Pisałam już, że wieczór u mnie zaczyna się coraz później i chyba miałam rację

Justynko moim zdaniem warto jest mieć bukietówki, ona naprawdę są niezawodne i łatwe w uprawie. Poza tym bardzo długo kwitną, no i są piękne.

Misiu - u mnie wyjątkowo sucho. Coś tam wczoraj wieczorem pokropiło i to wszystko. Przy tak dużym ogrodzie mam dość podlewania. Całe szczęście, ze zrobiliśmy studnię, bo na podlewanie wodą z wodociągu, emerytury by nie wystarczyło.
Co do kupowania nowych roślin, mam ten sam problem z eMem co Ty. No cóż, nikt nie obiecywał, że będzie łatwo

Elu U mnie prawdopodobnie będzie musiała być przesadzona środkowa, czyli Vanille ? Fraise Renhy. Chyba jest nawet większa od Anabelki. Przekonam się jesienią.

Ewuś - to, że hortensje rosną w słońcu nie powinno im przeszkadzać. Potrzebują tylko obfitszego podlewania, za to pięknie kwitną.

Nie zauważyłyście, że brak kolejnych odsłon budowy grilla Jak sprawa otarła się o fachowców, od razu zazgrzytało. M zamówił drzwiczki do komory wędzarniczej.
Czekaliśmy prawie 10 dni. W chwili odbioru okazało się, że ich wykonanie spartaczono doszczętnie, ulepiono jakiś koszmarek. Myślałam, ze M zawału dostanie.
Teraz są poprawiane, jak długo, tego nikt nie wie

Oj im pewnie przesadzanie nie zaszkodzi i pościnane patyczki super się ukorzeniają

Moje rosnące w słońcu maja jakieś takie jakby poprzypalane liście...Może to dlatego gorzej znoszą, że to wszystko młodziaki, z tego roku...zobaczymy za rok.

Helenko a ja dziś rano zastanawiałam się czy już wędziłaś .
Moja hortensja też rośnie w pełnym słońcu i jest zadowolona , ale pod krzak leci woda z rynny z małego daszku.

Tak one kochają wodę Staram się też im dużo lać No niech mają jak ładnie kwitną

Przepiękne masz hortensje ja muszę swoje podwiązać bo mają tak wielkie kwiaty że te ich biedne cienkie łodyżki się łamią pod ich ciężarem.

...hortensje ,hortensje a ja ich nie mam...a dlaczego no nie jedną mizerotę...cudne są...

Ja tez mam jedną mizerotę, która w dodatku nie może zdecydować się co do koloru jaki ma przyjąć.
Ale hortusie mnie nie ruszają. jedynie róże, których Helenka ma wiele a wszystkie śliczne

Ja chyba podprowadzę Mamie "kawałki" hortensji i spróbuję ukorzenić, albo pozaglądam dobrze pod krzaczek może coś z okładów przypadkowych będzie

Dobry pomysł z tym ukorzenieniem hortensji, może zamiast kupować nowe annabelki po prostu je ukorzenię tylko jak Jak puszczą korzonki to do doniczki z ziemią i trzymać do wiosny w domu?

Dorotko przepraszam że tu Ci odpowiem ,może gospodyni z miotłą nie pogoni Anabelki najlepiej z patyczków ukorzeniać wiosną ,ja jak ścinam to wkładam kijki do doniczki a póżniej do gleby i tegoroczne wsadzone patyczki już mi kwitną

Mojej Anabelce przy dużej ulewie, największe kule się ułamały pomimo podparcia. One jak nasiąkną deszczem są bardzo ciężkie. Starałam się otrząsać je z wody.

Najbardziej "sztywna" jest Limelight, nieźle się trzyma również Vanille pomimo ogromnej masy kwiatów. Zdecydowanie najbardziej wiotka jest Anabelka.
Podobnie mam z mieczykami. Doczekałam się deszczu i cztery kwiatostany mieczyków się ułamały. Stoją teraz w wazonie.

Dorotko najlepiej jest ukorzeniać wiosną przy "wiosennym" przycinaniu hortensji. Ucięte patyczki po prostu wetknąć w doniczkę i podlewać. Ustawić w półcieniu, nie na słońcu. Chyba, że Ela, bardziej doświadczona coś lepszego podpowie.

Misiu i Mariolu - co to za tak mało entuzjastyczne podejście do hortensji? Cudne są!

Justynko - jak znam życie, to mama sama ukorzeni i otrzymasz już dorodne sadzonki. Wiem to, też jestem mamą, tylko moją córunię nie interesują kwiatki

Danusiu - coś się ruszyło w sprawie drzwiczek do komory wędzarniczej. M nawet nie chciał już się z nim kontaktować, ale go przymusiłam. Okazało się, że
facet wziął sobie do serca krytykę i stara się zrobić coś sensownego. Pozostaje mieć nadzieję...

Ewuś ja bym nie ruszała hortensji do przyszłego roku. Moje w pierwszym roku po posadzeniu były bardzo rachityczne, w kolejnym pokazały co potrafią


Elu - bingo, zobacz co napisałam wyżej

Helenko, potwierdzam hortensje są grzechu warte.

Z kwiatami to jest tak - jak mieszkałam z rodzicami, to jakoś mnie to nie interesowało, pomagałam, plewiłam, ale co i jak
Później się wyprowadziłam do Męża dostałam trochę roślin na start i się zaczęło, teraz jeszcze trafiłam na To Miejsce, i zaczynam obserwować pewne symptomy jakiegoś dziwnego stanu - to o i jeszcze to, a może to, o takie nasionka, a może jeszcze to bym kupiła, a u tej Pani widziałam to i to, a może podejdę i się zapytam czy się podzieli itd. itp.