Pochodzenie. Środowiskiem naturalnym tego wilczomlecza są granitowe góry w wyżynnej części Madagaskaru, gdzie do dziś występują w dużej ilości.
Opis. Lekko kanciaste, walcowate gałązki tego wilczomlecza nie są zdrewniałe, lecz raczej mięsiste, takie, jak u wielu sukulentów. Mają barwę ciemnobrązową do jasno-szaro-zielonej i są gęsto pokryte bardzo ostrymi cierniami długości 1-1,5 cm, wyrastającymi gęściej na krańcach gałązek. Wyrastające w grupach na długich, wąskich szypułkach, pięknie czerwone lub żółte przylistki otaczają właściwe kwiaty. Roślina kwitnie od lutego do czerwca.
Miejsce uprawy. E. milii jest najodpowiedniejszą rośliną na miejsce słoneczne, idealną do pokoju, w którym panuje suche powietrze, ponieważ jest wrażliwa na dużą wilgotność atmosfery. W przeciwieństwie do innych gatunków wilczomlecza, zimą nie potrzebuje chłodniejszego miejsca, lecz dobrze znosi normalną temperaturę pokojową. Jeżeli zielone liście zaczynają zimą opadać oznacza to, że roślina stoi w zbyt chłodnym miejscu lub jest zbyt obficie podlewana, albo jedno i drugie razem. Niekorzystna zmiana miejsca może również spowodować zrzucenie wszystkich liści, ale wiosną roślina wypuści nowe pędy. Latem można wystawić ją na zewnątrz, w miejsce dobrze osłonięte od wiatru, doniczkę należy zagłębić w ziemi. Jest to szczególnie ważne w przypadku starszych roślin, które łatwo mogą się przewrócić.
Podlewanie. Powinno być umiarkowane, roślinie stojącej zimą w ciepłym miejscu należy dawać tylko tyle wody, aby uchronić bryłę korzeniową od przeschnięcia.
Nawożenie. Od wiosny do jesieni nawozić co dwa tygodnie nawozem dla kaktusów.
Przesadzanie. Młode rośliny przesadza się co 1-2 lata, starsze rzadziej. Podłoże powinno być piaszczysto-próchniczne.
Rozmnażanie. Wilczomlecz ten łatwo rozmnażamy przez sadzonki wiosną. Aby uniknąć gnicia sadzonek, najlepiej brać do tego celu szczytowy fragment starszego pędu, który jest mniej soczysty. Dobrze jest pozostawić sadzonkę na jeden dzień, aby przeschła, po czym wsadzić do małej doniczki zawierającej specjalne podłoże (glina z piaskiem 1:1). Kiedy sadzonka ukorzeni się, należy uszczknąć wierzchołek, pobudzi to do wzrostu boczne pędy, dzięki czemu roślina uzyska ładny pokrój. Rozmnażanie z nasion jest również możliwe. W dobrze zaopatrzonym sklepie nasiennym można dostać mieszankę nasion odmian E. milii.
Uwaga. Biały sok jest trujący. Należy chronić przed kontaktem z nim zwłaszcza usta, nos i oczy. Podczas przesadzania lub przenoszenia rośliny używać rękawiczek lub szczypiec.
