Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

IGLICA ZMIENNA Erodium x variabile

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, kępiasta bylina zimozielona o pokroju płaskim, poduszkowym. Tworzy bardzo zwarte kępki.
Liście ma atrakcyjne przypominające małe serca albo pierzaste, cienkie, zielone, regularnie powcinane, od spodu pokryte białymi włoskami na długich ogonkach, zebrane w przyziemne rozety. Kwiaty 1,5 cm średnicy, pięciopłatkowe, różowe z ciemniejszymi, karminowymi żyłkami podobne do pelargonii, tylko małe, osadzone pojedynczo lub po 2, o płasko rozłożonych płatkach. 4/ Długo kwitnie. Rośnie wolno. Gatunek bardzo zmienny, często sprzedawana pod nazwą jednego z rodziców. Roślina długowieczna w 1 miejscu do 20 lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 9/ 24/. Bardziej dekoracyjna od typu jest odmiana ?Roseum? polecana przez 33/
T-3. Średnio wymagająca . Wrażliwa na mróz i wilgoć ? zimą przechowywać w zimnym pomnieszczeniu.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VI - VII Powtarza ( IX )
Kolor purpuroworóżowy ( biały, różowy, fioletowy ).
Mrozoodporność USDA 6

Mieszaniec E. corsicum i E.reichardii z Gór Korsyki, Balearów, Hiszpanii. Rodzice rosną na suchych wapiennych skałach.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia ( w południe ocienione), suche do umiarkowanie wilgotnego, osłonięte, ciepłe. Unikać nadmiaru wody. Roślina tolerancyjna na suszę.
Gleba mineralna , przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowato kamienista, średnio żyzna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir wapienny : grys 1 :1 : 1 + dobry drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek drobnoziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż
Odczyn pH 6,6 - 8,5 obojętny, zasadowy. Roślina wapniolubna.Toleruje obojętny.
Wymagania Nie może być sadzona w sąsiedztwie ekspansywnych roślin. Dzielić co 2- 3 lata - wiosną. Wiosną nawóz organiczny lub wolnodziałający. W lecie podlewać umiarkowanie, nie nadmiernie. Nie wymaga ogławiania ale w razie potrzeby można ograniczać rozrost.(regularnie przycinać). Zimą sucho (daszek). Zimą lekko okrywać ? wg RHS wytrzymuje temperatury do ? 10 st C. Lepiej więc przechowywać w chłodnym pomieszczeniu ? sadzić w pojemnikach.
Rozmnażanie Podział wiosną - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki odrywać od szyjki korzeniowej w lecie. Siew bezpośrednio po zbiorze - wiosną i latem ( tylko typ, bo nie powtarza cech rośliny matecznej ).
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, na podwyższone rabaty i do pojemników.
Odmiany
"Roseum" 10 cm Kwiaty różowe z ciemniejszymi żyłkami. Odmiana najmniej wrażliwa na nadmiar wilgoci. ** AGM 1993
"Flore Pleno" 10 cm VI-IX Kwiaty różowe fioletowo żyłkowane,pełne
"Bishops Form" 10 cm V-IX Kwiaty ciemno różowe karminowo żyłkowane
"Bishops Form White" 10 cm V-IX Kwiaty białe , różowo żyłkowane
"Country Park"20cm VI-IX kwiaty różowe
Etymologia Nazwa "Erodium" z języka greckiego "erodios" - czapla, gdyż długie owoce przypominają dziub czapli. Nazwa mieszańca "variabile" od łacińskiej nazwy "variabilis" = zmienny.

Z innych gatunków Erodium na uwagę zasługuje
E. glandulosum ( E.petraeun ssp.glandulosum ) Iglica skalna Pireneje 5-20 cm VI-IX Kwiaty białe żyłkowane purpurowo ** AGM 1993 polecana przez 15/ 24/i 33/ oraz
E. reichardii Iglica Reicharda Baleary 5-10cm VI-IX Kwiaty białe żyłkowane purpurowo. Polecana przez 1/ 15/ 24/ i 53/.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

PSZONAK SZWAJCARSKI Erysimum helveticum
syn. E. arkansanum, E. pumilum, E.rhaeticum.

Obrazek

Bylina darniowa o pokroju kępiastym zwartym. ...?Większość uprawianych pszonaków to niewielkie rośliny do ogrodów skalnych?...24/
Ma liście niepodzielne, lancetowate, małe, smukłe, częściowo zimozielone, pokryte włoskami, srebrzystozielone. Łodygi kwiatowe ulistnione, w miare starzenia się drewniejące. Pąki kwiatowe ? brązowe, prawie czarne. Kwiaty 1,5 - 2 cm średnicy, czteropłatkowe, jasnożółte, pachnące. Kwiaty zebrane w główkowate grona z brązowymi pąkami w środku i żółtymi kwiatami na obwodzie. Obficie i długo kwitnie. Traci zwarty pokrój w uprawie na niżu. Roślina długowieczna ponad 20 lat. Większość gatunków jest trująca. Samosiew.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 24/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 10-25 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza (VIII-IX)
Kolor jasnożółty (biały, różowy, purpurowy, fioletowy).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na suchych murawach i skalistych stromych zboczach, skałach na wysokości 1000 - 2800 m.npm.
Występowanie Góry Środkowej i Wschodniej Europy, Pireneje, Alpy, Apeniny, Bałkany.
Stanowisko bardzo słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia 53/, stale umiarkowanie wilgotne (szczeliny skalne). Roślina ciepłolubna.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto kamienisto żwirowa, umiarkowanie żyzna, wapienna. W podłożu żyznym traci zwarty pokrój. Na glebach ciężkich i mokrych krócej żyje.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,8-7,8 obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania Ściółkować wokół rośliny żwirkiem kamiennym. Po kwitnieniu przycinać tak by na każdym pędzie zostało tylko po kilka liści. 1/ Wiosną nawóz wolnodziałajacy lub nawóz dla roślin kwitnących. Podlewać regularnie, by podłoże było lekko wilgotne zwłaszcza w lecie ? gdy sucho co 2 tygodnie.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki zdrewniałe latem. Siew wiosną. Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, nadaje sie również do pojemników i koryt.
Roślina lecznicza niektóre gatunki używane w ziołolecznictwie do pozyskiwania glikozydów nasercowych.
Roślina miododajna.
Etymologia Nazwa "Erisimum" pochodzi od greckiego "erio" = uwalniać sie od czegoś (choroby). Grec. "eryonai" = aby pomóc, "erysmos"=pomoc,obrona. Starożni Grecy używali pszonaka w celach leczniczych.
Nazwa gatunku"helveticum" = szwajcarski
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

PSIZĄB LILIOWY Erythronium dens - canis

Obrazek
Obrazek
Obrazek"Purple King"

Roślina bulwiasta o pokroju rozłożystym i ozdobnych liściach i kwiatach....?Jest to jedyny dziko żyjący gatunek tego rodzaju?... 1/Rosnąca dłużej w jednym miejscu tworzy duże, gęste kępy.
Ma białą bulwę charakterystycznie wygiętą o kształcie psiego zęba. Z bulwy wyrastają z reguły dwa liście i pęd kwiatostanowy. Liście ma owalne, podługowate, sinozielone, nakrapiane nieregularnie, purpurowo, brązowymi plamami. Liście tworzą rozety, ukazują się przed kwiatami i usychają po kwitnieniu na początku lata. Łodyga kwiatostanowa, bezlistna, lekko pochylona, purpurowa, długości ok 20 cm. Kwiaty 4 ? 5 cm średnicy, sześciopłatkowe, o lekkiej budowie, w kształcie gwiazdek, zwisajace, pojedyncze lub po kilka, zebrane w pachnące grona. Kwiaty liliowe, przyciemnione u podstawy, mają 6 płatków wygiętych na końcach ku górze z wystającymi purpurowymi pręcikami. Kwiaty wyglądają jak małe egzotyczne lilie 8/. Kwitnie 2 - 6 tygodni - dłużej w niższych temperaturach. Kończy wegetację na początku lata. Samosiew.??Na swym stanowisku utrzymuje się dość długo, dlatego pozostawiamy go w jednym miejscu przez kilka lat; wtedy się rozrasta i przepięknie kwitnie.?? 31/ Uprawa może spowodować podrażnienia skóry i reakcje alergiczne.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 3/ 8/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie. Roślina niewybredna.

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 15-25 cm
Kwitnie IV-V
Kolor lilioworóżowy (biały, żółty, różowy)
Mrozoodporność USDA 3

Rośnie w żyznych, wilgotnych ale jasnych lasach liściastych, na trawiastych polanach, w zaroślach
i na cienistych łąkach podgórskich od 300 do 1700 m.npm. wyżej do 2500 m.npm. rzadko.
Występowanie Europa Południowa i Wschodnia - chłodniejsze rejony - od Portugali, Hiszpanii przez Włochy, Grecję i Albanię, Słowację, Chorwację, Czarnogórę do Południowej Syberii i Turcji.
Stanowisko jasne, ale nie w bezpośrednim słońcu do półcienistego ( toleruje cień ), stale umiarkowanie wilgotne ( jesienia i wiosną wilgotne, po przekwitnięciu w miarę suche ), osłonięte, chłodne.
Gleba normalna do organicznej, przepuszczalna, lużna, lekka, głęboka, pulchna, piaszczysto ilasto gliniasta, próchniczo liściowa , bardzo żyzna.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa :żwir drobny 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0 + drenaż
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Wg 24/ zasadowy.
Wymagania Sadzić wczesną jesienią na głębokość 5-8 cm co 10- 15 cm. 4/ Nie lubi przesadzania, co 3-4 lata wymaga jednak przesadzenia i podziału jesienią - gdy kwiaty drobnieją. Wiosną nawozić nawozem wolnodziałającym. Jesienią ściółkować kompostem i popiołem drzewnym. Podlewać regularnie w czasie kwitnienia do czasu usychania liści - gdy sucho. Liście można usuwać dopiero po uschnięciu. Oznaczyć miejsce gdzie rośnie by nie uszkodzić przy uprawie. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział co kilka lat - cebulki przybyszowe oddzielać póżnym latem i sadzić bezpośrednio po oddzieleniu. Siew bezpośrednio po zebraniu nasion lub wiosną po stratyfikacji. Kwitnie po 3-4 latach. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i na rabaty. Najlepiej prezentuje się w nasadzeniach grupowych. Ładnie wygląda nad brzegiem oczek wodnych i pod drzewami z paprociami i trawami ozdobnymi posadzony w grupach. Roślina jadalna - cebule i liście jako warzywo i do sałatek. Roślina chroniona na Słowacji w Chorwacji, w Szwajcarii i na Ukrainie. Nadaje się na kwiat cięty.
Etymologia Nazwa "Erythronium" pochodzi od greckiego "eruthros" = czerwony - kolor kwiatów, łodyg i plamy na liściach ? czerwonawe. Nazwa gatunkowa"dens-canis" od słów "dens" = ząb i "canis" = psi z uwagi na kształt i kolor cebulek, które przypominają psie zęby.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

WILCZOMLECZ MIRTOWATY Euphorbia myrsinites Syn. ostromlecz

Obrazek
Obrazek

Bylina częściowo zimozielona o pokroju płożącym, ozdobna z uwagi na pokrój, ulistnienie i efektowne ?kwiaty?. Rozrasta się do dużych kęp....?Niezawodna i trwała roślina, uprawiana w ogrodach skalnych?... 9/
...? to nieodzowna bylina skalna wczesnej wiosny?? 31/ Tworzy lużne, rozległe kobierce i nawisy na kamieniach.
Pędy ma pokładające się, pełzajace, do 40 cm długości, grube,walcowate, jasnoniebieskozielone, nierozgałęzione, gęsto ulistnione, z wiekiem ogałacają się od dołu. Liście siedzące, trójkątne, owalne, mięsiste, łopatkowate z ostrym końcem, długości do 3 cm, niebieskozielone czasem purpurowo przebarwione, osadzone gęsto spiralnie wokół łodyg. 1/ Liście ku górze coraz większe, zgrubiałe, zwężone ku nasadzie, z obfitym woskowatym nalotem. 4/. Jesienią liście przebarwiaja się na kolor czerwony, pomarańczowy i żółty. Kwiaty drobne, niepozorne, silnie zredukowane, składają się jedynie ze słupka i pręcika, 1/ jasnozielonożółte, przypominające kształtem kieliszek, otoczone błyszczącymi, jaskrawozielonożółtymi podkwiatkami, tworzą okazałe główkowate kwiatostany na każdej łodydze, średnicy do 10 cm. Kwitnie 4 - 5 tygodni. Nie zawsze kwitnie. Rośnie umiarkowanie. Roślina bardzo trująca ? zwłaszcza gumowaty, mleczny sok rośliny. Obsługa może powodować podrażnienia skóry i oczu , oraz reakcje alergiczne. Dojrzałe owoce pękają rozsiewając dojrzałe nasiona na odległość do kilku metrów. Samosiew. Roślina długowieczna - do 6 lat.

Ocena * * * AGM 1993 Najpiękniejsza, najbardziej dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 34./
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 40-60 cm
Kwitnie V-VI Powtarza
Kolor jasnozielonożółty
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w jasnych lasach sosnowych, na skałach, skalistych zboczach górskich, piargach, górskich łąkach i na przydrożach na wysokości 1000 do 2300 m.npm.
Występowanie Europa Południowo Wschodnia - Rejon Śródziemnomorski, od Balearów i Korsyki przez Włochy - Apeniny, Grecję, Bałkany, Bułgarię, Albanię i Turcję Północną do centralnej Azji , Rosja Południowa od Krymu do Turkiestanu, Afryka Północna.
Stanowisko słoneczne ( w południe ocienione), umiarkowanie wilgotne do suchego,osłonięte, ciepłe a nawet gorące. Toleruje suszę, nie toleruje stojącej wody. Roślina kserofilna.
Gleba mineralna, przepuszczalna, lekka, miękka, piaszczysto gliniasto ilasta, żwirowo kamienista, przeciętna, wapienna. Toleruje ubogie gleby. Na glebach cięższych i wilgotnych gnije.
Podłoże :
- ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty 3 : 1 + dobry drenaż + nieco Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Wg. 9/ - nie kwaśny.
Wymagania Prace pielęgnacyjne wykonywać tylko w rękawiczkach ogrodniczych! Wydziela środki chemiczne hamujące wzrost innych roślin. Nie sadzić nad brzegami oczek wodnych - szkodzi rybom. Zbyt długie pędy ścinać. Ścinać przekwitnięte kwiatostany, ale ich nie kompostować! Podlewać tylko w czasie suszy - nie nadmiernie. Wiosną nawozić nawozem wolnodziałającym lub nawozem dla sukulentów. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać. W bezśnieżne zimy przemarzają, zwłaszcza starsze rośliny.
Rozmnażanie Siew nasion do gruntu, na miejsca stałe - bezpośrednio po zbiorze - łatwo. Nasiona nierównomiernie i długo wschodzą. Trudniej przez sadzonkowanie lub podział wiosną.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów żwirowych, na murki, skarpy, rabaty, wzdłuż ścieżek, do pojemników i na "zielone dachy". Ładnie wygląda w grupach i z innymi ciepłolubnyminp. różowym floksem szydlastym i sukulentami. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina lecznicza w zielarstwie jako silny środek przeczyszczający.
Etymologia Nazwa "Euphorbia" pochodzi "Euphorbus" = lekarz króla Mauretanii Juby II . Roślinę odkrył król Juba II (62 pne - 23 ne.) i nadał tę nazwę roślinie. "euphorbus" oznacza "dobrze karmiony" Król Juba II wymyślił tę nazwę z uwagi na to, że zarówno lekarz jak i roślina byli mięsistej konstytucji.
Nazwa gatunku "myrsinites" z greckiego "myrinos" = jak mirt , z uwagi na podobieństwo liści.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

SZACHOWNICA KOSTKOWATA Fritillaria meleagris

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina cebulowa ( bulwiasta) o pokroju wzniesionym, rozłożystym, ozdobna z uwagi na kwiaty. Tworzy kępy. Cenna i piękna bylina do ogrodów skalnych, zwłaszcza odmiany niskie. Roślina rodzima.
Cebule ma małe, półkuliste, średnicy do 2 cm złożone z 2 łusek. Łodyga wiotka, cienka, obła z nielicznymi liśćmi ( 4 - 6) i 1 rzadko 2 kwiatami, górą parasolowato wygięta. Na pędzie kwiatostanowym 2-3 kwiaty mało wyróżniające się spomiędzy liści. Kwiaty średnicy 3,5 cm, bezwonne, zwieszone, sześciopłatkowe, szerokodzwonkowate, purpurowobrunatne z oryginalnym wzorem na powierzchni płatków( z jaśniejszą szachownicą wewnątrz). Płatki ostre, podgięte na wierzchołkach, w dwóch okółkach, wewnętrzne - nieco szersze. Pojedynczy kwiat kwitnie ok 7 dni. Kilka cienkich, wiotkich liści osadzonych jest wzdłuż pędu. Liście szarozielone, wąskie, długie, rynienkowate, lancetowate, skrętoległe, podobne do trawy. Liście zamierają w VI po dojrzeniu owoców. Rośnie umiarkowanie.Roślina trująca. Samosiew. Roślina długowieczna do ok. 20 lat.

Ocena ** AGM 2012 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/ 3/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca T - 2 - łatwa w uprawie /Wg. 45

Wysokość 15-30 cm (40)
Szerokość 15-25 cm
Kwitnie IV - V
Kolor purpurowobrunatny (biały, różowy, brązowy).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na wilgotnych torfiastych łąkach i pastwiskach zalewowych nad brzegami rzek, na brzegach potoków, w podmokłych zaroślach, na niskich torfowiskach, a nawet bagnach do wys. 800 - 1200 m.npm.
Występowanie Europa głównie Zachodnia, Środkowa i Południowo Wschodnia: Anglia, Francja, Szwecja, Norwegia, Włochy, Rumunia, Bałkany Zachodnie, Serbia, Rosja Zachodnia, Kaukaz, Ałtaj, Polska (Pomorze, Wielkopolska, okolice Przemyśla).
Stanowisko słoneczne ? w południe osłonięte do półcienistego, stale wilgotne cały rok 30/, ciepłe. Nie toleruje suszy, nie przeszkadza mu nadmierna wilgoć wiosną. Posadzona w słońcu wymaga bardziej wilgotnego podłoża, ale...?w słońcu kwiaty maja ładniejszą barwę?? 31/
Gleba normalna, przepuszczalna średnio zwięzła, cięższa, piaszczysto gliniasto ilasta, próchniczo żwirowa, umiarkowanie żyzna do żyznej. Wymagania pokarmowe średnie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Wg. 2/ lekko kwaśny do obojętnego.
Wymagania Sadzić jesienią na głębokość równą trzykrotnej średnicy cebuli co czterokrotną średnicę cebuli. 30/ Przesadzać nie częściej niż co 5 lat. Oznaczyć miejsce sadzenia, bo część nadziemna rośliny znika w lecie. Nawozić w III nawozem wolnodziałającym lub organicznym można również jesienią. W okresie wzrostu podlewać gdy sucho - dość obficie. Zimuje bezproblemowo bez okrycia.
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe latem co 4 - 5 lat. Wykopywać w II poł.VI do I poł VII. Sadzić bezpośrednio po wykopaniu do I poł VIII na głebokość 6 - 8 cm. Kupione cebule można sadzić do I poł.IX. Siew jesienią bezpośrednio po zbiorze (stratyfikacja) - kwitnie po 4 - 5 latach. Metoda siewu 3.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów naturalistycznych, na rabaty, w grupach na trawnikach, z kokoryczkami, miodunkami, pierwiosnkami, niskimi trawami ozdobnymi, orlikami, kosaćcami karłowatymi, epimediami, pod drzewami liściastymi, na brzegach oczek wodnych i strumyków, do donic.
Nadaje się na kwiat cięty. Roślina lecznicza dawniej była stosowana do gojenia ran. Symbol flagi narodowej Chorwacji. Roślina objęta ścisłą ochroną.
Odmiany
"Alba" 20-30 cm IV-V Kwiaty kość słoniowa z zielonkawą kratką * * AGM 1993
var. subcaulescens obecnie zaliczany do gatunku G.subcaulecens ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Fritillaria" od "fritillus" = kostki (do gry w kości) i prawdopodobnie odnosi się do szachownicy na płatkach. Nazwa gatunkowa "meleagris" = "perliczka" i dotyczy centkowanych, plamistych płatków korony, zbliżonych do pstrokatego upierzenia perliczek
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

SZACHOWNICA MICHAJŁOWSKIEGO Fritillaria michailovskyi

Obrazek
Obrazek

Niska, górska bylina cebulowa ( bulwiasta ), o pokroju rozłożystym, ozdobna z uwagi na interesująco wybarwione kwiaty. Do uprawy wprowadzona dopiero w 1965 r. 4/
Liście lancetowate, naprzemianległe, szarozielone długości 5 - 9 cm. Liscie usychaja po kwitnieniu w VI/VII. Kwiaty długości 2 - 3 cm, zwisające po kilka (1-4) na szczytach wiotkich łodyg zebrane w baldachy. Kwiaty dzwonkowate, sześciopłatkowe, płatki w dwóch okółkach zachodzących na siebie, kasztanowobrązowe do purpurowofioletowych z szeroką, jaskrawożółtą obwódką (żółtych wierzchołkach płatków). Wnętrze kwiatu żółte z żółtymi pylnikami. Płatki grube, woskowe, prawie czarne. Kwiaty wydzielają piżmowy zapach. Rośnie umiarkowanie. Roślina krótkowieczna w przypadku uprawy w gruncie / 24. Roślina trująca w razie spożycia.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 24/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wrażliwa na mróz i wilgoć ? w zimie przenosić do zimnego pomieszczenia lub przechowywać cebule.

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 10-25 cm
Kwitnie IV-V
Kolor ciemnopurpurowo - żółty
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w wysokich górach, na leśnych polanach, piargach, łąkach na wysokości 2000-3000m.npm.
Występowanie Góry Azji Mniejszej, Turcja Północno-Wschodnia, Endemit turecki.
Stanowisko słoneczne ? w południe osłonięte do półcienistego, stale wilgotne w czasie wzrostu, latem suche, osłonięte, ciepłe.
Gleba mineralna ale zasobna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto próchniczo żwirowa, kamienista żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : grys 2 : 2 : 2 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4 + drenaż.
Toleruje glebę ogrodową, bardzo przepuszczalną, zdrenowaną.
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśna, obojętna, lekko zasadowa.
Wymagania Sadzić jesienią na głębokość równą trzykrotnej średnicy cebuli co czterokrotną średnicę cebuli. 30/ Co 4 - 5 lat dzielić i przesadzać. Nawozić obficie do czasu przekwitnięcia nawozem wolnodziałającym. Po kwitnieniu usuwać pędy kwiatostanowe, liście usuwamy dopiero gdy uschną. W czasie długotrwałej suszy w czasie wegetacji regularnie. Po kwitnieniu nie podlewać. Zimą sucho (daszek). Zimą gruba okrywa. (w przypadku gleby ciężkiej należy przechowywać cebule do wiosny w chłodnym i ciemnym miejscu). T.Kubala zaleca uprawiać w zimnej szklarni. 24/
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe latem co 4 - 5 lat. Wykopać w II poł.VI do I poł. VII. Sadzić na głębokość 6-8 cm, bezpośrednio po wykopaniu, do I poł.VIII. Siew jesienią lub III-IV (stratyfikacja). Kwitnie po 3 - 5 latach .
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do alpinariów, ogrodów skalnych, naturalistycznych, w pojemnikach na balkonach i tarasach. Ładnie wygląda w towarzystwie kokoryczki i miodunki, w bardzo dużej ilości na skraju drzew i krzewów lub trawniku. Nadaje się na kwiat cięty.
Etymologia Nazwa "Fritillaria" jak przy Fritillaria meleagris.
Nazwa gatunku nadana przez Aleksandra Fomina botanika rosujskiego(1867-1935) uczestnika wyprawy na Kaukaz i badań nad florą Kaukazu, dyrektora ogrodu botanicznego w Kijowie.

Z innych gatunków Fritillaria nagrodzone AGM zostały, z przeznaczeniem do ogrodów skalnych :
F. amana ?Cambridge? Szachownica amańska Turcja, Liban. 10-30 cm IV-V Kwiaty zielone z brązowymi smugami, plamkami.**AGM 1997
F. pontica Szachownica pontyjska Europa Południowo Wschodnia, Azja Mn. 15-35 cm IV-V Kwiaty zielonożółte z brązowymi smugami wewnątrz.**AGM 2003
F. pyrenaica Szachownica pirenejska Pireneje V-VI 15-45 cm Kwiaty czekoladowe z zewnątrz, żółte w środku, .**AGM 1993
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


ŚNIEŻYCZKA PRZEBIŚNIEG Galanthus nivalis


Obrazek

Niewielka bylina cebulowa, lasów dolnoreglowych, górskich i polanach górnego regla (rośnie też w lasach liściastych na nizinach) o pokroju zwisającym, zwartym . Tworzy duże kępy. Zwiastun przedwiośnia. ...?Należy do pierwszych kwiatów wiosennych w naszym klimacie?...31/Roślina rodzima.
Cebule ma kuliste z brązowymi łuskami. Każda cebula wypuszcza trzy liście, dwa rosnące i jeden pochwowaty, stanowiący osłonę nasady liści i pędu kwiatowego. 30/ Liście odziomkowe, mięsiste, wzniesione, wąskie, lancetowate, koloru niebieskozielonego z białym obrzeżeniem. Łodygi kwiatowe w czasie kwitnienia są prosto wzniesione, podczas owocowania wydłużają się i pokładają. Kwiaty dzwonkowate, długości ok 3 cm, białe, zwisające pojedynczo na długich szypułkach na szczytach bezlistnych łodyg. Korona kwiatów w dwóch okółkach po 3 płatki każdy. Zewnętrzne listki okwiatu dłuższe i białe, wewnętrzne listki o połowę krótsze, ułożone rurkowato, na szczycie sercowato wcięte z zieloną plamką 1/ w kształcie odwróconej litery V 1/ . Płatki korony reagują na zmiany temperatury - stulają się na noc, w dni pochmurne i podczas niskich temperatur. W kilka tygodni po kwitnieniu liście zamierają. Kwiaty pachnące. Roślina kiełkuje we IX, z podziemnej cebuli rozwija się nowy pęd, który kształtuje się do nadejścia zimy pod powierzchnią podłoża i w takiej formie przeczekuje zimę. Wszystkie części rośliny trujące. Obsługa może powodować podrażnienia skóry. Roślina długowieczna - w jednym miejscu kilkanaście lat. Rośnie wolno. Mylony ze śnieżycą wiosenną. Samosiew.

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 24/ 31/ 33/ 53/. Ładniejsza jest odmiana pełna ?Flore Pleno?.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. 

Wysokość 7-15 cm
Szerokość 10-15 cm(30 cm)
Kwitnie II-III (IV)
Kolor bialy
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w cienistych lasach liściastych ( buczynach ), zaroślach, na łąkach i pastwiskach do 1600 m.npm., w Alpach do 2200 m.npm.
Występowanie Europa Południowo- Środkowa od W.Brytani po Pireneje, od Hiszpanii przez Niemcy, Włochy, Sycylię, Grecję i Ukrainę po Zachodnią Azję Mniejszą, Syrię i Kaukaz. Polska na południu kraju w górach - Podkarpacie i Dolny Śląsk.
Stanowisko półcieniste i umiarkowanie cieniste, stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego ( w czasie wzrostu), chłodne. Wiosną toleruje pełne słońce, latem półcień - pod drzewami lub krzewami liściastymi.
Gleba lekka, normalna, przepuszczalna, średnio zwięzła, gliniasto piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, żyzna.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + nieco Ca
Odczyn pH 5,6 - 7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy 2/.
Wymagania Sadzić na głębokość 5 ? 7 cm co 10 ? 12 cm. 30/ Nie przesadzać zbyt często - co 3 - 4 lata. Podlewać regularnie w czasie wzrostu. Liście usuwać dopiero gdy całkowicie zaschną.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych kęp po kwitnieniu w VI- VII, gdy liście są jeszcze zielone- łatwo. Cebule przybyszowe w VI, sadzić po podziale nie przesuszać - łatwo. Sadzić nie póżniej niż w I poł.IX.
Z cebulek kwitnie w następnym roku. Siew bezpośrednio po zbiorze w IV - tylko typ. Kwitnie po 4- 6 latach. Metoda siewu 2. Nasiona leżą długo do wzejścia nawet ponad rok.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, naturalistycznych, na trawniki, pod krzewami i na obrzeża drzew w dużych grupach, cmentarze, pojemniki. Ładnie wygląda z rannikami, kosaćcami żyłkowatymi, wawrzynkiem wilcze łyko, wrzoścami, cebulicami, krokusami. Kwiaty nadają się na kwiat cięty i do pędzenia. Roślina miododajna. Surowiec zielarski. Roślina lecznicza w leczeniu choroby Alzhaimera, nerwobóli, paraliżu, zapalenia korzonków nerwowych. Środek przeciw wirusowy. Roślina pod ścisłą ochroną, gatunek zagrożony.
Odmiany
"Flore pleno" syn."Pleniflora" Pełna, bardzo dekoracyjna odmiana * * AGM 1993
Etymologia Nazwa "Galanthus" pochodzi od dwóch greckich słów "gala" = mleko i "anthos" = kwiat; Kwiat biały. Nazwa gatunku "nivalis" = śnieżny, , ze względu na porę kwitnienia, rośnie jeszcze w śniegu.

Inne gatunki i mieszańce ogrodowe Galathus, przeznaczone do ogrodów skalnych, którym przyznano AGM
w 1993 r.?Atkinsi?,?S.Arnott?, ?Magnet?
,G.elwesii Śnieżyczka Elwesa wielkokwiatowa polecana przez 3/ 24/ 31/ i 33/ i G.elwesii var.monosticus .
w 2002 roku G.reginae-olgae i G.woronowii ? polecane przez 33/ 53/.
w 2012 roku ?Bertram Anderson?, ?Merlin? , ?Lady Beatrix Stanley? i ?Straffan?, G.elwesii ?Comet? , G.plicatus Śnieżyczka fałdowana i jej odmiany ?Three Ships? i ?Wendys Gold?.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GOLTERIA PŁOŻĄCA Gaultheria procumbens
syn. Pernettya, Starzęśla rozesłana, G. rozeslana, G. pełzająca.

Obrazek
Obrazek

Niski, płożący, zimozielony, rozłożysty podkrzew o pokroju poduszkowym i o ozdobnych, liściach
i owocach.Tworzy gęste kępy. Przypomina rodzimą borówkę. Roślina bardzo dekoracyjna jesienią i zimą z uwagi na błyszczące, ciemnozielone liście i obfitość czerwonych owoców podobnych do jagody, które utrzymują barwę do zimy.
Bylina rozłogowa, ma rozłogi nawet do 1 m długości. Liście ma sztywne, skórzaste, ciemnozielone ( młode mają kolor czekoladowoczerwonawy), aromatyczne, eliptyczne, na brzegach ząbkowane z krótkim, zaostrzonymn wierzchołkiem. Liście są górą błyszczące a pod spodem szarozielone, zimą zmieniają kolor na purpurowozielone. Kwiaty małe, drobne dzwonkowate, w kształcie urn, pięciopłatkowe, białoróżowe, pojedyncze, zwisają na krótkich ogonkach w kątach liści i osadzone są pojedynczo lub w kilkukwiatowych skąpych gronach. Płatki zrośnięte są na prawie całej swojej długości. Pojedyncze kwiaty przypominają kwiaty konwali, lecz są mniejsze, 6 - 12 mm długości. Kwitnie długo. Po kwitnieniu dojrzewają we IX-X małe, kuliste, błyszczące, szkarłatne, aromantyczne owoce, które utrzymują się na roślinie do wiosny. Owoce wiszą pod liśćmi, są jadalne, ale niezbyt smaczne. Liście, kwiaty i owoce aromatycznie pachną. 1/ . Rozrasta się szeroko, ale wolno - nie jest ekspansywna pomimo że tworzy rozłogi. Roślina lekko trująca.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 33/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 25-90 cm
Kwitnie VII-VIII
Kolor białoróżowy (białe, beżowe, kremowe, różowe)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w wilgotnych lasach sosnowych a także liściastych ( dębowych ) i mieszanych, na polanach, pastwiskach, wrzosowiskach, torfowiskach i mokradłach, na kwaśnych glebach.
Występowanie Ameryka Północna - USA północno-wschodnia część od Alaski do Alabamy.
Stanowisko półcieniste, słoneczne - wystawa wschodnia - w południe ocienione, umiarkowanie wilgotne
do wilgotnego, chłodne. Toleruje słońce jeśli gleba jest stale wilgotna. Roślina cieniolubna.
Gleba organiczna, przepuszczalna, piaszczysto ilasto gliniasta, próchniczo torfowa, żyzna, kwaśna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3 + drenaż.
Odczyn pH 5,1-7,5 kwaśny, lekko kwaśny. Roślina kwasolubna, bo w naturze rośnie na glebach kwaśnych.
Wymagania Podlewać regularnie - deszczówką. Co pewien czas podłoże można zakwasić podlewając wodą z kilkoma kroplami soku z cytryny. Przycinać stare, wybujałe pędy wczesną wiosną. Ściółkować wokół rośliny kompostem z igliwia sosnowego lub korą. Nawozić nawozem dla roślin wrzosowatych, azalii i różaneczników. Zimą lekko okrywać zwłaszcza podczas bezśnieżnych zim.
Rozmnażanie Podział - odcinanie ukorzenionych odrostów jesienią lub wiosną - łatwo. Sadzonki wierzchołkowe, półzdrewniałe latem. Siew jesienią- tylko typ. Metoda siewu 3.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na wrzosowiska, skarpy, do pojemników na tarasy, balkony, do obsadzania obrzeży drzew, na brzegi oczek wodnych i na cmentarze. Można ją uprawiać w mieszkaniu jako roślinę doniczkową, a latem przenosić do ogrodu.
Roślina jadalna owoce, liście - herbata , aromatyzowanie żywności, piwa, lodów, słodyczy, gumy do żucia.
W przemyśle perfumeryjnym - dodatek do pasty do zębów. Roślina lecznicza olejek eteryczny do nacierania, używany przez Indian w leczeniu bólu, na obniżenie gorączki i na przeziębienie. Obecnie środek przeciwbólowy, przeciwzapalny, ściągający, wiatro i moczopędny. Roślina miododajna.
Odmiany
"Red Baron" 15 cm VII-VIII Liście ciemnozielone. Owoce czerwone.
Etymologia Nazwa "Gaultheria" nadana roślinie na cześć kanadyjskiego przyrodnika Jean Francois Gaulthier ( 1708-1756 r.) fizyka, lekarza króla kolonii w Kanadzie.
Nazwa gatunku "procumbens" = położyć się , leżeć krzyżem, z uwagi na płożący pokrój rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GORYCZKA BEZŁODYGOWA Gentiana acaulis
Syn. G.kochiana, G.excisa, G.Kocha.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Niska, górska bylina kłączowa, zimozielona. Ozdobna z uwagi na kwiaty. Najpiękniejsza wiosenna goryczka na skalniak 9/. Tworzy kępy rozetek....?Widok goryczek kwitnących w naturze, w wysokich górach, uważany jest za jedno z najwspanialszych doznań na świecie.?... 15/ ..." Symbol (obok szarotki) ogrodu skalnego"... 9/ Roślina rodzima.
Liście małe, jajowatolancetowate, zwężające się ku dołowi, miękkie, skórzaste, ciemnozielone, lśniące o lekko falistych brzegach, zebrane są w odziomkowe rozety. Z czasem rozetki liściowe tworzą gęste zwarte kępki. Na bardzo krótkiej 1-2 cm łodydze kwiatostanowej wyrastają 2-3 pary listków obejmujących łodygę a na jej szczycie skierowane ku górze, stojące, wyprostowane. Kwiaty pojedyncze, duże do 6 cm długości, dzwonkowate, czysto niebieskie z jaśniejszą oliwkowo zieloną gardzielą o metalicznym błyszczącym przebarwieniu i ciemno kropkowaną.1/ Są one pięciopłatkowe o długich trójkątnych płatkach, pofałdowanych i połączonych jasną błoną. Kwiaty otwierają się w słońcu, a przy pochmurnej pogodzie zamykają. Tworzy krótkie rozłogi. Rośnie wolno. Roślina długowieczna w jednym miejscu ok 15 lat.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33 /53/.
T-1 .Bardzo latwa w uprawie . Wymaga wilgoci w powietrzu i podłożu, chłodnego lata, stąd trudna do uprawy na nizinach.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 15 - 25 cm
Kwitnie (IV) V-VI Czasem powtarza IX-X
Kolor lazurowoniebieski ( szafirowe )
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w rejonach górskich, na pastwiskach i murawach, w zbiorowiskach krzewinkowych, w jasnych lasach, w miejscach kamienistych, na piargach i na glebach krzemionkowych na wys.od 800 do 3000 m.npm.
Występowanie Góry Europy Środkowej i Południowej ( Alpy, Jura, Karpaty , Pireneje , Apeniny, Bałkany, Góry Chorwacji od Hiszpanii i Francji przez Włochy do Rumuni, Bułgarii i Ukrainy. W Polsce wyłącznie w Tatrach.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne - wystawa wschodnia (osłonięte w południe) do półcienistego, stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Nie toleruje stojącej wody. Wg. 53/ słoneczne wystawa południowa lub zachodnia. Wg. 9/ kwiaty wystawione na słońce, a liście schowane w cieniu niewysokiej skałki lub kamienia.
Gleba normalna, przepuszczalna, głęboka, pulchna, średnio zwięzła, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, żyzna, bezwapienna. Wymagania pokarmowe średnie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf kwaśny 2 : 1 : 2 + drenaż.
Odczyn pH 6,6-7,2 obojętny . W naturze rośnie na glebach kwaśnych. Z uwagi jednak na to, że w handlu są mieszańce i mylnie stosowane nazwy bezpieczniej jest utrzymywać obojętny odczyn gleby 9/. W glebie zasadowej G. acaulis żółkną liście.
Wymagania Sadzić w sąsiedztwie roślin o słabej sile wzrostu. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza stąd dobrze rośnie w klimacie z chłodnym latem.Ściółkować wokół rośliny żwirkiem. Dzielić starsze poduszki co 2-3 lata. Nawozić tylko nawozami o spowolnionym działaniu lub dobrze rozłożonym obornikiem ( nie świeżym), można też nawozić nawozem dla roślin kwitnących. Podlewać w czasie suszy regularnie, tak by podłoże było stale wilgotne ( zraszać ). Zimą lekko okrywać. W bezśnieżne zimy przemarza.
Rozmnażanie Podział starszych kęp ( 3-4 letnich) wiosną po kwitnieniu - łatwo. Sadzonkowanie rozetek liściowych - łatwo. Siew bezpośrednio po zbiorze - jesienią lub wiosną ( stratyfikacja ). Metoda siewu 2. Nasiona wschodzą nieregularnie. Kwitnie po 2-3 latach. 31/
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na murki, skarpy, na rabaty i obwódki oraz do ogrodów żwirowych, dobrze jest sadzić w sąsiedztwie strumyków i oczek wodnych, gdyż roślina wymaga dużo wilgotności w powietrzu. Ładnie wygląda z naradkami krwistymi.
Roślina lecznicza napar do rozjaśniania piegów, korzeń w leczeniu zaburzeń trawienia, brak apetytu, przeciw robakom, przeciwzapalny, antyseptyczny, żółciopędny, żołądkowy, leczy choroby skóry. W przemyśle kosmetycznym.
Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową m.in w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, Bułgarii, Austrii, Włoszech i Serbii.
Odmiany ...?Czysty gatunek obecnie już trudno spotkać w uprawie. Pod ta nazwa uprawia się najczęściej mieszańce G.angustifolia, G.clusii i G.dinarica.?? 31/ Gentiana acaulis jest bardzo podobny do G.clusi i bardzo łatwo się z nim krzyżuje tworząc mieszańce. Różni się
Etymologia Nazwa "Gentiana" pochodzi od Genthiusa króla Ilirii, który żył w II w.pne na obszarze obecnej Albani. Był on pierwszym, który zastosował goryczkę w leczeniu, swoich żołnierzy dotkniętych malarią, chociaż prawdopodobnie była ona używana w leczeniu znacznie wcześniej. Nazwa gatunku "acaulis" z greckiego "a" = bez "Kaulos"= pień ; bez pnia, łodygi, chociaż ma ale bardzo krótką łodygę.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GORYCZKA KLUSJUSZA Gentiana clusii syn. G. krótkołodygowa

Obrazek
Obrazek

Niska zimozielona, kłączowa bylina górska, nie tworzy kęp jak G.acaulis i nigdy nie kwitnie tak obficie. 45 / ...."Jest to jedna z piękniejszych roślin skalnych?? 31/ Roślina rodzima.
Kłącze ma walcowate, krótkie i delikatne. Liście niewielkie, jasnozielone, sztywne, skórzaste, lśniące, jajowatolancetowate, zaostrzone, skupione w rozetki na krótkich łodygach tuż przy samej ziemi, łodygowe mniejsze, naprzeciwległe. Krótka łodyga kwiatowa wyrasta z odziomkowej rozety. 31/ Kwiaty duże, około 5- 6 cm długości, pojedyncze, lejkowatodzwonkowate, pięciopłatkowe o długich płatkach, ciemnoniebieskie, wewnątrz bez ciemiejszych smug, 4/ na brzegach jaśniejsze 31/, osadzone na szczycie krótkiej, nierozgałęzionej łodygi, na której znajduje sie 1 -2 pary małych listków. 26/ Po kwitnieniu łodyga wydłuża się do 10 cm. Słabo kwitnie. Podczas deszczu i w dni pochmurne kwiaty zwijają się w pąk. Podobny do G.acaulis. Wolno rośnie mimo że tworzy rozłogi.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 9/ 24/ 31/ 53.
T-2. Łatwa w uprawie. Wg. 57/ - T-3 średnio wymagająca - trudniejsza w uprawie od G.acaulis.

Wysokość 4-10 cm
Szerokość 15 cm
Kwitnie V-VI (VII)
Kolor ciemnoniebieskie ( rzadko białe )
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w górach na halach, pastwiskach, uskokach skalnych, w szczelinach skalnych, na niskich torfowiskach i w lasach sosnowych, na półkach skalnych, kamienistych murawach wyłącznie na podłożu wapiennym, 26/ na wysokości 1200-2800 m.npm.
Występowanie Góry Europy Środkowej, Południowej i Wschodniej, od Jury, Scharzwaldu przez Alpy, Apeniny, Karpaty po Bałkany, Góry Dynarskie, góry Chorwacji . W Polsce w Tatrach 935 - 2000 m.npm.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia lub północna, stale umiarkowanie wilgotne, chłodne do zimnego (szczeliny skalne). Wg. 53/ słoneczne wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba normalna, przepuszczalna, pulchna, lużna, umiarkowanie ciężka, gliniasto piaszczysto żwirowa, umiarkowanie próchnicza.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 2 : 1 : 2 + drenaż
- kruche podłoże mineralne : żwir (piasek gruboziarnisty) : podłoże organiczne 3 : 2 : 1 + Ca - wg. 45/
Odczyn 6,8-7,2 obojętny. W naturze rośnie wyłącznie na podłożu wapiennym. Lubi zasadowy, ale z uwagi że w naszych ogrodach są mieszańce, w handlu zresztą również, bezpieczniej utrzymać odczyn obojętny.
Wymagania Glebę wokół rośliny ściółkować żwirkiem drobnym. Najlepiej sadzić w zagłebionej szczelinie, za kamieniem. 57/ Nawozić kompostem lub nawozem wolnodziałającym. Nie lubi świeżego nawozu. Nawozić żelazem. W czasie suszy podlewać tak by podłoże było stale wilgotne. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Gatunek z nasion bezpośrednio po zbiorze i po stratyfikacji - wykiełkuje dopiero po roku. Kwitnie po 2 - 3 latach. Łatwiej przez podział rozłogów w VI.( ale tworzy ich stosunkowo mało )
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, na murki, skarpy, obwódki?.?Pięknie się prezentuje w małych grupkach w miejscu dobrze widocznym?? 31/
Roślina lecznicza o działaniu przeciwgorączkowym i przeciwprzeziębieniom.
Roślina objęta ścisłą ochroną m.in. w Polsce i Słowacji.
Etymologia Nazwa "Gentiana" jak przy Gentiana acaulius.
Nazwa gatunku "clusi" dedykowana flamandzkiemu lekarzowi i botanikowi Carolusowi Clusiusowi
( Charles de l'Escluse ) (1526-1609), dyrektorowi ogrodu botanicznego w Leyden, który jako pierwszy botanik wspiął się na szczyty Alp austryjackich i opisał alpejskie rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych[URL=http://www.fotos

Post »

GORYCZKA CHIŃSKA Gentiana sino - ornata
syn. G. jesienna, G.paskowana.

Obrazek
Obrazek

Bylina górska, płożąca, ozdobna z uwagi na kwiaty i póżny okres kwitnienia. Tworzy grubą trawnikową okrywę.?" i nawisy naskalne. Uznana za najpiękniejszą i najcenniejszą roślinę wprowadzoną do uprawy w całym stuleciu "...(4)
Pędy płone, ma pokładające się i ukorzeniające w podłożu, kwiatowe wyprostowane. Pędy są gęsto ulistnione, zebrane w odziomkowe rozetki. Liście trawiaste, wąskie, zielone . Kwiaty osadzone są pojedynczo na końcach wygiętych łukowato łodyg na krótkich szypułkach osadzonych nad najwyższą parą liści. Kwiaty bardzo duże, długości ok. 5-6 cm, lejkowatotrąbkowate, lazurowobłekitne z jaśniejszą gardzielą i z pięcioma fioletowoniebieskimi paskami na zewnątrz, na blado zielonożółtym tle. Kwitnie bardzo obficie od IX do pierwszych silniejszych przymrozków. 31/ Część nadziemna usycha po kwitnieniu. Rośnie silnie.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 15-35 cm
Kwitnie IX-X(XI)
Kolor jasnoniebieski (biały, beżowy, kremowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na podmokłych, bezwapiennych, górskich łąkach, wrzosowiskach i brzegach strumieni na wysokości 2400 - 4800 m.npm.
Występowanie Góry Chin Południowo-Zachodnich, Północno Zachodni Yunnan, Sikkim, Syczuan, Tybet, Birma, Indie Północne.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne w południe ocienione - wystawa wschodnia do umiarkowanie półcienistego, stale wilgotne (zwłaszcza powietrze), zwłaszcza latem i chłodne. Nie toleruje suszy.
Gleba normalna do organicznej, bardzo przepuszczalna, lużna, średnio zwięzła, cięższa, piaszczysto ilasto próchnicza, torfowo żwirowa , żyzna, kwaśna. Znosi. piaszczystą, ale nie toleruje suszy.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0 +dobry drenaż + rozdrobniony torf kwaśny.
Odczyn pH 5,1-6,5 kwaśny, lekko kwaśny. Roślina kwasolubna 2/ 8/.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 lata wiosną. Najlepiej sadzić w sąsiedztwie zbiorników wodnych. 4/ Wymaga wilgoci w powietrzu i podłożu - trudna do uprawy na nizinach. Podlewać regularnie, dość często, w czasie wzrostu - zraszać często wodą bezwapienną - deszczówką. Nawozić w sezonie wegetacyjnym nawozem wolnodziałającym a od VII nawozem dla roślin kwitnących. Kwiaty przekwitłe ścinać. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wczesną wiosną (IV-V) - łatwo. Oddzielanie ukorzenionych pędów
w okresie wiosny i lata - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki wierzchołkowe (V-VI). Siew jesienią. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkują po miesiącu należy ponownie stratyfikować przez okres 1 miesiąca. W Polsce w zasadzie nasion nie zawiązuje. 31/
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na murki, skarpy, do alpinariów, ogrodów żwirowych, na obwódki, do ogrodów naturalistycznych i japońskich w grupach, do pojemników, na balkony i tarasy, na wrzosowiska, torfowiska, na brzegi oczek wodnych i jako roślina doniczkowa. Ładnie wygląda z roślinami wrzosowatymi, rododendronami, azaliami, wrzosem, andromedą. 11/
Odmiany Istnieje bardzo wiele wartościowych mieszańców i odmian o kwiatach w różnych odcieniach koloru niebieskiego, białych i pełnych.
"Alba" 20 cm VIII-IX Kwiaty białe z zielonkawymi paskami. Wolniej rośnie i słabiej kwitnie od typu.
f. plena Odmiana pełna.

Mieszańce polecane przez 33/.?Blue Silk?,?Shot Silk?,?Silken Skies? **AGM 2012, ?Strathmore?** AGM 1994
Etymologia Nazwa "Gentiana" jak przy Gentiana acaulis. Nazwa gatunku "sino-ornata" od łacińskich słów "sino" = łacińska nazwa Chin z uwagi na siedliska gatunku i "ornata" = ozdobny, wystrojony.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


BODZISZEK POPIELATY Geranium cinereum
syn. B. szary.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina górska, częściowo zimozielona o pokroju zwartym, kępiastym, leżącym do płaskiego i ozdobnych kwiatach....Tworzy raczej zwarte, półokrągłe, ulistnione kępy:...15/
Pędy ma rozesłane na powierzchni ziemi. Liście okrągłe w zarysie, szerokie, głęboko powcinane, pięciodzielne, długoogonkowe, delikatnie omszone, szarozielone, pachnące.1/Tworzy ładne, przyziemne rozety, niebieskozielonych, miękkich liści. Jesienią liście przebarwiają się na odcień miedziany i fioletowy. Kwiaty pojedyncze, średnicy 2 - 3 cm, pięciopłatkowe, miseczkowate, jasnoróżowe z ciemniejszymi, fioletowymi żyłkami i ciemno purpurowym środkiem - czarnymi pręcikami, osadzone na długich szypułkach ponad liśćmi. Kwitnie bardzo długo 6 - 7 tygodni, powtarza - przez całe lato. Rośnie wolno. Roślina długowieczna do 10 lat. W handlu zdarzaja się pod tą nazwa mieszańce.

Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 8/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/. Mieszaniec?Ballerina? uznany za *** najpiękniejszą, najbardziej dekoracyjną roślinę skalną wg. 34/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie Roślina trwała i niewymagająca.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 15 - 40 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza IX- X
Kolor jasnoróżowy ( biały, różowy, niebieski, fioletowy)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w rejonach górskich na suchych i kamienistych łąkach, pastwiskach i skalistych zboczach na wysokości 1200-2600 m.npm.
Występowanie Góry Europy Południowo-Wschodniej, Pireneje - Hiszpania Północna, Francja Południowa, Bałkany po Bliski Wschód, Afryka Północno-Zachodnia. Endemit pirenejski.
Stanowisko słoneczne ( w południe ocienione ) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, osłonięte, wybitnie ciepłe.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, pulchna, głęboka, piaszczysto ilasta, kamienisto żwirowo próchnicza, przeciętna do żyznej.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4
Roślina toleruje przeciętną glebę ogrodową.
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Roślina tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 lata. Roślinę ściółkować żwirkiem kamiennym. Podlewać od czasu do czasu, regularnie, gdy sucho. Nawozić kompostem lub nawozem wolnodziałającym. Ścinać uschnięte, żółknące liście i przekwitłe kwiatostany. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział przed ropoczęciem wegetacji - wiosną lub po przekwitnieniu jesienią . Sadzonkowanie- sadzonki korzeniowe - latem. Siew wiosną - tylko typ.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, w szczeliny skalne, na murki, skarpy, rabaty, tarasy, do ogrodów naturalistycznych i do pojemników, a nawet jako rośliny doniczkowe. Ładnie wygląda z małymi posłonkami i dzwonkiem karpackim 8/.
Nadaje sie na kwiat cięty.
Przemysł farmaceutyczny - olejki eteryczne.
Odmiany
"Ballerina" Mieszaniec G.cinereum i G.subcaulescens 10-15 cm VI-VIII Kwiaty lilioworóżowe , fioletowo, wyrażnie żyłkowane z ciemną plamą u nasady każdego płatka. Kwitnie całe lato. * * * AGM
"Album" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Gertanium" pochodzi od greckiego "geranos" = żuraw z uwagi na owoce podobne do dzioba żurawia.
Nazwa gatunku "cinereum" = szary, popielaty, od"cinis, cineris" = popiół.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

BODZISZEK DALMATYŃSKI Geranium dalmaticum
Syn. B. dalmacki, G.macrorrhizum var Dalmaticum.

Obrazek
Obrazek

Niska bylina górska, częściowo zimozielona, o pokroju poduszkowym, płożącym i ozdobnych kwiatach. Jeden z najniższych bodziszków. Tworzy zwarte, niewielkie kępy. ..."Znany, trwały i powszechnie sadzony w ogrodach bodziszek"... 9/
Roślina rozrasta się powoli krótkimi, podziemnymi pędami. Liście tylko odziomkowe, długoogonkowe, kształtu nerkowatego, głęboko powcinane, klapowane, dłoniaste, ozdobne, drobne, gładkie, błyszczące, jasnozielone, pachnące, przebarwiające się jesienią w czerwonawo - brązowawe desenie. Liście ma o blaszce głęboko podziedlonej pięcio lub siedmiodzielne z trójząbkowanym zakończeniem każdego odcinka, osadzone na długich ogonkach. Kwiaty pięciopłatkowe stosunkowo duże, 2-3 cm średnicy, niemal płaskie, rosnące parami po 2 - 4, różowawe z jaśniejszym środkiem, w lużnych nibybaldachach osadzonych na długich pędach, wyrastające ponad liście. Kwitnie długo. Roślina aromatyczna. może być ekspansywna. Roślina długowieczna - 10 lat, wg. innych żródeł krótkowieczna. 15/

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 9/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 25-50 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza VIII-IX
Kolor jasnoróżowy (biały, różowy, czerwony)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na skalistych, wapiennych zboczach.
Występowanie Bałkany, Dalmacja - Chorwacja, Czarnogóra - Montenegro, Bośnia i Chercegowina, Albania. Endemit Dalmacki.
Stanowisko bardzo słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia 53/ do półcienistego (tylko w cieplejszym miejscu), umiarkowanie wilgotne, ciepłe. Roślina tolerancyjna na wilgotność i podłoże.
Gleba normalna, przepuszczalna, lużna, głęboka, pulchna, do cięższej, piaszczysto ilasta, żwirowo próchnicza, przeciętnie żyzna , wapienna. W żyznej glebie roślina jest wybujała.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż + Ca. Toleruje przeciętną ogrodową.
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy 9/ ale jest tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Wiosną i latem podlewać gdy susza. Nawozić obornikiem, biohumusem lub nawozem granulowanym i nawozem dla roślin kwitnących lub ściółkować kompostem. Podlewać w czasie długotrwałej suszy. Uschnięte i przekwitłe pędy kwiatostanowe i liście usuwać. Zima sucho (drenaż). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział - oddzielanie ukorzenionych rozłogów wiosną lub w VIII. Sadzonkowanie - sadzonki zielne wiosną w inspekcie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, żwirowych, na skarpy, murki, tarasy, na rabaty bylinowe, obwódki, do ogrodów naturalistycznych, pojemników i nad oczka wodne. Ładnie wygląda w towarzystwie dzwonków i roślin o szerokich liściach: host, bergenii a także dzwonków, róż i niskich paproci.
Nadaje się na kwiat cięty. Roślina miododajna.
Odmiany
"Album" Kwiaty białe z zaróżowionym środkiem. Słabiej rośnie. Polecana przez 9/.
"Bressingham Pink" Kwiaty różowe.
Etymologia Nazwa "Geranium' jak przy Geranium cinereum. Nazwa gatunku "dalmaticum" z Dalmacji - z uwagi na siedliska rośliny. Dalmacja to kraina geograficzno historyczna na wschodnim wybrzeżu Adriatyku.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”