Lipiec i sierpień to moim zdaniem najbardziej kolorowe miesiące w roku. Wszystko jest już dojrzałe i soczyste, szczególnie w lipcu, bo w sierpniu już niestety widać zmierzającą ku nam jesień. Hortensje późno zakwitły i od razu zaczęły przebarwiać się na różowo, ale dalej są piękne
Przyciągają wzrok ilością kwiatów i zapachem. Nie wszystkie pachną, zazwyczaj te z płonnymi i płodnymi kwiatami mają delikatny zapach i do tych szczególnie zlatują się wszelkie bzyczki. Dalie w tym roku są cudne, co prawda dwie zginęły już po posadzeniu do gruntu, a ósmy cud świata okazał się wcale nie cudny, ale pozostałe są dorodne i warte wszelkich pochwał. W miejsce wypadniętych pewnie kupię sobie kolejne, tylko jak się powstrzymać i nie kupić więcej?Za życzenia
Ten tydzień miałam luzacki, za to następny będzie niestety bardzo pracowity zawodowo, a na dodatek pełen zajęć związanych z wyjazdem na wesele. Kreacje już mam, buty prawie mam, ale jeszcze zostaną do zrobienia włosy i paznokcie
A jeszcze po drodze muszę ponownie odwiedzić laryngologa, bo kuracja gardła dalej trwa. 
Aniu, Pinki Winki już taką kupiłam I to od niej wszystko się zaczęło. Pamiętam jak dziś, że pojechałam po pracy ze znajomą na ryneczek po warzywa i to właśnie ona zauważyła ją z daleka, chociaż myślała, że to bez
Ale skąd bez w lipcu? Wykorzystałam fakt, że byłam świeżo po urodzinach i wyszłam z donicą w objęciach. Ale już trzy hortensje na pniu własnymi łapkami też ukorzeniłam i wszystkie jak na razie poszły do dobrych ludzi. Teraz też próbuję ukorzenić dwie kolejne i jak dobrze pójdzie, to już w następnym roku staną na własnej nóżce. Jeśli z aksamitek spodobała Ci się Fantastic, to szepnij słówko, a nasiona w odpowiednim momencie pofruną do Ciebie
Niedosypianie po nocnym dyżurze, to dla mnie coś normalnego, chociaż z biegiem lat, coraz trudniej mi ten dzień przeżyć. Ale daję radę i jak tylko nie jest zupełnie fatalnie, to jadę na działkę i staram się chociaż odrobinę odpocząć. Nie zawsze dam radę zasnąć, ale wtedy więcej poleguję na leżaczku, a w ziemi pogrzebię tylko tak przy okazji. Akitą sama jestem zaskoczona. To dalia niepodobna do innych
W budowie raczej krępa, nic nie wskazywało, że kwiaty będą aż tak wyjątkowe. A czwarta rutewka chyba okaże się rzeczywiście różowa. Muszę koniecznie ją przesadzić, bo ciągle rośnie w doniczce zakopanej w ziemi i w strasznym gąszczu i pewno dlatego jest taka mikra.
Ewuniu, będę miała Cię na uwadze i jeśli tylko będą nasiona, to je dostaniesz. Ostatnio jednak o nie ciężko. W ubiegłym roku nie pokazał się żaden nasiennik i nasiona musiałam kupować. Ale za to wyjątkowo jak na kupne, wykiełkowały wszystkie i potem musiałam je rozdawać, bo szkoda było wyrzucić. To żadne szaleństwo, tylko oczywista oczywistość, że po dyżurze jadę na działkę, inaczej musiałabym się jej pozbyć, bo wolne dni to u mnie towar deficytowy. Ale dziękuję za troskę i staram się nie przesadzić, chociaż nie jest to łatwe.
Jadziu, dalie w tym roku mam wyjątkowo ładne, tylko na jedną zasadziły się ślimaki i zżarły ją prawie do gołej ziemi
Nie miałam już innego wyjścia i w końcu sypnęłam pod nią niebieskie granulki. Długo trwało zanim się odbudowała, ale teraz znów ponownie kwitnie, chociaż jest mizernego wzrostu. Pozostałe radzą sobie doskonale, większość kwitnie już od dawna, chyba tylko ze trzy marudery zakwitły dopiero niedawno, a przecież wszystkie sadziłam jednego dnia
Natomiast Cafe zachwycam się bezustannie, żadne zdjęcie nie oddaje w pełni jej uroku. Jest cudna bez dwóch zdań, a jeszcze rośnie tak, że mam ciągle ją przed oczami. Jak sobie przysiądę na kawusię to zamiast wlepiać wzrok książkę, gapię się na nią Na Aphroditę już po cichu się cieszę, szczególnie, że wypadną mi przynajmniej dwie róże, to będę miała miejsce. Elżbietka od Ciebie ciągle marniutka, ale to może wina tego, że ciągle siedzi w doniczce? Myślałam, że tak będzie jej lepiej, ale chyba koniecznie muszę ją przesadzić. Czy ona sobie poradzi w miejscu, gdzie przez kilka godzin jest cień? Mam takie miejsce, pięłaby się po domku, tylko eM musiałby zrobić porządną pergolę, bo tam jest drewniana już dawno połamana przez hortensję pnącą.Przypilnuję rutewki, może się wysieje, to wtedy siewka pojedzie do Ciebie. Co prawda w tamtym roku już kwitła, a siewek nie widzę, to nie wiem jak z nią jest. A może już się rozrośnie?
Mój ostatni pobyt na działce przebiegał pod znakiem wszelkich narzędzi kopiących, grzebiących i tnących. Uporządkowałam część rabaty tuż przy domku, pozbyłam się jednego przetacznika, bo z uporem maniaka ciągle przyobleka się w mączniaka nie widząc, że jest to raczej wątpliwa ozdoba. Zmniejszyłam o dwie trzecie ogromnego pierwiosnka, tak samo postąpiłam z tawułką i dzięki temu zyskałam spory kawałek wolnej przestrzeni
Posadziłam tam ostatniego powojnika, dwie szałwie o ozdobnych liściach, przetacznika Christę i oczywiście na swoje miejsca powróciły pierwiosnek i tawułka. Wypieliłam kawał rabaty i kiedy wydawało mi się, że już jestem po robocie, to przypomniałam sobie, że jeszcze muszę dokończyć cięcie świerka. Myślałam, że zostało mi już niewiele do zrobienia i nie założyłam nic na długi rękaw i efekt był taki, że byłam niemiłosiernie pokuta drobnymi szpileczkami. Conica przez chwilę będzie wyglądała gorzej, bo odsłoniły się wyschnięte miejsca, ale już niedługo powinny pojawić się odrosty i będzie tylko lepiej 
Tak wyglądał przed
A tak po
W tym czasie ogród podlewały dwa ogrodowe węże. Zanim wszystko skończyłam, to było już tylko kilkanaście minut do siedemnastej, przede mną godzina drogi powrotnej i gar, na szczęście ugotowanych już buraków. I pomidory, które miały poczekać na mój bezcenny czas, a ten nadszedł szybciej niż mogłam się go spodziewać
Zanim wczoraj rano obudził mnie bębniący o parapet deszcz, to wcześniej obudziło mnie
matki, które wyczuło, że za chwilę powróci z Holandii synuś z Magdą. Przez chwilę leżałam w zupełnej ciszy, a już za moment usłyszałam terkot kółek walizek 
Dzieci miały niespodziankę, bo jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wszystkie drzwi otwierały się przed nimi bez użycia klucza. Wrócili przemoczeni do suchej nitki, bo lało niemiłosiernie i obładowani jak wielbłądy. Zamieniliśmy kilka słów i dałam im odpocząć po 15 godzinach jazdy samochodem, czas na pogawędki miał przyjść później.
Rano miałam jechać na działkę, ale w paradę władował mi się deszcz, którego miało nie być. W sumie dobrze, że się rozpadało, ale miałam zupełnie inne plany na ten dzień. Gdybym wiedziała, że tak się rozpocznie ranek, to nastawiłabym chleb do pieczenia, a tak to musiałam szukać sobie roboty. I znalazłam ją od razu jak tylko wyszłam z sypialni
, bo w przedpokoju w skrzynce czekały na mnie pomidorki. Nie miałam na nie już pomysłu, przecieru mam pod sufit, a na keczup nie byłam jeszcze przygotowana. Na szczęście skrzyneczka nie była pełna, to jednak znowu nastawiłam przecier, ale już ostatnią partię, keczup będzie z następnej. W ciągu dnia zrobiło się całkiem przyjemnie, ale już na działkę nie pojechałam. Zaczęte pomidory trzeba było dokończyć, a działka nie ucieknie. W sobotę ma być ładnie, to wtedy pojadę
Do karmnika bezustannie przylatują ptaki. Strasznie muszą być głodne, bo jeden taki pojemnik opędzlują w kilka godzin
. Podpatrzyłam kiedyś u Ciebie roztrzepaną aksamitkę i teraz też ją mam. Teraz odgapię pysznogłówkę cytrynową. A to zdjęcie z nią i dalią? Cudne 
.
..nie domyśliłabym się,że to ona choć to moja ulubienica w moim ogrodzie 
,ale dla pewności na zimę ją zakopcuj. U mnie też nie ma calutki dzień słońca, ale te 6 h z pewnością ma.Fotki cudne ,a ja sie zastanawiam co to na fotce z dedykacją dla mnie jakby wielgachna owłosiona tarantula 
Pysznogłówkę cytrynową posiałam późno i dopiero zaczyna kwitnąć, ale lubię te czuprynki 
...więc sobie pomyślałam że może, świeżo zebrane się przyjmą 
Świerk będzie ładnym niwakiem. 
