Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

HABERLEA RODOPSKA Haberlea rhodopensis

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niewielka, zimozielona bylina skalna o pokroju rozetowym i ozdobnych kwiatach. Tworzy zwarte kępki odziomkowych rozetek liściowych.
..."Cenny składnik roślinności w ogrodzie skalnym"... 9/
Kłącza ma krótkie, delikatne i cienkie. Z nich wyrastają ciemnozielone liście z szarym odcieniem, długie, skórzaste, grube, ostro ząbkowane na brzegach, łopatkowate, lekko zwinięte do środka. Liście miękkie, gęsto, dwustronnie owłosione na krótkich ogonkach. Liście zebrane w przyziemne rozetki, z których wyrasta 1 - 5 sztywnych łodyg kwiatostanowych wysokości 15 cm. Kwiaty średnicy 2,5 cm lejkowate, pięciopłatkowe, dwuwargowe, lilioworóżowe z żółtopomarańczowym środkiem, zebrane są w baldachowate kwiatostany po 2 - 7 sztuk. Trzy dolne płatki są znacznie dłuższe od dwóch górnych i zrośnięte. 1/ Kwiaty są nieco zwieszone, owłosione, wrażliwe na słońce, gdy pada na nie cień zamykają się. Roślina, która łatwo wchodzi w stan anabiozy - pozornej śmierci. Pozostaje wówczas zasuszona przez lata i w odpowiednich warunkach powraca do funkcji życiowych - odradza się. Dlatego uważana jest za "nieśmiertelną". Rośnie wolno. Roślina długowieczna 10 - 20 lat.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ 15/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca a nawet T-4 trudna w uprawie. Sadzić w pojemniku i na zimę przenosić do zimnego pomieszczenia.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 15-30 cm, a nawet do 50 cm
Kwitnie V-VI
Kolor lilioworóżowy (biały, fioletowoniebieski)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na ścianach wilgotnych i zacienionych, skalistych wąwozów, w szczelinach wapiennych skał, na zacienionych skałach wśród mchów, na wys.250-1400 m.npm. ( w Grecji od morza do 1950 m.npm.)
Występowanie Góry Grecji Północno Wschodniej, Bułgarii, Bałkany, Rodopy, Stara Planina, Relikt polodowcowy. Endemit bałkański.
Stanowisko Półcieniste do cienistego - wystawa wschodnia lepiej północna 53/, umiarkowanie wilgotne, osłonięte, chłodne. Lubi wilgoć w powietrzu, ale wrażliwa jest na nadmiar wilgoci w podłożu. W cieniu bardzo słabo kwitnie, ale bezpośrednie słońce znosi tylko do godz.11 tej. Nie toleruje zalegania wody w rozetach liściowych. Problemem jest ciepła zima lub mokre lato i nadmiar wody.
Gleba organiczna, bardzo przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, żwirowo kamienista, próchnicza, leśna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa (ściółka leśna) : żwir wapienny 1 : 2 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi odczyn zasadowy bo w naturze rośnie na skałach wapiennych.
Wymagania Nie przesadzać. Najlepiej sadzić pod nawisem skalnym jak lewizję i na stromym zboczu, ułatwiającym szybki odpływ wody. W okresie wegetacji umiarkowanie często i regularnie podlewać, podczas gorących dni. Podlewać nie na rozetki liściowe i tylko gdy podłoże suche. Gdy liście marszczą się i kurczą oznacza to brak wody. Jesienią ściółkować glebą leśną. Można też nawozić nawozem wolnodziałającym i nawozem dla roślin kwitnących. Jesienią i zimą sucho (daszek). Zimą lekko okrywać lub przechowywać w zimnym pomieszczeniu. Chronić też przed zimowym wiatrem.
Rozmnażanie Podział kłączy starszych roślin po kwitnieniu, jesienią, ostrożnie - trudno. Sadzonki liściowe od wczesnego lata - łatwiej. Siew nasion ? trudno, wosną po stratyfikacji najlepiej w inspekcie ze sterylizowanym podłożem, kwitną po 3-4 latach. Metoda siewu 2. Siewki długo się ukorzeniają.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, w szczeliny, murki, na zacienione stanowiska, do pojemników i zimnych szklarni. Roślina lecznicza - lek homeopatyczny i w kosmetyce w postaci kremu do twarzy. Roślina znajduje się na czerwonej liście roślin zagrożonych w Bułgarii i Grecji.
Odmiana
"Virginalis" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Haberlea" nadana od nazwiska Karla Konstantina Haberle (1764-1832 r.) niemieckiego naukowca, botanika i mineraloga. Nazwa gatunku "rhodopensis" od siedliska w górach Rodopach.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


CIEMIERNIK BIAŁY Helleborus niger

Syn. C.czarny, Róża Bożego Narodzenia,Róża Śnieżna.

Obrazek

Bylina częściowo zimozielona o pokroju, zwartym, krzaczastym. Tworzy duże, niskie kępy liści. Ozdobna z uwagi na kwiaty i nietypowy okres kwitnienia. ...?Należą do najpiękniejszych roślin skalnych, kwitnących wczesna wiosną, często jeszcze otoczone śniegiem?? 31/
Wytwarza krótkie, grube, ciemnobrunatne, rozgałęzione kłącza z rozkrzewionymi głęboko korzeniami. Z kłączy wyrastają liście i łodygi kwiatostanowe. Liście odziomkowe są duże, grube, skórzaste, błyszczące, ciemnozielone, owalne , nieregularnie ząbkowane, 7-9 dzielne, dłoniasto powcinane, na długich ogonkach. Liście wyrastają wczesnym latem, gdy roślina zaczyna przekwitać, a zamierają w czasie mrożnych zim. Kwiaty duże, średnicy 3 - 8 cm, pięciopłatkowe, kubkowate, zwisające, białoróżowe z żółtym środkiem. Kwiaty rozwijają się jeden po drugim, często pod śniegiem na wierzchołkach, krótkich, mięsistych, bordowo przebarwionych pędów. Kwiaty zebrane po 2 - 3 w wiechowatych kwiatostanach. 4/ Kwitnie długo, 2 - 3 miesiące. Po przekwitnieniu płatki kwiatowe nie odpadają, lecz dalej zdobią roślinę przybierając kolor zielonkawy przez kilka miesięcy. Rośnie wolno, ale z czasem tworzy duże, gęste kępy. Samosiew. Roślina trująca i powodująca zmiany alergiczne skóry. Roślina długowieczna - ponad 10 lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 8/ 31/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie. Wytrzymała i mało wymagająca.

Wysokość 20-30 cm
Szerokość 30-50 cm
Kwitnie II-IV w Polsce - w zależności od pogody)
Kolor białoróżowy (różowy, czerwony do czarnego)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na skrajach lasów liściastych (buk, dąb, grab) a także lasów sosnowych, na śródleśnych polanach, w zaroślach na podłożach wapiennych, na wysokości 300-1900 m.npm.
Występowanie Góry Europy Południowej i Środkowej, Alpy , Apeniny, Karpaty , Bałkany , Niemcy, Szwajcaria, Austria, Czechy, Włochy Północne, Słowenia, Chorwacja, Bośnia.
Stanowisko półcieniste ( toleruje słoneczne, ale w południe ocienione),, stale umiarkowanie wilgotne ( podczas kwitnienia i w lecie ), osłonięte, chłodne.
Gleba organiczna do normalnej, przepuszczalna, średnio zwięzła, gliniasto ilasta, próchnicza, żyzna, wapienna. Wymagania pokarmowe duże. Nie toleruje gleb ciężkich i bardzo wilgotnych.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0 + drenaż + Ca
W miejscu cienistym roślina wytwarza więcej liści a w pełnym słońcu liście mogą być przypalane.
Odczyn pH 6,1-7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Wg. 2/ 4/ - Roślina wapniolubna 8/.
Wymagania Nie znosi przesadzania. Nawozić corocznie wiosną i jesienią - obornik lub kompost liściowy. Nawozy mineralne wolnodziałajace (osmocote, florovit) stosować ostrożnie w mniejszych dawkach. Podlewać regularnie - zwłaszcza wiosną i w czasie suszy w lecie. Dobrze jest przykryć roślinę szklanym kloszem zanim otworzą się kwiaty, aby je chronić przed przymrozkami 1/
i wiatrem. Póżną jesienią lub gdy pojawią się kwiaty usunąć zeschłe liście. Po kwitnieniu usuwać przekwitły kwiatostan i ściółkować kompostem. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział silnie rozrośniętych kęp jesienią VIII-IX lub lepiej wiosną IV-V co 4 lata. Siew bezpośrednio po zbiorze nasion (do gruntu) VI-VIII stratyfikacja trudno. Metoda siewu 3 tylko typ. Siewki kwitną po 2-4 latach. Metoda In vitro.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodu skalnego, na rabaty bylinowe, obwódki, do ogrodów naturalistycznych
i ogrodów japońskich, na skarpach, do pojemników i doniczek, na cmentarze, w grupach w parkach i ogrodach. Ładnie wygląda w towarzystwie zawilca japońskiego, pierwiosnków, miodunki, paproci 8/, a także przebiśniegów, ranników, przylaszczek, cyklamena coum, crocusa tommasinianum
i szczawików. Ładnie wygląda na obrzeżu drzew liściastych lub krzewów cisa, bukszpanu, kosodrzewiny, wawrzynka, ale również pojedynczo. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte, bardzo długo utrzymuje się w wazonie. 31/ Roślina lecznicza do wyrobu leków nasercowych i homeopatycznych, przeciw robakom, o działaniu moczopędnym, wymiotnym, jest narkotykiem. Roślina miododajna.
Odmiany
Istnieje bardzo dużo odmian różniących się wielkością, kolorem kwiatów oraz wysokością. W Polsce są jednak trudno dostępne i nie zawsze przydatne z uwagi na klimat.
Etymologia Nazwa "Helleborus" od greckich słów "helein" = zabijanie lub "helo" = usunąć i "bora" = na jedzenie."Nie jedz bo trujące, zabija". Nazwa gatunku "niger" = czarny od koloru korzeni rośliny.

8/ 31/ 53 polecaja ponadto gatunek Helleborus purpurascens Ciemiernik czerwonawy Karpaty ,Bałkany. W Polsce rzadki. 35cm IV Kwiaty purpurowofioletowe.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

POSŁONEK OGRODOWY Helianthemum x hybridum

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Grupa roślin o dość różnym wyglądzie pochodząca z krzyżowania gatunków, ozdobna z uwagi na kwiaty i długi okres kwitnienia. Częściowo zimozielone krzewinki o pokroju zwartym, krzaczastym. Tworzą niskie, zwarte kępy o cienkich, pokładających się wiotkich pędach. ...?Cenne rośliny do ogrodów skalnych?...24/
Korzenią się płytko i szeroko. Pędy mają zdrewniałe u podstawy i obficie ulistnione. Liście drobne, gęste ciemnozielone, spodem szarozielone, całobrzegie, lancetowate, o brzegach lekko podwiniętych pod spód, osadzone na pędach naprzeciwlegle. Kwiaty pięciopłatkowe, kielichowate lub płaskie w lużnych, wzniesionych gronach po 4 - 7 kwiatów. Łodygi kwiatostanowe rozgałęzione i wzniesione ponad liście. Kwiaty duże, średnicy 2 - 3 cm, otwierają się rano, zamykają po południu. Kwiaty w różnych kolorach z reguły z żółtym środkiem. Kwiaty żyją tylko jeden dzień, ale rośliny wytwarzają ich tak dużo, że nie zauważa się ich krótkotrwałości. Kwiaty opadają około południa. Kwitnie obficie na początku okresu kwitnienia, póżniej kwitnienie słabnie, ale kwitnie długo. Roślina ekspansywna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 3/ 9/ 15/ 24/ 31/, a odmiany niżej wym. przez 33/.
Odmiana ?Henfield Brilliant? uznana za *** najpiękniejszą, najbardziej dekoracyjną roślinę skalną wg 34/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie V-VII Powtarza VIII - IX
Kolor różnobarwne (biały, żółty, pomarańczowy,różowy, czerwony, brązowy, pełne)
Mrozoodporność USDA 6

Mieszańce głównie H. nummularium, appeninum i H. gandiflorum. Rośliny mateczne rosną na suchych murawach, skałach wapiennych w Europie Środkowej i Południowej - Karpaty i Alpy i w Azji od dolin do wysokości ponad 2500 m.npm.
Stanowisko słoneczne, umiarkowanie wilgotne do suchego, osłonięte, ciepłe. Toleruje suszę, 4/Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, miękka, głęboka, piaszczysto ilasta, żwirowo kamienista, umiarkowanie żyzna, wapienna. Wymagania pokarmowe średnie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH od 7,2 zasadowy. Tojeruje obojętny.
Wymagania Co kilka lat odmładzać, ciąć intensywnie w VIII. Ograniczać rozrost. Nawozić nawozem wolnodziałającym, kompostem i dla roślin kwitnących. Nie podlewać nadmiernie, ale regularnie. Przycinać silnie po kwitnieniu (wczesną jesienią) o 1/3 wysokości. Warto też ogławiać wierzchołki pędów, by roślina się lepiej rozkrzewiła. Zimą lekko okrywać (zwłaszcza delikatniejsze rośliny o szarym ulistnieniu).
Rozmnażanie Sadzonkowanie-sadzonki wierzchołkowe z piętką w VIII-X - łatwo. Siew wiosną III - V.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów żwirowych, na murki, skarpy, rabaty bylinowe i obwódki, do ogrodów naturalistycznych i pojemników. Ładnie wygląda z niebieskimi przetacznikami, niskimi dzwonkami, krwawnikami i lnicami 8/, a także z gożdzikami i floksami lub w różnokolorowych grupach posłonków.
Odmiany Odmian jest bardzo wiele o szerokiej gamie kolorów, w tym również pełne - dłużej kwitnące.
"The Bird" Kwiaty białe z żółtym środkiem* * AGM 1993
?Jubilee?Kwiaty pełne, żółte.Liście ciemnozielone ** AGM 1993
?Amy Baring? Kwiaty żółte z pomarańczowym środkiem**AGM 1993
?Wisley Primrose?Kwiaty żółte.Liście szarozielone. ** AGM 1993
?Rhodanthe Carneum? Kwiaty jasnoróżowe z pomarańczowożółtym środkiem ** AGM 1993
?Fire Dragon? Kwiaty pomarańczowoczerwone ** AGM 1993
?Henfield Brilliant? Kwiaty czerwone z pomarańczowym środkiem *** AGM 1993
?Mrs C.W.Earle? Kwiaty ciemnoczerwone, szkarłatne, podwójne ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Helianthemum" pochodzi od dwóch słów greckich "helios" = słońce i "anthemon" = kwiat , ponieważ roślina ma kwiaty otwarte tylko w słońcu. ?x hybridum? oznacza ogrodowego mieszańca.
15/ i 33/ polecają gatunek Helianthemum nummularium Posłonek rozesłany Europa 5-30 cm V-VIII Kwiaty złotożółte.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


PRZYLASZCZKA POSPOLITA Hepatica nobilis

syn.obecnie - Anemone hepatica, H. triloba ,Trojanek.

Obrazek

Niska bylina leśna, kłączowa, częściowo zimozielona o pokroju zwartym, kępowym. ..." Jedna z najbardziej cennych roślin wczesnej wiosny. Powinna znależć masowe zastosowanie ...w ogrodach skalnych"...(3)...."Niezastąpione byliny...na północne, cieniste partie skalniaków"... 9/ Tworzy efektowne poduszki. Roślina rodzima.
Kłącze ma krótkie, walcowate, ciemnobrunatne z którego wyrastają - korzenie, liście i pędy kwiatowe. Łodygi kwiatostanowe, cienkie, silnie owłosione z jednym kwiatem na szczycie, często czerwonawo przebarwione. Kwiaty ukazują się przed liśćmi. Kwiaty pojedyncze , 1,5- 3 cm średnicy, złożone z 5 - 6 ( 10 ) płatków, niebieskawofioletowe z białymi pręcikami, oraz 3 podkwiatkami, pachnące. Kwiaty zamykają się i zwisają w czasie deszczu i wieczorem. Kwiaty utrzymują się 7-10 dni, ale kwitną sukcesywnie ok. 3 tygodni. Liście nowe pojawiają się po kwitnieniu w V. Liście młode jasnozielone są biało owłosione, starsze stają się ciemnozielone z wierzchu, od spodu czerwono-fioletowo nabiegłe. Liście sercowate, trójklapowe, często z marmurkowym wzorem, błyszczące, spodem owłosione, długoogonkowe, zebrane w przyziemne rozety. Po początkowym okresie wolnego wzrostu, szybko się rozrasta. Roślina lekko trująca. Gatunek zmienny. Roślina długowieczna - do 100 lat. Samosiew. Roślina trująca.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 8/ 9/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wg.45/ T-1. bardzo łatwa w uprawie i rozmnażaniu.

Wysokość 8-15 cm
Szerokość 15-20 cm
Kwitnie III-IV
Kolor jasnoniebieskofioletowy (białe, różowe, niebieskie, czewonawe, pełne)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w cienistych, wilgotnych, żyznych, górskich lasach liściastych (bukowych) i mieszanych, zaroślach
i łąkach na podłożach gliniastych, wapiennych na wysokości 100-1000 m.npm rzadko do 2000 m.npm.
Występowanie Górskie lasy Europy - Alpy, Pireneje i na północ po Skandynawię , Daleki Wschód, Chiny, Mandżuria, Korea, Japonia. Polska Południowa, Ziemia Lubuska, Dolny Śląsk, Mazowsze, Mazury.
Stanowisko półcieniste do cienistego 53/ ? wystawa północna, zachodnia lub wschodnia, stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, zwłaszcza wiosną, osłonięte, ciepłe. Wymaga stałej wilgotności powietrza. Roślina cieniolubna. W półcieniu intensywna barwa kwiatów, w słońcu blade, ale gęściejsze kwiaty.45/
Gleba organiczna, przepuszczalna, średnio zwięzła, piaszczysto gliniasto ilasto próchnicza, żyzna do umiarkowanie żyznej, wapienna . Nie toleruje gleby piaszczystej, suchej i kwaśnej.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa 1 : 2 + Ca
Odczyn pH 6,6-8,5 obojętny , zasadowy. Roślina wapniolubna 4/ 13/, toleruje obojętny 2/.
Wymagania Nie znosi przesadzania. Im starsze kępy tym obficiej kwitnie. Podlewać regularnie, tak by gleba była stale wilgotna. Ściółkować kompostem liściowym. Nawozić nawozem wolnodziałającym i dla roślin kwitnących. W sierpniu przysypać warstwą nowej żyznej ziemi lub kompostem. ..."Na odpowiednich stanowiskach zachowują liście do następnej wiosny i jest to warunek zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia"...9/
Rozmnażanie Podział dużych kęp (3 - 4 letnich) przed rozpoczęciem kwitnienia lub tuż po kwitnieniu V ? VI -ostrożnie . Sadzonkowanie - sadzonki pędowe z dwoma pąkami -w jesieni IX,X. Siew bezpośrednio po zbiorze (stratyfikacja) - tylko typ- łatwo. Odmiany pełne tylko przez podział. In vitro - w Japoni.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, na rabaty bylinowe, obwódki, do ogrodów japońskich i naturalistycznych, na obrzeża drzew, oraz do pojemników. Ładnie wygląda z miłkiem wiosennym, zawilcami, fiołkiem wonnym, kokoryczami, pierwiosnkami, niskimi paprociami i trawami ozdobnymi. Roślina lecznicza w chorobach wątroby, środek żółciopędny i moczopędny, ściągający, w chorobach układu oddechowego, przeciwbólowy i antyseptyczny, homeopatyczny. Roślina chroniona w Polsce, Niemczech, Szwajcarii i Francji.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe ,"Rosea" Kwiaty różowe ,"Rubra Plena" Kwiaty różowokarminowe , pełne ."Plena" Kwiaty fioletowe pełne.
Etymologia Nazwa "Hepatica" z łac. "hepar" = wątroba ,"hepaticus" - wątrobiany z uwagi na to że kształt liści kojarzy się z płatami wątroby. Nazwa gatunku "nobilis" = znany, sławny, szlachetny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

HORMINUM PIRENEJSKIE Horminum pyrenaicum

Obrazek

Bylina górska, kłączowa, zimozielona o pokroju kępiastym, zwartym, wzniesionym i ozdobnych liściach. Tworzy przyziemne rozety liści. Jedyny gatunek rodzaju Horminum?.?Roślina do ogrodów skalnych?...24/
Liście grube, jajowate, skórzaste, błyszczące, ciemnozielone, pomarszczone, z okrągło wycinanymi i karbowanymi brzegami, na długich ogonkach - tworzą przyziemne gęste, niskie i płaskie rozety. Liście łodygowe są mniejsze, czasem zredukowane do 1 pary i wyrastające naprzeciwlegle, okółkowo. Z rozet wyrastaja pędy kwiatostanowe. Pęd jest wysoki, wyprostowany, pojedynczy, nierozgałęziony, czterokanciasty, owłosiony. Kwiaty grzbieciste, dwuwargowe, pięciopłatkowe, niebieskofioletowe z białymi pasami wewnątrz gardzieli, rurkowate w kształcie dzwonka, wyrastają okółkowo po 2 - 6 w kątach drobnych liści, w górnej części łodygi i zebrane są w jednostronne, kłosowate grona Kwiaty długości 1 - 2 cm ,są mało dekoracyjne, 3 płatki tworzą górną wargę , dwa dolną. Owoce dojrzewają w miesiąc po kwitnieniu. Roślina długowieczna - w jednym miejscu 10 lat. Samosiew.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 15/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 20-30 cm
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie (V) VI-VII
Kolor fioletowoniebieski ( biały, różowy ).
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na skalistych zboczach, pastwiskach, na łąkach i górskich murawach, w zaroślach, zbiorowiskach krzewinkowych i jasnych lasach na podłożu wapiennym na wysokości od 500 do 2500 m.npm.
Występowanie Góry Europy Południowej, Alpy - centralna część, Pireneje Zachodnie, rzadziej w Apeninach i na Bałkanach.
Stanowisko słoneczne ? w południe ocienione lub lekko półcieniste, umiarkowanie wilgotne, chłodne.(szczeliny skalne). Na stanowiskach słonecznych wymaga podlewania.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, gliniasto próchniczo kamienisto żwirowa, umiarkowanie żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Wymagania pokarmowe małe. Roślina niewybredna - tolerancyjna na typ gleby. Na glebach piaszczystych wymaga jednak podlewania zwłaszcza latem. Może rosnąć w każdej typowej ziemi ogrodowej byle nie ciężkiej gliniastej.
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy, bo w naturze rośnie na takim podłożu.
Wymagania Wiosną nawozić jednokrotnie przed rozpoczęciem wegetacji nawozem wolno działającym. Podlewać regularnie zwłaszcza na glebach piaszczystych - latem w czasie upałów. Ogławiać dla przeciwdziałania samosiewom. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać przed słońcem i wiatrem.
Rozmnażanie Podział starszych wielorozetkowych kęp wiosną lub pod koniec lata - łatwo. Siew nasion jesienią lub wiosną (stratyfikacja) wprost do gruntu. Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, naturalistycznych, na murki, skarpy, w szczeliny skalne, między kamieniami, do alpinariów, na rabaty bylinowe, obwódki, do pojemników i doniczek. Ładnie wygląda z goryczkami, mekonopsem, skalnicami i pierwioskami. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte.
Roślina chroniona w Austrii, Niemczech, Szwajcarii, Włoszech i Słowenii.
Odmiany
"Album" 25 cm VI-VIII Kwiaty białofioletowe. Powtarza z nasion.
"Rubrum" 25 cm VI-VIII Kwiaty różowoczerwone. Powtarza z nasion.
Etymologia Nazwa "Horminum" pochodzi od łac."horminum", grec. "hormao", "horminon" = zachęcać, wzywać z uwagi na to, że roślina była używana jako afrodyzjak. Tożsamość nazwy nie jest jasna, chociaż nazwa używana była przez starożytnych autorów. Nazwa gatunku "pyrenaicum" z gór Pireneje - siedlisko rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

FUNKIA OGRODOWA Hosta x hybrida
Formy mieszańcowe - tylko odmiany karłowe i miniaturowe.

Obrazek "Stiletto"
Obrazek "GoldenTiara'

Bylina okrywowa o pokroju krzaczastym i ozdobnych liściach. Jedna z najważniejszych ogrodniczo bylin i jedna z najstarszych roślin ozdobnych, uprawianych już 2000 lat temu w Chinach. Tworzy malownicze kępy. Kłącza ma krótkie, które z czasem przekształcają się w karpy oraz grube, mięsiste, białawe korzenie. Liście liczne, odziomkowe, osadzone są na długich ogonkach i tworzą rozety. Pokrój w zależności od odmiany może być miniaturowy 15 cm lub do 2 m średnicy. W zależności od odmiany liście różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem ( ciemnozielone, szarozielone, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi lub żółtymi smugami, brzegami ). Powierzchnie liści mogą być matowe lub błyszczące, mocno żyłkowane. Jesienią liście porzebarwiają się na żółtawo i tak pozostają do pierwszych przymrozków, zaczynają zamierać we IX-X. Kwiatostany dzwonkowate zebrane w grona na prostych łodygach. Kolor kwiatów biały, niebieski, fioletowy lub fioletoworóżowy. Kwitnie około 2 tygodni. Kolekcjonerzy wyróżniają ponad 2 tysiące odmian w stałej uprawie jest ich ponad 100. Roślina długowieczna na jednym miejscu do kilkudziesięciu, a nawet do 100 lat. 13/

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Najbardziej dekoracyjna do ogrodu skalnego jest ?Golden Tiara?, polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie. Roślina wytrzymała, niewybredna i długowieczna.

Mrozoodporność USDA 6
Kwitnie VI-VIII w zależności od odmiany

W naturze rosną w miejscach cienistych, nadwodnych i stale wilgotnych.
Występowanie w Rosji Wschodniej, Chinach, Korei i Japonii.
Stanowisko półcieniste (wystawa wschodnia) do cienistego, umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, chłodne. Roślina wrażliwa na suszę i bardzo silne nasłonecznienie. Im roślina ma ciemniejsze liście tym wymaga bardziej cienistego stanowiska. W miejscach nasłonecznionych słabo rośnie i wymaga podlewania.Wg. "Poradnik uprawy funkii" - Andrzej Marzec, odmiany o liściach zielonych i niebieskich wymagają stanowiska cienistego lub półcienistego, odmiany o liściach żółtych słonecznego poranka i popołudnia, o liściach kolorowych - półcienia, a o liściach białych - cień bez słońca, ale jasno.
Gleba organiczna, gliniasto ilasta, próchnicza, żyzna. Każda średnio żyzna i wilgotna gleba.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 3 : 1 : 2 : 3
- ziemia ogrodowa : torf odkwaszony : kora sosnowa, drobno zmielona, przekompostowana 1 : 1 : 1 + perlit wg. "Encyklopedia host" - Andrzej Pach.
Odczyn pH 6,6 - 7,2 obojętny 2/. Wg. A.Pacha odczyn lekko kwaśny o pH ok. 6,0.
Wymagania Podlewać regularnie rzadziej, ale dość obficie. Nie moczyć liści. Nawozić regularnie, wczesną wiosną nawozem wieloskładnikowym np.Azofoska, latem wolnodziałającym, a jesienią kompostować lub obornikować. Młode rośliny nie należy intensywnie nawozić. Młode liście chronić przed wiosennymi przymrozkami.Ściółkować ostrym grysem lub korą, igliwiem. Chronić przed ślimakami. Ogławiać pędy kwiatostanowe po kwitnieniu. Stare, uschnięte liście usuwać wiosną. Funkie o liściach białych wymagają okrycia na zimę i ochrony oprzed zimnym wiatrem..
Rozmnażanie Podział kłączy wiosną lub póżną jesienią - odmiany - łatwo. Siew - tylko typ, nie powtarza cech rośliny matecznej. Metoda in vitro w laboratoriach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych (odmiany niskie), rabaty bylinowe, ogrody naturalistyczne, ogrody japońskie, pod drzewa i krzewy, w parkach, na brzegi oczek wodnych, do pojemników, na balkony i tarasy. Ładnie wygląda w towarzystwie iglaków, paproci, tawułek, bergeni, zawilców japońskich, barwinka, bluszczu, konwalii i żurawek. Roślina jadalna - młode liście i łodygi . Roślina trująca. Kwiaty nadają się na kwiat cięty.
Odmiany Do ogrodów skalnych należy wybierać odmiany niskie, takie jak np.
"Golden Tiara" 12/25 cm Liście oliwkowozielone z żółtym obrzeżeniem * * AGM
"Stiletto" 15/20 cm Liście zielone z pofałfdowanym, białym, wąskim obrzeżeniem
Etymologia Nazwa "Hosta" na cześć austryjackiego botanika Hosta Thomasa Nicholasa
lekarza cesarza Franciszka II (1771-1834 r.). Był pierwszym dyrektorem ogrodu botanicznego we Wiedniu.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

FUNKIA LANCETOWATA Hosta lancifolia Syn. F.lancetolistna, Hosta lancifolia, H.japonica.

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Kiedyś uważana za odrębny gatunek, kupiona przez Kaempfera w 1692 r. na targu w Osace
i sprowadzona do Europy. Obecnie przez jednych uznawana za odmianę uprawną Hosta x hybrida "Lancifolia" lub po prostu Hosta"Lancofolia"13/24/A.Pach/, gdyż w stanie naturalnym nigdy takiej funkii nie znaleziono, a przez innych - np. RHS uważana jest nadal za odrębny gatunek. Jest bardzo podobna
i przez niektórych uważana za H. cathayana ( Akikaze Giboshi ),mylnie, bo różni się od niej. H.cathayana pochodzi z Chin, ma mniejsze i bardziej błyszczące liście, tworzy mniejsze kępy, częściej zawiązuje nasiona i szybciej rozrasta się przez rozłogi ? Wg.G.Schmidt.
Bylina okrywowa o pokroju okrągłym, kępiastym, fontannowym i ozdobnych liściach .
Z kłączy wyrasta płytki i dość lużny system korzeniowy. Tworzy gęste, zwarte kępy, 10-15 cm wysokości. Liście układają się warstwami i zwieszają jak w fontannie. Liście wąskie, lancetowate, cienkie, długie, spiczaste, oliwkowozielone, błyszczące, spodem bardzo błyszczące, jaśniejsze, na brzegu nieco pofałdowane z 5- 6 parami zagłębionych żył, osadzone na długich ogonkach. Ogonki jasnozielone, z purpurową kropkowaną nasadą. 4/ Liście zimą opadają. Pęd kwiatostanowy, przewisający, wiotki, wyrasta ponad liście odziomkowe. Na pędzie 3-5 dużych liści. Kwiaty trąbkowate, sześciopłatkowe, jasnofioletowe, dość długie - 4 cm, dzwonkowate, pachnące z białymi słupkami, zebrane w niezbyt duże grona. Kwiatostan złożony z 10 - 20 kwiatów. Rośnie umiarkowanie. Roślina długowieczna do 10 lat. 13/ Tworzy rozłogi, chociaż nie jest ekspansywna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 31/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 (30-50 cm kwiatostany)
Szerokość 35-50 cm
Kwitnie VIII-IX
Kolor jasnofioletowy (purpurowy)
Mrozoodporność USDA 4

Hosty rośną w miejscach cienistych, nadwodnych, stale wilgotnych.
Występowanie Góry Azji Wschodniej, Japonia, Korea, Chiny.
Stanowisko półcieniste do lekko cienistego ? wystawa północna lub wschodnia, stale umiarkowanie wilgotne, osłonięte, chłodne.
Gleba organiczna, zwięzła, gliniasto ilasta, próchniczo torfowa, bardzo żyzna.
Podłoże :
-ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 3 : 1 : 2 : 3
-ziemia ogrodowa : torf (np. z pieczarkarni) : kora sosnowa(drobno zmielona) 1 : 1 : 1 wg.Andrzeja Pacha
Odczyn pH 6,6-7,2 obojętny 2/. Najlepszy pH 6 wg.A. Pacha.
Znosi nasłonecznienie i bardziej suche gleby. W cieniu liście mają ciemniejszy odcień. Toleruje przeciętną ogrodową z wyjątkiem bardzo jałowej i suchej.
Wymagania Wiosną usuwać uschłe liście a młode chronić przed przymrozkami. Podlewać regularnie zwłaszcza w razie suchej ziemi. Ściółkować regularnie jesienią kompostem lub obornikiem, potem nawozem dla roślin kwitnących. Starsze rośliny można nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym. Można ściółkować korą wokół rośliny, by utrudnić dostęp ślimakom. Zimą lekko okrywać i chronić przed zimnym wiatrem.( w bezśnieżne zimy może przemarzać). Patrz też H. x hybrida.
Rozmnażanie Podział starszych egzemplarzy wczesną wiosną lub póżnym latem na części z co najmniej 1 pąkiem i wiązką korzeni - łatwo. Siew w jesieni - bardzo rzadko tworzy owoce.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na skarpy, na rabaty bylinowe, obwódki, do ogrodów naturalistycznych, do zieleni publicznej, na brzegi oczek wodnych, do nasadzeń pojedynczych na skraju drzew lub w grupach parkowych, na cmentarze, do pojemników. Ładnie wygląda z hostami o odmiennym kolorze liści, paprociami, brunnerami. Roślina jadalna jako warzywo w Japoni. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina miododajna.
Etymologia Nazwa "Hosta" jak przy Hosta x hybr.
Nazwa gatunku "lancifolia" od "lancea" = lancetowaty i "folium" = liść; lancetowate liście.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

FUNKIA FALISTA Hosta undulata
Syn. Hosta hybrida "Undulata", H.fortunei, Funkia undulata.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina o pokroju kępiastym, rozłożystym i ozdobnych liściach. Rozrasta się tworząc szerokie, gęste, zwarte kępy. ...?Nazwa wspólna dla odmian mieszańcowych?... 10/
Kłącza ma podziemne, korzenie niemal odkryte. Liście ukazują się póżną wiosną w kwietniu i są wówczas całkowicie zielone. Liście są lancetowate, wydłużone, 18 cm długości, pofałdowane, skręcone, zwykle o ostrym wierzchołku podwiniętym ku dołowi. Liście zielone na brzegach w środku białe lub kremowe, na powierzchni górnej matowe a na dolnej błyszczące. Ogonek liściowy wyprostowany. Kwiaty niepozorne, jasnofioletowe, lejkowate w kształcie dzwonków na szczytach wysokich, sztywnych, ulistnionych łodyg wyrastających ponad liście. Kwiastostany jednostronne, lużne, złożone z 15-25 kwiatów. Traci ozdobny wygląd w lipcu, sierpniu - roślina nie zimozielona. Roślina długowieczna od kilkunastu do kilkudziesieciu lat. 13/

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 31/, ładniejsza jest odmiana ?udulata? polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie. Roślina mało wymagająca, długowieczna.

Wysokość 25-35 cm
Szerokość 30 - 60 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor jasnofioletowy
Mrozoodporność USDA 4

Jest hybrydą powstałą w ogrodzie jako odmiana międzygatunkowa. Hosty występują w Górach Azji Wschodniej, Chinach, Korei, Japoni, gdzie rosną w cienistych, nadwodnych, stale wilgotnych lasach i zagajnikach.
Stanowisko półcieniste do cienistego, umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, osłonięte, chłodne. Roślina cieniolubna. W słońcu liście mogą ulec poparzeniu.
Gleba organiczna, przepuszczalna, ciężka, gliniasto ilasta, próchniczo torfowa, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 3 : 1 : 2 : 3.
Odczyn pH 6,0-7,0 lekko kwaśny, obojętny 2/. Gleby wapienne hamują wzrost rośliny.
Wymagania Dzielić kępy usuwając części z niepożądanym zabarwieniem ulistnienia - roślina często wraca do koloru zielonego liści. Wiosną chronić przed przymrozkami. Uwaga funkie uwielbiają ślimaki. Podlewać regularnie, zwłaszcza gdy rosną w bardziej słonecznych miejscach. Roślina wrażliwa na poparzenia liści, dlatego lepiej sadzić w cieniu, ale w głębokim cieniu wzory na liściach są mniej wyrażne. Nawozić regularnie wczesną wiosną nawozem wieloskładnikowym (Azofoska) i pod koniec jesieni -nawozem organicznym, kompostem. Zimą lekko okrywać i chronić przed zimnym wiatrem.
Rozmnażanie Podział starszych roślin wczesną wiosną III - IV lub pod koniec lata IX,X - łatwo. In vitro.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, nad brzegi oczek wodnych i wraz z roślinami bagiennymi, do ogrodów naturalistycznych (parków), ogrodów japońskich, na rabaty bylinowe, obwódki, cmentarze, do pojemników, pod drzewa i krzewy, na skraju drzew. Ładnie wygląda z innymi funkiami, żurawkami, rodgezjami, języczkami, bergeniami, kokoryczami, miodunkami, tawułkami i cebulowymi kwitnącymi wiosną. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Liście stosowane do przybierania bukietów.
Odmiany różnią się barwą, wielkością liści oraz wysokością kwiatostanów.
var. udulata Liście zielone pośrodku białe lub kremowe ** AGM 1993
var. Erromena Liście całe zielone
"Albomarginata" Liście na brzegach białe lub kremowe w środku zielone.
"Mediovariegata" Liście na brzegach zielone a w środku białe lub kremowe.
"Uniwittata" Liście na brzegach zielone , w środku białe , a pomiędzy tymi kolorami zielonożółte.
Etymologia Nazwa "Hosta" na cześć austryjackiego botanika Hosta Thomasa Nicholasalekarza cesarza Franciszka II (1771-1834 r.). Był pierwszym dyrektorem ogrodu botanicznego we Wiedniu.
Nazwa gatunku "undulata" = faliste, chodzi o liście.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZIURAWIEC ROGOWNICOWATY Hypericum cerastoides
syn. H. rhodopeum

Obrazek
Obrazek

Bardzo atrakcyjna karłowata krzewinka górska o pokroju wzniesionym do płożącego i ozdobnych kwiatach. Tworzy gęste, zwarte kępy Najbardziej zwarty i niski gatunek dziurawca. ..."Gatunek ...doskonały do sadzenia w ogrodach skalnych"...1/
Pędy ma liczne, owalne, łukowato wygięte, gęsto pokryte drobnymi włoskami i gęsto ulistnione. Silnie się rozkrzewia, tworzy gęste kępy. Liście ma naprzeciwległe, jajowate, szarozielone, owłosione, drobne, gładkie. Cechą charakterystyczna liści są rzędy małych dziurek w liściach, które są widoczne jeśli się na nie spojrzy pod światło - stad nazwa rośliny. Kwiaty duże, średnicy 2-5 cm, wyrastają na szczytach pędów. Kwiaty jasnożółte, miseczkowate, pięciopłatkowe płaskie. Kwiaty z wystającymi pręcikami wystającymi na zewnątrz płatków, po 1 - 5 zebrane są w szczytowe pojedyncze, groniaste kwiatostany. Kwitnie obficie i długo. Roślina długowieczna

Ocena * * * Najpiękniejsza, najbardziej dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 15/ 24/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 30-50 cm
Kwitnie V-VII Powtarza VIII-IX
Kolor jasnożółty
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w miejscach kamienistych,na kamienistych łąkach, szczelinach skalnych i trawiastych zboczach u podnóża gór, w zaroślach na glebach bezwapiennych na wysokości 100 -1500m.npm.
Występowanie Południowo - Wschodnie Bałkany, Rhodopy, Bułgaria Południowa, była Jugosławia, Grecja Północno Wschodnia i Azji Mniejszej. Endemit bałkański.
Stanowisko słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, chłodne.Roślina światłolubna.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasta, próchnicza, żyzna, bezwapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,6 - 7,5 obojętny, lekko zasadowy. Wg. innych żródeł 5,8 - 7,2 bezwapienny.
Wymagania Ściółkować wokół rośliny grysem kamiennym. Podlewać rzadko, póżną wiosną i latem, gdy susza częściej. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub wolnodziałającym lub dobrze rozłożonym kompostem. Po kwitnieniu przycinać. Zimą sucho. Zimą umiarkowanie okrywać - liście, gałęzie świerka.
Rozmnażanie Podział. Sadzonkowanie latem - półzdrewniałe sadzonki. Siew jesienią lub wczesną wiosną. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na rabaty bylinowe, do parków, nad brzegi oczek wodnych i do pojemników, koryt.
Roślina lecznicza niektóre gatunki wykorzystywane w ziołolecznictwie.
Roślina miododajna.
Etymologia Nazwa"Hypericum" pochodzi od greckich słów "hiper" = powyżej, nad i "eikon" = obraz i oznacza "ponad objawienie". Wierzono, że jeżeli kwiaty były złożone w domu ponad obrazami to ich zapach odstrasza złe duchy.
Nazwa gatunku "cerastoides" pochodzi od greckich słów "keras" = róg i "eidos" = podobny do : ze względu na wygląd owocu. Synonim "rhodopaeum"od nazwy gór Rhodopy - siedliska rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZIURAWIEC OLIMPIJSKI Hypericum olimpicum

Obrazek

Niska i szeroka krzewinka, częściowo zimozielona, górska, o pokroju kępiastym i bardzo dekoracyjnych kwiatach. ..."Typowy lokator słonecznych, kamienistych skarp, tarasów, półek skalnych"... 9/
System korzeniowy ma rozbudowany, ale płytki. Pędy liczne wzniesione, łukowato wygięte lub prawie poziome, drewniejące u nasady. 1/ Liście siedzące, ułożone naprzeciwlegle, skórzaste, wąskie, szerokoeliptyczne, zaokąglone na końcach, szarozielone, błyszczące, pokryte woskowatym nalotem. 4/ Liście traci w zimie. Kwiaty pięciopłatkowe, jasnożółte, duże, średnicy 3 - 6 cm, z dużą ilością wystających pręcików, zebrane w 5 kwiatowe nibybaldachy. Roślina długowieczna - w jednym miejscu do 10 lat. Samosiew.

Ocena * * * AGM 1993 Najpiękniejsza, najbardziej dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 8/ 9/ 15/ 24/ 33/ 34/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 20 - 30 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza.
Kolor jasnożółty
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na skalistych słonecznych zboczach gór i skałach wapiennych do wysokości 1500 m.npm.
Występowanie Europa Południowo - Wschodnia, Bałkany, Grecja, Bułgaria, dawna Jugosławia, Azja Mniejsza - Turcja.
Stanowisko bardzo słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia 53/, do umiarkowanie półcienistego, suche do umiarkowanie wilgotnego, ciepłe. Roślina światłolubna, w miejscach ocienionych słabo kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, głęboka, miękka, piaszczysto gliniasta, próchnicza, umiarkowanie żyzna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty :torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż + Ca.
Odczyn pH 5,6-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. RHS podaje odczyn zasadowy lub obojętny.
Wymagania Podlewać regularnie póżną wiosną i latem, ale nie nadmiernie. Wiosną nawozić nawozem dla roślin kwitnących, wolnodziałającym lub dobrze rozłożonym kompostem. Po kwitnieniu przycinać. Na zimę lub wczesną wiosną przycinać nisko. Zimą sucho (dobry drenaż). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wczesną wiosna lub jesienią. Sadzonkowanie wiosną i latem. Siew w jesieni (stratyfikacja) XII-III - dotyczy tylko gatunku. Kwitnie w 2 -3 roku po siewie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów i na rabaty bylinowe, obwódki, do pojemników, do parków.
Roślina lecznicza. Jak przy H.cerastoides.
Roślina miododajna.
Odmiany
f. uniflorum"Citrinum" Kwiaty cytrynowożółte * * AGM 1993
Etymologia Nazwa "Hypericum" jak przy Hypericum cerastoides.

8/24/ i 53/ polecają ponadto gatunek Hypericum coris Dziurawiec woniejący Francja Szwajcaria Włochy10-15 cm VI-VII Kwiaty złocistożółte
a 24/ 31/ i 53/. Hypericum polyphyllum Dziurawiec wielolistny Bałkany, Azja Mniejsza 15-20 cm V-VIII Kwiaty żółte.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

UBIOREK SKALNY Iberis saxatilis

Obrazek

Zimozielona górska krzewinka o pokroju zwartym, krzaczastym i ozdobnych kwiatach. Roślina nisko płożąca się. Tworzy poduszkowate, okrągłe, płaskie kępy. Najbardziej wartościowy z gatunków górskich 3/, niezbędny w ogrodzie skalnym.
Korzenie ma grube, zdrewniałe i głębokie. Łodygi ma pokładające się, rozgałęzione i drewniejące
u nasady. Liście wąskie, lancetowate, ostro zakończone, skórzaste, ciemnozielone, błyszczące, ułożone w rozetki. Liście??na łodygach bezkwiatowych są prawie walcowate, na łodygach kwiatowych ? płaskie.?...31/ Kwiaty czteropłatkowe z dwoma płatkami znacznie większymi, duże białe
z odcieniem fioletu i z żółtymi środkami, zebrane w gęste, duże, wypukłe nibybaldachogrona,
w środkowej części z widocznymi, fioletowo zabarwionymi pączkami. Kwiaty wyrastają ponad liście i są pachnące. Kwitnie bardzo obficie. Rośnie powoli . Roślina długowieczna, rośnie i kwitnie obficie do 10 lat. Samosiew. Od I.sempervirens różni się znacznie krótszymi pędami i półcylindrycznymi liśćmi.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 8/ 9/ 24/ i 31/ a var.pygmaea przez 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie IV-V . Powtarza VIII,IX
Kolor biały
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w rejonach górskich, na pochyłych zboczach skalnych, wapiennych skałach i piargach, w szczelinach skalnych, ale również w zaroślach, lasach sosnowych i odkrytych suchych stepach i pastwiskach na wysokości 500-2600 m.npm.
Występowanie Góry Europy Południowej ( Alpy, Bałkany ) od Hiszpanii przez Francję, Włochy, Szwajcarię, b. Jugosławię, Grecję, Rumunię po Krym.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia do umiarkowanie półcienistego, umiarkowanie wilgotne do suchego, ciepłe. Roślina odporna na okresową suszę.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto próchniczo żwirowa, kamienista, wapienna. Wymagania pokarmowe średnie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca.
Miejsce cieniste i podmokłe podłoże nie nadaje się do jej uprawy.
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, lekko zasadowy. Na podłożach zasadowych kwitnie obficiej.
Wymagania Wiosną nawozić kompostem lub nawozem organicznym. ( Nie lubi nawozów sztucznych). W czasie suszy podlewać. Po kwitnieniu przekwitłe kwiatostany usuwać, a pędy przycinać nisko o 1/3. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki półzdrewniale w VIII ? trudno się ukorzeniają. Siew jesienią lub wczesną wiosną po stratyfikacji. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po miesiącu należy poddać ponownej stratyfikacji.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na skarpy, murki, w szczeliny skalne, na rabaty bylinowe, obwódki i do pojemników, na balkony, "zielone dachy" i cmentarze. Ładnie wygląda w towarzystwie "piątki" bylin wiosennych oraz z kokoryczą, rozchodnikiem, tymiankiem, karłowymi tulipanami i irysami. Kwiaty nadają się do cięcia.
Roślina lecznicza, dawniej stosowana przy rematyżmie i dnie moczanowej, obecnie jako lek homeopatyczny, przeciw bólom mięśni. Roślina miododajna.
Odmiany
"Fruhlings-gruss" - Kwiaty białe
"Pigmaea" odmiana karłowa
Etymologia Nazwa "Iberis" pochodzi od nazwy "Iberia" = starożytnej nazwy Hiszpani, prawdopodobnie z uwagi na to, że większość gatunków tej rośliny stamtąd pochodzi.
Nazwa gatunku "saxatilis" od łacińskiego słowa "saxum" = skała, kamień : rośnie wśród skał.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

UBIOREK WIECZNIE ZIELONY Iberis sempervirens

Obrazek

Zimozielona, górska krzewinka o pokroju zwartym półkulistym, poduszkowym. Ozdobna z liści, kwiatów i pokroju. Tworzy szerokie kępy i nawisy naskalne....."Są to wysoko cenione rośliny ozdobne"..."doskonale nadające się do ogródków skalnych"...1/ Należą do podstawowej "piątki bylin wiosennych".
Pędy ma pokładające się, częściowo wzniesione, silnie rozgałęzione, nieco zwisające, nagie, zielone, drewniejące i brązowiejące z wiekiem. Liście są drobne, wąskie, błyszczące, lancetowate, skórzaste, równowąskie, ciemnozielone, osadzone gęsto na młodych pędach. Kwiaty ma małe 2 - 4 mm, czteropłatkowe (w tym dwa płatki dolne są znacznie większe), białe z fioletowymi pręcikami. 4/ Kwiatostany promieniście zebrane w płaskie, zbite, duże, baldachowate grona szerokości 4- 5 cm. Kwiaty bezwonne. W miarę rozkwitania kwiatostany wydłużają się groniasto i przebarwiają się na różowo. Kwitnie obficie i długo. Rośnie silnie. /1, 31 Samosiew. Roślina długowieczna w jednym miejscu do 10 lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 8/ 9/ 15/ 24/ 31/ 53/ a odmiana ?Snowflake? przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie. 31/ Niewybredna mimo górskiego pochodzenia.

Wysokość 15-20 cm(30cm)
Szerokość 30-90 cm ( i więcej)
Kwitnie V-VI Powtarza VII-VIII
Kolor biały (beżowy, kremowy, różowy, różowofioletowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w rejonach górskich w szczelinach skał wapiennych, na zboczach skalnych, piargach
i w jasnych lasach na wysokości 700- 3000 m.npm.
Występowanie Góry Europy Południowej Rejon Morza Śródziemnego- Pireneje, Apeniny, Bałkany- Dalmacja, Góry Azji Mniejszej - Syria, Turcja, Afryka Północna (Algeria, Maroko).
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe. Roślina ciepłolubna. Toleruje krótkotrwałą suszę. W półcieniu ma mniej zwarty pokrój i słabiej kwitnie, ale dłużej.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, żwirowo kamienista, próchnicza, umiarkowanie żyzna, wapienna. Wymagania pokarmowe średnie. Toleruje każdy typ gleby ogrodowej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-8,5 obojętny, zasadowy 2/. Wg. A.Musur - zasadowy
Wymagania Gdy słabiej kwitnie należy przerzedzić i rozsadzić, przycinając na wysokość 10 cm. Wiosną stosować nawóz wolnodziałajacy lub nawóz organiczny, potem nawóz dla roślin kwitnących. Podlewać skąpo- w czasie suszy. Przycinać po kwitnieniu o 1/3 do 1/2 i obsypać ziemią z obornikiem i torfem, a co dwa lata wycinać zdrewniałe pędy. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać liśćmi lub słomą.
Rozmnażanie Podział bryły korzeniowej jesienią VIII-IX lub wiosną - trudno. Oddzielanie ukorzenionych pędów. Sadzonkowanie-sadzonki wierzchołkowe pędów płonych wII-III lub VIII-IX - łatwo. Siew wiosną V-VI lub jesienią - dot . gatunku i niektórych odmian po selekcji. Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, żwirowych, na murki, skarpy, rabaty bylinowe, obwódki np. w połączeniu z różami, pojemniki, na balkony i tarasy, między krzewami, większymi kamieniami, nad brzegi oczek wodnych i na cmentarze. Ładnie wygląda z tulipanami i kosaćcami, żagwinem, smagliczką, floksami a także z innymi wczesnymi, wiosennymi cebulowymi i sukulentami. Roślina lecznicza w leczeniu reumatyzmu, astmy, zapalenia oskrzeli. Roślina miododajna.
Odmiany Z wysiewu nasion otrzymuje się często małowartościowe i wymarzające odmiany.
"Snowflake" syn."Shnneeflocke" 20-25 cm IV-V Kwiaty białe. Liście ciemnozielone. Powtarza z siewu. * * AGM 1993
"Litlle Gem" syn. "Weisser Zwerg" 10-15 cm IV-V Kwiaty białe, mniejsze niż u typu. Odmiana karłowa
Etymologia Nazwa "Iberis" jak przy Iberis saxatilis. Nazwa gatunku "sempervirens" od słów "semper" = zawsze i "virens" = zielony: zimozielony.

Na uwagę zasługuje również inny gatunek
Iberis gibraltarica?Betty Swaison? 25-30 cm Kwiaty białe, duże ** AGM 2012
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KOSACIEC GRZEBIENIASTY Iris cristata

Obrazek
Obrazek

Niska bylina kłączowa o pokroju wzniesionym, ozdobna z uwagi na efektowne kwiaty. Najniższy z irysów kłączowych 9/. Tworzy lużne kępy. ..."Cenna bylin a na osłonięte od południa, szersze...półki skalne"... 9/
Ma delikatne i cienkie kłącza silnie rozgałęzione tuż pod powierzchnią ziemi, częściowo na jej powierzchni z mięsistymi korzeniami. Liście jasnozielone, wąskie, spiczaste, w kształcie miecza, żłobkowane, wyrastają z pełzających kłączy i wydłużają się po kwitnieniu. Pędy kwiatostanowe proste, krótkie z 1-2 kwiatami na wierzchołku. Kwiaty 3 ? 4 cm średnicy, sześciopłatkowe, zebrane po 3 w dwóch okółkach, 3 górne płatki tworzą okółek wewnętrzny, są węższe i płasko rozłożone, 3 dolne zewnętrzne płatki są szersze. 4/ Płatki liliowoniebieskie z białą plamą i trzema białożółtymi (białopomarańczowymi) naroślami na płatkach zewnętrznych, podobnymi do grzebienia. Płatki ma mocno pofałdowane brzegami. Roślina trująca ( zwłaszcza korzeń ). Powoduje alergie i podrażnienia skóry. Roślina długowieczna w 1 miejscu 10 lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/.
T-2 Łatwa w uprawie

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 5-15 cm
Kwitnie IV-V(VI)
Kolor liliowoniebieski (biały)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na obszarach leśnych, obrzeżach lasów, na zboczach wzgórz, w wąwozach i urwiskach , na piaszczystych terenach nadbrzeżnych i zalewowych, wdłuż strumieni na podłożach wapiennych.
Występowanie Południowo Wschodnie i Środkowe stany USA - Apallachy. Endemit wschodniej części USA.
Stanowisko półcieniste, cieniste do umiarkowanie słonecznego - wystawa wschodnia lub północna , umiarkowanie wilgotne, ciepłe. Roślina wrażliwa na suszę i nadmiar wilgoci. W słońcu gleba musi być stale wilgotna. Toleruje suchy cień.
Gleba normalna, bardzo przepuszczalna, gliniasto ilasta, żwirowo próchniczo torfiasta, przeciętna do żyznej, bezwapienna. 9/ Dobrze rośnie na stokach.
Podłoże
-ziemia darniowa : ziemia liściowa (z lasu sosnowego) : żwir drobny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż
-ziemia darniowa : ziemia liściowa(z lasu sosnowego) : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + dobry drenaż W przypadku gleb cięższych dodajemy żwiru.
Odczyn pH 6,1-7,5 lekko kwaśny, obojętny. Wg. 24/ żródeł zasadowy, bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym. Wg.9/- bezwapienny. Wg.Z.Litwin kwaśny.
Wymagania Kłącza sadzić w połowie lata, tak by ich górną część było widać na wierzchu, co 20-30 cm 30/ Dzielić i przesadzać co 3 - 4 lat - po kwitnieniu. Podlewać rzadko. Wiosną nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub nawozem wolnodziałającym. Jesienią usuwać nadmiar liści. Zimą okryć liśćmi i gałązkami świerkowymi.
Rozmnażanie Podział kłączy wczesną wiosna lub w końcu VII po kwitnieniu - łatwo. Siew bezpośrednio po zbiorze - trudniej. Kwitnie po 2 - 3 latach.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na skarpy, rabaty bylinowe, obwódki, ogrody naturalistyczne, nad brzegi oczek wodnych, w grupach na trawnikach. Ładnie wygląda z karłowatymi poprociami, floksem kanadyjskim, pełnikiem i sadzona w grupach. Roślina jadalna - korzeń był stosowany jako przyprawa. Roślina lecznicza - maść z korzeni stosuje się na wrzody. Herbata w leczeniu zapalenia wątroby.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe
Etymologia Nazwa "Iris" w mitologi greckiej Iris to bogini tęczy.
Nazwa gatunku "cristata" = grzebień, grzebieniowy.

W 1994 r. RHS przyznała AGM innym gatunkom Iris nadającym się do ogrodów skalnych, takim jak : I.lutescens Francja, Hiszpania, Włochy 10-30 cm IV Kwiaty żółte lub fioletowe. i I.winogradowii Kaukaz10-15 cm III-IV Kwiaty bladożółte ? polecany także przez 24/ 33/ i 53/.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”