Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

[Janusz100]

DZIURAWIEC RODOPSKI
Hypericum rhodopaeum Syn Hypericum cerastoides



Karłowata krzewinka górska. Najbardziej zwarty i niski gatunek dziurawca.
Łodygi i liście ma pokryte grubym kutnerem. Gałązki ma krótkie, wzniesione do góry. Liście niebiesko zielone, eliptyczne, naprzeciwległe.Cechą charakterystyczna liści sa rzędy małych dziurek w liściach, które są widoczne jeśli sie na nie spojrzy pod światło - stad nazwa rośliny. Są to zbiorniczki z olejkiem eterycznym. Kwiaty pojedyncze do trzech w szczytowej części łodyg, ale nie na ich szczytach. Kwiaty średnicy 3-5 cm, pięciopłatkowe, wydłużone, płytko postrzępione. Wewnątrz kwiatów duża ilość pręcików wystających na zewnątrz płatków.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 5 - 7 cm ( w czasdie kwitnienia do 15 cm)
Szerokość
Kwitnie V (VI)
Kolor jasnożółty
USDA 4

Rośnie na kamienistych łąkach, szczelinach skalnych i trawiastych zboczach u podnóża gór w Europie Południowej, Bułgarii i Azji Mniejszej.Endemit bałkański.
Stanowisko słoneczne do półcienistego - wystawa południowa i wschodnia, suche. Roślina światłolubna.
Gleba mineralna, piaszczysto skalista, bogata w materię organiczną
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir kamienny + dobry drenaż
Odczyn bezwapienny
Wymagania Ściółkować wokół rośliny grysem kamiennym. Wymaga dobrego drenażu. Zima sucho - lekko okrywać.
Etymologia Nazwa"Hypericum" pochodzi od greckich słów "hiper" = powyżej, nad i "eikon" = obraz i oznacza "ponad objawienie". Wierzono, że jeżeli kwiaty były złożone w domu ponad obrazami to ich zapach odstrasza złe duchy. Nazwa gatunku "rhodopaeum" od nazwy gór Rhodopy - siedliska rośliny.

[Janusz100]

JEFFERSONIA WĄTPLIWA
Jeffersonia dubia Syn. Plagiorhegme dubium





Mała i delikatna roślina leśna dekoracyjna z uwagi na liście i kwiaty. Tworzy kępy. ..."Cenna roślina do zacienionych ogrodów skalnych "...24/
Nie wytwarza pędów nadziemnych. Z krótkich kłączy wyrastają bezpośrednio długoogonkowe liście i bezlistne łodygi kwiatostanowe. Liście odziomkowe są nerkowatego kształtu z głęboko wciętą nasadą lub prawie okrągłe, nieco faliste na brzegach, złożone z 2 równych działek. Młode liście są wiśniowo brązowe, potem zmieniają kolor na zielonkawy, czerwone tylko na brzegach blaszki liściowej. W czasie kwitnienia liście rozwinięte są tylko częściowo a po kwitnieniu wydłużają się. Na bezlistnych łodyżkach, ponad liście wyrastają pojedyncze kwiaty, średnicy 2-3 cm. Kwiaty są 6 płatkowe, wyprostowane, kubełkowate. Kwitnie dość krótko - kilka dni, zwłaszcza gdy jest ciepło i sucho.
Rośnie wolno. Roślina długowieczna, w jednym miejscu potrafi przetrwać 15-20 lat. Tworzy niewielki samosiew.

* Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 15/ 24/ 53/.
T-2 Łatwa w uprawie pod warunkiem odpowiedniego stanowiska i nie ingerowania w jej rozwój.

Wysokość 10-25 cm
Szerokość 15 cm
Kwitnie IV-V
Kolor jasno lawendowo niebieski, biały
USDA 5

Rośnie w cienistych lasach liściastych i mieszanych, zaroślach Dalekiego Wschodu - Wschodnia Rosja wzdłuż Amuru, Mandżuria, Korea Północna na wysokości 500 - 1100 m. npm.
Stanowisko półcieniste do cienistego, stale umiarkowanie wilgotne, chłodne, osłonięte od wiatru. Nie dopuścić do wyschnięcia gleby.
Gleba przepuszczalna, normalna do organicznej, lekka piaszczysta lub średnia ilasto, żwirowa, liściowa lub torfowa, bogata w humus, zasobna.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa (kompost, torf, ściółka z lasu iglastego) : żwir 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0
Odczyn pH 5,1 - 6,5 lekko kwaśny toleruje obojętny
Wymagania Nie przesadzać. Nawozić humusem, komportem liściowym, torfem przez cały sezon wegetacyjny poprzez rozproszenie go w małych ilościach wokół rośliny, bez mieszania z podłożem. Im dłużej pozostaje w jednym miejscu tym tworzy większe kępy i obficiej kwitnie. Zimą chronić przed wilgocią zwłaszcza młode rośliny.
Rozmnażanie Siew bezpośrednio po zbiorze nasion - jesienią (stratyfikacja). Samosiew. Samosiejek nie należy przeadzać w 1 roku.
Kwitnie po 3- 4 latach. Podział dużych kęp trudny i ryzykowny. Jeśli jest konieczny to tylkko we IX.
Zastosowanie Roślina ozdobna, madająca się do ogrodów skalnych. Jeden z najlepszych gatunków do miniaturowych kompozycji x małymi roślinami. Ładnie wygląda w grupach po kilka roślin w towarzystwie ciemiernika, epimedium czy cyklamenów. Korzeń zawiera przeciwnowotworowy związek berberynowy.
Odmiany Alba ma kwiaty białe
Variegata ma ciemnozielone plamki na liściach.
Etymologia Nazwa rodzaju "Jeffersonia" nadana na część Thomasa Jeffersona prezydenta USA. Nazwa gatunku "dubia" z łac. = niepewny, wątpliwy z uwagi na przynależność rośliny do rodzaju.

[Janusz100]

RAMONDA NATALII
Ramonda nathaliae





Górska bylina zimozielona o ozdobnych kwiatach. Tworzy kępy odziomkowych rozet liści.
Pod ziemią ma mocne kłącze z licznymi korzeniami z którego wyrastają owalne liście ogonkowe zebrane w przyziemną rozetę. Liście są ząbkowane, pomarszczone, grube, mięsiste, brązowo owłosione zwłaszcza pod spodem z zewnątrz intensywnie zielone. Z pomiędzy liści wyrastają na stosunkowo długich pędach kwiatostanowych po 1-3 kwiaty na pędzie. Kwiaty są duże, miseczkowate, średnicy do 4 cm, cztero do pięciopłatkowe. Kwitnie około 1 miesiąca. Rośnmie bardzo wolno. Roślina długowieczna.

** Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 6/ 17/ 23/.
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 6-10 cm
Szerokość 10-15 cm
Kwitnie V-VI
Kolor jasnofioletowy z pomarańczowym oczkiem (biały)
USDA 5

Rośnie w szczelinach wapiennych skał oraz wilgotnych, porośniętych mchami skałach na wysokości 350-2150 m.npm. w Serbii i Macedonii na wschodzie obu krajów oraz w Albanii i Północnej Grecji. Endemit bałkański. Relikt trzeciorzedowy.
Stanowisko - "pstrokaty cień", półcieniste lub cieniste (wystawa północna lub północnowschodnia), wilgotne latem, chłodne. Roślina wrażliwa na suszę, wówczas bowiem liście kurczą się i brązowieją. Po podlaniu liście odradzają się. Najlepiej czuje się w miejscu ocienionym przez większą część dnia, wilgotnym.
Gleba przepuszczalna, piaszczysto gliniasta, próchniczo żwirowa, żyzna, wapienna.
Podłoże
Ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny + drenaż + Ca
Odczyn zasadowy toleruje obojętny.
Podłoże
Ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny + drenaż + Ca
Odczyn zasadowy, toleruje obojętny.
Wymagania Sadzić pod skosem tak by w rozetach liściowych nie stała woda, najlepiej w pionowej szczelinie między dwoma kamieniami. Dobrze dodać trochę ściółki leśnej z lasów iglastych gdyż żyje w symbiozie z grzybami.
Rozmnażanie Podział dużej kępy. Siew bezpośrednio po zbiorze - J - trudno. Sadzonki liściowe - trudno.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na murki i do pojemników. Roślina chroniona.
Odmiany Alba - kwiaty białe
Etymologia Nazwa rodzaju "Ramonda" od nazwiska francuskiego botanika, polityka i geologa Luisa Ramond de Corbonniers (1755-1827). Nazwa gatunku "nathaliae" na cześć królowej serbskiej Natalji Obrenovic.

[Janusz100]

PIASKOWIEC CZERWIENIEJĄCY
Arenania purpurascens





Miiniaturowy górski półkrzew o ozdobnych listkach i kwiatach. Tworzy lużne kępki lub dywany...."zasługuje na miejsce w każdym ogrodzie skalnym"... 15/ Piaskowce..."są to idealne rośliny do ogrodów skalnych"... 1/
Łodygi ma rozgałęzione i ulistnione. Liście ułożone naprzeciwlegle są lancetowate, siedzące lub krótkoogonkowe, na końcach zaostrzone, zielone. Kwiaty pięciopłatkowe, średnicy do 1,5 cm po 2-4 zebrane w gęste grono lub pojedyncze.

* Dekoracyjna roślina do ogrodów skalnych. Polecana przez 1/ 9/ 24/.
T-2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 4-6 cm
Szerokość 10-20 cm
Kwitnie V-VI
Kolor bladopurpurowy (biały)
USDA 6

Rośnie w miejscach skalistych i wilgotnych, kamieniste pastwiska na podłożu wapiennym na wysokości 1700 do 2800 m.npm. w Pirenejach, Górach Kantabryjskich.

Stanowisko słoneczne ale w południe osłonięte do półcienistego a nawet cienistego ,wilgotne, chłodne.
Gleba przepuszczalna, gliniasto piaszczysto żwirowa.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn lekko zasadowy, toleruje obojętny.
Wymagania Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Siew - W/W (stratyfikacja). Podział - W/W lub P/L. Sadzonki pędowe.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i pojemników.
Odmiana
Elliot Variety ma kwiaty purpurowe
Etymologia
Nazwa rodzajowa "Arenaria" wywodzi się z łacińskiego słowa "arena" = piasek i dotyczy wymagań rośliny dotyczących gleby. Nazwa gatunku "purpurascens" od koloru kwiatów.

[Janusz100]

ROJNIK GÓRSKI Sempervivum montanum





Sukulent. Wysokogórska roślina zimozielona o ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy z mięsistych liści rozetki początkowo kuliste potem półotwarte, zielone ciasno ułożone, jedna obok drugiej, średnicy 2-4 cm.
Korzenie ma krótkie i słabo rozgałęzione. Liście ma odwrotnie jajoiwate, wąskie, sztywne, mięsiste, owłosione z obu stron i orzęsione na brzegach. Ze starszych rozetek wyrastaja grube, soczyste łodygi kwiatowe, skrętolegle ulistnione, zakończone kilkukwiatowym kwiatostanem. Kwiaty duże, średnicy 2-3 cm są gwiazdkowate, rozwarte, złożone z kilkunastu płatków (12-16 sztuk). Wnętrze kwiatu wypełniają żółte pręciki i słupki. Po dojrzeniu owoców rozetka liściowa rojnika obumiera. Pozostałe, niekwitnące rozetki rozmnażają się, wytwarzając silne rozłogi, na których wyrastają malutkie rozetki ukorzeniające się w glebie. Rośnie szybko. Gatunek bardzo zmienny. Od rojnika pospolitego (rojnikowca) różni się kolorem kwiatów.

* Dekoracyjna roślina do ogrodów skalnych. Polecana przez 15/ 25/ 26/ 31.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie

Wysokość 5-15 cm (20 cm)
Szerokość 20 cm
Kwitnie (VI) VII-VIII
Kolor różowofioletowy, czerwono nabiegły
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na skałach, obrzeżach piargów, kamienistych zboczach, półkach i szczelinach skalnych powyżej górnej granicy lasu w piętrze halnym w górach Europy Środkowej i Południowej do Karpat na wschodzie głównie na granitach i kwarcytach. W Alpach na wysokości do 3400 m.npm. W Polsce w Tatrach do 2500 m.npm i na Babiej Górze do 1700 m.npm.
Stanowisko Słoneczne do "pstrokatego cienia", suche, zimne do bardzo zimnego. Roślina światłolubna.
Gleba przepuszczalna, mineralna kamienisto żwirowa piaszczysta, skrajnie uboga w humus. Lubi gleby piaszczyste, lużne.
Podłoże - ziemia darniowa : żwir kamienny : grys 2 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn Lekko kwaśny do obojętnego
Wymagania Roślina bardzo wytrzymała. Może przetrwać długi okres w pełnym słońcu i bez wody. W razie potrzeby nawozić nawozem dla kaktusów. Usuwać przekwitnięte, uschłe rozetki.
Rozmnażanie Sadzonkowanie rozetek przybyszowych - W/W , L.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, do szczelin skalnych i na murki, ogrodów wrzosowych. Ładnie wygląda z macierzanka, która przerasta. Sadzić po 3-10 roślin razem. Roślina podlega ścisłej ochronie w naturze.
Odmiany
var.brauni - kwiaty białe
var.brunatii - kwiaty purpurowe
var. monanum - kwiaty fioletowopurpurowe
var.striatum - końce liści czerwono brązowe
Etymologia Nazwa "Sempervivum" pochodzi od łacińskich słów "semper" = zawsze oraz "vivus" = życie inaczej "zawsze żywy" z uwagi na to, że są bardzo odporne na różne warunki wzrostu (np.suszę) oraz zachowują liście w zimie. Nazwa gatunkowa "montanum" = górski.

[Janusz100]

RÓŻENIEC GÓRSKI Rhodiola rosea





Sukulent. Bylina kłączowa, arktyczno - wysokogórska o dekoracyjnych liściach, kwiatach i oryginalnym pokroju. Tworzy bujne kępy. "Najlepiej czuje się w słonecznych ogrodach skalnych" 1/
Kłącze ma grube, mięsitse, poskręcane. Liście odziomkowe zredukowane. Pędy sezonowe grube, soczyste,, wzniesione, nierozgałęzione. ulistnione. Łodygi wiosną są krótkie, a po przekwitnieniu wydłużają się. Liście łodygowe skrętoległe, siedzące, łopatkowate, mięsiste, szarozielone, w dolnej części łodygi, szerokie, okrągławe, w górnej wąskie. Liście ma pokryte grubą warstwą wosku, po dotknięciu wydają się tłuste. Jesienia liście przebarwiają się na żółto i czerwono. Kwiaty drobne, gwiazdkowate, zebrane po nawet 150 sztuk w kuliste podbaldachy do 7 cm średnicy. Roślina dwupienna. Na jednych roslinach sa tylko kwiaty żeńskie, bezpłatkowe na innych męskie, czteropłatkowe. Roślina rodzima.

* Roślina dekoracyjna. Polecana przez 1/ 9/ 25/ 26/
T- 2 Łatwa w uprawie.

Wysokość 20-30 cm (40 cm)
Szerokość 50 cm i więcej
Kwitnie V- VI (VII)
Kolor biały, żółty, różowy, czerwonawy, zierlony
Mrozoodporność zupełna

Rośnie na wilgotnych skałach, piargach, niskich murawach i brzegach potoków zarówno na podłożu granitowym jak i wapiennym na terenach wokółarktyczch w Europie, Azji i Ameryce Północnej (Skandynawia, Syberia, Grenlandia, Alaska) na wysokości do 3000 m.npm.
zarówno na podłożu wapiennym jak i granitowym. W Polsce w Tatrach ( do 2929 m.npm.), na Babiej Gorze i nielicznie w Bieszczadach.
Stanowisko słoneczne lub lekko zacienione, umiarkowanie wilgotne, chłodne.
Gleba przepuszczalna, mineralna, piaszczysto gliniasta, próchniczo żwirowo kamienista.
Podłoże z.darniowa : ziemia liściowa : żwir : grys 1 : 1 : 1 : 1 + drenaż
(piasek, grys, kompost)
Odczyn pH 6,6 - 7,2 obojętny
Wymagania Roślina mało wymagająca. Ściółkować grysem wokół rośliny.
Rozmnażanie Podział - tylko dużych okazów. Sadzonkowanie wierzchołkowych pędów. Siew.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, na murki i skarpy. Ładnie wygląda wśród większych kamieni. Roślina lecznicza - zmniejsza uczucie zmęczenia, większa wytrzymałość fizyczną i psychiczną, zapewnia uspokojenie emocji i wzmacnia odporność na działanie czynników stresogennych.
Odmiana
f. arctica Wys. 20-30, Kwitnie V-VI. Kolor żółtopomarańczowy

[Janusz100]

GOŻDZIK KNAPPA Dianthus knappii





Stepowa, botaniczna roślina zielna o pokroju lużno krzaczastym. W zasadzie nie jest rośliną zbyt dekoracyjną, ale ciekawą z uwagi na niespotykany kolor rodzaju Dianthus występującym w naturze.
Łodygę ma wzniesioną, owłosioną. Liście wąskolancetowate, trawiaste, szarozielone. Główki kwiatowe w parach na krótkich szypułkach na szczytach łodyg. Płatki kwiatowe długości 0,7 cm, średnicy do 2 cm, zębate. Żyje dłużej niż inne gożdziki.

* Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 24/
T-2 Łatwa w uprawie

Wysokość 20-40 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie (VI) VII-VIII
Kolor siarkowożółty
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na terenach kserotermicznych, obrzeżach lasów, leśnych polanach, na suchych murawach w Górach Dynarskich, na pograniczu Bośni, Hercegowiny i Czarnogóry. Endemit.
Stanowisko bardzo słoneczne lub niewielki cień (wystawa południowa, zachoidnia lub wschodnia), suche, ciepłe. Roślina ciepłolubna.
Gleba przepuszczalna, mineralna, piaszczysto ilasta uboga, wapienna.
Podłoże - ziemia darniowa : żwir : grys wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż +Ca
Odczyn pH 6,6 - 7,8 lekko zasadowy do obojętnego. Lubi lekko zasadowy.
WymaganiaOgławiac regularnie kwiatostany, aby przedłużyć kwitnienie. Zimą sucho (drenaż)
Rozmnażanie Siew - wczesną wiosną - w pomieszczenie w temp. 20 st C (stratyfikacja).
Zastosowanie Roślina do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych. Nadaje sie na kwiat cięty.
Odmiana Yellow Harmony ma kwiaty intensywniej wybarwione od typu.
Etymologia Nazwa "Dianthus" pochodzi od greckich słów "Dios" = bóg oraz "anthos" = kwiat. Inaczej - kwiat boga, niebiański kwiat , kwiat Jowisza. Nazwa gatunkowa "knappii" od nazwiska austryjackiego botanika Josefa Armina Knapp (1843-1916).

[Janusz100]

CZYŚCIEC ŚNIEŻNY Stachys nivea Syn.S.discolor





Niska bylina skalna o ozdobnych liściach. Tworzy gęste darnie.
Liście ma zebrane w rozety głęboko karbowane i pomarszczone. Liście są ciemnozielone, błyszczące, odwrotnie jajowate do 4 cm długości. Liście łodygowe osadzone parami naprzeciwlegle na stosunkowo wysokich łodygach Kwiaty białe do 1,5 cm długości w kształcie rurki , dwuwargowe zebrane w okółki wyrastają z węzłów na łodygach. Rośnie powoli.

Wysokość 15 cm (20 cm)
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie (VI) VII - VIII
Kolor biały
USDA 5

* Dekoracyujna roślina skalna.
T-1 Łatwa w uprawie.

Rośnie w suchych skalistych siedliskach w Syrii, Izraelu, Kaukazie Zachodnim. Endemit mezapotamski.
Stanowisko słoneczne do półcienistego (toleruje krótki okres cienia), suche do umiarkowanie wilgotnego, umiarkowanie ciepłe.
Gleba przepuszczalna, normalna, piasczysta, umiarkowanie uboga.
Podłoże - ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir kamienny 1 : 1 ": 1
Wymagania Podlewać tylko w czasie długotrwałej suszy. Nawozić wiosną niewielką ilością nawozu organicznego lub wolnodziałającego. Jeśli rozrasta się nadmiernie można w dowolnym momencie ograniczać rozrost. Zimą sucho (drenaż)
Rozmnażanie Podział jesienia lub wczesną wiosną. Sadzonki - póżnym latem. Siew (stratyfikacja) pod koniec zimy.
Zastosowanie Ozdobna roślina okrywowa do ogrodów skalnych, naturalistycznych i do pojemników.
Etymologia Nazwa rodzaju "stachys" z łaciny "czysto" z uwagi na przeczyszczające działanie rośliny. Nazwa rodzaju "nivea"
od łac. "niveus" = śnieżnobiały.

[Janusz100]

MYDLNICA NADMORSKA Silene maritima Syn.S. uniflora, M.jednokwiatowa, S.vulgaris ssp. maritima





Niska bylina zielna o ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy lużne i płaskie kobierce.
Ukoprzenia się głęboko. Pędy ma rozgałęzione, cienkie, długości do 25 cm płożące lub rozesłane i wzniesione. Liście ma małe lancetowate, jedwabiste, szarawozielone i mięsiste, . Kwiatyt pojedyncze, pięciopłatkowe, średnicy do 2,5 cm z zaokrąglonymi płatkami, otoczine zielonkawym, rozdętym, beczułkowatym kielichem. Kwitnie długo i obficie. Rośnie szybko.

Wysokość 10-15 cm
Szerokość 20-40 cm
Kolor biały
Kwitnie i VI-VIII
USDA 3

* Dekoracyjna roślina skalna . Polecana przez 1/ 4/ 9/ 25/.
T-1 Łatwa w uprawie

Rośnie na klifach nadmorskich w Europie Zachodniej i Północno-Zachodniej oraz w górach środkowej i południowej Europy. W Polsce w Tatrach.
Stanowiskosłoneczne (wystawa południowa, ale w południe osłonięte) do "pstrokatego cienia", umiarkowanie wilgotne, osłonięte, umiarkowanie ciepłe.
Gleba przepuszczalna, normalna do mineralnej, lekka, piaszczysto gliniasta, umiarkowanie żyzna. Tolerancyjna na warunki środowiska.
Podłoże - ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir kamienny : grys 1 : 0 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + drenaż
Odczyn obojętny do lekko kwaśnego
Wymagania Po kwitnieniu pędy przycinać, by się lepiej krzewiła. Ściółkować korą lub żwirkiem. Chronić przed przymrozkami, chociaż roślina jest mrozoodporna. Zimą sucho (drenaż)
Rozmnażanie Siew wiosną lub wczesna jesienią. Sadzonkowanie (ukorzenianie płonych pędów) wiosną lub w VIII-XI.
Zastosowanie Roślina ozdobna, zadarniająca do ogrodów skalnych, naturalistycznych i żwirowych, na murki , skarpy i do pojemników.
Odmiany
Flore Pleno (Weisskehichen) Kwiaty pełne o głęboko powcinanych płatkach
Rosea Kwiaty różowe
Druett,s Variegated Liście jasnozielone z kremowym obrzeżem
Etymologia Nazwa "Silene" prawdopodobnie pochodzi od słowa greckiego "sialon" = ślina, śluz nawiązującego do lepkości niektórych gatunków. Wg. mitologii greckiej Sileneus to brzuchaty półbóg przybrany ojciec i towarzysz Bachusa, boga wina. Kwiat Lepnicy ma kielichy spuchnięte jak brzuch Sileneusa i roślina pieni się jak Sileneus w stanie zamroczenia alkoholowego.Nazwa rodzaju "maritima" z języka łacińskiego "wybrzeże".

[Janusz100]

OŻANKA ACKERMANNA Teucrium ackermannii





Niska gęsta krzewinka zimozielona o pokroju wyprostowanym. Tworzy szerokie poduszki.
Ma ścielące się długie, rozgałęzione, ulistnione pędy. Liście ma szarozielone, delikatnie karbowane na brzegach i podwinięte do dołu, osadzone na pędach naprzeciwlegle. Od spodu są one silniej omszone i lekko aromatyczne. Kwiaty ma dwuwargowe, zebrane po 2 - 8 sztuk w nibyokółki a te w okrągłe , wydłużone kwiatostany. Kwiaty w pąkach są szare. Kwitnie obficie i długo.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 40-60 cm
Kwitnie (VI) VII-VIII
Kolor jasnoróżowe różowokarminowe
USDA 7

Ocena ** AGM 2012 .Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 15/ 33.
T-2 Łatwa w uprawie.

Rośnie w Azji Mniejszej - Turcji, na słonecznych zboczach, skałkach i murawach.
Stanowisko słoneczne, umiarkowanie suche do świeżego, gorące. Bardzo odporna na suszę.
Gleba lekka, przepuszczalna, mineralna do normalnej, piaszczysto gliniasto żwirowa, jałowa, wapienna.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys 1 : 0 : 1 : 1 : 1 lub 1 : 0 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn lekko zasadowy
Wymagania
Podlewać umiarkowanie, sporadycznie, gdy susza. Po zimie pędy przyciąć do połowy. Zimą sucho - drenaż. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie
Podział - jesienią. Siew - wiosną luib póżną zimą. Sadzonkowanie - sadzonki pobierane latem w VI-VII. Na miejsca stałe wysadzać wiosną.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, alpinariów. na skarpy, tarasy, murki, donice, pojemniki, koryta.
Etymologia
Nazwa rodzaju "Teucrium" od nazwiska Teukrosa (łac.Teucrus,Teucers) uczestnik wojny trojańskiej , który uchodził za syna króla Salaminy, który stosował rośliny w ziołolecznictwie.

[Janusz100]

ROJNIK RUSKI Sempervivum rhutenicum




Sukulent. Botaniczny, zimozielony gatunek rojnika ozdobny z uwagi na liście. Tworzy niskie i drobne rozety, a z nich gęstą darń. Kwiaty na wysokich pędach nawet do 35 cm wysokości są niezbyt dekoracyjne, w kolorze jasnożółtym.
Liście odziomkowe ma zebrane w rozety wielkości 5-8 cm zielone z przebarwioną brązowo-czerwoną końcówką. Są one odwrotnie podługowate, krótko zaostrzone, pokryte włoskami, omszone i orzęsione. Pędy kwiatostanowe długości 15 cm. Kwiaty 10-14 płatkowe. Kwiatostany lużne 8-10cm średnicy. Po wydaniu nasion rozeta zamiera, ale zanim zakwitnie wydaje dużo bocznych odrostów.

Wysokość 10-30 cm
Szerokość
Kwitnie VII-VIII
Kolor jasnożółty
USDA 5

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna . Polecana przez 25/
T-1 Bardzo łatwa w uprawie.

Rośnie w miejsach kamienistych, piaszczystych, skalistych zboczach skalnych, wychodniach, czasem trawiastych lub w jasnych lasach sosnowych w Europie Południowo Wschodniej od Rumunii
do Środkowej Rosji. (Rumunia, Grecja, Ukraina, Karpaty, Bałkany)
Stanowisko słoneczne do umiarkowanego cienia, suche, ciepłe.
Gleba przepuszczalna, mineralna, piaszczysto gliniasto żwirowa, uboga
Podłoże
- ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty 3 : 1
Odczyn obojętny.Toleruje lekko kwaśny.
Wymagania
Latem , gdy susza podlewać. Nawozić nawozem dla kaktusów.
Rozmnażanie
Podział - rozetki przybyszowe wiosną lub wczesnym latem. Oddzielać zakorzenione rozety boczne. Kwitną po 3 latach. Siew - stratyfikacja - wiosną.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, zadarniająca, do ogrodów skalnych, na murki, tarasy, szczeliny między kamieniami i płytami chodnikowymi, do pojemników, koryt i na "zielone dachy". Roślina lecznicza -działaprzeciwbólowo, dezynfekcyjnie, przeciwzapalnie, ułatwia gojenie ran.
Roślina jadalna - nadaje się do sałatek.
Etymologia
Nazwa "Sempervivum" pochodzi od łacińskich słów "semper" = zawsze oraz "vivus" = życie inaczej "zawsze żywy" z uwagi na to, że są bardzo odporne na różne warunki wzrostu (np.suszę) oraz zachowują liście w zimie.

[Janusz100]

GORYCZKA TYBETAŃSKA
Gentiana tibetica

[Janusz100]

CIEMIĘŻYCA CZARNA
Veratrum nigrum

[Janusz100]

FLOKS WDZIĘCZNY
Phox amoena Variegata





Karłowata, półkulista bylina o ozdobnych liściach i kwiatach.Tworzy krzaczaste darnie.
Łodygę ma cienka, owłosioną. Liście ma naprzeciwległe, lancetowate białozielone z białymi kremowymi obrzeżami na krawędziach. Liście i kielich kwiatowy ma również owłosiony stąd roślina nazywana jest "floksem owłosionym".

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
T-1 Łatwa w uprawie

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 20 cm
Kwitnie V (VI)
Kolor różowooliwkowy (biały, różowy, czerwony)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na niskich piaszczystych wzgórzach na granicy nadmorskich równin, w suchych lasach i na otwartych obszarach w południowo zachodnich stanach USA-Floryda,Kentucky, Karolina.
Stanowisko słoneczne do póLcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe.
Gleba przepuszczalna, normalna, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, kamienista umiarkowanie bogata w składniki organiczne
Podłoże
ziemia darnowa : ziemia liściowa : żwir kamienny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn lekko kwaśny do obojętnego.
Wymagania Po kwitnieniu przycinać - zakwitnie ponownie i zachowa zwarty pokrój.
Rozmnażanie Podział większych kęp. Sadzonkowanie. Siew - tylko typ.
ZastosowanieRoślina ozdobna do ogrodów skalnych , ogrodów żwirowych, do pojemników i na rabaty kwiatowe.
Etymologia Nazwa "Phlox" z greki "phlox" = płomień z powodu koloru czerwonych kwiatów niektórych odmian. Nazwa gatunku "amoena z łac. przyjemny, wdzięczny.

[Janusz100]

AzYNEUMA ZATRWIANOLISTNA
Asyneuma limonifolia





Roślina górska o pokroju wzniesionym i ozdobnych kwiatach. Tworzy okrągławe kępki.
Korzenie ma w kształcie marchewki. Liście zebrane w odziomkowe rozety. Liście są lancetowate, pofałdowane na brzegach, szarozielone, całobrzegie. Z kępki wyrasta kilka pojedynczych i prostych łodyg kwiatostanowych. Kwiaty są pięciopłatkowe, długości do 1 cm, dzwonkowate, szeroko otwarte i zebrane w gęste, krótkie kłosy.W pełni otwarte mają gwiazdkowaty kształt.W swoim naturalnym siedlisku jest to roślina wysoka, u nas z racji innego klimatu rzadko osiąga 40 cm. Gatunek bardzo zmienny.

Wysokość 10-20 cm (30 cm)
Szerokość 10-15 cm
Kwitnie V- VI(VII)
Kolor fioletowo niebieski (niebieski, białawy - rzadko)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na miejscach trawiastych, skalistych zboczach, urwiskach i w jasnych lasach, głównie na podłożach wapiennych od południowo wschodnich Włoch przez kraje b. Jugosławii po Bułgarię i Grecję.
Stanowisko słoneczne (wystawa południowa do zachodniej), stale świeże do suchego, ciepłe. Gleba mineralna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, żwirowo, kamienista, , uboga.
Podłoże
Ziemia darniowa : żwir wapienny : grys 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn zasadowy. Toleruje obojętny.
Wymagania sadzić w szczelinach skalnych. Zimą sucho.
Rozmnażanie Siew ? kiełkuje w temperaturze pokojowej (po stratyfikacji). Podział wiosna lub w VIII.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych (szczeliny skalne), do pojemników.
Etymologia Nazwa rodzajowa ?Asyneuma? pochodzi a dwóch greckich słów ?sans? = nie i ?syn? = razem i oznacza, że kwiaty tego rodzaju mają niezrośnięte płatki.