Z czasem pewnie poszukam czegoś innego.Pomidory czekają na ciepło, ładnie zaowocowały, byle choroby je ominęły. Niestety tylko niektóre podpisane, wnusiowie uwielbiają przestawiać znaczniki, do których mają łatwy dostęp.
Pierwszy czerwony zaklepany już tydzień temu przez Karola. Jutro będzie skonsumowany.
Gosiu pozbyłam się czterech róż i też nie zamierzam sadzić kolejnych. Zbyt dużo pracy, a choroby i krótki okres kwitnienia mi nie odpowiadają.
Zdrowie nie pozwala mi na stałe bieganie z chemikaliami w spryskiwaczu, więc pozostaje sadzić takie rośliny, które bez chemii się obywają.O irysach miniaturowych myślę,
ale poczekam, jak sprawdzą się w dłuższym czasie. Bródkowe dopóki rosły w piasku pod płotem ładnie kwitły, a po przesadzeniu do lepszej ziemi, nie zachwycają.Rudbekia w ubiegłym roku złapała mączniaka, więc zostawiłam tylko jeden kwiat na nasiona, a resztę zutylizowałam. Nie miała więc szansy na samosiew. Posiałam w marcu do doniczki i wyhodowałam dziesięć sztuk. Siewki strasznie denerwujące w prowadzeniu.
Stoją jak zaklęte w fazie dwóch, trzech liści i dopiero jak posadzi się do gruntu ruszają. W tym roku rozsypię nasiona tam, gdzie bym ją chciała mieć i zobaczę, jak szybko uda się uzyskać kwitnące. Na wysiew już się nie piszę, 
najwyżej z niej zrezygnuję, choć przyznam, że bardzo mi się podoba.Moniko już przez dwa lata mogłam podziwiać przebarwionego miskanta od Ciebie.
Jest bardzo ładny i co dla mnie ważne nie rośnie wysoko.Wiosną oddałam swoje wielkie miskanty, chyba to była odmiana Malepartus. Rosły ogromne i miały strasznie sztywne, trudne do cięcia łodygi. Już nie mamy siły na cięcie takich ilości dużych traw.
Muszę też oddać większość prosa rózgowatego, ponieważ sieje się niesamowicie. Wzdłuż linii kroplujących rosną setki maluchów.
Poza posadzeniem pięciu szałwii omączonych na dawnej bukszpanowej, a aktualnie cisowej, nic nie robiłam w ogrodzie.
Biegając z wnusiami po ogrodzie, zaglądam tylko, co kwitnie.
I na dodatek już zaczynają dojrzewać. Moje stoją jak zaklęte, owoce spore, ale o dojrzewaniu nie ma mowy. Chyba miały za mało słońca, teraz ma zrobić się bardziej słonecznie, to może wreszcie ruszą. Tylko czarne mają już piękny kolor, chociaż też jeszcze nie całe, ale twarde jak żelazo. Widać jeszcze muszę uzbroić się cierpliwość 
Od razu obejrzałam ją sobie w necie, ale tylko tak poglądowo, bo na kolejną już miejsca nie mam, a szkoda, bo jestem piękna. Cheroce sunset chcesz sypnąć do gruntu? może to dobry pomysł? Tylko jak ją oznaczyć, żeby nie wypielić i kiedy, żeby nie zmarzła? Ale w sumie co się ryzykuje, najwyżej paczkę czy dwie nasion. Moje siane w tym roku jeszcze ciągle w fazie liści, zresztą takich roślin mam mnóstwo. jako w tym roku wszystko na opak, nie ma nic oczywistego.
Zresztą i tak jak nie kota to gołębie robią w nich swoje porządki. 
Natomiast ciągle czekam na kwitnienie dalii z nasion i kosmosów, które urosły jak drzewa, a kwiatków nima. 
Stale mi emotków brakuje.
Są piękne i chciałoby się je mieć w ogrodzie, ale też wymagają stałej uwagi. Ja już nie mam na nią ochoty. To Rose de Rescht, kolejna kandydatka do oddania. 
Moje tegoroczne już posadzone, dostała je przyjaciółka. U siebie sadziłam zwykle w połowie sierpnia.
. Piękne, słoneczne fotki nam pokazałaś. Miłorząb to ciekawe drzewo, w ogóle jest sporo ładnych drzew i nie wiadomo na co się zdecydować 
. Te posadzę na pewno 
