Witam nocną porą. 
Dzisiaj szary ogród na chwilę okrył się cieniutką puchową pierzynką, ale niestety nie na długo. Śnieg szybko stopniał i moje cebulowce niektóre już z pączkami dalej są na wierzchu.
Alicjo remontu nie zazdroszczę, bo od długiego czasu kleimy w miarę naszych skromnych możliwości naszą starą chałupkę.
Na szóstym zdjęciu jest perovskia. To taka big lawenda.
Bardzo ją lubię za jej niebieskość i za to że przyciąga owady.
Asiu nie pamiętam dokładnie, ale mam ją już trochę. Na pewno nie mniej niż 4 lata. Posadziłam ją z przeświadczeniem, że i tak ją stracę w tych moich przeciągach, a ona mimo kiepskiego miejsca wciąż jest i kwitnie.
Tereniu bo się zaczerwieniłam....
Tobie również zdrówka.
Marysiu mieszkańcy woliery śmiało mogą zastąpić telewizor.
Teraz zimno, a do tego siatka osłonięta pleksą i niewiele przez nią z zewnątrz widać, ale jesienią spędzaliśmy całe wieczory gapiąc się na pierzaste łobuziaki.
Ogród jak do tej pory broni się dzielnie.
Wam również dużo zdrówka.
Karolinko Witam Cię serdecznie i widzę, że już wróciłaś z sanatorium. To teraz zapewne ostro ruszysz do ogrodu po podreperowaniu zdrówka.
Nie ma ogrodów doskonałych......no może te zaprojektowane i wykonane przez firmy, a potem przez te firmy doglądane. Właściciel nie ma brudnych rąk, ani bolącego kręgosłupa. Moim zdaniem nie ma też ogrodu, tylko pokazowy spacerniak.
Duende u mnie tylko lipiec był mokry, a całą resztę sezonu też latałam z wężem po ogrodzie.
Lodziu strasznie się cieszę, że Cię widzę.
Z moją aktywnością bywa różnie, niemniej jednak stęskniłam się za Wami i mimo różnych przeciwności obiecuję poprawę.
Śnieg stopniał i w ogrodzie dalej szaro, więc powspominamy dzisiaj wrzesień.....
Skończyła się budowa woliery i ptaszydła zamieszkały w nowym domku.
Dalej kwitły róże i inne letnie kwiaty, ale pojawiły się już jesienne kolorki i trawy pokazały swój urok.
Widzę nowości i jest pięknie 
Każda rabata jest inna, wysokie trawy niesamowite. Jak dajesz radę utrzymać je w ryzach? Nie rozsiewają się wszędzie?
