Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

X CHIONOSCILLA ALLENA x Chionoscilla alleni Syn. Ch. x alleni "Fra Angelico"
Mieszaniec międzyrodzajowy.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Roślina górska, cebulowa, bulwiasta.
Liście tworzą kępy. ..."Liście pasiaste, ciemnozielone wyrastają ponad pęd kwiatostanowy"...(1) Kwiaty granatowe lub liliowe z jaśniejszym środkiem. Kwiaty gwiazdkowate zebrane w gęste grona osadzone na wąskich pędach. Traci liście po kwitnieniu.
Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
Wysokość 10-15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie III-IV
Kolor granatowy, niebieski, fioletowy, liliowy.
Mrozoodporność USDA 4

Mieszaniec międzyrodzajowy gatunków Śnieżnika i Cebulicy tj Scilla bifolia i Chinodoxa siebei z gór południowej Turcji.
Stanowisko słoneczne lub półcieniste, umiarkowanie wilgotne. Nie toleruje podmokłych gleb. Toleruje okresową suszę.
Gleba przepuszczalna, głęboka, gliniasto, kamienisto żwirowa, drenaż.
Podłoże
- ziemia darniowa:ziemia liściowa:torf odkwaszony 4:1:4
Wymagania Podlewać rzadko tylko w czasie suszy. Nawozić kompostem lub nawozem granulowanym wolnodziałającym w czasie sadzenia, a póżniej nawóz dla roślinb cebulowych.
Odczyn pH 5,6-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych kęp. Cebule przybyszowe.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i naturalistycznych, na tereny zieleni jako runo, do pojemników, jako roślina doniczkowa.
Kwiaty nadaja się na kwiaty cięte.
Odmiany
"Fra Angelico"Kwiaty ciemnoniebieskie.
Etymologia Nazwa "Chionoscilla" składa się z dwóch członów chion i scilla wziętych z dwóch rodzaji roślin, z których roślina powstała. Z pierwszego członu nazwy Chionodoxa chion = śnieg i nazwy cebulicy = scilla.
Nazwa druga "alleni" ku czci odkrywcy rośliny Jamesa Allena, który zauważył ją w swoim ogrodzie w Yeovil w Anglii pod koniec XIX w.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

POWOJNIK ALPEJSKI Clematis alpina Syn. Atragene alpina

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Krzew pnący się - roślina górskich lasów świerkowych górnego regla. Ozdobna ze względu na atrakcyjny wygląd, pokrój, owoce i kwiaty.
Łodygę ma cienką, giętką, drewniejącą, ulistnioną dorastającą do 4 m. Jeden z najniższych powojników. Najpiękniejsze i najbardziej uniwersalne pnącze, wspina się po głazach i krzewach. Roślina rodzima.
Liście naprzeciwległe, podwójnie trójdzielne na długich ogonkach. Liście przy wierzchołku spiralne, u nasady klinowato zwężone, na brzegu grubo piłkowane, od spodu słabo owłosione. Liście zrzuca na zimę. Przytrzymuje się podpór ogonkami liściowymi. Kielich złożony z czterech, fioletowoniebieskich, brzegiem owłosionych działek długości 3-4,5 cm , imitujących płatki korony. 26/ Kwiaty pojedyncze, szerokodzwonkowate, na długich szypułkach, zwisłe. Kwiaty pojawiają się na zdrewniałych, zeszłorocznych pędach i są podobne do lampionów, w których wnętrzu widoczne są białe prątniczki i żółte pręciki. Kwiaty ma stosunkowo małe, 7 cm średnicy, ale kwitną wcześnie i nie wymagają cięcia. Po kwitnieniu na roślinie pozostają ozdobne, gęste, puszyste, kuliste owocostany, które pozostają na roślinie do zimy. Kwitnie bardzo obficie i długo. Cała roślina lekko trująca. Rośnie szybko. Gatunek zmienny w zależności od środowiska.

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 8/ 15/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie i nie wymagająca. Gatunek bardzo odporny.

Wysokość od 1- 2 m
Szerokość rozkrzewia się bujnie.
Kwitnie V-VI Powtarza VIII
Kolor niebieskofioletowy ( lawendowy, niebieski, biały, różowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach wspinając się po drzewach, krzewach i skałach w półcienistych miejscach w lasach, zaroślach, wśród kosówki, na brzegach lasów świerkowych, w wąwozach skalnych, na zboczach gór, wzdłuż rzek głównie na podłożu wapiennym na wysokości 1000 - 2400 m.npm. W Tatrach 760 - 1900 m.npm.głównie a lasach świerkowych regla górnego.
Występowanie Europa Południowa i Środkowa ( Alpy, Pireneje, Apeniny, Bałkany, Karpaty ), Północno Wschodnia Azja - ( Syberia, Kirgistan, Mongolia ). Polska - ( Tatry, Pieniny, Gorce, Beskid Niski, Bieszczady Zachodnie )
Stanowisko słoneczne wystawa wschodnia do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, chłodne, zaciszne. W słońcu lepiej kwitnie. Nie lubi miejsc podmokłych i przesychania podłoża. Nie toleruje palącego słońca w południe.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza nawet kamienista ale żyzna, wapienna z wyjątkiem gleb bardzo piaszczystych i czysto gliniastych, kwaśnych, suchych i ciężkich.
Podłoże-
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : perlit : torf odkwaszony 1 : 1 : 1 : 4 lub 4 : 1 : 0 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6 - 7,6 obojętny, lekko zasadowy. Wg. 2/ zasadowy.
Wymagania Sadzić przy podporach, kratach, płotach lub najlepiej krzewach np kosodrzewinie. Przy sadzeniu podłoże wzbogacić o obornik. Nie przycinać - w razie konieczności na wysokości 1 m nad ziemią po kwitnieniu. Wczesną wiosną usunąć uschnięte, uszkodzone pędy oraz wszystkie uschnięte liście. W okresie wegetacji intensywnie podlewać. Nie dopuścić do przesuszenia gleby. Podstawę powojnika cieniować lub ściółkować wokół rośliny grysem. Nawozić często - może być nawóz granulowany, wolnodziałający z dużym udziałem N i K oraz nawóz dla roślin kwitnących. Ściółkować korą wokół rośliny, z dodatkiem dolomitu 3 g/l. Zimą okrywać - kopczykować - obsypać warstwą 10 cm kory lub suchych liści.
Rozmnażanie Sadzonki półzdrewniałe - wczesnym latem - ukorzeniają się po 4-12 miesięcach. Okłady pędowe - wiosną. Siew jesienią. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po miesiącu poddać powtórnej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, pnąca do ogrodów skalnych, ładnie wygląda posadzona przy krzewach iglastych np. kosodrzewinie, stanowi osłonę od sąsiadów, uciążliwych dróg i ulic, służy do okrywania niskich ogrodzeń, balustrad, można stosować w pojemnikach na tarasach i balkonach. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina pod ochroną.
Odmiany
Do uprawy w ogrodach skalnych nadają się głównie odmiany botaniczne grupy Atragenne pochodzące od C. alpina. Ich charakterystyczną cechą jest niski wzrost 70-90 cm, silny rozrost, obfite kwitnienie chociaż kwiaty są mniejsze od innych klematisów. Są mrozoodporne, odporne na choroby i nie wymagają cięcia. Istnieje bardzo dużo odmian różniących się kolorem kwiatów.
"Pamela Jackman"Kwiaty intensywnie niebieskie, uważa się za najładniejsze do ogrodów skalnych ** AGM 2005
?Helsingborg? fioletowogranatowe ** AGM 1993
?Frances Rivis? niebieskofioletowe ** AGM 1993
?White Columbine? białe ** AGM 1993
?Foxy?bladoróżowe ** AGM 2002
?Frankie? ciemnoniebieski ** AGM 2002
?Jacqueline du Pre?różowe ** AGM 2002
?Pink Flamingo? różowoliliowe ** AGM 2002
?Rosy O,Grady? ciemnoróżowe ** AGM 2002
Etymologia Nazwa "Clematis" pochodzi od greckiego słowa "clema" = rośliny pnące,od starożytnej nazwy jakiegoś pnącego rodzaju rośliny. Nazwa gatunku "alpina" = z Alp, alpejski.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


DZWONKOWIEC POWOJNIKOWATY Codonopsis clematidea


https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina pnąca, wysokogórska, bulwiasta.Tworzy kępy?.? Dobrze prezentuje się w dużych ogrodach skalnych?...24/
Korzeń ma gruby, mięsisty, żółtawy, wrzecionowaty, rozgałęziony, długości 25-45 cm. Pędy ma rozgałęzione, wyprostowane, wyginające się na zewnątrz. Liście ma naprzeciwległe, niewielkie, owalne, wąskojajowate, na końcach zaostrzone, krótko owłosione. Liście są niebieskozielone na bardzo cienkich, wspinających się, wijących i rozgałęziających się u nasady łodygach. Liście mają niezbyt przyjemny zapach. Kwiaty pięciopłatkowe, pojedyncze, szerokodzwonkowate, duże 2 cm średnicy, z zewnątrz jasnoniebieskie, 4/ wewnątrz korony jasnoniebieskie z żółto niebiesko fioletowym pierścieniem wewnętrznym u nasady i purpurowym żyłkowaniem. Kwiaty zwisają, albo pochylają się. Gatunek zmienny zwłaszcza w odniesieniu do wysokości rośliny.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecany przez 24/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wymaga wilgotnego klimatu o chłodnych temperaturach i okrycia na zimę.

Wysokość 50-70 cm - na stanowisku półcienistym do 90 cm.
Szerokość 30 - 60 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor bladoniebieskokremowy (biały)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie nad brzegami górskich potoków, przy żródliskach, w jarach, na górskich zboczach piętra alpejskiego na wysokości 1700-2500 m.npm. w Himalajach na wysokości 2400-4200 m.npm.
Występowanie Góry Centralnej Azji, Himalaje, Chiny Południowo Zachodnie, Indie, Kaszmir ,Afganistan, Pakistan, Uzbekistan, Turkiestan, Kirgistan, Kazachstan, Tadżykistan.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne -w południe osłonięte, wystawa wschodnia do półcienistego, wilgotne do umiarkowanie wilgotnego, osłonięte, chłodne.
Gleba normalna, bardzo przepuszczalna, piaszczysto gliniasta, próchnicza, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż. 25 l kompostu na 1 m 2.
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, lekko zasadowy. Tolerancyjny na odczyn ale odczyn nie kwaśny 10/.
Wymagania Nie przesadzać ze wzg. na mięsiste korzenie. Wymaga podpory (kratki) po której się pnie lub krzewu np. kosodrzewiny.Sadzić należy na wyższych, podniesionych stanowisku np. może zwisać z murku tak by było widoczne ozdobne wnętrze kwiatu. 1/ Podlewać regularnie w okresie wegetacji, co tydzień by gleba była stale umiarkowanie wilgotna. Ściółkować kompostem lub obornikiem wiosną. Póżna jesienią ograniczyć pędy. Zimą sucho. Zimą okrywać.
Rozmnażanie Podział bulwy, kwitną w 2-3 roku. Siew kryty, wczesną wiosną po stratyfikacji. In vitro.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, niskie pnącze do ogrodów skalnych, alpinariów i na rabaty bylinowe. Ładnie wygląda posadzona przy krzewach po których się pnie. Sadzić wysoko na murkach by wewnętrzna, ozdobna część kwiatu była widoczna.Ładnie wygląda też z botanicznymi tulipanami.
Z korzeni robi sie nalewki o działaniu leczniczym podobnym do żeń szenia, przeciwinfekcyjny, na zapalenie stawów i obniżenie ciśnienia krwi. W Uzbekistanie stosuje się na zapalenie wątroby i przy żółtaczce. W farmakologii stosowana jako lek homeopatyczny.
Odmiany
"Eyes Lilac" Kwiaty jasnoniebieskie.
RHS za ładniejszy gatunek uznała : Codonopsis grey-wilsonii Kwiaty niebieskie ** AGM
"Himal Snow" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa"Codonopsis" od słowa greckiego "kodon" = dzwonek i "opsis"= wygląd; z uwagi na kształt kwiatu.
Nazwa gatunku "clematidea" = nawiązuje do podobieństwa kwiatów do kwiatów niektórych gatunków clematisa-powojnika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ZIMOWIT Colchicum x agrippinum

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bulwiasta atrakcyjna bylina cebulowa o pokroju wzniesionym. Cenny gatunek z uwagi na kwiaty Tworzy kępy. Jest to najmniejszy z uprawianych Colchicum mający również najmniejsze liście.
Kwiaty wyrastają z bezlistnych bardzo krótkich łodyg bezpośrednio z podłoża. Kwiaty sześciopłatkowe, lejkowate, ze spiczastymi na końcach płatkami. Płatki kwiatowe są drobno pokratkowane w jaśniejsze i głębsze tony lilioworóżowe. 1/ Kwitnie obficie z jednej cebuli wyrasta wiele kwiatów. Liście wyrastają wiosną i wczesnym latem i po kwitnieniu usychają - w VII, mają kolor zielony do szarozielonego. Liście są lancetowate, wąskie z falistymi krawędziami, węższe od liści innych zimowitów, które są szerokie i mało dekoracyjne. Wszystkie części rośliny trujące w przypadku spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie. Uważana za najłatwiejszy w uprawie zimowit.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie VIII-IX
Kolor różowofioletowy (biały,fioletowy).
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec C.variegatum i prawdopodobnie C.autumnale.
Typy rosną w suchych i słonecznych miejscach na skraju zadrzewień i między krzewami.
Występowanie Grecji Południowo Zachodnia i Turcja.
Stanowisko słoneczne ( w południe osłonięte) lub półcieniste, umiarkowanie wilgotne. Nie lubią nadmiernie wilgotnej lub suchej gleby.
Gleba organiczna, przepuszczalna ale utrzymująca wilgoć, głęboka, miękka, piaszczysto ilasto gliniasta, próchniczo żwirowa, umiarkowanie żyzna . Roślina tolerancyjna na typ gleby.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa 1 : 2 + dobry drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,8 kwaśny, obojętny, zasadowy. Tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Bulwy sadzić latem umieszczając je tuż pod powierzchnią podłoża. 30/ Podlewać do momentu usychania liści w lipcu, nie nadmiernie, co 1 - 2 tygodnie. Ściółkować obornikiem, kompostem lub nawozem wolnodziałającym a począwszy od momentu więdnięcia kwiatów nawozem dla roślin cebulowych. Zimą okrywać.
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe co kilka lat. Po wyschnięciu liści w VII, wykopać, oddzielić cebule przybyszowe. Sadzić bezpośrednio po wykopaniu w I poł VIII. Siew - typ.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i alpinariów.
Roślina lecznicza - zawiera kolchicynę - omówiono przy C.autumnale.
Rośliny można pędzić - kwitną bez podłoża.
Etymologia Nazwa "Colchicum" od greckiego "Kolchis" i "Idos" = podobny do Kolchidy - historyczna nazwa krainy leżącej na wybrzeżu Morza Czarnego, Nizina Kolchidzka na terenie dzisiejszej Gruzji. W starożytności uważana za ojczyznę trucizn i trucicieli; w nawiązaniu do właściwości tej rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ZIMOWIT JESIENNY Colchicum autumnale

Obrazek"Waterlily"'Alboplenus"

Bylina bulwiasta o pokroju wzniesionym, odwrotnie stożkowym. Cenna z uwagi na póżny okres kwitnienia. Tworzy kępy. Najbardziej znany gatunek zimowita.1/ Roślina rodzima. Roślina górska, łąk i pastwisk reglowych ale i łąk na nizinach i wyżynach.
Z podziemnej jajowatej bulwy pokrytej brunatną grubą łupiną, średnicy 3 - 7 cm wyrasta pęczek białych korzeni i krótki, niewiele ponad ziemię wystający pęd, z którego rozwija się 3 - 8 liści. 26/ W kącie najwyższego liścia mieści się zalążnia z owocem. Owoce rozwijają się pod powierzchnią gleby od jesieni poprzedniego roku i dojrzewają na wiosnę V - VI. Liście są okazałe, szerokolancetowate, ciemnozielone, szerokie, tępo zakończone, duże i niezbyt atrakcyjne, podobne do liści tulipana. Liście pojawiają się wiosną w IV i zamierają w VII. Piękne, różowofioletowe, dzwonkowato lejkowate, sześciopłatkowe, kwiaty wyrastają na cienkiej, długiej rurce po kilka ( 3 - 6 ) z jednej bulwy w jesieni, gdy roślina jest już bezlistna. Jesienią więc ukazują się tylko same kwiaty wyrastające wprost z podłoża. Kwiaty są duże, do 20 cm wysokości i składają się z 6 działek zrośnietych u nasady w cienką rurkę. Kwiaty podobne są do kwiatów krokusa, ale są większe. Kwiaty mylone są z kwiatami krokusa zwłaszcza jesiennego. Można je rozróżnić po ilości pręcików, krokusy posiadają 3 pręciki a zimowity 6. Wolno rośnie. Jesienią ze starej bulwy powstają 2-3 młode bulwki przybyszowe, które czerpią zapasy ze starej bulwy, która stopniowo zamiera. Roślina długowieczna. Wszystkie części rośliny są bardzo trujące w przypadku spożycia i wywołują alergie. Zawierają jedną z najsilniejszych trucizn kolchicynę.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecany przez 2/ 3/ 24/ 31/. Odmiana ?Nancy Lindsay? polecana przez 33/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 5-15 cm
Kwitnie VIII-X
Kolor różowofiołkowy ( biały, liliowy w różnych odcieniach, także pełne).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na wilgotnych łąkach górskich, pastwiskach, w rzadkich zaroślach oraz łęgowych i widnych lasach mieszanych do wysokości 2100 m.npm.
Występowanie Europa Południowa, Środkowa i Zachodnia od Angli i Hiszpani po Macedonię i Rosję
Południową, Białoruś, Ukraina, Kaukaz, Afryka Północna. Polska ? niższe położenia Sudetów i Karpat, Beskid Śląski, Tatry Dol.Chochołowska i na niżu, Wielkopolska, Mazowsze, Dolny Śląsk i pasmo nadmorskie. 26/
Stanowisko słoneczne (w południe osłonięte) do nieznacznie półcienistego, stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego ( latem suche ), ciepłe. Roślina światłolubna. Gatunek najbardziej tolerancyjny na wilgoć. 1/
Gleba organiczna, przepuszczalna, średnio zwięzła, cięższa, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza, żyzna, wapienna. Nie toleruje gleby piaszczystej i suchej.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa 1 : 2 + dobry drenaż
-ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4 + dobry drenaż
-ziemia ogrodowa : piasek : podłoże mineralne 1 : 1 : 2 Wg. 45/
Odczyn pH 6,1-7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi lekko zasadowy 4/.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 4-5 lat ? latem, gdy liście drobnieją lub roślina słabiej kwitnie. Bulwy sadzić latem umieszczając je tuż pod powierzchnią podłoża. 30/ Przy sadzeniu podłoże wzbogacić o obornik lub kompost zwłaszcza gdy jest zbyt piaszczyste. Nie ścinać więdnących liści. Wiosną w razie suszy podlewać do momentu usuchania liści.. Nawozić nawozem granulowanym,wolnodziałającym lub ściółkować kompostem, obornikiem.
Rozmnażanie Podział - bulwy przybyszowe. Po wyschnięciu liści w VII, VIII, wykopać, oddzielić cebule przybyszowe. Sadzić bezpośrednio po wykopaniu w I poł VIII - przechowywać nie dłużej niż 20 dni. Rzadko zawiązuje nasiona. Siew bezpośrednio po zbiorze - tylko typ - kwitnie po 3-5 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i naturalistycznych oraz na rabaty bylinowe i do pojemników. Ładnie wygląda w grupach na trawnikach, wśród krzewów i skraju zarośli, zadrzewień. Ładnie wygląda w towarzystwie cyclamenów, aster dumosus i sedum. Nie sadzić w towarzystwie drobnych roślin, szczególnie wysokogórskich, 4/ ani też samotnie z uwagi na niezbyt atrakcyjne liście.
Roślina lecznicza znana już w starożytności Egipt, Indie, Grecja. Działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i antyreumatyczne. W zielarstwie zbierane były nasiona i bulwy. W farmakologii stosowane są preparaty produkowane z tej rośliny stosowane przy skazie moczanowej, w leczeniu nowotworów i jako lek homeopatyczny. Obecnie z rośliny pobiera się kolchicynę i stosuje w preparatach o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym, na białaczkę, w leczeniu nowotworów, raka skóry, raka prostaty. W homeopatii przy bólach mięśni i karku, chorobach stawów - środek przeciwreumatyczny, środek przeczyszczająco wymiotny. Nadaje sie do pędzenia bez podłoża i wody i na kwiat cięty. W Szwajcarii używano go do malowania pisanek wielkanocnych. Gatunek objęty ścisłą ochroną.
Odmiany
"Nancy Lindsay" Kwiaty fioletoworóżowe, większe niż u typu * * AGM 1997
"Album"Kwiaty drobne białe
"Alboplenum" Kwiaty białe, pełne.
"Plenum" ;:145 syn "Pleniflorum" Kwiaty liioworóżowe , pełne
Etymologia Nazwa "Colchicum" jak przy Colchicum x agrippinum.
Nazwa gatunku "autumnale" od "autumnus" = jesień; z uwagi na okres kwitnienia rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ZIMOWIT BIZANTYJSKI Colchicum bizantinus

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bulwiasta, atrakcyjna bylina cebulowa (geofit) o pokroju wzniesionym odwrotnie stożkowym, ozdobna z uwagi na kwiaty i późny okres kwitnienia. Najłatwiejszy w uprawie zimowit, najmniej wymagający.
Ma duże bulwy, krótkie i szerokie o średnicy 7,5 cm z brazowoczerwoną suchą łuską i może wytworzyć około 20 kwiatów. Kwiaty rurowate, jajowate, sześciopłatkowe, na poziomie gleby, rozszerzają się ku górze. Ma 6 pręcików( krokusy mają 3 ). Kwiaty różowe długości 5 cm z białym paskiem pośrodku, każdy płatek ma fioletowe paski. Kwiaty bardzo liczne z białą rurką ukazują się jesienią, gdy liście już uschną. Liście ukazują się wiosną, są długie do 30 cm, szerokie na 10 cm, pofałdowane, mogą więc zasłaniać niższe rośliny rosnące w ich sąsiedztwie. Liście usychają do połowy lata. Roślina silnie trująca. W jednym miejscu może rosnąć kilka lat (tworzy "wówczas dywany).

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 24/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie VIII-IX
Kolor różowoliliowy (biały)
Mrozoodporność USDA 6

Typy rosną między krzewami na skraju suchych i słonecznych zadrzewień.
Prawdopodobnie mieszaniec C.cilicicum i C.autumnale. Występowanie Azja Mniejsza , Turcja, Syria, Liban, Rumunia, Grecja.
Stanowisko słoneczne (w południe osłonięte) - wystawa wschodnia,do nieco zacienionego, umiarkowanie wilgotne. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci i na suszę.
Gleba organiczna, przepuszczalna, ale utrzymująca wilgoć, średnio zwięzła, gliniasto próchnicza, żyzna.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa + torf odkwaszony 4 : 1 : 4 lub 1 : 2 : 0 + dobry drenaż
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania Bulwy sadzić latem umieszczając je tuż pod powierzchnią podłoża. Dzielić co 4 - 5 lat i przesadzać- latem, gdy liście uschną. Podlewać regularnie do momentu usychania liści ale nie nadmiernie. Nawozić nawozem wolnodziałającym wieloskładnikowym. Ściółkować obornikiem. Liści nie można przycinać - muszą uschnąć. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział-bulwy przybyszowe co kilka lat. Po wyschnięciu liści w VII, wykopać, oddzielić cebule przybyszowe. Nie przesuszać, sadzić po oddzieleniu w I poł VIII. Siew tylko w przypadku typu.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i alpinariów.
Ładnie wygląda w towarzystwie jałowca płożącego lub bluszczu na których może się opierać, bo pod wpływem opadów i wiatru wątłe kwiaty colchicum ulegają uszkodzeniom (złamaniu).
Roślina lecznicza patrz C.autumnale.
Odmiany
"Album" Kwiaty białe.
"Innocence" Kwiaty białe.
?Pink Star? Kwiaty różowe.
Etymologia Nazwa "Colchicum" od greckiego "Kolchis" i "Idos" = podobny do Kolchidy - historyczna nazwa krainy leżącej na wybrzeżu Morza Czarnego, Nizina Kolchidzka na terenie dzisiejszej Gruzji. W starożytności uważana za ojczyznę trucizn i trucicieli; w nawiązaniu do właściwości tej rośliny.
Nazwa gatunku "bizantinum" od "bizantine" = miasto Bizancjum od III w.ne. zwane obecnie Konstantynopolem.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ZIMOWIT POWABNY Colchicum speciosum Syn. Z. wspaniały,

ObrazekAtrorubens

To bulwiasta, bylina cebulowa o pokroju wzniesionym odwrotnie stożkowym, wartościowa z uwagi na późny okres kwitnienia. Często jest uważany za najpiękniejszy gatunek zimowitu, jak i jeden z łatwiejszych w uprawie"...1, 30/
Bulwy do 10 cm długości, stosunkowo wąskie. Z jednej bulwy wyrasta sukcesywnie 5-10 kwiatów. Kwiaty są większe niż kwiaty zimowita jesiennego. Kwiaty wydłużone, kielichowate, pachnące, wysokości 10 cm ( razem z rurką do 30 cm), fioletoworóżowe z jaśniejszą do białej gardzielą. 1/ Liście szerokie, długie, wysokości do 20 cm, mięsiste, jasnozielone, błyszczące wyrastają wiosną i zamierają w lecie przed kwitnieniem. Latem liście usychają, a jesienią pojawiają się same kwiaty bez liści. Są podobne do krokusów i z nimi są mylone ( Krokusy mają zawsze 3 pręciki , zimowity 6 ). Wszystkie części rośliny są trujące po spożyciu. Uprawa może powodować podrażnienia skóry i reakcje alergiczne..." Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 24/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10 - 20 cm
Szerokość 10 -25 cm
Kwitnie IX-X
Kolor fioletoworóżowy (ciemnofioletowy, lilioworóżowe, białe a także pełne)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w terenach górzystych, na suchych i słonecznych łąkach i skalnych półkach, między krzewami, na skraju jasnych zadrzewień, wśród skał w krótkiej trawie na wysokości 600-3250 m.npm.
Występowanie Kaukaz, Turcja Północna, Irak, Iran.
Stanowisko słoneczne (w południe osłonięte) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, suche latem.
Gleba normalna do organicznej, przepuszczalna,utrzymująca wilgoć, zwięzła, głęboka, gliniasto piaszczysto ilasta, próchnicza, żyzna.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa :żwir drobny 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania Bulwy sadzić latem umieszczając je tuż pod powierzchnią podłoża. Co 3 - 4 lata dzielić i przesadzać. Nie ścinać więdnących liści. Wiosną w okresie suszy podlewać, niezbyt obficie do mometu usychania liści. Nawozić obornikiem lub nawozem granulowanym. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe. Po wyschnięciu liści w VII, wykopać, oddzielić cebule przybyszowe. Sadzić bezpośrednio po wykopaniu, nie przesuszać w I poł.VIII. Siew nasion bezpośrednio po zbiorze - VI-VII- kiełkuje po 18 miesiącach, kwitnie po 5 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i naturalistycznych, alpinariów, na rabaty bylinowe, parki, pod drzewami, na trawnikach, lużne nasadzenia między krzewy ozdobne, do pojemników i doniczek. Nadaje sie na kwiat cięty. Roślina lecznicza o podobnym zastosowaniu jak C.autumnale. Ładnie wygląda
w towarzystwie rozchodników, astrów i traw.
Odmiany
"Album" Kwiaty czysto białe, rurki jasnozielone * * AGM 1993
?Atrorubens? Kwiaty ciemnofioletowe. ** AGM 2012
?Cedric Morris? Kwiaty jasnofioletowe** AGM 1997
Etymologia Nazwa "Colchicum" jak przy Colchicum x agrippinum.
Nazwa gatunku "speciosum" = piękny, efektowny.
Do bardzo ozdobnych i łatwych w uprawie zaliczyć należy mieszańce ogrodowe. Zimowity mieszańcowe nie rozsiewają się (nie rozmnażają się z nasion) i nie są długowieczne, ale mają gęste, duże i liczne kwiaty
"Waterlily"kwiaty różowe duże ** AGM 1997
?Autumn Queen? ** AGM 2012
?Pink Goblet? ** AGM 1997
?Rosy Dawn? ** AGM 1997
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DEREŃ KANADYJSKI Cornus canadensis
Syn. Chamaepericlymenum canadanse, Cornella canadensis

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, leśna krzewinka rozłogowa o pokroju płożącym, rozłożystym i dekoracyjnych owocach i kwiatach. Częściowo zimozielona, gdyż w ostrzejsze zimy liście znikają. Tworzy efektowny dywan i ścieli się po podłożu.
Rozłogi pełzające ma silne, podziemne. Z drewniejących, płożących łodyg wyrastają corocznie cienkie, zielone pędy. Łodygi wyprostowane, nierozgałęzione. Na szczycie niewielkiej łodyżki wyrasta 4 - 6 liści, z których dwa są wyrażnie większe. Liście zebrane w okółki, jajowate, spiczaste, lekko równolegle żyłkowane, lśniące, ciemnozielone, jesienią przebarwiają się żółtawo lub czerwonawo. Każda łodyga ma szczytową rozetę liści, w środku których pojawiają się małe kwiatostany na krótkiej szypułce. Kwiaty zielonkawe, bardzo liczne, niepozorne, ale okazałe dzięki czterem białym podsadkom, którymi są otoczone, zebrane w zwartą szczytową wierzchotkę. 1/ W słońcu ? kwiaty? te wybarwiają się czasem na jasnoróżowo. Kwitnie obficie. W VIII ma liczne jaskrawoczerwone, kuliste owoce, mięsiste jak jagody, które długo zdobią roślinę. Owoce jadalne, ale zawierają twarde ziarna i są niesmaczne, mdłe. Roślina ekspansywna przez rozłogi. Roślina długowieczna - ok. 20 lat. Rośnie wolno.

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 15/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 30-40 cm (nawet do 100 cm)
Kwitnie VI-VII
Kolor biały
Mrozoodporność USDA 3

Rośnie w górskich, wilgotnych, widnych lasach iglastych i na ich obrzeżach, w zaroślach, na torfowiskach, polanach, często na pniach drzew, na wysokości do 1500 m.npm.
Występowanie Ameryka Północna, Kanada, Alaska, Grenlandia, Labrador, Kamczatka, Wyspy Kurylskie, Wschodnia Azja - Chiny Północne, Rosja Wschodnia, Japonia, Korea.
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie cienistego 53/, umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, osłonięte, chłodne. Nie toleruje stanowisk ciepłych i przesychających latem oraz zbyt niskie temperatury. Na stanowiskach cienistych słabiej kwitnie.
Gleba organiczna, przepuszczalna, lużna, piaszczysto ilasto gliniasta, bardzo próchniczo liściowo torfowa z rozkładającymi się gałązkami i korą,, bardzo żyzna, kwaśna. Żle rośnie na glebach ciężkich i zwięzłych.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa z lasu iglastego 1 : 2 + nieco torfu kwaśnego
Odczyn pH 5,1-6,5 lekko kwaśny wg innych źródeł nawet kwaśny. Roślina kwasolubna.
Wymagania Podlewać regularnie, aby podłoże nie było suche. Ściółkować korą, igłami sosnowymi lub ściółką leśną z lasów iglastych. Kompost zakwaszony siarczanem amonu. Dobrze jest zakopać pod rośliną zbutwiały kawałek pnia z lasu. Można nawozić obornikiem pod koniec zimy oraz stosować nawóz granulowany, wolnodziałający lub nawóz dla roślin kwitnących. Zimą w ostrzejszych rejonach okrywać.
Rozmnażanie Podział wczesną jesienią lub wczesną wiosną - łatwo. Okłady - Oddzielanie ukorzenionych pędów rozłogowych - łatwo. Siew- bardzo trudno- odkryty jesienią bezpośrednio po zbiorze, siew kryty po stratyfikacji, trwającej od 1 - 3 miesięcy. Kiełkuje długo nawet 2 - 3 lata. Kwitnie w 3 roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, naturalistycznych, leśnych i wrzosowatych, na ocienionych rabatach, pod okapem wysokich drzew, w pojemnikach na tarasach. Ładnie wygląda w towarzystwie paproci, przywrotników, runianek, żurawek , funkii, pełników, epimediów, cyklamenów, trillium, lilii i sisyrynchium.
Roślina jadalna - owoce do dżemów, ciast, deserów itp. Roślina lecznicza o działaniu przeciwbólowym, przeczyszczającym, przeciwgorączkowym, w leczeniu chorób nerek, płuc, na kaszel i gorączkę, chroni przed poparzeniem słonecznym, w okulistyce do przemywania zmęczonych oczu i usuwania ciał obcych. Pektyna zawarta w roślinie hamuje także rozwój raka.
Etymologia Nazwa "Cornus" od łacińskiej nazwy "cornus" = róg.
Nazwa gatunkowa "canadensis" = kanadyjski; siedlisko rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


KOKORYCZ POGIĘTA Corydalis flexuosa


https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina górska, bulwiasta o pokroju krzaczastym, ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy zwarte kępy. . ...?Najłatwiejszy do uprawy spośród gatunków o niebieskich kwiatach i najbardziej czarujący...15/
Kłącza ma poziome, krótkie, płożące i włókniste korzenie. Wyrastaja z nich nieregularne kępy odziomkowych liści. Liście delikatne, trójdzielne, mocno powcinane, pierzaste, ciemnozielone przebarwiające się czasem na brunatnawo, pokryte woskowatym niebieskim nalotem, osadzone na czerwonych ogonkach. Spomiędzy liści wyrastają krótkie pędy kwiatostanowe, proste, rozgałęzione. Kwiaty 2,5 ? 3,5 cm długości, dwuwargowe, czteropłatkowe z dolnym płatkiem wyciągniętym do tyłu w kształcie długiej ostrogi. 4/ Kwiaty jaskrawoniebieskie zebrane w okazałe grzbieciste grona po 10 - 20 kwiatów na szczytach pędów, wznoszące sie ponad liście. Kwiaty pachnące. Kwiaty zwisające, podobne do rurek, ułożone poziomo na pędzie, tworzą jakby grono. Kwiatostany początkowo zwarte, wydłużają się w miarę przekwitania. Kwitnie długo. Po pierwszym kwitnieniu liście zamierają, odrastają pod koniec lata i wówczas roślina często powtórnie kwitnie. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia. Czasem jest krótkowieczna 3 - 10 lat.

Ocena * * AGM 2002 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 15/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-30 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie V-VI Powtarza.
Kolor niebieski ( biały, fioletowoniebieski, zielononiebieski )
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w liściastych leśnych i górzystych obszarach oraz na odkrytych trawiastych zboczach gór i mokrych skałach na wysokości 1300-4300 m.npm.
Występowanie Góry Chin Zachodnich, Syczuan.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne (jeśli jest wilgotne) o wystawie wschodnie,j w południe osłonięte poprzez półcieniste do cienistego, wilgotne do umiarkowanie wilgotnego, chłodne, zaciszne. Roślina wrażliwa na suszę. Posadzona w cieniu lub na pełnym słońcu ginie lub przechodzi w stan spoczynku
Gleba organiczna zasobna w humus, żyzna, przepuszczalna, cięższa, piaszczysto gliniasto ilasta, żwirowo próchniczo torfowa.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 2 : 3 : 1 + drenaż + torf kwaśny
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf kwaśny 4 : 1 : 4 + drenaż
Odczyn 5,6-7,2 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Sadzić jesienią na głębokość 5 ? 7 cm. Kępy dzielić co 2 - 3 lata wiosną. Ściółkować roślinę wokół np. korą lub kompostem dla zachowania wilgotności podłoża. Podlewać regularnie, w razie upałów i w pierwszym roku po posadzeniu - często. Sadzić w podłoże wzbogacone obornikiem lub nawozem wolnodziałającym, potem nawozem dla roślin cebulowych. Przycinać po kwitnieniu nisko. Wymaga palikowania, gdyż długie pędy mają tendencję do wylegania pod wpływem opadów. Zimą lekko okrywać. Można zokopczykować korą, liśćmi lub niedojrzałym kompostem lub przechowywać w pomieszczeniu.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych kęp latem po kwitnieniu IX - XI lub wczesną wiosną (III-IV ostrożnie). Siew nasion bezpośrednio po zbiorze, jesienią na miejsca stałe lub po stratyfikacji.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, naturalistycznych, japońskich oraz na rabaty bylinowe, na obrzeża drzew, do pojemników i doniczek. Ładnie wygląda w towarzystwie serduszek, paproci, azalii, orlików, żurawek, narcyzów, fiołków i pierwiosnków. Kwiaty nadają się na kwiat cięty.
Odmiany
"Purple Leaf" Zwarty pokrój . Kwiaty fioletowoniebieskie.Liście purpurowobrązowe.
"Blue Panda" Kwiaty lazurowoniebieskie, błękitne. Liście zielone.
"China Blue" Kwiaty ciemniejsze od typu.
Etymologia Nazwa ?Corydalis? jak przy C. malkensis. Nazwa gatunku "flexuosa" = zwinny, elastyczny;
z uwagi na delikatny pokrój rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KOKORYCZ PEŁNA Corydalis solida Syn. C. bulbosa subsp. solida

Obrazek
Obrazek

Bylina leśna, bulwiasta, o pokroju krzaczastym i ozdobnych liściach i kwiatach....?Najładniejszy...spośród gatunków bulwiastych kwitnących wiosną?... 15/ . Tworzy kępy.  Roślina rodzima. Rośnie w lasach na niżu i w górach.
Z niedużej, kulistej, pełnej bulwy przed rozwojem liści rozwija ona kwiaty. Już jesienią wypuszcza kiełek kwiatowy, który wyrasta tuż pod powierzchnią gleby. Łodygę ma nieowłosioną, wzniesioną, tylko z 2-3 złożonymi liśćmi. Kwiaty długości 2 ? 2,5 cm, lawendoworóżowe, grzbieciste z długą prawie prostą ostrogą, zwisajace, zebrane w grona szczytowe po 20 sztuk na szczycie łodygi. Korona składa się z 4 płatków zrośniętych dołem, górny płatek tworzy ostrogę. Ostroga długa na końcu skręcona ku dołowi i tępa. Kwiatostany wydłużają się w marę kwitnienia. Kwitnie obficie . Liście ma dwa trójdzielnie złożone, sinozielone, pierzaste, tępo, równomiernie powcinane, naprzeciwległe, pokryte woskowatym nalotem, na długich ogonkach. Liście zamierają po kwitnieniu w lecie. Rośnie szybko. Po dojrzeniu nasion części nadziemne zamierają. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia. Roślina ekspansywna - samosiew intensywny. Gatunek zmienny. Roślina trująca.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna . Polecana przez 2/ 15/ 33/ 53/. Bardziej dekoracyjne od typu są odmiany ogrodowe.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-20 cm (gatunki dzikie do 30 cm)
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie III-IV(V)
Kolor lawendoworóżowe (biały, rózowy, ciemnoczerwony).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w jasnych, wilgotnych lasach liściastych (grab, dąb), na obrzeżach lasów, polanach leśnych, w zagajnikach i zaroślach na glebach kamienistych, niewapiennych na wysokości do 3400 m.npm.
Występowanie Europa Północna , Azja Północno Zachodnia, Syberia, Turcja, Liban, Afryka Północna, Polska Południowo Wschodnia - rośnie na niżu i w niższych położeniach górskich - Karpaty, Sudety.
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego w południe osłonięte, stale umiarkowanie wilgotne. Roślina wrażliwa na suszę. Wiosną słońce, latem cień - pod drzewami lub krzewami liściastymi.
Gleba normalna do organicznej, lekka, żyzna,  przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo torfowa.
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 lub 1 :2 : 0 + drenaż umiarkowany 
Odczyn 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny . Lubi lekko kwaśny.
Wymagania Bulwy sadzić jesienią na głębokość 5 ? 7 cm. 30/ Sadzić w podłoże wzbogacone obornikiem lub nawozem granulowanym, wolnodziałającym. Podlewać regularnie - w razie suszy często, codziennie, ale nie nadmiernie. Po kwitnieniu nawóz dla roślin cebulowych. Przycinać po kwitnieniu nisko. Zimą lekko okrywać - ściółkować kompostem liściowym. Chronić przed przymrozkami wiosennymi natomiast należy wychodzące z podłoża kiełki.
Rozmnażanie Podział ostrożny rozrośniętych kęp ,można wczesną wiosną choć lepiej latem po kwitnieniu. Młode bulwki zakwitną po roku lub dwóch. Siew odkryty jesienią bezpośrednio po zbiorze. Siew tylko gatunku ? łatwo. Kwitnie po 2-3 latach. Metoda siewu 3. Łatwo krzyżuje się z innymi gatunkami.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, ogrodów naturalistycznych, na wiosenne rabaty cebulowe, pod drzewami i krzewami. Ładnie wygląda w towarzystwie aguilegia, dicentra, heleborus, hacquetia, cypripedium, host, hepatica i astilbe lub w sąsiedztwie daphne i innych krzewów.
Kwiaty mogą być stosowane na kwiaty cięte. Roślina jadalna - gotowane bulwy. Roślina lecznicza stosowana jako środek przeciwbólowy w medycynie chińskiej od tysiąca lat . Obecnie stosowana jako środek przeciwbólowy, przeciwbakteryjny, przeciwskórczowy, uspakajający. Środek halucynogenny.
Odmiany Zaleca się stosować nie typ, lecz odmiany z uwagi na zdecydowany kolor kwiatów
"Georg Baker" 10-20 cm III-IV Kwiaty ciemnoceglastoczerwone * * AGM 1993
"Dieter Schacht"10-20 cm II-III Kwiaty jasnoróżowe Kwitnie zbyt wcześnie * * AGM 2000
subsp. incisia Kwiaty bladofioletowe ( białe ) ** AGM 2000
Etymologia "Corydalis" jak przy Corydalis malkensis. Nazwa gatunku "solida" od "solidus" = solidne, pełne, pozbawione ubytków; ze względu na budowę bulw.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

IRGA DAMMERA Cotoneaster dammeri

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Karłowa krzewinka zimozielona, płożąca. Roślina o ozdobnym pokroju, liściach i jagodach. Tworzy zwarte, ścielące się poziomo kobierce i nawisy na kamieniach. Jedna z najniższych irg.
System korzeniowy ma płytki, bardzo drobno rozgałęziony. Pędy pokładające się, łukowato wygięte
i ukorzeniające się w podłożu. Liście ułożone są w dwóch rzędach wokół pędu. Liście skórzaste, drobne, eliptyczne, ciemnozielone z głęboko wciśniętymi nerwami i podwiniętym brzegiem, przebarwiające się brązowawo, spodem szarozielone. Kwiaty małe, średnicy 1 cm, białe, pojedyncze, czasem w gronach po 2 - 3, pięciopłatkowe, gwiazdkowate, rozproszone, niepozorne z zewnątrz srebrno różowe. Kwiaty w kątach liści na krótkich szypułkach, pachnące. Owoce kuliste, jaskrawo czerwone, pojedyncze, bardzo liczne, dojrzewają IX-X i pozostają na roślinie do końca zimy a nawet do wiosny. Owoce są słabo widoczne - ukryte pod liśćmi i dojrzewają we IX-X. Szybko i bujnie rośnie.( po 5 latach do 1 m szerokości ). Owoce słabo toksyczne.

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
. Polecana przez 1/ 2/ 31/ 33/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 70-150 cm i więcej
Kwitnie V-VI
Kolor biały (różowy)
Mrozoodporność USDA 5 wg. innych żródeł 6.

Rośnie w regionach górskich na urwiskach skalnych i skałach w jasnych lasach mieszanych w chłodnych i wilgotnych miejscach na wysokości 1300 - 4100 m.npm.
Występowanie Chiny centralne i południowo-zachodnie , Ganzu, Tybet, Yunnan, Syczuan.
Stanowisko słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne (nie podmokłe), osłonięte, chłodne. Toleruje cień, ale owoce najlepiej zawiązuje w pełnym słońcu. Odporna na suszę.
Gleba organiczna, żyzna, przepuszczalna, lekka, miękka, piaszczysto gliniasto ilasta, umiarkowanie żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : perlit : torf kwaśny 2 : 1 : 2 : 3
- ziemia liściowa : perlit : torf kwaśny 1 : 2 : 5
Toleruje ubogą glebę ogrodową.
Odczyn pH 5,1-7,5 kwaśna, lekko kwaśna, obojętna. Lubi odczyn kwaśny.
Wymagania W czasie sadzenia podłoże wzbogacić nawozem organicznym lub ekohumusem potem co dwa lata ściółkować nawozem organicznym. Starsze rośliny nie znoszą przesadzania. Podlewać okazjonalnie tylko w czasie suszy, nie nadmiernie, co 2 - 3 tygodnie. Obcinać uschnięte pędy. Formatować w razie potrzeby po kwitnieniu - toleruje cięcie korygujące. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki zdrewniałe, latem - łatwo. Okłady. Odcinanie ukorzenionych pędów od rośliny matecznej - łatwo. Siew w jesieni. Kiełkuje 6 miesięcy.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na skarpy, murki, stabilizuje zbocza, ogrody naturalistyczne, rabaty bylinowe, parki, przeznaczony na duże powierzchnie i do pojemników na tarasy, na "zielone dachy", cmentarze. Zastępuje trawnik. Ładnie wygląda z krzewami o innym typie wzrostu np. berberysami.
Roślina miododajna.
Odmiany
"Major" Kwiaty białe Owoce czerwone. Jedna z najniższych odmian 10-15 cm wysokości.
"Coral Beauty" Kwiaty białe owoce jaskrawopomarańczowe. Odmiana bardziej zwarta od typu.
"Mooncreepper" Kwiaty białe Owoce czerwone
Etymologia Nazwa "Cotoneaster" od starołacińskiej nazwy "coton" = pigwa i przyrostka "aster" = przypominający. "Cotoneaster' = przypominający pigwę.
Nazwa gatunku "dammeri" od Carl Lebrecht Udo Dammer (1860 - 1920) niemieckiego botanika.
Na uwagę zasługuje również inny gatunek irgi nagrodzony w 2012 r. przez RHS
Cotoneaster salicifolius ?Gnom?Irga wierzbolistna wysokości 10-20 cm ** AGM 2012
Cotoneaster cashmiriensis wysokość 10-30cm szerokość do 2 m ** AGM
Cotoneaster conspicuus "Decorus" wysokość 15-20 cm szerokość 1-1,5 m ** AGM
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KROKUS ZŁOCISTY Crocus chrysanthus syn. C. cannulatus var.chrysanthus, Sz. złoty.

Obrazek
Obrazek
ObrazekArd Schank i Zwanengurg Bronze

Bylina cebulowa, bulwiasta o pokroju kępiastym, zwartym i ozdobnych kwiatach. Jeden z najczęściej uprawianych krokusów.
Bulwy kuliste, lekko spłaszczone, średnicy 2,5 cm, żółtawe, gładkie. Wyrastają znich wczesną wiosną równocześnie 3-7 liści i 1-4 kwiaty. Liście rozrastają się silniej dopiero po kwitnieniu. Liście wąskie trawiaste, paskowane. Kwiaty gwiazdkowate, sześciopłatkowe, pomarańczowożółte, na zewnątrz nieco przyciemnione, czerwonawofioletowo żyłkowane, pachnące. Pylniki pomarańczowe. 4/ Ma mniejsze kwiaty niż C. vernus, ale kwitnie obficiej i wcześniej. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia. Obsługa roślin może spowodować podrażnienia skóry i reakcje alergiczne. Niektóre odmiany dają samosiew.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecany przez 2/ 3/ 9/ 31/ 33/ 53 , a odmiany i mieszańce przez 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie III - IV
Kolor jasnopomarańczowy (biały, żółty, kremowy, fioletowy, dwubarwne)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na łąkach, w zaroślach, w słonecznych lasach iglastych, na trawiastych i kamienistych zboczach na wysokości 1000-2200 m.npm.
Występowanie Bałkany - Grecja, Albania, Macedonia, Bułgaria, Rumunia, Azja Mniejsza - Turcja Środkowo Południowa.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne ( w południe zacienione ) do półcienistego, wilgotne wiosną, latem suche, ciepłe. W cieniu gorzej kwitnie. W słońcu szybciej przekwita. Wg 53/ słoneczne wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, ilasto piaszczysto gliniasta, próchnicza, umiarkowanie źyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + torf kwaśny
Odczyn pH 6,1-6,8 lekko kwaśny, obojętny. Lubi lekko kwaśny
Wymagania Cebule sadzić jesienią na głębokość 8 ? 10 cm co 15 cm. 30/ Podczas sadzenia nawóz wolnodziałajacy o zwiekszonej zawartości K i P, a gdy pierwsze kwiaty więdną nawóz dla roślin cebulowych. Podlewać do czasu, gdy liście nie zaczną usychać. Nie ścinać liści po kwitnieniu. Gdy słabiej kwitną rozsadzić. Wymagania jak przy C. angustifolius. Kompost z dodatkiem odrobiny soli gorzkiej (siarczanu magnezu). Zima okrywać korą, torfem lub igliwiem.
Rozmnażanie Podział - bulwocebule cebule przybyszowe co 3-4 lata. Po uschnięciu liści w VI wykopać oddzielić od cebuli matecznej, która jest jednoroczna i zamiera. Przechowywać w temperaturze pokojowej. Sadzić koniec IX, I poł.X. . Nie rozmnaża się generatywnie z wyj. niekórych odmian . Metoda 4.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, naturalistycznych i żwirowych, do pojemników. Ładnie wyglada na trawnikach i pod drzewami. Jak C.angustifolius. Roślina miododajna.
Odmiany i mieszańce ogrodowe
"Cream Beauty" Kwiaty żółtokremowe, duże * * AGM 1993
"E.A.Bowles" Kwiaty maślanożółte * * AGM 1993
"Zwanenburg Bronze" Kwiaty pomarańczowożółtobrązowe , duże * * AGM 1993
"Lady Killer" Kwiaty białe z fioletową plamą z zewnątrz ** AGM 1993
?Goldilocks?Kwiaty żółte z fioletowa nasadą ** AGM 2010
"Snow Bunting" Kwiaty białe ** AGM 1993
"Ard Schenk" Kwiaty białe
"Dorothy" Kwiaty żółozłote
"Blue Pearl" Kwiaty białoniebieskie
"Prince Claus" Kwiaty białogranatowofioletowe
"Advance"Kwiaty żółtobrązowe
Etymologia Nazwa "Crocus" jak przy Crocus angustifolius.
Nazwa gatunku "chrysanthus" od greckich słów "chrysos" = złoto i "anthos" = kwiat; złoty kwiat.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KROKUS KOTSCHYEGO Crocus kotschyanus syn. K.turecki zwany wcześniej - C.zonathus

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina cebulowa, bulwiasta o pokroju lużnym, kępiastym. Cenna z uwagi na jesienną porą kwitnienia.
Bulwę ma szeroką, owalną, spłaszczoną z cienką wlóknistą łuską. 4/ Jesienią pojawiają się jedynie kwiaty koloru jasno lilioworóżowego z ciemniejszymi żyłkami, po 1-3 kwiaty z bulwki. Kwiaty są małe do 7,5 cm długości, lampowate, bardzo delikatne i łamiące się podczas np.deszczu i wiatru - z tego względu nie polecany w polskich warunkach. Kwiaty bladoliliowe z ciemniejszymi żyłkami, gardziel biaława z złotożółtymi plamkami. Płatki na końcach szpiczaste, pręciki pomarańczowe. Kwiaty otwarte tylko w ciągu dnia. Samosiew. Liście wąskie, trawiaste, pojawiają się wiosną w III i trwają do II poł.VI. W jednym miejscu 15 i więcej lat.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecany przez 33/.
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 6-10 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie IX-X
Kolor lilioworóżowy lub liliowoniebieski (biały,żółty, niebieski,fioletowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w miejscach skalistych, zaroślach, na górskich łąkach na wysokości 350-3100 m.npm.
Występowanie Zachodnia Azja, Turcja, Liban, Syria, Kaukaz, Rosja, Północna Afryka.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne (4 godziny słońca w ciagu dnia) do półcienistego, wilgotne do umiarkowanie wilgotnego. Latem sucho.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza, umiarkowanie żyzna, byle nie ciężka i nie za wilgotna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4.
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania Cebule sadzić póżnym latem na głębokość 8 ? 10 cm co 15 cm. 30/ Wiosna podlewać regularnie, gdy gleba sucha co 2 tygodnie, nie nadmiernie. Co kilka lat przesadzać, gdy się zagęści. Wymagania - jak przy C.angustifolius
Rozmnażanie Podział - co 3-4 lata cebule przybyszowe - VI. Bulwy krokusów są jednoroczne, w miejsce bulwy matecznej tworzą się bulwy potomne. Gdy uschną liście w w II połowie VI wykopać i przechowywać na sucho w temperaturze pokojowej. Sadzić w VIII. Nie rozmnaża się generatywnie. Wg. innych żródeł tak - Metoda 4.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na rabaty bylinowe i do pojemników, doniczek, na trawnikach, pod drzewami i krzewami. Ładnie wygląda z roślinami o żółtych liściach np. z wilczomleczem. 4/
Roślina jadalna - bulwy gotowane.
Odmiany
"Albus" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Crocus" jak przy Crocus angustifolius.
Nazwa gatunku "kotschyanus" nadana od Theodor Kotschy (1813 - 1866) austriackiego botanika i podróżnika autora opisów 300 tysięcy okazów roślin.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”