Izuniu i Mirku, bardzo dziękuje za zorganizowanie tak wspaniałego spotkania . Bawiliśmy się wyśmienicie, objedliśmy się strasznie i na dodatek dostaliśmy sporo na wynos. Zasłoikowane (bądź zabutelkowane ) brzoskwinie będą długo nam przypominać o naszym przesympatycznym spotkaniu. Jeszcze raz dziękuję.
Podziękowaniarównież dla Agnieszki

P.S. fotki wrzucę jutro

Ja też na szybciutko ( późna pora). Serdecznie dziękujemy za zaproszenie i wspaniałą gościnę. Wyjechaliśmy zauroczenie wspaniałym, tajemniczym ogrodem, tarasem z widokiem na Tatry i rodzinną, ciepłą atmosferą.
Zdjęć zrobiłam około 100, prześlę Kasi żeby zrobiła fotorelację.
Lunę poczochraj za uszkiem.

My również dziękujemy, nie wiedziałam, że macie swój wątek, szkoda, że tak mało zdjęć pokazujecie, jest się czym chwalić, a za zdjęcia liliowców w pełni kwitnienia, maniacy tych kwiatów pewnie byliby bardzo wdzięczni.




Pozdrawiam Irena

Off topic - parę fotek z naszego wypadu do Auksztockiego Parku Narodowego i na Żejmianę, może kogoś zachęcę to takiej wycieczki.





Na takiej ekspedycji Paniom można zapewnić nawet kąpiel i mycie głowy w gorącej wodzie:










Nawet w takich warunkach można sobie zapodać pyszną kolację z lokalnego przysmaku - kartaczy. Gotowanie na ognisku ? To przecież takie proste


W slangu wodniaków łabędzie to żebraki, ale tym razem goniły nas z wrzaskiem domagając się przekąski:


To widziałem pierwszy raz w życiu. Kaczki są na ogół płochliwe, ale niekiedy nauczone przez turystów potrafią nawet jeść z ręki. Tym razem dogoniły kajak, oczywiście w wiadomym celu.

Mirku fantastyczne sam na sam z przyrodą!

Zdjęcia piękne i te z Litwy i z podkrakowskiego siedliska ale czegoś mi tu brakuje.
Wszyscy są?
A gdzie nasza wesoła towarzyszka zabaw, która jednym ruchem podrzucała szyszkę, że nie każdy zdołał to zauważyć ( Dorotka ją zapewniała, ja nic nie mam a szyszka dawno leżała na jej kolanach)
Przecudna, przekochana włochata przyjaciółka całego świata - Luna

Luny na kajak ani pod namiot oczywiście nie zabieramy. Skutek naszego ostatniego wyjazdu i dwutygodniowego rozstania jest taki, że jak rano widzi że się zbieramy do pracy, to po prostu siada przy samochodzie żeby się z nami zabrać i niczym nie daje się odciągnąć, nie słucha poleceń, pełna tragedia. Wasza wizyta towarzysko ją dodatkowo nakręciła.


Fajnie Beatko ją określiłaś. My mówimy, że to taka psia terapeutka. Każdego może wyleczyć ze strachu przed psami, nie da się na nią złościć taka jest przymilna.

Włochata przyjaciółka moich gości jest prawdziwym "psem ogrodnika"":

youtu.be/Z-nbQhDNVHU

Prawdziwy pies ogrodnika, brzoskwinie też jadła

Luna i mnie przekonała,że nie trzeba się jej bać,ona nie jest psem ogrodnika ,bo pies ogrodnika sam nie zje i nikomu nie da ,a Luna jak widać zjada warzywka i wszyscy mogliśmy sobie narwać brzoskwiń ,to najpiękniejszy pies jakiego poznałam bliżej, no i mnie nie ugryzł i jeszcze głowę położył sobie na moim kolanie a łapkę na mojej nodze,a ja musiałam przełamać swój lęk ,jestem jej wdzięczna ,że tak ostrożnie się ze mną obeszła,pozdrawiam Was gorąco

"jutro" przeciągnęło się troszeczkę Ale jakby to było fajnie, jakby dzień tyle trwał.

Obiecane fotki ze spotkania

Widoki z tarasu i górnych części działki są niesamowite



Było więc sporo do fotografowania i w oddali i w ogrodzie












Jedzenia było, jak zwykle na Naszych spotkaniach sporo Tu jedno z przykładowych dań




Było też oczywiście dzielenie nasionkami. Choć tu wygląda, jakby Mirek chciał nas ugościć kakałkiem



No i oczywiście nie może zabraknąć gwiazdy spotkania .....Luny



Spędziliśmy tam naprawdę miły dzień
[/URL]

O brzoskwiniach już było sporo .... bo było ich sporo







[URL=https://www.fotosik.pl/zdjecie/f1778959a4ec2531]


P.S. Irenka w oczekiwaniu na transport

Miło ogląda się takie fotorelacje że spotkań ;) Pozdrawiam.