Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

SERDUSZKA PIĘKNA Dicentra formosa
Syn. Corydalis formosa

Obrazek

Bylina kłączowa o pokroju zwartym, krzaczastym. Ozdobna z uwagi na liście i kwiaty. Tworzy kępy. Jedna z najpiękniejszych serduszek. Podobna do Corydalis flexuosa.
Ma mięsiste szeroko rozgałęzione, długie, cienkie, podziemne kłącza. Liście delikatnie powcinane, pierzaste, niebieskozielone, podobne do liści paproci, na długich ogonkach 31/, wyłącznie odziomkowe wyrastają z kłączy. Liście pozostają na roślinie do jesieni w przeciwieństwie do innych serduszek, u których giną po kwitnieniu. Kwiaty w kształcie serca, długości 1,5 - 2 cm, ciemnoróżowe zebrane w zwisające jednostronnie grona na bezlistnych długich, czerwonawych, nagich, łukowato wygiętych, wyrastających ponad liście pędach. Wiecha kwiatostanowa ma 5 - 20 kwiatów. Kwiaty są 4 płatkowe. Dwa zewnętrzne płatki tworzą torebkę. Dwa wewnętrzne płatki rosną prostopadle do zewnętrznych i są na końcu połączone. Długo kwitnie - kilka tygodni. Rośnie wolno.Roślina lekko trująca. Może powodować reakcje alergiczne. Rośnie umiarkowanie. Roślina długowieczna ? 20 i więcej lat. . Gatunek często mylony z D.eximia.


Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 31/ 33/ 53/ zwłaszcza odmiany ogrodowe jak niżej.
T-2. Łatwa w uprawie. Roślina wytrzymała.

Wysokość 15 - 30 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie VI-VIII Powtarza (IX)
Kolor różowy(szkarłatny, biały)
Mrozoodporność USDA 4, 5

Rośnie w wilgotnych mieszanych lasach ( jodła, dąb, sosna, sekwoja), na łąkach nadmorskich, na polanach leśnych, w wilgotnych zaroślach, wąwozach, nad brzegami strumieni, na zboczach gór do wys. 2550 m.npm.
Występowanie Ameryka Północna - część zachodnia do Kalifornii, Kolumbia, Kanada Południowa
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego w południe ociernione - wystawa wschodnia, północna i zachodnia, stale umiarkowanie wilgotne, osłonięte, chłodne. (Nie toleruje podmokłego ani suszy).
Gleba normalna , przepuszczalna, średnio zwięzła, gliniasto ilasta, próchniczo żwirowa, żyzna do przeciętnej. Nie ma specjalnych wymagań glebowych.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 5,6-7,5 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi obojętny.
Wymagania Dzielić co kilka lat. Wiosną nawóz organiczny - ściółkować kompostem. W okresie wegetacji podlewać regularnie, gdy sucho - co tydzień. Ścinać przekwitłe kwiatostany. Po kwitnieniu i zimą sucho(drenaż). Chronić przed wiatrem i póżnymi przymrozkami.
Rozmnażanie Podział kęp wczesna wiosną lub w VIII-IX trudny, dzielić ostrożnie. Sadzonkowanie sadzonki z podziemnych kłączy jesienią. Siew jesienią lub wiosną (stratyfikacja). Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych i naturalistycznych, w grupach parkowych, na obrzeża drzew, na rabaty bylinowe, obwódki i nad brzegi strumieni i oczek wodnych, ale też do pojemników, na tarasy, cmentarze. Ładnie wygląda w towarzystwie orlików, host, brunner, ophiopogonu, paproci, ciemierników i pierwiosnków. 4/ Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina lecznicza na wzmocnienie, zwiększa apetyt, narkotyczny środek przeciwbólowy, na ból zębów, na bolesne stłuczenia. Indianie używali ziół na kaszel, bóle brzucha i biegunkę. Roślina miododajna.
Odmiany
"Bacchanal" Liście niebieskozielone. Kwiaty karminowe. * * AGM 2002
"Luxuriant" Liście szarozielone. Kwiaty ciemnoczerwone. ** AGM 1993
?Langtrees?. Odmiana międzygatunkowa.Kwiaty białe ** AGM 1993
Etymologia Nazwa łacińska "Dicentra" od greckiej nazwy "dis" = dwa razy i "kentron" = kłuć,ostrogi :dwie ostrogi w odniesieniu do kształtu kwiatów.
Nazwa gatunku "formosa" = piękna
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

POZIOMKÓWKA INDYJSKA Duchesnea indica
Syn. Fragaria indica, Potentilla indica.
https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Niska częściowo zimozielona bylina płożąca, rozłogowa, ozdobna z uwagi na owoce.
Nadziemne rozłogi rozgałęziają się do 50 cm długości, na nich w węzłach wyrastają nowe rozety liści. Tworzy niskie, lużne kobierce, zadarnia większe powierzchnie. Pokrój i liście podobne do poziomki, ale ma żółte kwiaty. Liście trójdzielne, ciemnozielone, owłosione po obu stronach, grubo ząbkowane z widocznym żyłkowaniem. Kwiaty żółte, pięciopłatkowe, drobne, średnicy 1 - 2,5 cm, podobne do kwiatów pięciornika, pojedynczo osadzone na owłosionych łodyżkach na wysokości liści. Kwitnie długo, przez całe lato. Owoce sa jaskrawoczerwone, duże, średnicy 1 cm, podobne do poziomki, mięsiste, jadalne ale niesmaczne i twarde. Na ich powierzchni znajdują się wyrażne, owalne wyrostki (niełupki). Rośnie szybko dzięki pełzającym rozłogom-roślina bardzo ekspansywna. Od poziomki różni się kolorem kwiatów i niesmacznymi owocami.1/

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Roślina polecana do ogrodów skalnych - 24/
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 30-100 cm
Kwitnie VI-VIII
Kolor jaskrawożółty
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na łąkach i brzegach rzek, w zacienionych miejscach w lesie, w wąwozach i na górskich trawiastych zboczch do 3100 m.npm.
Występowanie Azja Wschodnia i Południowa, Indie, Chiny, Himalaje, Tybet, Iran, Afganistan, Nepal, Butan, Filipiny, Taiwan, Wietnam, Japonia. W Europie naturalizowała się. 4/
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego, stale umiarkowanie wilgotne.
Gleba normalna, gliniasto piaszczysto próchnicza, typu leśnego, żyzna, toleruje przeciętną ogrodową bez specjalnych wymagań.
Podłoże
-ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony : perlit 2 : 1 : 3 : 2
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Toleruje każdy odczyn gleby, ale lubi obojętny.
Wymagania Ograniczać rozrost - usuwać niepożądane rozłogi. Co 2-3 lata nawozić obornikiem. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział. Odcinanie ukorzenionych rozłogów - bardzo łatwo. Siew jesienią lub wiosną III-V. Metoda siewu 2. Jeśli po miesiącu nie wykiełkuje poddać ponownej stratyfikacji przez okres 1 miesiąca.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do uprawy amatorskiej w ogrodach skalnych, na większych powierzchniach, do zadarniania skarp oraz między drzewami i krzewami, i na rabatach bylinowych, na obwódki, wiszące pojemniki i doniczki.
Roślina jadalna owoce twarde, niezbyt smaczne. Liście gotowane.
Roślina lecznicza o działaniu przeciwzakrzepowym, przeciwzapalnym, antyseptycznym, przeciwrakowym, oczyszcza krew z toksyn, obniża gorączkę, stosowana w leczeniu chorób skóry - wrzody, ropnie, egzemy, grzybica, zapalenia jamy ustnej, krtani, migdałków.
Odmiany
"Variegata" 5-10 cm VI-VIII Kwiaty żółte. Licie zielonokremowe.
"Tutti Frutti"10 cm VI-VIII Kwiaty żółte. Powtarza nasion.
Etymologia Nazwa "Duchesnea" pochodzi od Antoine Nicolas Duchesne (1747-1827 r.) francuskiego botanika i ogrodnika, specjalisty w zakresie truskawek, autora książek na temat ich uprawy.
Nazwa gatunku "indica" od słowa "indicus" = indyjska, z Indii.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

bEPIMEDIUM PSTRE "Sulphureum" Epimedium x versicolor "Sulphureum" Syn. E.macaranthum var.versicolor

Obrazek
Obrazek "Sulphureum"

Bylina o zwartym krzaczastym pokroju i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy niewielkie, gęste kępy. Najbardziej znana ze wszystkich odmian Epimedium - najczęściej uprawiana. 1/
Rozrasta się przez podziemne kłącza z których wyrastają smukłe, cienkie łodygi. Liście cienkie i miękkie, złożone z 9 listków, jasnozielone, centkowane, sercowate u nasady. Liście sezonowe. Wiosną są one miedzianoczerwone, latem zielone, jesienią czerwone. Kwiaty czteropłatkowe, dzwonkowate, siarkowo żółte z czerwono nabiegłymi ostrogami, zebrane w lużne zwisające wiechy po10- 20 kwiatów na cienkich, czerwonawych szypułkach wyrastających ponad liście. Kwiaty mniejsze, 2 cm średnicy niż kwiaty E.grandiflorum i z krótszą ostrogą. Kwitnie krótko. Rośnie powoli. Roślina trwała i długowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 2/. Bardziej dekoracyjna od typu jest odmiana ?Sulphureum? polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 25-30 cm
Szerokość 30-90 cm
Kwitnie IV-V
Kolor białożółty (biały, różowy, żółty, czerwony)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec E. grandiflorum z Japonii i E. pinnatum z Kaukazu.
Stanowisko półcieniste do cienistego, stale umiarkowanie wilgotne ale nie podmokłe, osłonięte od wiatru.
W cieniu liście i kwiaty słabiej wybarwione i słabiej kwitnie. Toleruje suche.
Gleba normalna, przepuszczalna, cięższa, piaszczysto ilasta, próchniczo torfowa, żyzna.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Odczyn pH 6,6-7,5 obojętny .
Wymagania Stare liście usuwać wczesną wiosną, przyciąć rośliny tuż przy ziemi i kompostować. Można też nawozić wiosną nawozem dla roślin kwitnących. Latem nawóz wieloskładnikowy. Latem w czasie suszy podlewać, nie nadmiernie. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział jesienią rozrośniętych kęp po kwitnieniu - VIII-IX lub wczesną wiosną. Oddzielenie nowych roślin powstających na kłączach. Siew.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, pomiędzy kamieniami i jako podsadzka pod drzewa i krzewy liściaste.
Odmiany
"Sulphureum" Kwiaty siarkowożółte. Liście z czerwonobrązowymi plamami. ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Epimedium" jak przy epimedium grandiflorum.
Nazwa mieszańca "versicolor" od słów "verso" = odwracam się i "color" = kolor; zmieniający kolory liści.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

MIKOŁAJEK NADMORSKI Eryngium maritimum

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Krzew nadmorski, kolczasta bylina zimotrwała, srebrzysta lub niebieskoszara od woskowatego nalotu, o pokroju wzniesionym, kępiastym. Jedna z najpiękniejszych roślin na polskim wybrzeżu. Roślina rodzima.
Kłącze ma pełzające pod ziemią , miesiste, grube i długie, sięgające do 4 m głębokości, kruche i bardzo łamliwe. Część nadziemną tworzy rozeta liści oraz liczne, sztywne, rozgałęzione górą pędy kwiatostanowe. Wszystkie części nadziemne są koloru szarobłękitnego i pokryte są cienką warstwą nalotu woskowego z metalicznym połyskiem. Łodygi ma krótkie, mocne, wyprostowane, nieco zdrewniałe u nasady, rozgałęzione w okolicach kwiatostanu, koloru szarozielonego. Liście ostrokolczaste, twarde, sztywne, skórzaste, ząbkowane z kolcami na krawędziach, niebieskawo owoszczone, wyrażnie biało żyłkowane. Dolne liście ma węższe niepodzielone, jajowato sercowate, górne pięciodzielne. Liście osadzone na długich ogonkach, podobne do liści ostrokrzewu, łodygowe- siedzące, węższe i bardziej kolczaste. Kwiaty liczne, ametystowo niebieskie, pachnące, otoczone kryzą przez stalowoniebieskie ostro zakończone przylistki. Kwiaty pięciokrotne, małe i niepozorne, ale bardzo gęste, siedzące w kątach przylistków. Główki kwiatowe liczne, jajowate długości 1,2-1,4 cm - zebrane w baldachy. Kwitnie 2 miesiące. Z powodu dużej liczby kolców i kulistego kwiatostanu mikołajek wyglądem przypomina oset. Roślina krótkowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 2/ 9/ 24/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 30-40 cm
Szerokość 30 cm
Kwitnie VI-VII (IX)
Kolor ametystowo niebieski
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na nizinnych piaskach, wydmach nadmorskich i kamienistych wybrzeżach do wysokości 100 m.npm.
Występowanie wybrzeża morskie Europy Zachodniej: Atlantyk, Morze Północne, Czarne, Śródziemne, Azowskie. Polska na wydmach nadmorskich nad Bałtykiem, Zatoka Gdańska, Ustka- Mielno
Stanowisko słoneczne, suche (ale podsiąkające od dołu), ciepłe. Roślina światłolubna. Roślina tolerancyjna na suszę i wiatr.
Gleba mineralna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto kamienisto gliniasta, od jałowej do umiarkowanie żyznej, wapienna. Wymagania pokarmowe średnie. ..."Gleba może być jałowa, ale z dobrym podsiąkaniem w głębszych warstwach"... 9/
Podłoże :
- ziemia darniowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1 - 7,8 obojętny, zasadowy. (nie kwaśny)
Wymagania Nie znosi przesadzania. Ma kolce i ostre krawędzie - uważać przy uprawie. Podlewać latem, chociaż jest tolerancyjny na suszę. Nawozić gdy słabo rośnie lub kwitnie. Zimą sucho.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe pobierane w okresie spoczynku. Siew nasion jesienią lub wiosną - bardzo trudny (stratyfikacja). Kiełkuje po 5 - 90 dniach. Kwitnie w drugim roku po wysiewie.
Większość siewek ginie w pierwszym roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na piaszczyste skarpy oraz na rabaty bylinowe i do ogrodów naturalistycznych. Ładnie wygląda posadzona w grupach i w towarzystwie traw ozdobnych. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte świeże i suche oraz na wieńce. Roślina jadalna - gotowane pędy o smaku marchwi
i korzenie o smaku kasztanów, pastylki do ssania jako cukierek, dawniej uważany za słaby afrodyzjak.
Roślina umacniająca nadmorskie wydmy. Roślina lecznicza napotna, moczopędna, wykrztuśna, przeciwzapalna, przyspiesza procesy fizjologiczne. Stosowana w leczeniu chorób nerek, rozpuszcza kamienie moczowe. Ulubiony motyw haftu kaszubskiego, w herbie Dziwnowa, Żeliszewa i Ustronia Morskiego. Roślina miododajna. Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową.
Etymologia Nazwa "Eryngium"pochodzi prawdopodobnie od greckiego "eryngion" = podobny do jeża, kolczasty lub"eruma" = ochrona, obrona z uwagi na kolczaste liście, chociaż są i inne etymologie. Nazwa gatunku "maritimum" = morski, ze względu na występowanie wyłącznie nad morzem.

Do ogrodów skalnych nadaje się również wg RHS
Eryngium bourgatti?Oxford Blue? Mikołajek iberyjski Półwysep Pirenejski VII-VIII 40 cm Kwiaty niebieskawe** AGM 1993 polecany przez 15/ 24/ i 33/.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

KOSTRZEWA POPIELATA "Blue Fox" Festuca glauca "Blue Fox"
Syn. F. ovina var glauca, K.sina, F.cinerea.

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Wieloletnia, zimozielona trwała, ozdobna trawa kępiasta. Tworzy zwarte, kuliste, lekko spłaszczone rozległe kępy, nie tworzy darni. Cenna z uwagi na zabarwienie liści i piękny pokrój. ..."Jedna z najpiękniejszych, wieloletnich traw ozdobnych"..."najbardziej ozdobna ze wszystkich rodzajów kostrzew"...
Liście proste, bardzo wąskie, igiełkowate, srebrnobiałe do szaroniebieskich z woskowatym nalotem, przewieszają się na wszystkie strony zwartej kępy. Niebieskie przebarwienie liści utrzymuje się do pierwszych przymrozków, potem zielenieją, niebieski kolor odzyskuje wiosną. Kwiaty niezbyt efektowne zielonoszare, zebrane w wąskie słabo widoczne kłosy na na szczycie wzniesionych pędów, powyżej liści. Kłoski są pojedyncze, podobne do pszenicznych, tylko spłaszczone i małe. Wiechy ma rozgałęzione, szorstko owłosione, nabiegłe niebiesko. 4/ Wiechy po kwitnieniu przebarwiają się na jasnobrązowo, beżowo. Rozrasta się umiarkowanie szybko. Gatunek krótkowieczny. Samosiew. Roślina krótkowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
. Ładniejsza od typu jest odmiana Blaufuchs ( Blue Fox ) polecana przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie, bezproblemowa.

Wysokość 20-30 cm
Szerokość 25 -30 cm
Kwitnie VI-VII
Kolor beżowobrązowawe
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na suchych murawach.
Występowanie Europa Zachodnia i Południowa, Południowo-Wschodnia Francja, Północno Zachodnie Włochy, Kaukaz.
Stanowisko słoneczne, suche do umiarkowanie wilgotnego, osłonięte od wiatru, ciepłe. Nie znosi miejsc wilgotnych. Roślina odporna na suszę. Toleruje lekki cień ale w słońcu lepiej się wybarwia.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, lużna, piaszczysto ilasta, próchnicza, uboga do umiarkowanie żyznej. W glebie żyznej i wilgotnej zielenieje i żyje krócej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Toleruje przeciętną ogrodową.
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Wokół rośliny ściółkować żwirkiem. W okresie wegetacji w czasie suszy podlewać. Stare kwiatostany usuwać, ścinać po przekwitnięciu - w ciągu lata. Wczesną wiosną wyczesać resztki suchych liści w roślinach młodych, starsze kępy mające bardzo dużo martwych liści należy przyciąć na wysokość 4 cm od podłoża. Dzielić co 3-4 lata jesienią lub wiosną, bo zamiera od środka. Nie nawozić. Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział wiosną III-V. Siew wiosną IV-V lub jesienią - tylko typ. Rośliny wyrosłe z nasion nie powtarzają cech rośliny matecznej (barwy liści). Siewki należy selekcjonować. Nie kwitnie w pierwszym roku po siewie i podziale.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, ogrodów japońskich, naturalistycznych, stepowych, wrzosowych, żwirowych, na rabaty, obwódki, cmentarze, "zielone dachy", do pojemników na tarasy i balkony. Ładnie wygląda w kolekcjach traw ozdobnych, z roślinami cebulowymi, nad brzegami oczek wodnych, w towarzystwie iglaków karłowych, z funkią, złocieniem, mikołajkiem czy żółtymi pierwiosnkami. Nadaje się do suchych bukietów.
Odmiany
"Blaufuchs" ( "Blue Fox" ) Liście intensywnie stalowoniebieskie. ** AGM
"Elijah Blue" Liście blado srebrzystozielone. Odmiana bardziej żywotna i długowieczna od innych odmian.
"Fruhlingsblau" Liście stalowoniebieskie.
"Glaucangha" Odmiana niska do 10 cm
"Silbersee" Żdżbła srebrzystobiałe.
Etymologia Nazwa "Festuca" wywodzi się od łacińskiej nazwy i oznacza "łodyga trawy", "gałązka" lub "ze słomy". Nazwa gatunku "glauca" = siny, szary.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GORYCZKA SIEDMIODZIELNA Gentiana septemfida
syn. G. freyniana, G. lagodechiana.

https://www.google.com/search?q=GORYCZK ... rmd=ivnbtz

Bylina kępiasta z pędami gęsto ulistnionymi o ozdobnych kwiatach, liściach i pokroju. Pokrój zwarty złożony z kęp pokładających się łodyg długości do 30 cm. Jedna z najpiękniejszych i najłatwiejszych w uprawie bylin okrywowych?.?Jest najmniej wybredna ze wszystkich gatunków?? 31/...?Jedna z najłatwiejszych w uprawie goryczek?...24/
Pędy rozgałęzione, wyprostowane, cienkie, pokryte gęsto niewielkimi liśćmi, póżniej pokładające się. Liście jajowato lancetowate z 5-7 nerwami, ostro zakończone, siedzące, nakrzyżległe - ułożone parami na łodydze naprzeciw siebie z tym, że następna para liści pod kątem prostym do nich. Liście błyszczące, bezogonkowe, im wyżej usytuowane na łodydze tym większe. Kwiaty są lejkowato dzwonkowate pięcio do siedmiopłatkowe, ciemnoniebieskie, białawe z zielonymi kropkami wewnątrz gardzieli i otoczone strzępiastymi wyrostkami. Kwiaty 2- 3 cm długości zebrane w wierzchołkowe, gęste kwiatostany po 5- 8 sztuk na szczycie łodyg i skierowane prosto do góry, wyrastaja z kątów liści. Roślina wieloletnia. Rośnie wolno. Gatunek zmienny.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 15/ 31/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie...."Jedna z najłatwiejszych w uprawie goryczek".../24.
Wysokość 15-20 cm (30cm)
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VII-VIII (IX)
Kolor jasnoniebieski (lazurowy, fioletowoniebieski, biały).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w rejonach górskich w lasach jodłowych, wysokogórskich murawach, piargach i półkach skalnych na wysokości 1000 - 3200 m.npm.
Występowanie Góry Azji Zachodniej i Środkowej, Azja Mniejsza, Turcja, Kaukaz, Krym, Iran Północny, Irak, Turkmenistan, Ałtaj.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne w południe osłonięte , stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, przewiewne, chłodne (powietrze wilgotne). Roślina światłolubna.
Gleba normalna, przepuszczalna, cięższa, gliniasto piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, żyzna .
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony 2 : 1 : 2 + drenaż.
Toleruje każdy typ gleby - również piaszczystą. Wymagania pokarmowe średnie.
Odczyn pH 5,6-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy 2/. Lubi obojętny 9/ chociaż toleruje każdy odczyn gleby.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 lata -wczesną wiosną. Wymaga wilgoci w powietrzu i podłożu stąd gorzej rośnie na nizinach. Podlewać regularnie ale nie nadmiernie. Nie wymaga przycinania, obfitego podlewania ani nawożenia. Wiosną można dać nawóz z dużą ilością N np.granulowany, wolnodziałający.
Zimą sucho (dobry drenaż).
Rozmnażanie Podział starszych kęp wczesną wiosną - łatwo. Siew jesienią (stratyfikacja). Część nasion kiełkuje po roku. Kwitnie po 3 - 4 latach. Metoda siewu 2. Nie dziedziczy cech matecznych, konieczna selekcja wybór roślin najbardziej wybarwionych. Metoda in vitro w laboratorium.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, ogrodów naturalistycznych, na rabaty bylinowe, obwódki i do pojemników.
Odmiany
...?Najczęściej uprawia się odmianę var.logodechiana, która pochodzi z Kaukazu?? 31/
var . lagodechiana "Select" 20 cm VII-IX Kwiaty niebieskie * * AGM 1993
"Alba" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Gentiana" jak przy Gentiana acaulis.
Nazwa gatunku "septemfida" od łacińskich słów "septem" = siedem i "fida" = lojalny, wierny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

BODZISZEK RENARDA Geranium renardii
Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina tworząca niskie, zwarte, gęste, zaokrąglone kępy szarawych, ozdobnych liści i kwiatów. Tworzy zwarte kępy. Jeden z najniższych gatunków.
Kłącza ma grube, zdrewniałe. Liście klapowane,oliwkowozielone jakby popielate, delikatnie pomarszczone na górnej powierzchni, grube, nerkowate, zaokrąglone z interesującą fakturą, spodem pokryte szarym kutnerem, osadzone na długich ogonkach. Liście oliwkowozielone, pięcioklapowe (do 7) z wyrażnym siatkowanym unerwieniem, pokryte delikatnymi włoskami (zamszowe, aksamitne - jakby pikowane). Liście często w jesieni zmieniają kolor na żółty. Kwiaty talerzykowate, pięciopłatkowe, duże, 3?4 cm średnicy, białe z wyrażnym fioletowym żyłkowaniem,1/ zebrane na pędzie w kilkukwiatowe lużne wiechy ponad liśćmi. Płatki zaokrąglone, mocno wcięte, oddzielone od siebie. Kwitnie obficie. Rośnie wolno i jest mniej ekspansywny od innych gatunków. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 24/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 10-30 cm
Szerokość 30-40 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza.
Kolor biały przebarwiony na szaro.( beżowy, kremowy ).
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w górskich lasach, na łąkach o podłożu kamienistym i w miejscach skalistych na wysokości 2000 - 3000 m.npm.
Występowanie Góry Kaukazu Zachodniego.
Stanowisko słoneczne ( w południe ocienione) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe. Roślina odporna na suszę. Roślina tolerancyjna co do wilgotności, chociaż woli suchsze stanowiska.
Gleba normalna , przepuszczalna, miękka, głęboka, lekka, piaszczysto gliniasto ilasta, kamienisto żwirowa, uboga. Nie toleruje gleb mokrych i ciężkich.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca.
Roślina tolerancyjna co do zasobności gleby. Może być - przeciętna ogrodowa.
Odczyn pH 6,6 - 7,8 obojętny, lekko zasadowy. Roślina tolerancyjna na odczyn.
Wymagania Jesienią ścinać nisko do ziemi. Ściółkować kompostem lub nawozem wolno działającym.Kwiaty przekwitłe usuwać. Wiosna usunąć suche pędy i liście. Podlewać w czasie suszy w lecie, ale nie nadmiernie. Zimą lekko okrywać, kopczykować w zimniejszych rejonach kraju.
Rozmnażanie Podział kęp jesienią lub wczesna wiosną. Sadzić latem. Siew wiosną. Metoda siewu 3. Nasiona nierównomiernie i długo wschodzą.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, na skarpy, murki, do ogrodów naturalistycznych, parków, na rabaty bylinowe i obwódki oraz do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie tojeści, trytomy czy szałwi i w grupach pod drzewami i krzewami oraz między kamieniami wapiennymi.
Odmiany
" Philippe Vapelle" 30 cm VI-VII Kwiaty liliowoniebieskie z fioletowymi żyłkami
"Terre France" 40 cm VI-VII Kwiaty purpurowoniebieskie.
Etymologia Nazwa "Geranium" jak przy Geranium cinereum.
Nazwa gatunku "renardi" od Charles Claude Renard (1809-1886) mieszkającego w Moskwie przyrodnika.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

GĘSIÓWKA SUNDERMANA Arabis x suendermanni

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska bylina zimozielona o pokroju poduszkowaty, płożącym i dekoracyjnych liściach. To aktrakcyjna bylina skalna ozdobna przez cały rok. Tworzy niskie, zwarte kępy.
Pędy kwiatowe ma wzniesione a płone pełzające. Łodygi nagie, owłosione. Liście drobne, podługowate, ciemnozielone, błyszczace, skórzaste, grube, ułożone naprzemian wzduż łodyg. Liście na górnej stronie nagie, na spodzie jaśniejsze i owłosione. Kwiaty gwiazdkowate, białe, drobne, liczne zebrane w lużne, duże, rozgałęzione, wyprostowane wierzchotki na szczytach pędów. Rośnie wolno. W jednym miejscu może rosnąć kilkanaście lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie (IV)V-VI Powtarza sporadycznie IX-X
Kolor biały (różowy)
Mrozoodporność USDA 5

Mieszaniec A. ferdinandi ? coburgi i A.procurrens 4/.
Stanowisko słoneczne, suche do umiarkowanie wilgotnego (osłonięte od wiatru). Toleruje miejsca półcieniste i przesuszenie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto kamienista, uboga, wapienna. Dobrze znosi suszę.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca.
Odczyn pH 6,5 ? 7,5 obojętny do lekko zasadowy. Roślina wapniolubna.
Wymagania
Po kwitnieniu ogławiać. Ograniczać nadmierny rozrost. Podlewać regularnie. Nawozić nawozem wolnodziałającym i dla roślin kwitnących. Lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną. Sadzonkowanie latem w VIII. Siew wczesną wiosna lub jesienią.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do miniaturowych i małych ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, alpinariów, na skarpy, murki, do pojemników. Ładnie wygląda przy kamieniach o jasnym zabarwieniu.
Roślina miododajna.
Etymologia Nazwa "Arabis" jak przy Arabis caucasica
Nazwa mieszańca "suendermanni" od Franza Suendermanna (1864- 1946) założyciela alpejskiego ogrodu botanicznego w Lindau nad jeziorem badeńskim w Bawari.

Polecany do ogrodów skalnych jest również gatunek Arabis procurens Gęsiówka wczesna odmiana Variegata 15-30 cm Karpaty, Bałkany. Kwiaty białe. Liście biało obrzeżone. Polecana przez 9/, 31/, 33/.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

PRZYLASZCZKA SIEDMIOGRODZKA Hepatica transsilvanica
Syn. obecnie - Anemone transsilvanica, Hepatica angulosa.

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina częściowo zimozielona o pokroju rozłożystym i ozdobnych liściach, kwiatach i pokroju. Tworzy niewielkie kępy. ...?W ogrodzie skalnym przydatna jako roślina bardzo wcześnie kwitnąca?? 31/
Kłącza ma długie z wieloma korzeniami, sięgającymi głęboko w podłoże. Z kłącza wyrastają łodygi kwiatostanowe i liściowe. Ma liście i kwiaty większe od kwiatów i liści H. nobilis. Kwiaty zakwitają wiosną przed liśćmi. Kwiaty pojedyncze, 3 - 4 cm średnicy, w kształcie misy, szczytowe, dość duże, ośmiopłatkowe (do 11) otoczone małą kryzą z trzech liści podkwiatkowych imitujących działki kielicha. Liście ma odziomkowe, trójklapowate, ciemnozielone, długoogonkowe, skórzaste, o ząbkowanych brzegach, w kształcie nerki, spodem nagie, nieco lśniące podzielone na 3 (do 5). Liście przebarwiają się w połowie sezonu na bordowo. Rośnie wolno. Roślina trująca. Podrażnia skórę. Roślina długowieczna. Od przylaszczki pospolitej różni się większymi, ząbkowanymi liśćmi, bujniejszym wzrostem i łatwiejszym rozmnażaniem (odrosty).

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/ 31/ 33/.
T-3. Średnio wymagająca w uprawie.

Wysokość 10 -15 cm
Szerokość 15 cm
Kwitnie III-IV
Kolor niebieski (biały, różowy, fioletowy, purpurowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w cienistych lasach liściastych, bukowych i zaroślach, na stromych zboczach.
Występowanie Karpaty - Rumunia, Węgry. Endemit karpacki. Rośnie na wysokości do 2000 m.npm.
Stanowisko półcieniste do cienistego, umiarkowanie wilgotne, osłonięte, chłodne. Roślina wrażliwa na suszę i silny wiatr.
Gleba organiczna, przepuszczalna, cięższa, piaszczysto gliniasta, próchnicza, żyzna.
Podłoże:
- ziemia darniowa : ziemia liściowa( leśna ) 1 : 2 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa( leśna) : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 3 : 1 : 2 : 3 + drenaż
Odczyn pH 6,6-7,2 obojętny.
Wymagania . Podlewać tak, by ziemia była stale wilgotna. Nie wymaga cięcia. W 1 roku po posadzeniu okrywać zimą.
Rozmnażanie Podział większych kęp po kwitnieniu wiosną lub w VIII,IX - trudny. Siew bezpośrednio po zbiorze. Kiełkuje wiosną.
Oddzielanie bocznych odrostów.
Zastosowanie
Ogrody skalne, leśne, skarpy, jako runo parkowe, pod drzewami i krzewami, na rabaty i w pojemnikach.
...?Stosuje się ją w mniejszych grupkach, jako runo lub wspólnie z innymi drobnymi roślinami, nie rozrastającymi się zbyt silnie.?? 31/
W medycynie ludowej do leczenia zapalenia oskrzeli i chorób wątyroby, środek moczopędny i ściągający. Obecnie tylko w niewielkich ilościach w mieszankach zielarskich.
Nadaje się na kwiat cięty.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe
"Carpathian Blue"Kwiaty jasnofioletowe
"Blue Jewel" Kwiaty ciemnoniebieskie
"Ellison Spence" Kwiaty pełne, jasnoniebieskie
"Rosea" Kwiaty jasnoróżowe
Etymologia Nazwa "Hepatica" z łac. "hepar" = wątroba ,"hepaticus" - wątrobiany z uwagi na to że kształt liści kojarzy się z płatami wątroby.
Nazwa gatunku "transsilvanica" od Transilvanii (Siedmiogrodu) historycznego regionu środkowej Rumunii - siedliska rośliny.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

HOUSTONIA BŁEKITNA Houstonia caeruleaSyn.Hedyotis caerulea

Obrazek

Drobna, delikatna, płożąca się bylina o pokroju poduszkowym i efektownych filigranowych kwiatach. Tworzy gęste, płaskie kępki drobniutkich listków. ..."Nadaje się do ogrodu skalnego"...(4)..."Urocze maluchy na niższe stopnie od północnej strony skalniaka"... 9/
Ma płytkie i włókniste korzenie i smukłe kłącza. Łodygi ma cienkie,wiotkie, rozgałęzione, czterokanciaste, jasnozielone, nagie, wyprostowane do pokładających się do 15 cm długości, które zakorzeniaja się po zetknięciu z podłożem. 1/ Liście bardzo małe, długości 1 cm, zielone, lśniące, okrągłe, wydłużone, owłosione, ułożone parami naprzeciwlegle, szerokorozstawione wzdłuż łodygi. Dolne liście zachodzą na siebie i są większe, tworzą rozetki, górne, węższe, są rozsunięte. Ponad nie wyrasta mnóstwo cienkich, wyprostowanych pędów kwiatostanowych. Każda kępa ma kilkanaście pędów kwiatowych. Kwiaty występują pojedynczo po 1 kwiatku (do dwóch) na wiotkich szypułkach. Kwiaty niewielkie ok. 0,5 - 1 cm średnicy, lejkowate, z rurkowatym kielichem, czteropłatkowe, mają szeroko rozłożone płatki, są jasnoniebieskie czasem prawie białe z białożółtym oczkiem.4/ Kwitnie obficie, długo przez 3 tygodnie i powtarza. W okresie kwitnienia poduszki liści pokrywają się całkowicie mnóstwem miniaturowych kwiatków.(3) Roślina krótkowieczna. Roślina ekspansywna. Samosiew.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 15/ i 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Niezbyt łatwa w uprawie. W moim ogrodzie od kilku lat bezproblemowa.

Wysokość 8-15 cm
Szerokość 15-30 cm
Kwitnie (IV) V-VI Powtarza.
Kolor jasnoniebieski (biały, niebieskofioletowy, liliowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w wilgotnych, jasnych lasach liściastych, na polanach i łąkach nadwodnych, skalistych pastwiskach, na preriach, piaszczystych sawannach, wzdłuż strumieni oraz na bagnach, przy drogach, na podłożu kamienistym lub piaszczystym, na glebach kwaśnych.
Występowanie Ameryka Północna część wschodnia i środkowa , od Nowej Szkocji po Georgię, Alabamę , Arkansas i Meksyk.
Stanowisko półcieniste do lekko cienistego ale i słoneczne w południe ocienione tylko bardziej wilgotne (wystawa północna), wilgotne - zwłaszcza wiosną, chłodne.
Gleba organiczna do normalnej, przepuszczalna, piaszczysto gliniasta, żwirowo torfowa, próchnicza, żyzna, kwaśna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : torf kwaśny 1 : 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0 : 1 + drenaż
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : perlit : torf kwaśny 2 : 1 : 2 : 3 + drenaż
Odczyn pH 5,6-6,5 lekko kwaśny. Roślina kwasolubna. W naturze rośnie na glebach kwaśnych. Żle reaguje na nadmiar wapna.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 2 -3 lata - z uwagi na krótkowieczność. Podlewać od czasu do czasu dużą ilością wody. Nawozić - ściółkować nawozem organicznym. Po kwitnieniu silnie przycinać. ..."Nie jest długowieczna, zaleca się przetrzymywać w szklarni i corocznie po rozmnożeniu sadzić nowe rośliny do ogrodu"... 4/. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać. Ściółkować kompostem - zwłaszcza w bezśnieżne zimy.
Rozmnażanie Podział kęp po kwitnieniu ? oddzielanie dobrze ukorzenionych części . Siew jesienią (stratyfikacja) ? wczesną wiosną. Kwitnie w następnym roku.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, alpinariów, między kamienie, płyty chodnikowe, do pojemników, szczególnie dobrze rośnie wśród traw. Ładnie wygląda z żonkilami, tulipanami i bożykwiatem .
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe
"Millards Variety" Kwiaty niebieskofioletowe. Zwarty pokrój.
Etymologia Nazwa "Houstonia" nadana na cześć Williama Houston (1695 - 1733 r.)
botanika szkockiego, zbieracza roślin i hirurga w Zachodnich Indiach, Meksyku i Ameryce Południowej.
Nazwa gatunku "caerulea" = niebieski (kolor kwiatu).
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


KOSACIEC NISKI Iris pumila
Syn. I.attica

Obrazek
Obrazek

Niska zimozielona bylina cebulowa, bulwiasta, kłączowa o pokroju wzniesionym i ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy gęste kępy.
Kłącza ma grube i mięsiste, które rozrastają się po okręgu. Łodygę ma wzniesioną, grubą, nagą, bardzo krótką. Na szczycie łodygi występuje z reguły jeden kwiat średnicy 5 cm. Liście wzniesione, szablaste, sztywne, szarozielone. Kwiaty sześciopłatkowe - trzy główne i trzy mniejsze, pojedyncze, pachnące, najczęściej żółte lub niebieskie z żółtymi albo niebieskimi brodami, na zwisłych płatkach korony. 1/ Płatki kwiatowe zewnętrzne wywinięte w dół, wewnętrzne wzniesione. Kwiaty pachnące. Kwitnie krótko. Roślina długowieczna. Roślina trująca. Uprawa może powodować podrażnienia skóry i reakcje alergiczne. Gatunek bardzo zmienny i niektórzy twierdzą, że składa się z kilku gatunków lub podgatunków.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 24/ 31/ i 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Roślina mało wymagająca.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 20 cm
Kwitnie V - VI
Kolor biały , niebieski , fioletowy u odmian żółty i purpurowy.
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na suchych, ciepłych, trawiasto kamienistych zboczach gór i górskich suchych murawach, stepach na wysokości do 2000 m.npm. Prawdopodobnie jest naturalnym mieszańcem I.pseudopumila i I.Attica.
Występowanie Europa Południowo - Wschodnia od Bałkanów po Ural i Azję, Kaukaz, Turcja, Kazachstan.
Stanowisko słoneczne w południe ocienione do półcienistego, umiarkowanie wilgotne do suchego, osłonięte, ciepłe. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Dobrze znosi bezpośrednie nasłonecznienie. 31/
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasta, żwirowo próchniczo torfowa, żyzna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania Kłącza sadzić w połowie lata, płytko, poziomo, tak by ich górną część było widać na wierzchu, co 20-30 cm 30/ Przesadzać i dzielić co 3-4 lata. Po kwitnieniu przekwitłe kwiatostany ścinać nisko do nasady, by uniknąć tworzenia nasion. Liście usuwać wiosną wg. innych póżną jesienią. Podlewać tylko gdy susza. Nie znosi świeżego obornika. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział kłączy wczesną wiosną lub w VII - łatwo. Siew jesienią (stratyfikacja).
Metoda siewu 2. Nasiona bardzo twarde - wymagają przed wysiewem skaryfikacji.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na murki i skarpy, do ogrodów żwirowych i naturalistycznych, na rabaty bylinowe i do pojemników, na brzegi oczek wodnych i na"zielone dachy". Ładnie wygląda z azaliami, tawułkami, paprociami, bodziszkami i orlikami?.? W ogrodzie skalnym umieszczamy większymi grupami. Pięknie wygląda zw zestawieniu z trawami ozdobnymi?...31/ Kwiaty nadają się na kwiaty cięte.
Mieszańce ogrodowe I.pumila wysokości ok. 25 cm
Na świecie otrzymano już dziesiątki tysięcy odmian rodzaju dlatego ich wybór pozostawiam czytelnikom , gdyż przekracza on możliwości niniejszego opracowania . Nazwa I.pumila jest nazwą zbiorczą stosowaną również dla innych odmian ogrodowych mieszańcowych zaliczanych do grupy Barbata Nana o wysokości do 25 cm
Etymologia Nazwa "Iris" jak przy Iris cristata.
Nazwa gatunku "pumila" od łacińskiego słowa "pumilio" = karzeł, karłowaty: kosaciec karłowaty.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »


SZAROTKA SOULIEGO Leontopodium souliei


https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina wysokogórska o pokroju zwartym, płaskim do poduszkowego. Tworzy trawiastą darń z rozet liści odziomkowych. Najtrwalsza i najłatwiejsza w uprawie szarotka 9/.
Z podziemnych rozłogów wyrastają liczne, płone rozety liściowe. Łodygi kwiatostanowe ma nierozgałęzione, pajęczynowato owłosione, pokładające się i ukorzeniające w podłożu. Liście
łodygowe lancetowate, zielone, nagie, spodem srebrzyste, owłosione. Liście odziomkowe większe od łodygowych i zebrane w rozety. Kwiaty drobne, białokremowe zebrane w koszyczki i otoczone srebrzystobiałymi podkwiatkami różnej długości, tworzącymi gwiazdę, 3 - 4 cm szerokości. Kwitnie
3 miesiące. Roślina długowieczna - w jednym miejscu kilka lat.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 25/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie, łatwiejsza od L.alpinum.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 20-25 cm
Kwitnie VI-VII (VIII)
Kolor srebrzystobiałokremowy
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w bardzo wysokich górach na górskich murawach, zaroślach i jasnych lasach na wysokości 2700-4500 m.npm.
Występowanie Góry Chin Południowych, Yunnan, Tybet, Seczuan, Xizang, Mongolia, Syberia. 
Stanowisko słoneczne nawet bardzo, umiarkowanie suche do umiarkowanie wilgotnego. Latem wilgotne.
Gleba mineralna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasto żwirowa, kamienista, uboga . Wymagania pokarmowe małe. Nie wymaga gleby wapiennej 9/.
Podłoże : 
- ziemia darniowa : żwir drobny : grys drobny 1 : 1 : 1 + drenaż 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż.
Odczyn pH 6,6-7,2 obojętny 9/. Wg.2/ zasadowy.
Wymagania Dzielić co kilka lat i przesadzać. Pędy kwiatostanowe przycinać do górnych liści. Podlewać skąpo, latem regularniej - podłoże nie powinno wyschnąć. Zimą i jesienią sucho. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział większych kęp w IV - łatwo. Odcinanie ukorzenionych pędów bocznych - łatwo. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, na obwódki i do pojemników.
Kwiaty nadają sie na kwiaty cięte.
Etymologia Nazwa "Leontopodium" jak przy Leontopodium alpinum.
Nazwa gatunku "souliei" od nazwiska francuskiego uczonego i dyplomaty George Soule de Murant (1878-1955)
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

FIRLETKA ALPEJSKA Lychnis alpina Obecnie Silene seucica
Syn. Viscaria alpina, Agrostemma alpina,, L.seucica

Obrazek

Wysokogórska bylina o pokroju wzniesionym, kępowym ozdobna z kwiatów i pokroju. ...."Niepozorna roślina, lecz o ładnym pokroju i ciekawych kwiatach"...9/ ...Tworzy wypukłe niewielkie, kępki rozet liści.
Korzeń ma palowy, rozgałęziony, z którego wyrasta rozetka liści i pęd kwiatostanowy rzadko ulistniony. Łodyga wzniesiona, wyprostowana, pojedyncza, naga, słabo rozgałęziona, purpurowo nabiegła. Pędy tego gatrunku nie są lepkie. 4/ Liście lancetowate, zaostrzone, wąskie, szarozielone przebarwiające się na ciemnozielone, brązowawe, liczne, nieco skórzaste, dolne zebrane w rozetki. Liście łodygowe osadzone parami,naprzeciwlegle, zrośnięte nasadami, nasady orzęsione. Kwiaty różowokarminowe, pięciopłatkowe, 5 ? 15 mm średnicy, o mocno powcinanych płatkach, zebrane w rozgałęzione, główkowate kwiatostany po 1-7 kwiatów. W niższych położeniach - krótkowieczna do 5 lat. Długo i intensywnie kwitnie. Samosiew.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 8/ 9/ 15/ 25/ 31/.
T-3. Średnio wymagająca /4 T-2 łatwa do uprawy ? wg 15, 31/

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie V-VI
Kolor różowokarminowy (biały)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w wysokich górach, porasta alpejskie murawy, kwaśne alpejskie łąki, wrzosowiska, kamieniste stoki i piargi, brzegi potoków na wysokości 600 - 3100 m.npm. Jest roślina wskażnikową dla gleb zawierających metale np. miedż.
Występowanie Góry półkuli północnej, Alpy, Pireneje, Apeniny, Góry Skandynawskie rejony subarktyczne podbiegunowe Eurazji, Grenlandia, Islandia, Półwysep Kola i Ameryki Północnej - Kanada. 
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia, umiarkowanie wilgotne (niewysychające - latem) do suchego, chłodne. W półcieniu rośnie wyższa i bardziej rzadka i pokłada się. Nie lubi dużej wilgoci w glebie.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasta, próchniczo żwirowa, uboga, kwaśna. 
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + torf kwaśny 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż
Tolerancyjna na typ gleby, ale nie może być wapienna.
Odczyn pH 5,8-6,8 lekko kwaśny 9/.
Wymagania Przed posadzeniem ziemię gliniasto piaszczystą zmieszać ze żwirem i dobrze rozłożonym kompostem. Przekwitłe kwiaty ścinać. W razie wiosennej suszy podlewać okazjonalnie. Wiosną kompostować lub nawozić nawozem wolnodziałającym. Zima sucho (daszek)
Rozmnażanie Podział jesienią lub wczesna wiosną. Siew nasion jesienią (stratyfikacja) lub wczesną wiosną. Metoda siewu 1.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i alpinariów, do ogrodów wrzosowiskowych, na rabaty, murki
i obwódki a także do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie niebieskich przetaczników, białej rogownicy, złocienia wielkiego 8/ oraz w grupach po kilka. 9/
Odmiany
"Snow Flurry" Kwiaty białe Powtarza z siewu. 
"Rosea" Kwiaty różowe 
"Alba" Kwiaty białe
Etymologia Nazwa "Lychnis" pochodzi od greckiego slowa "lychnos" = lampa, światło. Nazwa związana z różowymi, jaskrawymi,kwiatami i kształtem kielicha kwiatów w kształcie lampy. Wg. innych, bo L.coronaria używana była jako knot do lamp oliwnych. Nazwa gatunku "alpina" = z Alp, siedlisko rośliny.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”