Może nie ta pora roku by pokazywać swój ogródek. Roślinki powoli zamierają, szykują się do zimowego snu. Na dworze coraz zimniejsze ranki , a wieczory choć jeszcze bywają cieplutkie to krótkie jakieś takie i to coraz krótsze.
Mimo to czas sprzyja wizytom na forum , zwłaszcza gdy tak leje jak u nas dzisiaj.
Wobec tego zapraszam do mojego ciągle zmieniającego się i z powodu pór roku i z powodu moich coraz to innych ,,wizji" , ogródka - działki w ROD .

A było to tak.......

Nasz Przyjaciel, zagorzały dotychczas przeciwnik relaksu na świeżym powietrzu i działkowania w ogóle , nagle po wizycie na działce u znajomych zapałał nieprzepartą chęcią posiadania własnego poletka. Ponieważ w naszym ROD jest wiele wolnych , opuszczonych działeczek - pomysł swój natychmiast wprowadził w czyn.
Nabył działeczkę z murowaną altanką i rozpoczął ,,harce". Jak widać Jego żonka tryska radością z tego powodu
Mnie i mojego M zaprosił niebawem do pomocy w poskromieniu latami nie ciętych drzew i inne tam takie.....

Witaj no to opowiadaj i pokazuj miło będzie oglądać i czytać Twoją historie

O !!! Witaj przemiły pierwszy Gościu, a ja myślałam, ze całą zimę nikt do mnie nie zajrzy. Miło mi, zapraszam

-- So 06 paź 2012 19:29 --

Bardzo przepraszam za kierunek obrany do pracy - wszak za zdjęcie zrobione mi z nienacka nie mogę brać odpowiedzialności- chcę tylko wykazać jak bardzo pomoc Przyjacielowi mnie pochłonęła

No i przyjeżdżałam tak sobie do nich może ze trzy dni pod rząd a im ,,dłużej" przyjeżdżałam tym bardziej rozglądałam się za szefową naszego ROD...
Pani Bożenka oprowadziła mnie też niebawem po wszystkich 350 działkach w tym wielu wolnych.
Los zrządził, że przy alejce z działką naszych Przyjaciół, a dosłownie o działkę dalej była sobie pusta działeczka. Dzisiaj żałuję, że nie zrobiłam jej wtedy zdjęć. To , które teraz pokażę jest już po ,,odgruzowaniu" furtki, ,,wymacaniu dróżki prowadzącej do altanki, której wtedy z dróżki głównej tak naprawdę nie było widać, a przede wszystkim po ścięciu dziesiątek siewek dzikich wiśni i śliw. To była prawdziwa jazda.....

a to mój ,, kącik wypoczynkowy"

w sumie ważne aby praca była dobrze wykonana a kierunek pal licho wszak to chyba nie w moją stronę
jestem re-NATA a Ty ?

Właśnie pora na pokazywanie ogródków i dyskusje o nich bo wieczory dłuższe.

Witaj Janku - imienniku mojego M
Renatko ja jestem Ewa i mam już za sobą przejrzenie prawie całego Twojego wątku- jakoś tak jako jeden z pierwszych wpadł mi w oczy

Ewka patrząc na fotki to naprawdę zaczynasz wielką przygodę swojego życia
pamiętam jak ja kopałam w takim buszu wytrząsałam perz i korzenie a ile kamieni wyniosłam , teraz narzekam że mi jest ciężko chwasty wypielić

Co prawda to prawda Natko! Ja nawet nie próbowałam wynosić cegieł z rozpadającego się inspektu, eternitu z dawnego śmietnika i szkła , plastików. Moja działka przez około siedem lat była śmietniskiem dla innych działkowiczów. Nie będę tego komentować bo szkoda zdrowia. To było prawdziwe wyzwanie, ale postanowiłam się nie poddać, a piszę , że nie próbowałam wynosić bo musiałam samochodem wywozić.

Witaj Ewuniu , ja również się melduje i zapowiada się ciekawie , z forumową pomoca szybko doprowadzisz do małego buszu swój ogródek

Pomocników jak trzeba już widać .

Piękne dzień dobry wszystkim, którzy zechcieli czy też zechcą mnie dzisiaj odwiedzić

Powracam do snucia mej opowieści
WYPOWIEDZIELIŚMY WOJNĘ !!!!
Najpierw śmieciom, potem chaszczom i zaroślom, także potężnym trzcinom (bo działeczka jest na terenie zalewowym przy Warcie) , do walki z którymi użyć trzeba było ognia - niestety. Sąsiedzi nasi patrzyli na to wszystko z pobłażaniem, a nawet można powiedzieć, że z przychylnością, bo wreszcie ze środka ich alejki znikało chwastowisko i robiło się jaśniej.

Tego nie widać na zdjęciach, ale co porastało moją działkę to był głównie perz

To był kwiecień - koniec kwietnia, upalny i koszmarnie suchy, w naszym rejonie (Gorzów Wlkp) taki początek wiosny jest dość częsty.
Gdyby nie mój M , który mógłby się nazywać Pan Demolka i ogień nie wiem czy udałoby mi się dotrzeć do gołej ziemi Jemu cięcie i wykopanie samosiewów zabrało zaledwie 3 dni.
Dalej mogłam działać już sama.
Ale sama na szczęście nie byłam
Oto winowajcy, od których wszystko się zaczęło: Sami mają działkę już od blisko 30 lat i to po wizycie u nich nastąpiła epidemia napierw u mojego Przyjaciela, a potem i u nas

ale i też nieocenieni pomocnicy Marysia i Kaziu , którzy dopingowali mnie i wspierali także ciężką fizyczną pracą



Na szczęście uwielbiam przekopywać ziemię, a potem ją wygrabiać równiutko, wygładzać niczym obrus na stole.....
przywracać Jej utraconą godność........
oto pierwsze efekty moich działań...
pierwszy odzyskany kawałek działki



no i oczywiście pierwsze rośliny, kalafiorki od Marysi i Kazia z inspektu
No a potem to już jakoś szło
w związku z panującą suszą najpierw podlewanie , potem kopanie

Witaj,ogrom pracy przed Toba ale zobaczysz później jaka radość

Serdecznie witam Dorciu! Masz zupełną rację choć muszę do tego dodać, że ta praca to już też radość- zwłaszcza gdy się patrzy na zmiany - nawet te gnaty jakoś już nie bolą tak bardzo po kopaniu

Jestem też działkowiczką od nie dawna i w naszą działkę włożyliśmy ogrom pracy ,ale jak się chce to wszystko można ,podziwiam wasz zapał i chęci żeby z niczego zrobić coś ,każda nowa rzecz stworzona przez was będzie cieszyć a jak pojawią się roślinki i kwiatki to wynagrodzą wam wszystko,pozdrawiam i życzę owocnej pracy