Witam w kolejnej części mojego wątku.
Jak zawsze zastanawiam się czy otwierać kolejną część. Jest ich już tyle, że znacie mój ogród tak dobrze, że nie ma już o czym nowym pisać. Cały czas mam wrażenie, że pokazuję ciągle te same zdjęcia, piszę o tym samym.
Ale chyba już jestem uzależniona od forum. Może to nie jest tak intensywne uzależnienie jak w poprzednich latach, ale mimo wszystko ciągnie mnie do Was.
I chcę się z Wami dzielić moimi radościami i smutkami. A to od Was będzie zależało, czy chcecie uczestniczyć w tym, czy nie.
Tym razem rozpocznę chyba nietypowo, bo nie ogrodowo.

Ci co są ze mną od dłuższego czasu wiedzą, że zwierzaki są ważną częścią mojego życia. Tutaj poznaliście dwójkę, były też inne, ale to były stare czasy, w których nie było zgrywania zdjęć do komputera, tylko zdjęcia były papierowe.
Poznaliście Flesza, który bardzo często pojawiał się na moich ogrodowych zdjęciach





Niestety pożegnałam go prawie 2 lata temu.
Już myślałam, że nie będę miała żadnego innego zwierzaka, tak bardzo przeżyłam jego odejście.
Aż pojawił się kot, rudy dachowiec mojej sąsiadki, który wybrał sobie nasz dom i ogród za swój. Powoli zaczynaliśmy oswajać się ze sobą. Coraz bardziej się rozumieliśmy. I nagle kot zniknął. Po paru dniach znajoma zadzwoniła z informacją, że przy drodze widziała chyba leżącego rudego kota. M. poszedł sprawdzić i niestety potwierdził: kot został przejechany.



Wtedy już zarzekłam się, że nie będę już miała na pewno żadnego nowego zwierzaka.
Jednak 26 listopada pojawił się u mnie nowy członek rodziny.. M. widząc moje samopoczucie, szczególnie po wyjeździe syna na studia,postanowił zrobić mi niespodziankę i kupił mi kociaka. To main coon.
Wiem,że jest tyle bezdomnych kotków, ale m. przeanalizował charakter tych kotów i stwierdził, że jest on najbardziej podobny do psa. A, że psa nie mogę mieć, to mam namiastkę. Kociak jest kochany. Bardzo grzeczny. I najważniejsze, że chodzi za mną jak pies. Kiedy idę pod prysznic, to czeka pod drzwiami, tak jak to robił Flesz.
Jestem zakochana









Jeśli macie ochotę w dalszym ciągu odwiedzać mój wątek i śledzić rozwój Sparkiego, zapraszam bardzo serdecznie

Gosiu, jestem i jestem oczarowana Twoim słodkim maleństwem. Wymiziaj go ode mnie. Jest prześliczny.
Za Fleszem zapewne długo jeszcze będziesz tęsknić, coś o tym wiem, ale małe kociątko już zawojowało Twoje serce , dzięki czemu łatwiej znosić wszelkie tęsknoty.
Zdrówka.

Gosiu jak miło, że wspomniałaś swoje zwierzaczki. Każdy z nas ma takie wspomnienia, ale życie trwa i trzeba dać szczęście innym milusińskim. Koteczek najnowszy prześliczny, ale długo taki malutki nie będzie bo to rasa dużych kotów Czy Sparki będzie kotkiem domowym czy będziesz go wypuszczać, bo ja ze względu na pobliską ulicę i kiedyś nielubiącego kotów psa huskyego nie wypuszczam kotów.
Bardzo dobrze, że otworzyłaś kolejną część wątku! życzę Ci szybkiej i przyjaznej dla ogrodu zimy i oczywiście wspaniałego nowego sezonu ogrodowego

Melduję się i ja Człowiek musi się czasem do czegoś puchatego przytulić... Kociak prześliczny

Z przerwami, ale zawsze lubię zaglądać do
Twonego ogrodu.
Maleństwo słodkie.

Witaj Małgosiu . Cudny ten Twój nowy pieszczoch . Piękna rasa . Na pewno będę zaglądać. Pozdrawiam .

Przecudna ta Twoja kociuszka
Pozdrawiam Gosiu z całego serca, wątek oczywiście odwiedzać będę jak zawsze.

Witaj Gosiu
Wspaniałe kociątko. Gratuluję takiego przytulaczka.
Z przyjemnością będę zaglądała.
Buziaki dla Ciebie i głaskanko dla kiciusia.

Witaj Gosiu widzę że masz następną część ,zabrałam się jeszcze na 1 stronę .

Moja zamknięta zastanawiam się czy wiosną otworzyć .

Gosiu ogród nigdy nie jest taki sam, więc szkoda snuć wątpliwości, czy warto go pokazywać.
Kociak wyjątkowy słodziak.
Od razu wysyłam pozdrowienia świąteczne, zdrowia, miłych spotkań z najbliższymi i tylko dobrych dni.

Gosiu witaj
No mnie nie może już teraz u Ciebie zabraknąć, tym bardziej, że zwierzęta to też moja miłość, no a koty, no cóż, mam ich w domu dwa i na podwórku 8 , Twój Sparki jest cudowny, u mnie same dachowce, ale moja koleżanka ma 4 tej rasy, są przekochane, będę śledziła małego, jak dorasta i się rozwija
Wracając do poprzedniego wątku, to ja chyba właśnie jutro podjadę okryć rośliny, bo jakieś mrozy jednak zapowiadają, już chyba nie mam na co czekać, pozdrawiam serdecznie i wygłaskaj maluszka

Ale się cieszę, że jednak chcecie mnie odwiedzać

Małgosiu, cieszę się, że śledzisz mój wątek.

Lucynko, Flesz nigdy nie zapomnę, jak nie zapomniałam o żadnym z moich 5 zwierzaków, które miałam, Wy poznaliście tylko dwójkę.Chociaż przyznaję, że właśnie Flesz był mi najbardziej bliski. Ale rudzielca też mi bardzo szkoda, mimo, że był z nami tak krótko.
Sparki został dokładnie wymyziany

Marysiu, moja koleżanka ma 2 takie koty. I wyobraź sobie, że oba wychodzą do ogrodu, ale poza już nie. Na pewno na razie będę wypuszczała go tylko na smyczy. Mam nadzieję, że potem też będzie trzymał się tylko swoich kątów.

Vimen, ja potrzebowałam tego czegoś, bo często nikogo innego nie ma w pobliżu.

Neno, cieszę się, że po tylu latach nadal lubisz tu zaglądać

Ewelinko, po części Ty jesteś też sprawczynią tego nowego nabytku. Kiedy zobaczyłam u Ciebie kolejnego goldziego , tak marudziłam m. że jestem samotna, że nie mogę mieć psa, jestem nieszczęśliwa, że w końcu zdecydował za mnie, bo ja cały czas bałam się podjąć taką decyzję.
Rasa ma najbardziej zbliżony charakter do psa. Nie licząc tego, że jestem ciągle podrapana. Pazury koniecznie do obcięcia. Z psami nie miałam aż takiego problemu. Owszem drapały, ale tylko przy zabawie i tylko ręce. Tutaj jestem podrapana cała, bo uwielbia wdrapywać się po nogawkach.

Wandziu, cieszę się bardzo z Twoich odwiedzin.

Ingis, głaski były.Nie da się go nie głaskać. Sam się pcha pod rękę.

Geniu, zawsze bardzo mi przykro jak zamykane są wątki, a już wiadomość, że możesz nie otworzyć to mnie zupełnie dobija.
Mam nadzieję, że do wiosny zmienisz zdanie

Soniu, zauważ, że to już 18 część. Czy można bez końca pokazywac ten sam ogród? Fakt, że co roku coś się zmienia, ale czy aż tyle?
Ale chyba ważniejsze dla mnie jest Wasza obecność, dlatego się zdecydowałam na kolejną część. Często dzięki Waszym wpisom poprawiał mi się nastrój.
To zdecydowało, że nadal jestem z Wami.
Bardzo dziękuję za życzenia

Iwonko, zapytaj koleżankę, czy ma jakieś rady dla mnie, jeśli chodzi o wychowanie. Czy mieszka w domku, czy w bloku?
Ochłodzenie ma być krótkotrwałe. Ja okrywam rośliny, jeśli na horyzoncie pojawiają się bardzo duże minusy i to długotrwałe.

Witaj Małgosiu . Właśnie niedawno moje dwa kochane sierściuchy oskubały mi magnolię i przycięły brzozę purpurową, którą sadziłam jesienią . Nie wiem czy rośliny to przetrwają . Wkurzyłam się bardzo no ale taki to urok szczeniaka, który wymienia zęby . Zabawki ma w nosie bo przecież tyle gałązek do oskubania w ogrodzie . Twój kot wyrośnie z drapania . Nasza kocica też za młodego drapała okropnie a teraz już tego nie robi. Pamiętam jak wspinała się po mnie i faktycznie to było bolesne. Aktualnie to chodząca dama , która chowa pazurki przy zabawie i jest nadzwyczaj delikatna . A jak potrafi się ułożyć na kolanach . Choćby nie wiem co 25-cio kilogramowy golden nie zrobi tego z taką gracją jak ona . Pozdrawiam i przyjemnych chwil z nowym pupilem .

Pewnie Gosiu jak zwykle wiosną , przyjdą nowe siły i chęci ale na zimę nie warto było zaczynać nowego wątku

-- Cz 12 gru 2019 12:47 --



Pewnie Gosiu jak zwykle wiosną , przyjdą nowe siły i chęci ale na zimę nie warto było zaczynać nowego wątku

Sparki to słodziak do zagłaskania Śliczny jest i ma bezgranicznie miłosne spojrzenie. Pod jego wpływem nawet twardziel stopiłby się jak lód, a cóż dopiero taka kobietka jak Ty I na dodatek też rudy.....Wszystkie zwierzaki miałaś o takim umaszczeniu? Ostatnie trzy na pewno, a te wcześniejsze?
Nawet nie ma co się zastanawiać, czy otwierać kolejny wątek. Nasze ogrody. pokazywane tyle razy, są już bardzo dobrze znane, zawsze jednak można pokazać coś nowego. Ale czy tak naprawdę to one są tu najważniejsze? poniekąd tak, ale najważniejsi ludzie i to do nich nas tak ciągnie. Dokładnie tak jak piszesz
Mizianka dla Sparkiego i pozdrawiam już świątecznie

Małgosiu ona mieszka w domku, ale tych kociaków na dwór nie puszcza, na dworzu ma dachowce i te do domu nie wchodzą, choć wszystkie kociaki są zdrowe i pod kontrolą, to jednak nie pozwala na kontakty domowch z podwórkowymi, a o rady zapytam, ale z tego co widzę to są pieszczochy, ale do obcych zachowują dystans, nie wiem jak i czym karmi ale jak ją odwiedzę to spytam

Ewelinko, pamiętam cały czas jak Flesz rozrabiał w ogrodzie w pierwszym roku życia. Nic nie mogłam posadzić, bo jak tylko odeszłam on wyciągał z ziemi. Chyba mu się podobało, to moje kopanie
Mimo, że raczej nie mogę założyć w tym momencie spódniczki, bo nogi wyglądają jakbym przeszła przez największą rabatę różaną, która nigdy nie była przycinana, wybaczam mu to. Przynajmniej na razie.

Geniu, mam nadzieję, że wiosną nabierzesz chęci na nowy wątek.

Iwonko, wszystkie moje zwierzaki były w takim kolorze. To już chyba mi pisane. Uwierz, że nie wybierałam koloru kota. Taki sie trafił. Był jeden do zabrania. Reszta już była wydana.
Mały już zawładną całą rodziną.Masz rację, że najważniejsze sa relacje. Dlatego własnie tu jestem.

Iwonko, a jak z otwartymi drzwiami na taras latem?
Tego się boję, że kot bedzie chciał wychodzić razem ze mną. Ja spróbuję go wypuszczać. Na razie na smyczy, a potem zobaczymy. Moja znajoma tak zrobiła i koty, a ma takie same 2 nie wychodzą poza teren działki.
Zobaczymy

Prawdę mówiąc nie wiem co teraz pokazać. Czy kończyć jesień, czy zacząć wspomnienia, bo nie mam aktualnych zdjęć. A szkoda, bo wczoraj rano miałam przepiękne widoki, ale niestety było ciemno, a ja spieszyłam się do pracy.
I chyba zakończę tym razem zdjęcia jesienne.





























I tak wyglądał październik w tym roku