Nadprogramowymi szafirkami chętnie się zaopiekuję, podobnie jak fiołkami i orlikami, szczególnie te ostatnie rosną u mnie opornie, nie mówiąc już o jakimkolwiek rozsiewaniu się
Największym utrapieniem w moim ogrodzie jest aster
. Taki najzwyczajniejszy, żadna specjalna odmiana, popularnie zwany marcinkiem, więc zapewne nowoangielski - rósł już z drugiej strony do,u jako pozostałość po poprzednich właścicielach. Chciałem miec akcent kolorystyczny jesienią obok pigwowca, no i mam za swoje - pigwowiec każdego roku tonie w wysokich łanach astra, dziadyga zaczyna mi zarastać jodełkę i wkrada się na sąsiednie grządki. A kłącze jak przerośnie krzewy, to zawsze znajdzie się jakiś kawałeczek niewyrwany, z którego cała wielka kępa odrośnie migiem. Serdecznie odradzam wszelkie gatunkowe odmiany astra
Poza tym lilak odmiana biała pełna - zarósł powierzchnię wielkości niemałego pokoju, na szczęście tam gdzie nie trzeba go na bieżąco osuwać, ale już widzę oczyma duszy te walkę z metrowymi odrostami co niecałe pół metra
Trzeba uważa z kocimiętką, bo lubi się ukorzeniać tam gdzie się położy i rozsiewa. Ale na upartego, ją można nawet na jakąś pobliską łąkę przenieść, tam rośnie już słabiej.
A i jeszcze irysy bródkowe dają mi się we znaki, 1/3rabaty to ich kłącza, owszem, w czerwcu pięknie ale potem liście zagłuszają rozwój delikatniejszych rabatowych, jak choćby tak usuwanych przez innych orlików
Jeszcze do tego z drogi rozsiał mi się powój i wyłazi w każdym miejscu. 
I dumna posadziłam. A Kurdybanek wesoło się ściele oj wesoło ... ślicznie pachnie ... czekam na tę eksplozję ... i trochę się boję ... Och ...
.
