Hmmm...... Dość długo mnie tu nie było
I nawet nie mogę obiecać, że w najbliższym czasie coś się zmieni, chociaż bardzo będę się starać
Życie pędzi ciągle naprzód, nie pozwala chociaż na chwilkę pozostać w tyle. Sama sobie zorganizowałam tyle rzeczy do zrobienia, że gnam od jednej do drugiej, wszystko szybko, bo czasu nie da się zatrzymać. Wieczorami jestem już tak zmęczona, że nawet nie chce mi się otwierać komputera, tylko siadam z książką, a potem spać, spać, spać. Nie myślcie tylko, że się żalę, nic z tych rzeczy
Oczywiście sama praca zajmuje mi w tej chwili sporo czasu, ale tak było i wcześniej, to na to nie zwracam nawet uwagi. W wolnych chwilach staram się jeździć na działkę, chociaż ostatnio nie mam do tego jakoś szczęścia, bo co przyjadę, to z nieba lecą hektolitry wody i muszę się ewakuować. Tej wody mimo wszystko nie ma wcale zbyt dużo, tylko akurat tak się składa, że jak na działkę, to pogoda płata mi psikusa. Baaaardzo dużo czasu zabierają mi wyprawy na łąkę, każdy taki wyjazd to przynajmniej dwie- trzy godziny, a potem jeszcze muszę zioła posegregować, powiązać, suszyć, macerować i topić w olejach. Robię octy owocowe, sosnowe, kwiatowe i ziołowe. Mieszam i odcedzam, szukam nowych ziółek i informacji na ich temat i sprawia mi to ogromną frajdę. Taki teraz czas, że wszystko kwitnie, co jedno przekwitnie, to drugie zaczyna, dlatego też na poszukiwanie nowych skarbów jeżdżę ze trzy razy w tygodniu. A potem będą oczywiście z tego cudne mydełka
Tak więc niby wszystko w temacie roślinnym, ale z działką nie ma to zbyt wiele wspólnego.
Zaległości mam oczywiście ogromne, zdjęcia już dawno nieaktualne, ale nie mogę ich schować przed Wami, skoro wszystko tak cudnie kwitło.
Maki były przepiękne i muszę je pokazać. Nie wiem o czym myślałam, kiedy je sadziłam, ale posadzone są zupełnie źle i teraz nie wiem jak z tego wybrnąć. Już kiedyś je straciłam i nie chciałabym aby to się powtórzyło. Rosną pod magnolią- no sami powiedzcie, gdzie ja miałam rozum
?
Dorotko, po makach zostało już niestety tylko wspomnienie, a szkoda, bo w tym roku były wyjątkowo cudne. Już kiedyś miałam takie same i je straciłam chcąc je przesadzić
Posadziłam je w ubiegłym roku, ale nie zobaczyłam jak kwitną, tak więc do końca nie byłam pewna, czy kolor będzie zgodny z moimi oczekiwaniami. Ale są dokładnie takie, jakie miały być.
Jak wiesz, złego licho nie bierze, to i ja wychodzę z każdego deszczu zdrowa jak rybka
Martagony też dały popis
Lucynko, no właśnie, gdyby nie te lata, to z chęcią zostałabym już emerytką
Nie spieszno mi jednak do tego, spokojnie sobie poczekam na swoją kolej
Maki były piękne i sama nie wiem, czy ryzykować i je przesadzić, czy jednak odpuścić i niech sobie radzą pod tą magnolią. Zupełnie nie pojmuję jak mogłam je tam posadzić, wydaje mi się, że to ubiegłoroczna zimna wiosna mogła wyprowadzić mnie w maliny. Prawdopodobnie magnolia nie miała jeszcze liści, cienia nie widziałam i posadziłam, gdzie było miejsce.
Na działce nie byłam już tydzień i jestem już ogromnie ciekawa, co w tej chwili kwitnie. Martagony już chyba przekwitły, ale mam nadzieje, że inne kwitnienia nie każą na siebie długo czekać i będę miała się czym zachwycać
Susza i u mnie była już straszna, a deszczu, mimo iż ze dwa razy zdarzyły się kilkugodzinne ulewy, wcale nie było tak dużo. Pada zdecydowanie za mało, dlatego jak w końcu dorwie mnie deszcz nawet na działce, to się z niego cieszę. Niech sobie pada ku radości wszystkich tych, co go sobie życzą.
Odpoczywam ile mogę, chociaż zbyt dużo czasu mi na to nie zostaje. Ale czy zbieranie ziół można zaliczyć do ciężkiej pracy? Dla mnie to czysta przyjemność, zawsze wracam podekscytowana zdobytymi łupami do tego stopnia, że nawet eM z radością chwyta za łopatę i jedzie ze mną wykopywać wypatrzony wcześniej tatarak
Teraz dał się namówić na zrywanie wiązówki błotnej, chociaż nie zdaje sobie sprawy, że ona rośnie wśród pokrzyw, takich sięgających powyżej głowy
Życzenia jak zwykle z przyjemnością przytulam
Jadziu, za pryskanie przeciw mszycom nie zabrałam się do tej pory. Co się przymierzyłam, to deszcz niespodziewanie wszystko moczył, a teraz z kolei już dawno na działce nie byłam i liczę, że problem sam się rozwiązał. Ostatnio widziałam sporo biedronkowych larw, a przecież wiadomo, że one mają nieposkromiony apetyt na mszyce. Nie lubię sięgać po chemię i teraz też widocznie miało tak być, tylko niepotrzebnie poniosłam koszta
Widać za bardzo spanikowałam, ale już dawno nie widziałam ich w takiej ilości. Na szczęście mączniaka nie miałam od lat, jedynie na dyni czasami się trafia, ale w tym roku nie starczyło mi na nią miejsca.
Do pracy zupełnie nie chciało mi się wracać, szczególnie w pełni, tak późno zaczętego sezonu. Już się jednak przyzwyczaiłam, jakbym nie miała takiej długiej przerwy.
Wszystko zakwita i przekwita bardzo szybko i zupełnie nie ma się co temu dziwić. Rośliny muszą się bardzo spieszyć, żeby na jesieni sypnąć nasionami. Rutewka od Ciebie ma w tym roku chyba ze trzy metry
, przeszła samą siebie. Chyba będę musiała zakupić drabinę, bo z poziomu ziemi raczej sensownego zdjęcia jej nie zrobię
Wandziu, już dawno nie było u mnie tyle mszycy, co w tym roku. Tak się jednak ociągałam z opryskiem, że nie zrobiłam tego do tej pory. Zazwyczaj wystarcza, jak ściągam ją palcami, ale tym razem było jej stanowczo zbyt dużo. Mam nadzieje, że problem sam się już rozwiązał i nie będę musiała wkraczać z bronią ostateczną. Róże były zaatakowane najbardziej, chyba żadnej nie udało się uniknąć ataku
Danusiu, moje wizyty na działce są ostatnio sporadyczne, a jak już uda mi się wreszcie pojechać, to wracam kurcgalopkiem uciekając przed burzami
I tak jak liczę, że mszyce zdążyły się już wynieść, tak nie mam złudzeń, że ślimaki mają się świetnie. Same z siebie ślimory u Ciebie padły? Będę musiała zajrzeć, co też im zaszkodziło i z przyjemnością zastosuję u siebie
No i zapisuję się w kolejce po nasionka białej inkarwilli
Różowe rosną bardzo przyzwoicie, chociaż w tym roku raczej już nie zakwitną, bo jednak ciągle są niewielkie. Najważniejsze jednak, że są. Widać, że dane z
Marysiu, to maki bylinowe
Z jednorocznych jedynie pełne ciemnofioletowe na razie zakwitły, ale te sieją się same i są niezawodne. gorzej ze mną, ja już taka obowiązkowa nie jestem i te siane przeze mnie zakwitną nie wiadomo kiedy, bo jak na razie są ciągle maleńkie.
Gratuluję rozsądku
Nie ma co szaleć, kiedy sił brakuje. W stronę sklepów ogrodniczych nawet nie zerkam, w zupełności wystarczy mi tego, co mam nasadzone i nasiane, miejsca jeszcze ciągle szukam dla dwóch liliowców i nie wiem kiedy znajdę
Na działce nie byłam już tydzień, już wtedy była mocno zarośnięta chwastami, a teraz mogę jej wręcz nie poznać. Tym bardziej, że nie wiem kiedy pojadę ponownie, bo mają być znowu upały, a wtedy to ja do roboty się nie nadaję
A jak mam siedzieć pod parasolem, to lepiej zostanę w domu i ukręcę sobie nowe mydełko
Martuś, białe chmurki są tylko urocze, deszczu z nich nie było, ale niebo wyglądało bajecznie
Lubię takie widoczki i z zapałem uwieczniam je dla potomnych. tylko czy kiedyś znajdzie się jakiś zapaleniec, który da radę przebrnąć przez niezliczoną ilość zdjęć różnego zielska? Przecież coś, co nas wprowadza w ekstazę, dla innych może okazać się nudne. Ale tu i teraz ważne jest, że ja to kocham i że sprawia mi to ogromną przyjemność. Po wspomnianych przez Ciebie kwitnieniach na pewno nie ma już śladu, zapewne kwitną inne, równie piękne, ale jak na razie nie mam kiedy pojechać i się zachwycić. Miałam jechać jutro, ale 32 stopnie na bezchmurnym niebie chyba mnie do tego zniechęcają. W taki upał i tak palcem nie ruszę, to chyba lepiej zostanę w domku i nicponierobię, albo zrobię coś pożytecznego. Ale to okaże się dopiero jutro
Jednak nie ma to jak emerytom i byłby to najwspanialszy czas dla ludzi, gdyby nie to, że lat przybywa, a sił ubywa. 
Zdrówka. 
zresztą jak corocznie od paru lat. Wczoraj widziałam malutkie łodyżki tej rutewki ,a dzisiaj nawet z lupą ich nie znalazłam i chyba wiem kto jest winowajcą choć śladu nie pozostawił. 
Cudne maczki,azalie i rutewka złotnice wyrosły wysoko cudnie wyglądają na tle nieba tak jak irysy 
, a Ty pewnie w pracy. 
Iwonko!
Martagony w pełni rozkwitu , u mnie lilie na razie tylko na balkonie.
Choć tych pomidorków szkoda... Sama w tym roku zaczęłam przygodę z nimi i aż mi serce się ścisnęło, gdy pomyślałam sobie, że ktoś miałby je potraktować motyką 
Motylek też niespotykany w moich stronach. Zdjęcia może przedawnione, ale warto zobaczyć, bo martagony urodziwe, maki, czosnki i pozostałe też 
