purpurowy, fioletowy, liliowy)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec E. alpinum i E. grandiflorum.
Stanowisko półcieniste do cienistego ? wystawa północna, wschodnia lub zachodnia, stale umiarkowanie wilgotne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Roślina cieniolubna. W słońcu rośnie słabiej.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo torfowa, żyzna, bogata w składniki pokarmowe.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż
- ziemia darniowa :ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Roślina tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Stare liście usuwać wczesną wiosną - III. Wiosną grubo ściółkować wokół rośliny kompostem. Póżne wiosenne przymrozki mogą uszkadzać roślinę. Podlewać rzadko. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział dużych kęp jesienią po kwitnieniu ? pocz.IX lub wczesną wiosną. Po podziale może nie kwitnąć przez rok lub dwa. Sadzonkowanie kłączy. W Polsce nie zawiązuje nasion.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych i naturalistycznych, na rabaty bylinowe, skarpy, do podsadzania drzew i krzewów. Patrz też E.gradiflorum.
Etymologia Nazwa "Epimedium" jak przy Epimedium grandiflorum.
Nazwa gatunku "rubrum" = czerwony.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

Epimedium Younga "Niveum" Epimedium x youngianum "Niveum" Syn.E.diphyllum

Obrazek
Obrazek"Roseum" i "Niveum"

Bylina kłączowa, częściowo zimozielona, o pokroju kępiastym i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy zwarte i gęste kępy.
Liście ma dość drobne, młode jasnobrązowe, marmurkowe, zielenieją w miarę upływu czasu, by jesienią nabrać brązowawego odcienia. Roślina rozłogowa. Łodygi czerwonawe z jednym liściem łodygowym. Liście odziomkowe złożone z 6 - 9 listków cienkich, ząbkowanych długości 4 - 8 cm. Kwiaty drobne,
1,5 cm średnicy śnieżnobiałe, zwisające, dzwonkowate, zebrane w grona po 3 - 8 kwiatów. Kwiaty bez ostróg 4/ czasem z krótkimi ostrogami. Kwitnie póżniej niż inne epimedia. Rośnie wolno. Roślina długowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna .Bardziej dekoracyjna jest odmiana ?Niveum?.
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 20-30 cm
Szerokość 50-75cm
Kwitnie (IV) V-VI
Kolor biały (jasnoróżowy)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec E. diphyllum i E. grandiflorum.
Stanowisko półcieniste do cienistego, umiarkowanie wilgotne, osłonięe od wiatru.
Gleba normalna, przepuszczalna, gliniasto piaszczysto ilasta, próchniczo torfowa, zasobna.
Podłoże:
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,2 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Stare liście usuwać wczesną wiosną i kompostować grubą warstwą kompostu. Zima lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział jesienią lub wczesna wiosną - trudno, bo ma zbitą bryłę korzeniową. Siew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na małe powierzchnie, pomiędzy kamieniami, do ogrodów naturalistycznych, pod drzewa i krzewy, na obwódki, na rabaty. Ładnie wygląda z wiosennymi cebulowymi. Patrz też. E.grandiflorum.
Odmiany
"Niveum" 25 cm Kwiaty białe czasem z krótkimi ostrogami * * AGM 1993
"Roseum" 25 cm Kwiaty fiołkoworóżowe
Etymologia Nazwa "epimedium" jak przy E.grandiflorum.
Nazwa gatunku "youngianum" na cześć Davida Allana Younga (1915 - 1991) - amerykańskiego entomologa
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

RANNIK ZIMOWY Eranthis hyemalis syn. R. wiosenny, E.bulgarica, E.hyemalis var.bulgarica

Obrazek
Obrazek

Niska, leśna bylina bulwiasta o pokroju zwartym, kępiastym, wzniesionym Tworzy małe kępy o ozdobnych liściach i kwiatach. Jeden z pierwszych kwiatów przedwiośnia - zakwita wcześniej niż przebiśnieg, bezpośrednio po stopnieniu śniegu.
Z podziemnej, okrągławej, małej, ciemnobrązowej bulwy o nieregularnych kształtach wyrasta nierozgałęziona, wzniesiona, naga, czerwono przebarwiona łodyga zakończona pojedynczym kwiatem wspartym kryzą podsadek złożonych z 3 zielonych liści, w formie kołnierzyka. Silna roślina może wydać 20 i więcej kwiatów. Pęd kwiatowy jest niewielki i rośnie w czasie kwitnienia. Kwiaty pojedyncze, duże, 2 - 3 cm średnicy, jaskrawożółte, błyszczące, sześciopłatkowe, podobne do zawilców, miseczkowate, początkowo półotwarte póżniej szeroko otwarte. Kwiaty o delikatnym miodowym zapachu. Kwitnie długo 3 - 4 tygodnie, jeśli utrzymuje się niska temperatura (poniżej 10 o C). 4/ Kwiaty zamykają się na noc i w pochmurne dni. Liście asymilacyjne, właściwe pojawiają się dopiero po kwitnieniu. Liście te są długoogonkowe i głęboko dłoniasto podzielone, pięcio lub siedmiodzielne, ciemnnozielone, lśniące. W ciągu lata część nadziemna znika w VI. Wszystkie części rośliny słabo trujące powodujące alergię. Samosiew. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 15/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10(15) cm
Szerokość 5-15 cm
Kwitnie (II) III-IV
Kolor jaskrawozłotożółty (białe i pełne - rzadko)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w wilgotnych lasach i na ich obrzeżach, w zaroślach, na łąkach i pastwiskach, a także w miejscach skalistych na nizinach i w górach na wysokości 600-1200 m.npm.
Występowanie Europa Południowo Zachodnia, od Hiszpanii i Francji Zachodniej przez Szwajcarię i Włochy ( Alpy, Jura, Wogezy), kraje dawnej Jugosławii (Bałkany), Bułgarię, Azję Mniejszą i Azję Południowo Zachodnią od Iraku po Afganistan. Ńa Dalekim wschodzie rośnie eranthis zaliczany do sekcji shibateranthis.
Stanowisko półcieniste do jasno cienistego (w okresie kwitnienia słoneczne) , umiarkowanie wilgotne (wilgotne jesienią
i wczesną wiosną), osłonięte, ciepłe. Jesienią przesychające. Roślina cieniolubna.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, miękka, piaszczysto gliniasto ilasta, bardzo próchnicza, umiarkowanie żyzna do żyznej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6,2-7,2 lekko kwaśny, obojętny 2/.Wg.24/ - zbliżony do obojętnego. Wg.1/ ? zasadowy.
Wymagania Dzielić co 2- 3 lata. Sadzić na głębokość 3-5 cm co 7,5 cm w grupach. 30/ Przed posadzeniem moczyć w wodzie przez noc. Zbyt głęboko posadzone żle rosną, a zbyt płytko - wysychają.W okresie wegetacji systematycznie podlewać potem podlewać tylko w razie suszy. Do podłoża przy sadzeniu dodać nawóz organiczny, a gdy kwiaty przekwitają - nawóz dla roślin cebulowych. Jesienią kompost. Przekwitłe kwiatostany usuwać. Przed zimą okrywać umiarkowanie, bulwki można też przechowywać w chłodnym pomieszczeniu.
Rozmnażanie Podział bulw V-VI, przechowywać w piasku w temp. pokojowej, przed sadzeniem kłącza można podzielić na kilka części, sadzić w VIII-IX - ostrożnie. Siew bezpośrednio po zbiorze do gruntu w V . Kiełkuje następnej wiosny, kwitnie po 3-4 latach. Samosiew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów naturalistycznych, parków, na trawniki, na rabaty wiosenne i do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie śnieżników, przebiśniegów, śnieżyc, kokoryczy, ciemierników, fiołków i innych drobnych bylin kwitnących wczesna wiosną, pierwiosnków, krokusów, cebulic, kosaćców cebulowych i wrzośców czerwonych a także między krzewami i pod drzewami liściastymi. Roślina nadaje się do pędzenia. Roślina lecznicza lek chomeopatyczny ? trucizna.
Odmiany
?Guinea Gold?Syn. E. x tubergeni mieszaniec E.hyemalis i E.cilicica 10 cm Kwiaty żółte ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Eranthis" pochodzi od greckich słów "er" = wiosna i anthos = kwiat.
Nazwa gatunku "Hyemalis" z greckiego slowa "hyems" = zima; wiosenny kwiat w zimie.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”