Witam serdecznie.
Nie było mnie w domu przez dwa tygodnie i kiedy wróciłam w sobotę nie wiedziałam czy śmiać się czy płakać...
Pomijając kilka zasuszonych kwiatków w domu, które jeszcze jakoś mogę przecierpieć, to to co zobaczyłam w ogrodzie powaliło mnie na kolana. Po mega wielkich deszczach były wielkie upały, a co się z tym wiąże wszystko rosło jak na drożdżach. Kwiatuchy oczywiście bardzo cieszą oko, problem tylko w chwastach, które rosną znacznie szybciej niż kwiaty.
Strasznie wszystko zarosło
Całą sobotę starałam się doprowadzić ogród do porządku, najpierw koszenie mega trawy, później wyrywanie przekwitłych goździków i bratków. Dziś od rana wzięłam się za pielenie rabat. Niestety nie mogę tego robić jednym ciągiem. Brzuszek mam już sporych rozmiarów i ciężko mi schylać się przy pieleniu. Do tego upał niesamowity i co chwilkę robi mi się słabo
A jeśli popatrzę na to ile jeszcze pracy przede mną na zachwaszczonych rabatach to ręce opadają...
Ciężko mi było pogodzić się również z tym, że dzień przed wyjazdem kupiłam ślicznego, obficie kwitnącego wiciokrzewa, a po powrocie zastałam same gałęzie- roślinę zaatakowała jakaś choroba grzybowa. Niestety to nie wszystkie straty. Rośliny, które zadołowane w doniczkach czekały na wsadzenie (tawuła, berberys, szczepiona brzoza brodawkowata oraz kalina) również uległy uszkodzeniu. Tutaj przyczynił się mój M. , który chciał mi pomóc kosić chwaścielisko i tak się rozpędził z podkaszarką, że najzwyczajniej w świecie skosił również zakupione krzewy do zera
W podobny sposób zginął mój mini ogród warzywny. Nie było w nim dużo warzyw, ale wszystkie zostały skoszone. Wytłumaczenie męża: "tak tam było zarośnięte, ze nie widziałem żadnych warzyw, ani drzewek"
Szkoda mi tego wszystkiego
Przed wyjazdem wszystko zostawiłam w idealnym porządku, wypielęgnowane i zadbane. Wystarczyły dwa tygodnie i zastałam jeden wielki busz...
Rzeczywiście chwasty rosną w zastraszającym tempie 
