Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

PODRZEŃ NADMORSKI Blechnum penna - marina
Syn. Polypodium penna-marina, Lomaria alpina.

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, zimozielona, wieloletnia, płożąca, paproć o pokroju kępiastym, zwartym i krótkich pędach liściowych. Jedna z najciekawszych, małych paproci. Tworzy kępy. ...?Paprocie do ogrodów skalnych?...24/
Rozrasta się krótkimi rozłogami, gęsto i kępiasto. Kłącza ma cienkie, delikatne, pełzające. Pełzające kłącza czynią z niej roślinę okrywową. Tworzy rozległe kobierce. Liście skórzaste, młode są jasnoróżowe a potem zmieniają barwę na ciemnozielone. Liście płone są skórzaste, błyszczące, wąskie, wyprostowane, zebrane w zwarte rozety. Liście zarodnikowe są dłuższe i węższe, wyprostowane. Roślina długowieczna. Rośnie umiarkowanie.

Ocena * * * AGM 1997 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 24/ 33/.
T-2 Łatwa w uprawie. Wrażliwa na mróz ? wymaga okrycia.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 20-60 cm
Mrozoodporność USDA 6 (Wg. 1/ - USDA 7)

Rośnie w lasach, podgórskich bagnach i torfowiskach, nad brzegami strumieni, na górskich murawach i w zbiorowiskach krzewinkowych, często w kępach mchu Sphagnum, na wysokości od poziomu morza do 3000 m.npm. W Andach nawet do 4500 m.npm.
Występowanie Ameryka Południowa, Chile, Argentyna, Brazylia, Boliwia, Peru, Południowo Wschodnia Południowa Australia, Nowa Zelandia, Wyspy Południowego Pacyfiku.
Stanowisko bardzo jasne, ale nie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, półcieniste , stale wilgotne, osłonięte, chłodne.
Gleba organiczna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasto próchniczo torfowa, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : perlit : torf kwaśny 2 : 1 : 2 : 2 : 3
+ drenaż
Toleruje ziemią ogrodową, żyzną z dodatkiem torfu kwaśnego.
Odczyn pH 5,1-7,5 kwaśny, lekko kwaśny, obojętny. Roślina kwasolubna 2/.
Wymagania Podlewać regularnie i dość często. Nawozić nawozem wolnodziałającym lub dla roślin kwitnących. Ściółkować kompostem. Zimą dokładnie okrywać. Wg. RHS wytrzymuje temperatury do ? 10 st C.
Rozmnażanie Podział kłączy wiosną lub jesienią. Wysiew zarodników póżnym latem.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych i naturalistycznych, na rabaty bylinowe, do pojemników, doniczek, nad brzegi oczek wodnych i strumieni, na skarpy. Ładnie wygląda w towarzystwie cyclamenów i corydalis.
Odmiany
"Cristata"Paproć drobniejsza od typu ( 10 cm), czerwonawa z grzebieniami na końcach liści (rozwidlonymi końcówkami)
Etymologia Nazwa rodzajowa "Blechnum" została nadana od greckich słów "blechnon" = starej nazwy greckiej dla żagla lub "Blechnum" - nazwy użytej przez Pedaniusa Dioscoridesa w I w.ne. do opisania paproci w ogóle.
Nazwa gatunku "penna-marina" od "penna" = pióro, pierzaste i " marina" = przystań: pióra nadmorskie.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK KARPACKI Campanulla carpatica

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina górska, o pokroju krzaczastym i ozdobnych kwiatach. Tworzy płaskie, zwarte, kuliste kępy....?Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych i najłatwiejszycvh do uprawy dzwonków?.. 15/
Pędy ma liczne, cienkie, wiotkie, rozgałęzione, obficie ulistnione, pokładające się. Liście odziomkowe duże, sercowojajowate, żywozielone, okrągławe, ostro ząbkowane, na długich ogonkach, łodygowe na krótkich ogonkach. Pąki kwiatowe są zielone. Kwiaty bardzo duże (3-4 cm średnicy), pięciopłatkowe, dzwonkowate, kuliste, w kształcie misy, pojedyncze lub po kilka skierowane do góry, na wyprostowanych szypułkach. 4/ Kwitnie bardzo obficie i długo. Rośnie silnie, ale wolno. Samosiew. Roślina krótkowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Odporna i mało wymagająca. 31/

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 30-60 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza VIII-IX
Kolor jasnoniebiesk (różne odcieniegranatu, fioletu ,różu, biały).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na skałach, szczególnie wapiennych po piętro kosodrzewiny.
Występowanie Europa, Karpaty Południowe i Wschodnie (poza Polską) - Endemit karpacki.
Stanowisko słoneczne w południe ocienione ? wystawa wschodnia, do lekko półcienistego, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina światłolubna - w cieniu słabiej kwitnie. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci i suszę (zwłaszcza latem).
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, głęboka, piaszczysto ilasta próchniczo żwirowa, umiarkowanie żyzna do żyznej, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy 2/ 9/.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3-4 lata. Dobrze rośnie w regionach o chłodnych nocach w lecie. Podlewać tylko w czasie suszy. Wiosną nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub granulowanym, wolnodziałajacym. Po kwitnieniu pędy kwiatostanowe przyciąć przy ziemi. Starsze rośliny mogą przemarzać w bezśnieżne zimy, a przy grubej warstwie śniegu mogą wygniwać. Zima sucho.Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wczesną wiosną III lub w VIII- łatwo. Oddzielanie ukorzenionych rozłogów po kwitnieniu - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki z piętką wiosną III lub IX,X. Siew II-IV zarówno typ jak i niektóre odmiany. Metoda siewu 1. - łatwo. Kwitnie w 2 roku. Z siewu często nie dziedziczy cech rośliny matecznej.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, żwirowych, na szczyty suchych murków, w szczeliny między kamieniami, na skarpy, rabaty bylinowe, obwódki. Roślina jadalna - liście i kwiaty, surowe i gotowane, ozdoba do sałatek.
Odmiany
var.carpatica - odmiana typowa - Kwiaty duże, niebieskie lub białe, pokrój zwarty.
"White Clips" 15 cm VI-VIII Kwiaty białe. Pokrój zwarty
"Blue Clips" 15 cm VI-VIII Kwiaty lawendowoniebieskie Pokrój zwarty.Powtarza z nasion.
"G.F.Wilson"10 cm VI-VIII Kwiaty fioletowe Mieszaniec x pulloides * * AGM 1993
Var.turbinata ? niska odmiana odwrotnie stożkowa ? Kwiaty fioletowoniebieskie.
"Pearl White" 20 cm VI-VIII Kwiaty białe Pokrój zwarty
"Arends Form" 10 cm VII-VIII Kwiaty niebieskie Pokrój zwarty
"Karl Foerster" 5-10 cm VI-VII Kwiaty fioletowe Pokrój zwarty
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku "carpatica" = z Karpat ; siedlisko rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK DROBNY Campanulla cochlearifolia syn. C. pusilla

Obrazek Alba

Niska, karłowa bylina wysokogórska, hal, muraw naskalnych i piargów od piętra dolnego po hale, o pokroju płaskim. Jeden z najbardziej uroczych dzwonków. Tworzy zwarte kępy i nawisy naskalne....? Jeden z najłatwiejszych w uprawie dzwonków?... 9/ Roślina rodzima.
Dzięki podziemnym rozłogom wyrastającym z rozgałęzionego, płożącego, cienkiego kłącza, rozrasta się silnie, ale w lużne kępki. 4/ Łodygi ma wzniesione, proste, górą rozgałęzione, wiotkie i łukowato wygięte . Łodyga dołem i ogonki liściowe są sztywno orzęsione, fioletowo nabiegłe. Liście odziomkowe ma nieliczne drobne, okrągławosercowate, gruboząbkowane, jasnozielone, błyszczące, długoogonkowe. Liście łodygowe są podłużnie jajowate, zwężające się w krótki ogonek, ku górze i coraz węższe, lancetowane, do siedzących. Kwiaty na szczycie łodygi pojedynczo lub zebrane w kilku lub kilkunastokwiatowy kwiatostan w postaci lużnego grona. 26/ Kwiaty niebieskie, pięciopłatkowe, drobne, kubeczkowatodzwonkowate, długości 1,5-2 cm, zwisające. Kwitnie długo. Rośnie szybko. Roślina bardzo ekspansywna dzięki rozłogom, ale nie uciążliwa, ze wzg. na rozmiary. Szybko zarasta większe powierzchnie. Żyje ok 5 lat.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T- 1 Bardzo łatwa w uprawie. ...."Jeden z najłatwiejszych w uprawie dzwonków"... (9)

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 15-30 cm
Kwitnie VI- VII (VIII)

Kolor porcelanowoniebieski (biały, ciemnoniebieski)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie głównie w górach na piargach, żwirkach, murawach, w szczelinach skalnych na podłożu wapiennym 26/ na wysokości 800-3400 m.npm.
Występowanie Góry Europy Środkowej i Południowo Wschodniej, Pireneje, Alpy, Jura, Karpaty, Apeniny, Bałkany. W Polsce - Tatry i Babia Góra.
Stanowisko słoneczne do umiarkowanie słonecznego, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza. Na nizinach źle się czuje i wymaga częstego podlewania.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, kamienisto żwirowa, uboga, wapienna. Toleruje glebę przeciętną ogrodową. Na glebach żyznych kwiaty kładą się na ziemi i roślina jest bardziej ekspansywna. 45/
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys 1 : 1 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + dobry drenaż + Ca
Odczyn 6,6-8,5 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy 9/ 4/.
Wymagania Ograniczyć miejsce rozrostu (rozłogi). Starsze pędy w środku kępy i starsze rośliny często nie wytwarzają kwiatów. Dzielić co 2-3 lata . Podlewać rzadko, tylko gdy sucho. Nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym a w razie potrzeby nawozem dla roślin kwitnących. Usuwać przekwitłe kwiatostany - przedłuży kwitnienie do jesieni. Zimą sucho.
Rozmnażanie Podział starszych kęp wczesną wiosną lub w końcu VIII. Siew odkryty jesienią lub kryty po stratyfikacji (dot.typu i niektórych odmian). Metoda siewu 3. Nasiona nierównomiernie wschodzą w bardzo długim czasie - zasiewów nie wyrzucać zbyt wcześnie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do małych ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, w szczeliny skalne, między kamieniami, nadaje się do"ogrodów szczeliniowych", na rabaty kwiatowe, obwódki i do pojemników. Ładnie wygląda z macierzankami i roślinami cebulowymi 4/. Roślina jadalna kwiaty i liście.
Odmiany
"Elizabeth Oliver" 10 cm VI-VIII Kwiaty bladoniebieskie, pełne. Mieszaniec z C.carpatica. ** AGM 2012
"Bawaria White"10 cm VI-VIII Kwiaty białe
"Bawaria Blue"10 cm VI-VIII Kwiaty ciemnoniebieskie
"Advance Blue" 10 cm VI-VIII Kwaty niebieskie
"Alba" 10 cm VI-VIII Kwiaty białe
"Alba Plena" 10 cm VI-VIII Kwiaty białe, pełne
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica. Nazwa gatunku "cochlearifolia" z łacińskiego słów "cochlearia" = warzucha i "folium" = liść; roślina o podobnych liściach do liści warzuchy.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK DALMATYŃSKI Campanulla portenschlagiana syn. C. muralis

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Karłowa, częściowo zimozielona bylina o atrakcyjnym poduszkowym pokroju i kwiatach. Tworzy nawisy naskalne. i rozłożyste , szybko rozrastające się, niezbyt gęste kępy. Jest to najwartościowszy gatunek dzwonków górskich...."Jeden z najbardziej popularnych dzwonków alpejskich"... Jelitto/...?Jeden z najlepszych dzwonków do obsadzania murków?... 4/...Najlepszy do skalniaków i szczelin w murach?...1/
Łodygi ma rozgałęzio ne, koliście wylegające. 9/ Tworzy niezbyt gęste, niskie, zwarte poduszki usiane kwiatami w okresie kwitnienia. Liście gęste, sercowate, nieregularnie ząbkowane, małe, żywozielone z odcieniem fioletowawym, podobne do liści bluszczu, na długich cienkich ogonkach.4/ Liście głównie odziomkowe zebrane są w rozety. Wyrastają z nich pędy kwiatostanowe. Pędy liczne, długości 10 cm, rozgałęzione koliście, ulistnione. Kwiaty małe, gwiażdziste, pięciopłatkowe, niebiesko fioletowe, lejkowate, o wywiniętych działkach kielicha, liczne, Kwiaty, długości 2 cm, osadzone są po kilka na końcach łodyg, zwrócone ku górze, stojące, zebrane w lużne, krótkie grona. Gdy kwiaty są maksymalnie otwarte mają prawie gwiazdkowaty kształt. Kwitnie długo i obficie, około miesiąca, powtarza. Rozrasta się powoli podziemnymi rozłogami. 9/

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/ 3/ 8/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Roślina niewybredna.

Wysokość 6-10 cm (15 cm)
Szerokość 25-45 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza IX
Kolor niebieskofioletowy (jasnoniebieski)
Mrozoodporność 5
.
Rośnie w górach na łąkach, brzegach lasów, poboczach, na urwiskach skalnych, na podłożach wapiennych.
Występowanie Góry Dalmacji - Chorwacji, Bośni i Hercegowiny.
Stanowisko słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne do suchego.Toleruje suche i półcień, ale rośnie wówczas wolniej i słabiej kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta , żwirowo próchnicza, leśna, średnio żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn 6,6-7,5 obojętny 9/. Roślina tolerancyjna na odczyn gleby. Wg. 9/ - zasadowy
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 - 4 lata na wiosnę lub jesienią. Żwirować powierzchnię wokół rośliny. Ograniczać rozrost. Podlewać gdy sucho, co 1-2 tygodnie. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących i nawozem wolnodziałającym. Po kwitnieniu przyciąć. Zimą sucho (drenaż). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział w IV lub w VIII. Oddzielanie ukorzenionych rozłogów po kwitnieniu - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki pędów odcinanych u nasady z piętką lub pędów bocznych wiosną - łatwo. Siew otwarty jesienią lub kryty po stratyfikacji. (dot. typu) Metoda siewu 3. Nasiona nierównomiernie wschodzą w długim czasie. Zasiew przechowywać przez dłuższy okres - nie wyrzucać.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, żwirowych, na murki, szczeliny skalne, skarpy, rabaty bylinowe, obwódki, pojemniki, doniczki, na tarasy i balkony, cmentarze. Ładnie wygląda wśród jasnych kamieni 9/ w towarzystwie wiesiołka missouryjskiego, różnych gożdzików skalnych, łyszczca rozesłanego, armerii nadmorskiej 8/. Roślina jadalna - liście i kwiaty - dekoracyjny dodatek do sałatek i przyprawa .
Odmiany
?Catharina? 15 cm Kwiaty fioletowoniebieskie
?Liselotte? 15 cm Kwiaty jasnoniebieskie
"Resholt Variety" 15 cm Kwiaty ciemnofioletowoniebieskie. Odmiana bardziej zwarta od typu.
"Birch Hybryd" Mieszaniec ogrodowy z C.poscharskyana15 cm VI-VII Kwiaty fioletowoniebieskie. Zwarty pokrój. * * AGM
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica. Nazwa gatunku "portenschlagiana" od nazwiska Franza von Portenschlag-Ledermayer (1772-1822) wiedeńskiego uczonego, badacza flory Dalmacji.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK SKUPIONY "Acaulis" Campanulla glomerata "Acaulis"

Obrazek

Bylina o pokroju wzniesionym, ozdobna z uwagi na ciekawy pokrój i kwiaty. Odmiana karłowa. Tworzy kępy. Roślina rodzima.
Korzeń ma walcowaty, krótki, zdrewniały, skośnie rosnący. Pędy ma wyprostowane, tępokanciaste, sztywne, mało rozgałęzione, czerwonawe, szorstko owłosione z gęstymi kwiatostanami na wierzchołkach. Liście dolne sercowate, ciemnozielone, lekko, nieregularnie ząbkowane, pod spodem pokryte rzadkimi, ciemnofioletowymi włoskami, na długich ogonkach, łodygowe lancetowate, siedzące. Kwiaty dzwonkowate, stojące duże, długości 1?5 cm, fioletowo granatowe, osadzone w kątach górnych liści i na szczycie pędu, bezszypułkowe, zebrane w niemal kuliste, gęste, główkowate grona 4/ po 10-20 sztuk. Kwitnie 3 - 6 tygodni. Gatunek ekspansywny przez rozłogi, bardzo zmienny. Roślina długowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 31/ 53/. Ładnejsza do ogrodów skalnych jest odmiana?Acaulis? i ?Freya? polecana przez 3/ 33/
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm (typ do 60 cm)
Szerokość 30- 60 cm cm
Kwitnie VI-VIII. Powtarza w jesieni.
Kolor ciemnofioletowy , biały, różowy, niebieski.
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na murawach, suchych łąkach, w zaroślach, na brzegach lasów i widnych lasach, na kamienistych zboczach gór, obrzeżach dróg na glebach wapiennych do wysokości 1700 m. npm.. W Polsce pospolity na niżu i w górach.
Występowanie Europa , Azja - Bliski Wschód strefa umiarkowana po Kaukaz,i od Iranu po Japonię. Polska - dość częsty na terenie całej Polski. 28/
Stanowisko słoneczne - w południe osłonięte do umiarkowanie słonecznego , umiarkowanie wilgotne, ciepłe. W półcieniu kwitnie dłużej. Nie znosi zastoin wody. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Roślina kserotermiczna.
Gleba normalna, przepuszczalna, średnio zwięzła, ilasta, próchniczo żwirowa,umiarkowanie żyzna do żyznej, wapienna . Toleruje każdą glebę.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia liściowa : ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-8,5 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy 4/10/, bo w naturze rośnie głównie na glebach wapiennych.
Wymagania Dzielić co 3-4 lata i przesadzać. Ograniczać rozrastanie. Podlewać tylko w czasie suszy, nie nadmiernie, co 1-2 tygodnie. Wiosna nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub granulowanym, wolnodziałającym lub kompostem wiosną lub jesienią. Po kwitnieniu skrócić pędy, które kwitły. Po kwitnieniu roślina ma niezbyt efektowny wygląd. Przed zimą ścinać tuż przy gruncie.
Rozmnażanie Podział kęp w IV lub VIII -najlepiej po kwitnieniu ? łatwo. Sadzonki zimą. Siew w jesieni lub po stratyfikacji w III. Metoda siewu 1. Kwitnie w 2 roku po wysiewie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów naturalistycznych i na rabaty bylinowe, obwódki, cmentarze a także do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie margerytek, kolorowych żurawek, ale nie należy sadzić w dużych grupach bo jest nieatrakcyjny po kwitnieniu. Na rabatach obok krwawników, wiesiołków, nachyłków, lilii, maków 4/. Nadaje się nad brzegi oczek wodnych. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina jadalna - liście i kwiaty - dekoracyjny dodatek do sałatek.
Odmiany
"Acaulis" 25 cm VII-VIII Kwiaty ciemnofioletowe.
"Acaulis Alba" 10-25 cm VI-VIII Kwiaty białe.
?Freya? 40 cm Kwiaty fioletowoliliowe . **AGM 2013
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku "glomerata" od "glomero" = zebrane, skupione z uwagi na kwiaty
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK POSZARSKIEGO Campanulla poscharskyana Syn. Dzwonek serbski.

Obrazek

Bylina płożąca o pokroju wzniesionym, kępiastym i ozdobnych kwiatach. Tworzy kępy liści i nawisy na kamieniach ale potrafi się również "wspinać".
Ma długie pokładające się pędy długości do 70 cm. Rozrasta się nieregularnie. Liście ma bladozielone, zaokrąglone, ząbkowane, odziomkowe - duże, sercowate, grubo ząbkowane z podwiniętym brzegiem, łodygowe ? mniejsze. 4/ Liście gładkie, błyszczące. Kwiatygwiażdziste, pięciopłatkowe, zebrane w krótkie wiechy na wierzchołkach pędów, na długich szypułkach. Pędy kwiatostanowe, wiotkie, zwieszające się łukowato lub pokładające się. Kwiaty dzwonkowate w kształcie gwiazdy, 1,5 ? 1,8cm średnicy, liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem, w lużnych, rozgałęzionych, krótkich gronach na końcach pędów. Obficie i długo kwitnie, silnie rośnie, ale nie tworzy rozłogów. Roślina ekspansywna mimo, że nie wytwarza podziemnych rozłogów. Roślina długowieczna do ok. 5 lat. Podobny do C.garganica, ale silniej rośnie 4/ i tworzy płożące się pędy.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53. Odmiana ?Stella? uznana za ***najpiękniejszą, najbardziej dekoracyjną roślinę skalną wg 34/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 30-50 cm(100 cm)
Kwitnie VI-VIII Powtarza IX
Kolor liliowoniebieski ( biały, różowy, niebieski)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na skałach wapiennych i w miejscach kamienistych.
Występowanie Dalmacja, Góry Dynarskie, Bałkany, Chorwacja, była zachodnia Jugosławia.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia lub północna ( w południe ocienione) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe, osłonięte. W półcieniu kwitnie dłużej i obficiej. Roślina ciepłolubna. Toleruje suszę. Wg.53/ słoneczne - wystawa południowa lub zachodnia
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka lub średnio zwięzłej, ilasto piaszczysto gliniasto żwirowa, umiarkowanie żyzna, wapienna.
Podłoże :
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : grys wapienny 1 : 0 : 1 : 1 lub
1 : 1 : 1 : 0 + bardzo dobry drenaż + Ca
- ziemia liściowa : ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż + Ca
Odczyn 6,1-8,5 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na skałach wapiennych.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 - 4 lata. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub nawozem wolnodziałającym. Regularnie podlewać w czasie suszy. Przekwitłe kwiatostany ścinać - powtórnie kwitnie. Przycinać o 1/3 - kontrolować rozrost również dla zachowania kompaktowego pokroju. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną III-V lub jesienią - łatwo. Sadzonkowanie - póżne lato. Siew jesienią lub wiosną. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po 4 tygodniach należy poddać ponownej stratyfikacji przez okres 4 tygodni.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, szczeliny skalne, skarpy, ogrody naturalistyczne, rabaty bylinowe, obwódki, obrzeża ścieżek, pojemniki, doniczki, wiszące kosze, na tarasy. Nadaje się do podsadzania drzew i krzewów oraz na brzegi oczek wodnych. Ładnie wygląda
w towarzystwie fuksji i begoni.
Roślina jadalna -liście- dodatek do sałatek lub gotowane. Smak słodkawy.
Odmiany ładniejsze od typu, o bardziej uporządkowanym pokroju, zwłaszcza.
"Stella" 15-20 cm VI-VIII Kwiaty ciemnoliliowe. Nie rozrasta się tak silnie jak typ. *** AGM 1994
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica.
Nazwa gatunkowa "poscharskyana" na cześć botanika Gustav Adolf Poscharsky (1832-1915) autora Flora Chorwacji i Dalmacji inspektora ogrodu botanicznego w Dreżnie.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KASJOPEJA WIDŁAKOWATA Cassiope lycopodioides
Syn. Widłak, Górski wrzos, Andromeda lycopodioides.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Krzewiasty, górski, częściowo zimozielony, karłowaty gatunek spokrewniony z wrzosem. Ma ozdobne kwiaty i liście. Tworzy bardzo niskie, zwarte dywany z wiotkich pędów pokrytych gęsto wydłużonymi, owalnymi, zielonymi, lekko błyszczącymi, jajowatymi, łuskowatymi liśćmi potem przebarwiającymi się na ciemnozielone. Łodygi są owłosione. Liście ułożone są naprzemian wzdłuż łodygi. Pędy wraz a liśćmi mają średnicę zaledwie 2 mm. Kwiatypojedyncze, pięciopłatkowe, niepozorne, białe w czerwonych kielichach, dzwonkowate rozsiane na pędach na przewisających, nitkowatych szypułkach w kątach liści, podobne do kwiatów konwali. Kwitnie obficie. Rośnie wolno po kilku latach osiąga szerokość 30 cm.
Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
Wysokość 8-10 cm
Szerokość do 40 cm
Kwitnie V-VI
Kolor biały(beżowy,kremowy)
Mrozoodporność USDA 2

Rośnie na arktycznych i północnych wyżynach i w górach na wysokości 1000-2000 m.npm., na skalistych zboczach, stokach i w szczelinach skał w sąsiedztwie wodospadów i strumieni.
Występowanie Tundry Półkuli Północnej, Arktyka, Alaska, Islandia, Kamtschatka, Sachalin, umiarkowane rejony górskie półkuli, północnej - Alpy, góry Japoni.
Stanowisko półcieniste lub cieniste, stale wilgotne, mokre, osłonięte. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia. W lecie chronić przed upałem.
Gleba przepuszczalna, piaszczysto, torfowo (torf kwaśny), próchnicza, gliniasto, żwirowa.
Podłoże :
- ziemia darniowa:ziemia liściowa : torf kwaśny 1:2:1
- ziemia darniowa:ziemia liściowa:piasek gruboziarnisty:torf kwaśny 3:1:2:3
- ziemia ogrodowa:piasek drobnoziarnisty:torf kwaśny:2:2:1
Odczyn pH lekko kwaśny
Wymagania....."Odpowiedni jest tylko do ogrodów w klimacie z wilgotnym ,chłodnym latem"...(1) Podlewać regularnie - deszczówką. Nawozić nawozem wolnodziałającym a w razie potrzeby nawozem dla roślin kwitnących.
T-4. Trudny w uprawie
Rozmnażanie Sadzonkowanie latem lub wczesną jesienią, zdrewniałe lub zielne. Okłady-wiosną - bardzo łatwo. Siew jesienią lub wiosną.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na wrzosowiska i rabaty bylinowe.
OdmianyMieszańce ogrodowe
"Edinburg" 20- 30 cm kwiaty w zwartych wiązkach Ocena * * AGM
"Muirhead" 20 cm kwiaty większeOcena * * AGM
"Randle Cooke"15-20 cm Kwiaty pojedyncze, białe Ocena * * AGM
Etymologia Nazwa "Cassiope" wywodzi się z mitologii greckiej. Cassiope była królowa Etiopii, żoną Cefeusza i matką Andromedy. Była niezwykle piękna ale zarazem bardzo zarozumiała. Po śmierci bogowie zamienili ją w gwiazdozbiór nieba północnego.
Nazwa gatunku "lycopodioides" pochodzi od rodzaju lycopodioceae = widłakowate, z uwagi na podobieństwo liści.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK RAINERA Campanulla raineri Syn. C.sessiliflora.

Obrazek
ObrazekMieszaniec

Niewielka, górska, karłowa bylina półzimozielona o pokroju wyprostowanym, ozdobna z uwagi na kwiaty. Tworzy kępki. Jedna z cenniejszych roślin do ogrodu skalnego.
Łodygi ma wyprostowane, rozgałęzione, pełzające. Pędy liczne, ulistnione i wyginające się. Liście owalne, naprzeciwległe, ząbkowane, szarozielone, owłosione krótko na brzegach, prawie siedzące, zebrane w małe rozetki. Kwiaty pojedyncze (do 3), pięciopłatkowe, duże ( 3 cm średnicy), szerokie, dzwonkowate w kształcie gwiazdy, wyprostowane, otwarte, porcelanowoniebieskie, wzniesione na szczycie krótkiego pędu. Obficie kwitnie. Rośnie umiarkowanie. Rozprzestrzenia się przez podziemne rozłogi. Podobny do C.carpatica, ale bardziej zwarty. Roślina krótkowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wg. Zdenka Rehacka trudna w uprawie.T-4.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 10-40 cm
Kwitnie VI-VII. Powtarza IX
Kolor porcelanowoniebieski (biały)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na pastwiskach, w szczelinach skał wapiennych na wysokości 400-2450 m.npm
Występowanie Alpy Południowo- Wschodnie -włoskie i szwajcarskie. Endemit alpejski.
Stanowisko słoneczne wystawa wschodnia lub nawet północno wschodnia ( w południe ocienione), stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Wg.53/ słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo kamienisto żwirowa, żyzna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na skalach wapiennych.
Wymagania Obsypać wokół rośliny żwirem. Podlewać nie za często, ale tak by gleba była stale lekko wilgotna. Nawozić nawozem wolnodziałającym pod koniec zimy i na koniec lata lub ściółkować kompostem. Nawóz dla roślin kwitnących. Po kwitnieniu przycinać. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział kęp wiosną - łatwo. Sadzonkowanie ? póżną wiosną. Siew odkryty jesienią lub kryty po stratyfikacji. Metoda siewu 2. Czasem kiełkują po roku - zasiewów nie należy zbyt wcześnie wyrzucać.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, tufowych, alpinariów, na murki, rabaty bylinowe, obwódki, pojemniki.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku "rainerii" od Rainera de Haarbach (1793-1847) badacza flory Alp lub wg. innych na cześć arcyksięcia Austri Rainera (1773-1864) namiętnego botanika.
Różnice między C.porteschlagiana a C.poscharkyana
C. portenchlagiana jest niższy ca 6 -15cm C.poscharskyana jest wyższy 15-20 cm.
Pędy C.portenschlagiana są krótsze 10 cm C.poscharkyana dłuższe do nawet 70 cm płożące
Pędy C. portenschlagiana rozgałęziają się koliście tworząc regularne poduszki. Pędy poscharskyana rozgałęziają się nieregularnie okrywając powierzchnię nieregularnym kobiercem.
C.portenschlagiana ma kwiaty fioletowoniebieskie o płatkach wywiniętych na zewnątrz a kwiaty C.poscharkyana są liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem.C. poscharkyana ma większe i bardziej owłosione liście
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK TOMMASINIEGO Campanulla tommasiniana Syn. C.waldesiniana subsp. tammasiniana

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina o pokroju kępiastym. Tworzy nieregularne dość gęste kępy i nawisy na kamieniach.
Łodygi ma liczne, cienkie zwieszone z krótkimi rozgałęzieniami. Liście ma naprzeciwległe, małe, lancetowate, ostre, ciemnozielone z delikatnymi ząbkami, ułożone obok siebie, błyszczące. Kwiaty zwisające na cienkich pędach. Kwiaty pięciopłatkowe, dołem zrośnięte w kształcie dzwonu rurowego, niezwykle wąskie, długości 2 cm. Kwiaty liczne, zebrane w gęste, rozgałęzione wierzchotki. Kwitnie obficie.

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
T-3 Trudny w uprawie, dla kolekcjonerów.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VI-VII (VIII)
Kolor liliowoniebieski, biały
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na wapiennych skałach, w laskach bukowych.
Występowanie Góry Istrii, Chorwacja, od 1410 m.npm. Endemit bałkański.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne lub suche, chłodne.
Gleba przepuszczalna piaszczysto próchniczo żwirowa, przeciętna do żyznej, dobry drenaż.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1:1:1 + drenaż + Ca
Odczyn 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym 9/.
Wymagania Zimą sucho. Zimą lekko przykrywać.
Rozmnażanie Podział kęp wiosną lub latem- trudny . Sadzonki korzeniowe. Siew - wczesną wiosną pod szkłem. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na murki, rabaty.
Nadaje się na kwiat cięty.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe. Ocena *
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica.
Nazwa gatunku "tommasiniana" od Matius de Tommasini (1794-1879) prezydent Triestu, badacz flory illyryjskiej.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ROGOWNICA KUTNEROWATA Odmiana zwarta Cerastium tomentosum var . columnae Syn. C.columnae

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina górska, zimozielona, dywanowa, zwarta, rozłogowa o pokroju kępiastym i ozdobnych kwiatach oraz liściach. Roślina interesująca dzięki barwie ulistnienia. Tworzy zwarte, srebrzyste, gęste kobierce
i efektowne nawisy na kamieniach. Jedna z najpiękniejszych rogownic. 31/
Cała roślina gęsto, srebrzyście owłosiona. Pędy płone liczne, płożące się, gęsto ulistnione. Pędy kwiatostanowe wzniesione, wysokości 15 cm. Łodygi gęsto pokryte szarymi łuskami. Liście nakrzyżległe, lancetowate, ostro zakończone, wąskie, o brzegu lekko podwiniętym, gęste, jasnosrebrzystobiałe przez cały sezon. Kwiaty białe, gwiazdkowate, średnicy 2 cm pięciopłatkowe z żółtozielonym środkiem , delikatne, zebrane w lużnych rozgałęzionych, kwiatostanach na krótkich łodyżkach, 1/ po 3-15 kwiatów na łodydze. Każdy płatek karbowany, zmarszczony, zmarszczki biegnące od środka giną ku górze. Płatki w czasie kwitnienia wywijają się ku górze. Kwitnie obficie. Po kwitnieniu srebrzystoszare liście kontrastują z odcieniami zieleni w ogrodzie. Roślina bardzo ekspansywna poprzez rozłogi i samosiew. Roślina krótkowieczna. Gatunek zmienny. W uprawie spotyka się bardzo podobną rogownicę Biebersteina.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 24/ 31/ 53.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 20-30 cm ( 90 cm)
Kwitnie V-VI (VII)
Kolor biały
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na terenach górskich w miejscach słonecznych i skalistych, w szczelinach skalnych na wysokości 600-2200 m.npm.
Góry Europy Południowo Wschodniej- Apeniny, Alpy, Sycylia i góry Azji Zachodniej . Endemit Apenniński.
Stanowisko bardzo słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia 53/ , umiarkowanie wilgotne do suchego, ciepłe. Roślina wytrzymała na długotrwałą suszę.
Gleba mineralna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasto gliniasta, żwirowo kamienista, uboga, wapienna. Nie znosi gleb ciężkich, słabo przepuszczalnych.
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir drobny : grys 1 : 1 : 1 + bardzo dobry drenaż.
Niewybredna co do typu gleby- może być przeciętna ogrodowa.
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy 2/. Inne żródła podają 6,5-7,2 odczyn obojętny.
Wymagania Wymaga chłodnego i wilgotnego lata. Podlewać gdy gleba jest bardzo sucha, co 1-2 tygodnie. Wiosna nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym, a w razie potrzeby dla roślin kwitnących. Po kwitnieniu przyciąć i po zimie również. Można kosić na wysokość 2- 5 cm. Ograniczać rozrost. Po kilku latach tworzą się martwe miejsca, trzeba wówczas roślinę silnie skrócić i nawieżć nawozem pełnoorganicznym lub podzielić i przesadzić. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki wierzchołkowe VIII-IX. Siew jesienią lub wiosna dot. także odmiany. Metoda siewu 1.
Zastosowanie

Roślina ozdobna, okrywowa , do ogrodów skalnych , na murki, skarpy, rabaty bylinowe, obwódki, do pojemników, ogrodów żwirowych, jako substytut trawnika, pod iglaki, jałowce, irgi, na suche brzegi strumyków i na cmentarze. Ładnie wygląda w towarzystwie mydlnicy bazyliowatej, przetacznika rozesłanego, dzwonka karpackiego i niskich dzwonków, 4/ smagliczki skalnej, dzwonka skupionego, floksa szydlastego, kocimiętki, krwawnika oraz na tle ciemnych grup krzewów.
Odmiany
var. columnae Odmiana o bardziej zwartym pokroju od typu, bardziej srebrzysta i o wolniejszym wzroście.
Etymologia Nazwa "Cerastium" pochodzi od greckiego słowa "keras" = róg prawdopodobnie z uwagi na jego wydłużone w kształcie rogu owoce. Nazwa gatunku "tomentosum" od "tomentum" = pokryte włosem.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ZAWCIĄGOWIEC ZWYCZAJNY Ceratostigma plumbaginoides Syn. Ceratostigma ołownicowata

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Efektowna krzewinka płożąca o pokroju krzaczastym ozdobna z uwagi na kwiaty, przebarwiające się liście i póżny okres kwitnienia.
Ma twarde, drewniejące podziemne rozłogi. Pędy nadziemne, gęste, czerwonawe, wzniesione, wyrastają z rozgałęzionych kłączy, są ulistnione i zakończone ciemnoniebieskimi, gęstymi kwiatostanami. Liście naprzeciwlege, gładkie, orzęsione wzdłuż brzegów, jajowate, zwężone w krótki ogonek. Liście ukazują się póżną wiosną V/VI i są żywozielone, a jesienią w X przebarwiają się na brązowoczerwone lub fioletowe. 4/ Pąki kwiatowe brązowoczerwone. Kwiaty pięciopłatkowe, ciemnoniebieskie, zebrane w małe grona, podobne do kwiatów floksów. Roślina cenna z uwagi na póżne kwitnienie - kwitnie długo, kilka tygodni - do mrozów. Tworzy atrakcyjne kobierce aż do nadejścia zimy. Rośnie umiarkowanie. Roślina nieco ekspansywna. Roślina długowieczna ok. 10 lat. Roślina powoduje objawy alergiczne na skórze i jest trująca w razie spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 31/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Roślina niewybredna.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 30-50 cm
Kwitnie VIII-X
Kolor ciemnoniebieski (lazurowy)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w górach w miejscach skalistych i u podnóża skał.
Występowanie Tybet, Chiny Zachodnie, Himalaje, Afryka Południowa i Azja
Stanowisko bardzo słoneczne, w południe osłonięte - wystawa południowa lub wschodnia, do umiarkowanie słonecznego , umiarkowanie wilgotne, osłonięte, wybitnie ciepłe. W półcieniu słabo kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowo kamienista, umiarkowanie żyzna do żyznej, wapienna. Rośnie na każdej wilgotnej i przepuszczalnej glebie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, zasadowy. Lubi lekko zasadowy 4/. Wg. 2/ obojętny.
Wymagania Podlewać skąpo, ale regularnie w czasie suszy, co 1-2 tygodnie.
Ściółkować kompostem, obornikiem wokół rośliny lub stosować nawóz granulowany wolnodziałający wiosną a potem nawóz dla roślin kwitnących. Przed zimą ściąć pędy do ziemi. Wg. innych pędy ściąć na wys. 3 cm wiosną, bo roślina zaczyna póżno wegetację i można uszkodzić kłącza. Na zimę umiarkowanie okrywać, kopczykować (liśćmi).
Rozmnażanie Podział wczesną wiosna lub póżną jesienia. Okłady. Sadzonkowanie - sadzonki półzdrewniałe ? w lecie, zielne - wiosną. Siew po 3 miesięcznej stratyfikacji.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na skarpy, do stabilizacji stromych zboczy, na rabaty bylinowe, obwódki, pokrycie gruntu między krzewami i obrzeża roślin drzewiastych od południa, do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie wiosennych roślin cebulowych, które tracą liście gdy roślina tworzy swoje nowe liście.
Etymologia Nazwa rodzajowa "Ceratostigma" od greckich słów "keras" = róg, "atos" = podobny do, przypominający "stigma"= znak, piętno - prawdopodobnie z uwagi na kształt słupka przypominający róg.
Nazwa gatunkowa od greckiego słowa "plumbeus" = ołów, łacińskie "plumbago" = grafit. Kiedyś wierzono, że roślina leczy zatrucia ołowiem lub być może ze wzg. na niebieski kolor kwiatów. Wg. innych ze względu na podobieństwo kwiatów do kwiatów Plumbago- Ołownika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

CHIASTOFIL NAPRZECIWLISTNY Chiastophyllum oppositifolium
syn. Cotyledon simplicifolia

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Sukulent. Niewysoka zimozielona bylina górska o pokrojui pokładającym się i ozdobnych kwiatach ..." zimozielona bylina o cechach sukulentu"... 1/...?Cenna roślina do ogrodówe skalnych?...24/
Tworzy lużne kępy i nawisy naskalne. Jedyny gatunek z rodzaju Chiastophyllum.... "Ulistnione pędy wyrastają z podziemnych mięsistych kłączy"...1/
Liście naprzeciwległe, krótkoogonkowe, grube, mięsiste, jajowate, bladozielone, błyszczące, gruboząbkowane podobne do liści rozchodnika, zebrane w rozety. Liście górne są mniejsze od niżej osadzonych. 4/ Jesienią brzegi liści mogą się przebarwiać na kolor rdzowoczerwony. Pędy kwiatostanowe są brązowawe u góry, rozgałęzione i stosunkowo wysokie do 20 cm. Kwiaty pięciopłatkowe, dzwonkowate, małe, 3 ?5 mm długości, intensywnie żółte, nakrapiane, podobne do kwiatów konwali, zebrane w rozgałęzione, lekko zwisające pojedyncze lub rozgałęzione grona. Kwitnie długo. Rośnie wolno. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ 15/ 24/ 33/.
T-3. Średnio wymagająca. Wg. 9/ -T-2 stosunkowo łatwy w uprawie

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 15-30 cm i więcej dzięki rozłogom.
Kwitnie VI-VII
Kolor żółtozłoty
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w zacienionych obszarach górskich, na skalistych zboczach, w szczelinach skalnych, wokół strumieni w wilgotnych lasach bukowych do 2000 m.npm.
Występowanie Kaukaz Zachodni, Abchazja. Endemit kaukaski.
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego - wystawa wschodnia , umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, ale nie podmokłe, chłodne. Znosi krótkotrwały niedobór wody.
Gleba normalna, przepuszczalna, głęboka, miękka, piaszczysto ilasta, próchnicza, umiarkowanie żyzna do ubogiej, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż
Odczyn pH 5,6 - 7,0 lekko kwaśny, obojętny. Wg.Zoji Litwin lubi obojętny. Wg. 4/ Najlepiej rośnie na glebach wapiennych.
Wymagania Podlewać umiarkowanie, tak by gleba była sucha pomiędzy podlewaniami przez kilka dni. Nawozić tylko w razie potrzeby kompostem lub nawozem organicznym. Łodygi kwiatostanowe usunąć po kwitnieniu.
Rozmnażanie Podział kęp wczesną wiosną lub po kwitnieniu lub wczesną jesienią - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki rozetowe jesienią - łatwo, ukorzenianie pojedynczych liści VII-IX. Siew jesienią (gatunek) bezpośrednio po zbiorze. Metoda siewu 2. Nasiona drobne, nie przysypywać tylko wgnieść w ziemię,zwilżać spryskiwaczem. Zimą lekko okrywać.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, na zacienione murki, kamieniste skarpy,
w szczelinach między kamieniami, do ogrodów naturalistycznych, pod drzewami, na groby i do pojemników, koryt. Ładnie wygląda w towarzystwie Ramondy, Haberlei i Pierwiosnków. Ładnie też wygląda nad brzegami oczek wodnych w towarzystwie funkii i żurawek.
Odmiany
"Variegatum"20 cm IV-V liście zielone biało obrzeżone
"Jaems Pride" 15-20 cm V-VI liście zielone biało obrzeżone, kwiaty jaśniejsze od typu.
Etymologia Nazwa rodzaju "Chiastophyllum" uworzona została z dwóch słów greckich "chiastos" = ukośnie ułożone w kształcie krzyża i "phyllon" = liść, w odniesieniu do układu liści na łodydze.
Nazwa gatunku "oppositifolium" pochodzi od słów "oppositus" = naprzeciwko i "folium" = liść: ze względu na ułożenie naprzeciwległe liści .
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

ŚNIEŻNIK FORBESA Chionodoxa forbesii syn. Ch. siehei, mylnie = Ch. luciliae

Obrazek

Niewielka górska bylina cebulowa, bulwiasta o pokroju zwartym, zwisającym. Tworzy kępy. ...?Najczęściej spotykany w uprawie gatunek?... 1/
Z drobnej, okrągłej, lekko spłaszczonej cebuli o brązowej łusce, wyrasta para długich, rynienkowatych liści oraz bezlistny, rdzawobrązowy pęd kwiatostanowy. Liście ciemnozielone, wyprostowane, szerokie, pasiaste, mięsiste, z zewnątrz brązowawe. Liście ukazują się wraz z kwiatami i znikają po kwitnieniu. Pęd kwiatostanowy bezlistny wyrastający nieco ponad liście wydłuża się w czasie dojrzewania owoców. Kwiaty w kształcie gwiazdy, sześciopłatkowe, duże, jaskrawe, niebieskofioletowe z dużym białym oczkiem, nieco zwisające, zebrane w małe, lużne grona po 4- 12 kwiatów średnicy 1,8 cm. 1/ Płatki ma nieco odchylone do tyłu. Kwitnie 3 - 4 tygodnie. Po kwitnieniu roślina przechodzi w stan spoczynku aż do następnej wiosny. Rośnie umiarkowanie. Samosiew. Wszystkie części rośliny trujące w razie spożycia.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 33/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10- 15 cm
Szerokość 7-15 cm
Kwitnie III-IV
Kolor fioletowoniebieski (różowy, biały)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na odkrytych górskich zboczach oraz w sosnowych i cedrowych lasach na wysokości 1000-2500 m.npm.
Występowanie Góry Południowo Zachodniej Turcji, Anatolia, Kreta, Cypr.
Stanowisko słoneczne, wiosną i jesienią stale wilgotne, latem suche, ciepłe. Na stanowisku półcienistym kwitnie słabo i nie wytwarza cebulek przybyszowych. Po kwitnieniu nieco ocienione.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, pulchna, piaszczysto gliniasto ilasta, próchnicza,żyzna. Na glebach ciężkich źle rośnie i słabo kwitnie.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 4 : 1 : 4
Odczyn 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lekko kwaśny ? wg/2
Wymagania Dzielić co 3 lata - wykopać cebule, przesuszyć. Sadzić w VIII. Wg.13/nawet we IX na głębokość 7 cm co 8 cm Przy sadzeniu do podłoża dodać nawóz organiczny( nie świeży obornik-najlepiej granulowany) lub próchnicę. Nawozić wiosną nawozem granulowanym z większą zawartością K i P lub kompostem potem nawóz dla roślin cebulowych. Podlewać regularnie tak by ziemia była zawsze nieco wilgotna, ale nie nadmiernie. Po kwitnieniu usunąć zawiązki owoców (nie ścinać liści). Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział - cebule przybyszowe VI- VIII - łatwo. Sadzić VIII - I poł IX. Siew odkryty jesienią - tylko typ. Metoda siewu 2 - bezpośrednio po zbiorze. Kwitnie w 2 roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, ogrodów naturalistycznych, dla terenów zieleni jako runo, na zielone dachy, cmentarze, do pojemników i jako roślina doniczkowa. Ładnie wygląda w towarzystwie białych i żółtych krokusów, ranników i przebiśniegów. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte.
Gatunki Gatunek bardzo zmienny- łatwo tworzy mieszańce. Jest 6 gatunków rodzaju Chionodoxa bardzo do siebie podobnych i dlatego jest znaczne zamieszanie co do poprawnych nazw tych gatunków. Wg RHS i Botanica Kenemanna w ogrodach uprawiane są 3 gatunki : sardensis, forbesii = siehei i luciliae = gigantea. Wszystkie one uzyskały nagrodę AGM. Różnice między nimi omówiono przy Ch.sardensis.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe, duże.
"Blue Giant" 15 cm grona do 10 kwiatów porcelanowoniebieskich
?Violet Beauty? 15 cm Kwiaty różowofioletowe
"Pink Giant" Mieszaniec C.forbessi i C.bifolia. Kwiaty różowe.
Etymologia Nazwa rodzaju ?Chinodoxa? jak przy Ch.luciliae.
Nazwa gatunkowa "forbesii" nadana na cześć Henry Ogg Forbes (1851-1932) szkockiego botanika.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”