Trochę mnie nie było, bo ogrodnik najchętniej podróżuje zimą, gdy "jego królestwo" śpi. A najlepiej do ciepłych krajów, gdzie sezon trwa cały rok
Ale najpierw chcę pokazać jeszcze kilka astrów, dla dopełnienia obrazu.
Any wiem, że róże potrafią zawojować wertykalnie ogrodem. Miałem kiedyś różę multiflorę i gdyby nie ostre cięcie, zarosłaby front domu
. Ale jak widzisz astry też potrafią piąć się w górę. Np. z gatunku
laevis. Jednak bywają kapryśne i w tym roku słabiej kwitły. Udało mi się uchwycić tylko pojedyncze kwiatki tych strzelistych astrów:
Janko, mnie nie było na święta ale dziękuję. Dopiero jutro przyjrzę się, jak wygląda ogród po moim powrocie. Na razie luknąłem tylko na stan okryć z agrowłókniny i jest nienaruszony.
Stara ale wciąż atrakcyjna odmiana astra nowoangielskiego. Ten róż jest tak żarówiasty, że niektórzy mówią, że to aster czerwony. Ale wg mnie to jednak róż:
Marysiu, dziękuję. Sama masz wiele ciekawych odmian więc Ciebie to chyba nie muszę przekonywać do ich piękna
Bez wątpienia jeden z moich najcenniejszych astrów. Co roku drżę po zimie, czy go nie straciłem. Przedstawiciel gatunku
aster ericoides
Miłko, Ty buntowniczka a ja outsider
To też forma buntu ale mimo wszystko lubię uczyć się w szkole. Inna sprawa, że zdobytą wiedzę transponuję po swojemu i antysystemowo
Aster wyjątkowy, którego pochodzenia nie jestem w stanie dociec. Wiem tylko, że pochodzi z hodowli słynnego rodu ogrodników warszawskich i od ich nazwiska go ochrzciłem. Takie okazy nazywam kwiatami "z duszą", bo mają bogatą przeszłość i osobistą historię zdobycia ich. A i bez tego są po prostu piękne!
I jeszcze jeden; ten na szczęście trafił do mnie z nazwą. Jest hybrydą międzygatunową. Pszczoły go kochają, bo bije rekordy w ilości kwiatów no i nektar musi mieć wyborny
Jest trochę bardziej różowy niż na zdjęciu:
Zdjęcia z podróży będą po Nowym Roku.
Jest ozdobny z liści:
. Wszystkiego dobrego w 2018 roku Ci życzę 
. Niech Twoje roślinne kolekcje nadal cieszą oczy i rozrastają się 
