Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KONWALIA MAJOWA Convalaria majalis Syn .Lanuszka

Obrazek
Obrazek

Bylina leśna, okrywowa o pokroju wzniesionym, kępowym, ozdobna z uwagi na pachnące kwiaty i kobierzec ciemnozielonych liści. Roślina rodzima. ..."Nadaje się pod drzewa i inne cienista miejsca w większych ogrodach skalnych"... 31/
Roślina rozłogowa, rozrasta się podziemnymi, cienkimi, brunatnymi kłączami, z kłączy wyrastają 2-3 spiczaste, owalne liście i smukłe łodygi kwiatostanowe. 1/ Liście duże , ciemnozielone, z równoległym unerwieniem ukazują się dość póżno, ale pozostają dekoracyjne do zimy. Pędy kwiatostanowe otulone są u nasady liśćmi i pojawiają się póżniej. Roślinę ozdabiają ponadto piękne, dzwonkowate, białe, średnicy 0,6-1,2 cm, zebrane w jednostronne grona, mocno pachnące kwiaty. 4/Roślina znana ze swojego wspaniałego zapachu. 1/ Owoce - czerwone jagody, potrafią utrzymać się na roślinie do następnego kwitnienia. Roślina długowieczna - kilkanaście lat. Gatunek bardzo zmienny. Roślina ekspansywna - rozłogi. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana do ogrodów skalnych przez 2/ 3/ 31/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.
Wysokość 15-25 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie V-VI
Kolor biały
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w cienistych lasach liściastych i mieszanych oraz w zaroślach na nizinach.
Występowanie północna strefa umiarkowana, Europa, Azja Zachodnia po Koreę i Japonię, Ameryka Północna-wschodnia część. Polska północna, Mazowsze, Olsztyńskie, Białostockie, Poznańskie, Wrocławskie.
Stanowisko półcieniste do lekko cienistego w południe ocienione, umiarkowanie wilgotne ( wilgotne od wiosny do połowy lata ). W głębokim cieniu nie zakwitają w ogóle?.? Odmiany uprawne znoszą także stanowisko słoneczne?...31/
Gleba organiczna, przepuszczalna, lekka do średnio zwięzłej, ilasto gliniasta, liściasto próchnicza, żyzna. Nie toleruje ciężkich gleb gliniastych.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa : perlit : torf odkwaszony 3 : 1 : 2 : 4
Odczyn pH 5,6-7,8 lekko kwaśny, obojętny lekko zasadowy. Tolerancyjna na odczyn gleby, chociaż odmiany ogrodowe wymagają odczynu obojętnego - A.Mosur.
Wymagania Kłącza sadzić jesienia lub pod koniec zimy na głębokość 5 ? 7 cm co 15 cm. Dzielić gdy stworzy zbyt zbite kępy. Nawozić obornikiem lub nawozem wolnodziałającym a potem dla roślin cebulowych. Podlewać regularnie do połowy lata. Liście zeschłe wycinać. Zimą okrywać liśćmi.
Rozmnażanie Podział starszych egzemplarzy lub kłączy na jesieni. Wykopujemy kłącza w II poł.X do I poł. XI. Dzielimy na odcinki po 10 - 12 cm. Sadzimy poziomo, bezpośrednio po wykopaniu na głębokość 2-3 cm. Sadzonkowanie - sadzonki kłączowe z jednym pąkiem. Siew bezpośrednio po zbiorze nasion. Metoda siewu 2. Nasiona leżą długo do wzejścia nawet rok.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych i naturalistycznych , na obrzeża drzew i jako runo pod drzewa i krzewy, do zazielenienia miejsc zacienionych, na rabaty. Ładnie wygląda pod drzewami wraz z paprociami, szczawikiem, kopytnikiem 4/. Kwiaty nadają się na kwiat cięty i do pędzenia (ważna część wiosennych ślubnych bukietów). Roślina jadalna do produkcji wina. Roślina lecznicza stosowana od wieków. Surowiec zielarski. Roślina o działaniu nasercowym, moczopędnym, przeczyszczającym i wymiotnym, uspokajającym, obniża gorączkę, stosowana w leczeniu oparzeń. W kosmetyce do produkcji perfum oraz barwników. Jest narodowym kwiatem Finlandii. W Polsce objęta ochroną gatunkową.
Odmiany
var. rosea Syn. Rosa Kwiaty jasnoróżowe, mniejsze niż u typu.
?Albostriata? syn.Variegata Liście biało lub kremowo paskowane.
Etymologia W XV w roślinę nazywano "lilium convallium" = lilia z doliny. W języku łacińskim "convalis" = głęboka, otoczona górami dolina. Linneusz wprowadził nazwę "Convalaria majalis"- wiążąc ją z okresem kwitnienia ( majalis = majowa ), gdyż mylono ją z lilią białą.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KROKUS WĄSKOLISTNY Crocus angustifolius syn. C. Susianus, Szafran wąskolistny

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina cebulowa, bulwiasta o pokroju lużnym, kępiastym. Roślina z grupy gatunków botanicznych tzw.dzikich, o ozdobnych kwiatach.
Bulwy ma kuliste, średnicy do 2 cm, okryte jasnobrązową, grubosiatkowaną łuską. 4/ Liście wyrastają po 3-4 z jednej bulwy i pojawiają się wraz z kwiatami. Liście wąskie, trawiaste długości 25 cm, są szarozielone i pokryte białymi podłużnymi paskami. Kwiaty gwiazdkowate, złotopomarańczowe, pachnące, pokryte z zewnątrz brązowo mahoniowymi plamkami lub paskami. 1/ Pylniki ma pomarańczowe. 4/ Kwiaty otwierają się rano, zamykają o zmierzchu. Kwiaty pachnące. Kwitnie obficie. Rośnie szybko. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 10 cm
Kwitnie III -IV
Kolor żółtopomarańczowy
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w jasnych lasach, zaroślach oraz na trawiastych, odkrytych zboczach, halach i polanach na wysokości 300-1600 m.npm.
Występowanie Europa Południowo Wschodnia od Hiszpani do Grecji, Ukraina Południowa, Turcja, Kaukaz, Krym, Armenia.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne ( 4 godziny słońca w ciągu dnia ) , umiarkowanie wilgotne. Latem sucho.
Gleba normalna, uboga do umiarkowamnie żyznej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasto gliniasta, próchnicza,przeciętna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Cebule sadzić jesienią na głębokość 8 ? 10 cm co 15 cm. 30/ Co kilka lat dzielić i przesadzać w podłoże wzbogacone w składniki pokarmowe (np. w 2 roku po oborniku) lub nawóz wolnodziałający. Wiosną umiarkowanie podlewać, regularnie w razie suszy do czasu gdy liście nie zaczną zamierać. Można też wówczas nawozić nawozem dla roślin cebulowych. Po przekwitnięciu kwiatów nie ścinać liści. Ściąć można dopiero gdy zżółkną i uschną w VI. Jesienią ściółkować torfem lub korą. Zimą lekko okrywać - okrycie zdjąć wcześnie.
Rozmnażanie Podział co 3-4 lata - bulwocebule przybyszowe. Wykopywać gdy uschną liście
w VI. Oddzielić bulwocebule od cebuli matecznej, która zamiera (bulwy jednoroczne). Przechowywać na sucho w temp.pokojowej. Sadzić we IX lub I poł. X . Wykopane cebulki przed ponownym wysadzeniem zaprawić Kaptanem lub Topsinem. Siew - kwitnie po 3 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na rabaty, obwódki, na cmentarze i do pojemników. Ładnie wygląda w grupach na trawniku, pod drzewami i krzewami, a także w towarzystwie przebiśniegów, ranników i wrzośców a także z roślinami okrywowymi jak rozchodniki, karmniki czy macierzanki.
Kwiaty nadają się na kwiat cięty.
Odmiany
"Bronze Beauty" Kwiaty pomarańczowożółte z zewnątrz brązowo paskowane * * AGM 2010
"Minor" Odmiana mniejsza od typu.
Etymologia Nazwa "Crocus" pochodzi od łac.słowa"Crocus" grec."Krokos". Jego etymologia jest nieznana. Niektórzy wywodzą ją od grec."kroki" = osnowa służąca do tkania na krośnie. To starożytne słowo żyje w języku łacińskim (Iliada Homera) w odniesieniu do botanicznej nazwy szafranu - Crocus sativus. W mitologi greckiej Krokos był młodzieńcem nieszczęśliwie zakochanym w nimfie Smilakes ukochanej boga Hermesa. Ten zazdrosny zamienił Krokosa w kwiat szafranu. Crocos to też greckie miasto słynące z hodowli tego kwiatu. Nazwa gatunku"angustifolius od "angustus" = wąski, cienki i "folium" = liść.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KROKUS TOMMASINIEGO Crocus tommasinianus
syn. K. dalmatyński, Szafran

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina cebulowa, bulwiasta o pokroju lużnym, kępiastym, odwrotnie stożkowym i ozdobnych kwiatach. Należy do grupy krokusów botanicznych. Jeden z najwcześniej kwitnących krokusów i ...?najłatwiejszych w uprawie gatunków?... 1/
Bulwy niemal kuliste o gęsto utkanej włóknistej łusce, 30/ średnicy 2-3 cm. Liście rozłożyste, 3-5 szt, szarozielone, wąskie, trawiaste z centralnym srebrzysto białym paskiem wyrastają równocześnie z kwiatami. Liście usychają w VI - roślina przechodzi w stan spoczynku do wiosny następnego roku. Ma wydłużone, bardzo spiczaste pąki. Kwiaty sześciopłatkowe, małe - mniejsze niż u C.chrysanthus, liliowofioletowe z zewnątrz srebrzystoszare, w gardzieli białe, smukłe, delikatne, gwiazdkowate, pachnące. Pręciki żółte lub pomarańczowe. Kwiaty na bardzo smukłych rurkach są łatwo uszkadzane przez wiatr i deszcz. Kwiaty otwierają się w dzień i są zamknięte w nocy i w pochmurne dni. Rośnie umiarkowanie. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia. Obsługa roślin może powodować podrażnienia skóry i reakcje alergiczne. Roślina ekspansywna - samosiew i cebulki przybyszowe. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie II-IV
Kolor liliowofioletowy, bladolawendowy (biały, niebieski, fioletowy, purpurowy)
Mrozoodporność USDA 5, 6

Rośnie w liściastych lasach, na cienistych wzgórzach, w skalistych miejscach na wysokości do 1000 - 1500 m.npm.
Występowanie Dalmacja, Bałkany Północne, Węgry Południowe, Bośnia, Serbia, Chorwacja, Czarnogóra, Bułgaria Północna.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne ( 4 godziny słońca w ciągu dnia ) do półcienistego, wilgotne do umiarkowanie wilgotnego, zaciszne, osłonięte. Toleruje zacienienie.
Gleba normalna, przepuszczalna, miękka, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza, umiarkowanie żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania Cebule sadzić jesienią na głębokość 8 ? 10 cm co 15 cm. 30/ Co kilka lat rozsadzać. Podlewać nie nadmiernie, dokąd liście nie zaczną usychać. Inne wymagania jak przy C.angustifolius
Rozmnażanie Podział - bulwocebule przybyszowe co kilka lat. Wykopujemy gdy uschną liście w II poł.VI, oddzielamy od cebuli matecznej, która zamiera (jest jednoroczna). Przechowujemy na sucho w temperaturze pokojowej. Sadzimy we IX do I poł.X. Siew odkryty jesienią lub po stratyfikacji. Kwitnie po 3 latach
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i naturalistycznych, do parków, na rabaty i do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie innych bylin kwitnących wiosną na tzw. rabatach wiosennych z przebiśniegami, ciermiernikami, cyklamenem coum oraz na odkrytych przestrzeniach między drzewami i krzewami liściastymi i na trawnikach. Nadaje się do pędzenia. Roślina miododajna.
Odmiany
"Ruby Giant" Kwiaty ciemnofiołkowofioletowe
"Barrs Purple" Kwiaty duże, jasnofioletowe, duże
"Roseus" Kwiaty różowofioletowe
"Lilac Beauty" Kwiaty liliowe
"Pictus" var. pictus Kwiaty fioletowe z purpurowymi plamkami na wierzchołkach płatków
"Albus" var albus Kwiaty białe
Etymologia Nazwa "Crocus" jak przy Crocus angustifolius.
Nazwa gatunku "tommasinianus" od Muzio Tommasini ( 1794 - 1879 ) botanika i polityka włoskiego, burmistrza miasta Triest.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

CYKLAMEN DYSKOWATY Cyclamen coum

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina cebulowa, bulwiasta, zimozielona o pokroju zwartym i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy duże kępy. ...?Jedna z najpiękniejszych roślin do ogrodów skalnych i leśnych ? zwiastu wiosny?... 15/...?jeden z najodporniejszych i najłatwiejszych w uprawie cyclamenów?...24/
Bulwy płaskokuliste, małe, grube. Liście i pędy kwiatostanowe wyrastaja bezpośrednio ze środka spodniej strony bulw. Liście jajowate, skórzaste, błyszczące, długoogonkowe, ciemnozielone, od spodu czerwonawe, bez lub z jaśniejszym wzorem w kształcie choinki 4/. Liście pojawiają się przed kwiatami, jesienią i zamierają w lecie. Kwiaty pojedyncze, drobne, 12-14 mm długości, szerokie, różowe z karminową plamką u nasady, bez zapachu, zwieszone, na długich ogonkach pojawiają się wczesną wiosną. Kwiaty mają 5 odgiętych do tyłu i skręconych płatków, z fioletową plamką w kształcie litery M u podstawy i są okrągłe w przeciwieństwie do płatków innych gatunków. Jedna roślina może mieć do kilkudziesięciu kwiatów. Po kwitnieniu pęd kwiatostanowy skręca się w korkociąg zbliżając nasiona do ziemi. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia. Możliwy samosiew. Gatunek zmienny. Roślina długowieczna. Rośnie wolno

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Jeden z najbardziej wytrzymałych i najodporniejszych na niskie temperatury cyklamenów.

Wysokość 5-10cm
Szerokość 15-20 cm
Kwitnie III-IV
Kolor różowy (biały,karminowy, purpurowy)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w lasach liściastych (brzozowych) i sosnowych, w zaroślach, zarówno w obszarach przybrzeżnych jak i w górach, w stromych wąwozach, na półkach skalnych na wysokości do 2150 m.npm.
Występowanie Europa Południowo Wschodnia i Azja Mniejsza, Bułgaria, Bałkany, Góry Turcji, Libanu, Syrii, Izraela (Wzgórza Golan), Gruzja (Kaukaz), Iran Północny (Elburz), Krym.
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie cienistego, umiarkowanie wilgotne, osłonięte przed wiatrem, ciepłe. W lecie suche w pozostałym okresie wilgotne. Roślina wrażliwa na suszę i południowe słońce.
Gleba organiczna, bardzo przepuszczalna, lekka, ilasto piaszczysto gliniasta, bardzo próchnicza, liściowa, żyzna, wapienna. Na zimnej i mokrej glebie bulwy wygniwają.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa 1 : 2 + bardzo dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny do lekko zasadowego. Raczej zasadowy 2/.
Wymagania Sadzić w pobliżu ściany np.domu - wystawa wschodnia. Nie należy sadzić zbyt głęboko, górna część bulwy ledwie przysypana podłożem. Nie sadzić z innymi gatunkami cyklamenów. Nie lubi przesadzania. Wiosną podlewać ? często, zwłaszcza gdy susza. Wiosną ściółkować przesianym kompostem z liśćmi lub nawozem wolnodziałającyw potem dla roślin kwitnących. Przy zbyt dużym nawożeniu tworzy liście zamiast kwiatów. Po kwitnieniu można ogławiać. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Nie wytwarza bulw przybyszowych. Tylko przez siew bezpośrednio po zbiorze.(stratyfikacja). Nasiona moczyć w wodzie przez 12 godzin, potem umieścić w workach foliowych i przechowywać w ciemności aż do kiełkowania. Po wykiełkowaniu wystawić na światło i stałą ciepłą temperaturę. Kwitnie po 14- 24 miesiącach. ŁLatwiej pozyskac siewki z samosiewu.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów naturalistycznych, na rabaty bylinowe i do pojemników. Ładnie wygląda pod drzewami iglastymi i krzewami oraz z przebiśniegami, krokusami, ciemiernikami, pełnikami, szachownicami, obuwnikiem, epimedium i wrzoścami. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina pod ochroną.
Odmiany Pewter Group Kwiaty białe, różowe do czerwonofioletowych**AGM 1993 , ?Maurice Dryden? Kwiaty białe z fioletowym oczkiemt* * * AGM 2012
Etymologia Nazwa "Cyklamen" pochodzi z łac. średniowiecznej od nazwy "cyclaminos" , starożytnej greckiej "Kyklaminos" = krąg, pierścień, koło; z powodu okrągłej bulwy. Nazwa gatunku "coum" pochodzenie niejasne z Coa starożytnego regionu Cylicji (obecnie Armeni) siedliska rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

SŁONECZNICA NUBIJSKA Delosperma nubigenum
Syn. D. lineare , Przypołudnik , S.wysokogórska, Mesenbryanthemum nubigenum.

Obrazek
Obrazek

Sukulent. Niska bylina górska, zimozielony podkrzew płożący się o drewniejących nasadach pędów i dekoracyjnych liściach i kwiatach. Tworzy bardzo niskie, gęste kobierce i nawisy naskalne?.?Rośliny do ogrodów skalnych?...24/
Korzenie ma silne i mięsiste. Płożące pędy, silnie rozgałęzione ukorzeniają się w podłożu. Liście ma gruboszowate, naprzeciwległe, wydłużone, eliptyczne, jasnozielone, błyszczące, mięsiste, grube, nagie. Zimą przebarwiają się na czerwonawo. Kwiaty pojedyncze, ok.trzydziestopłatkowe małe, średnicy ok. 2-3 cm, stokrotkowate, intensywnie złotożółto zabarwione z ciemniejszymi środkami, prawie bez łodyg. Kwiaty otwarte podczas słonecznej pogody, wieczorem i w czasie złej pogody zamykają się. Kwitnie obficie ok. 2 - 4 tygodni. Rośnie silnie - w jednym sezonie może rozwinąć się na 1 m szeroko. Nie zawsze jest zimotrwała, chociaż bardziej odporna od D.cooperi. Żyje ok 5 lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wrażliwa na mróz, bardziej odporna od D.cooperi, ale lepiej przechowywać zimą w zimnym pomieszczeniu.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor złotożółty
Mrozoodporność USDA 6 wg /24, a nawet 8 wg.1/

Rośnie na skałach i piargach na wysokości 1500-3200 m.npm.
Występowanie Afryka Południowa, Lesotho ,Suazi, Oranje.
Stanowisko bardzo słoneczne ( wystawa południowa lub zachodnia ) 53/, suche o niewielkiej wilgotności, wyjątkowo ciepłe, zaciszne. Roślina tolerancyjna na suszę i ciepło.
Gleba mineralna do normalnej, bardzo przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto żwirowo kamienista, uboga, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : grys wapienny 1 : 0 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty 3 : 1 + drenaż + Ca
- żwir drobny, grys wapienny z udziałem tylko 5 - 10 % z.ogrodowej + drenaż + Ca.
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania jak Delosperma cooperi. Nie wymaga podlewania. Zimą sucho (daszek). Zimą umiarkowanie okrywać torfem i cetyną lub przechowywać w zimnym pomieszczeniu.
Rozmnażanie Podział całe lato - łatwo. Odcinanie ukorzenionych pędów wierzchołkowych - łatwo. Sadzonkowanie. Siew. Metoda siewu 1. W Polsce przeważnie nie wytwarza nasion.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, na murki, schodki, skarpy, do pojemników, do wypełniania szczelin między kamieniami. Ładnie wygląda z słonecznicą Coopera, opuncjami, rojnikami i rozchodnikami.
Roślina miododajna.
Etymologia Nazwa "Delosperma" jak przy Delosperma cooperi.
Nazwa gatunku"nubigenum" od "Nubis"= chmury "genum" = wyścig; w nawiązaniu do dużej wysokości,na której roślinę znaleziono w Afryce Południowej.
Etymologia Nazwa "Delosperma" jak przy Delosperma cooperi.
Nazwa gatunku"nubigenum" od "Nubis"= chmury "genum" = wyścig; w nawiązaniu do dużej wysokości,na której roślinę znaleziono w Afryce Południowej.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

SERDUSZKA PIĘKNA Dicentra formosa
Syn. Corydalis formosa

Obrazek

Bylina kłączowa o pokroju zwartym, krzaczastym. Ozdobna z uwagi na liście i kwiaty. Tworzy kępy. Jedna z najpiękniejszych serduszek. Podobna do Corydalis flexuosa.
Ma mięsiste szeroko rozgałęzione, długie, cienkie, podziemne kłącza. Liście delikatnie powcinane, pierzaste, niebieskozielone, podobne do liści paproci, na długich ogonkach 31/, wyłącznie odziomkowe wyrastają z kłączy. Liście pozostają na roślinie do jesieni w przeciwieństwie do innych serduszek, u których giną po kwitnieniu. Kwiaty w kształcie serca, długości 1,5 - 2 cm, ciemnoróżowe zebrane w zwisające jednostronnie grona na bezlistnych długich, czerwonawych, nagich, łukowato wygiętych, wyrastających ponad liście pędach. Wiecha kwiatostanowa ma 5 - 20 kwiatów. Kwiaty są 4 płatkowe. Dwa zewnętrzne płatki tworzą torebkę. Dwa wewnętrzne płatki rosną prostopadle do zewnętrznych i są na końcu połączone. Długo kwitnie - kilka tygodni. Rośnie wolno.Roślina lekko trująca. Może powodować reakcje alergiczne. Rośnie umiarkowanie. Roślina długowieczna ? 20 i więcej lat. . Gatunek często mylony z D.eximia.


Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 31/ 33/ 53/ zwłaszcza odmiany ogrodowe jak niżej.
T-2. Łatwa w uprawie. Roślina wytrzymała.

Wysokość 15 - 30 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie VI-VIII Powtarza (IX)
Kolor różowy(szkarłatny, biały)
Mrozoodporność USDA 4, 5

Rośnie w wilgotnych mieszanych lasach ( jodła, dąb, sosna, sekwoja), na łąkach nadmorskich, na polanach leśnych, w wilgotnych zaroślach, wąwozach, nad brzegami strumieni, na zboczach gór do wys. 2550 m.npm.
Występowanie Ameryka Północna - część zachodnia do Kalifornii, Kolumbia, Kanada Południowa
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego w południe ociernione - wystawa wschodnia, północna i zachodnia, stale umiarkowanie wilgotne, osłonięte, chłodne. (Nie toleruje podmokłego ani suszy).
Gleba normalna , przepuszczalna, średnio zwięzła, gliniasto ilasta, próchniczo żwirowa, żyzna do przeciętnej. Nie ma specjalnych wymagań glebowych.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 5,6-7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi obojętny.
Wymagania Dzielić co kilka lat. Wiosną nawóz organiczny - ściółkować kompostem. W okresie wegetacji podlewać regularnie, gdy sucho - co tydzień. Ścinać przekwitłe kwiatostany. Po kwitnieniu i zimą sucho(drenaż). Chronić przed wiatrem i póżnymi przymrozkami.
Rozmnażanie Podział kęp wczesna wiosną lub w VIII-IX trudny, dzielić ostrożnie. Sadzonkowanie sadzonki z podziemnych kłączy jesienią. Siew jesienią lub wiosną (stratyfikacja). Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych i naturalistycznych, w grupach parkowych, na obrzeża drzew, na rabaty bylinowe, obwódki i nad brzegi strumieni i oczek wodnych, ale też do pojemników, na tarasy, cmentarze. Ładnie wygląda w towarzystwie orlików, host, brunner, ophiopogonu, paproci, ciemierników i pierwiosnków. 4/ Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina lecznicza na wzmocnienie, zwiększa apetyt, narkotyczny środek przeciwbólowy, na ból zębów, na bolesne stłuczenia. Indianie używali ziół na kaszel, bóle brzucha i biegunkę. Roślina miododajna.
Odmiany
"Bacchanal" Liście niebieskozielone. Kwiaty karminowe. * * AGM 2002
"Luxuriant" Liście szarozielone. Kwiaty ciemnoczerwone. ** AGM 1993
?Langtrees?. Odmiana międzygatunkowa.Kwiaty białe ** AGM 1993
Etymologia Nazwa łacińska "Dicentra" od greckiej nazwy "dis" = dwa razy i "kentron" = kłuć,ostrogi :dwie ostrogi w odniesieniu do kształtu kwiatów.
Nazwa gatunku "formosa" = piękna
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

POZIOMKÓWKA INDYJSKA Duchesnea indica
Syn. Fragaria indica, Potentilla indica.
https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Niska częściowo zimozielona bylina płożąca, rozłogowa, ozdobna z uwagi na owoce.
Nadziemne rozłogi rozgałęziają się do 50 cm długości, na nich w węzłach wyrastają nowe rozety liści. Tworzy niskie, lużne kobierce, zadarnia większe powierzchnie. Pokrój i liście podobne do poziomki, ale ma żółte kwiaty. Liście trójdzielne, ciemnozielone, owłosione po obu stronach, grubo ząbkowane z widocznym żyłkowaniem. Kwiaty żółte, pięciopłatkowe, drobne, średnicy 1 - 2,5 cm, podobne do kwiatów pięciornika, pojedynczo osadzone na owłosionych łodyżkach na wysokości liści. Kwitnie długo, przez całe lato. Owoce sa jaskrawoczerwone, duże, średnicy 1 cm, podobne do poziomki, mięsiste, jadalne ale niesmaczne i twarde. Na ich powierzchni znajdują się wyrażne, owalne wyrostki (niełupki). Rośnie szybko dzięki pełzającym rozłogom-roślina bardzo ekspansywna. Od poziomki różni się kolorem kwiatów i niesmacznymi owocami.1/

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Roślina polecana do ogrodów skalnych - 24/
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 30-100 cm
Kwitnie VI-VIII
Kolor jaskrawożółty
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na łąkach i brzegach rzek, w zacienionych miejscach w lesie, w wąwozach i na górskich trawiastych zboczch do 3100 m.npm.
Występowanie Azja Wschodnia i Południowa, Indie, Chiny, Himalaje, Tybet, Iran, Afganistan, Nepal, Butan, Filipiny, Taiwan, Wietnam, Japonia. W Europie naturalizowała się. 4/
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego, stale umiarkowanie wilgotne.
Gleba normalna, gliniasto piaszczysto próchnicza, typu leśnego, żyzna, toleruje przeciętną ogrodową bez specjalnych wymagań.
Podłoże
-ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony : perlit 2 : 1 : 3 : 2
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Toleruje każdy odczyn gleby, ale lubi obojętny.
Wymagania Ograniczać rozrost - usuwać niepożądane rozłogi. Co 2-3 lata nawozić obornikiem. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział. Odcinanie ukorzenionych rozłogów - bardzo łatwo. Siew jesienią lub wiosną III-V. Metoda siewu 2. Jeśli po miesiącu nie wykiełkuje poddać ponownej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do uprawy amatorskiej w ogrodach skalnych, na większych powierzchniach, do zadarniania skarp oraz między drzewami i krzewami, i na rabatach bylinowych, na obwódki, wiszące pojemniki i doniczki.
Roślina jadalna owoce twarde, niezbyt smaczne. Liście gotowane.
Roślina lecznicza o działaniu przeciwzakrzepowym, przeciwzapalnym, antyseptycznym, przeciwrakowym, oczyszcza krew z toksyn, obniża gorączkę, stosowana w leczeniu chorób skóry - wrzody, ropnie, egzemy, grzybica, zapalenia jamy ustnej, krtani, migdałków.
Odmiany
"Variegata" 5-10 cm VI-VIII Kwiaty żółte. Licie zielonokremowe.
"Tutti Frutti"10 cm VI-VIII Kwiaty żółte. Powtarza nasion.
Etymologia Nazwa "Duchesnea" pochodzi od Antoine Nicolas Duchesne (1747-1827 r.) francuskiego botanika i ogrodnika, specjalisty w zakresie truskawek, autora książek na temat ich uprawy.
Nazwa gatunku "indica" od słowa "indicus" = indyjska, z Indii.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

bEPIMEDIUM PSTRE "Sulphureum" Epimedium x versicolor "Sulphureum" Syn. E.macaranthum var.versicolor

Obrazek
Obrazek "Sulphureum"

Bylina o zwartym krzaczastym pokroju i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy niewielkie, gęste kępy. Najbardziej znana ze wszystkich odmian Epimedium - najczęściej uprawiana. 1/
Rozrasta się przez podziemne kłącza z których wyrastają smukłe, cienkie łodygi. Liście cienkie i miękkie, złożone z 9 listków, jasnozielone, centkowane, sercowate u nasady. Liście sezonowe. Wiosną są one miedzianoczerwone, latem zielone, jesienią czerwone. Kwiaty czteropłatkowe, dzwonkowate, siarkowo żółte z czerwono nabiegłymi ostrogami, zebrane w lużne zwisające wiechy po10- 20 kwiatów na cienkich, czerwonawych szypułkach wyrastających ponad liście. Kwiaty mniejsze, 2 cm średnicy niż kwiaty E.grandiflorum i z krótszą ostrogą. Kwitnie krótko. Rośnie powoli. Roślina trwała i długowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/. Bardziej dekoracyjna od typu jest odmiana ?Sulphureum? polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 25-30 cm
Szerokość 30-90 cm
Kwitnie IV-V
Kolor białożółty (biały, różowy, żółty, czerwony)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec E. grandiflorum z Japonii i E. pinnatum z Kaukazu.
Stanowisko półcieniste do cienistego, stale umiarkowanie wilgotne ale nie podmokłe, osłonięte od wiatru.
W cieniu liście i kwiaty słabiej wybarwione i słabiej kwitnie. Toleruje suche.
Gleba normalna, przepuszczalna, cięższa, piaszczysto ilasta, próchniczo torfowa, żyzna.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,6-7,5 obojętny .
Wymagania Stare liście usuwać wczesną wiosną, przyciąć rośliny tuż przy ziemi i kompostować. Można też nawozić wiosną nawozem dla roślin kwitnących. Latem nawóz wieloskładnikowy. Latem w czasie suszy podlewać, nie nadmiernie. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział jesienią rozrośniętych kęp po kwitnieniu - VIII-IX lub wczesną wiosną. Oddzielenie nowych roślin powstających na kłączach. Siew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, pomiędzy kamieniami i jako podsadzka pod drzewa i krzewy liściaste.
Odmiany
"Sulphureum" Kwiaty siarkowożółte. Liście z czerwonobrązowymi plamami. ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Epimedium" jak przy epimedium grandiflorum.
Nazwa mieszańca "versicolor" od słów "verso" = odwracam się i "color" = kolor; zmieniający kolory liści.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

MIKOŁAJEK NADMORSKI Eryngium maritimum

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Krzew nadmorski, kolczasta bylina zimotrwała, srebrzysta lub niebieskoszara od woskowatego nalotu, o pokroju wzniesionym, kępiastym. Jedna z najpiękniejszych roślin na polskim wybrzeżu. Roślina rodzima.
Kłącze ma pełzające pod ziemią , miesiste, grube i długie, sięgające do 4 m głębokości, kruche i bardzo łamliwe. Część nadziemną tworzy rozeta liści oraz liczne, sztywne, rozgałęzione górą pędy kwiatostanowe. Wszystkie części nadziemne są koloru szarobłękitnego i pokryte są cienką warstwą nalotu woskowego z metalicznym połyskiem. Łodygi ma krótkie, mocne, wyprostowane, nieco zdrewniałe u nasady, rozgałęzione w okolicach kwiatostanu, koloru szarozielonego. Liście ostrokolczaste, twarde, sztywne, skórzaste, ząbkowane z kolcami na krawędziach, niebieskawo owoszczone, wyrażnie biało żyłkowane. Dolne liście ma węższe niepodzielone, jajowato sercowate, górne pięciodzielne. Liście osadzone na długich ogonkach, podobne do liści ostrokrzewu, łodygowe- siedzące, węższe i bardziej kolczaste. Kwiaty liczne, ametystowo niebieskie, pachnące, otoczone kryzą przez stalowoniebieskie ostro zakończone przylistki. Kwiaty pięciokrotne, małe i niepozorne, ale bardzo gęste, siedzące w kątach przylistków. Główki kwiatowe liczne, jajowate długości 1,2-1,4 cm - zebrane w baldachy. Kwitnie 2 miesiące. Z powodu dużej liczby kolców i kulistego kwiatostanu mikołajek wyglądem przypomina oset. Roślina krótkowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 9/ 24/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 30-40 cm
Szerokość 30 cm
Kwitnie VI-VII (IX)
Kolor ametystowo niebieski
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na nizinnych piaskach, wydmach nadmorskich i kamienistych wybrzeżach do wysokości 100 m.npm.
Występowanie wybrzeża morskie Europy Zachodniej: Atlantyk, Morze Północne, Czarne, Śródziemne, Azowskie. Polska na wydmach nadmorskich nad Bałtykiem, Zatoka Gdańska, Ustka- Mielno
Stanowisko słoneczne, suche (ale podsiąkające od dołu), ciepłe. Roślina światłolubna. Roślina tolerancyjna na suszę i wiatr.
Gleba mineralna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto kamienisto gliniasta, od jałowej do umiarkowanie żyznej, wapienna. Wymagania pokarmowe średnie. ..."Gleba może być jałowa, ale z dobrym podsiąkaniem w głębszych warstwach"... 9/
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1 - 7,8 obojętny, zasadowy. (nie kwaśny)
Wymagania Nie znosi przesadzania. Ma kolce i ostre krawędzie - uważać przy uprawie. Podlewać latem, chociaż jest tolerancyjny na suszę. Nawozić gdy słabo rośnie lub kwitnie. Zimą sucho.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe pobierane w okresie spoczynku. Siew nasion jesienią lub wiosną - bardzo trudny (stratyfikacja). Kiełkuje po 5 - 90 dniach. Kwitnie w drugim roku po wysiewie.
Większość siewek ginie w pierwszym roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na piaszczyste skarpy oraz na rabaty bylinowe i do ogrodów naturalistycznych. Ładnie wygląda posadzona w grupach i w towarzystwie traw ozdobnych. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte świeże i suche oraz na wieńce. Roślina jadalna - gotowane pędy o smaku marchwi
i korzenie o smaku kasztanów, pastylki do ssania jako cukierek, dawniej uważany za słaby afrodyzjak.
Roślina umacniająca nadmorskie wydmy. Roślina lecznicza napotna, moczopędna, wykrztuśna, przeciwzapalna, przyspiesza procesy fizjologiczne. Stosowana w leczeniu chorób nerek, rozpuszcza kamienie moczowe. Ulubiony motyw haftu kaszubskiego, w herbie Dziwnowa, Żeliszewa i Ustronia Morskiego. Roślina miododajna. Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową.
Etymologia Nazwa "Eryngium"pochodzi prawdopodobnie od greckiego "eryngion" = podobny do jeża, kolczasty lub"eruma" = ochrona, obrona z uwagi na kolczaste liście, chociaż są i inne etymologie. Nazwa gatunku "maritimum" = morski, ze względu na występowanie wyłącznie nad morzem.

Do ogrodów skalnych nadaje się również wg RHS
Eryngium bourgatti?Oxford Blue? Mikołajek iberyjski Półwysep Pirenejski VII-VIII 40 cm Kwiaty niebieskawe** AGM 1993 polecany przez 15/ 24/ i 33/.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KOSTRZEWA POPIELATA "Blue Fox" Festuca glauca "Blue Fox"
Syn. F. ovina var glauca, K.sina, F.cinerea.

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Wieloletnia, zimozielona trwała, ozdobna trawa kępiasta. Tworzy zwarte, kuliste, lekko spłaszczone rozległe kępy, nie tworzy darni. Cenna z uwagi na zabarwienie liści i piękny pokrój. ..."Jedna z najpiękniejszych, wieloletnich traw ozdobnych"..."najbardziej ozdobna ze wszystkich rodzajów kostrzew"...
Liście proste, bardzo wąskie, igiełkowate, srebrnobiałe do szaroniebieskich z woskowatym nalotem, przewieszają się na wszystkie strony zwartej kępy. Niebieskie przebarwienie liści utrzymuje się do pierwszych przymrozków, potem zielenieją, niebieski kolor odzyskuje wiosną. Kwiaty niezbyt efektowne zielonoszare, zebrane w wąskie słabo widoczne kłosy na na szczycie wzniesionych pędów, powyżej liści. Kłoski są pojedyncze, podobne do pszenicznych, tylko spłaszczone i małe. Wiechy ma rozgałęzione, szorstko owłosione, nabiegłe niebiesko. 4/ Wiechy po kwitnieniu przebarwiają się na jasnobrązowo, beżowo. Rozrasta się umiarkowanie szybko. Gatunek krótkowieczny. Samosiew. Roślina krótkowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
. Ładniejsza od typu jest odmiana Blaufuchs ( Blue Fox ) polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie, bezproblemowa.

Wysokość 20-30 cm
Szerokość 25 -30 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor beżowobrązowawe
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na suchych murawach.
Występowanie Europa Zachodnia i Południowa, Południowo-Wschodnia Francja, Północno Zachodnie Włochy, Kaukaz.
Stanowisko słoneczne, suche do umiarkowanie wilgotnego, osłonięte od wiatru, ciepłe. Nie znosi miejsc wilgotnych. Roślina odporna na suszę. Toleruje lekki cień ale w słońcu lepiej się wybarwia.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, lużna, piaszczysto ilasta, próchnicza, uboga do umiarkowanie żyznej. W glebie żyznej i wilgotnej zielenieje i żyje krócej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Toleruje przeciętną ogrodową.
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Wokół rośliny ściółkować żwirkiem. W okresie wegetacji w czasie suszy podlewać. Stare kwiatostany usuwać, ścinać po przekwitnięciu - w ciągu lata. Wczesną wiosną wyczesać resztki suchych liści w roślinach młodych, starsze kępy mające bardzo dużo martwych liści należy przyciąć na wysokość 4 cm od podłoża. Dzielić co 3-4 lata jesienią lub wiosną, bo zamiera od środka. Nie nawozić. Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział wiosną III-V. Siew wiosną IV-V lub jesienią - tylko typ. Rośliny wyrosłe z nasion nie powtarzają cech rośliny matecznej (barwy liści). Siewki należy selekcjonować. Nie kwitnie w pierwszym roku po siewie i podziale.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, ogrodów japońskich, naturalistycznych, stepowych, wrzosowych, żwirowych, na rabaty, obwódki, cmentarze, "zielone dachy", do pojemników na tarasy i balkony. Ładnie wygląda w kolekcjach traw ozdobnych, z roślinami cebulowymi, nad brzegami oczek wodnych, w towarzystwie iglaków karłowych, z funkią, złocieniem, mikołajkiem czy żółtymi pierwiosnkami. Nadaje się do suchych bukietów.
Odmiany
"Blaufuchs" ( "Blue Fox" ) Liście intensywnie stalowoniebieskie. ** AGM
"Elijah Blue" Liście blado srebrzystozielone. Odmiana bardziej żywotna i długowieczna od innych odmian.
"Fruhlingsblau" Liście stalowoniebieskie.
"Glaucangha" Odmiana niska do 10 cm
"Silbersee" Żdżbła srebrzystobiałe.
Etymologia Nazwa "Festuca" wywodzi się od łacińskiej nazwy i oznacza "łodyga trawy", "gałązka" lub "ze słomy". Nazwa gatunku "glauca" = siny, szary.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GORYCZKA SIEDMIODZIELNA Gentiana septemfida
syn. G. freyniana, G. lagodechiana.

https://www.google.com/search?q=GORYCZK ... rmd=ivnbtz

Bylina kępiasta z pędami gęsto ulistnionymi o ozdobnych kwiatach, liściach i pokroju. Pokrój zwarty złożony z kęp pokładających się łodyg długości do 30 cm. Jedna z najpiękniejszych i najłatwiejszych w uprawie bylin okrywowych?.?Jest najmniej wybredna ze wszystkich gatunków?? 31/...?Jedna z najłatwiejszych w uprawie goryczek?...24/
Pędy rozgałęzione, wyprostowane, cienkie, pokryte gęsto niewielkimi liśćmi, póżniej pokładające się. Liście jajowato lancetowate z 5-7 nerwami, ostro zakończone, siedzące, nakrzyżległe - ułożone parami na łodydze naprzeciw siebie z tym, że następna para liści pod kątem prostym do nich. Liście błyszczące, bezogonkowe, im wyżej usytuowane na łodydze tym większe. Kwiaty są lejkowato dzwonkowate pięcio do siedmiopłatkowe, ciemnoniebieskie, białawe z zielonymi kropkami wewnątrz gardzieli i otoczone strzępiastymi wyrostkami. Kwiaty 2- 3 cm długości zebrane w wierzchołkowe, gęste kwiatostany po 5- 8 sztuk na szczycie łodyg i skierowane prosto do góry, wyrastaja z kątów liści. Roślina wieloletnia. Rośnie wolno. Gatunek zmienny.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 15/ 31/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie...."Jedna z najłatwiejszych w uprawie goryczek".../24.
Wysokość 15-20 cm (30cm)
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VII-VIII (IX)
Kolor jasnoniebieski (lazurowy, fioletowoniebieski, biały).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w rejonach górskich w lasach jodłowych, wysokogórskich murawach, piargach i półkach skalnych na wysokości 1000 - 3200 m.npm.
Występowanie Góry Azji Zachodniej i Środkowej, Azja Mniejsza, Turcja, Kaukaz, Krym, Iran Północny, Irak, Turkmenistan, Ałtaj.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne w południe osłonięte , stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, przewiewne, chłodne (powietrze wilgotne). Roślina światłolubna.
Gleba normalna, przepuszczalna, cięższa, gliniasto piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, żyzna .
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 2 : 1 : 2 + drenaż.
Toleruje każdy typ gleby - również piaszczystą. Wymagania pokarmowe średnie.
Odczyn pH 5,6-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy 2/. Lubi obojętny 9/ chociaż toleruje każdy odczyn gleby.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 lata -wczesną wiosną. Wymaga wilgoci w powietrzu i podłożu stąd gorzej rośnie na nizinach. Podlewać regularnie ale nie nadmiernie. Nie wymaga przycinania, obfitego podlewania ani nawożenia. Wiosną można dać nawóz z dużą ilością N np.granulowany, wolnodziałający.
Zimą sucho (dobry drenaż).
Rozmnażanie Podział starszych kęp wczesną wiosną - łatwo. Siew jesienią (stratyfikacja). Część nasion kiełkuje po roku. Kwitnie po 3 - 4 latach. Metoda siewu 2. Nie dziedziczy cech matecznych, konieczna selekcja wybór roślin najbardziej wybarwionych. Metoda in vitro w laboratorium.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, ogrodów naturalistycznych, na rabaty bylinowe, obwódki i do pojemników.
Odmiany
...?Najczęściej uprawia się odmianę var.logodechiana, która pochodzi z Kaukazu?? 31/
var . lagodechiana "Select" 20 cm VII-IX Kwiaty niebieskie * * AGM 1993
"Alba" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Gentiana" jak przy Gentiana acaulis.
Nazwa gatunku "septemfida" od łacińskich słów "septem" = siedem i "fida" = lojalny, wierny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

BODZISZEK RENARDA Geranium renardii
Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina tworząca niskie, zwarte, gęste, zaokrąglone kępy szarawych, ozdobnych liści i kwiatów. Tworzy zwarte kępy. Jeden z najniższych gatunków.
Kłącza ma grube, zdrewniałe. Liście klapowane,oliwkowozielone jakby popielate, delikatnie pomarszczone na górnej powierzchni, grube, nerkowate, zaokrąglone z interesującą fakturą, spodem pokryte szarym kutnerem, osadzone na długich ogonkach. Liście oliwkowozielone, pięcioklapowe (do 7) z wyrażnym siatkowanym unerwieniem, pokryte delikatnymi włoskami (zamszowe, aksamitne - jakby pikowane). Liście często w jesieni zmieniają kolor na żółty. Kwiaty talerzykowate, pięciopłatkowe, duże, 3?4 cm średnicy, białe z wyrażnym fioletowym żyłkowaniem,1/ zebrane na pędzie w kilkukwiatowe lużne wiechy ponad liśćmi. Płatki zaokrąglone, mocno wcięte, oddzielone od siebie. Kwitnie obficie. Rośnie wolno i jest mniej ekspansywny od innych gatunków. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 24/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-30 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza.
Kolor biały przebarwiony na szaro.( beżowy, kremowy ).
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w górskich lasach, na łąkach o podłożu kamienistym i w miejscach skalistych na wysokości 2000 - 3000 m.npm.
Występowanie Góry Kaukazu Zachodniego.
Stanowisko słoneczne ( w południe ocienione) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe. Roślina odporna na suszę. Roślina tolerancyjna co do wilgotności, chociaż woli suchsze stanowiska.
Gleba normalna , przepuszczalna, miękka, głęboka, lekka, piaszczysto gliniasto ilasta, kamienisto żwirowa, uboga. Nie toleruje gleb mokrych i ciężkich.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca.
Roślina tolerancyjna co do zasobności gleby. Może być - przeciętna ogrodowa.
Odczyn pH 6,6 - 7,8 obojętny, lekko zasadowy. Roślina tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Jesienią ścinać nisko do ziemi. Ściółkować kompostem lub nawozem wolno działającym.Kwiaty przekwitłe usuwać. Wiosna usunąć suche pędy i liście. Podlewać w czasie suszy w lecie, ale nie nadmiernie. Zimą lekko okrywać, kopczykować w zimniejszych rejonach kraju.
Rozmnażanie Podział kęp jesienią lub wczesna wiosną. Sadzić latem. Siew wiosną. Metoda siewu 3. Nasiona nierównomiernie i długo wschodzą.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na skarpy, murki, do ogrodów naturalistycznych, parków, na rabaty bylinowe i obwódki oraz do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie tojeści, trytomy czy szałwi i w grupach pod drzewami i krzewami oraz między kamieniami wapiennymi.
Odmiany
" Philippe Vapelle" 30 cm VI-VII Kwiaty liliowoniebieskie z fioletowymi żyłkami
"Terre France" 40 cm VI-VII Kwiaty purpurowoniebieskie.
Etymologia Nazwa "Geranium" jak przy Geranium cinereum.
Nazwa gatunku "renardi" od Charles Claude Renard (1809-1886) mieszkającego w Moskwie przyrodnika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GĘSIÓWKA SUNDERMANA Arabis x suendermanni

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska bylina zimozielona o pokroju poduszkowaty, płożącym i dekoracyjnych liściach. To aktrakcyjna bylina skalna ozdobna przez cały rok. Tworzy niskie, zwarte kępy.
Pędy kwiatowe ma wzniesione a płone pełzające. Łodygi nagie, owłosione. Liście drobne, podługowate, ciemnozielone, błyszczace, skórzaste, grube, ułożone naprzemian wzduż łodyg. Liście na górnej stronie nagie, na spodzie jaśniejsze i owłosione. Kwiaty gwiazdkowate, białe, drobne, liczne zebrane w lużne, duże, rozgałęzione, wyprostowane wierzchotki na szczytach pędów. Rośnie wolno. W jednym miejscu może rosnąć kilkanaście lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie (IV)V-VI Powtarza sporadycznie IX-X
Kolor biały (różowy)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec A. ferdinandi ? coburgi i A.procurrens 4/.
Stanowisko słoneczne, suche do umiarkowanie wilgotnego (osłonięte od wiatru). Toleruje miejsca półcieniste i przesuszenie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto kamienista, uboga, wapienna. Dobrze znosi suszę.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca.
Odczyn pH 6,5 ? 7,5 obojętny do lekko zasadowy. Roślina wapniolubna.
Wymagania
Po kwitnieniu ogławiać. Ograniczać nadmierny rozrost. Podlewać regularnie. Nawozić nawozem wolnodziałającym i dla roślin kwitnących. Lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną. Sadzonkowanie latem w VIII. Siew wczesną wiosna lub jesienią.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do miniaturowych i małych ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, alpinariów, na skarpy, murki, do pojemników. Ładnie wygląda przy kamieniach o jasnym zabarwieniu.
Roślina miododajna.
Etymologia Nazwa "Arabis" jak przy Arabis caucasica
Nazwa mieszańca "suendermanni" od Franza Suendermanna (1864- 1946) założyciela alpejskiego ogrodu botanicznego w Lindau nad jeziorem badeńskim w Bawari.

Polecany do ogrodów skalnych jest również gatunek Arabis procurens Gęsiówka wczesna odmiana Variegata 15-30 cm Karpaty, Bałkany. Kwiaty białe. Liście biało obrzeżone. Polecana przez 9/, 31/, 33/.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”